Το ανεβάζω συμπληρωματικά στο πιο κάτω σχετικό ποστ του Hollowsky, το οποίο με βρίσκει σύμφωνο. Το ανεβάζω για να μην ξαναξεχνιόμαστε. Για καλό και για κακό.
Οικειοποιούμενος την
εναντίωση στην οικονομική «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» και
απομονώνοντας την, μπορείς να βάζεις ανθρώπους να δουλεύουν δίχως να αμείβονται,
να βγάζεις κουπόνια και να παίρνεις οικονομικές ενισχύσεις, να προδίδεις
ανενδοίαστα αυτούς που θα τολμήσουν να πλήξουν τα συμφέροντα του αφεντικού σου,
να καταφέρεσαι σε κάθε ευκαιρία ενάντια στον οποιονδήποτε δημοκρατικό θεσμό
δίχως καμία απολύτως κύρωση, να εξευτελίζεις ανθρώπους κατά βούληση, να λογοκρίνεις,
να συκοφαντείς, να κάνεις σήμερα συνέδρια που «συζητούν» για την ιστορική
αναγκαιότητα των «δικών της Μόσχας», και να μοσχοπουλάς σηματάκια κονκάρδες
κτλ.
Επίσης, μπορείς να
μεσολαβείς έχοντας κέρδος από συναλλαγές που αφορούν στην ενεργειακή πολιτική
μιας ολόκληρης χώρας, στις μαζικές της συγκοινωνίες και στα δημόσια έργα της.
Μπορείς μάλιστα να
απαλλάσσεσαι από δημόσια χρέη, μιας και αυτά είναι πάντα «προς όφελος των καπιταλιστών»,
και συγχρόνως να λαμβάνεις χρήματα από αυτούς για να υπάρχεις ως ο επίσημος φορέας
της «φωνής της εργατιάς».
Εν ολίγοις μπορείς μέσα
στην ασφάλεια της κοινοτοπίας που ο ίδιος δημιούργησες με τον
"πολιτικό" λόγο σου, να δικιολογείς τα πάντα προς όφελός σου και
κυρίως, να κάνεις τους αφελείς πιστούς σου προβλέψιμους.
Ακριβώς τα ίδια και
χειρότερα μπορείς να ξανακάνεις και με το "αγαπάτε αλλήλους". Η Ελλάδα είναι μια χώρα
στην οποία η "εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο" συνδυασμένη με
"αντιαμερικανισμό" (που κρατά από τότε που ο πρώτος σιβηριανός κυνηγός
τσακώθηκε με τον πρώτο αμερικάνο για αρκουδοτόμαρα) έχει "πωληθεί
χρυσάφι". Μια χώρα που ποτέ δεν απεξαρτήθηκε από τον άξονα της ορθοδοξίας
(των πατριαρχείων δηλαδή) και τα συμφέροντά τους.
Ειδικότερα τα λεγόμενα
και "μεταπολιτευτικά" χρόνια ο Μαρξισμός-Λενινισμός, η
Χριστιανορθοδοξία και ο πατριωτισμός πάνε χέρι χέρι, και αποκτουν χρήμα κι
εξουσία (μιας και μόνον αυτό τους ενδιαφέρει), πίσω και πάνω στην πλάτη του
διεφθαρμένου πλήθους που "λαό" το ανεβάζουν
"εκμεταλλευόμενο" το κατεβάζουν, πότε εξαγοράζοντας το με ρουσφέτια
και πότε κολακεύοντας το αποδίδοντας του -ως ο διαχειριστής αυτών- ηρωισμούς
και αγώνες για δήθεν "ανεξαρτησίες" και λοιπές επισφαλείς έννοιες
(χρυσοφόρες εξίσου).
Aν βρείτε χρόνο (ξανα)διαβάστε την "Ψυχρή Ιδεολογία" του Κώστα Παπαιωάννου.
Για να μην ξεχνιόμαστε.