tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post3763298045985025977..comments2023-09-20T16:59:33.091+03:00Comments on dangerfew!!!: Χρόνος και υποκείμενο στον Γκυ Ντεμπόρ - Μια κριτική στο βιβλίο του Άνσελμ Γιάππε, "Γκυ Ντεμπόρ"dangerfewhttp://www.blogger.com/profile/05070541130227611215noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-20337362482265552262018-10-29T23:04:59.716+02:002018-10-29T23:04:59.716+02:00Βασίλη σ' ευχαριστώ για το εκτενές και to the ...Βασίλη σ' ευχαριστώ για το εκτενές και to the point σχόλιό σου! Ναι, είναι όπως το λες. Και για τους Καταστασιακούς, και για τον Ντεμπόρ.JohnHollowskyhttps://www.blogger.com/profile/06858367662566903946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-74187451078031207732018-10-29T01:22:11.228+02:002018-10-29T01:22:11.228+02:00Θαυμάσιος Κίρκεγκωρ! Έτσι είναι! Σε μεσοδιαστήματα...Θαυμάσιος Κίρκεγκωρ! Έτσι είναι! Σε μεσοδιαστήματα κινείται ο άνθρωπος. Κάθε στιγμή διακυβεύεται η ακεραιότητά του, κάθε στιγμή μπορεί να χαθούν τα πάντα και πρέπει διαρκώς να τακτοποιεί τους λογαριασμούς του με το Άπειρο. <br /> Με ευχάριστη έκπληξη διάβασα το άρθρο απνευστί και έμεινα συλλογισμένος. Εδώ γίνεται μια προσπάθεια να αποσαφηνισθούν κάποια πράγματα. Τούτη η σύντομη σκιαγράφηση του Ντεμπόρ μου προκάλεσε κάποιες σκέψεις. Συνοψίζονται περίπου ως εξής:<br /> Η Καταστασιακή Διεθνής έκανε μια ολοκληρωμένη πρόταση στον κόσμο. Ξεπέρασμα του μονοδιάστατου ανθρώπου, επιδίωξη της Ομορφιάς και αγώνας ενάντια στην πολιτική αποξένωση. Θαυμάσια τριπλέτα! <br /> Επίσης είναι ξεκάθαρο για μένα, από την πολιτεία του και τα γραφτά του, ότι ο Ντεμπόρ υπήρξε ένας θεωρητικός και πολιτικός. Η προσπάθεια που γίνεται σήμερα από διαφόρους- κάπως αμήχανα είν’ αλήθεια, σαν να πατούν σε σκάρτη σανίδα- να παρουσιαστεί σαν ένας ακόμα κοινωνιολόγος προκαλεί χαμόγελα σε αυτούς που τον διαβάζουν. Ο ίδιος δεν άφησε πολλά περιθώρια για «παρεξηγήσεις». Το ενδιαφέρον όμως μ’ αυτόν και τους Καταστασιακούς είναι ότι παρ’ όλη την πολιτικότητά τους δεν ενέδωσαν σε μια άνευρη αισιοδοξία της ύπαρξης αλλά διατήρησαν την επίγνωση μιας σκοτεινής πλευράς που ακολουθεί τον άνθρωπο. Η δε μελαγχολία του Ντεμπόρ των νεανικών χρόνων καταλήγει πριν από το τέλος του σε μια απαισιόδοξη παραδοχή ότι τα πράγματα τείνουν να γίνουν δραματικά. Ο κόσμος είναι απέραντος και δεν γίνεται να «κατακτηθεί»… τι άλλο να υπό-δήλωνε άλλωστε η ως τότε κραιπάλη? …και η υπερκατανάλωση αλκοόλ δεν έβγαζε τη γλώσσα στις φαντασιώσεις συνοχής και δύναμης? Στο τελευταίο του(?) κείμενο: Σημειώσεις για το «Ζήτημα των Μεταναστών», το 1985, και σε μια τελευταία φράση-παρακαταθήκη αφήνεται στην ελεύθερη βούληση σχετικά με τον χαμό