Σήμερα
που ακούγονται και γράφονται πολλά φοβερά και τρομερά για τις
«έξυπνες» Μηχανές, μπορούμε μάλλον να δώσουμε μια ξεκάθαρη απάντηση στο
ερώτημα: υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ ανθρώπου και ρομπότ, και ποιες είναι
αυτές;
Η Μηχανή λοιπόν, ακόμα κι η πιο εξελιγμένη κι «έξυπνη», παρεμβαίνει στην ύλη και τη μετασχηματίζει χωρίς όμως να ενδιαφέρεται αν αυτός ο μετασχηματισμός μπορεί να έχει συνέπειες για τη φύση, για την κοινωνία και για τις ανθρώπινες σχέσεις.
Η Μηχανή δουλεύει, κυριολεκτικά: παράγει έργο χωρίς να
είναι ελεύθερη.
Φυσικά, υπάρχουν άνθρωποι —η τεράστια πλειοψηφία! —που δουλεύουν μηχανικά, άνθρωποι αναγκασμένοι να δουλεύουν σαν μηχανές. Άνθρωποι που όπως οι Μηχανές, δεν έχουν κανένα έλεγχο και τελικά κανένα ενδιαφέρον για το αν οι πράξεις τους μπορεί να έχουν συνέπειες πάνω στους συνανθρώπους τους και τον κόσμο.
Όχι, δεν
είναι μόνον οι γιάπηδες και τα «χρυσά παιδιά». Ούτε μόνον οι προλετάριοι. Είναι
εξίσου όλοι εκείνοι οι επιστήμονες, οι διανοούμενοι, οι καλλιτέχνες, οι
πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι ελευθεροεπαγγελματίες καθώς και οι κάθε λογής
«καθημερινοί» άνθρωποι, εμείς που ζούμε και δρούμε σαν «έξυπνες» Μηχανές:
«Εμείς και οι ανακαλύψεις μας, οι θεωρίες μας, τ’ αριστουργήματά μας, το κόμμα
μας, οι ιδέες μας, οι ορέξεις μας, οι επιθυμίες μας να είμαστε καλά κι όλοι οι
άλλοι ας πάνε στράφι» … αν, εννοείται, δεν «μας προσκυνούν».
Όταν όμως
είμαστε έτσι, τότε δεν είμαστε διόλου ελεύθεροι, όπως νομίζουμε. Δεν είμαστε
παρά «έξυπνες» Μηχανές, δηλαδή δουλευταράδες (ακόμα κι εκτός δουλειάς) και
επομένως κανονικότατοι δούλοι.
Καλα τα λες hollow sky! Ομως οσο ειμαστε ακομα σε θεση να αγαπαμε μετασχηματιζοντας ετσι και τον εαυτο μας και αυτους που αγαπαμε,"ξοδευοντας χρονο για το τριανταφυλλο μας", δεν νομιζω πως κινδυνευουμε ουτε απο εξυπνες μηχανες ουτε απο εγωιστες ανθρωπους. Δεν μπορουν να το κανουν αυτο κι εκει ειναι η διαφορα..
ΑπάντησηΔιαγραφήχχχ
Πόσο γόνιμο για προβληματισμό είναι αυτό το θέμα hollow sky κι απο πόσες μεριές αξίζει να ειδωθεί, σήμερα! Διάβαζα κάτι σχετικό του Aρανίτση στην EΛEYΘEPOTYΠIA τις προάλλες, μια φράση του σημειώνω εδώ έτσι για να προσθέτουμε στο θέμα γωνίες λήψης.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Eδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι συσκευές χαρακτηρίζονταν "έξυπνες"[...] τώρα σε σύγκριση πάντα με τον χρήστη, μοιάζουν βαθυστόχαστες".
Sorry, αν και δεν μ αρέσει είναι λίγο αλήθεια αυτό ε;
Aν σου περιέγραφα τη χθεσινή μου μέρα στο Δήμο όπου πήγαμε να μάθουμε τι ήταν αυτή η μπόχα που είχε κατακλύσει την περιοχή και τα σπίτια μας για ώρες και μήπως ήταν διαρροή αερίου. .
Aν ήσουν εκεί hollow sky μπορεί να πρόσθετες στο εργάζομαι και στο δουλεύω, την κατηγορία "τους δουλέυω". Kαι αξίζει ίσως να προβληματιστούμε: αυτη η κατηγορία ανήκει στις εργασίες ή στις δουλίες;
Ναι Rosalia, σοφό αυτό που λες ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΖaratoustra ανοίγεις, πολύ εύστοχα, μεγάλο θέμα με το "μας δουλεύουνε" - γιατί μας έχουνε γραμμένους τελικά (κι αρχικά). Το φοβερό πάντως είναι πως ό,τι κάποιος κάνει σε κάποιον άλλον, το βρίσκει μπροστά του κι όμως δεν φαίνεται να εγγράφεται στη συνείδηση!
Π.χ. μας κλέβει ο μανάβης, που το κλέβει ο φορατζής, που τον κλέβει ο φακελάκιας γιατρός, που τον κλέβει ο μάστορας στο συνεργείο, που τον κλέβει ο ... Γαϊτανάκι. Ο κλέψας του κλέψαντος. Το δούλεμα γενικώς πάει σύννεφο, κανείς δεν τη γλυτώνει αλλά και δεν αλλάζει κανένας (σχεδόν).
Aνοίγεις θέματα και πολύ καλά κάνεις, hollow sky. Tα βρίσκουμε μπροστά μας λες ε; Nα πω τη μαύρη αλήθεια; Πολύ αμφιβάλλω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔουλεύοντας τους άλλους μου φαίνεται πως μπορεί να περάσεις μία ζωή κοτσάνι. Mία ζωή έτσι; Γιατί για άλλες εγώ δεν ξέρω.
Πολύ καλά τα λες, αν θέλεις σήμερα να εργαστείς και όχι να "δουλεύεις", ίσως καταντήσεις να σε δουλεύουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις καλημέρες μου.
Αν κανεις ομως αυτο που αγαπας ποιος θα σε δουλεψει; Κι οποιος παει να το κανει who cares? Εγω νομιζω πως κανεις δε παει χαμενος εκτος κι αν ο ιδιος το θελει.
ΑπάντησηΔιαγραφή[...ό,τι κάποιος κάνει σε κάποιον άλλον, το βρίσκει μπροστά του... !]
ΑπάντησηΔιαγραφή@ hollow sky:
Εδώ ακριβώς είναι το πιό ενδιαφέρον σημείο. Συμπληρώνω λέγοντας ότι κι αυτός πχ που νοθεύει ένα προϊόν, θα το εισπράξει από κάποιον άλλο, σε διαφορετικό είδος, άν όχι ο ίδιος, ίσως τα παιδιά του ή κάποιο αγαπητό του πρόσωπο. Νομίζω άν όχι όλα, τουλάχιστον τα περισσότερα, εδώ πληρώνονται. Λίγο-πολύ τα βρίσκουμε μπροστά μας.
Εκτός κι άν είμαστε κι εμείς ανθρωπόμορφες μηχανές, που εξελίσσονται συνεχώς. Άλλωστε από τα ίδια υλικά είμαστε όλοι φτιαγμένοι στο σύμπαν ;)
Βρισκεις αλήθεια γόνιμο ένα τόσο κοινότοπο και όλίγον λαικίζον σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως αρχίζαμε και κανένα έρανο από τα μπλογκ?
Μαζί με τον Αρανίτση και τη Ροζαλία.
50σεντσ η εξυπνάδα και θα κονομούσαμε.
Σας Αγαπώ!!!
Rozalia πόσοι άνθρωποι σ αυτόν τον πλανήτη μπορούν να ξοδέψουν χρόνο για το τριαντάφυλλό τους και να κάνουν αυτό που αγαπάνε; Eχεις δίκιο, θέλω να πώ,καλά τα λές αλλά σε παρακαλώ μη ξεχνάς πως σ αυτή την πολυτελή θέση δεν μπορούν να κάτσουν οι πολλοί γιατί θα πεθάνουμε της πείνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα!
Zaratoustra φυσικα και μπορεις να κανεις αυτο που αγαπας. Καλα τι λεμε τωρα; Κι αν αυτο δεν ειναι η 'δουλεια' σου, που σου δινει τα προς το ζειν και πρεπει να τη κανεις, βρες κατι που σ'αρεσει και ξοδεψε χρονο πανω σ'αυτο. Αυτο εννοο και σιγουρα το κανεις, οχι εξυπναδες 50σεντσ αλιφερη, και λυπαμαι αν δεν εχεις που αλλου να 'ξοδεψεις το χρονο σου'.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοζυ μην ξεχάσεις να βγάλεις τα αγκαθάκια από το τριαντάφυλλο, γιατί μέχρι στιγμης όσοι "ξόδεψαν το χρόνο" τους στο τριανταφυλλάκι, θρέψανε και τα αγκαθάκια του, και ξέρεις αυτά αμα σε τσιμπήσουν πρήζεσε και δεν σε χωρά ο τόπος, κι όταν δεν σε χωρά ο τόπος Ροζαλία, βρίσκεις άλλους τόπους, και μετά κι άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει κι ένα ώραιότατο χωρίον στο Ζαρατούστρα "Περι της αγάπης στον πλησίον" αλλά μάλλον Ροζαλία το διάβασες μικρή και το ξέχασες. Δε πειράζει ξαναρίξε μια ματιά.
Όσο για το θέμα της επιβίωσης που θέτει ο blogΖαρατούστρα δεν τίθεται στην καθεαυτό ανθρώπινη δράση.
Η επιβίωση είναι μόνον για τον πόλεμο και την ζούγκλα (κι εκει ακόμα παιζεται) ή όσους ερμηνεύουν με τέτοιους όρους την ζωή στα καφενεία και τα στοιχηματζήδικα, αντε και σε κανένα ξεχασμένο "αυτόνομο" στέκι.
Έναστρε, τι σε πιασε ρε συ? Εχεις κάνα φίλο ανθρωπομηχανή και δε το ξέρουμε?
Να μας τον γνωρίσεις αν είναι, είμαι περίεργος. (Θυμήσου να τον βγάλεις από την πρίζα πρίν)
Ρε σεις, έπεσα με πυρετά, έλειψα 2 μέρες και πλακωθήκατε εδωμέσα; Κάλλιο 2 μέρες ίωση/ παρά με καλωδίωση, θ' ανακράξω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ Someone μη ζορίζεσαι με την πάρτη μου, μόνο πρόσεχε τα ... τιλτ :-)
Δουλειά= Εκμισθωμένη Δουλεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕργασία= Παράγω Έργο.
Ο εκμισθωμένος δούλος αποκαλεί "Αφεντικό", τον ίδιο άνθρωπο που ο Εργαζόμενος ονομάζει "Εργοδότη". Είναι και θέμα οπτικής όπως βλέπετε.
Επιπλέον, το να παράγουμε Έργο, σαφώς και δεν έχει να κάνει με το προσωπικό μας όφελος αλλά με την προώθηση του γενικότερου Καλού ή Κάλλους. Σε αντίθεση με αυτόν που "δουλεύει" κάπου και ονειρεύεται συνεχώς το πως θα "δουλέψει" τον διπλανό του.
Ζωογόνου σημασίας αποτελεί στην ζωή να κάνουμε αυτό που μας αρέσει σαν Εργασία. Κι αν κάτι τέτοιο δεν το καταφέρουμε, διότι το Σύστημα είναι σαν τον ιστό της αράχνης όπου κάλλιστα μπορεί να μας εγκλωβίσει στην παγίδα του σε ανύποπτο χρόνο. Όλο αυτό το ανεκπλήρωτο που κουβαλούμε σαν δυναμικό για λόγους πνευματικής υγείας καλό είναι να φροντίζουμε να ασχολούμαστε σε ώρες εκτός δουλείας με πράγματα τα οποία αν μη τι άλλο μας κάνουν να νιώθουμε ελεύθερα όντα. Π.χ. η ενασχόληση μας με τις Τέχνες. Άλλωστε, μουσικός δεν είναι μόνον αυτός που παίζει αλλά και αυτός που ακούει. :)
Και μιας και παίζουμε με τις λεξούλες...είμαι πεπεισμένος πως έξυπνες μηχανές δεν υπάρχουν. Όπως και η πλειοψηφία των ανθρώπων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "πονηρή" αλλά όχι έξυπνη. Εν δυνάμει, εξ-ύπνου μπορεί να είναι αυτός ο οποίος ασχολείται με πράγματα που του αρέσουν, τον προβληματίζουν, τον κάνουν να νιώθει ελεύθερος, δοτικός & χρήσιμος προς την ανθρωπότητα. ;)
@ avaton
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μόνο που έχω να αντιτάξω ,διότι στα υπόλοιπα συμφωνώ απολύτως, είναι ότι το "εκμισθωμένη δουλεία" αποτελεί αντίφαση όρων, αυτό λοιπόν μπορεί να οδηγήσει σε δεκάδες παρεξηγήσεις και αποπροσανατολισμούς (βλ. αγιοποίηση της εργατικής τάξης). Οπότε καλύτερα να βρούμε κάτι άλλο διότι κάτι τέτοια έχουν στειλει τον "αριστερό" λόγο στα τάρταρα. Η αντίσταση στην αδικία καθώς και οι γόνιμες προτάσεις για την εξάληψή της προήλθαν και προέρχονται από το σύνολο του κοινωνικόυ σώματος είναι δηλαδή μια υπερ-ταξική προσπάθεια.
[Βλ. επίσης "λαική εξουσία" "δικτατορία προλεταριάτου" "φαντασία στην εξουσία" και λοιπές μπούρδες]
Δεν βγαίνει με τίποτα.