Να πολεμάμε τα γεγονότα με εικόνες και λέξεις.
Αυτή είναι λοιπόν η μοίρα μας;
Ας πούμε ναι.
Και τι θα γίνει αν δεν είναι, εν αρχή, ο Λόγος;
Τότε να πάρουμε τα δικράνια,
είπες.
Να βάλουμε, εν αρχή, τους βρυχηθμούς;
Σε ρώτησα
και δεν απάντησες
γιατί δεν είχες χρόνο, φαίνεται, για λεπτομέρειες.
Κούμπωσα το παλτό μου
- δεν είχαμε άλλωστε ν' αποδείξουμε τίποτα ο ένας στον άλλον`
από μια ζωή κουβαλούσε ο καθένας -
κι έφυγα
όπως κι εσύ
στη βροχή ξεσκέπαστος.
(Ζορ Βον)
κι έφυγα
όπως κι εσύ
στη βροχή ξεσκέπαστος.
(Ζορ Βον)
Ναι, ξεσκέπαστος.Και ξέσκεπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους βρυχηθμούς τους άφησες στο σπίτι...
Να πολεμάς, να μάχεσαι συνεχώς, χωρίς να καταδέχεσαι να ρωτάς: θα νικήσουμε; θα νικηθούμε;
ΑπάντησηΔιαγραφή... κι η βροχή ξεπλένει, ή έστω σε συνεφέρνει για λίγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήμας πιάσαν τα ποιητικά; κι εγώ είχα μια ανάλογη φλασιά χθες βράδυ κι έγραψα σήμερα πρωί.
ΑπάντησηΔιαγραφή