tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post1353905181516088443..comments2023-09-20T16:59:33.091+03:00Comments on dangerfew!!!: Σκοπός της εργασίας δεν είναι η παραγωγή!dangerfewhttp://www.blogger.com/profile/05070541130227611215noreply@blogger.comBlogger40125tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-22470564766423305972012-10-17T11:14:37.789+03:002012-10-17T11:14:37.789+03:00Εριούτζενα,
διάλεξε τις αόριστες "νοηματοδοτή...Εριούτζενα,<br />διάλεξε τις αόριστες "νοηματοδοτήσεις" και δε θα "χάσεις"...izihttps://www.blogger.com/profile/06828903150426542907noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-5139296594631017502012-10-13T15:26:55.244+03:002012-10-13T15:26:55.244+03:00@ Ζαν Ζακ 11/10,
το σχόλιό μου απάντησε στον Άλαν....@ Ζαν Ζακ 11/10,<br />το σχόλιό μου απάντησε στον Άλαν. Αν ο Άλαν είναι ο Βαρουφάκης ή όχι, ποσώς απασχολεί εμένα και δεν νομίζω ν' απασχολεί και οποιονδήποτε άλλο - εκτός από σένα, που φαίνεται πως έχεις ενδιατρίψει στον ... Βαρουφάκη (!) <br /><br />HollowSkyhttps://www.blogger.com/profile/07113989026004531441noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-90502922849552973722012-10-13T13:31:58.294+03:002012-10-13T13:31:58.294+03:00Φίλε Ζαν Ζακ ευχαριστώ!
Μα πως δεν το σκεφτήκαμε έ...Φίλε Ζαν Ζακ ευχαριστώ!<br />Μα πως δεν το σκεφτήκαμε έως τώρα να πάμε στην Τρόικα και να πούμε:<br /> <br />Μα έχουμε καπιταλισμό!<br /><br />Εκεί που μας ρίξατε τους μισθούς φτάνει μόνο για το ενοίκιο σε μια τρώγλη και τα πήγαινε-έλα στην δουλειά, δεν μπορούμε να αναπαράγουμε την εργατική μας δύναμη!<br /><br />Ο ορισμός που αναφέρεις είναι τόσο γελοίος και μη υπολογίσιμος τόσο προφανέστατα μη πραγματικός, που έχει εγκαταλειφθεί από όλους όσους έχουν μαρξιστικές αναφορές συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ που αναφέρονται σε μεταγενέστερους ορισμούς (π.χ. στην «κριτική του προγράμματος Γκότα» για το ΚΚΕ).<br />Δυστυχώς αυτή η μπακαλική, συγκαλύπτει ότι η βασική σχέση δεν είναι η σχέση εκμετάλλευσης (ως εάν στην κοινωνία να ήταν όλα καλά καμωμένα αν οι κυρίαρχοι επέστρεφαν την κερδοφορία τους στους εχθρούς τους) αλλά η σχέση κυριαρχίας, το γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής έχει πρώτα απ’ όλα το δικαίωμα εντολής πάνω στην εργασία, και ότι ο «πλούτος» που παράγεται δεν είναι ουδέτερος, αλλά είναι ακριβώς αυτός που εξυπηρετεί την αναπαραγωγή αυτής της σχέσης κυριαρχίας. Με αυτή την έννοια, όπως λέει και ο νοικοκύρης του οποίου την φιλοξενία έχουμε καταχραστεί για πολλοστή φορά, «δεν παίρνουν μόνο την υπερεργασία αλλά όλη την εργασία» χτίζοντας τον δικό τους κόσμο. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση όμως, το βάρος της απόδειξης και του υπολογισμού το έχουν οι «της αμερόληπτης επιστημονικής έρευνας», έχω ετοιμάσει το scientific calculator και αναμένω.<br />panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-32877468035046076362012-10-13T11:52:58.682+03:002012-10-13T11:52:58.682+03:00Είναι προφανές πως ο Ζαν Ζακ έχει μια πιό σαφή μαρ...Είναι προφανές πως ο Ζαν Ζακ έχει μια πιό σαφή μαρξιστική αναφορά, στον ίδιο τον Μάρξ...αλλά επιμένω: απο την χυδαιότητα του "υπαρκτού" ποιός θα μας "σώσει";<br />Η "αξία χρήσης" λάστιχο και οι "ανάγκες", ή αγιοποιημένες κοινωνικές οντότητες που είναι προσφάτως εκτός απο "αρνητικές" και εγκαταβιούσες στο (δυνητικά;) φλεγόμενο "κενό" των μαρξιστών της συνολοθεωρίας;<br />Ή μήπως οι αόριστες "νοηματοδοτήσεις" του φίλτατου αυτού ιστολογίου και των αγαπητών ιστολόγων;<br />Δε ξέρω τελικά ποιός πατάει με τα πόδια σε αυτή τη κόλαση και ποίος κοιτάει πρός αλλού..Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-70057081177447575902012-10-13T10:00:44.776+03:002012-10-13T10:00:44.776+03:00«Για την πρώτη παρατήρησή σου, η ΑΑ δεν επανεμφανί...