Σελίδες

11 Μαρτίου 2013

Όταν η αυγή κοκκίνισε

http://www.unl.edu/english/corvey/html/Images/WavesBreakingOnALeeShore.jpg

Adrift! A little boat adrift!
And night is coming down!
Will no one guide a little boat
Unto the nearest town?

So Sailors say—on yesterday—
Just as the dusk was brown
One little boat gave up its strife
And gurgled down and down.

So angels say—on yesterday—
Just as the dawn was red
One little boat—o’erspent with gales—
Retrimmed its masts—redecked its sails—
And shot—exultant on!
 
--------------------------- 
Στα κύματα! Ένα μικρό σκαρί
Στα κύματα! Κι η νύχτα φτάνει!
Κανείς δεν θα γυρίσει ένα σκαρί
Στο κοντινότερο λιμάνι;

Και λένε οι θαλασσινοί-για χτες-
Όταν το δείλι θάμπωσε
Νικήθηκε ένα μικρό σκαρί
Και μες στα βάθη κύλησε

Και λένε οι άγγελοι -για χτες-
Όταν η αυγή κοκκίνισε
Ένα σκαρί -δαρμένο από το βοριά
Ζωντάνεψε -ξανάβαλε πανιά-
Κι ολόχαρο -τράβηξε μπρος!

Εμιλύ Ντίκινσον, μετ Ερρίκος Σοφράς
εκδ. Ροδακιό


===================================================



11 σχόλια:

  1. Καλοτάξιδα τα μικρά ολόχαρα σκαριά!

    Καλημέρα και καλή βδομάδα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι καλοτάξιδα γιατί υπάρχει και άλλος τρόπος να "πάμε μπροστά"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο κορυφαίο ποιημααπό μια πραγματικά μεγάλη ποιήτρια, αυτό άλλωστε, το καπέλο της Εμιλυ, χρειαζόνταν ο μαλάκας ο "εθνάρχης".
    Απορώ μάλιστα που ασχοληθήκατε με ένα τετοιο αξιοκαταφρόνητο πρόσωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  4. http://www.youtube.com/watch?v=fDWHfhJ_HOM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...δε σε φοβούμαι κυρ Βοριά ούτε στο νου σε βάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. έχω να διαβάσω έμιλυ Ντίκινσον απο τότε που μελέταγα για Proficiency. Καλημέρα κι ευχαριστώ για την ανάμνηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νάναι ως νάχης φύγει — με τους ανέμους — καβάλλα
    στο άτι της σιγής κι' όλα να πάης
    και vάv' πολλά καράβια, πολλή θάλασσα — μεγάλα
    σύγνεφα πάνω — οι άνθρωποι κι' ο Μάης.

    Κι' εντός μου εμένα να βρυχιέται — όλο να τρέμει —
    βαρύ ένα βαπόρι και κατόπι
    πάλι εσύ κι' ο Μάης κι' οι ανέμοι
    κι' έπειτα πάλιν οι ανθρώποι, οι ανθρώποι.

    Και νάναι όλα απ' ό,τι φεύγει —και δε μένει—
    σε μια πόλη ακατοίκητη, κι' εντός μου
    ακυβέρνητο, όλο να σε πηγαίνει το καράβι
    έξω απ' την τρικυμία τούτου κόσμου.

    Σκαρίμπας, "το βαπόρι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Katabran,

    ααααα! ... και το ποιήμα για το βαπόρι με το οποίο κλείνει το εκπληκτικό "Σόλο του Φίγκαρω", έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. κυρ-Γιάννης και Εμιλυ για πάντα!
    Ζήτω η αναρχία κουφάλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έπιασε ξανά κρύο
    Ευτυχώς που υπάρχουν στέκια
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή