«Μην είστε διφορούμενοι, μην είστε πολύ φλύαροι,
να είστε σύντομοι, να είστε μεθοδικοί
και ν’ αποφεύγετε τις ασάφειες: αυτά είναι τα τέσσερα Αποφθέγματα
για τον Τρόπο [φιλοσοφείν] και νομίζω ότι πολύ συχνά παραβιάζονται. Υπάρχουν
μάλιστα ορισμένες σχολές φιλοσοφίας, όχι από αυτές που συμπαθώ, που τα
παραβιάζουν συστηματικά.
Δεν ξέρω αν σας έχω πει αυτή
την ιστορία, αλλά είχα κάποτε μια κουβέντα με το διάσημο Γάλλο φιλόσοφο [τον
Φουκώ], που είναι φίλος μου, και του είπα: ‘‘γιατί διάολε γράφεις τόσο χάλια, pourquoi tu écris si mal’’, και μου λέει: ‘‘κοίτα, αν
έγραφα με τόση σαφήνεια όση εσείς εδώ, ο κόσμος στο Παρίσι δεν θα μ’ έπαιρνε στα
σοβαρά· ξέρεις,
θεωρούν ότι το να γράφεις με σαφήνεια είναι κάτι παιδιάστικο, αφελές’’.
Αυτό μου είπε ο Φουκώ και ξέρετε
ήταν πανέξυπνος άνθρωπος κι έγραψε ένα σωρό πολύ καλά πράγματα, αλλά γενικά
έγραφε χάλια. Όταν τον άκουγες να δίνει μια ομιλία στο Μπέρκλεϊ, ήταν
ξεκάθαρος, μιλούσε με σαφήνεια όπως εγώ. Οπότε τον ρώτησα: ‘‘γιατί δεν γράφεις με
τέτοια σαφήνεια;’’, και μου είπε: ‘‘ε, να, στη Γαλλία θεωρούν κάπως παιδιάστικο
και αφελές να γράφεις με σαφήνεια’’ — και του λέω, ‘‘έλα τώρα, tu te moques un peu de moi, πλάκα
μου κάνεις, πες μου στ’ αλήθεια
γιατί γράφεις τόσο χάλια, διότι στις συζητήσεις είσαι σαφέστατος όπως κι εγώ’’,
οπότε μου απαντάει: ‘‘En
France tu dois être au moins dix pour cent incomprehensible, στη
Γαλλία πρέπει να ‘σαι τουλάχιστον 10% δυσνόητος,
ειδάλλως δεν θα θεωρήσουν ότι λες κάτι βαθύ, δεν θα σε θεωρήσουν βαθύ στοχαστή’’.
Έδωσα μια σειρά διαλέξεων
στη Γαλλία, στο Collège de France,
μαζί
μ’ έναν άλλο εξίσου διάσημο με τον Φουκώ φιλόσοφο, τον Πιέρ Μπουρντιέ, και του
είπα την ιστορία αυτή: ‘’Πιέρ, τι λες εσύ γι’ αυτό;’’, και μου απάντησε: ‘’Είναι
πολύ χειρότερα τα πράγματα, το ποσοστό είναι πάνω από 10%, είναι μάλλον 20%’’ —και
πρέπει να πω ότι, αν διαβάζεις τον Μπουρντιέ μιλάμε για τουλάχιστον 20%
δυσνόητος.
Τον Μπουρντιέ τον θαυμάζω,
είναι τρομερός τύπος και στη συζήτηση σαφής και ξεκάθαρος, αλλά είχα κάποτε
συστήσει ένα από τα βιβλία του στους φοιτητές ενός μαθήματός μου στο Μπέρκλεϊ,
το Le Sens Pratique, κι
οι φοιτητές τα έπαιξαν κι η αλήθεια είναι, ότι κι εγώ είδα κι έπαθα να καταλάβω
τι θέλει να πει. Στα αγγλικά το έχουν μεταφράσει The Logic of Practice, είναι για το υπόβαθρο,
γι’ αυτό που ονομάζω υπόβαθρο, ίσως το έχει πει και κάποιος άλλος.