«Για την πρώτη παρατήρησή σου, η ΑΑ δεν επανεμφανίζεται μετά τον πρώτο τόμο του κεφαλαίου για την ακρίβεια αναφέρεται μόνο εκεί και στο "Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας" (1859).»<br /><br />Φίλε Παναγιώτη, ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω. Πιστεύεις ότι, με τα πάρα πάνω λόγια, υποστηρίζεις πειστικά τα λόγια του σοφού, που φαίνεται ότι δέχεσαι στο σχόλιό σου; Θες να πεις ότι η ανάλυση της ΑΑ που κάνει ο Μαρξ στον πρώτο τόμο του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, θεωρείται από τον ίδιο ως μη έγκυρη, ως μη επιστημονική και την εγκαταλείπει, επειδή δεν την ξαναγράφει στον Β΄ή Γ΄ή Δ΄τόμο; Αν δεν κάνεις πλάκα, αυτή η επιχειρηματολογία, μοιάζει με μη ελεγχόμενα πηδηματάκια σε τραμπολίνο, φίλε Παναγιώτη, και πρόσεχε γιατί θα τσακιστείς.<br /><br />Το ζήτημα της ΑΑ, στην μαρξιστική κριτική της πολιτικής οικονομίας, είναι κεντρικό, και βρίσκεται σ’ όλη τη μαρξιστική βιβλιογραφία. (Το Κεφάλαιο, Μισθός, Τιμή και Κέρδος, Μισθωτή Εργασία και Κεφάλαιο, Η Αθλιότητα της Φιλοσοφίας κλπ. Πήγαινε στους τόμους του Κεφαλαίου, εκεί που γράφει, Ευρετήριο Πραγμάτων και Εννοιών, για παράδειγμα, στον γ΄ τόμο σελ. 1189, και θα διαπιστώσεις ότι “ για την ακρίβεια ” φίλε Παναγιώτη, σε πρόδωσε η φαντασία σου. Το καλύτερο που έχω να σου πω.<br /><br />«Για την δεύτερη παρατήρηση ο Μαρξ λέει ότι η εργατική δύναμη είναι ένα εμπόρευμα που δεν έχει κόστος παραγωγής (αφήνοντας να εννοηθεί, ότι δεν είναι ένα εμπόρευμα), αλλά μόνο μια αξία και ανταλλάσσεται σε αυτή την αξία».<br /><br />Πού το λέει αυτό; Εδώ η φαντασία σου απογειώθηκε.<br /><br />Πρόσεξε τι λέει ο Μαρξ, αντίθετα από αυτό που εσύ βάζεις στο στόμα του, στο «Μισθωτή Εργασία και κεφάλαιο».<br /><br />«Η εργατική δύναμη είναι, λοιπόν, ένα εμπόρευμα, που ο ιδιοκτήτης του, ο μισθωτός εργάτης, το πουλά στο κεφάλαιο. Γιατί το πουλά; Για να ζήσει. …. Εργάζεται για να ζει….(σελ.26)<br /><br />…Ο μισθός της εργασίας είναι, όπως είδαμε, η τιμή ενός ορισμένου εμπορεύματος, της εργατικής δύναμης. Ο μισθός της εργασίας καθορίζεται λοιπόν, από τους ίδιους νόμους που καθορίζουν την τιμή κάθε άλλου εμπορεύματος. Και μπαίνει το ερώτημα, πως καθορίζεται η τιμή ενός εμπορεύματος;.…» (σελ. 28)<br /><br />…η τιμή ενός εμπορεύματος καθορίζεται από τα έξοδα παραγωγής του…(σελ. 34) Οι ίδιοι γενικοί νόμοι, λοιπόν, που ρυθμίζουν γενικά την τιμή των εμπορευμάτων, ρυθμίζουν φυσικά και το μισθό της εργασίας, την τιμή της εργασίας….Ποια είναι, λοιπόν, τα έξοδα παραγωγής της εργατικής δύναμης. Είναι τα έξοδα παραγωγής που απαιτούνται για να διατηρείται ο εργάτης σαν εργάτης και για να καταρτιστεί σαν εργάτης….(σελ. 35) <br /><br />Τα έξοδα παραγωγής της απλής εργατικής δύναμης είναι, λοιπόν, τα έξοδα ύπαρξης και αναπαραγωγής του εργάτη…. (σελ. 36), που βεβαίως παράγει, μαζί με την υπεραξία (πληρωμένη και απλήρωτη εργασία), ο ίδιος ο εργάτης. <br /><br />«Δεν είναι εύκολο να δικαιολογήσουμε τον Μαρξ γι’ αυτές τις αλχημείες…»<br /><br />Και αλχημιστής ο Μαρξ. Φίλε Παναγιώτη, βάλε το φορτωτή στο γκαράζ, γιατί λες και γράφεις ότι σου κατέβει, και μη το πάρεις ως προσβολή. Δεν το κάνω ποτέ. Προσπαθώ να σε συνεφέρω. Κατέβα στη γη.<br /><br /><br />Φίλε Τρίζ(ε)ι, όπως καταλαβαίνεις βιάστηκες. Κράτα και καμιά πισινή.<br /><br /> <br /><br />Καρλ Μαρξ: Κριτική της πολιτικής οικονομίας<br /><br />http://www.scribd.com/fullscreen/44482706?access_key=key-181f9jsnxexmv3u31jazΖαν Ζακnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-4211937099455978782012-10-12T22:36:58.607+03:002012-10-12T22:36:58.607+03:00Παναγιώτη μπορείς να μου πεις που ακριβώς ο Μαρξ λ...Παναγιώτη μπορείς να μου πεις που ακριβώς ο Μαρξ λέει ότι η εργασία δεν είναι εμπόρευμα;!!!!!!!!<br />Μα σε αυτό βασίζεται όλη η θεωρία του....Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-13713445545513931492012-10-12T17:11:19.374+03:002012-10-12T17:11:19.374+03:00Για όλα να πείτε "σύντροφοι" ή σύντροφοι...Για όλα να πείτε "σύντροφοι" ή σύντροφοι, αλλά για τη ταμπακιέρα ουδείς νομίζω..<br />Αυτό το ωραίο παιχνιδάκι μαρξισμού αντιμαρξισμού έχει και κάποια όρια, δε νομίζετε όλοι σας...?<br />Οι ενάρξεις και οι θεμελιώσεις έχουν αφεθει στη τύχη τους, αν και είναι παρούσες σε αυτό που εξετάζουμε-ετε εδώ..και κανείς δεν αποτολμά να τις θίξει,παρεκτός κι αν είναι να αρχίσει τις χαιντεγκεριανές ρήσεις ως πυθία, ή να αρχίσει την ψυχανάλυση αλά Λακάν-μη χέσω..<br />Με αγάπη πρός όλους<br />ειδικά προς τους "προλεταρίους"<br />Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-65331056959931690982012-10-12T11:27:23.637+03:002012-10-12T11:27:23.637+03:00@ΖανΖακ
Για την πρώτη παρατήρησή σου, η ΑΑ δεν επα...<br />@ΖανΖακ<br />Για την πρώτη παρατήρησή σου, η ΑΑ δεν επανεμφανίζεται μετά τον πρώτο τόμο του κεφαλαίου για την ακρίβεια αναφέρεται μόνο εκεί και στο "Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας" (1859).<br /><br />Για την δεύτερη παρατήρηση ο Μαρξ λέει ότι η εργατική δύναμη είναι ένα εμπόρευμα που δεν έχει κόστος παραγωγής (αφήνοντας να εννοηθεί, ότι δεν είναι ένα εμπόρευμα), αλλά μόνο μια αξία και ανταλλάσσεται σε αυτή την αξία. <br /><br />Δεν είναι εύκολο να δικαιολογήσουμε τον Μαρξ γι’ αυτές τις αλχημείες, γιατί, πέρα από το γεγονός ότι δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να τις αποδείξει (π.χ. πως υπολογίζεται (όχι πως ορίζεται) ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας), πολύ περισσότερο επειδή στην εποχή του, ο εργαζόμενος δεν έχει καμία έγγραφη σύμβαση, ούτε μια σύμβαση την πάροδο του χρόνου αλλά κάθε μέρα οποιαδήποτε συμφωνία ετίθετο υπό αμφισβήτηση από τον κεφαλαιοκράτη.<br /><br />Όσον αφορά την ανταλλαγή – κυκλοφορία, η υπερεργασία που λαμβάνεται από τον καπιταλιστή, δεν έχει καμία άμεση χρήση, είναι μελλοντική, υποστασιοποιείται μελλοντικά, μπορεί μόνο να γίνει ένας επισφαλής υπολογισμός με βάση τις προβλέψεις, σε μια διαδικασία ανεξάρτητη και από τον εργαζόμενο και από τον καπιταλιστή. Υπό αυτή την έννοια η υπερεργασία, υπεραξία, κλπ είναι ένα στοίχημα για το μέλλον δεν μπορεί να υ π ο λ ο γ ι σ τ ε ί.<br /><br />@Τριζι, <br />respect!!!!<br />panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-1369765459359787742012-10-12T10:29:51.685+03:002012-10-12T10:29:51.685+03:00παναγιώτη
....εκτέλεση θελετε, που φοβαστε την προ...παναγιώτη<br />....εκτέλεση θελετε, που φοβαστε την προλεταριακή επανάσταση και διαδίδετε ότι η ανταλλαγή είναι φαινομενο (της παραγωγής).<br /><br />Ο Ζαν Ζακ "έχει κατανοήσει" τα πάντα,αντίθετα με σένα Παναγιώτη που δεν τα χεις κατανοήσει αλλά με προσοχή θα τα κατανοήσεις γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι, εκτός Παναγιώτη αν είσαι βαλτός και ναι μεν τα χεις κατανοήσει αλλά κάνεις ότι δεν τα χεις κατανοήσει....<br />Ο Ζαν Ζακ έχει κατανοήσει τον Μαρξ και καλά θα κανετε οι υπόλοιποι αστοί και μικροαστοί διανοούμενοι που μαζεύεστε εδώ μεσα και πολυλογείτε να κατανοήσετε κι εσείς και την υπεραξία και την προλεταριακή επανάσταση. Δεν υπάρχει χρόνος. Η θα το κατανοήσεται ή θα έχετε ασχημα ξεμπερδέματα με τον Ζαν Ζακ.<br />Γύρω από το ζήτημα της υπεραξίας, περιστρέφεται όλη η πολιτική οικονομία και γύρω από την πολιτική οικονομία ο κόσμος. Αλλά η περιστροφή είναι έκκεντρη και ο άξον τρίζι μαζί με τα κοκκαλάκια του Γερμανού στο χαιγκειτ της λονδρας. Εχουμε να κάνουμε με περιστροφές, γεγονός, που σε τελευταία ανάλυση, σηματοδοτεί και το ιστορικό τέλος του καπιταλισμού που θα το διαδεχτεί το αιώνιο βασίλειο του προλεταριατου που τρέμεις Παναγιώτη κι εσύ και οι λοιποί ύποπτοι εδώ πέρα.<br />Κι εσύ Εριουτζένα σκοτεινέ ναι!<br />τρίζιhttp://youtu.be/jVjAUF9DR6knoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-72984971655157013252012-10-12T09:39:10.524+03:002012-10-12T09:39:10.524+03:00Άραγε φίλε Παναγιώτη, μπορείς να υποστηρίξεις τα ό...Άραγε φίλε Παναγιώτη, μπορείς να υποστηρίξεις τα όσα αναφέρονται στο απόσπασμα που παραθέτεις;<br /><br />"Ο Μαρξ συνειδητοποίησε ότι τα εμπορεύματα δεν ανταλλάσσονται στην αξία ανταλλαγής ( ΑΑ ), όπως αυτός την είχε ορίσει"<br /><br />Τι μας λέει ο σοφός; Ο Μαρξ αφού κατάφερε να διακρίνει (!!) ότι στον εμπορευματικό τρόπο παραγωγής, τα εμπορεύματα ανταλλάσσονται, όρισε την αξία ανταλλαγής. Αλλά μετά συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν σωστός ο ορισμός του!!<br />Από που προκύπτει αυτή η διαπίστωση; Αυτά φίλε Παναγιώτη, δεν είναι σοβαρά πράγματα.<br /> <br />"Μόνο η παραγωγή είναι πραγματικότητα η ανταλλαγή είναι ένα απλό φαινόμενο".<br />Ποιος το ισχυρίζεται αυτό;<br /><br />Η ανταλλαγή δεν είναι φαινόμενο, αλλά κοινωνική σχέση. Γιατί η ανταλλαγή είναι παραγωγική σχέση, όπως κάθε άλλη οικονομική σχέση. Και πως η σχέση τούτη είν' ένας κρίκος. Και πως σαν τέτοιος, ο κρίκος αυτός είναι σφιχτοδεμένος μ' όλη την αλυσίδα των άλλων σχέσεων, και πως η σχέση τούτη αντιστοιχεί σ' ένα ορισμένο τρόπο παραγωγής. <br /><br />"Ο Μαρξ σώζει την αξία γιατί έχει ανάγκη την υπεραξία για να διατηρήσει τη θεωρία του, της εκμετάλλευσης και την προοπτική της προλεταριακής επανάστασης".<br /><br />Μπρρρρ.. προλεταριακή επανάσταση, αυτό μας έλειπε!.<br />άκου επανάσταση!! Και τι; Προλεταριακή!!!. Επειδή τρομάζει ο σοφός συγγραφέας, από την προοπτική, δίνει τη λύση. Αφαιρεί το πρόβλημα.<br /><br />"Στο κομμάτι για την εξήγηση της τιμής, δεν εξηγεί πλέον τίποτα 18 ούτε για το κέρδος, καθώς στη συνέχεια σκοντάφτει στο ζήτημα του μετασχηματισμού των αξιών σε τιμές, σκοντάφτει στο ζήτημα της εξίσωσης των ποσοστών κέρδους που είναι μια άρνηση της αξίας-εργασία"<br /><br />Σκοντάφτει εδώ, σκοντάφτει εκεί...Παναγιώτη, μήπως τελικά ο Μαρξ, ήταν ο Γιακουμής;<br /><br />Γύρω από το ζήτημα της υπεραξίας, περιστρέφεται όλη η πολιτική οικονομία. Γεγονός, που σε τελευταία ανάλυση, σηματοδοτεί και το ιστορικό τέλος του καπιταλισμού.<br /> Όταν μεταφέρεις στα σχόλιά σου, αποσπάσματα διαφόρων "ειδικών", δεν πρέπει να σου διαφεύγει ότι στην εποχή του καπιταλισμού "...τη θέση της ανιδιοτελούς έρευνας την πήραν οι πληρωμένοι διαπληκτισμοί των καλαμαράδων, τη θέση της αμερόληπτης επιστημονικής έρευνας την πήρε η κακή συνείδηση και η άσχημη πρόθεση της απολογητικής...". Αν η πρόθεσή σου είναι να προσφέρεις στην ομαλή εξέλιξη της κοινωνίας, μη ρίχνεις με το φορτωτή αποσπάσματα από δω κι από κει, και κυρίως προτού σιγουρευτείς ότι έχεις κατανοήσει αυτά που προτίθεσε να προβάλεις. Η κατάσταση είναι δύσκολη. Χρειάζεται ψυχραιμία. Ζαν Ζακnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-36804427856847145712012-10-11T22:54:36.933+03:002012-10-11T22:54:36.933+03:00Καλό όντως..ειδικά εκεί που περιγράφει την καταγωγ...Καλό όντως..ειδικά εκεί που περιγράφει την καταγωγική σχέση του "πρώτου" προλετάριου απο την ύπαιθρο. Θα έλεγα λοιπόν, πως διόλου δεν είναι αδύνατη μια επανασυγκρότηση της σχέσης υπαίθρου-πόλεως, όπου πίσω απο αυτούς τους όρους δεν κρύβεται μια τόσο επιφανειακή πραγματικότητα όπως φαίνεται απο τους όρους "ύπαιθρος-πόλης". Ας ανοίξει τη συζήτηση το ιστολόγιο λοιπόν..Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-11955913388623898862012-10-11T22:42:19.832+03:002012-10-11T22:42:19.832+03:00[…]Σε μια τέτοια πόλη που μπόρεσε να αναπτυχθεί μέ...[…]Σε μια τέτοια πόλη που μπόρεσε να αναπτυχθεί μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (αλλά στις ΗΠΑ, όλα ήταν ήδη σε ισχύ στα μέσα του μεσοπολέμου), υπήρχε ακόμα αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια σχέση πόλης-υπαίθρου τροφοδοτούμενη από τη ροή των προϊόντων, αλλά και από τη ροή της ανθρώπινης εργατικής δύναμης, η οποία εγκατέλειπε την μια για να οδηγηθεί στην άλλη.<br />Προέκυψε μετά μια κάποια συνέχεια στη συμπεριφορά των ατόμων που δεν ανήκαν πλέον στην ίδια τάξη: η διατήρηση της κοινοτικής απαίτησης μέσω της εργατικής αλληλεγγύης, η ηθική των ροζιασμένων χεριών έχει τις ρίζες της στις αξίες των αγροτών του χωριού. Ο προλετάριος από τις αρχές του XIX ου μέχρι τη δεκαετία του '50 του XX ου είναι μια υβριδική ύπαρξη: δανείζεται από την αστική τάξη την έννοια του ατόμου που αναπτύσσει, με το δικό του τρόπο, στις εργατικές γειτονιές της μεγάλης πόλης, αλλά διατηρεί τη συλλογική δύναμη της παλαιάς αγροτικής κοινότητας. Είναι αυτή η φιγούρα του προλετάριου που σταδιακά εξαφανίζεται με την απώλεια της σημασίας, ποσοτικής και ποιοτικής, της παραγωγικής εργασίας υπέρ της μη παραγωγικής εργασίας που τόσο περιφρονούνταν παλαιότερα, τόσο από τους εργάτες, όσο και από τους αγρότες. Το ότι αυτή η μη παραγωγική εργασία παίρνει την νέα μορφή, αλλά κεντρική για τον καπιταλισμό, της αναπαραγωγικής εργασίας είναι ένα άλλο πρόβλημα στο οποίο θα επιστρέψουμε πιο κάτω. Είναι αυτή η φιγούρα του προλετάριου που σβήνει με την απώλεια του δεσμού μεταξύ πόλης και υπαίθρου, με την επέκταση του αστικοποιημένου κόσμου.[…]<br /><br />Charles Sfar , Jacques Wajnsztejn<br />panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-22365300947682056842012-10-11T22:40:10.778+03:002012-10-11T22:40:10.778+03:00@Eriugena και Δ,
Σίγουρα το ζήτημα της «αξίας» δεν...@Eriugena και Δ,<br />Σίγουρα το ζήτημα της «αξίας» δεν θα είχε σημαντική θέση στις συζητήσεις μεταξύ αυτών που δεν πιστεύουν σε μια «αξία υποκείμενο», σε ένα «αυτόματο κεφάλαιο» κλπ..<br />Το ερώτημα είναι αν αναφερόμαστε στο βίωμα και την εμπειρία όλων αυτών που αντιστέκονται και αγωνίζονται, ατομικά και συλλογικά, χωρίς καμία ανάλυση για το ζήτημα της αξίας, αν η συγκεκριμένη συζήτηση, είναι ένα σχολαστικό ζήτημα ή έχει κάποια σχέση με την πρακτική.<br />Κατά τα λοιπά:<br /><br />[…]Η αισθητική διάσταση μόνο δικαιολογεί την προσφυγή σε μια ελπίδα για την κοινότητα η οποία γνωρίζουμε ότι δεν αντιπροσωπεύει στην κοινωνική αλλοτρίωση, παρά μόνο το αρνητικό. Αλλά αυτή η διάσταση δεν φαίνεται το ίδιο προσιτή σε όλους εκείνους που δεν βλέπουν σ’ αυτή την ιστορία, παρά μόνο την οικολογία και τα πουλιά [...]. Αισθάνομαι, εξ αυτού, ότι η προσκόλλησή τους στην πόλη δεν είναι παρά φόβος για την ύπαιθρο και τα στοιχεία της. Ως εάν η ύπαιθρος να μην ήταν ήδη πλήρως αστικοποιημένη και με ασφάλεια! Ως εάν μπορούσαν να ελπίζουν ακόμα για κάτι άλλο, στην πόλη, από ένα βαθύ επαναπροσδιορισμό των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, των σχέσεων μεταξύ των ατόμων! Ως εάν η εξαφάνιση της υπαίθρου να επέτρεπε να ρίξουν στην λήθη την τραγική αντίθεση ανάμεσα στην πόλη και την ύπαιθρο, ενώ οι δύο όροι της αντίθεσης έχουν συγχωνευθεί στο αστικό μάγμα, στο τέτοιο σημείο όπου είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε τα ιδιαίτερα και ζωντανά γνωρίσματα που τις χαρακτηρίζουν!<br />panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-91562724099611453202012-10-11T21:56:21.542+03:002012-10-11T21:56:21.542+03:00Ε λοιπόν φίλε μου, να πάει τότε στο διάολο όλη η ν...Ε λοιπόν φίλε μου, να πάει τότε στο διάολο όλη η νεωτερικότητα, αν δεν μπορέσει να γυρίσει τα πράγατα πίσω,εκεί, με κάποιο τρόπο, και ΧΕΣΤΗΚΑ για το αν ο Τζόυς θέλει να μας πεί πως ένας τύφλα στο μεθύσι θα κάνει μιά μέρα να πάει στο περίπτερο, γιατι αν μη τι άλλο το μόνο που δείχνει, είναι ότι δεν ξέρουν να μεθάνε όλοι τούτοι..<br />Έτσι, για να τα λέμε ανοιχτάEriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-82943848895490425532012-10-11T20:29:15.430+03:002012-10-11T20:29:15.430+03:00Φίλε Eriugena
Ως έχων την εμπειρία της τσάπας, το...Φίλε Eriugena <br />Ως έχων την εμπειρία της τσάπας, του μαζέματος ελιάς, πατάτας, πορτοκαλιών και την ασχολία με τα μπετά -και αυτά πέρα από την πνευµατική εργασία- σε πληροφορώ πως δεν βρίσκω κάποιο ενδιαφέρον στην άνωθεν αντιπαραβολή απόψεων περί της περίφημης ''αξίας'', αλλά ούτε και κάτι το ιδιαίτερο να μπορεί να γραφεί για τις άνωθεν μορφές εργασίας που προανέφερα στο επίπεδο που γίνεται η συζήτηση, πέρα από αυτό που λες -την εμπειρία και το βίωμα, ατομικό και συλλογικό. Οι αγρότες ποτέ δεν ήταν προλετάριοι. Η δημιουργία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, λαϊκής -ονομαζόμενης- κουζίνας και μουσικής, όπως και των χορών δεν έχουν καμία σχέση με τους τελευταίους. Αλλά όλα αυτά έχουν να κάνουν με μια ''κουλτούρα'' ή έναν ''πολιτισμό'' ο οποίος πέθανε με τον κοινωνικό μετασχηματισμό του περασμένου αιώνα.<br />ΔAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-52744405355712724162012-10-11T19:08:26.069+03:002012-10-11T19:08:26.069+03:00Προτείνω την αλλαγή του ονόματος του Ιστολογίου σε...Προτείνω την αλλαγή του ονόματος του Ιστολογίου σε: <br />"Ο Νόμος της αξίας επιστρέφει τις Νύχτες"<br />Ούφφ..<br />Μα βλέπω πως όλοι οι εξέχοντες θεωρητικοί του μαρξισμού-μεταμαρξισμού-αντιμαρξισμού αρχίζουν απο το θέμα "εργασία" και πάνε στην "αξία" και ξανά πίσω..με πρελούδια περί του περιεχομένου της εργασίας, περί αλλοτριώσεως και ούτω καθεξής.<br />Νομίζω πως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα αγαπητοί συνομιλητές, για όλες τις τάσεις της αξιο-λογίας και εργασιο-λογίας, αφού όλοι είναι καθηλωμένοι σε θεμελιακά φιλοσοφικά κατηγορήματα, τα οποία αδυνατώ να αναλύσω τώρα, εφόσον μάλιστα δεν έχει περατωθεί και καμία σοβαρή έρευνα..Σε γενικές γραμμές θεωρώ όλη την "αλλοτριο"-συζήτηση μάλλον αδιέξοδη, αφού απο κανέναν δεν τίθεται σοβαρά το θέμα της κατάργησης θεμελιακών νοητικών και κοινωνικών δομών, χωρίς απαραίτητα να αμφισβητούμε τα "υπολείμματα" μιας κάποιας "θετικότητας" στο υπάρχον. Αντί να ξανασυζητήσουμε τα περί αλλοτρίωσης και "αξίας" εργασίας κ.ο.κ με ευφυή ή διεισδυτικά κείμενα, ας μιλήσουμε για τα θεμέλια. θα μου πείτε, αυτό κάνει το κείμενο αυτό. Οκ<br />Νταξ..ας μας πεί ο συγγραφεύς αν έχει επίγνωση τι είναι να πιάνεις τσάπα, και οι συνομιλητές επίσης. Και μη μου πείτε για "λαικισμό". Η εργασία έχει μορφές με τεράστια ποιοτική "διαφορά", όχι με την έννοια της αξιλογικής ποιότητας..Η εμπειρία και το βίωμα σε αυτές τις περιπτώσεις έχουν σημασία, όπως και οι μη εξιδανικευμένες αλλά και μη δαιμονοποιημένες των μορφών εργασίας του παρελθόντος..<br />Eriugenahttps://www.blogger.com/profile/01720046840132608776noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-90962082941240448202012-10-11T15:32:16.828+03:002012-10-11T15:32:16.828+03:00@ Ζαν Ζακ,
Εγώ δεν τα καταλαβαίνω, ο Μαρξ όμως, πο...@ Ζαν Ζακ,<br />Εγώ δεν τα καταλαβαίνω, ο Μαρξ όμως, που του έκοβε το μυαλό, τα κατάλαβε:<br /><br />[…]Ο Μαρξ συνειδητοποίησε ότι τα εμπορεύματα δεν ανταλλάσσονται στην αξία ανταλλαγής ( ΑΑ ), όπως αυτός την είχε ορίζει. Όμως, αντί να απορρίψει τον ορισμό του, καταφεύγει στην μορφή αξία και υποβιβάζει την ΑΑ σε μια φαινομενική μορφή μιας αξίας που είναι το περιεχόμενό της 17 . Μόνο η παραγωγή είναι πραγματικότητα η ανταλλαγή είναι ένα απλό φαινόμενο. Ο Μαρξ σώζει την αξία γιατί έχει ανάγκη την υπεραξία για να διατηρήσει τη θεωρία του, της εκμετάλλευσης και την προοπτική της προλεταριακής επανάστασης. Στο κομμάτι για την εξήγηση της τιμής, δεν εξηγεί πλέον τίποτα 18 ούτε για το κέρδος, καθώς στη συνέχεια σκοντάφτει στο ζήτημα του μετασχηματισμού των αξιών σε τιμές, σκοντάφτει στο ζήτημα της εξίσωσης των ποσοστών κέρδους που είναι μια άρνηση της αξίας-εργασία.[…]<br /><br />Jacques Wajnsztejn<br /><br />Και από τον ίδιο τον Μαρξ:<br /><br />[…]Αυτή (η εργασία) μειώνεται ποσοτικά σε μικροσκοπικές διαστάσεις και ποιοτικά, σε ένα ρόλο βέβαια αναγκαίο, αλλά υποδεέστερο σε σχέση με την επιστημονική δραστηριότητα γενικά, την τεχνολογική εφαρμογή των φυσικών επιστημών και την παραγωγική δύναμη που προκύπτει από την κοινωνική οργάνωση της παραγωγής […] (Μαρξ, Fondements, τόμος 2 σελ. 215.)