"Σαν σήμερα, στις 15 Νοεμβρίου ο πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Σταυρόπουλος ανακοινώνει την ετυμηγορία, πλαισιωμένος από τους στρατοδίκες Γεώργιο Παπαδόπουλο (τον μετέπειτα δικτάτορα), Ν. Κομιάνο, Γ. Κοράκη, και Θ. Κυριακόπουλο. Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο. Η απόφαση προκαλεί διεθνή κατακραυγή, ενώ στο εσωτερικό της χώρας το πολιτικό κλίμα φορτίζεται και πάλι επικίνδυνα.
Τρεις μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1952, η δίκη επαναλαμβάνεται. Δεσπόζουσα μορφή, ο 37χρονος Μπελογιάννης, ο οποίος παρακολουθεί την όλη διαδικασία μ' ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι, άψογα ντυμένος και με περισσή ευπρέπεια και ψυχραιμία. Την 1η Μαρτίου ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Σίμος ανακοινώνει την ετυμηγορία... Εις θάνατον καταδικάζονται ο Νίκος Μπελογιάννης και επτά ακόμη κατηγορούμενοι.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τουφεκισμού στις 4:12 π.μ. Στο άκουσμα των πυροβολισμών, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας κυριολεκτικά καταρρέει. Όλη η κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας δεν κατάφερε να αποτρέψει το γεγονός"
"Αν ηχει κάπως γελοίο να μιλάμε για επανάσταση αυτό συμβαίνει προφανώς επειδη το οργανωμένο επαναστατικό κίνημα εξαφανίστηκε εδώ και πολύ καιρό από τις μοντέρνες χώρες στις οποίες βρίσκονται συγκεντρωμένες οι δυνατότητες ενός αποφασιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά εκτιμούσαν το '61 ξεκινώντας να δίνουν οδηγίες για μια ανταρσία.
"Το'χουμε?"
Επανεμφάνιση λοιπόν σύντροφοι!
http://youtu.be/OG6WZoVfGao
Έτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έγινε; Ξύπνησαν οι βρυκόλακες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς θυμηθούμε λοιπόν επ' ευκαιρία κι έναν αποτρόπαιο ύμνο (αντίστοιχο ενός Πωλ Ελυάρ) που έπλεξε ο "ποιητής" εν έτει 1949 για τον (άλλο βρυκόλακα) "πατερούλη" του:
"Σύντροφοι και συντρόφισσες!
Σήμερα σ’ όλες τις γωνιές του κόσμου εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζόμενοι, μυριάδες αμέτρητες απλοί άνθρωποι, εύχονται από τα βάθη της καρδιάς τους χρόνια πολλά στο Στάλιν.
Ποτέ κανένας άνθρωπος στον κόσμο ύστερα από τον Λένιν δε συγκέντρωσε τόσα βουνά αγάπης και αφοσίωσης, αλλά και τόσους σωρούς από λυσσασμένο μίσος. Για κάθε τίμιο άνθρωπο, για κάθε αγωνιστή του δίκιου και της λευτεριάς, για την ατελείωτη φάλαγγα των κομμουνιστών, ο Στάλιν είναι ο σοφός δάσκαλος, ο αγαπημένος φίλος, ο δοξασμένος αρχηγός. Είναι η καρδιά της καρδιάς μας. Είναι ο «μπάρμπας» όπως με μια λέξη τον ονομάζει χαϊδευτικά ο λαός μας. Και αντίθετα για όλους τους εκμεταλλευτές, για όλους τους εχθρούς της προόδου, ο Στάλιν είναι ο πιο μισητός αντίπαλος, ο πιο φοβερός εφιάλτης τους και στον ύπνο και τον ξύπνιο τους.
Σήμερα ο Στάλιν ενσαρκώνει τους πόθους και τις επιθυμίες, τις ελπίδες και τα όνειρα εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι η προσωποποίηση μιας ολόκληρης εποχής, της πιο ιστορικής εποχής, που γνώρισε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα, της μεγάλης σταλινικής εποχής, της εποχής του Κομμουνισμού. Γι’ αυτό είναι και μεγάλος...".
