Αναλύω παρακάτω δυο ειδών αντιδράσεις από ανθρώπους που θέλουν διακαώς να αποκαλούνται διανοούμενοι. Διαβάζουν, μελετούν, εισηγούνται, γράφουν, συζητούν κτλ.
Η πρώτη προέρχεται από τους ανθρώπους αυτούς που όταν ο Bob Dylan εξέδωσε το Blonde on Blonde, και ο Frank Zappa το Freekout, ήταν περίπου στην ηλικία των είκοσι με είκοσι πέντε. Η δεύτερη, από αυτούς που όταν ο Mandel εξέδωσε το Late Capitalism και οι Sex Pistols το Never Mind the Bollocks (ίσως και ως απάντηση στο βιβλίο του Mandel) διένυαν την εποχή της αθωότητας αγοράζοντας μπομπονέλες από το κυλικείο του σχολείου τους.
Το προφίλ της πρώτης κατηγορίας θα μπορούσε να αποδοθεί με δύο επίθετα:
Κοσμικοί, πολυλογάδες.
Συνήθως άτεκνοι, παντρεμένοι δις, την πρώτη με συμμαθήτρια την δεύτερη με μαθήτρια, εξωστρεφείς, ερωτύλοι γέρομπαμπαλήδες σαλιάρηδες. Πάσχοντες συνήθως από λανθάνοντα αλκοολισμό, αμφιβόλου παιδείας και διπλωμάτων, πολυθεσίτες, άνετοι με το ψέμα και την υποκρισία, συνεχώς παραπονούμενοι και "αδικημένοι" , πωλητές της ήττας τους και των φαντασιώσεων της νιότης τους (ως εάν να μην πρόκειται για φαντασίωση αλλά για πραγματικότητα) θα τους βρείτε συνήθως σε συνέδρια να συζητούν για την «ελληνικότητα» του Εγγονόπουλου, για την Ηθική της Αρχιτεκτονικής, για το Τέλος της Ιστορίας, για τον Μάη του '68 κτλ.
Θα τους δείτε (πιο σπάνια) στις σχολές που διδάσκουν να σαλιαρίζουν με ψόφιες φοιτήτριες από την επαρχία.
Συχνότατα θα τους πετύχετε σε ακριβά εστιατόρια να μιλούν τρωγοπίνοντας για την επανάσταση, για τις παρτούζες που έκαναν στα νιάτα τους , και για διαφόρων λογιών επινοημένες και μη περιπέτειες. Επίσης μπορεί να τους πετύχετε σε ξενοδοχεία να ορμάνε σα τα πεινασμένα σκυλιά στο μπουφέ, και με το στόμα γεμάτο να ρητορεύουν σχετικά με τα λάθη της αριστεράς και την έκπτωση του «κινήματος»
Η αλήθεια είναι ότι στα νιάτα τους ήταν ή προσπαθούσαν να είναι κοσμικοί.
Ποτέ δεν συμμετείχαν σε γεγονότα ήταν πάντα στην απ' έξω ή παρα δίπλα. Οικειοποιήθηκαν την μαρξιστική ιδεολογία την πασπάλισαν με διάφορες μπούρδες την έκαναν μαρξίζουσα και από τότε πουλάνε το ευπώλητον του αριστερού λόγου από δω κι από κει. Συνήθως πρόκειται για αποδομημένα υποκείμενα, με συχνά ψυχωσικά επεισόδια, τα οποία εκφράζουν δυστυχώς αρθρογραφώντας τακτικά δημοσίως. Με χίλια δυο γλειψίματα και θελήματα έχουν καταφέρει να βρίσκονται απλά παντού.
Τα συμπεράσματα αυτού του συρφετού σχετικά με τα γεγονότα που διανύουμε, συνοψίζονται στα παρακάτω.
Οι νέοι σήμερα δεν ξέρουν τι θέλουν, ενώ ΤΟΤΕ ήξεραν.
Και να ξέρουν τι θέλουν δεν ξέρουν πως να το διεκδικήσουν ενω ΤΟΤΕ ήξεραν.
Δεν υπάρχουν τα συνθήματα που υπήρχαν ΤΟΤΕ.
Δεν πρόκειται να γίνει ΤΙΠΟΤΑ.
Όλα αυτά είναι καθοδηγούμενα.
Οι νέοι σήμερα πετάνε μολότοφ φορώντας Nike. [Τοτε φορούσαν μίνι, και tennis look, lacoste.]
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΙΔΙΟ: ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΤΡΕΞΕ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΣΟΥ!
Εξ αυτών, όλα τα σαπιοκάραβα και οι σαπιομαούνες να παροπλιστούν το συντομότερο. Μην ξεγελιέστε δεν θα παροπλιστούν από μόνοι τους. Λίγο η εξουσία της έδρας, λίγο οι φοιτητριούλες που λέγαμε, τους πείθουν για το αντίθετο.
(και βεβαία μιλάμε για γαμπρούς, και όχι για νύφες. Αυτή η φουρνιά γυναίκες είχε λίγες μιας και τις περισσότερες τις έφαγε η μαρμάγκα της «ισότητας».)
Και τώρα, τα τζόβενα.
Το δικό τους προφίλ συνοψίζεται ως εξής.
Αυτοί-ες συνήθως είναι οικογενειάρχες με κάνα δυο παιδιά. Αυτά τα τελευταία τους έχουν «εκπολιτίσει» έως εκεί που δεν παίρνει. Δεν είναι πολυθεσίτες/τριες αλλά αρθρογραφούν συστηματικότερα στα έντυπα μαζικής κυκλοφορίας, είναι απόλυτα δουλικοί στους προϊσταμένους κάθε είδους, και γενικά δίχως προϊστάμενο ή «πνευματικό» χάνουν και λίγο τον μπούσουλα, είναι περισσότερο «διαβασμένοι-ες» και «αμφισβητίες» στα σαλόνια, εσωστρεφείς , κρατάνε το μέτρο όσον αφορά στις συνάφειες. Ανήκουν στο πεδίο του «Πρώην» και είναι εθισμένοι-ες στον εθισμό. Έχουν κόψει το ποτό ή τα ναρκωτικά , σχεδιάζουν με κάθε νέο έτος να κόψουν και το τσιγάρο, «κοιτάζουν μπροστά» και είναι ενήμεροι-ες για τα κάθε είδους κινήματα και κινηματάκια της τέχνης και των γραμμάτων. Λάτρεις της δημοκρατίας της ενωμένης ή όχι Ευρώπης, του πολιτισμού, των βιβλίων της μουσικής κτλ. . Ανθρωπιστές/τριες νέου τύπου έτοιμοι όπως και οι παλαιού να ρίξουν στην πυρά τους νεοβαρβάρους/ες που τους κατακλύζουν. Συνεχώς γκρινιάζουν, κυρίως για τα σκουπίδια που πετάνε οι απολίτιστοι-ες στο δρόμο, και για τους/τις αγενείς ταξιτζήδες/ούδες ή τα/τις θρασύτατα/ες γκαρσόνια/νες. Γνωρίζουν τις γεύσεις, συχνάζουν ο/η μία/ένας στο σαλονάκι του/της άλλου-ης και «με βαριά καρδιά» σε συνέδρια συνεστιάσεις ή συμπόσια. Είναι δύσκολο να τους/τις ξεχωρίσετε γιατί κινούνται διακριτικά μέσα σε όλα... Ίσως αν ξεκινήσουν την κουβέντα με ένα «Χμ».
Τα επιχειρήματα είναι όλα όσα χρειάζεται για να μείνουν στο σπίτι, να μην ξεμυτίσουν. Και είναι αμέτρητα πολύ έξυπνα και αχτύπητα. Αρκεί να μείνουν στο σπίτι και να μην ξεμυτίσουν και θα κάνουν το παν για να αποδείξουν του λόγου τους το αληθές. Αιώνιοι θαυμαστές/τριες , λάτρεις του «καθαρού» λόγου, και «πρωτότυποι», θα σας μιλήσουν για τον πολιτισμένο διάλογο, για φασίζοντα συνθήματα, για έλλειψη στόχων και προτάσεων και θα προτείνουν με την σειρά τους φέροντας παραδείγματα από τας ευρώπας διαδηλώσεις με κεράκια, με λουλούδια με φαναράκια του επιτάφιου, με μαύρα και άσπρα ρούχα κτλ.
Γενικά αυτά που προτείνουν είναι πάντα σωστά αλλά σε λάθος χρόνο και ο λόγος είναι ότι τα προτείνουν όχι γιατί τα πιστεύουν, μιας και δεν πιστεύουν σε τίποτα που δεν ικανοποιεί το ναρκισσισμό και την εγωπάθεια που τους ταλανίζει κάθε λεπτό, αλλά για να μην τυχόν και ξεμυτίσουν από το σπίτι.
Η ενημέρωσή τους περιορίζεται στην τηλεοπτική και αυτήν του διαδικτύου και μάλιστα όχι μόνον αυτό.
Επιπλέον είναι ρητά ενάντια στην εμπειρία, ανατριχιάζουν με αναφορές σε έννοιες όπως «βίωμα», «συνειδητοποίηση» - οι οποίες φυσικά έχουν γίνει «καραμέλα» από τους κοσμικούς φαφλατάδες της πρώτης περίπτωσης-και γενικότερα εξαντλούν τα ζητήματα επαναλαμβάνοντας τα γνωστά επιχειρήματα/τεχνάσματα της «εσωτερικής ελευθερίας», της «προοπτικής» της πνευματικοποίησης της πραγματικότητας κτλ. Θα τους ακούσετε να μιλάνε για «εξευτελισμό» της Δημοκρατίας, του εκπαιδευτικού συστήματος των «κοινωνικών υπηρεσιών», της Εκκλησίας! Αναφερόμενοι σε είδωλα και «ιδανικά» για τα οποία υπάρχουν μόνον εικασίες «παλαιάς δόξας» δομούν την απολογία του καπιταλισμού. Εύκολα και εκ του ασφαλούς λαϊκισμού τους.
Και οι δύο παλιοί και νέοι συμφωνούν στο εξής. Το να ρημάξεις το υποκατάστημα της citibank, δεν αποτελεί πολιτική πράξη! Το να καταλάβεις τους δρόμους της πόλης για ώρες πορευόμενος διαδηλώνοντας δεν αποτελεί πολιτική πράξη!
Παλιοί και νέοι κατακεραυνώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής. Αν αυτή γίνεται με φωτιά αυτοί προτείνουν λουλούδια, αν γίνεται με λουλούδια φωτιά, αρκεί να μην ξεμυτίσουν. Παλιοί και νέοι βυθίζονται στον βάλτο του λόγιου καθωσπρεπισμού, τον οποίο επινοούν εκ νέου κάθε τόσο μεταμφιέζοντας τον ανάλογα με τις περιστάσεις, παραμένουν σταθερά αναποτελεσματικοί, σταθερά σαμποτάρουν την εξαίρεση, την οποιαδήποτε αναλαμπή που θα τους πετύχει ακάλυπτους και θα τους τυφλώσει, μιλάνε για την «διαφορετικότητα» επιδιώκοντας να καλύψουν τον ακραίο ατομικιστικό κομφορμισμό τους, ενώ συκοφαντούν άμεσα αυτούς που προσπαθούν να σκεφτούν ελεύθερα πότε προτάσσοντας την «γραφικότητα» πότε την «κοινοτοπία» ενώ γραφικοί και κοινότοποι όσο δεν πάει είναι αυτοί πέραν κάθε ανταγωνισμού.Παλιοί και νέοι οικειοποιούνται και ερμηνεύουν τους επαναστάτες στοχαστές που κατά καιρούς τους ξεσκέπασαν, προσπαθώντας πότε να αμβλύνουν τις αιχμές και πότε να γκρεμίσουν τις γέφυρες του λόγου τους με την πρακτική της ζωής.
Πότε θα μιλούν για (και εκ μέρους του) τον Πλάτωνα, πότε για τα Ευαγγέλια, πότε για τον Μαρξ πότε για τον Νίτσε και πότε για τον Φρόιντ. Ότι κάτσει.
...
Τις ποιότητες αυτών των τύπων, με μεγάλη οξυδέρκεια αναλύει ο αυστριακός σκηνοθέτης Χάνεκε σε ένα εξαιρετικό έργο του με τίτλο «Ο Κρυμμένος». Ανήθικοι, δειλοί χλεχλέδες, ικανοί παρ όλα αυτά για όλα, φαφλατάδες που στο τέλος της ημέρας «χτυπάνε» τις ενοχές τους με ένα λεξοτανίλ.
Επίσης για τις ίδιες περιπτώσεις, που φυσικά είναι διαχρονικές, μπορείτε να πληροφορηθείτε από το βιβλίο του Ράσελ Τζάκομπι με τίτλο Social Amnesia, a crirtique of conformist psychology - From Adler to Laing που μάλιστα έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ύψιλον σε μετάφραση Γιώργου Σιούνα από το 1983.
Δίνεις ρέστα αδελφέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας διαφεύγει και ή "ενδιάμεση γενιά".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό δεν είναι να απολογήσε, γιατί αυτοί δεν απολογούνται απλά. Επιπλέον συκοφαντούν.
izi,
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζω ότι έχετε υπόψη σας συγκεκριμένα παραδείγματα από τον περίγυρώ σας και δεν αμφιβάλλω ότι θα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι/γενιές. πάντως η παλλαϊκή και η αυθόρμητη συγκατάθεση μμε και διανόησης (έως και ματ) στο να μην πειράξουν τη νέα γενιά των λουλουδιών που τα σπάει ή απλώς διαδηλώνει ή του πόσο ώριμο ή δευτερεύον είναι το σπάσιμο κ.λπ. δε μου γεννά την εντύπωση ότι οι 2 τύποι ανθρώπων που περιγράψατε κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο. μάλλον το αντίθετο ισχύει.
επί της ουσίας, νομίζω ότι ο ίδιος ναρκισσισμός και εγωπάθεια που υπάρχει στο σπάσιμο υπάρχει, ως ποιότητα, στο καθησιό μπρος στην τ.ο. ή στον η/υ. επαναστατική έμπρακτη πρωτοπορία από τη μία, σοβαροφάνεια και ψύχραιμη στάση από την άλλη. "εγώ ξέρω", και στις δύο περιπτώσεις.
αλλά νομίζω ότι σε ένα πράγμα έχουν δίκαιο οι 2 τύποι/γενιές: στο ότι δεν είναι πολιτική πράξη το μπάχαλο. εξαρτάται βέβαια κανείς πώς βλέπει τα πράγματα: αν θεωρεί ότι δεν τρέχει τίποτε/δεν είναι αντιφατικό το ότι αυτοί που τα σπάζουν/διαδηλώνουν/συμπαραστέκονται στους διαδηλωτές ψηφίζουν τα γνωστά κόμματα. κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από το αν περιμένει κανείς να συμβεί π ο λ ι τ ι κ ά, κάτι μέσω τέτοιων (κι όχι εκλογικών) διεργασιών.
@ Γιάννης στη "νέα γενιά των λουλουδιών που τα σπάει" ανήκουν και οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί και άνδρες των ΜΑΤ που ψεκάζουν ασύστολα (μέχρι και γεροντάκια) και πετροβολούν αδιακρίτως και προς πάσα κατεύθυνση; Ή οι δικές τους ενέργειες καλύπτονται από τις "εκλογικές διεργασίες";
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορίας,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι κουκουλοφόροι πράκτορες υπάρχουν, αλλά είναι λίγοι, και ως πράκτορες γενικά, αλλά και συγκριτικά με τους μη πράκτορες και κουκουλοφόρους. τα δε ματ, γηραιά και μη, είναι ένστολα όργανα και οι ενέργειές τους καλύπτονται από τις εκλογικές διεργασίες, στο βαθμό που δεν έχουμε άμεση δημοκρατία: εκτός κι αν θες να κάνουν στη μπάντα οι θεωρητικοί και να αναλάβεις εσύ την διαπαιδαγώγηση των μαζών.
αλλά τα ερωτήματά σου δε συνιστούν απαντήσεις στο γεγονός ότι τα σπασίματα δεν συνιστούν πολιτική πράξη ειδικά στο βαθμό στον οποίο όσοι τα σπάζουν είναι (εκτός από τους κουκουλοφόρους πράκτορες των μάτ, σωστά;) και ψηφοφόροι αυτών οι οποίοι τους δέρνουν.
@ izi
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυνατό!
@ Γιάννης
Νομίζω ότι σου αξίζει δικαιωματικά μια θέση ανάμεσα στους γκρινιάρηδες γέροντες.
Και, απροπό, όσα σχολιάζεις στο προηγούμενο ποστ, π.χ. για το "κάστρο των αναρχικών" ή για το ποιοι αντιδρούν σε φόνους αλβανών ή πάλι η περίεργη εντύπωσή σου ότι μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε έξω από τα υπουργεία χωρίς να συναντηθούμε με την αστυνομία (δηλ. χωρίς να μας δείρει και να μας ψεκάσει) - ε, όλ' αυτά δείχνουν ότι ενημερώνεσαι βασικά από την τηλεόραση, και την πιστεύεις κιόλας.
Κι αφού διαπιστώνεις "συγκατάθεση μμε και διανόησης (έως και ματ) στο να μην πειράξουν τη νεολαία που τα σπάει", γιατί δεν διαμαρτύρεσαι στο μπλογκ του Παυλόπουλου και χάνεις τον καιρό σου εδώ;
Κρίμα τα βιβλία που διαβάζετε, ρε γαμώτο...
