Σελίδες

30 Νοεμβρίου 2006

Ευτυχία, Αφθονία, Κρίση | Κρίση 00



«Εφηύραμε την ευτυχία!»,
λένε οι μοντέρνοι άνθρωποι
και κλείνουν ο ένας το μάτι στον άλλον.
Φρίντριχ Νίτσε

… και το ερώτημα είναι: μια κοινωνία που στήνεται πάνω στο τυφλό κυνηγητό της ευτυχίας (ή πιο πεζά: πολλά λεφτά+πολύ σεξ+πολύ ξέδωμα, όλα πολλά, γρήγορα και XXL τελοσπάντων), τι σόι ανθρώπους φτιάχνει;
Φτιάχνει ανθρώπους απροετοίμαστους να υποδεχτούν τις τραγωδίες της ζωής, ανίκανους να υπομένουν τις αναποδιές, αμήχανους απέναντι στις δικές τους θλίψεις και παγωμένους στις θλίψεις των άλλων -αχ, μη μου μιλάτε γι' αρρώστιες και θάνατο παρακαλώ, φρικάρω!-, ανυπόμονους μπροστά στις δυσκολίες, βαθύτατα βιαστικούς, απρόσεχτους, πρόχειρους στα έργα και τις ερμηνείες τους, παγωμένους, χαζοχαρούμενους, προσποιητούς, ανασφαλείς και φυσικά αρπακτικούς. Με δυο λόγια, φτιάχνει ... «μπούληδες» και «μπέμπες».
Welcome to Greece!
... Ρουφάμε το αυγό μας και καλόν ύπνο...

Ε, κι αν ακούσουμε τίποτε ντουφεκιές, κοιτάμε μήπως τις φάγαμε εμείς – κι αν όχι, γυρνάμε από τ’ άλλο πλευρό και περιμένουμε ήσυχοι τις πρωινές ειδήσεις. 

Ξυπνάτε, ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ!

9 σχόλια:

  1. Καλημέρα.
    Χολοσκα ανοίγεις θέμα?

    1.Θα μείνω στο υστερόγραφο, λέγοντας ότι -εώς τον Νίτσε- και να την "τρώγαμε" την πιστολιά εμείς οι ίδιοι, θα έπρεπε να γυρίσουμε πλευρό- υποτίθεται, και να περιμένουμε τις ειδήσεις επίσης.

    2.Μια άλλη απορία. Οί "μοντέρνοι άνθρωποι" μήπως δεν είναι μοντέρνοι αλλά τελικά διαχρονικοί, όπως τουλάχιστον τα λές, έτσι βγαίνει, αν οι μοντέρνοι του 1895 είναι και τώρα μοντέρνοι. Μπορούμε δηλαδή να πούμε "οι άνθρωποι" σκέτο?
    Για πες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 1. Όχι απαραίτητα.
    2. Οι μπούληδες είναι πράγματι διαχρονικοί ... απλώς τώρα έχουνε γήπεδο και δεν ξεσκονίζουν απλά τον πάγκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν υπάρχει πιο συγκεχυμένη έννοια από την ευτυχία Από την αρχαιότητα ως σήμερα, έχει αποκτήσει ένα σωρό διαφορετικά νοήματα. Μόνο ο Αυγουστίνος είχε καταγράψει τουλάχιστον 289 σχετικές γνώμες! Ίσως λοιπόν συμβαίνει κάτι πολύ απλό με αυτό το αίσθημα: δεν μπορεί να οριστεί. Στο καταναλωτικό μας σήμερα ωστόσο, η ευτυχία σερβίρεται ως ένα νέο παγκόσμιο politically correct ναρκωτικό που όλοι μας οφείλουμε να δοκιμάσουμε. Όμως όσοι το έχουν βιώσει πραγματικά έστω και μια φορά στη ζωή τους θα ξέρουν πως το μυστικό της ευ-δαιμονίας (μια πολύ πιο εύστοχη λέξη για το ίδιο αίσθημα) είναι η αδιαφορία για το ίδιο το αγαθό. Όταν δεν ψάχνεις για την ευτυχία τότε έχεις παραπάνω πιθανότητες να την βρεις. εξ αλλου κανεις δεν μας ειπε οτι σκοπος τηςζωης μας ειναι να ειμαστε ευτυχισμενοι.

    ΥΓ. φιλε μου χολοσκαι, λιγο μεγαλυετρα γραμματα πλιζ στα ποστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σωστός Άλεξ, περί ναρκωτικού πρόκειται - μια ψεύτικη υπόσχεση. Κατά τα άλλα, είναι φυσικό και σωστό να θέλουμε να ζήσουμε μια γεμάτη ζωή κι αυτό που θέλω να πω είναι με άλλα λόγια πως, άμα κλείνεις τα μάτια σου στο τραγικό κομμάτι της ζωής, δεν μπορείς να ζήσεις μια γεμάτη ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. hey, γουελ καμ κι' απο μενα.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο αγαπημενος μου καθηγητης στο λυκειο ελεγε στα καλοπαιδα: αμα σου τρυπησω το μαγουλακι θα βγει βουτηρακι...

    Η λεξη ευτυχια προτεινω να καταργηθει δια παντος, ειμαστε ολοι σαν ακεφαλα κοτοπουλα που τρεχουν με αγωνια. Υπαρχουν μονο ευτυχισμενες στιγμες αναμεσα σε μια προβληματικη κατα τα αλλα υπαρξη :)
    Φιλικα!
    IC

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ IC προσυπογράφω φαρδιά-πλατειά:"Υπαρχουν μονο ευτυχισμενες στιγμες αναμεσα σε μια προβληματικη κατα τα αλλα υπαρξη"!

    ΕΓΡΑΨΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το πρόβλημα πια με την ευτυχία είναι ότι κατά κάποιον περίεργο τρόπος μας έχουν κάνει να νιώθουμε ότι ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε ευτυχισμένοι ή αλλιώς καλύτερα να κλειστούμε στο σπιτάκι μας, να μην προσβάλουμε την light and pretty λογική της κοιωνίας. «Η θλίψη μας ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμ», είχε γράψει ο Ελύτης. Πάντα νιώθω καλύτερα όποτε σκέφτομαι αυτή τη φράση. Δικαίωμα στην πολυπλοκότητα του συναισθήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ mel8max συμφωνώ απόλυτα. Η ευτυχία έχει γίνει ίσως το πιο κυρίαρχο από τα χιλιάδες "must", με τα οποία μας βομβαρδίζει μια κοινωνία που υποτίθεται ότι κατάργησε όλα τα "πρέπει". Κι όπως συμβαίνει με όλα τα "must" όταν τ' ακολουθείς, βγαίνεις πολύ φτωχότερος και πιο δυστυχισμένος κι άδειος απ' ό,τι μπήκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή