Με καθυστέρηση δύο εβδομάδων ανεβάζουμε την 31η εκπομπή εκείνης της Τετάρτης της 15ης του Ιούνη όπου
τριγυρίζοντας ένα κείμενο του Franco Bifo Berardi με τον μυστηριώδη τίτλο "Ποίηση και Οικονομία", ξαναθυμίζουμε τις σχέσεις του καλλιτέχνη με τον κόσμο, αναφερόμαστε σε κάποιες πρακτικές του -από δω κι από κει- και προσπαθούμε να τρομάξουμε τους ακροατές με κάποιες μουσικές επιλογές που κατηγορήθηκαν, σε στιγμές, για νεκρολυρικές, εκεί γύρω στο 21'-22' και δίχως να τα χάνουμε από την τρομερή ζέστη που μας χτυπά κατακέφαλα συνεχίζουμε ασυνεχώς
.... στην επόμενη εκπομπή όταν άξαφνα, δεκαπέντε μέρες μετά μέσα στην παραζάλη της καυτής Αθήνας, ξεπροβάλει το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ,όπου
με αφορμή αυτή τη φορά ένα κείμενο του Τζορτζιο Αγκάμπεν για τη Μητρόπολη, κείμενο εναλλασσόμενο πότε εδώ πότε εκεί, και το χειρότερο...και εδώ και εκεί ταυτόχρονα, επιχειρεί να μας μπερδέψει. Μα οι danger.few δεν δίστασαν σε άλλες και άλλες μπερδεψοδουλειές. Ξεκαθαρίζουμε το σεληνιακό έδαφος πάνω στο οποίο σκεφτόμαστε και μιλάμε έπειτα από την έκλειψη του κλασικού επαναστατικού υποκειμένο και προχωράμε με μουσικές επιλογές, που λίγο πολύ αναφέρονται και στο πρόσφατο Μπρέξιτ. Οι ευρωσκεπτικιστές αγανακτούν, οι ευρωτζουτζούκοι χτυπιούνται...με δηλώσεις όπως αυτή των Motorhead: "Ρε παιδιά δεν μας νοιάζει το μέλλον της Ευρώπης, τι θέλετε να κάνουμε;" (και πράγματι ο Lemmy απήχε!)
Ναι γιατι; Το lost Johnny θα το παίζουμε εκπομπή παρά εκπομπή τι θες;
Ακούστε τι έγινε...!
τριγυρίζοντας ένα κείμενο του Franco Bifo Berardi με τον μυστηριώδη τίτλο "Ποίηση και Οικονομία", ξαναθυμίζουμε τις σχέσεις του καλλιτέχνη με τον κόσμο, αναφερόμαστε σε κάποιες πρακτικές του -από δω κι από κει- και προσπαθούμε να τρομάξουμε τους ακροατές με κάποιες μουσικές επιλογές που κατηγορήθηκαν, σε στιγμές, για νεκρολυρικές, εκεί γύρω στο 21'-22' και δίχως να τα χάνουμε από την τρομερή ζέστη που μας χτυπά κατακέφαλα συνεχίζουμε ασυνεχώς
.... στην επόμενη εκπομπή όταν άξαφνα, δεκαπέντε μέρες μετά μέσα στην παραζάλη της καυτής Αθήνας, ξεπροβάλει το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ,όπου
με αφορμή αυτή τη φορά ένα κείμενο του Τζορτζιο Αγκάμπεν για τη Μητρόπολη, κείμενο εναλλασσόμενο πότε εδώ πότε εκεί, και το χειρότερο...και εδώ και εκεί ταυτόχρονα, επιχειρεί να μας μπερδέψει. Μα οι danger.few δεν δίστασαν σε άλλες και άλλες μπερδεψοδουλειές. Ξεκαθαρίζουμε το σεληνιακό έδαφος πάνω στο οποίο σκεφτόμαστε και μιλάμε έπειτα από την έκλειψη του κλασικού επαναστατικού υποκειμένο και προχωράμε με μουσικές επιλογές, που λίγο πολύ αναφέρονται και στο πρόσφατο Μπρέξιτ. Οι ευρωσκεπτικιστές αγανακτούν, οι ευρωτζουτζούκοι χτυπιούνται...με δηλώσεις όπως αυτή των Motorhead: "Ρε παιδιά δεν μας νοιάζει το μέλλον της Ευρώπης, τι θέλετε να κάνουμε;" (και πράγματι ο Lemmy απήχε!)
Ακούστε τι έγινε...!
Βρε παλιοϋποκείμενα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχα χα χα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είναι αυτό ;
Τρομερή εκπομπή! και οι δύο
Τι υποκείμενα που είστε;
Με σκουντάει η διπλανή μου. Κάτσε.
Θέλουμε εδώ με τα παιδιά - κάποτε χορέψαμε με τραγουδάρες που παίξατε- να ακούσουμε και τις προηγούμενες. Είμαστε βεβαιοι για την ασυνέχεια.
Για λέγε, για λέγε..που ναι;
Θέλουμε κι άλλη φιλοσοφία ή τίποτα.
(Επίσης τι λέει αυτός ο αγκάμπεν; Και υποκείμενο και αντικείμενο ταυτόχρονα.
Θα ξεμάθουμε και τα λίγα που ξέρουμε.
Επίσης Ιδιώτης-άτομο, κι εκεί τι γίνεται;
Το άτομο είναι "προς την ελευθερία";
Η "υποκειμενικότητα" είναι η συλλογικότητα;
...το Νέγκρι μου.
Κι επίσης, αυτό μετα το winning των Sound, το Diddi-wah-diddi του Ντιντλεϋ (?) από ποιον είναι.
Κάτι λες αλλά δε το πιάνω
(Το χει ξετινάξει. Για καλό το λέω)
χα χα χα
http://deoxy.org/rst.htm http://www.lacanonline.com/index/2013/07/shades-of-subjectivity-i/
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://theanarchistlibrary.org/library/larry-law-revolutionary-self-theory
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://library.nothingness.org/articles/SI/en/display/62
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε ευχαριστούμε για τους συνδέσμους. Διαφωτιστικοί φαίνονται, θα διαβάσουμε.
a text
http://www.hildegoesasger.org/2016/02/yiannis-isidorou-what-asger-jorn-untaught-me-a-text-of-11-positions-regarding-the-movements-and-tropes-of-the-artist-in-the-symmetricalized-world-of-economy/
or two
http://www.antifono.gr/portal/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-%CF%87%CE%AC%CE%BF%CF%82/%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82/1782-11-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%85%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82-5bhispeddaccess5d.html
a song
https://youtu.be/LpbYatyl8Qk
-
Like a bag of candy
I’ll give you pleasure
[...]
One of These two or nothing/ Are u fuck discipline or do discipline fuck?
and a great deal of experience
let's get wasted etc..
Απάτσι , θέλουμε χρόνο να σκεφτούμε.
Το άτομο ρωτάς αν είναι μια τάση προς την ελευθερία, δηλαδή αν καθώς αποκτάς αντίληψη της ατομικότητάς σου οδέυεις και προς την ελευθερία...και τα λοιπά...και γιατί να μην συμβαίνει το αντίθετο;
Δηλαδή να γεννιέσαι άτομο και να γίνεσαι μέλος; Και πάλι να οδεύεις προς την ελευθερία;
Το τραγούδι είναι αυτό που λες και το τραγουδά ο Ty Segall
@ Apachi, σωστά το κατάλαβες, ένα από τα πράγματα που θέλουμε να δείξουμε στην πράξη είναι ότι το ξεκαθάρισμα της σκέψης απ' τη σκουριά είναι άκρως διασκεδαστικό, συν τοις άλλοις... κάτι σαν χορός.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμε/η, πού τον θυμήθηκες το μακαρίτη τον Larry Law! Πολύ συμπαθητικός τύπος, με χιούμορ και καλλιτεχνική διάθεση. Ευχάριστη έκπληξη στην τότε φιλοκαταστασιακή σοβαροφάνεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Εμπειρίκος δεν είναι σαν να κάνει μεταστροφη στην αρχαιζουσα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, Hollowsky, συμφωνώ με το γρασσάρισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ακούμε.
Συνεχίστε,
Κάτσε να δούμε.
... τωρα θα ξαναπαίξετε το Σεπτέμβρη ή θα συνεχίζει το radiobubble.
Βγάλτε κι ένα πανό ... :-)
@ Sunshine, ναι, πολύ ωραίο αυτό! Και μου δίνεις πολύ καλή πάσα για να πω ότι είμαι, τελικά, χαρούμενος που σαν μαθητής πέρασα (μαζί με όλους τότε) από πολλές μορφές της ελληνικής γλώσσας -από δημοτική μέχρι τα ελληνιστικά των Ευαγγελίων κι από τ' αρχαία και την καθαρεύουσα μέχρι τα μεσαιωνικά των δημοτικών τραγουδιών (σε όλα αυτά χρειάστηκε να μαθητεύσουμε λίγο ως πολύ)- κι έτσι μπορώ να καταλάβω αρκετά καλά και να παίξω με μορφές της (=μορφές ζωής, που έλεγε μια ψυχή) που σήμερα είναι στην απέξω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Apachi, κάτι έχει ακουστεί για μια ακόμα εκπομπή, την ερχόμενη Τετάρτη, αλλά δεν είμαστε ακόμα σίγουροι. Σ' ευχαριστώ/ούμε κι αν δεν ξαναπαίξουμε μέχρι Σεπτέμβρη, σου/σας εύχομαι καλό καλοκαίρι!
ΑπάντησηΔιαγραφή