tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post3814516091020069576..comments2023-09-20T16:59:33.091+03:00Comments on dangerfew!!!: Ο Μπακούνιν για τον Μαρξ (1871)dangerfewhttp://www.blogger.com/profile/05070541130227611215noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-73062569643426398302016-02-12T18:44:57.272+02:002016-02-12T18:44:57.272+02:00καλοκαλοAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-42736696963599400942015-02-24T16:43:38.604+02:002015-02-24T16:43:38.604+02:00Ο Μιχαήλ Αλεξάνδροβιτς Μπακούνιν εναντίον του Εβρα...Ο Μιχαήλ Αλεξάνδροβιτς Μπακούνιν εναντίον του Εβραϊσμού:<br /><br />"Ο Ιεχωβάς, ο μοναδικός Θεός τους, ο Θεός του Μωυση και των προφητών, ήταν ακόμα Θεός αποκλειστικά εθνικός, που χρησιμοποιούσε για την ανταμοιβή και τιμωρία των πιστών του, του εκλεκτού λαού του, επιχειρήματα υλικά, συχνά ηλίθια και πάντοτε θηριώδη".<br /><br /><br />Για να περάσει κάποιος από την μια θρησκεία στην άλλη- εκτός κι αν το κάνει από υπολογισμό, όπως οι Εβραίοι της Ρωσσίας και της Πολωνίας που βαφτίζονται 3 ή και 4 φορές για να πάρουν τα ανάλογα επιδόματα- για μιαν αληθινή αλλαγή θρησκεύματος χρειάζεται λίγο πίστη" - (Θεός και Κράτος)<br /><br />"Ο Μαρξ είναι Εβραίος και είναι περικυκλωμένος από ένα πλήθος μικροπρεπών, περισσότερο ή λιγότερο νοημόνων, ραδιούργων, ευκίνητων, κερδοσκόπων Εβραίων, την ώρα που οι Εβραίοι βρίσκονται παντού, σαν εμπορικοί και τραπεζικοί παράγοντες, συγγραφείς, πολιτικοί, ανταποκριτές εφημερίδων όλων των αποχρώσεων. Εν συντομία (οι Εβραίοι είναι) λογοτεχνικοί μεσάζοντες, την ίδια ώρα που είναι οικονομικοί μεσάζοντες, με το ένα πόδι στην τράπεζα και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα και με τα οπίσθια τους καθισμένα στον Γερμανικό Τύπο. Αυτοί έχουν γραπώσει τον έλεγχο όλων των εφημερίδων, και μπορείτε να φανταστείτε τι εμετικά έντυπα είναι το αποτέλεσμα τους.<br /><br />Τώρα, αυτός όλος ο Εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μια σέκτα εκμετάλλευσης, ένα λαό από βδέλλες, ένα αδηφάγο παράσιτο, στην οποία είναι στενά και βαθιά συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον, χωρίς να λογαριάζουν όχι μόνο συνοριακές, αλλά επίσης ούτε και πολιτικές διαφορές- αυτός ο Εβραϊκός κόσμος είναι στις ημέρες μας, κατά μεγάλο μέρος, στη διάθεση του Μαρξ ή του Ρότσιλντ. Είμαι βέβαιος ότι, από την μία πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτιμά την αξία του Μαρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ αισθάνεται μια ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει έναν μεγάλο σεβασμό για την οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο. Τι κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του κομμουνισμού και της υψηλής διαχείρισης χρημάτων; Ω! ω! Ο κομμουνισμός του Μαρξ ζητά ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος και όπου αυτό υφίσταται, πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια κεντρική κρατική τράπεζα, και όταν αυτό υφίσταται, εκεί το παρασιτικό Εβραϊκό Έθνος, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στο μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για την ύπαρξη του." (Πολεμική κατά των Εβραίων)<br /><br />Ως προς την καταγωγή του ο Κύριος Μαρξ. Είναι ένας Εβραίος. Συνενώνει μέσα του, θα μπορούσε να πει, όλα τα χαρακτηριστικά και τα μειονεκτήματα αυτής της ταλαντούχας φυλής. Νευρικός, όπως λένε, σε σημείο δειλίας, είναι εξαιρετικά φιλόδοξος και ματαιόδοξος, εριστικός, μισαλλόδοξος και απολυταρχικός όπως και ο Ιεχωβάς, ο Κύριος Θεός των προγόνων του, ο οποίος είναι, όπως ο ίδιος ο Μαρξ, εκδικητικός σε σημείο παραφροσύνης. Δεν υπάρχει ψεύδος ή συκοφαντία της οποίας δεν είναι ικανός να επινοήσει εναντίον οποιουδήποτε είχε την ατυχία να του διεγείρει την ζηλοφθονία του, ή το μίσος του." (Κράτος και Αναρχία)Λίγο νερόοοοhttp://mnimi-olokautomatos.blogspot.gr/2010/03/blog-post_305.htmlnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27929612.post-69732566068885814132015-02-23T22:52:06.981+02:002015-02-23T22:52:06.981+02:00"Ας εξετάσουμε τώρα την αληθινά εθνική πολιτι..."Ας εξετάσουμε τώρα την αληθινά εθνική πολιτική του ίδιου του Μάρξ. Όπως ο Βίσμαρκ,είναι ένας Γερμανός πατριώτης. Ποθεί το μεγαλείο και τη δόξα της Γερμανίας σαν κράτους. Σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί κανείς να τού καταλογίσει σαν έγκλημα ότι αγαπά την πατρίδα του και το λαό του κι έχει τόσο φανερά πειστεί ότι το Κράτος αποτελεί την απαραίτητη προυπόθεση για την ευημερία της χώρας του και την απελευθέρωση του λαού του. Έτσι, έχει τη φυσική επιθυμία να δει τη Γερμανία οργανωμένη σ'ένα πολύ ισχυρό κράτος,αφού τα αδύναμα και μικρά κράτη διατρέχουν πάντα τον κίνδυνο να προσαρτηθούν. Επομένως ο Μάρξ σαν διορατικός και φλογερός πατριώτης, πρέπει να εύχεται τηνισχυροποίηση και εξάπλωση της Γερμανίας σαν κράτους.<br />Αλλά απ'την αλλη μεριά, ο Μάρξ είναι ένας φημισμένος σοσιαλιστής κιακόμα περισσότερο, ένας απο τους βασικούς ιδρυτές της Διεθνούς. Δεν ικανοποιείται με το να εργάζεται μόνο για την απελευθέρωση του Γερμανικού προλεταριάτου.Αισθάνεται ηθικά δεσμευμένος να εργασθεί ταυτόχρονα για την απελευθέρωση του προλεταριάτου όλων των χωρών. Σαν Γερμανός πατριώτης, θέλει τη δύναμη και τη δόξα, την κυριαρχία της Γερμανίας. Αλλά σαν σοσιαλιστής της Διεθνούς πρέπει να ποθεί τη χειραφέτηση όλων των λαών του κόσμου. Πως μπορεί να λυθεί αυτή η αντίφαση;<br />Μόνο ένας τρόπος υπάρχει- δηλαδή να διακηρύξει ότι ένα μεγάλο και ισχυρό γερμανικό κράτος αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για την απελευθέρωση όλόκληρου του κόσμου,ότι ο εθνικός καιπολιτικός θρίαμβος της Γερμανίας είναι ο θρίαμβος της ανθρωπότητας.<br />Αυτή η πεποίθηση, μόλις παγιωθεί, είναι όχι μόνο επιτρεπτή αλλά και υποχρεωτική, στ'όνομα του πιο ιερού απ'όλους τους σκοπούς, ώστε να κάνει τη Διεθνή κι όλες τις ομοσπονδίες των άλλων χωρών, να χρησιμεύσουν σαν ένα πολύ ισχυρό, αποτελεσματικό και, πάνω απ'όλα,λαϊκό μέσο για τηνεγκαθίδρυση του μεγάλου Παγγερμανικού κράτους. Κι αυτό ήταν που ακριβώς επιχείρησε ο Μάρξ στη Συνέλευση του Λονδίνου το 1871 και με τις προτάσεις που μεταβιβάσθηκαν απ'τους Γερμανούς και Γάλλους φίλους του στο Συνέδριο της Χάγης(1872). Αν δεν πέτυχε εντελώς, αυτό βέβαια δεν οφείλεται σε έλλειψη ζήλου ή μεγάλης πείρας απο μέρους του αλλά πιθανόν γιατίη θεμελιακή ιδέα του ήταν λαθεμένη κι η πραγματοποίησή της αδύνατη".<br />"ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ" (1872) Μπακούνιν -μετάφραση Jack Loumala για τις εκδόσεις "Ελεύθερος Τύπος" απο τη συλλογή κειμένων "Bakunin on Anarchy" που επιμελήθηκε ο Ssm Dolgoff.<br />Όμως,ένας άλλος Ρώσσος,ο Ν.Γκόγκολ, αυτή τη φορά απο μία άλλη οπτική,που δεν έχει να κάνει με τη διαμάχη μεταξύ Μπακούνιν και Μάρξ, στο μυθιστόρημά του "Νεκρές Ψυχές"(1842),θα αναφερθεί στους Γερμανούς κτηματίες που εγκατεστημένοι(κάποιοι απ'τα χρόνια της Μ. Αικατερίνης) σε εδάφη της Τσαρικής Ρωσίας παρουσιάζονται πολύ πιο εργατικοί και προκομμένοι με αξιοζήλευτα αποτελέσματα στην οργάνωση της παραγωγής σε σχέση με τους Ρώσους γαικτήμονες, τους οποίους έτσι κι αλλιώς ο Γκόγκολ περνάει από γενεές δεκατέσσερις!Anonymousnoreply@blogger.com