*Στην Κυψέλη τον Απρίλιο του 2012
Εδώ το θάρρος ενός ανώριμου αγνωστικισμού παίζοντας με την φωτιά
τολμά να απειλήσει.
Εδώ το θάρρος ενός ανώριμου αγνωστικισμού παίζοντας με την φωτιά
τολμά να απειλήσει.
Και συντρίβεται.
Στον τοίχο της μεγάλης εμπειρίας- και επί των θανατώσεων -
Στον τοίχο της μεγάλης εμπειρίας- και επί των θανατώσεων -
του χριστιανισμού.
Χαχαχαχά! Μας πέθανες Ίζι! Αλλά όχι και "αγνωστικιστής" ο τύπος που απειλεί ότι θα τους σταυρώσει! Σε τέτοιες φάσεις, ως γνωστόν, ο αγνωστικιστής δεν παίρνει μέρος. Απλά πλένει τα χέρια του. ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα ως εξίσου γνωστόν, πλένοντας τα χέρια σου στέλνεις τον άλλον στον σταυρό:-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν προλάβεις...
Ο καθένας επιδιώκει τη ρεβάνς του σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και κάποιες "θυσίες" έχουν το Νέρωνά τους.
Ίζι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί με το μαύρο σπρέι είναι οι «αγνωστικιστές» κι αυτοί με το μπλε είναι οι «χριστιανοί»;;;
Τι κάνεις, αντί για εκτροπή και οικειοποίηση, εκτροπή και αλλοτρίωση;
Ο αγνωστικισμός χρειάζεται όντως θάρρος, όχι για να απειλήσει, αλλά για να μπορεί να είναι μετέωρος και άρα «αδύναμος»..
Εγώ στον τοίχο βλέπω δυο φοβισμένες βεβαιότητες που μεταμφιέζουν με διαφορετικά χρώματα το κοινό τους μίσος για την αδυναμία(πρώτιστα τη δική τους)…
Αcross the great divide, λοιπόν,
ΑπάντησηΔιαγραφή'αγνωστικιστές'...
Έχετε τα κότσια,,,;
Ή θα μαστουριάσετε από το μεθάνιο
και θα το περνάτε για αιθέρα;
Ο απόλυτος φόβος και η βία εξαλείφονται όχι με τον ισχύοντα άγραφο νόμο του 3, αλλά με αυτόν του 4,
όπερ "όπου γης και πατρίς"...
Ανώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον δεν κατάλαβες, τα κότσια τα έχουν οι λεβέντες που έγραψαν στον τοίχο!
Γι’ αυτούς είναι αδιανόητη η ήττα…
(Εκεί με τους νόμους 3 και 4, η αλήθεια είναι ότι σ’ έχασα..Αν εννοείς ότι ελπίδα υπάρχει μόνο στη συνειδητοποίηση ότι είμαστε όλοι «ξένοι», τότε λέμε το ίδιο πράγμα)