tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post2108982583434598454..comments2023-09-20T16:59:33.091+03:00Comments on dangerfew!!!: Ομιλία για την «Κουλτούρα του εγωισμού»dangerfewhttp://www.blogger.com/profile/05070541130227611215noreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-13804723564324139182018-05-05T22:45:23.290+03:002018-05-05T22:45:23.290+03:00Πολύ χρήσιμη σύνοψη. Αμφιβάλω όμως, μιας και αυτή ...Πολύ χρήσιμη σύνοψη. Αμφιβάλω όμως, μιας και αυτή η κατάσταση έχει πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας, αν ή λήψη κάποιων "ανασχετικών μέτρων" μπορεί να κάνει κάτι.B.Hhttps://www.blogger.com/profile/12927489433208948505noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-79835018509112298332017-03-25T14:17:24.526+02:002017-03-25T14:17:24.526+02:00Δε θαλεγες το ίδιο αν κέρδιζες στο προπό! :-))))))...Δε θαλεγες το ίδιο αν κέρδιζες στο προπό! :-)))))))))Οπαπ-πούςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-74424994880088203852017-03-24T20:55:12.537+02:002017-03-24T20:55:12.537+02:00Γαμώ το δεκατριάρι, γαμώ! :-)Γαμώ το δεκατριάρι, γαμώ! :-)LeftG700https://www.blogger.com/profile/18204086053591634946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-38761017688466638262017-03-24T20:54:39.486+02:002017-03-24T20:54:39.486+02:00Γεια σου κι από μένα, φιλε izi,
Πρώτα ερμηνεύουμ...Γεια σου κι από μένα, φιλε izi,<br /><br /><br />Πρώτα ερμηνεύουμε (αναλύουμε), μετά παρεμβαίνουμε μετασχηματιστικά με βάση τα πορίσματά μας και μετά κάνουμε την επαλήθευση για να δούμε τι μαλακίες έχουμε κάνει και φτου κι από εκεί που είχαμε μείνει. Έτσι το βλέπω εγώ το παιχνίδι να παίζεται.<br /><br />Στα "ψιλά" το 700 το έχω επικαιροποιήσει από χρόνια. Ριζικότερη επικαιροποίηση δεν βλέπω. Εξ άλλου, εδώ και μερικούς μήνες, από το 2016, είμαι λίγο "παράνομος" μια και με έχει πάρει το όριο ηλικίας για τους τζηεφτακοσάριδες... Οπότε, ψάχνομαι για μετεγκατάσταση εντός του διαδικτύου. Ριζοσπαστική επικαιροποίηση. Όχι παίζουμε! :-)<br /><br />Ζεις, ζεις (αν έχεις μία κάποια ενίσχυση από τις "μεγάλες" δυνάμεις, αλλιώς... γάμα τα με κεφαλαία γράμματα! -Γεωργίου σπίκινγκ. ;-) :-) )<br /><br /><br />Τα λέμεLeftG700https://www.blogger.com/profile/18204086053591634946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-25334150799804402002017-03-20T09:17:31.855+02:002017-03-20T09:17:31.855+02:00Η "αλλαγή του κόσμου" προϋποθέτει την συ...Η "αλλαγή του κόσμου" προϋποθέτει την συνεχή ερμηνεία του.<br />Το πρόβλημα είναι η αποκλειστική αφοσίωση στην αλλαγή του και η ταυτόχρονη εγκατάλειψη της ερμηνείας. Να κάνω κάτι δίχως να σκέφτομαι με λίγα λόγια.<br />Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος δεν αλλάζει όταν το υποκείμενο της αλλαγής του εκτελεί εντολές. (του Θεού για παράδειγμα)<br />Ακόμη κι όταν πάμε για τα ψώνια μας με τη λίστα στην τσέπη, κι εκεί ακόμη κάτι θα σκεφτούμε κάτι θα μας φανεί περιττό κάτι θα σκεφτούμε...εκτός κι αν έχουμε πάει για τα ψώνια της κυρίας..<br />Τι λέω τώρα ε;<br />Left χαιρετώ. Τι θα γίνει με αυτό το 700, θα επικαιροποιηθεί;-)<br />Και στο μεταξύ με 700 ευρώ τελικά ζεις ή μήπως δεν ζεις;<br />Για να το ξαναδούμε...izihttps://www.blogger.com/profile/06828903150426542907noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-63861031668059335892017-03-18T18:32:48.024+02:002017-03-18T18:32:48.024+02:00Αγαπητέ LeftGψίχουλα, ίσως δεν πρόσεξες πως ο σεβα...Αγαπητέ LeftGψίχουλα, ίσως δεν πρόσεξες πως ο σεβαστός μας ρέμπελος, που αντιπαράθεσε την "αλλαγή του κόσμου" στην "ερμηνεία" του, πέρασε αργότερα κάποιες δεκαετίες μέσα στη βιβλιοθήκη του British Museum παλεύοντας να ... ερμηνεύσει τον κόσμο! :-)<br /><br />Πάντως, ναι, βέβαια, είναι άλλο η περιγραφή και άλλο η δράση -πάνω σ' αυτό έχουμε εδώ κι ολόκληρη ανάρτηση >>> http://dangerfew.blogspot.gr/2016/09/1.html. <br /><br />Ε, δεν μπορείς να πεις ότι δεν έχουμε προειδοποιήσει τους αναγνώστες μας :-) :))<br /><br />Από 'κει πέρα, ποτέ και τίποτα δεν εξασφαλίζει ότι ένα γραπτό θα διαβαστεί μ' ένα και μόνο τρόπο, ότι δεν θα παρερμηνευτεί ή ότι θα θεωρηθεί έτσι ή αλλιώς ή παραλλιώς. Ίσως μόνο το χαρτάκι με τα ψώνια, και γενικώς κάποια συνταγολόγια τέτοιου τύπου, είναι δύσκολο να παρερμηνευτούν ... Όχι ότι αποκλείεται όμως κάποιος, διαβάζοντας στο χαρτάκι "βούτυρο" να μη δώσει πολλή σημασία και να πάρει "βιτάμ"! <br /><br />Εδώ φίλε κοτζάμ στρατηλάτες μπερδεύτηκαν κι εκεί που το χαρτάκι έγραφε "συλλογική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής", αυτοί πήγαν και ψώνισαν "κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής"! :-) Θα μου πεις, τι βούτυρο, τι βιτάμ, τι συλλογική ιδιοκτησία, τι κρατική ιδιοκτησία... Ε, δεν είναι κι έτσι. Εξαρτάται από το τι θες να φτιάξεις! Με βιτάμ, ας πούμε, δεν φτιάχνεις κουραμπιέδες της προκοπής. Και με κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής φτιάχνεις μάλλον κρατικό καπιταλισμό παρά κομμουνισμό.<br /><br />Επομένως, είναι pure nonsense να περιμένεις ότι ένα γραπτό, πόσο μάλλον που δεν είναι χαρτάκι για ψώνια ή φύλλο με ντιρεχτίβες, υπάρχει περίπτωση να διαβαστεί από όόόόλους τους αναγνώστες του με ένα και μόνο τρόπο ... και να το κρίνεις, ή να πας να πεις κάτι γι' αυτό, με βάση τ' ότι ίσως μπορεί να διαβάστηκε από κάποιους κάπου κάποτε σαν χαρτάκι για ψώνια.<br /><br />Άντε όμως, να μη σ' απασχολώ περισσότερο αφού έχεις και τον Μπέρκμαν. <br /><br />ΥΓ. Και ποιος σου είπε πως απ' τους ινστρούχτορες εξαιρώ τους αναρχοαυτόνομους τοιούτους; :-Ο<br />HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-78135915178341216302017-03-18T16:44:54.535+02:002017-03-18T16:44:54.535+02:00Φίλε Hollowsky,
«Pure nonsense»; Τι να σου πω, μ...Φίλε Hollowsky,<br /><br /><br />«Pure nonsense»; Τι να σου πω, μπορεί. Πάντως εγώ όταν το έγραφα είχα στο μυαλό μου πως η περιγραφή και η ανάλυση ενός προβλήματος σχετίζονται πολύ πιο πολύ με την «ερμηνεία τού κόσμου» παρά με το εγχείρημα της «αλλαγής τού κόσμου»... Κι όταν ακόμα και φιλόσοφοι θεωρούν ως κύριο πρόβλημα την ερμηνεία τού κόσμου κι όχι την αλλαγή του, η στοιχειώδης λογική λέει ότι την πεπονόφλουδα αυτή δεν θα αποφύγουν να την πατήσουν και μάλιστα σε σεβαστό ποσοστό οι αναγνώστες ενός μπλογκ. Με αυτή την αλληλουχία σκέψεων κατέληξα να γράψω, λίγο κομψά, ότι ουδείς μπορεί να με διαβεβαιώσει πως κάποιοι από το αναγνωστικό σας κοινό δεν θα μπερδέψουν την περιγραφή τού προβλήματος με τη λύση του.<br /><br />Μια και το αναφέρεις, θεωρώ το μότο «λάθη δεν κάνει μόνο όποιος δεν κάνει τίποτε» μία από τις μεγαλύτερες συνδικαλιές που κυκλοφορούν στην πιάτσα (αριστερή και μη). Κάποτε με εκνεύριζε να την ακούω, τώρα μού φέρνει άφθονα γέλια.<br /><br />Τέλος, ποτέ μέχρι τώρα δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί οι αντίθετοι με την αναρχοαυτονομία κι έτσι (το «κι έτσι» είναι απαραίτητο από τη στιγμή που <a href="//www.protagon.gr/epikairotita/ellada/anarxias-egkwmion-31622000000" rel="nofollow">μέχρι κι ο καλός αυτός κύριος έχει πλέξει το εγκώμιο της αναρχίας...</a>) είναι ινστρούχτορες, ενώ οι θιασώτες της πεφωτισμένοι διανοητές (κι έτσι :-) )! Μου φαίνεται ότι είναι καιρός να εντάξω κι αυτό το ‘‘επιχείρημα’’ στις μεγαλύτερες συνδικαλιές που κυκλοφορούν στην πιάτσα (αριστερή και μη...)! :-)<br /><br /><br />Τα λέμε <br /><br /><br /><b>YΓ</b> Θα αποσυρθώ από την περαιτέρω κουβέντα. Ο κύριος Μπέρκμαν με τραβάει από το μανίκι! :-)LeftG700https://www.blogger.com/profile/18204086053591634946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-47456582720936930672017-03-18T15:35:20.929+02:002017-03-18T15:35:20.929+02:00Φίλε κ. Παπαδόπουλε,
Η επισήμανσή σας δεν νομίζω...Φίλε κ. Παπαδόπουλε,<br /><br /><br />Η επισήμανσή σας δεν νομίζω ότι πηγαίνει την κουβέντα παρακάτω. Όλοι οι Ίκαροι κάποιο λάθος έκαναν, από κάποιο λόγο την πάτησαν. Άλλοτε ήταν άμετρος βολονταρισμός, άλλοτε κακός υπολογισμός, άλλοτε απλώς κακή τύχη. Αυτό στο οποίο εστίασα εγώ είναι το φαινόμενο της καθήλωσης στο τραύμα τής αποτυχίας τους (ανεξάρτητα από τις αιτίες της), καθήλωση που καταλήγει, όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς, τροχοπέδη για μία νέα έφοδο στον ουρανό.<br /><br /><br />Τα λέμεLeftG700https://www.blogger.com/profile/18204086053591634946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-6305700776291286572017-03-17T21:57:39.443+02:002017-03-17T21:57:39.443+02:00Φίλε Παπαδόπουλε, συμφωνώ. Άλλωστε ο μύθος του Ίκα...Φίλε Παπαδόπουλε, συμφωνώ. Άλλωστε ο μύθος του Ίκαρου δεν ήθελε να μας πει να μην κάνουμε τίποτα, αλλά να μην πράττουμε ασυλλόγιστα: φτερά φόρεσε κι ο Δαίδαλος, όμως αυτός δεν κάηκε! (Ο φίλος μας ο Left μάλλον το ξέχασε αυτό.) Δυστυχώς, για πολύ κόσμο καλών προθέσεων η δράση αυτοκαθαγιάζεται και η σκέψη θεωρείται έως και περιττή πολυτέλεια. Αυτό το διχασμό σκέψης-πράξης έφεραν στις συνειδήσεις οι ψευτοφιλοσοφίες που έβαλαν τη συνείδηση στη θέση ενός απλού "αντικαθρεφτίσματος" της πραγματικότητας και τον κόσμο του πνεύματος στη θέση ενός "εποικοδομήματος" του κόσμου της "υλικής δράσης". Λες κι ο άνθρωπος μπορεί ποτέ να πράξει ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ χωρίς να το 'χει σκεφτεί και μάλιστα χωρίς να έχει τοποθετήσει τη δράση του ως εγχείρημα, δηλαδή μέσα σε ένα σύνολο πράξεων με αξιακό συνδετικό ιστό!HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-48289887705546795752017-03-17T21:44:02.628+02:002017-03-17T21:44:02.628+02:00Αγαπητέ LeftG125,
ως προς αυτό: "θα χαιρόμου...Αγαπητέ LeftG125, <br />ως προς αυτό: "θα χαιρόμουν ακόμα περισσότερο αν μπορούσε κάποιος να με διαβεβαιώσει –πράγμα αδύνατον, φυσικά– ότι κανείς και καμία από το κοινό που διάβασε και θα διαβάσει το συγκεκριμένο άρθρο σου δεν ανέπτυξε την ψευδαίσθηση ότι η λύση τού παρουσιαζόταν ολοφάνερη μπροστά του", ναι είναι πράγμα αδύνατον όπως λες, αλλά για ποιο λόγο είναι αδύνατον; Επειδή η ίδια αυτή η φράση σου και συνεπώς το ζητούμενό της είναι pure nonsense! <br /><br />Ως προς τα υπόλοιπα καταλαβαίνω καλά το θέμα που βάζεις: "Λάθη δεν κάνει παρά μόνο όποιος δεν κάνει τίποτα". Γνωστή καραμέλα των ινστρούχτορων και βέβαια σαν γενική ιδέα πολύ σωστή, αλλά δεν λέει τίποτα χωρίς το συμπλήρωμά της: "Το δις εξαμαρτειν ουκ ανδρός σοφού", που πάει να πει πως αν, στο όνομα του να κάνεις κάτι, επαναλαμβάνεις διεγνωσμένα λάθη, τότε είσαι απλά ανόητος. Πόσο μάλλον όταν επιμένει κανείς να κάνει τα ίδια λάθη μερικές εκατοντάδες φορές και για κάποιες δεκάδες χρόνια!<br /><br />(Κάποια ψυχή που σεβόμαστε κι οι δυο, χλεύαζε την ανάγκη των επαναστάσεων να ντύνονται τις φορεσιές του παρελθόντος και, τονίζοντας ότι η κοινωνική επανάσταση δεν μπορεί ν' αντλήσει την ποίησή της παρά από το μέλλον, τόνιζε την ανάγκη της αδιάκοπης αυτοκριτικής, ακόμα του προσωρινού σταματήματος ώστε να επανεξεταστούν τα πράγματα...)<br /><br />Γυρίζοντας λοιπόν στη δική μου αρκουδίτσα, το λάθος της δεν ήταν φυσικά ότι έπραξε, αλλά ότι έπραξε χωρίς να σκεφτεί καλά τα δεδομένα του προβλήματος. Λοιπόν, φίλε μου, αυτό είναι κατά τη γνώμη μου πάντα το μεγάλο πρόβλημα των καιρών μας: ανάγκη για παλιές φορεσιές και δράση για τη δράση χωρίς περίσκεψη.<br /><br />Η αστική τάξη, αιώνες πριν πάρει την εξουσία, είχε δημιουργήσει, εντελώς παράλληλα με το φεουδαρχικό κόσμο (μελετητές του ύστερου Μεσαίωνα, όπως ο Χουϊζίνγκα, βεβαιώνουν πως η ύπαρξή της ως αυτόνομης τάξης αγνοούνταν, λες και δεν υπήρχε!), τις δικές της πραγματικές βάσεις ζωής, στηριγμένες στις δικές της ιδέες, αρχές και αξίες. Δεν έκανε απλά πολιτικό αγώνα, αλλά έστηνε κόσμο, το δικό της κόσμο φυσικά. Έτσι πέτυχε, όταν ήρθε η ώρα, να παρουσιάσει το δικό της κόσμο σαν "καθολικό", σύμφωνα με τη γνωστή ατάκα του τύπου που σεβόμαστε αμφότεροι.<br /><br />Κάτι τέτοιο δεν έχει παρά σε απειροελάχιστο, διάσπαρτο και ασυνεχή τρόπο κατορθώσει μέχρι τώρα η λεγόμενη Αριστερά (από τους Μ-Λ μέχρι τους αναρχικούς, με τους τελευταίους να έχουν μάλλον κάνει τα περισσότερα προς αυτή την κατεύθυνση σε σχέση με τους Μ-Λ που περιορίζονται στο πολιτικοσυνδικαλιστικό αγώνα). <br /><br />Όπως καταλαβαίνεις, ο δρόμος είναι πολύ μακρύς κι οι απερίσκεπτες αρκουδίτσες δεν τον κάνουν πιο σύντομο, τον κάνουν πιο αδιάβατο.<br /><br />HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-81725263635533769992017-03-17T20:34:30.922+02:002017-03-17T20:34:30.922+02:00ο μύθος του Ικαρου δεν δείχνει ακριβώς τα όρια της...ο μύθος του Ικαρου δεν δείχνει ακριβώς τα όρια της ατομικότητας απέναντι στον Κόσμο (ή τον κόσμο των ανθρώπων, τέλος πάντων), τα οποία ξεπεράστηκαν (ύβρη) και έτσι προκάλεσαν την "τραγική κατάληξη";<br />Μάλλον περισσότερο τραγικό είναι να ψάχνουμε για συνθηκες ζωής στον Άρη, νομίζοντας ότι θα βρούμε την λύση των όποιων προβλημάτων.παπαδόπουλοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-20568532689205105132017-03-17T19:52:54.354+02:002017-03-17T19:52:54.354+02:00Φίλε Hollowsky,
Χαίρομαι που δεν θεωρείς ότι περ...Φίλε Hollowsky,<br /><br /><br />Χαίρομαι που δεν θεωρείς ότι περιγράφοντας ένα πρόβλημα υποδεικνύεις και τη λύση του. Και θα χαιρόμουν ακόμα περισσότερο αν μπορούσε κάποιος να με διαβεβαιώσει –πράγμα αδύνατον, φυσικά– ότι κανείς και καμία από το κοινό που διάβασε και θα διαβάσει το συγκεκριμένο άρθρο σου δεν ανέπτυξε την ψευδαίσθηση ότι η λύση τού παρουσιαζόταν ολοφάνερη μπροστά του. <br /><br />Καλός ο μύθος με την αρκούδα. Τον άλλο μύθο, όμως, τον ξέρεις; Αυτόν που λέει ότι ήταν μία άλλη αρκούδα, που επειδή ήξερε το πάθημα αυτής που αναφέρεις και το δυστύχημα του αφεντικού της, αποφάσισε να μην κάνει τίποτε για να ξυπνήσει το δικό της αφεντικό που της είχε δώσει την ίδια εντολή. Έτσι, άφησε ανενόχλητη μια μύγα να σουλατσάρει στο μέτωπό του, η μύγα κάποια στιγμή βαρέθηκε και είπε να βολτάρει και σε άλλα τοπία, κατέληξε στο αυτί του, το βρήκε ζεστό και της καλάρεσε, προχώρησε πιο μέσα κι εκεί σκέφτηκε: «α, τι ωραία κλινική για να γεννήσω τα παιδάκια μου!». Οπότε, αμόλησε τα αυγά της, το αυτί τού τύπου μολύνθηκε, το μικρόβιο πέρασε στα ενδότερα, και κάποια στιγμή τού έκανε μία ωραία εγκεφαλίτιδα που κι αυτή με τη σειρά της τον έστειλε διαβασμένο! :-)<br /><br />Ηθικό δίδαγμα (όχι για σένα, εσύ τα πιάνεις αυτά· για τον επιπόλαιο αναγνώστη):<br /><br />Η λύση στο καινούργιο πρόβλημα που δημιουργεί μία κακή λύση για ένα γνωστό πρόβλημα δεν είναι η αδράνεια υπό το φόβο μια νέας αποτυχίας. Η λύση είναι η προσπάθεια για την εύρεση της σωστής λύσης αυτή τη φορά. Κι αλλιώς (για τους κάπως χοντροκέφαλους :-) ): <br /><br />Αν όλη η ανθρωπότητα δεν έκανε τίποτε άλλο από το να θυμάται και να πενθεί την τραγική κατάληξη του Ίκαρου, δεν θα είχε εφευρεθεί ούτε καν η σαΐτα! :-) <br /><br /><br />Τα λέμεLeftG700https://www.blogger.com/profile/18204086053591634946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-13040751603912230802017-03-17T01:05:28.405+02:002017-03-17T01:05:28.405+02:00Φυσικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου LeftG132 ότι η περ...Φυσικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου LeftG132 ότι η περιγραφή ενός προβλήματος δεν είναι και λύση του! Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, λείπει το άλλο μισο. Ποτέ δεν ισχυρίστηκα κάτι διαφορετικό εδωπέρα. Από την άλλη, μη ξεχνάμε ότι κάμποσοι που ισχυρίστηκαν ότι έλυσαν ένα πρόβλημα, πολλές φορές τα έκαναν σαν την αρκούδα του μύθου, που το αφεντικό της τής είπε ένα μεσημεράκι να φυλάει για να μην τον ξυπνήσει κανείς... κι όταν μια μύγα πήγε και κάθησε στην καράφλα του ενώ ροχάλιζε, η αρκούδα έλυωσε τη μύγα μαζί με το κεφάλι του! Εσύ τι λες, η αρκούδα το έλυσε το πρόβλημα ή απλώς τα σκάτωσε; :-)JohnHollowskyhttps://www.blogger.com/profile/06858367662566903946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-40230733619349228362017-03-17T00:25:11.064+02:002017-03-17T00:25:11.064+02:00Φίλε Hollowsky,
Ούτε σε έσβησα, ούτε ισχυρίστηκα...Φίλε Hollowsky,<br /><br /><br />Ούτε σε έσβησα, ούτε ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο, ούτε είχα τέτοια πρόθεση. Απλώς επισήμανα μία παγίδα στην οποία πέφτουμε πολλοί, ας πούμε σκεπτόμενοι άνθρωποι, και στην οποία νομίζω ότι έπεσες κι εσύ: μιλώντας για ένα πρόβλημα, αναπτύσσουμε ψευδαισθητικά την εντύπωση ότι το επιλύουμε, ενώ στην καλύτερη περίπτωση, το περιγράφουμε. Δεν υποστηρίζω ότι το να περιγράφει κάποιος ένα πρόβλημα είναι περιττό έργο. Ίσα-ίσα. Μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο και να συνεισφέρει στη λύση τού προβλήματος. Όμως, η περιγραφή <b>δεν είναι</b> η λύση τού προβλήματος.<br /><br /><br />Τα λέμεLeftG700https://www.blogger.com/profile/18204086053591634946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-85591175548589656672017-03-16T19:37:19.706+02:002017-03-16T19:37:19.706+02:00Τώρα ... μ' έσβησες καλέ μου LeftG258! :-)Τώρα ... μ' έσβησες καλέ μου LeftG258! :-)JohnHollowskyhttps://www.blogger.com/profile/06858367662566903946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-27416347837763848122017-03-16T17:08:02.624+02:002017-03-16T17:08:02.624+02:00ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΧΟΛΙΟΥ:
Γνωρίζοντας, από τον Ζακ...<b>ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΧΟΛΙΟΥ:</b><br /><br /><br /><b><i>Γνωρίζοντας, από τον Ζακ Ελλύλ, ότι η Τεχνική δεν μπορεί ποτέ να πει «πρέπει να σταματήσετε εδώ!» ─απεναντίας, η άνευ τελικό σκοπού μεγέθυνση αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της─, το μέλλον του σύγχρονου «αυτοαναφορικού» Ατόμου, που όπως είδαμε στηρίζει το κοινωνικό του Είναι στο Τεχνοσύστημα, προδιαγράφεται … λαμπρό. Γι’ αυτό, η αναζήτηση ανασχετικών σκέψεων και μέτρων στην ξέφρενη πορεία του επείγει όσο ποτέ.</i></b><br /><br />Περίεργος επίλογος... Περίεργος, με την έννοια ότι κάνει ολοφάνερο πως ο ίδιος ο άνθρωπος που καταπιάστηκε με τη λύση τού αινίγματος του αυτοαναφορικού ατόμου –το οποίο, όμως, είναι ενταγμένο σε ένα απρόσωπο συλλογικό–, έτσι ώστε να ανασχέσουμε την πορεία προς ένα ζοφερό μέλλον, ο ίδιος αυτός άνθρωπος που είχε την πρωτοβουλία να θέσει το δάχτυλό του επί τον τύπον τών ήλων, απλώς περιορίζεται να μας πει ότι χρειάζεται να επιλύσουμε αυτό το αίνιγμα, χωρίς εκείνος να μπαίνει στον κόπο να προτείνει κάποια λύση!!! <br /><br />Είναι τρελά αυτά τα αυτοαναφορικά άτομα που είναι ενταγμένα σε ένα απρόσωπο συλλογικό! ;-) :-)LeftG700https://www.blogger.com/profile/18204086053591634946noreply@blogger.com