Κύριε διαιτητά, πέναλτι, με κοίταξε αυστηρά!

 

Είναι πολύ γνωστή στους απανταχού Γης μπαλαφίλ η φάση κι η καζούρα που πέφτει με ομάδες ή παίκτες που –είτε επειδή είναι απλώς άβγαλτοι, είτε το συνηθέστερο επειδή έχουν καλομάθει να τους παίζει η διαιτησία 90-10 υπέρ τους (να ‘ναι καλά η προεδράρα!)–, με το που τους κοιτάζει ο αντίπαλος, πέφτουν κάτω και ωρύονται για φάουλ.

Ε, λοιπόν, τέτοια ευτράπελα δεν συμβαίνουν μόνο στα γήπεδα-γήπεδα, αλλά και σε άλλες αρένες της ζωής, ειδικότατα δε στο Μαρακανά του δημόσιου λόγου. Ω ναι! Μόλις χτες λ.χ., είδαμε στο διαδίκτυο κάποιους να φωνάζουν και να καταγγέλλουν για «κακόβουλο σχόλιο», «φανατισμό» (!), «ανελευθερία και εμπάθεια» (!!), «δογματικό μίσος» (!!!) και «ρητορική μίσους» (!!!!) έναν άνθρωπο που απλώς τους κοίταξε!

Απίστευτο; Και όμως…

Ο Κώστας Δεσποινιάδης είναι ο άνθρωπος που κοίταξε:

http://www.panopticon.gr/images/pdf/keim190516.pdf

και η Λέσχη Φιλελεύθερης Ανάγνωσης είναι οι ματιασμένοι:

http://liberalbookclub.blogspot.gr/2016/05/blog-post_24.html

Φιλελεύθερα παιδιά ψυχραιμία, δεν παίζεται έτσι η μπάλα. 
Ούτε καν το μπάντμινγκτον!