Ανώνυμε Τροτσκιστή (Α.Τ:-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήκανένας βρυκόλακας δεν ξύπνησε
...άσε που είναι πολύ πιθανό το 1949 ο ακατανόμαστος να ενσάρκωνε τους πόθους και τις ελπίδες εκατομμυρίων.(και συγχρόνως την απελπισία και το δράμα κάποιων άλλων εκατομμυρίων, την οποία αργότερα γεύτηκαν και πολλά από τα "παιδιά" του αυτοκτονώντας σε παγωμένες επαρχίες)
Τα δράματα μιας εποχής.
ΟΙ μεγάλες αυταπάτες κάνουν την Ιστορία υποφερτή.
Τι πιο περιπετειώδες!
Η συγκεκριμένη ανάρτηση έχει να κάνει με τις τακτικές της δικτατορίας της Ελληνικής άρχουσας τάξης που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταφέρνει μέχρι και σήμερα να στέκεται κι αυτή εμπόδιο στην υπόθεση της αλλαγής του κόσμου.
Που θα πάει όμως...
Πρωταγωνιστές εδώ δεν είναι ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του αλλά οι στρατοδίκες και οι σύντροφοί τους.
Ο Μπελογιάννης σε καμία περίπτωση δεν είναι βρυκόλακας.Είναι υπόδειγμα πολιτικού.
Παρ' όλα αυτά το "ποίημα" που αντιγράφεις είναι πράγματι ανατριχιαστικό
Εσύ Α.Τ έχεις "πατερούλη"?
...μπα ε;
Ριμάδα ορφάνια........
Ο ανατριχιαστικός λόγος του "ποιητή" είναι πράγματι ανατριχιαστικός, όπως λες. Μόνο που τυχαίνει να τον έγραψε το "υπόδειγμα πολιτικού" (!!!), όπως ξαναλές. Διάβασε και το υπόλοιπο: http://anasintaxi.blogspot.com/2011/02/70.html.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οι μεγάλες αυταπάτες κάνουν την Ιστορία υποφερτή"?! Καλύτερη απολογητική δε βρήκες να κάνεις, αλήθεια;
Υ.Γ. Το "τροτσκιστής" (αλά "αρχειομαρξιστής", "αντεπαναστάτης" κ.λπ. κ.λπ.) δε νομίζω να ηχεί λιγότερο ως απειλή στα χείλη απ' ότι αν το εξέφερε το σταλινικό σου ίνδαλμα ή το αφεντικό του, ο Ζαχαριάδης. Ή κάνω, λάθος;
Λες να θέλω να απολογηθώ για τον Σταλιν;...καλό κι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το "Α.Τ" κάνεις λάθος.
Φυσικά και δεν ηχει καθόλου ως απειλή από ότι να το έλεγε ο Ζαχαριάδης που θα ήταν απειλή.
Πας καλά? Μάλλον με μπερδεύεις με άλλον. Άλλωστε θα κόλλαγε και ό,τι άλλο, μιας και δεν ξέρω ποιος είσαι. Που να ξέρω αν είσαι Τροτσκιστής
...είσαι;-))
Είμαι ενάντια σε κάθε βία και σε κάθε παγιωμένο θεωρητικό της "σύνολο"
Ειδικότερα και στον ολοκληρωτισμό του 20ου και τις ταξικοκολογικες μισαλλόδοξες μανιχαιστικές μπούρδες του.
Επιμένω για το οτι ο Μπελογιάννης ήταν υπόδειγμα πολιτικού.(όσο απάνθρωπα κι αν εξελίσσονταν η υπόθεση που υπηρέτουσε)
Το αντίθετο, δηλαδή σκράπες της πολιτικής, είναι η σημερινή αριστερά και οι "προσωπικότητές της" αυτή η άνοδος της ασημαντότητας που θα λεγε κι ένας κοινός μας από ότι φαίνεται "φίλος"....
Όσο για το "Οι μεγάλες αυταπάτες κάνουν την Ιστορία υποφερτή" δες το ως όχι ως απολογιτική, αλλά ως μια πρωινή "αποφθεγματική" διάθεση...και για αυτό όμως επειμένω. Είναι ακριβές.
Χαιρετώ
Δεν είπα ότι θέλεις να απολογηθείς για το Στάλιν (συ, είπας). Απλά, η απολογητική σου αφορά τις "μεγάλες αυταπάτες" - που στο όνομά τους έχουν διαπραχθεί τα μεγαλύτερα εγκλήματα - επειδή δήθεν η Ιστορία (με γιώτα κεφαλαίο, παρακαλώ) γίνεται "υποφερτή"! Η απολογητική σου δεν είναι τυχαία φυσικά, ούτε άστοχη, αφού εμμέσως αναφέρεται στο σταλινικό Μπελογιάννη (το "υπόδειγμα"!). Τώρα το αν θεωρείς έναν (κουφό, θες; τυφλό, θες; χαζό, θες; αφελή, θες; ό,τι θες...) ακραιφνή σταλινικό - πρωτοπαλλίκαρο και γλείφτη του Ζαχαριάδη - "υπόδειγμα πολιτικού" που δεν είχε πιάσει γρι από μια "υπόθεση" που "εξελισσόταν" (προσοχή στον παρατατικό!) δικαίωμά σου. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο κοινός μας "φίλος" αλλά και άλλοι πολλοί που το πλήρωσαν ακριβότερα, είχαν δει από νωρίς αυτήν την εξέλιξη που ...εξελισσόταν. Όπως δικαίωμά σου είναι στα πλαίσια μιας "πρωϊνής διάθεσης" να λες ότι είσαι "ενάντια σε κάθε βία και σε κάθε παγιωμένο θεωρητικό της "σύνολο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικότερα και στον ολοκληρωτισμό του 20ου και τις ταξικοκολογικες μισαλλόδοξες μανιχαιστικές μπούρδες του."
Μην περιμένεις όμως να γίνεσαι και πιστευτός όταν, χωρίς να με ξέρεις, με βαφτίζεις "τροτσκιστή" (επανερχόμενος στη συνέχεια με το δήθεν αθώο ερώτημά σου για το αν πραγματικά είμαι...!!!)- χαρακτηριστική τακτική για την καταρχήν απαξίωση των επιχειρημάτων, που ακολουθούσε μεταξύ άλλων και το σταλινικό ίνδαλμά σου - τελειώνοντας μάλιστα με το ειρωνικό στυλάκι της ..."ρημάδας ορφάνιας" (ρωτώντας δήθεν εάν έχω "πατερούλη"). Θέλεις πραγματικά να μάθεις;
Υ.Γ. Αν έπρεπε να διαλέξω, μεταξύ μας, προτιμώ την ασημαντότητα του σκράπα πολιτικού - που εύκολα απομυθοποιείται - από τη μυθοποιημένη σημαντικότητα ενός Μπελογιάννη που ηρωοποιείται λόγω της θυματοποίησής του στο όνομα μιας "μεγάλης αυταπάτης" και του "πατερούλη" του.
Δεν καταλαβαίνω πως έμπλεξα έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω ότι διαφωνώ με τα περισσότερα από όσα λες αλλά...πάλι σκέφτομαι τους "σταλινικούς" στην Ελλάδα του '50 και κάπως μου κακοφαίνεται ρε παιδάκι μου το να τους πω και γλύφτες
...με Ζαχαριαδική τακτική ως πιρουέτα εξόδου, και με μια από τις σκράπες που προτιμάς σε χαιρετώ.
http://youtu.be/x3otzxccx
Και να συμπληρώσω ότι η μελέτη της σύγχρονης ιστορίας με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το εργατικό κίνημα των αρχών του 20ου αι. κατατροπώθηκε από τον σταλινισμό την σοσιαλδημοκρατία και τον φασισμό. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει την εμφάνιση πολιτικών υποδειγμάτων στα τρία αυτά ρεύματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μπελογιάννης δεν είναι ίνδαλμα μου.
-----