Οι μικροσκοπικές άγριες γάτες που ζυγίζουν λιγότερο από ένα κιλό και μπορούν να εξημερωθούν εύκολα ,γίνονται όλο και πιο σπάνιες, όλο και πιο μακρινά, παραπονεμένα χαμένα πνεύματα που περιμένουν το ανθρώπινο χέρι που δεν θα έρθει ποτέ, εύθραυστες και θλιμμένες.
Ή οι φωσφορίζουσες νυχτερίδες που εμφανίζονται μια φορά κάθε επτά χρόνια για να γεμίσουν τον αέρα με απίθανα άγρια όργια χρωμάτων.... μελωδικά, μακρινά καλέσματα από νυχτεριδόγατους, και οι ιπτάμενοι Λεμούριoι...τα τροπικά δάση του Βόρνεο και της νότιας Αμερικής θα εξαφανιστούν...για να δώσουν τη θέση τους σε τι;
....
Στο Ranch School του Λος Άλαμος, εκεί που αργότερα κατασκεύασαν την ατομική βόμβα και ανυπομονούσαν να την ρίξουν στην Κίτρινη Απειλή, τα παιδιά κάθονται σε κούτσουρα και πέτρες τρώγοντας κάτι. Στις παρυφές της πλαγιάς υπάρχει ένα ποτάμι. Ο διευθυντής ήταν ένας νότιος με εμφάνιση πολιτικάντη. Μας έλεγε ιστορίες γύρω από την φωτιά - βγαλμένες από τα ρατσιστικά σκουπίδια του Σαξ Ρόμερ- η Ανατολή είναι κακή η Δύση είναι καλή.
Ξαφνικά ένας ασβός πετάγεται ανάμεσα στα παιδιά - δεν ξέρω γιατί το έκανε, ήταν απλώς παιχνιδιάρης , φιλικός και άπειρος, όπως οι Αζτέκοι που έφερναν φρούτα στους Ισπανούς κι εκείνοι τους έκοψαν τα χέρια. Τότε ο διευθυντής τρέχει στο σακίδιο της σέλας του και βγάζει έξω το σαρανταπεντάρι ένα αυτόματο Colt του 1911, και αρχίζει να ρίχνει στον ασβό αστοχώντας σε όλες τις βολές από τα δύο μέτρα. Στο τέλος με το όπλο σχεδόν κολλημένο στον ασβό , πυροβολεί.
Αυτή τη φορά ο ασβός κατρακυλάει στην πλαγιά και πέφτει στο ποτάμι. Βλέπω το χτυπημένο ζώο, το θλιμμένο ζαρωμένο του πρόσωπο, να κατρακυλάει στην πλαγιά, αιμορραγώντας, πεθαίνοντας.
"Αν δεις ένα ζώο το σκοτώνεις, έτσι δεν είναι; Μπορεί να δάγκωνε κανένα παιδί"
....
Ο ασβός ήθελε μόνο να παίξει, κι έφαγε μια σφαίρα από ένα σαρανταπεντάρι της κυβέρνησης.Για σκεφτήτε το αυτό. Νοιώστε το και ρωτήστε μετα τον εαυτό σας, ποιανού η ζωή αξίζει περισσότερο; Του ασβού ή αυτού του μοχθηρού λευκού σκατού; >>>
William S. Burroughs, Η γάτα μέσα μας
Διπλό βλέπω το μέτωπο. Από την μια η φιλελεύθερη μασκαράτα κι από την άλλη η σοσιαλιστική μπακαλική. Γραπωμένες στο άξονα της προόδου της εξέλιξης κτλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δουλειά. Ο λάκκος που θα θάψουμε αυτά τα ζόμπι τις ιστορίας πρέπει να είναι βαθύς.
Σκάβετε!