tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post1230941642223404161..comments2023-09-20T16:59:33.091+03:00Comments on dangerfew!!!: Το χρήμα μεταξύ βίας και εμπιστοσύνης | Αξία, Χρήμα, Μαγεία -2dangerfewhttp://www.blogger.com/profile/05070541130227611215noreply@blogger.comBlogger88125tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-12970779956077914802012-08-01T23:11:38.379+03:002012-08-01T23:11:38.379+03:00@ All,
φυσικά ευχαριστώ και τους άλλους αναγνώστε...@ All,<br /><br />φυσικά ευχαριστώ και τους άλλους αναγνώστες, που πήραν μέρος σε αυτή τη δύσκολη συζήτηση.<br /><br />Εύστοχη και χρήσιμη η παρέμβασή σας κ. Αθανάσιε Δρατζίδη.<br /><br />Παναγιώτη, δεν χρειάζεται να επαναλάβω πόσο μου αρέσουν όσα καταθέτεις.HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-21049845787246381642012-08-01T23:05:38.610+03:002012-08-01T23:05:38.610+03:00@ Ονειρμός και Eriugena,
τα όποια επιχείρηματα έν...@ Ονειρμός και Eriugena,<br /><br />τα όποια επιχείρηματα ένθεν και ένθεν ακούστηκαν όσο γίνεται στα ποσοτικά και ποιοτικά πλαίσια σχολίων ενός μπλογκ και σίγουρα το θέμα δεν πρόκειται να μας τελειώσει εδώ. <br /><br />Σ' ευχαριστώ θερμά για τις στοχαστικές τοποθετήσεις σας και για όλο το διάλογο! <br /><br />Δεν χανόμαστε.<br />Να είστε καλά και καλό μήνα.HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-75317530346880251162012-08-01T23:01:24.616+03:002012-08-01T23:01:24.616+03:00@ Eriugena,
η συστηματική και καθ' έξιν μετον...@ Eriugena,<br /><br />η συστηματική και καθ' έξιν μετονομασία της κριτικής των παλαιών σε "πατροκτονία" δεν είναι παρά το έσχατο ψευτοεπιχείρημα του πατερναλισμού όταν τρέμει, ανοήτως φυσικά, μήπως τα νιάτα τού κλέψουν τη δόξα.<br />Πρόσεξέ το.HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-2697548237861835482012-08-01T21:07:07.561+03:002012-08-01T21:07:07.561+03:00@HollowSky
Το χρήμα προυποθέτει κάτι, το οποίο είν...@HollowSky<br />Το χρήμα προυποθέτει κάτι, το οποίο είναι ακόμα και η πανομοιότυπη παραγωγή που είπες αλλού, η οποία Είναι το ίδιο το εμπόρευμα (μια πανομοιότυπη παραγωγή). Αυτό είναι η αξία-ιστορία-κοινωνική πρακτική. Για αυτό την έχει την ψιλουπερβατικότητά της. Δεν είναι τυχαίο που ο Μάρξ στις 4 μορφές της αξίας, κάνει το ''άλμα'' στην τέταρτη, τη μοναδική δηλαδή, που είναι και χρήμα. Τελοσπάντων. Ας αρκεστούμε στον Μαριόλη και θα επανέλθουμε και εμείς με κανονικά κείμενα υποθέτω.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-22984897318765613662012-08-01T21:03:03.063+03:002012-08-01T21:03:03.063+03:00Η ενόραση του Μάρξ είναι εκπληκτική ακόμα και αν τ...Η ενόραση του Μάρξ είναι εκπληκτική ακόμα και αν τον διαβάσεις συμπτωματολογικά-δηλαδή αυτό που είπα όσον αφορά τον μαθηματικοποιημένο χρόνο υπολογισμού της αξίας κλπ. Αυτό που ο Αντόρνο έλεγε (το είχα ανεβάσει), η ουσία της κεφαλαιοκρατικής νομοτέλειας είναι στατιστική. Η στατιστική και η αριθμοποίηση είναι ουσία, και του εμπορεύματος στην κεφαλαιοκρατία, δεν μας ενδιαφέρει το πόσο αλλά το Ποσόν, το αριθμημένο Ποσόν, αυτό είναι σφραγίδα του εμπορεύματος (μαζί και ο χώρος και τα άλλα κλπ).Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-69164928727271977042012-08-01T21:02:20.591+03:002012-08-01T21:02:20.591+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-22265798383411490392012-08-01T20:59:15.920+03:002012-08-01T20:59:15.920+03:00σημ. εννοώ τον ωρολογιακό κλπ χρόνο και τον ανάλογ...σημ. εννοώ τον ωρολογιακό κλπ χρόνο και τον ανάλογο χώρο ειδικά της κεφαλαιοκρατίας, με θεμέλια νεωτερικότητα, μοναστήρια κλπ κλπ.<br /> Δηλαδή να το πω διαφορετικά. Όπως μια λέξη είναι στοιχείο ενός γλωσσικού κώδικα, δηλαδή ενός συστήματος, όσο και να ''αυτονομείται'' από αυτό, πράγμα που την υπερκαθορίζει κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας, ''έτσι'' και ένα εμπόρευμα, είναι στοιχείο ενός οικονομικού-υποσυστήματος, και αν ανταλλαχθεί σε ένα άλλο υποσύστημα, να μεταφραστεί στον δικό του κώδικα. Η συστημική αρχή που ενσωματώνει δεν ταυτίζεται με το εμπειρικό γεγονός των επικοινωνιακών ενεργημάτων, του κόστους ή του οφέλους του καθενός, του αριθμού τους κλπ. Το ''μοντέλο''-σύστημα της οικονομίας, κοινωνικο-ιστορικό πάντα, είναι παρόν σε κάθε εμπόρευμα (καλύτερα εμπορόχρημα), στο βαθμό που αυτό είναι λειτουργικό μέρος του. Υπάρχει και η ''χαοτική'' διάσταση, όπως διαφέρει το σημαινόμενο από τη σημασία, το Εγώ από την επιθυμητική μηχανή και τις τυχαίες συνάψεις της, το Είναι από το προσδιορισμένο-Είναι, το συμπτωματικό (και όχι απλώς το τυχαίο πιθανοκρατικά ορισμένο) από το αναγκαίο, κ.ο.κ.<br /> Αυτό που δεν έχει γίνει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι ακριβώς η κοινωνική οντολογία όπως συμφωνήσαμε αλλού(που επιτρέπεται λόγω του ''δεσίματος'' που επιφέρει η κεφαλαιοκρατία, αν όχι πιο πίσω). Ειδική περίπτωση και ''ενύπαρξη'' θα έχουν σε κάθε υποσύστημα, οι κεντρικές πληροφορίες του συστήματος (ο Πουλαντζάς το είπε ''χωροχρονικές μήτρες''). <br /> Δες του Μαριόλη το κείμενο και τη σύνδεση με τον Καστοριάδη που κάνει αυτός και που παρέθεσα και εγώ. Μείνει στο θεωρητικό κομμάτι, το μαθηματικό δεν είμαι καταρτισμένος να το τσεκάρω και ούτε με ενδιαφέρει αυτό.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-7922242656965477422012-08-01T20:50:02.811+03:002012-08-01T20:50:02.811+03:00Θα μπορούσαμε ωστόσο αν ο φίλος Χόλοου επιμένει να...Θα μπορούσαμε ωστόσο αν ο φίλος Χόλοου επιμένει να το κάνουμε ταληράκια μποζονιακά, να τον πληροφορήσουμε πως τελικά στο Σέρν(ονται) δεν βρήκαν τον κύριο χιγκς αλλά τον συμμετρικό του, και δεν κάνω πλάκα...<br />Αν επιμένει να δει τον κύριο Χιγκς αυτοπροσώπως μάλλον θα απογοητευθεί, αφου αυτός εμφανίζεται μόνον δια συμμετρικού αντιπροσωπου..<br />Μήπως οι μποζονο-ερευνητές είναι άραγε μαρξιστές, και μάλιστα κολλημένοι με τον νόμο της αξίας?Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-78065196734030197982012-08-01T20:47:37.702+03:002012-08-01T20:47:37.702+03:00Και μόνο ότι ο Μάρξ θεωρεί τέτοιο χρόνο (μαθηματικ...Και μόνο ότι ο Μάρξ θεωρεί τέτοιο χρόνο (μαθηματικοποιημένο) δεν είναι ένα ''λάθος'' του, αλλά ενσωμάτωση στην έννοια της ''αξίας'' του ωρολογιακού χρόνου παραγωγής, διανομής κλπ, ως συστατικού της στοιχείου.<br /> Ούτε την ειδική χρονικότητα (ποσοτικοποιημένος μαθηματικοποιημένος χρόνος) ούτε τον ειδικό χώρο (συνολισμένα στοιχεία εν χώρω-ομοιογένεια, διάταξη, όρια), ούτε την κοινωνικοιστορική διάσταση, μπορεί να εξηγήσει η εμπειρίστικη ερμηνεία της τιμής σαν προσωπικής εκτίμησης. Ακόμα και η κατανάλωση είναι σε ωρολογιακό, κυκλικό χρόνο, και σε καθορισμένο χώρο (διάκριση ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας). Όλα αυτά είναι συμπεράσματα που μπορούν να βγουν από την έννοια της ''αξίας'', χωρίς την ανάγκη θραυσματικής υποστήριξης άλλων και άλλων. Συμπεράσματα στα οποία, αν τα βάλουμε σε σειρά ένα ένα, θα συμφωνούσες και εσύ. <br /> Συνοπτικά, λέω πως υπάρχει η ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ διάσταση μέσα στην ιστορία συγκρότησης του εμπορεύματος, πέρα από το εμπειρικό γεγονός της χρηματικής τιμής του. Αν θες να περιγράψεις τη συστημική διάσταση, δεν σου αρκεί η ατομική εκτίμηση της τιμής, και η εξήγηση των τιμών ως συνταίριασμα αυθαίρετων εκτιμήσεων (έτσι δεν υπάρχει ''κανονικότητα'', κυκλικότητα, επαναληπτικότητα) ούτε με βάση τη προσφορά ζήτηση και μόνο. <br /> Για μένα το ''λάθος'' του Μάρξ, που δεν προλάβαινε να κάνει και τίποτα περισσότερο, είναι ότι αντί να δει μια ευρύτερη κοινωνική κατηγορία, ΜΙΑ από τις αποκρυσταλλώσεις της οποίας αναλυτικά εντοπίζεται στο οικονομικό υποσύστημα (δλδ συστημική αρχή->αρχή στα υποσυστήματα), πήρε μόνο το ''οικονομικό'' επίπεδο, γιατί αυτό ήταν το πιο κραυγαλέα και ανεπτυγμένο την εποχή του. Αυτό που του επέτρεψε να είναι πρωτοπόρος στη συστημική ανάλυση, προλογίζοντας (μαζί με τον Ρικάρντο, αλλά ο Μάρξ με πιο κοινωνιοοντολογικό τρόπο) πολλές από τις συστημικές προσεγγίσεις του μέλλοντος.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-6608101317884569502012-08-01T20:47:33.326+03:002012-08-01T20:47:33.326+03:00@HollowSky
Κάτσε τώρα ένα ένα.
Πρώτα από όλα, ...@HollowSky <br /><br />Κάτσε τώρα ένα ένα. <br /><br />Πρώτα από όλα, μάλλον για σένα η εκτίμηση της τιμής είναι εντελώς αυθαίρετη. Βγάζει τεφτέρι ο άλλος και κρίνει. Αυτό παραβλέπει την κοινωνική διάσταση των τιμών, την ''κοινωνικοιστορική'' αν θες, την πρόγνωση της διακύμανσης των τιμών μέσα σε ορισμένα όρια, το τί ''θεωρείται'' και τί είναι μέσος μισθός, ''ικανοποιητικός'' μισθός, το τί θεωρείται και το τί είναι ''προσιτή'' τιμή κλπ. Εξατομικεύεις τελείως κάτι τέτοιο??<br />''Η τιμή του εμπορεύματος «εμφανίζει» απλώς και μόνο την εκτίμηση που κάνει ο έμπορος-καπιταλιστής που το πουλάει''<br />Ποιός έμπορος-καταπιταλιστής? Ο μεμονωμένος ή μήπως μιλάς για έναν γενικό-ανθρωπολογικό και οικονομικό τύπο?<br /> Αν κάνεις την γενίκευση, που είναι ακριβώς η κοινωνιοοντολογική διάσταση, θα δεις ότι οι τιμές προκύπτουν μέσα από μια διαδικασία και μια κοινωνική πρακτική, παραγωγή μέχρι κατανάλωση, και πίστωση, δεν με νοιάζει εδώ με ποιά σειρά. <br /> Οι ζουλού δεν ανταλλάσσουν με τους ευρωπαίους. Αν δώσεις στους ζουλού δέκα ευρώ δεν ξέρουν τί να τα κάνουν. Τα εμπορεύματα φυσικά και γίνονται σύμμετρα σε κάτι. Είναι χωροχρονικά όντα ανταλλάξιμα και αντικαταστατά μέσα σε ένα κοινωνικό-ιστορικό πεδίο. Και κάθε ανταλλαγή στοχεύει στην κατανάλωση. Φυσικά και υπάρχει το στοιχείο του αντιπραγματισμού, έμμεσο και διαμεσολαβημένο. Η τομή για την οποία μιλάς δεν είναι ένα απόλυτο χάσμα. <br /> Όταν πουλάω κάτι ξέρω ότι με τα χρήμα κάτι θα αγοράσω, και το αντίστροφο. Αυτό προυποθέτει μια κυκλική παραγωγή, διανομή, ανταλλαγή, κατανάλωση, και μια κοινωνικοπολιτική σταθερότητα. <br /> Όλα, μα όλα αυτά, τα φέρει σαν κοινωνική σφραγίδα ένα εμπόρευμα. Για αυτό μπορεί να έχει τιμή. Έχει παραχθεί υπό την τελικότητα της κατανάλωσης και της πρόσκτησης τιμής. <br /> Όλα αυτά είναι ανεξήγητα αν θεωρήσεις ότι η τιμή είναι ατομικός υπολογισμός του κάθε ατομικού εμπόρου-καπιταλιστή. Το σύστημα των τιμών δεν μπορεί να είναι άσχετο με την κυκλικότητα και την κανονικότητα όλου του κυκλώματος που τροφοδοτεί την παραγωγή, παράγει, διανέμει, ανταλλάσσει, καταναλώνει κλπ. <br /> Κάτι κοινωνικά ασήμαντο δεν έχει χρηματική τιμή με όρους αγοράς. Για να έχει παραχθεί είναι κοινωνικά σημαντικό. Προορίζεται για κατανάλωση. <br /> Η αξία περιγράφει όλα τα παραπάνω, ή μπορεί να περιγράψει όλα τα παραπάνω.<br /> Όπως είπα, ακόμη και ''σύμβαση'' ή ''συνήθεια'' να είναι ότι δίνουμε σε κάτι τιμή, αυτό γίνεται ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ γεγονός, προβλέψιμο (μέλλον) και ανάμνηση (παρελθόν), και αυτό προάγει κυκλικότητα και κανονικότητα στην κεφαλαιοκρατία. <br /> Το υπαγόμενο σε αυτή τη κυκλικότητα και κανονικότητα γίνεται ποιοτικά σύμμετρο με το επίσης υπαγόμενο. Ακόμα και αν είναι κοινωνικά ακατανόητο, ''μεταγλωττίζεται'' με γνώμονα τα ήδη κοινωνικά σύμμετρα. Ένα καθρεφτάκι θα συγκριθεί με κάτι, για να του δοθεί τιμή, θα τοποθετηθεί σε μια κλίμακα σε σχέση με άλλα εμπορεύματα, δεν θα του δοθεί αυθαίρετα. Αυτό που γίνεται αντικείμενο σύγκρισης δεν είναι μόνο οι τιμές των άλλων, αλλά διαμεσολαβημένα η κοινωνική κατανάλωσή τους, αν δεν υπήρχε αυτή δεν θα είχαν καν τιμή. <br /> Η ''εμμένεια'' είναι αυτή η υπερατομική κοινωνικοιστορική διάσταση η οποία μας λέει ότι το χρήμα δεν είναι ατομικό συμβάν ούτε τυχηρό, όπως και η τιμή, αλλά κάτι το οποίο κυκλοφορεί και υπάρχει ως μνήμη, τελικότητα, προσδοκία. <br /> Ο Μάρξ πήγε να το μετρήσει με χρόνο εργασίας. Πράγματι, η ποιότητά του είναι χρονική-είναι ιστορία. Πρώτα από όλα ιστορία, ιστορία παραγωγής-διανομής-ανταλλαγής-κατανάλωσης και πάλι πίσω, και μετά ιστορία μέσα σε ένα χώρο, τον ειδικό χώρο της κεφαλαιοκρατίας, με το χώρο και το χρόνο μαθηματικοποιημένο΄, αφηρημένο, ''επίπεδο'' και ομοιογενή κλπ.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-41689829913452749852012-08-01T20:19:39.180+03:002012-08-01T20:19:39.180+03:00@ΗοllowSky
Βρε συ HollowSky, με σένα ή με άλλων τ...@ΗοllowSky<br /><br />Βρε συ HollowSky, με σένα ή με άλλων το έχω ξαναπεί? Δεν έχει σημασία αν εμπορεύματα με χαμηλή τιμή έχουν μεγαλύτερη διείσδυση. Σημασία έχει εδώ ότι άπαξ και το Ε γίνει Χ, αυτό που έφερε ως ''περισσότερο'' μεταφράζεται σε περισσότερο χρήμα, περισσότερη αγοραστική δύναμη. Τη μετατροπή Ε->Χ θα δούμε για τα περί αξίας, όχι την κατανάλωση του Ε. Δεν μας ενδιαφέρει εδώ αν είναι περιζήτητο το εμπόρευμα και αν καταναλώνεται έναντι μικρότερου αντιτίμου. Τα περί ''αξίας'' θα τα δούμε όταν το Ε γίνει χρήμα-τιμή (όταν, κατά τον Μάρξ, η αξία γίνει χρήμα).<br /> Τώρα θα διαβάσω τα υπόλοιπα.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-86320399300050150802012-08-01T20:16:34.802+03:002012-08-01T20:16:34.802+03:00Όσον αφορά την αφηρημένη εργασία, θα πρόσεθετα ότι...Όσον αφορά την αφηρημένη εργασία, θα πρόσεθετα ότι αυτή μπορεί να αναδύεται μέσα απο την καπιταλιστική διεργασία, αλλά δεν παύει να είναι όχι μονον οντολογικός αλλά και γνωσιο-οντολογικός όρος, που κάλλιστα θα μπορούσε να ανα-τάμει και αλλες μορφες εργασίας και τρόπου οργάνωσης του, με κοινό γνώρισμα την "συλλογική" οργάνωση κυρίως μαζικής παραγωγής: απο δω και στο εξής, αμήν...εκτός κι αν θεωρούμε πως κάθε παραγωγή με αυτούς τους όρους είναι "καπιταλιστική" ή "αλλοτριωτική"..Όμως και η εργασία υπο τις μηχανές και παράγει αξία, όπως και οι μηχανες παράξουν αξία, με την διαφορά πως οι ζωντανοί όροι δύνανται να παράγουν νέους όρους παραγωγής. Η υπερ-αξία είναι το πρόβλημα στον μαρξισμό, όχι ο νόμος της αξίας, ο αντι-τεχνοκρατισμός και η επιθυμία να τα ανάγει όλα στην απλή εργασία και όχι φυσικά το ανίθετο, ότι τάχαμου είναι "τεχνοκράτης" παραγωγιστής...είμαστε όντως αλλού...εντελώς άλλη ερμηνείαEriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-24956675585039891202012-08-01T19:56:50.750+03:002012-08-01T19:56:50.750+03:00Αγαπητέ Χόλοου
Πιάνεις την συμμετρική σχέση όπως α...Αγαπητέ Χόλοου<br />Πιάνεις την συμμετρική σχέση όπως αναλύεται στα πρώτα κεφάλαια του 1ου τόμου του κεφαλαίου, και τα αντιμετωπίζεις ακριβώς όπως θα τα αντιμετώπιζε μια ανάγνωση που θα ξεκινούσε "απο την αρχή" ως να είναι εντός των διαλεκτικών προσδιορισμών δυνατή μια ολική ανάγνωση απο την αρχή. Φυσικά εμφανίζονται ήδη στις διατυπώσεις, που δεν έχω εδώ πρόχειρες, του ίδιου του Μαρξ, διάφορα περίεργα "παρουσιάζεται" ως εαν θα ελεγα εγώ που τόσο ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν εμπειρι(στι)κούς νόες, που δεν θέλουν να δεχτούν πως είναι δυνατόν να δεχόμαστε την έμμεση έστω "αυτοτέλεια" της κίνησης των πραγμικών προσδιορισμών, αλλά αργότερα και του Κεφαλαίου. Τη μια το Κεφάλαιο "παρουσιάζεται" την μιά τα εμπορεύματα "εως αν" είχαν ζωή και δική τους κίνηση-αυτοκίνηση. Αυτό συμβαίνει γιατί ο Μάρξ, και ορθώς λαμβάνει σοβαρά την αυτο-κίνηση της διεργασίας, και την ίδια την ιδιοτυπία της καπιταλιστικής διεργασίας της παραγωγής ως μιας διεργασίας που κινείται σε ένα τοπικά προσδιορισμένο κενό "απουσίας" κίνησης των υποκειμενικών συντελεστών της παραγωγής, όπου αυτοί λογιούνται όχι μόνον οι εργάτες αλλά και οι καπιταλιστές ως πρόσωπα αλλά και ως τάξη. Αν δεν κλείσει κανείς τον κύκλο όμως της εγελιανής <br />ταλαιπωρίας του, αν δηλαδή κάποιος δεν ακολουθήσει τον διαλεκτικό συλλογισμό ως το τέλος, δεν θα δεί την αρχή. Ίσως όλο αυτό να μην είναι και η ιδανικότερη κατανοητικά και "εμπειρικά" γραφή, αλλά αυτό είναι ο Μαρξ, αυτό και ο δάσκαλός του. Όσον αφορά την "αντιπραγματιστική", άρα προερχόμενη απο την "συμμετρία", οπτική των πρώτων γραμμών, ειδικά εκεί που αναλύει τις μορφές της αξίας κ.ο.κ δεν θα υπερασπιστώ ντε και καλά τον Μαρξ, αλλά μπορώ να καταλάβω την επιμονή του να απομυστικοποιήσει το εμπόρευμα, χρησιμοποιώντας, εις βάρος της σαφήνειας αλλά και με το βάρος της διαφωτιστικής μανίας της εποχής, την απλή και συμμετρικη, άρα κοινό-τοπη, λογική της ουσίας του "ανταλλάσειν" προϊοντα. Η έννοια εμπόρευμα δεν εξαντλείται σε όλα αυτά. Πάντως η συμμετρία-ασυμμετρία τους υφίσταται ακόμα και σήμερα, και με εντυπωσιάζει πραγματικά το γεγονός ότι σας προκαλεί εντύπωση πως αυτό δεν είναι προιον της καταραμένης αφηρημένης εργασίας, του καταραμένου αφηρημένου συστήματος. Ως αφαίρεση βέβαια δεν θεωρείται απο τον Μαρξ , τόσο καταραμένο πράγμα, παρόλο που όλη η αντι-μαρξιστική κριτική του μαρξισμού και του καπιταλισμού στηρίζεται σε αυτή την μαρξιστική έννοια, αν και με την γνωστή μέθοδο της παρανάγνωσης (οικειοποίηση-εκτροπη το λενε τώρα ξεδιάντροπα) Υπο μία έννοια, είναι ορθό σε αυτό το επίπεδο ανάγωσης να δεχτούμε ότι τελικά ανταλλάσσονται προιόντα εργασίας και μετρώνται, κυρίως όμως ως αντικατοπτριζομενες εργασιακές μονάδες. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Μάρξ θα έχωνε ακόμα και στην ανταλλακτική διεργασία ένα είδος εργασιακής "ουσίας". Το κάνει όχι μόνον "αξιολογικά" αλλά και ακολουθώντας την διαλεκτικη μέθοδο, βιαιοπραγώντας πάνω σε χιλιάδες δεδομένα και παραμέτρους, αλλά και σε χιλιάδες χρόνια ιστορίας, αλλά όχι όπως οι αστοί "προκάτοχοί" του. Καλώς πράττει, ως πρακτικός θεωρητικός, χωρίς να είναι πραγματιστής. Το πράττει δημιουργώντας ήδη τους όρους ανατροπής της εμφάνειας, ακόμα και στην μοριακή ανάλυση του, του εμπορεύματος. Πόσο θα συνεχίσουμε να παραμένουμε στις πρώτες, και πιο αδύναμες σελίδες, πάντως πιό δυνατές ακόμα και τώρα,σε σχέση με όλα μαζί τα έργα του Καστοριάδη και τις θεωρίες του περί "οικονομκής ισότητας-μισθών". Μην ξεχνάμε τους όρους της συζήτησης ακόμα και σήμερα. Δεν έχουν αλλάξει. Και μιλάμε για το "αδυνατότερο" σημείο πραγματευσης της πραγματικότητας, αν βέβαια συνεχίσουμε να θεωρούμε τον Μαρξ υπεράνθρωπο και αεί πατέρα χωρίς ιστορικούς περιορισμούς..Όμως αν και πατέρας έχει πιά μπεί σε μια σειρά. Παραμένει πατέρας, ότι και να κάνουμε, και μάλιστα δεν προβλέπεται η μετατροπή του σε παππού, συντόμως.. Αν συνεχίσουμε την Πατροκτονία, δεν κάνουμε τίποτα.Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-12953411544946948232012-08-01T18:56:05.281+03:002012-08-01T18:56:05.281+03:00* διόρθωση: Holy Graal* διόρθωση: Holy GraalHollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-26533345116641083622012-08-01T18:52:31.616+03:002012-08-01T18:52:31.616+03:00[συνέχεια του αποπάνω]
Η δια χρήματος εμπορευματι...[συνέχεια του αποπάνω]<br /><br />Η δια χρήματος εμπορευματική ανταλλαγή δεν είναι κάποιος εξελιγμένος αντιπραγματισμός, ούτε μια απλή διαλεκτική υπέρβασή του. Είναι άλλος κόσμος σε σχέση με τον αντιπραγματισμό.<br /><br />Η δια χρήματος/εμπορευματική ανταλλαγή ΔΕΝ συγκρίνει cd με παγωτά, δεν κάνει σύμμετρα cd με παγωτά. Και δεν ασχολείται, ούτε συνειδητά, ούτε χωρίς να το ξέρει, με κανένα «εμμενές μέτρο» των cd και των παγωτών. Κάνει κάτι τελείως άλλο. Λέει: 10 cd = 2 ευρώ. Λέει: 1 παγωτό = 2 ευρώ. Δίνει δηλαδή μια χρηματική τιμή στα εμπορεύματα. Και συγκρίνει (=με παζάρια, σφαλιάρες, διαπραγματεύσεις και πολέμους) ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ τους, όχι τα ίδια!<br /><br />Μήπως όμως δίνει την τιμή με βάση κάποιο «εμμενές μέτρο» του εμπορεύματος, των cd,των παγωτών, κ.ο.κ.; Όχι! Γιατί η τιμή ΔΕΝ αποτυπώνει κάποιου είδους φυσική ιδιότητα και μέγεθος των cd, όπως είναι λ.χ. το βάρος τους (τέτοια δυστυχώς τη θέλησε η θεωρία της αξίας και του Μαρξ). Δεν προέρχεται από μια «εξωτερίκευση-μέτρηση» κάποιας τέτοιας ιδιότητας των cd στον κόσμο των μέτρων, π.χ. των κιλών. Ούτε είναι ένα απλό «σύμβολο». <br /><br />Η τιμή του εμπορεύματος «εμφανίζει» απλώς και μόνο την εκτίμηση που κάνει ο έμπορος-καπιταλιστής που το πουλάει, ότι με την αναγραφή αυτού του χρηματικού ποσού στην ετικέτα του θα καταφέρει (1) να πουλήσει το εμπόρευμά του, (2) με τρόπο ώστε από το κύκλο Χ-Ε-Χ΄ το Χ΄ θα είναι μεγαλύτερο του Χ. Αυτή η εκτίμηση δεν γίνεται με βάση κανένα «εμμενές μέτρο» των εμπορευμάτων, αλλά με μπακαλοτέφτερο, παζάρια, σφαλιάρες, διαπραγματεύσεις, κλωτσιές, χαδάκια και πολέμους. Και γίνεται πάνω στο έδαφος του χρήματος-θεσμός, το οποίο στήθηκε μέσα από μια διαδικασία όπως αυτή που περιγράφει ο Αλιετά στην ανάρτηση.<br /><br />Αυτό είναι όλο. Χωρίς αμπρακατάμπρα, χωρίς ανακάλυψη «εμμενών μέτρων» εκεί που δεν υπάρχει παρά παζάρι και πόλεμος, χωρίς τόνους ακαδημαϊκών σελίδων στην αναζήτηση του Hole Graal της «αξίας», δηλαδή μπας και αποτυπωθεί κάάάάαάποτε σε μαθηματικό τύπο μια … μποζονιακή σχέση που δεν έχει να κάνει με μέτρηση φυσικών μεγεθών και με εμφάνιση εμμενών μέτρων αλλά με κοινωνικό κλωτσοσκούφι. <br /><br />Δεν χρειάζεται, για να τελειώνω, καμιά μαρξική «θεωρία της αξίας» για να καταλάβει ο καθένας ότι, στον αγώνα του για το Χ-Ε-Χ΄, ο καπιταλιστής ασφαλώς:<br />1) θα κοιτάξει να παράγονται εν σειρά πλήθη ομοιόμορφων προϊόντων αφού αυτή είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για να έχει στις αποθήκες του εμπορεύματα∙ <br />2) ότι, γι’ αυτό, θα κοιτάξει να παράγονται με μια ορισμένου τύπου εργασία, την «αφηρημένη», δηλαδή μηχανοποιημένη και ποσοτικοποιημένη εργασία∙<br />3) και ότι θα φροντίζει ώστε το κομμάτι των μισθών (όπως και κάθε διαπραγματεύσιμο κομμάτι στην όλη διαδικασία) να το φέρνει εκεί που χρειάζεται ώστε οι εργάτες να του παράγουν χωρίς να ζημιώνεται.<br /><br />Έτσι, αντίθετα απ’ ό,τι νομίζει αυτή η θεωρία της αξίας για την «υπεραξία», τούτη η μηχανοποιημένη εργασία δεν προσθέτει καμιά αξία στα προϊόντα της, έστω κι αν (ακόμα) την κάνουν ζωντανοί (ή καλύτερα: ζώνεκροι) άνθρωποι. Κάλλιστα τα εμπορεύματα θα μπορούσαν να τα παράγονται πλήρως από μηχανήματα και ρομπότ χωρίς να κινδυνεύσει – γι’ αυτό το λόγο – η κεφαλαιοκρατική κερδοφορία. Αλλού θα ήταν, σε μια τέτοια περίπτωση, το πρόβλημα.<br /><br />Αλλά ας αφήσουμε και τίποτα για άλλη φορά.<br /><br />:-)HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-77173097687925470892012-08-01T18:50:15.354+03:002012-08-01T18:50:15.354+03:00@ Ονειρμός (και Eriugena),
λες: «Όσο μεγαλύτερη τ...@ Ονειρμός (και Eriugena),<br /><br />λες: «Όσο μεγαλύτερη τιμή, τόσο περισσότερη κοινωνική ισχύς, που μεταποιείται σε χρήμα με την ανταλλαγή, αγοραστική δύναμη [...] η διαφορά χρηματικής τιμής είναι διαφορά δύναμης-ισχύος».<br /><br />Μα, ασφαλώς, δεν ισχύει αυτό! Πάμπολλα εμπορεύματα με χαμηλή τιμή έχουν τεράστια διείσδυση/ ισχύ στην κοινωνία. Άλλα πάλι όχι. Επομένως δεν υπάρχει ευθεία αναλογία μεταξύ τιμής και ισχύος, όπως λες, ή τιμής και αξίας. <br /><br />Ρωτάς λοιπόν: «Πώς ανταλλάσσονται τα εμπορεύματα;». Αυτό που λέω, είναι ότι τα προβλήματα και τα αδιέξοδα που προκύπτουν εδώ και 2 αιώνες από τη μαρξική θεωρία της αξίας, δεν οφείλονται στο ότι δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητή επειδή λ.χ. δεν έχει διερευνηθεί εξονυχιστικά η σχέση της με τη χεγκελιανή φιλοσοφία. Προκύπτουν επειδή Η ΙΔΙΑ Η ΘΕΩΡΙΑ αυτή είναι λαθεμένη ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ. Είναι δηλαδή λαθεμένη η (δανεισμένη από τους αστούς οικονομολόγους) θεμελιακή ιδέα της, ότι τα εμπορεύματα ανταλλάσσονται με βάση και χάρη σε κάτι κοινό που υποτίθεται ότι έχουν <br />«ενσωματωμένο» «εντός τους» ως προϊόντα της ανθρώπινης εργασίας, με βάση και χάρη σε ένα κοινό «εμμενές μέτρο και μέγεθος» που «εμπεριέχουν» (τον «κοινωνικά αναγκαίο χρόνο εργασίας», κατά Μαρξ), το οποίο υποτίθεται πως το «φανερώνει» το χρήμα και που τη μέτρησή του «αποτυπώνουν» δήθεν οι τιμές. <br /><br />Το θεμελιακό αυτό λάθος: <br />(1) ξεκίνησε (και για τον Μαρξ) από το κλασικό ερώτημα: «Πώς γίνεται 10 cd να κάνουν όσο 1 παγωτό, δηλαδή ας πούμε 2 ευρώ;»∙<br />(2) προχώρησε με την κλασική λάθος σκέψη: «Η ίδια τιμή σημαίνει ότι η χρηματική ανταλλαγή κάνει σύμμετρα τα εμπορεύματα»∙<br />(3) και κατέληξε στην κλασική μεταφυσική απάντηση: «Για να γίνεται αυτό, για να έχουν ίδια τιμή, αυτό σημαίνει ότι τα 10 cd και το 1 παγωτό θα πρέπει έχουν 'εντός τους' κάτι κοινό, ένα κοινό μέτρο, ένα ίδιο μέγεθος,», κ.λπ., κ.λπ. <br /><br />Ενώ η ερώτηση (1) είναι εύλογη, η σκέψη (2) είναι ήδη λάθος: η χρηματική ανταλλαγή δεν κάνει σύμμετρα τα cd με τα παγωτά! Δεν λέει: 10 cd = 1 παγωτό. Δεν μετράει cd με παγωτά. Η δια χρήματος ανταλλαγή εμπορευμάτων δεν είναι κάποιου είδους «αντιπραγματισμός». Αυτό είναι το λάθος των αστών οικονομολόγων και του Μαρξ. Φαντάστηκαν πως η δια χρήματος ανταλλαγή εμπορευμάτων είναι κάποιος πιο «εξελιγμένος» αντιπραγματισμός, ότι αντιπροσωπεύει κάποια στιγμή όπου οι συναλλασσόμενοι αντιπραγματιστές είπαν, «δεν φτιάχνουμε μια μεζούρα αντί κάθε φορά να λέμε πόσα αυγά να σου δώσω για ένα κύπελο γάλα;», σκάρωσαν το πρώτο νόμισμα και συνέχισαν να ανταλλάσσουν πράγματα όπως και πριν με μόνη διαφορά τη διαμεσολάβησή του. Οι θεωρίες της αξίες που στηρίζονται σε αυτή την ιδέα, αδυνατούν να συλλάβουν την τομή μεταξύ αντιπραγματισμού και εμπορευματικής ανταλλαγής.<br /><br />[συνέχεια αποκάτω]HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-48660848961056251612012-08-01T16:14:22.335+03:002012-08-01T16:14:22.335+03:00@panagiotis
Ίσως πρέπει να ''εδαφικοποιήσ...@panagiotis<br /><br />Ίσως πρέπει να ''εδαφικοποιήσουμε'' εμείς αυτή την κίνηση-ροή, για να μπορέσουμε να κεντράρουμε και να την υπερβούμε πολιτικά. Η άλλη τάση είναι να σπρώξουμε ακόμη περισσότερο την κίνηση-ροή, μέχρι να καταρρεύσει το σύστημα, μέχρι κοινώς ''να τα παίξει''. Η δεύτερη τάση είναι και η κρατούσα ''απάντηση'' στο χώρο της ''θεωρητικής'' αριστεράς, εκφραζόμενη και με τα πλήθη, τα δικτυακά κινήματα κλπ. Μάλλον θα καταλήξω πως η ενδεδειγμένη πρόταση δεν είναι η δεύτερη, αλλά η πρώτη. <br /><br />Η αλήθεια είναι πως ο Μάρξ υπήρξε εδώ (και αλλού) λίγο άδικος. Είναι και το ''πνεύμα του λαού'' που οδηγεί σε επανάσταση. Ή το κοινωνικο-ιστορικό ανώνυμο ''φαντασιακό'' του, το ίδιο είναι.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/07034464827072786484noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-8393752016822879372012-08-01T15:40:21.899+03:002012-08-01T15:40:21.899+03:00Συνέχεια από επάνω:
Δεδομένου ότι η Γαλλική Επανά...Συνέχεια από επάνω:<br /><br />Δεδομένου ότι η Γαλλική Επανάσταση οδήγησε σε θεσμούς, <br />ο Sancho συνάγει ότι η Επανάσταση "ελέγχει" το αποτέλεσμα αυτό. <br />Μαρξ Η Γερμανική Ιδεολογία (Saint-Max).<br /><br />[…]Για τον Hegel, η αντίφαση ήταν ταυτόχρονα η ώθηση και η δραστηριότητα ενός κινήματος, η ανάπτυξη της διαλεκτικής του, δηλαδή η υλοποίηση του ως καταστολή-υπέρβαση, που παράγει ένα αποτέλεσμα, ένα επιστέγασμα: αυτό του λόγου στην ιστορία (κράτος) και αυτό του πνεύματος στον κόσμο (απόλυτη γνώση). Γνωρίζουμε τον ύμνο του ιδεαλισμού του Χέγκελ: είναι «το πνεύμα ενός λαού", που οδηγεί το πραγματικό κίνημα των επαναστάσεων, και όσον αφορά τη σύγχρονη εποχή, αυτό το κίνημα δεν είναι τίποτε άλλο από την οικονομική ιδιαιτερότητα της κοινωνίας των πολιτών (η συμμαχία της εργασίας και της ιδιοκτησίας) νομιμοποιημένη από την παγκοσμιότητα του έθνους-κράτους (στα χέρια της αστικής τάξης).<br />Ο Μαρξ θα δώσει ιστορικό περιεχόμενο στην έννοια του πραγματικού κινήματος στις σύγχρονες επαναστάσεις: αυτό της κοινωνικής τάξης και της άρνησής της. Αυτός όχι μόνο διακρίνει, αλλά αντιπαραθέτει το απλό νομικό-πολιτικό αποτέλεσμα ενός ιστορικού κινήματος και την πραγματική ιστορική επαναστατική στιγμή του, αυτή που ανατρέπει την παλιά κοινωνία. Έτσι, αναλύοντας την επανάσταση του 1848 στη Γαλλία, έγραψε: «η 25 Φεβρουαρίου, έδωσε την Δημοκρατία στη Γαλλία, η 25 Ιουνίου της επέβαλε την επανάσταση. Μετά τον Ιούνιο, επανάσταση σήμαινε: ανατροπή της αστικής κοινωνίας, ενώ πριν από τον Φεβρουάριο, είχε σημάνει: ανατροπή του συστήματος της διακυβέρνησης. "<br />Το τυπικό αποτέλεσμα της επανάστασης έχει ξεπεραστεί από την πραγματική κίνησή της[…]<br /><br />Jacques Guigoupanagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-64372812632178961112012-08-01T15:37:11.046+03:002012-08-01T15:37:11.046+03:00[...]Αποτέλεσμα της μεγάλης ρήξης που ήταν η Μεταρ...[...]Αποτέλεσμα της μεγάλης ρήξης που ήταν η Μεταρρύθμιση, που έφτασε στο αποκορύφωμά της με τις επαναστάσεις (αστικές και προλεταριακές) της σύγχρονης κοινωνίας, η παλιά πολιτική διαλεκτική ανάμεσα στο κίνημα και το θεσμό δεν λειτουργεί πλέον σήμερα. Γνωρίζουμε πως αυτή η διαλεκτική έχει επανενεργοποιηθεί από ορισμένα στελέχη της άκρας αριστεράς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ( Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα κυρίως), αλλά και από αριστερές ρεύματα μετά 1968 (όπως αυτά της θεσμικής ανάλυσης και αυτο-διαχείρισης) . Διακρίνοντας μια στιγμή θέσμισης (αυτή του αρνητικού, της κριτικής, της αμφισβήτησης, σε σχέση με μια "αυτόνομη" επαναστατική υποκειμενικότητα), η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη θετική στιγμή, αυτή του θεσμισμένου , αυτά τα ρεύματα έχουν επικεντρωθεί στην φαντασιακή και ουτοπική διάσταση του κινήματος εντός του θεσμού (ή δίπλα σ’ αυτόν για τους "εναλλακτικούς"). Αλλά εξακολουθούν να είναι προσκολλημένοι σε ένα κινηματικό σχεδιασμό του θεσμού και κατά συνέπεια της πολιτικής παρέμβασης. Αυτός ο σχεδιασμός αυτονομεί την μορφή του κινήματος σε βάρος του ιστορικού του περιεχομένου και του πολιτικού του στόχου, είναι το κίνημα για το κίνημα, η δημοσιότητα του κινήματος διατηρεί την συμπεριφορά του κινήματος και αντίστροφα. Το κινηματικό άτομο είναι συνεχώς "σε κίνηση" και οι δραστηριότητες στις οποίες επενδύει, πρέπει επίσης να είναι "σε κίνηση." Εάν, όπως θα προσπαθήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια, ο θεσμός έχει απορροφηθεί σε μια "διαχείριση των ενδιάμεσων", η σκέψη πολιτικής παρέμβασης με όρους κινηματικούς, δεν είναι πλέον λύση στο παρόν και ακόμα λιγότερο στο μέλλον.[...]panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-45853689474403588272012-08-01T15:36:11.892+03:002012-08-01T15:36:11.892+03:00@ Ονειρμός,
Δεν ξέρω σήμερα αν μπορούμε σήμερα να...@ Ονειρμός,<br /><br />Δεν ξέρω σήμερα αν μπορούμε σήμερα να μιλάμε για θεσμούς, θέσμιση κλπ.<br />Έχω την εντύπωση ότι αντιμετωπίζουμε μια σχεδόν πλήρη επικράτηση του κοινωνικού. Σε μια κατάσταση όπου ο καπιταλισμός δεν αντιμετωπίζει πλέον κάποια αρνητικότητα αλλά μόνο τις αντιφάσεις που ο ίδιος παράγει.<br />Αντιμετωπίζουμε ένα κράτος των νόμων αντί για το νόμο όπου οι αποφάσεις μοιάζουν περισσότερο με εναρκτήριο λάκτισμα που δίνει την γενική κατεύθυνση (οριζόντια μέτρα) και όπου το κράτος θα έλθει να ρυθμίσει εκ’ των υστέρων όταν κάτσει η μπίλια από το φλιπεράκι των ομάδων πίεσης και των συγκρούσεων των κοινωνικών συμφερόντων. <br />Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι τα χαράτσια και τα φορολογικά μέτρα όταν δεν θεσπίζονται εξαιρέσεις ακόμη και εκεί όπου είναι προφανές ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν.panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-50622569989994527252012-08-01T14:43:58.145+03:002012-08-01T14:43:58.145+03:00Βρε χόλοου παιδιμμμ...τι έχετε κολλησει με την &qu...Βρε χόλοου παιδιμμμ...τι έχετε κολλησει με την "αξία" του Πατέρα μου. Αφήστε τον ήσυχο εκεί στον ουρανό να μετράει μέρες στον καπιταλισμό! <br />Το ζήτημα είναι να ολοκληρωθεί η μαθηματική επιστήμη σε ακόμα μεγάλυτερο εύρος και βάθος εξηγώντας την τυρβώδη ροή. Τότε θα σου στείλω τον Πατέρα να σου τραβήξει το αυτί, και στο άλλο το παλιόπαιδο που έχει αράξει στην πατρίδα μου (οι προλετάριοι δεν έχουν, αλλά οι μανιάτες έχουν..) και εκσφεδονίζει απο το λιμένι βότσαλα εναντίον του Πατρός. Πάντως κι όταν βρεθεί η μηχανή αποτύπωσης της σχέσης μορίων του νερού με τις αρίφνητες εκφράσεις του στην απέραντη θάλασσα (των χρηματικών) τιμών, θα είναι πολύ αργά για τον καπιταλισμό, αφού με κάτι τέτοια θα ασχολούνται αυτοί οι τεμπέληδες οι "αναρχο-κομμουνισταί", και όχι με το πόσες μαστιγώσεις θα ρίξουν η θα λάβουν απο τον Κύριο τους, το Χρήμα..Αλλά μπορεί και να το λύσουν το θέμα απο πρίν οι αστοί, μιάς και τους καίει πολύ, ειδικά σε ατομικό-επιχειρησιακό επιπεδο. Όποιος το εύρει έχει κάτι τρις στο τσεπάκι του, για ένα μικρό διάστημα μέχρι να ρυθμιστεί πάλι "ολιγο-πωλικά" (όπως τους αρέσει να λέν) η γνώση αυτή. Όμως αυτή η γνώση, δεν έχει τόση σημασία. Αυτό που εχει σημασία είναι μια χοντρή αλλά όχι αντ-επιστημονική Μαρξική ΓΚΑΡΟ-ΦΩΝΑΡΑ ότι η "τιμή", ακόμα κι αν περιέχει 23909302930 παράγοντες διαμόρφωσής της, δεν μπορεί παρά να περιέχει και και τον συντελεστή "αφηρημένη" εργασία, ο οποίος αν εξαιρέσεις τις αγροτικες κομμουνες που σκοπεύω να ιδρύσω που δεν θα έχουν "αφηρημένη" εργασία-πιάσε τη τσάπα σύντροφε και άσε τώρα τον κήρυγμα για την αλλοτρίωση στην συντρόφισσα- θα υπάρχει ως γενικός προσδιορισμός "μέτρησης" και στοιχειώδους καταμερισμού, με δεδομένο κάποιον καταμερισμό εργασίας..(αν νομίσετε πως θα αφήσω να με χειριυργησει-θεός φυλάξοι μη αλλοτριωμένος γιατρός-ψαράς-ποιητής-καταστασιακός-γιόγκι-οπαδός του Σιοράν-ή φανατικός θαυμαστής του Λωτρεαμόν ή του Τουτανχαμόν, γελιέστε!)<br />Η χοντρή και υπαγμένη στην υποκειμενικη "ποιοτική" αξιολογια μετρηση είναι αναπόφευκτος και επιθυμητή...Προτείνω δε να θεσπιστεί το εξής μέτρο: η αξία των προϊόντων μιας κομμουνας που θα έχει στο καταστατικό της ως αρχή την εξέταση των υποψήφιων μελών στην "Επιστήμη της Λογικής", να είναι μεγαλύτερη. (Αφού εμείς θα σας σώσουμε, να μην πληρωνόμαστε καλύτερα;)Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-52875683801400241062012-08-01T14:30:53.216+03:002012-08-01T14:30:53.216+03:00Διευκρινιστικό σχόλιο:
α)''Στηρίζω'&#...Διευκρινιστικό σχόλιο:<br /><br />α)''Στηρίζω'' τη σημασία της ''χεγκελιανής επιρροής'' στο ''Κεφάλαιο'' στο ότι πρόκειται για ''εφαρμοσμένη'' φιλοσοφία και αυτό το ''πρόγραμμα μελέτης'' σε φέρνει αντιμέτωπο με Σπινόζα, Λάιμπνιτς, Κάντ, Χέγκελ και με Φαινομενολογία (παραδόξως αυτό, αλλά λόγω των καταγωγών), και όλα αυτά πάνω σε ένα ''εφαρμοσμένο'' πεδίο, την πολιτική οικονομία. Από εδώ αντλούνται και συμπεράσματα για Καστοριάδη και άλλους, ακριβώς επειδή συμπλέκονται τόσες φιλοσοφικές σχέσεις, με ταυτόχρονη ''γείωση'' σε πράγματα όπως το χρήμα κλπ. Αυτή είναι η αξία του ''Κεφαλαίου''. <br />β) Δεν θέλω να καταχραστώ τη φιλοξενία, θεωρείστε τους έντονους τόνους αρκούντως πολιτικούς (και αυτό αρκεί για να δυναμιτίσει ένα κλίμα).Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-58088062020950347532012-08-01T11:43:22.757+03:002012-08-01T11:43:22.757+03:00Eriugena, αν πεις στον κεντρικό διάλογο της κοινων...Eriugena, αν πεις στον κεντρικό διάλογο της κοινωνίας και την κοινωνική πάλη, "συγγνώμη δεν υπάρχει ΑΕΠ" και το συνειδητοποιήσει αυτή η κοινωνική πάλη, τότε θα είσαι πολύ κοντα σε ένα νεο μετασχηματισμό και όχι στον ρεφορμιστικό καταιονισμό συνθημάτων για τα φραγκοδίφραγκα.<br />Σχετική ανάρτηση για τα επακόλουθα και την γήτευση του "διαφωτισμού" στην σκέψη των επαρχιωτών της αγγλογερμανικής υπαίθρου του 18 και 19ου θα ακολουθήσει.<br />Αν και το μπλογκ μας είναι σχεδόν όλο αφιερωμένο σε αυτή την κριτική έτσι κι αλλιώς.<br /><br />Πού στο καλό είσαι;izihttps://www.blogger.com/profile/06828903150426542907noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-42232191231306251122012-08-01T11:29:05.751+03:002012-08-01T11:29:05.751+03:00@HollowSky
Κεντρικό σημείο του σχολίου μου ήταν ...@HollowSky<br /><br /> Κεντρικό σημείο του σχολίου μου ήταν η αντιστρεψιμότητα υπερβατικότητας και εμμένειας, και στο παράδειγμα του θερμομέτρου. Ρωτάω: πώς πιστεύεις ότι ανταλλάσσονται τα εμπορεύματα? Ακόμα και στη συμβολική ανταλλαγή να το ρίξουμε, υπάρχει ένα κοινωνικο-ιστορικό ''υπόστρωμα'', μια κοινή βάση. Αυτό καταδεικνύει η ''αξία'' αλλά έχουν δείξει και άλλοι πριν.<br /> Το habitus είναι ένα ''εμμενές'' μέτρο της κίνησης του σώματος, η έξη, συνήθεια κλπ, σαν διάνυσμα κλπ κλπ, το οποίο ενσωματώνει ένας άνθρωπος με την εσωτερίκευση των ιστορικών ''κανόνων του παιχνιδιού''. Η ''αξία'' είναι η προσπάθεια του Μάρξ να δείξει, αν το πούμε μεταφορικά, το ''habitus'' των εμποροσωμάτων που παγιώνει προσδοκίες. Θέλησε να δείξει τί είναι εκείνο που ενσωματώνεται, ώστε να διαμορφώνεται αυτό το κοινό πεδίο-έδαφος ως υπόστρωμα της κωδικοποίησης, που επιτρέπει την ανταλλαγή. Στην ''κριτική του προγράμματος της Γκότα'' ο Μάρξ συγκρίνει το ΔΙΚΑΙΟ και το δικαιικό κανόνα, με το Χρήμα. Υπάρχει επίσης η γνωστή σύγκριση του χρήματος με τη γλώσσα, ως μέσο επικοινωνίας. Όσο μεγαλύτερη τιμή, τόσο περισσότερη κοινωνική ισχύς, που μεταποιείται σε χρήμα με την ανταλλαγή, αγοραστική δύναμη. Θυμάμαι την κουβέντα μας για την ποσότητα-ποιότητα με αφορμή την γενιά των ''400'', ''450'' ή κάτι τέτοιο. Στα ίδια καταλήγουμε. Το ποσοτικό είναι δύναμη, η διαφορά χρηματικής τιμής είναι διαφορά δύναμης-ισχύος, η διαφορά αυτή προκύπτει από μια άλλη, πιο θεμελιώδη κατανομή...Η αναλογία που ψάχνεις υπάρχει, όχι με την μεζούρα, μας αρκεί η αναλογία. Ξεφεύγουμε πολύ από τον Μάρξ. Αλλά έχει πολλά να μας πει. Και ναι πιστεύω ότι η μόδα ''αποδόμησης'' του Χέγκελ και του Μάρξ υπήρξε ιστορικά η αιτία θα αφεθεί στην άκρη ένα σπουδαίο δυναμικό. Και αυτό εύλογο ήταν μια εποχή ''ορθόδοξου'' και εύκολα τρωτού από την αστική τάξη μαρξισμού. Αν με ρωτάς, ναι, η επιρροή της χεγκελιανής φιλοσοφίας στο ''Κεφάλαιο'', θα ήταν καλύτερη από 239485748293 δοκιμιακού ή και λογοτεχνικού τύπου ''κριτικές'' στον ιστορικό υλισμό, στον υλιστικό ντετερμινισμό, στην μαρξική μεταφυσική, κλπ κλπ. Και μιλάω για σήμερα, γιατί οι κριτικές περί ντετερμινισμού έπαιξαν σωστό ιστορικό ρόλο σε σημαντικό βαθμό. Σήμερα η επιρροή της χεγκελιανής φιλοσοφίας στο ''Κεφάλαιο'', όσο και αν σου φαίνεται παράξενο, αν προχωρήσει κριτική, θα εκβάλλει στα πιο άγρια μονοπάτια, ξεπερνώντας κάθε 110 σελίδες Φαντασιακές θέσμισης, σπάζοντας κάθε καθρέφτη της παραγωγής, μηδενίζοντας κάθε Popper και Isaiah Berlin.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-1217331564673159742012-08-01T07:57:43.382+03:002012-08-01T07:57:43.382+03:00@ Ονειρμός,
και μια και είπα για καταιονισμό λέξε...@ Ονειρμός,<br /><br />και μια και είπα για καταιονισμό λέξεων: Αναφορικά με το "αισθητές είναι και οι τιμές του θερμόμετρου" (ποιος το αμφισβήτησε;!), χρειάζεται να πω ότι ο αριθμός είναι αποτέλεσμα μέτρησης ενώ ο πυρετός ως διακύμανση της θερμότητας ενός σώματος δεν είναι; <br /><br />Και χρειάζεται να ξαναπώ, ότι θα ήταν λίγο παράξενο να είχαμε στη διάθεσή μας θερμόμετρα και να ψάχναμε τι άραγε να μετρούν και πως; ... όπως κάνουμε με τις τιμές που αναζητούμε εδώ και αιώνες τι άραγε μετρούν και πώς; <br /><br />Ή θεωρείς ικανοποιητική την απάντηση "μετρούν την αξία των εμπορευμάτων", όταν εδώ και αιώνες δεν είσαι σε θέση να εξηγήσεις - και να αποδείξεις (όπως πάντοτε πρέπει όταν μιλάμε για μετρήσεις!)- με ποιον ακριβώς τρόπο τη μετρούν, δηλαδή ποια είναι η σχέση μεταξύ τιμών και αξίας;<br /><br />Λες στ' αλήθεια να φταίει γι' αυτό το ότι δεν ερευνήθηκε εξονυχιστικά η ... επιρροή της Χεγκελιανής φιλοσοφίας στην περί αξίας θεωρία του "Κεφαλαίου";HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.com