ή τη σωτηρία. <br /> «Όταν η Γαλλία θα έχει εξαφανιστεί, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να κατοικούν την επιφάνεια της γης, ακόμη κι αυτόν τον τόπο. Είναι δύσκολο να προβλέψουμε το κράμα των εθνοτήτων που θα κυριαρχήσει, τις ιδιαίτερες κουλτού¬ρες τους, τις γλώσσες που θα μιλούν. Είμαστε όμως βέβαιοι πως το κεντρικό και βαθιά ποιοτικό ζήτημα θα είναι το ε¬ξής: Θα καταφέρουν αυτοί οι μελλοντικοί λαοί να κατακτή¬σουν, μέσω πρακτικών χειραφέτησης, να κυριαρχήσουν στη σημερινή τεχνολογία, την τεχνολογία της εξαπάτησης και της αποστέρησης; Ή μήπως θα τους κυριεύσει η τεχνολογία με τρόπο ακόμη πιο ιεραρχικό και υποδουλωτικό απ’ ό,τι σήμερα; Ας αναμένουμε το χειρότερο και ας αγωνιζόμαστε για το καλύτερο».<br /> Τώρα, αν ο ίδιος ο Ντεμπόρ είχε ροπή στους κομπασμούς -που πήραν, ειν’ αλήθεια, πολύ κοσμάκη στο λαιμό τους- αν ήταν λίγο καυχησιάρης, ας το κάνουμε αυτό στην άκρη όπως αφήνουμε την μούργα και παίρνουμε το καλό προϊόν… στο κάτω-κάτω δεν ψάχνουμε για ήρωες! Ας ασχοληθούμε δηλαδή με την ουσία της προσφοράς τού σχήματος στο οποίο έπαιξε κεντρικό ρόλο. Η ήττα που υπέστη το πολεμικό εγχείρημά τους, μετά το ’68, είναι βέβαια πρόσκαιρη γιατί ο αγώνας επ’ ουδενί τελείωσε με αυτούς, αντιθέτως άρχισε, αφού τα ζητήματα που έβαλαν οι Καταστασιακοί παραμένουν ανοιχτά. Ευχαριστούμε Γιάννη για το πόνημα!<br /><br />B.Hhttps://www.blogger.com/profile/12927489433208948505noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-10054458138166557962018-10-29T00:17:26.557+02:002018-10-29T00:17:26.557+02:00ναι! με την υποσημείωση οτι η φαινομενικότητα δεν ...ναι! με την υποσημείωση οτι η φαινομενικότητα δεν φαίνεται.Στ.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-4378194179456262422018-10-27T11:05:44.085+03:002018-10-27T11:05:44.085+03:00"Η φαινομενικότητα, για μένα, είναι αυτό που ..."Η φαινομενικότητα, για μένα, είναι αυτό που ζει και ενεργεί, αυτό που φτάνει τόσο μακρυά μέσα στον αυτοχλευασμό του που μ' αφήνει να νιώσω πως δεν υπάρχει εδώ παρά φαινομενικότητα και φως που φωσφορίζει και ο χορός των ξωτικών και τίποτε περισσότερο - πως ανάμεσα σ' όλους αυτούς τους ονειροπόλους κι <i>εγώ</i> επίσης, ο "γιγνώσκων", χορεύω το δικό μου χορό' πως ο "γιγνώσκων" είναι ένα μέσο για να παραταθεί ο γήινος χορός και πως ανήκει υπό την έννοια αυτή στους τελετάρχες της ύπαρξης' και πως η έξοχη συνοχή και αλληλεξάρτηση όλων των γνώσεων ίσως είναι και θα είναι το ύψιστο μέσο για να <i>διατηρηθεί</i> η καθολικότητα της ονειροπόλησης και η αμοιβαία κατανόηση όλων των ονειροπόλων και συνεπώς η <i> συνέχιση του ονείρου</i>." <br />Φρ. Νίτσε, <i>Η Χαρούμενη Επιστήμη</i>Αφήνω αυτό εδώ, εις μνήμην...noreply@blogger.com