Ακόμα δεν έχει καλά-καλά σβήσει η φωτιά που εξαφάνισε το
ελατόδασος της Πάρνηθας, και διαβάζουμε δεξιά και αριστερά απαράδεκτες
ηθικολογίες του τύπου: «φταίμε όλες και όλοι μας», «είμαστε
όλοι υπεύθυνοι», «τη δική μας αδιαφορία πλήρωσε η Πάρνηθα», και τα παρόμοια.
Αν είναι έτσι, εάν δηλαδή η ευθύνη για αυτή την καταστροφή είναι τόσο ισοπεδωτικά συλλογική, τότε να πάμε όλες και όλοι μας φυλακή για εμπρησμό! Να το ζητήσουμε από μόνοι μας σαν ένδειξη ότι
αναγνωρίζουμε πραγματικά κι όχι στα λόγια την ευθύνη μας για το τραγικό αυτό
γεγονός!
Τι λέτε; Εσείς που κάνετε αυτές τις διακηρύξεις, θα δώσετε πρώτοι το παράδειγμα; Ας μην κοροϊδευόμαστε.
Αυτή η ισοπεδωτική γενίκευση των
ευθυνών ήταν και είναι πάντοτε το κλασικό κόλπο ώστε να μην αποδοθούν οι
ευθύνες στους υπεύθυνους, να μην την πληρώσει κανείς, και έτσι να ξαναγίνουν τα
ίδια!
Η έννοια της ευθύνης έχει νόημα
μόνο όταν συγκεκριμενοποιείται και μοιράζεται αναλογικά. Μόνον
έτσι κατανέμεται δίκαια, μόνον έτσι διορθώνει τα πράγματα και μόνο έτσι διαπαιδαγωγεί.