Λοιπόν ο Φουκώ κι ο Μπουρντιέ
έγραψαν κάτι σαν γαλλογερμανική φιλοσοφία, ήταν κάτι πολύ σκοτεινό, ασαφές. Ο
Φουκώ, εντάξει, αργότερα έγινε πιο σαφής και μάλιστα είπε σ’ ένα φίλο μου, ότι προτιμούσε
να ζει στην Αμερική γιατί εκεί θα μπορούσε να γράφει ακόμα πιο ξεκάθαρα, αλλά
τα αγγλικά του δεν ήταν τόσο καλά, οπότε… Είπε λοιπόν στον, πώς τον λένε, α
ναι, Υβ Μισώ, του είπε λοιπόν, ‘'Υβ, αν μιλούσα καλά αγγλικά, μάλλον θα
μετακόμιζα μόνιμα στις ΗΠΑ’’.
Τελοσπάντων, υπάρχουν
περιπτώσεις όπου τα Αποφθέγματα για την σαφήνεια, μην είστε σκοτεινοί, μην
είστε διφορούμενοι, παραβιάζονται συστηματικά και νομίζω πως η γερμανική
φιλοσοφία ευθύνεται γι’ αυτό. Κοιτάξτε, ήταν μια εποχή, τότε που
μάθαινα γαλλικά, που το σλόγκαν ήταν: Ce qui n’ est pas clair, n’ est
pas français, ό,τι
δεν είναι ξεκάθαρο, δεν είναι γαλλικό… Όμως αυτό το εγκατέλειψαν στη
γαλλική φιλοσοφία και πολλά από αυτήν είναι πάρα πολύ σκοτεινά.
Εντάξει. Τώρα, η σχέση είναι
[… συνεχίζει το μάθημα]»
έχει ν’ απαντήσει γι’ αυτό = έχει να λογοδοτήσει γι’ αυτό / έχει ευθύνη γι’ αυτό
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα, σωστά, ή και: "έχει να δώσει εξηγήσεις γι' αυτό".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διορθώνω.
Εκτός των “πειραγμένων” που εκστασιάζονται ακούγοντας εκφράσεις ασύλληπτου βάθους, ίσως πρέπει να προστεθεί και ότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Η ασάφεια, η αμφισημία και η αοριστία επιτρέπουν στον Φουκώ να αντικρούει τους κριτικούς του χρησιμοποιώντας ένα αγαπημένο του επιχείρημα: δεν με έχουν διαβάσει πραγματικά.”
Από το “Μακροημέρευση μιας απάτης: Μισέλ Φουκώ”, του Jean-Marc Mandosio, που ετοιμάζεται σε δική μου μετάφραση.
καλημέρα!
παπαδόπουλος
Αχά! Το περιμένουμε Παπ.!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖει ακόμα αυτός ο Σερλ? Να του στείλουμε να διαβάζει λίγο Τζούντιθ Μπάτλερ να δει το Χριστό φαντάρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την Τζούντιθ τα 'χει πει η Νουσμπάουμ στο The Professor of Parody (όι μάναμ)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://faculty.georgetown.edu/irvinem/theory/Nussbaum-Butler-Critique-NR-2-99.pdf
"Τελοσπάντων, υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα Αποφθέγματα για την σαφήνεια, μην είστε σκοτεινοί, μην είστε διφορούμενοι, παραβιάζονται συστηματικά και νομίζω πως η γερμανική φιλοσοφία ευθύνεται γι’ αυτό."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι βαθιά νερά για μένα αυτά. Άλλωστε δεν έχω διαβάσει λέξη από κανέναν απ' όλους αυτούς και αυτές. Ωστόσο, μια παρατήρηση: χωρίς να θέλω καθόλου να υπερασπιστώ τους δυσνόητους και πιθανόν παπαρολόγους συγγραφείς/στοχαστές που έθεσε στο στόχαστρο το διάσημο εκείνο σκάνδαλο του Sokal, πόσο σαφής είναι η κοσμολογία, η κβαντική φυσική, τα μαθηματικά; Και γιατί τάχα, αν είναι έτσι, να θαυμάζεται ο Ηράκλειτος, ο επιλεγόμενος Σκοτεινός; άρα κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια, πολύ πριν από τη γερμανική φιλοσοφία.
Α, ότι κρατάει από πολύ παλιά Κώστα, κρατάει! Έχει όμως και την πλάκα του το όλο σκηνικό (το βάλαμε άλλωστε και στην ετικέτα "χιούμορ", εκτός από "φιλοσοφία"). Όταν η σκοτεινότητα γίνεται μανιέρα, δηλαδή. Κι όταν γίνεται γιατί αλλιώς, λέει, δεν θα σε πάρουν για βαθύ στοχαστή. Για μένα πάντως, με την ευκαιρία που ανέφερες τον Ηράκλειτο, ένα από τα ωραιότερα που είχε πει ήταν σε κάποιους, που πήγαν να τον επισκεφτούν περιμένοντας να δουν ένα λαμπρό, μεγαλειώδες ον και τον βρήκαν ένα γεροντάκι, στριμωγμένο και γυρτό να παλεύει να ζεσταθεί κοντά στο τζάκι, κι απογοητευμένοι έκαναν να φύγουν, οπότε τους λέει: "[Πού πάτε κουφιοκέφαλοι;] Είναι κι εδώ οι θεοί" (τα μέσα στις αγκύλες, δικά μου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ αστείες αυτές οι απόψεις της "αναλυτικής παράδοσης" περί μπουρδολογίας του ευρωπαϊκού και του ανατολικού στοχασμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέει βλακείες ο Τζώνυ μας, λυπάμαι. Η τεθλασμένη γραμμή της φιλοσοφίας που περνάει από τους προσωκρατικούς,τους ελληνιστές τους γνωστικούς τους πατέρες της εκκλησίας, τον Νίτσε τον Χαϊντεγγερ ή τον Φουκώ και τον Ντεριντά, χαρακτηρίζεται ως "ομπσκιούρ" από τους χαζοχαρούμενους της σαφήνειας που ζουν με τη βεβαιότητα της γνώσης των πάντων, και των εξισώσεων αυτής.
Προφανώς και το σχόλιο του Φουκώ στο βλακώδες ερώτημα "γιατί δεν τα λες τσεκουράτα;"
είναι χιουμοριστικό. Είναι το είδος του αυτοσαρκασμού που αντικαθιστά το χαστούκι που χρειάζεται ο εξυπνάκιας για να συνέλθει.
Μουκώ λες από το πολύ το χιούμορ να κατάντησε ο Φουκώ υμνητής του Αγιατολάχ Χομεϊνί; Έχω πέσει στα πατώματα! Ωραίο κόλπο να μπαζώνεις τις σαχλαμάρες του ινδάλματος λέγοντας πως έκανε πλάκα. Λύθηκε ο οφαλός μου από τα γέλια! Λυπάμαι αλλά ο άνθρωπος ήτανε πριν απ' όλα πανεπιστημιακός αερολόγος. Ολίγον τι αλανιάρης και αντεξουσιαστούλης λόγω Μάη. Φερετζές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως έχετε ή μπορείτε να με καθοδηγήσετε σε δωρεάν e-book έκδοση του L'Opium des Intellectuels, του Raymond Aron?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα, υπάρχει στη library genesis.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουφω, καλά τα λες. Φοβερά επιχειρήματα! Η Σιμόνη Βέϊλ ήταν υποστηρίκτρια του Χίτλερ, ο Πάουντ του Μουσολίνι, ο Ζιράρ του Πάπα, κι ο Ντεμπόρ του εαυτού του. Αερολογίες ναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θα έκανες δίχως τις αερολογίες ήθελα να ήξερα...
Μην είστε διφορούμενοι, μην είστε πολύ φλύαροι, να είστε σύντομοι, να είστε μεθοδικοί και ν’ αποφεύγετε τις ασάφειες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉδη έχουμε πρόβλημα, το "μην είστε πολύ φλύαροι, να είστε σύντομοι" είναι πλεονασμός, ρητορεία. Επίσης το "Μην είστε διφορούμενοι" και το "ν’ αποφεύγετε τις ασάφειες" έχει πάλι θέματάκι ε;
Αλλά και να το δεχτούμε, τουλάχιστον όσοι από μας μεγάλωσαν με το Νίτσε τον Μπασελάρ, τον Γιόρν, την Βεϊλ τον Κιρκεργκαρ κτλ. (πήρα λίγους από τους Ταγούς των dangerfew) των οποίων το επίπεδο της "σαφήνειας"-όπως την εννοεί το αμερικανάκι- είναι επίπεδο αστρολόγου...συμφωνώ με τον Μουκω!
Τι θα κάναμε δίχως την αρεολογία!
Όχι Σερλάκο μας, όχι. Ασε τις ακριβολογίες για τις μηχανές που έρχονται.
Πες τα χρυσοστομε! Κι εμενα ο σχιζοαναλυτης μου μου συνεστησε αοριστιες πρωι-μεσημερι-βραδυ. Ειπε,αμα βλεπω κανα σπιτι, να λεω "να κατι εκει", κι οχι "ενα σπιτι με παραθυρα, μπαλκονι και πορτα". Θα γλυτωνω ετσι, λεει, κι σπο τη βιοπολιτικη εξουσια της γνωσης και της γλωσσας. Να ναι καλα ο ανθρωπος.
ΔιαγραφήO Μουκω κι ο Ρομποτ εχουν δικιο. Προσωπικα, εκανα οικοσοφικη σχιζοαναλυση στα ριζωματα μου για εικοσι χρονια κι ανακαλυψα βιοπολιτικα ντισποζιτιφ ακομα και στον τροπο που με κοιταζουν στο δρομο. Δεν ξερω τι θα εκανα χωρις τα πολυτιμα εργαλεια που μας εδωσαν οι κατα σερλακο "αερολογοι".
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι έχουν δίκιο, αλλά δεν είναι βιοπολιτικά ντσποζιτιφ, είναι ...η αυτομεγένθυνση του τεχνικού συστήματος το θέαμα και η απουσία του νοήματος :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε σεις, για σηκώστε τα μάτια στον ουρανό να δείτε αν έρχομαι
Εμενα τι με μπλεκεις ρε αλεξιπυωτιστη? Σινεφιλ ημουνα κι ειπα να γραψω κατι για το θεαμα, τι πιο φυσικο, τι πιο ωραιο?
ΔιαγραφήΤα σήκωσα. Σε βλέπω. Είσαι ούφο, έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω τι λετε, εγω παντως εκανα φοβερη σιλουετα τρωγωντας οικοσοφικα ριζωματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ειναι τα βιοπολιτικα ντισποζιτιφ? Φαινονται πολυ υπουλα κσι ανησυχω μηπως εχω κι εγω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόκειται για ένα σύνολο διατάξεων λίγο-πολύ οργανωμένων και αλληλοδιαπλεκόμενων που σχηματίζουν ένα πυραμιδικό πεδίο αποφάνσεων στο κατακόρυφο πλέγμα του οποίου η διακυβερνητικότητα δύναται να πραγματοποιήσει τη ομοιομορφοποιητική συνάρθρωση των ξεχωριστών μοναδικοτήτων με τέτοιο τρόπο ώστε να παραγεται μια διαρκής αναταραχή προς πάσα κατεύθυνση. Είναι αρκετά σαφές νομίζω. Ριντ μπιτουιν δε λαινς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχουχα! Ολα τα μωρα στην πιστα! Μονο που:
Διαγραφή1) Αν υπαρχει "ομοιομορφοποιητικη συναρθρωση των ξεχωριστων μοναδικοτητων", τοτε δεν υπαρχει "κατακορυφο πλεγμσ" διοτι πολυ απλα η ομοιομορφια ακυρωνει το κατακορυφο: οταν ολα γινονται ομοιομορφα, δεν υπαρχει πια ανωτερο και κατωυερο! Για να υπαρχει "κατακορυφο πλεγμα", πρεπει η διακυβερνησιμοτητα να εξασφαλιζει μια ιεραρχικη διαφοροποιηση "ανωτερου-κστωτερου", αρα νσ αποτρεπει την πληρη "ομοιομορφοποιηση"!
2) Η "παραγωγη δισρκους αναταραχης προς πασα κατευθυνση" αποκλειει τοσο το "κατακορυφο" οσο κσι την καθε "διακυβερνησιμοτητα"! Μισ τετοια αναταραχη εξ ορισμου και εν τοις πραγμασι δεν γινεται να μπει σε "κατακορυφο πλεγμα", δηλαδη να διαταχθει ιεραρχικα, αλλα ουτε και να διακυβερνηθει, ποσο μαλλον να ειναι και στοχος ("ετσι ωστε") μιας διακυβερνησιμοτητας.
Μπτιουιν δε λαιν δεν υπαρχει στις ομελετες.
Τρία μπορεί να συμβαίνουν:
ΑπάντησηΔιαγραφή- το φουκωικό σύστημα γυρίζει ευκολά 45 μοίρες (για να μην πούμε 180) με έναν απλό μετασχηματισμό ομοιότητας. Και τούμπαλιν.
- το σχήμα φαίνεται πυραμιδικό απο μακρυά. Κοιτόντας πιο προσεκτικά, παρατηρούμε κατακόρυφες εγκαρσιες σχισμές εκεί που προηγουμένως βλέπαμε μονάχα λείες επικλινείς επιφάνειες. Ίσως είναι μέσω αυτών των σχισμών που μεταδίδονται τριχωειδώς οι νόρμες στο σύνολο της κοινωνίας.
- Ο χώρος δεν είναι ευκλείδιος, οπότε συμβαίνουν πράγματα που δεν τα χωράει ο κοινός νούς, έτσι όπως αυτός ο τελευταίος έχει διαμορφωθεί από το σχολείο, την εκπαιδευση, τη φυλακή, το στρατό, το νοσοκομείο κλπ κλπ.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι:
- η ομοιομορφοποίητική διαδικασία δεν είναι ποτέ πλήρης. Κάθε σχέση εξουσία καλέι κάθε στιγμή σε μια αντίσταση, κάθε δράση σε μια αντίδραση όπως το έδειξε ο μεγάλος δάσκαλος με την αναλυτική του της εξουσίας.
- Η διακυβερνητικότητα μπορεί να αναφέρεται στην μοντέρνα πρακτική της τέχνης του κυβερνάν, και άρα να εξασφαλίζει μια ιεραχικη διαφοροποίηση, όμως την ίδια στιγμή αναφέρεται στο σύνολο των πρακτικών με τις οποίες μπορούμε, μέσα στην ελευθερία μας, να έχουμε αναμεταξύ μας, και άρα όχι σε μια ομοιομορφοποίηση αλλά σε μια οριζόντια ισότητα ανάμεσα μας, ανάμεσα στον εαυτό και τον εαυτό.
Όσο για το τί είναι στόχος και τί όχι, απο την εξουσία όλα να τα περιμένεις. Είναι παντού και πουθενά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν έχουμε να κάνουμε εδώ με μεταφυσική.
Για φουκωικό δε σε βλέπω πολύ διαβασμένο.
Χαχαχαχα! Τι ομελετα, εδω μιλαμε για παεγια! Ολα μεαα! Εγκαρσιες ρωγμες, λειες επιφανριες,κλοζ-απ,πα οραμικ, ευκλειδης και λομπατζεφσκι,τουτι φρουτι, και φυσικα για γαρνιτουρα το κλασικο φου(καριαρι)κο: "δεν καταλαβαινεις κοινε θνητε"! Προσεχε μονο μη σου αρπαξει στο ψησιμο κι εχουμε αλλα!
ΔιαγραφήΚάθε δουλειά έχει τις δικές της μεθόδους λούφας και παραλλαγής, δηλαδή τρόπους με τους οποίους φαίνεται να δουλεύεις πολύ ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνεις τίποτα. Στο χώρο του Πανεπιστημίου και της ντεμέκ διανόησης ιδανικό μοντέλο λούφας και παραλλαγής αποτελούν τα παραπάνω σχόλια του/της "Φωφω": κατεβατά από ανακατεμένες λέξεις κι έννοιες κάθε είδους, που φαίνεται να λένε βαθυστόχαστα πράγματα ενώ στην πραγματικότητα είναι αερολογίες, δε λένε τίποτα! Φοβερή πατέντα. Αν μάλιστα πληρώνεσαι με τη λέξη, είναι ένα ωραίο κόλπο για να πληρώνεσαι πχ για 4.000 λέξεις ενώ θα αρκούσαν 10 το πολύ για να το γράψεις... αφήστε που μπορεί να πληρώνεσαι έτσι και για κάτι που δε λέει τίποτα! Προσκυνώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσκυνώ! και κοκω,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ. έχω μπερδευτεί με τόσα ονόματα και μάλλον ήμουν και λίγο απρόσεκτος. Προσπάθησα απλώς να γράψω σε φουκωική πρόζα για να δείξω το όλα-χωράν-στο-ντατσουν του μπλαμπλα των φουκωικών και το πόσο αντιστρέψιμο είναι αυτό το μπλαμπλα. Πάσο. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως να ήταν τόσο πετυχημένο που με περάσατε πράγματι για κάποιον απο αυτούς.. :)
Δεν ηταν απλως πετυχημενο, ηταν τεεελειο!
Διαγραφήπολλούς εδώ σας βλέπω "να ψάχνετε το ρεβόλβερ σας"
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρστραβηγμενο
ΔιαγραφήΗ κριτική της Νούσμπάουμ στην Μπάτλερ έχει μεταφραστεί από το 2011.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://protagma.files.wordpress.com/2012/11/protagma2.pdf
Κι εδώ η μετάφραση της κριτικής στον Μ. Φουκώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.magmabooks.gr/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%82/
@ Unknown ευχαριστούμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή