«Η σύγκριση βρίσκεται στην καρδιά της δομικής ανθρωπολογίας. Ας επιστρέψουμε στο παράδειγμα των θεσμών που διέπουν το γεύμα. Η υλιστική προσέγγιση ήταν : πες μου τι τρως και θα σου πω ποιος είσαι. Η δομιστική προσέγγιση θα είναι μάλλον : μη μου πεις μόνο τι τρως, αλλά και τι θα μπορούσες να φας · τι θα έτρωγες αν ήσουν μονάχα ένα φυσικό ον, αλλά δεν το τρως για λόγους αρχής επειδή είσαι ένα ον πολιτισμού.
Αυτό που παρουσιάζεται πάνω στο τραπέζι του φαγητού σε μια ορισμένη περίσταση και σε ένα ορισμένο στάδιο του γεύματος, είναι αυτό που δεν θα μπορούσε να παρουσιαστεί σε μια ίδια περίσταση και στο ίδιο στάδιο, όχι επειδή δεν μπορεί να το βρει κανείς στην αγορά, ή επειδή υπάρχει οικονομική στενότητα, αλλά για λόγους συμμόρφωσης με την τάξη των πραγμάτων. Αυτό που παρουσιάζεται πάνω στο τραπέζι του φαγητού παίρνει την αξία του, ή τη σημασία του, μέσα στο σύστημα σε αντίθεση με αυτό που αποκλείεται.
Για να το πούμε στο ιδίωμα της οντολογίας : η παρουσία έχει ένα νόημα επειδή η παρουσία κάποιου πράγματος συνεπάγεται την απουσία κάποιου άλλου πράγματος, και μάλιστα όχι την απουσία κάποιου άλλου πράγματος γενικά, αλλά την απουσία ενός συγκεκριμένου τύπου πράγματος όπως το ορίζουν οι κανόνες της κουλτούρας.»
Vincent Descombes, «Philosophy and anthropology after structuralism», Paragraph, τόμος 14, τχ 3, 1991, σσ. 226-227.
Σημ. HS. Όσο πλησιάζουμε προς την έκδοση του βιβλίου του Ντεκόμπ, Le complément de sujet (2004), θα πυκνώνουμε τις αναρτήσεις που αφορούν αυτόν τον μεγάλο σύγχρονο φιλόσοφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου