[Αθήνα.Μάρτιος.2012]
Τα πεζά οικονομικά δεδομένα. Η παραγωγικότητα και ο ανταγωνισμός. Οι πολεοδομικοί περιορισμοί. Η βάναυση αδιαφορία, η απαθής απομόνωση κάθε ατόμου μέσα στα ιδιωτικά του συμφέροντα, η ευχαρίστηση που νοιώθει κανείς χαμένος μέσα στο πλήθος, το αναπόδραστα δέσμιο στην κοινή του υπόθεση: την σκοτεινή ζωή της πελατείας που συνωστίζεται μπρος στην άδεια βιτρίνα.
Βρισκόμαστε στο τέλος μιας μακράς πτώσης;
Ή μήπως καθόδου;
"Σ' ένα όνειρο αποτρόπαιο η νύχτα με το πλήθος
Ερχόντουσαν πυκνώνοντας μαζί,
Και στις περιοχές ετούτες που το βλέμμα δεν μετρά
Όσο πλήθαιναν οι ανθρώποι τόσο βάθαινε η σκιά"
I hung around in your soundtrack,
ΑπάντησηΔιαγραφήTo mirror all that you've done,
To find the right side of reason,
To kill the three lies for one,
I can see all the cold facts.
I can see through your eyes.
All this talk made no contact.
No matter how hard we tried.
...we believe in danger
Αυτό που πραγματικά πονάει >>>
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=AyKookhlYeA&feature=related
και >>>
http://www.youtube.com/watch?v=1K5Ufc4gFpU
Καλή βδομάδα!
Ούτως ή άλλως η περιπλάνηση είναι πάντα κάθετη, όχι οριζόντια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η κάθοδος μπορεί να γίνει και πτώση και πρόσκρουση.
When a tree is growing,
it's tender and pIiant,
but when it's dry and hard,
it dies.
Hardness and strength
are death's companions.
PIiancy and weakness are
expressions of the freshness of being.
Because what has hardened
wiII never win.
Καλή βδομάδα!