Μνήμη
Νίκου Εγγονόπουλου
(+31 Οκτωβρίου 1985)
εις
Τριστάνον Tzara
Η
σαρμανίτσα του ποιητού
είναι το νεκρικό κιβούρι του
κι η κουδουνίστρα που βάζουνε
στα βρεφικά του χέρια
είναι το κυπαρίσσι
που θα φυτρώση
πάνω στον τάφο του
γιατί
—παρ’ όλες τις πικρίες που τόνε ποτίζουνε—
ο ποιητής
την άρνηση του θανάτου φέρνει μαζί του
κι ακόμη είν’ αυτός τούτος
του θανάτου η άρνηση
κι έτσι
το νεκρικό κιβούρι του ποιητού
θα γενή πάλε η σαρμανίτσα του
του τάφου του το κυπαρίσσι
πάλι η κουδουνίστρα
που θα κραδαίνη
στα φωτεινά τα χέρια
του.
είναι το νεκρικό κιβούρι του
κι η κουδουνίστρα που βάζουνε
στα βρεφικά του χέρια
είναι το κυπαρίσσι
που θα φυτρώση
πάνω στον τάφο του
γιατί
—παρ’ όλες τις πικρίες που τόνε ποτίζουνε—
ο ποιητής
την άρνηση του θανάτου φέρνει μαζί του
κι ακόμη είν’ αυτός τούτος
του θανάτου η άρνηση
κι έτσι
το νεκρικό κιβούρι του ποιητού
θα γενή πάλε η σαρμανίτσα του
του τάφου του το κυπαρίσσι
πάλι η κουδουνίστρα
που θα κραδαίνη
στα φωτεινά τα χέρια
του.
Νίκος
Εγγονόπουλος,
Ο Υπερρεαλισμός της ατέρμονος ζωής. 1978
Ο Υπερρεαλισμός της ατέρμονος ζωής. 1978
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου