Ισπαχάν
Καταιγίς οξυτάτης μορφής εσκέπασε τη χώρα. Βράχοι ωρυόμενοι επέπεσαν κατά των πλατυγύρων λιμνών και το πονεμένο ψάρι σύρθηκε ως το σταθμό των αναχωρητών. Εκεί δε βρέθηκε καμιά βοήθεια γιατί το βέλασμα των μεγαλοσαύρων εσκόρπισε τα φτερουγίσματά του κι από δω κι από κει και τα μανιτάρια παρεσιώπησαν τα πραγματικά γεγονότα στην περιιπτάμενη γαμήλιο πομπή των στεναγμών ενός νέου πλανήτου. Κατόπι δεν είχε τίποτε την ίδια σημασία. Η ησυχία δεν υπήρχε ως οντότης πραγματική. Ο όλεθρος εχαλιναγωγείτο από καμήλους. Οι κρόταφοι των νεκρών ανθούσαν. Τα λίγα περιστέρια εκοπίαζαν γιατί ο πολτός της λίμνης είχε σχηματίσει διώρυγα στο στενότατο σημείο του περάσματός τους από χιλιόστομες ύβρεις καταπατημένες με γδούπο αλλοφροσύνης μανάδων και μικρών παιδιών ισχνοτέρων και από τα κόκαλα μιας νυχτερίδος.
Καταιγίς οξυτάτης μορφής εσκέπασε τη χώρα. Βράχοι ωρυόμενοι επέπεσαν κατά των πλατυγύρων λιμνών και το πονεμένο ψάρι σύρθηκε ως το σταθμό των αναχωρητών. Εκεί δε βρέθηκε καμιά βοήθεια γιατί το βέλασμα των μεγαλοσαύρων εσκόρπισε τα φτερουγίσματά του κι από δω κι από κει και τα μανιτάρια παρεσιώπησαν τα πραγματικά γεγονότα στην περιιπτάμενη γαμήλιο πομπή των στεναγμών ενός νέου πλανήτου. Κατόπι δεν είχε τίποτε την ίδια σημασία. Η ησυχία δεν υπήρχε ως οντότης πραγματική. Ο όλεθρος εχαλιναγωγείτο από καμήλους. Οι κρόταφοι των νεκρών ανθούσαν. Τα λίγα περιστέρια εκοπίαζαν γιατί ο πολτός της λίμνης είχε σχηματίσει διώρυγα στο στενότατο σημείο του περάσματός τους από χιλιόστομες ύβρεις καταπατημένες με γδούπο αλλοφροσύνης μανάδων και μικρών παιδιών ισχνοτέρων και από τα κόκαλα μιας νυχτερίδος.
Ανδρέας Εμπειρίκος το 1935
από την συλλογή με τίτλο Υψικάμινος
από την συλλογή με τίτλο Υψικάμινος
κι εδώ το απειλητικό βιντεο!
«Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Yπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλός ο Εμπειρίκος, λεξιλάγνος και φοβιστής (ουχί φωβιστής!), μόνο που αν τον αντάμωνε ο Καραϊσκάκης και τον έβλεπε με τη στέκα στα μαλλιά, θα του' ριχνε μια ξεγυρισμένη ροχάλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, συνδυασμοί που δεν σκοτώνουν... - το ζήτημα είναι πώς να αναστηθεί το αρσενικό, καθώς γεμίσαμε -κούλες (δεν πείθουν κι ας το κρύβουν με κουκούλες)...
Ε ναι ο Καραισκάκης ήταν πολύ αρσενικός άντρας και δε σήκωνε στέκες και λεξιλάγνους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι το μέσο δείγμα (πολύ) ανδρών που θυμάται τα έργα και τις ημέρες του Καραισκάκη και των λοιπών "ηρώων" επ ακριβώς στις ημέρες μας, είναι και το φοβερά επαναστατικό.
Ενώ όσοι ασχολούνται με τις λεξιλαγνείες του Εμπειρίκου είναι φλώροι και κοσμοπολίτες της τροτσκιστικής αντεπανάστασης ...
Για τη δε ανάσταση του αρσενικού και εφ όσων έχει προηγηθεί η σταυρωσις, της ψωλής που θά λεγε και ο στέκας υπάρχει και το βιάγκρα...
Οι ιδεολογίες, ειδικά σήμερα, δεν εκφράζουν πλήρως το ποιόν της ψυχής και το δυναμικό της που τείνει, εκ κατασκευής και εν εξελίξει, να πυροδοτεί ή να καταστέλει υπερβάσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Εμπειρίκος στηλιτεύεται εδώ σε σχέση με τον Καραϊσκάκη και τα τεκταινόμενα, φυσικά... Εγκλωβισμένος καθώς ήταν στα κλισέ της ψυχαναλυτικής μόδας, με την αλυσίδα στο λαιμό μιας οικογένειας εφοπλιστών που χρειάστηκε όλη του τη ζωή για να ξεχαρβαλώσει, δικαιολογείται για το είδος της πανανθρώπινης ενότητας που οραματίσθηκε... και πάλι καλά...
Ένα είναι βέβαιο, όμως: η αληθινή επαν-άσταση είναι η υπέρβαση του ψεύδους και των δικαιολογιών που τρέφουμε μέσα μας, όχι η παραμύθα...
υ.γ. Το βιάγκρα αποτελεσματικό σε αρκετές περιπτώσεις, για τα χούφταλα και τους ψυχρούς...
λες και δεν θα ξαναπαγώσουν όσον ούπω. Άσε που το πληρώνεις ακριβά
:)
Εν τέλει, πράγματι δραπέτευσε ο Ξηρός ή, ως νέος Οτσαλάν, "χειραγωγήθηκε" για να ανέλθουν εκ του κοινωνικού βυθού λαβράκια που θα εκστασιαστούν με τη νέα παρτίδα 45άρια;
Το φοβισμένο βλέμμα, η εξουδετερωμένη του φωνή και τα Σύμβολα στο βάθος, ευτελισμένα πλέον δια πάσαν νόσον και πάσαν..., μάλλον αυτό υποδεικνύουν. Αν σκεφτούμε και την παράλληλη,αθρόα εκτροφή φασιστικών χοιρομπεμπέδων, ο δυισμός καλά κρατεί, παλληκάρια...