<br />[…]Παράλληλα με την αύξηση του καθαρού προϊόντος, το ιδανικό της καπιταλιστικής παραγωγής είναι να μειώσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον αριθμό των ατόμων που ζουν από το μισθό και να αυξήσει όσο το δυνατό περισσότερο τον αριθμό αυτών που ζουν από το καθαρό προϊόν […] (Μαρξ, αδημοσίευτο Κεφ.). <br />panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-21608483513623809692012-10-11T10:17:55.611+03:002012-10-11T10:17:55.611+03:00Τρομερός ο Τρίζι! Με δυο λόγια κατατρόπωσε τον ιστ...Τρομερός ο Τρίζι! Με δυο λόγια κατατρόπωσε τον ιστορικό υλισμό και τον Μαρξισμό, που άλλοι, αστοί οικονομολόγοι και φιλόσοφοι, προσπαθούν κοντά δυο αιώνες τώρα. Πάει ο μαρξισμός!! 'Ατιμε Τρίζι.<br /><br />HollowSky , Το σχόλιό σου, τελικά, απαντά στο κ. Γ Βαρουφάκη. Στον κ.καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών. (Διδάσκει οικονομική θεωρία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών προσποιούμενος έντεχνα τον οικονομολόγο. Έχοντας ζήσει είκοσι τρία χρόνια στην Αγγλία, στην Σκωτία, στο Βέλγιο και στην Αυστραλία, όπου και δίδασκε πριν την επιστροφή στα πάτρια, έχει δεθεί συναισθηματικά με την ιδιότητα του 'ξένου' - ιδίως τώρα που ζει μόνιμα στην Ελλάδα. Γράφει περί οικονομικών, φιλοσοφίας, πολιτικής και... θεωρίας παιγνίων...) Σ' αυτόν.<br /><br />Izi, Για να καταλάβω, ότι "το είπε ο Παναγιώτης πολύ ωραία" εννοείς όσο αφορά στη διατύπωση;<br />Γιατί από κει και πέρα, Παναγιώτη νομίζω πως γράφεις πράγματα που κι ο ίδιος δεν τα έχεις κατανοήσει. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα....<br /><br />Τζακ Μπλακ ... Οι γνωστοί αφορισμοί!! Ζαν Ζακnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-20464660681060395042012-10-10T18:05:37.373+03:002012-10-10T18:05:37.373+03:00έχουμε την σιδερένια αναγκαιότητα, την αλουμινένια...έχουμε την σιδερένια αναγκαιότητα, την αλουμινένια, την πλαστική και πάει λέγοντας....ξυπνάτε danger few, έχετε μείνει πολύ πίσω ρεεεεεεεεεεεΤρίζιnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-11920007574632906862012-10-09T23:01:48.036+03:002012-10-09T23:01:48.036+03:00Ρε συ Ζαν Ζακ, λες να ξυπνάμε και πιάνεις αρχαία τ...Ρε συ Ζαν Ζακ, λες να ξυπνάμε και πιάνεις αρχαία τσιτάτα που δε λένε τίποτα; Άκου ... σιδερένιοι νόμοι! Χρρρρρρρρρρρρρρρρρρ!!!!!Τζακ Μπλακnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-73198674600264921562012-10-09T22:12:11.352+03:002012-10-09T22:12:11.352+03:00Έλα παιδιά να ξυπνάμε!
Αυτό το τέρας (του Παναγιώτ...Έλα παιδιά να ξυπνάμε!<br />Αυτό το τέρας (του Παναγιώτη) είναι ο καπιταλισμός. Ο καπιταλισμός δεν είναι θεωρητικό δημιούργημα του Μαρξ.<br />Ο Μαρξ έκανε κριτική της πολιτικής οικονομίας, στην εποχή του ήδη εγκατεστημένου εμπορευματικού τρόπου παραγωγής.<br /><br />..."Αυτό που έχω να ερευνήσω σε τούτο το έργο, είναι ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής κι οι σχέσεις παραγωγής και ανταλλαγής που αντιστοιχούν σ' αυτόν...Εδώ δεν πρόκειται καθαυτό για τον υψηλότερο ή χαμηλότερο βαθμό ανάπτυξης των κοινωνικών ανταγωνισμών, που ξεπηδάνε απ' τους φυσικούς νόμους της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής. Πρόκειται γι' αυτούς τους ίδιους τους νόμους, γι' αυτές τις ίδιες τις τάσεις που δρουν κι επιβάλλονται με σιδερέρνια αναγκαιότητα.." (Κεφάλαιο, πρώτος τόμος, σελ.12)Ζαν Ζακnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-82102995171533472082012-10-09T18:36:23.852+03:002012-10-09T18:36:23.852+03:00Ζαν Ζακ, το είπε παραπάνω ο Παναγιώτης πολύ ωραια:...Ζαν Ζακ, το είπε παραπάνω ο Παναγιώτης πολύ ωραια:<br />Δυστυχώς, ο Μάρξ, σε ένα κομμάτι του έργου του, δημιούργησε ένα τέρας, ένα δικέφαλο τέρας. Τον διαχωρισμό αξίας χρήσης και ανταλλακτικής αξίας. Ως εάν η χρήση να μην εξαρτάται από την αξιολογία μιας κοινωνίας, και τις κοινωνικές πρακτικές, αλλά να είναι κάτι εγγενές στα αντικείμενα και στην οποία μπορούμε να αποδώσουμε ή να εμφυσήσουμε κάποια αξία. «Ο αποικισμός της ύλης» που λέει και ο γέρο Καμάτ. Αυτή η αντίληψη είναι στη βάση του ωφελιμισμού, που επικρίνει ο Λε Μανάκ. izihttps://www.blogger.com/profile/06828903150426542907noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-39941116584734796482012-10-09T18:34:52.473+03:002012-10-09T18:34:52.473+03:00Φίλε Αλαν,
Είναι φανερό ότι η εργατική τάξη χρει...Φίλε Αλαν,<br /><br />Είναι φανερό ότι η εργατική τάξη χρειάζεται την συμπαράσταση των διανοουμένων, και οι παρεμβάσεις, όπως αυτή, του κ. Γ. Βαρουφάκη, είναι πράγματι αναγκαίες και χρήσιμες. Το παρά πάνω όμως απόσπασμα από κείμενο του Γ. Βαρουφάκη που παραθέτεις, μάλλον θολώνει παρά ξεκαθαρίζει, παραχαράζει μπορώ να πω, το πιο βασικό σημείο της μαρξιστικής θεωρίας. "Αυτή τη διφυή φύση της εργασίας που περιέχεται στο εμπόρευμα την απόδειξα πρώτος εγώ κριτικά. Και επειδή το σημείο αυτό είναι το κεντρικό σημείο που γύρω του περιστρέφεται η κατανόηση της πολιτικής οικονομίας, θα το φωτίσουμε εδώ πιο λεπτομερειακά..." (Καρλ Μαρξ, "Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ", σελ.55)<br /><br />Ο διφυής χαρακτήρας του εμπορεύματος - εργατική δύναμη, πράγμα που φαίνεται, ότι δεν έχει κατανοηθεί σε βάθος, από τον συγγραφέα του κειμένου, δεν είναι εμπόρευμα και "δημιουργική ενέργεια", όπως ισχυρίζεται, αλλά έχει τα χαρακτηριστικά του εμπορεύματος (αξία χρήσης και ανταλλακτική αξία). Έτσι και το εμπόρευμα εργασία, δηλαδή η εργατική δύναμη, μέσα στον εμπορευματικό τρόπο παραγωγής, είναι αξία χρήσης, και μάλιστα η μοναδική, που όταν καταναλώνεται παράγει αξία. Δηλαδή, είναι αξία χρήσης η οποία βεβαίως, αγοράζεται από τον καπιταλιστή και κατά την κατανάλωσή της, παράγει αξία η οποία έχει ενσαρκωθεί στο εμπόρευμα. <br /><br />Ακόμα με τη φράση που λέει, ότι «Η αξία της εργασίας-εμπόρευμα μεταφράζεται, σε όρους χρήματος, στον μισθό», μας λέει τη μισή αλήθεια. Δεν ξέρει, ότι και σε όρους χρήματος να το πάρεις, υπάρχει η πληρωμένη και απλήρωτη εργασία; Η “αποκάλυψη” του Κου Καθηγητή, καταλήγει στον γνωστό αφορισμό των οικονομολόγων της αστικής τάξης, οι οποίοι, ούτε λίγο – ούτε πολύ, υποστηρίζουν ότι : «Οι τιμές των εμπορευμάτων καθορίζονται ή ρυθμίζονται από τους μισθούς της εργασίας». Ο αφορισμός αυτός, είναι το γνωστό ιδεολόγημα περί του «κόστους εργασίας», αυτή η απαρχαιωμένη σοφιστεία, με την οποία προσπαθούν, εξαπατώντας τους εργαζόμενους, να τους επιβάλουν μισθούς πείνας απ’ τη μια, και το χειρότερο από την άλλη, ζητώντας τους να επιτεθούν στην εργατική τάξη των άλλων χωρών . Ζαν-Ζακnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-86554147789288818972012-10-08T18:14:04.940+03:002012-10-08T18:14:04.940+03:00Για σου Δ`~.
Έχεις δίκιο, αυτοί οι δυϊσμοί θέλουν ...Για σου Δ`~.<br />Έχεις δίκιο, αυτοί οι δυϊσμοί θέλουν δυστυχώς πολύ μελάνι και όχι μόνο. <br />Άλλωστε σ' αυτό το καταστροφικό κυνήγι για τις ουτοπίες της νεωτερικότητας δεν έχουμε να αντιπαραθέσουμε παρά μόνο μια θολή εικόνα...panagiotishttps://www.blogger.com/profile/11587054521513940281noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-22277343349843735342012-10-08T17:03:03.442+03:002012-10-08T17:03:03.442+03:00Γειά σου panagiotis
Εάν μου επιτρέπεται να παρέμβω...Γειά σου panagiotis<br />Εάν μου επιτρέπεται να παρέμβω στο διάλογό σας θα ήθελα να τονίσω πώς ένα από τα κεντρικότερα ζητήματα-προβλήματα μας που είναι η σχέση υποκειμένου-αντικειμένου και το ζήτημα οποίο εκβάλλει σε ζητήματα σχέσεων ''ύλης-πνεύματος'' και το συναντάμε παντού δεν μπορεί να ξεπεταχθεί με τέτοιες προσεγγίσεις κατά τη γνώμη μου -πόσο μάλλον όταν αιωρείται στην λογική ατμόσφαιρά ένα είδος πρωταρχικής αλλοτρίωσης-έλλειψης-πτωσης.<br /><br />Χαιρετώ και τους δύο σας.<br />Δ`~. Anonymousnoreply@blogger.com