@Γιάννης ότι οι κουκουλοφόροι πράκτορες "είναι λίγοι" δε λέει τίποτα για το αν η δράση τους ως agents provocateurs είναι καταλυτική ή όχι για την καθοδόγηση των μικρών ανόητων και την εκτροπή των διαδηλώσεων. Και δεν καλύΠτονται (με την έννοια του σύννομες) ΟΛΕΣ οι ενέργειες των "ένστολων οργάνων" από τις εκλογικές ενέργειες ακόμα κι αν δεν έχουμε άμεση δημοκρατία αλλά ... έμμεση. Τέλος το αν και τι ψηφίζουν αυτοί οι οποίοι (εκτός των κουκουλοφόρων πρακτόρων και παρεκτρεπόμενων ένστολων) τα σπάνε, δεν το γνωρίζουμε. Επομένως οι δικές σου απαντήσεις είναι εντελώς αυθαίρετες και προκειμένου να είμαι το ίδιος αυθάιρετος προτιμώ να ρωτάω παρά να απαντάω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως κρίμα τα βιβλία (και τα μπλογκς)που διαβάζομε αντί να πάμε να διαμαρτυρηθούμε στο fonitonmathiton@ypepth.gr.Εγώ πάντως γράφω εδώ γιατί νόμιζα μέχρι τώρα ότι σκοπός ήταν να προστατευτεί το κίνημα από τις βλακείες. Αλλά μάλλον πρέπει και να αποκλειστούν μερικοί οπότε οκ, είναι προφανές ότι οι δύο κατηγορίες που περιγράφονται στην ανάρτηση θα πρέπει να μένουν αυστηρά στον καναπέ,στα μπλογκς τους και επί ποινή ψεκασμού διαχωρισμένες από τα υπόλοιπα μπλοκ στο δρόμο (όταν κατέβουν) φορώντας μαύρα ή άσπρα ή ασπρόμαυρα και όντας όλοι εναντίων όλων. Σας χαιρετώ, με ανεπιθύμητη αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου 'αρεσε πάρα πολυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Agent Starling.
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζω ότι δεν κατάλαβες, πως το post του Izi δεν περιλαβαίνει τους διανοούμενους γενικά αλλά απλώς, όπως ακριβώς το γράφει στην αρχή-αρχή, "δυο ειδών αντιδράσεις από ανθρώπους που θέλουν διακαώς να αποκαλούνται διανοούμενοι".
Συμφωνώ μαζί σου, ότι υπάρχει ζήτημα "να προστατευτεί το κίνημα από τις βλακείες". Συζητούσαμε μάλιστα μεταξύ μας, ότι π.χ. πρέπει κάπως να λήξει επιτέλους αυτός ο διαρκής και αδιέξοδος πετροπόλεμος με τα ματ, διότι διαχρονικά έχει φανείς ότι σε ορισμένους - θορυβώδεις μεν, ελάχιστους δε - υπάρχει μια εμμονή σε αυτό σαν κάποιου είδους απόδειξη "εξεγερτικότητας".
Το ζήτημα είναι πάντως δύσκολο. Σίγουρα δεν λύνεται ούτε με σοβαραφανείς αναθεματισμούς, ούτε με τσουβαλιάσματα (δεν είναι όλοι οι αγωνιζόμενοι νέοι εγωπαθείς νάρκισοι), ούτε και με αποστασιοποιημένες συμβουλές. Προσωπική μου άποψη (βλ. και την απάντησή μου στον/την Lula στο προηγούμενο post) είναι ότι, και για το λόγο αυτό, οι "πνευματικοί ταγοί" πρέπει να δίνουν ΤΟ ΠΑΡΩΝ σε τέτοιες κοινωνικές καταστάσεις - μεταξύ άλλων και για να μην μονοπωλούν το λόγο οι κάθε λογής πολιτικάντηδες.
Γι' αυτό, απαντώντας στο περί "αποκλεισμού μερικών" που αναφέρεις, θα έλεγα ότι, δυστυχώς, οι τύποι των δυο σχηματικών κατηγοριών δεν περιμένουν να τους αποκλείσει κανείς, πολύ δε λιγότερο ένα ταπεινό blog όπως αυτό εδώ: έχουν αποκλείσει μόνοι τους τον εαυτό τους από τα κοινωνικά δρώμενα.
Το "δυστυχώς" εδώ, το εννοώ.
Σωστό αυτό που είπε ο hollow sky για τον αδιέξοδο πετροπόλεμο σαν απόδειξη εξεγερτικότητας. Σαλονάκηδες από τη μια, μπαχαλάκηδες απο την άλλη, άρα τι κάνουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήLa vie est belle et facile ρεεεε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Γιάννης
ΑπάντησηΔιαγραφήο περίγυρος μου αποτελείται από ανθρώπους που συμμετέχουν στα γεγονότα.
Συναντιόμαστε στις συγκεντρώσεις παίρνουμε μέρος στις πορείες.
Τελευταία φορά ψήφισα το 1989 ή το 91 δεν θυμάμαι ακριβώς.
Δεν βλέπω τηλεόραση, μιας και δεν έχω.
@Agent Starling
Να και μια από τις σοφιστείες που δεν είχα σκεφτεί, γιατί αν το σκεφτόμουν θα το σημείωνα.
συμπληρώνω λοιπόν:
όταν επισημάνεις την δειλία την αντιδραστικότητα και την συκοφαντική τάση, τότε είναι που ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ αντιδραστικός, φασίστας, αποκλείεις, εξαιρείς, προβοκάρεις. (όλα αυτά από "λίγο")
ΕΣΥ είσαι που τελικά καπηλεύεσαι το κίνημα, και που στην ουσία το μποϊκοτάρεις δημιουργώντας το κλίμα του "όλοι εναντίων όλων".
Πράγματι μυστήρια ταύτιση, αλλά πολυυυυυυυυυυυυυυυ θεωρητικά ξέρεις ισχύει. Οπότε κάτσε και κοίτα, δεν τρέχει τίποτα. Είμαστε όλοι φασίστες έτσι κι αλλιώς.
Κανονικά θα έπρεπε, για να προτείνουμε και κάτι δημιουργικό και υπέρ του κινήματος (δηλαδή υπέρ του δικού μας φασισμού και όχι του δικού τους), να τους υπνωτίζουμε και να τους ξυπνάμε μόλις τους κουβαλήσουμε στα προπύλαια.
Ε τότε μάλιστα.
Α ναι όσο για τους μπαχαλάκηδες, κι εκεί υπνωτισμός και μεταφορά στο σαλόνι του σαλονάκια.
Έτσι θα πετύχει σίγουρα.
@Hollowsky
ΑπάντησηΔιαγραφήσύμφωνοι.
@izi
δεν ήθελα να πω ότι εσείς δημιουργείτε το όλοι εναντίων όλων,ούτε να απολογηθείτε εσείς ή άλλοι για τη σύγχυση ή τη δειλία ή την αναισθησία τη δική μου ή των άλλων.
Ειλικρινά δεν κατάλαβα γιατί έγραψες αυτή την ανάρτηση από την αρχή αλλά για να το κάνεις θα έχεις τους λόγους σου κι έχετε δίκιο,μόνοι μας αποκλειόμαστε κι ενδεχομένως καλύτερα.
What are you gonna do
ΑπάντησηΔιαγραφήWhen they come after you
What are you gonna say
When they drag you away
Nothing said nothing done
When you're not the one
You just watch
οκ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάρτηση αναφέρεται σε μια σταθερή τάση συκοφάντησης, από ανθρώπους που συστηματικά μέσα στα χρόνια την μεθοδεύουν και πιστεύω πως καλό είναι να την αναφέρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το "δεν ήθελα να πω ότι..."
το "Ειλικρινά δεν κατάλαβα γιατί ..."και το "μόνοι μας αποκλειόμαστε κι ενδεχομένως καλύτερα."
...ποτέ δεν είναι αργά, ξαναπροσπάθησε.
Χαιρετώ
IZI ξέχασες να αναφέρεις και την εμμονή με πράγματα και καταστάσεις που στο παρελθόν οι εν λόγο διανοούμενοι τις σνόμπαραν. Οπό την τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι το ποδόσφαιρο. Τώρα για όλους αυτούς είναι αρκετά τιμητική η θέση στο δημοτικό συμβούλιο του Παλαιού Ψυχικού, αλλά το να έχεις διαρκείας του Παναθηναϊκού είναι υποχρέωση προς το αθλητικό ιδεώδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε σα δε ντρέπεστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίστε και μεγάλοι άνθρωποι.
Τα βάζετε ρε με τους στυλοβάτες της Ελλάδος μας?
ουστ από δω αντεθνικοί προδότες.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σας είχα και σε εκτίμηση.
@ John Lemon,
ΑπάντησηΔιαγραφήθες να τον ξεκάνεις τον Izi; Άκου κάρτα διαρκείας του Παναθηναϊκού! Ο άνθρωπος είναι καραβαμμένος γαύρουλας!!!
bukanieros,
ΑπάντησηΔιαγραφήλες να μη ξέρω ότι τα ματ ψεκάζουν και ενίοτε δέρνουν είτε πετροβολείς είτε διαδηλώνεις απλώς; αλλά επειδή ούτε τηλεόραση πολυβλέπω, πες μου αν δικαιολογείται το σπάσιμο κατά δίκαιων και αδίκων, επειδή η αστυνομία βαράει και ψεκάζει.
για το σάιτ του παυλόπουλου, θα πιστεύεις ότι όλο αυτό το διάστημα οι διανοούμενοι και τα μμε έλεγαν στα παιδιά να κάτσουν στα σπίτια τους ή να μη τα σπάνε. αν είναι έτσι, να πάω στο σάιτ του παυλόπουλου.
όσο για τα βιβλία, φυσικά και είναι κρίμα να τα διαβάζουμε, όταν αυτά γράφουν πράγματα με τα οποία δε συμφωνούν τα βιβλία που διαβάζεις εσύ.
Απορίας,
εντάξει, φταίνε οι λίγοι/πολλοί (αδιάφορο) προβοκάτορες, που παρασύρουν το ανόητο πλήθος και το αποτρέπουν από τον υγιή κοινωνικό αγώνα. να το πεις αυτό στην αλέκα να χαρεί;
αλλά επειδή το ψέκασμα εκ μέρους των ματ είναι διατεταγμένο, ενώ το σπάσιμο δεν είναι -εκτός κι αν οι πράκτορες είναι τόσο αποτελεσματικοί και δεν μπορείτε τόσα χρόνια να τους απομονώσετε-, το αν ανήκουν ή όχι τα ματ στην ίδια "γενιά των λουλουδιών που τα σπάει" δεν έχει σημασία για το αν το σπάσιμο δικαιολογείται, ηθικά ή ως πρακτική.
izi,
καλά κάνεις και δε ψηφίζεις. έτσι κάνουν πολλοί και στην αμερική.
Μα,βρε izi μου, η τελευταία φορά που ψήφισες ήταν το βρώμικο '89; Πολύ ύποπτο...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Γιάννης (ισως σε ενδιαφέρει)
ΑπάντησηΔιαγραφή"ο άνθρωπος είναι από την φύση του εκδικητικός και φυλάργυρος. Το κίνητρο των πράξεών του είναι να κερδίσει σεβασμό κύρος, δύναμη και επιρροη. όταν όλα αυτά τροχοδρομούνται στο σωστό κοινωνικό πλαίσιο, είναι θετικά. Διαφορετικά θα καθόμασταν απαθείς σε μια γωνία, Όταν όμως , επιδιώκουμε την επιτυχία και την καταξίωση με τρόπο εγκληματικό και αντικοινωνικό, τότε αυτες οι θετικές ιδιότητες του ανθρώπινου χαρακτήρα αντιστρέφονται."
Απλά μαθήματα ζωής από τον διασημότερο εισαγγελέα της γερμανίας Wolfgang Schaupensteiner.
@ Γιάννης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ πιθανό να διαβάζουμε (μεταξύ άλλων) τα ίδια βιβλία, φαίνεται όμως πως τα κατανοούμε διαφορετικά.
Το θέμα όμως είναι άλλο:
Επιμένεις να ρωτάς τους πάντες αν "δικαιολογούν το σπάσιμο κατά δικαίων και αδίκων". Με άλλα λόγια, ζητάς (όπως κι η κυβέρνηση) από όποιον βρεις μπροστά σου "να καταδικάσει χωρίς μισόλογα τη βία". Τη βία των (όποιων) διαδηλωτών βέβαια.
Και προτιμάς να μη βλέπεις την άλλη βία, αυτή της αστυνομίας, τόσο την καθημερινή και "φυσιολογική" όσο και την έξτρα, αυτών των ημερών. Ή μάλλον τη θεωρείς εκτός θέματος επειδή είναι "διατεταγμένη".
Όπως και με τα βιβλία, έχει σημασία το πού εστιάζουμε. Έχει επίσης σημασία και η ιστορική στιγμή που διαλέγουμε για να πούμε αυτό ή εκείνο.
Κι αυτή η επιλογή είναι, ναι, ηθικό ζήτημα.
@Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφήποια Αμερική? τη βόρεια ή την νότια?
Στο Τέξας πάντως ψηφίζουν.
Πειρατή, αυτό ακριβώς εννοούσα ποστάρωντας, και μάλιστα σε χτεσινή κουβέντα τέθηκαν παρόμοια ερωτήματα.
Και άντε να παίξεις τις δέκα ερωτήσεις.
1.Τι θα γίνει μετά?
2.Τι θέλουν το ΠΑΣΟΚ?
3.Για τι αγωνίζονται, επειδή ξεβολεύονται?
4.Είδες ποτέ καμιά εξέγερση να καταλήγει πουθενά?
5.Συντάσσεσαι με την κατάλυση των πάντων ?
6.Έχουν κάποια πρόταση? (εννοούν ίσως κάποιο κυβερνητικό διάγραμμα??!!)
7.Είσαι ενάντια στην δημοκρατία?
8.Γιατί δεν έχουν πρόσωπο?
9.Μετά γιατί έχουν?
10.Γιατί ξανά δεν έχουν?
(ξέρεις γίνεται κουβέντα περί προσώπου, ενώ οι "άλλοι" έχουν το πρόσωπο τον Παυλόπουλο, τον λεγάμενο δηλαδή)
Ρωτάω, απαντάω. Πότε στο ταβερνάκι,πότε στο καφέ, πότε στο σπίτι,πότε στο γραφείο, και το πράγμα καταγράφεται με το "είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με φίλους χτες"
Μα ποτέ στο δρόμο.
Κι έτσι με την ιδιωτική κουβεντούλα θα περάσει κι αυτό, που θα πάει?.
"Θα το χουμε ξεχάσει σε δυο μήνες" ένας πετάχτηκε και είπε σε έξι, κι ένας άλλος ότι κάποιοι "λίγοι" όπως επισήμανε, δεν θα ξεχάσουν.
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα ευτυχές το νέον έτος για όλους.
υγ.
1.Πειρατή μην απαντήσεις στις 10 ερωτήσεις. Κάνε τον Βιετναμέζο:-)).
2. Για τους υπόλοιπους γνωστούς-γνωστούς στα σίγουρα για τις 9 Γενάρη το μεσημέρι στο γνωστό σημείο, και βλέπουμε.
Διαφωνώ στο ότι συνιστούν πολιτικές πράξεις τα σπασίματα και στο ότι οι εκλογές δεν οδηγούν σε τίποτε. Συγκεκριμένα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πιστεύω ότι οι πορείες από μόνες τους δεν σημαίνουν τίποτε και ειδικότερα τα μπάχαλα οδηγούν, είτε το γνωρίζουν οι (μη πράκτορες) βάνδαλοι είτε όχι, σημαντικά τμήματα της κοινωνίας σε συμπεράσματα τύπου «μα πού είναι ο στρατός;». «Από μόνες τους οι πορείες δε σημαίνουν τίποτε» σημαίνει ότι μια κοινωνία η οποία «αντιδρά» (όπως αντέδρασε) σε δολοφονίες και στη συνέχεια ψηφίζει και δίνει το δικαίωμα εξουσίας στους κυρίους των δολοφόνων δεν συνιστά με κανένα τρόπο κοινωνία στην οποία αναπτύσσεται κάποιο «κίνημα» (για το οποίο όλοι συζητούν και όλοι θέλουν να το εκπροσωπούν-καθοδηγούν) και συνεπώς τα περί καναπέδων και – αντιθετικά – διαδηλώσεων/επαναστατικής πρωτοπορίας δεν ισχύουν. Όσοι θεωρούν ότι θα ανατρέψουν την κατάσταση όχι με εκλογικές διαδικασίες αλλά μόνο με πορείες ή και με βία, θα πρέπει να κοιτάξουν γιατί επί 34 χρόνια δεν την ανέτρεψαν και γιατί θα την ανατρέψουν όταν στις διαδηλώσεις ισχύουν τα παρακάτω:
Όσοι θεωρούν τις διαδηλώσεις/πορείες ή και σπασίματα πολιτική πράξη με αυτάρκεια, πρέπει τόσο να ισχυριστούν ότι «οι πράκτορες που τα σπάνε» έχουν ασήμαντο ή μικρό αντίκτυπο όσο και ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με το γεγονός ότι είναι αδύνατος ο περιορισμός των (πρακτόρων ή μη) βάνδαλων. Γιατί μια μικρή ομάδα συνειδητοποιημένων ατόμων που συμμετέχουν σε πορείες δεν μπορεί να ελέγξει ούτε δια της βίας ούτε με την πειθώ όσους «ξεθυμαίνουν» ή όσους συνειδητά επιδιώκουν να εκδικηθούν (για την ατομική τους φτώχεια κοκ) ληστεύοντας. Αλλά τέτοιου είδους ισχυρισμούς μπορούν να τους κάνουν οι ίδιοι οι συνειδητοποιημένοι διαδηλωτές μόνο και όχι η κοινωνία στο σύνολό της. Γιατί αν από τη μία αναπτύσσεται η λογική «και τι έγινε επειδή (εμείς οι θεωρητικά συγκροτημένοι μέσα στις πορείες) δεν έχουμε τη δύναμη να εμποδίσουμε τους βανδαλισμούς των μη πρακτόρων [που αποπροσανατολίζουν από το στόχο] ή επειδή δρουν πράκτορες κουκουλοφόροι;», από την άλλη – επειδή υπάρχει αυτό το «και τι έγινε;» ή επειδή, αν δεν υπάρχει, είναι αδύνατο να εμποδιστεί τέτοια δράση – αναπτύσσονται οι λογικές περί στρατού που προανέφερα. Κι έτσι αντί για τις εκλογικές διαδικασίες που «δεν οδηγούν πουθενά» οι άλλες διαδικασίες ίσως να οδηγούν στα τανκς ή σε περισσότερη καταστολή. Η καταστροφή των δίδυμων πύργων, μεγάλη «συμβολική» επιτυχία των καταπιεζόμενων, οδήγησε σε πρωτοφανές όργιο σε Μ. Ανατολή και Ασία, οδήγησε στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Εκτός κι αν δεν έχει σημασία αν δεν οδηγεί κάτι πουθενά, και απλώς είναι θέμα να ακολουθήσει κανείς την σωστή αρχή και να απορρίψει την λάθος (την εκλογική διαδικασία).
Εφόσον λ.χ. ο hollow sky ανέφερε για τον πετροπόλεμο με τα ματ, θα έπρεπε (όχι μόνο αυτός, όχι αυτός απαραίτητα) να εξηγηθεί πώς γίνεται να περιοριστούν οι βάνδαλοι ή να απομονωθούν οι βαλτοί. Αλλιώς και αυτά τα φαινόμενα θα υπάρχουν και, έτσι, θα αναπτύσσονται όχι λογικές καναπέ αλλά λογικές ματ & τανκς.
Για το θέμα των διανοουμένων στο προηγούμενο ποστ (του hollow sky) έκανα νύξη για την σχέση λαού-πνευματικής ηγεσίας λέγοντας ότι υπάρχει σχέση ανάμεσά τους και δε γίνεται (για πολύ) μια (πνευματική) ηγεσία να μην αντιστοιχεί στο επίπεδο του λαού. Αν λοιπόν η πνευματική ηγεσία κάθεται στις ταβέρνες της με τη δεύτερη γυναίκα της ή αλλάζει τα πάμπερς των παιδιών της, είναι γιατί η κοινωνία από την οποία προήλθε η πνευματική αυτή ηγεσία έχει την εξής αντίδραση:
Ο hollow sky υποστήριξε σε άλλο ποστ ότι δεν είναι έτσι όπως τα λέω για τη δολοφονία, ότι δηλαδή δεν έπαιξε ρόλο για τις διαδηλώσεις ποιος δολοφονήθηκε και πού δολοφονήθηκε . Προσωπικά επιμένω σε αυτό – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι αιτίες για τις διαδηλώσεις δεν υπήρχαν, αφού μιλάμε για την αφορμή: η οποία ήταν φόνος έλληνα μαθητή. Η αντίδραση σε όσα είπα για τον τόπο («κάστρο») της δολοφονίας και το ότι αν ήταν αλβανάκι ή Πακιστανός, μόνο οι «αναρχικοί» θα διαδήλωναν, με παραξένεψε, γιατί δεν τα είπα υποτιμητικά, αλλά περιγραφικά μόνο, και συμπληρωματικά της εικόνας που έχω για την κοινωνία που «αντιδρά» στο φόνο ενός δικού της, παιδιού «μέσου όρου». Γιατί η κοινωνία δεν αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο ούτε στους ξυλοδαρμούς Πακιστανών και φόνους μαύρων ούτε στα εργατικά ατυχήματα. Λοιπόν, μια κοινωνία που κοιτάει τον εαυτό της δεν έχει ούτε κίνημα ούτε έχει πρόβλημα να πλιατσικολογήσει – και μετά να ρωτήσει «πού είναι ο στρατός» ή να ψηφίσει τους ίδιους ξανά και ξανά.
Τέλος μου φαίνεται ότι όσο περισσότερο αισθάνεται κάποιος ότι είναι το άλας της γης, τόσο περισσότερο μεγάλη είναι η πιθανότητα πως αυτό το άλας έχει πάψει να είναι τέτοιο˙ και ότι το «κατηχητικό» δεν είναι χριστιανικό χαρακτηριστικό μόνο.
Anonymus,
Δεν ξέρω πώς «όταν όλα αυτά τροχοδρομούνται στο σωστό κοινωνικό πλαίσιο, είναι θετικά». Μέσω του Αόρατου Χεριού, οπότε τα επί μέρους κακά οδηγούν στο κοινωνικό καλό; Δεν το πιστεύω.
Bukanieros,
Φυσικά και υπάρχει η καθημερινή νεοφιλελεύθερη βία, μέσω των νόμων που αλλάζουν υπέρ των λίγων, μέσω των νόμων υπέρ των πολλών οι οποίοι όμως παραβιάζονται και αγνοούνται, όπως και η υπάρχει η αυθαίρετη βία στις διαδηλώσεις. Γι’ αυτό το ηθικό ζήτημα του «μη τα σπάτε» είναι υπαρκτό αλλά δευτερεύον. Αν κάποιον δεν τον πειράζει να φέρεται όπως ο εχθρός του, τότε τουλάχιστον θα πρέπει να πιστεύει ότι έχει αρκετή δύναμη ώστε να υπερισχύει. Αν δεν το πιστεύει, τότε απλώς γίνεται ίδιος ο εχθρός του, αφού τελικά μοιάζουμε με ό,τι μισούμε. Δε θεωρώ εκτός θέματος τη βία των ματ ή τον καθημερινό καταναγκασμό. Στο βλογ αυτό αναφέρω την μία πλευρά. Σε αναγνώστες της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος ή Απογευματινή θα ανέφερα την άλλη πλευρά. Κι αυτό δεν συνιστά ίσες αποστάσεις.
Izi,
Ας πούμε στο Τέξας, ψηφίζουν όποιον θεωρούν ότι τους συμφέρει, πετρελαιά, και θρήσκο, και «όλα πάνε καλά». Ενώ οι μαύροι ή οι φτωχοί που δεν ψηφίζουν, αφήνουν, επειδή δεν ψηφίζουν, τους τύπους στο Τέξας να εκλέγουν τον πετρελαιά και θρήσκο. Και τέλος καλό όλα καλά.
Δεν είναι κακό να σκέφτεται κανείς τι θα γίνει μετά ή ποιος, ισχυρότερος από εσένα, τυχόν εξυπηρετείται από ό,τι κάνεις (κι αν μπορείς να κάνεις ό,τι θες δίχως να τον εξυπηρετείς άθελά σου).
Δύο σημειώσεις από την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Τρεις Αχαμνοί πήραν τ' όπλο τους (http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=23827372,29554988)
και τι Αχαμνοί! Ο Αρχαιοπαπαρόπουλος, ένας πρώην αριστερός που συνέχεια κλαψουρίζει ότι η αριστερή του κουλτούρα δεν του επέτρεψε να γίνει μπάτσος, κι ένας γνωστός δεξιός τσάτσος. Κι οι τρεις ενωμένοι στη λατρεία του μπεστ-σέλερ, ή μάλλον των διασυνδέσεων που φροντίζουν να γράφουν ότι έγινες μπεστ-σέλερ (τουλάχιστον για τον έναν απ' τους τρεις, γνωρίζουμε ότι πρόκειται για ευσεβή πόθο).
- Για τις ευαίσθητες ψυχές που ανησυχούν για τη βία: Πιστεύετε ότι το βιτριόλι είναι θεμιτό όπλο στην ταξική πάλη; Πάντως δεν χρησιμοποιήθηκε απ' τη δική μας πλευρά - κι ακόμα περιμένουμε τις καταδίκες, τους εξορκισμούς, κλπ.
Βλ. π.χ. εδώ: http://katalipsihsap.wordpress.com/
Izi και Γιάνη δε μας τα λετε καλά. Ο ένας λέει πανω-κάτω πως όλα λύνονται στο δρόμο, ο άλλος πως όλα λύνονται στις εκλογές. Ξέρετε όμως πως ούτε το ενα ισχύει ούτε το αλλο 100%. Άρα διαφωνείτε για να διαφωνείτε. Η δημοκρατία Γιάννη χτίστηκε και χτίζετε με αγώνες, αρα και με το δρόμο αμα χρειαστεί. Και οι αγώνες στο δρόμο Izi δε κάνουν τιποτα άμα δεν είναι δημοκρατικοι και για τη δημοκρατία.
ΑπάντησηΔιαγραφήHappy dangerfew year!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ κινδυνολίγοι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατόρθωσα λοιπόν και τα διάβασα όλα τα σχόλια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπέρασμα:
Χάος
Και... άβυσσος ο νους του ανθρώπου.
Αναρωτήθηκα λοιπόν
Πόσοι είναι τελικά αυτοί που είναι συνειδητοί και ζητάνε σοβαρά μια αλλαγή στην κοινωνία μας...
Ας πούμε από τις χιλιάδες που κατεβαίνουν στον ... δρόμο που λέει ο φίλος μας...
Αν αφαιρέσεις τους κομματικά υποκινούμενους που διαδηλώνουν για να φύγει η κυβέρνηση και να έρθουν οι δικοί τους.
Αν αφαιρέσεις αυτούς που ξεσπάνε τυφλά επειδή κάτι τους πειράζει χωρίς να μπορούν να το εντοπίσουν.
Αν αφαιρέσεις αυτούς που κάνουν φασαρία για την φασαρία ή βία ως αντίδραση στην βία.
Αν αφαιρέσεις αυτούς που διαδηλώνουν για να μην τους λένε ότι δεν διαδηλώνουν.
Αν αφαιρέσεις τους κάθε είδους "επαγγελματίες" διαδηλωτές δηλαδή πράκτορες των αμερικάνων, της ασφάλειας, των ακραίων ιδεολογιών.
Αν αφαιρέσεις αυτούς που διαδηλώνουν επειδή έχουν προβλήματα προσωπικά και ειδικά.
Πόσοι μένουν; Που να θέλουν και να επιδιώκουν να αλλάξει η κοινωνία προς το καλύτερο;
Εντάξει η αντίδραση και η αντίσταση είναι ένας τρόπος πάλης. Αν όμως δεν υπάρχει συνειδητοποίηση, πράγματι όπως λέει ο άλλος φίλος, δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε στο τέλος...
Μια από τα ίδια, που θα επαναλαμβάνεται μέσα στα χρόνια....
Και εκείνους τους διανοούμενους τι τους βάζουμε στην συζήτηση;
Καταρχήν ο holow sky έχει δίκιο που τους βάζει συνεχώς σε εισαγωγικά. Αφού είναι τις πλάκας και του διανοητικού παραμυθιού τους. Μυαλά κολλημένα στην περιορισμένη ειδικότητά τους….. Και κάποιοι άλλοι βολεμένοι στις δάφνες τους… Στα μικρά νόμπελ τους…
Αφού δεν είναι συνειδητοί επαναστάτες για μια επανάσταση που θα βελτιώσει την κοινωνία.
Και ύστερα ποιοί και με τι φόντα θα αλλάξουν την κοινωνία; Διεφθαρμένοι θα αντικαταστήσουν διεφθαρμένους. Σε κάθε κοινωνικό πεδίο……
Εμένα τα συμβαίνοντα μου φαίνονται σαν εφαρμοσμένα διανοητικά παίγνια.
@ Lula,
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτοί που είναι συνειδητοί και ζητάνε σοβαρά μια αλλαγή στην κοινωνία μας, είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τόσοι όσοι και αυτοί που εργάζονται σε αυτήν εδώ τη χώρα.
Πόσοι;
Αν αφαιρέσεις βολεφτές, παρατρεχάμενους, λιμοκοντόρους, χρηματοσκόπους, πολεμο- εθνο- αγωνο- πατριδο- αληθο- κάπηλους και πάσης φύσεως κάπηλους, εμπόρους όπλων, ναρκωτικών, σαχλαμαρογκάτζετ, εισοδηματίες, συνταξιούχους, νοικοκυράδες, μαθητούδια, μωρά, πάσης φύσεως αεριτζήδες, κ.λπ., απομένουν ακριβως ΔΥΟ.
Σωστά διάβασες: δυο (2).
ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ!
Επειδή όμως εγώ είμαι λιγάκι ψόφιος τελευταία, θα σε παρακαλούσα να αναλάβεις εσύ το φόρτο της δουλειάς αλλά και της συνειδητής κοινωνικής αλλαγής.
:-) :-)) :-)))
υγ σόρι για την ευτράπελη διάθεση, είμαι πράγματι ψόφιος.
Ιζυ, πολύ καλό το άρθρο σου! Στιγματίζει τους μικροαστούς της εποχής μου με γλώσσα σιδερένια..Markel (φίλη του Χολοσκάυ)
ΑπάντησηΔιαγραφή