26 Ιουνίου 2014

Μοχλοί για την ανατροπή ενός Συστήματος


 
Στην ανάρτηση Γιατί δεν εξεγείρονται; είχαμε εξετάσει τη σχέση μεταξύ εξέγερσης και επανάστασης, καθώς και το γενικό λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι σήμερα, μπορεί μεν να εξεγείρονται, αλλά δεν επαναστατούν. Εδώ θα προσπαθήσουμε μια κάπως πιο εξειδικευμένη προσέγγιση.

Στις σημερινές συνθήκες τεχνοσυστημικής επέλασης, υπάρχουν άραγε προοπτικές πραγματικής αντισυστημικής παρέμβασης; Το 1997 η Donella Medows (1941-2001), κορυφαία περιβαλλοντολόγος, από τους πρωτεργάτες της κάποτε περίφημης «Λέσχης της Ρώμης» και βασική συγγραφέας της γνωστής μελέτης Τα Όρια της Ανάπτυξης [1] (μια μελέτη που οι σημερινοί τεχνοκράτες αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας ως «μνημείο αβάσιμης κινδυνολογίας»!), έγραψε ένα κείμενο με τίτλο «Μοχλοί παρέμβασης σε ένα σύστημα» («Leverage points: Places to intervene in a System»), στο οποίο συνόψισε την εμπειρία και τις γνώσεις της από το πεδίο της «συστημικής».

Ανεξάρτητα από τις γενικότερες απόψεις της (π.χ. ήταν οπαδός ενός «πράσινου καπιταλισμού» και φαίνεται να πίστευε στο μύθο ότι μια τεχνική είναι καλή ή κακή ανάλογα με το ποιος τη χειρίζεται), το κείμενο εκείνο έχει καθεαυτό ενδιαφέρον και προσφέρεται για γόνιμους προβληματισμούς σε σχέση με το ερώτημά μας.

Δς μοι π στ

Η Μήντοους ξεκαθαρίζει εξαρχής, ότι είναι αδύνατον να υπάρξει η παραμικρή παρέμβαση σε ένα σύστημα εάν αυτή δεν στηρίζεται σε σταθερά σημεία-«μοχλούς». Με δυο λόγια, μια τέτοια παρέμβαση απαιτεί και προϋποθέτει, πολύ σωστά πιστεύω, να εντοπιστεί το αρχιμήδειο «δς μοι π στ κα τν γν κινάσω». Στη συνέχεια υποδεικνύει δώδεκα τέτοιους μοχλούς, από το λιγότερο προς τον περισσότερο καρποφόρο, διευκρινίζοντας ότι ο βαθμός επιτυχίας κάθε επιμέρους «μόχλευσης» αυξάνεται εάν συνδεθεί με τον αμέσως υψηλότερο «μοχλό» στην ανοδική δωδεκάβαθμη κλίμακα. 

Αυτό που έχει μεγάλο ενδιαφέρον στον όλο πίνακα, είναι το κριτήριο με το οποίο προσδιορίζεται ο βαθμός αποτελεσματικότητας των «μοχλών». Ας το δούμε με τη δέουσα συντομία. 

Ο πρώτος μοχλός, ο λιγότερος δραστικός, αφορά σε παρεμβάσεις στηριγμένες στις λεγόμενες «παραμέτρους» ενός συστήματος, δηλαδή σε κατά βάση αριθμητικά στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με την ταχύτητα ή τη βραδύτητα των εισροών και των εκροών του. Για παράδειγμα, τέτοιου είδους στοιχεία σε ό,τι αφορά το λεγόμενο «εθνικό χρέος» είναι από τη μια μεριά οι φόροι και από την άλλη τα έξοδα του δημόσιου τομέα. Μια παρέμβαση σε αυτό το υποσύστημα στηριγμένη στις «παραμέτρους» θα εντοπιζόταν στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών και της ταχύτητας είσπραξης των φόρων από τη μια, και τη μείωση των κρατικών δαπανών από την άλλη. Αυτό δηλαδή που συνήθως κάνουν κατά κόρον οι εκάστοτε κυβερνώντες. 

Όμως εκείνο που υπογραμμίζει η Μήντοους, είναι ότι τέτοιου επιπέδου παρεμβάσεις στηριγμένες στις «παραμέτρους» είναι ελάχιστα αποτελεσματικές και πως, ακόμη κι αν φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, αυτό θα είναι εξαιρετικά εύθραυστο και βραχυπρόθεσμο. 

Τακτοποιώντας τις ξαπλώστρες του Τιτανικού

Ο λόγο είναι ότι οι «παράμετροι» αφορούν τα δέντρα κι όχι το δάσος∙ και το να στηρίξει κανείς τις δράσεις του σε αυτές, είναι πάνω-κάτω σαν να τακτοποιεί  και να ξανατακτοποιεί τις ξαπλώστρες στο κατάστρωμα του Τιτανικού χωρίς να βλέπει κατά πού τρέχει το ίδιο το καράβι! Ορίστε λοιπόν πολύ απλά, γιατί έπειτα από κάθε τακτοποίηση των «παραμέτρων» του εθνικού χρέους, σύντομα ανακαλύπτουν ότι και το πρόβλημα δεν έλυσαν, και μετέτρεψαν σε σεληνιακό το ήδη μαραζωμένο τοπίο της λεγόμενης εθνικής οικονομίας.Στο σημείο αυτό η Μήντοους επισημαίνει κάτι που θεωρώ το ζουμί της υπόθεσης. Αφενός μεν ότι, όταν υπάρξει πρόβλημα στο σύστημα, οι άνθρωποι συνήθως εστιάζουν μόνο στις «παραμέτρους» και στην τακτοποίησή τους∙ και αφετέρου, ότι αυτό συμβαίνει επειδή η ενασχόληση με τις «παραμέτρους» δίνει την αίσθηση ότι «κάτι αλλάζεις», χωρίς να χρειαστεί να αλλάξεις τη σκέψη σου και τη στάση σου απέναντι στα πράγματα. Χωρίς αμφιβολία, αυτός εδώ είναι και ο λόγος που οι παρεμβάσεις με μοχλό τις «παραμέτρους» είναι επιφανειακές, ρηχές, πρόχειρες, και προσφέρουν λύσεις με μικρή αντοχή στο χρόνο.

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αυτή την παρατήρηση; Είναι γεγονός ότι προτιμάμε να αποδίδουμε τα προβλήματά μας στις «περιστάσεις», στις «συνθήκες», ακόμα και … στο «βαρύ γήπεδο». Συνηθίζουμε να πιστεύουμε ότι αν λ.χ. αλλάξουμε «ντεκόρ», αν μετακομίσουμε «κάπου καλύτερα», ή αν πάμε μια εκδρομή, θα διορθώσουμε μια προβληματική σχέση. Σε τι άλλο στηρίζεται σε τελική ανάλυση η ευρύτατα διαδεδομένη πεποίθηση πως η «ανάπτυξη», η αύξηση των «παραγωγικών συντελεστών», θα αλλάξει δραστικά προς το καλύτερο «τη ζωή μας»;  

Ωστόσο, προσκολλημένοι στις «παραμέτρους», παραβλέπουμε το γεγονός ότι η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την ποιότητα της κοινωνικής σχέσης, η οποία σε πάρα πολύ μικρό βαθμό εξαρτάται από τις «παραμέτρους» και τη ρύθμισή τους. Η επιτυχία και η αντοχή στο χρόνο μιας παρέμβασης σε ένα σύστημα εξαρτάται λοιπόν από το βαθμό της διάθεσης, εκείνου που επιχειρεί την παρέμβαση, να εμπλακεί σε βάθος σε αυτή την περιπέτεια, να μη μείνει στην επιφάνεια, αλλά να προχωρήσει σε αλλαγές που απαιτούν να αλλάξει και ο ίδιος.  

Ιεράρχηση των σκοπών

Παρ’ όλα αυτά, όσο σπουδαία κι αν είναι, αυτή η προϋπόθεση δεν επαρκεί. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι, όπως έλεγε ο Σουν Τζου στο περίφημο Η τέχνη του πολέμου, «εάν δεν γνωρίζεις ούτε τον εαυτό σου, ούτε το εχθρό, θα νικηθείς σε κάθε μάχη»· ότι «εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου αλλά δεν γνωρίζεις τον εχθρό, για κάθε νίκη που θα κερδίζεις θα έχεις και μια ήττα»· και επομένως, ότι μόνο «εάν γνωρίζεις και τον εχθρό και τον εαυτό σου, δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι για το αποτέλεσμα ακόμα κι εκατό μαχών»[2].

Ανεβαίνοντας  λοιπόν προς τους μεγαλύτερης καρποφορίας «μοχλούς», στη θέση 3 συναντάμε το μοχλό «Σκοποί του συστήματος». Εδώ ακριβώς η γνώση του εαυτού μας συναντάει την καλή γνώση του εχθρού. Η Μήντοους  διευκρινίζει ότι δεν αναφέρεται απλώς στους διάφορους επιμέρους στόχους ενός συστήματος. «Υπάρχουν», λέει, «στόχοι ευρύτεροι, λιγότερο φανεροί αλλά με υψηλότερη αποτελεσματικότητα ως μοχλοί: οι σκοποί του ίδιου του συστήματος στην ολότητα του». Η παρέμβαση σε αυτό εδώ το πεδίο προϋποθέτει ασφαλώς μια πολύ-πολύ βαθύτερη και ευρύτερη ματιά στο όλο σύστημα, η οποία δεν είναι δυνατή όσο κανείς δεν διακινδυνεύει να «ξεβολευτεί». Διότι, το να θέσει κανείς θέμα «σκοπού του ίδιου του συστήματος», σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί να χτυπήσει καμπανάκι για την ίδια την πορεία του καραβιού και ν’ αγωνιστεί για μια «αλλαγή πλεύσης», που οπωσδήποτε εγκυμονεί περιπέτειες. Περιπέτειες; Να μια λέξη που, ενώ συναρπάζει κάθε ζωντανή ψυχή, χρησιμοποιείται κατά κόρον από τη σημερινή προπαγάνδα σαν συνώνυμο αποκλειστικά μαύρων δεινών, δυστυχιών και συμφορών … πράγμα ενδεικτικό του σε τι λογής ψυχές απευθύνεται αυτή η προπαγάνδα (κι ακόμα περισσότερο ενδεικτικό της γενικότερης ψυχικής κατάστασης στη σύγχρονη κοινωνία).

Παραδείγματα

Είπαμε όμως παραπάνω, ότι ο βαθμός καρποφορίας κάθε επιμέρους μοχλού αυξάνεται εάν συνδεθεί με τον αμέσως υψηλότερο μοχλό στην ανοδική δωδεκάβαθμη κλίμακα. Μια παρέμβαση στο επίπεδο του «σκοπού του συστήματος» είναι πράγματι μεγάλης αξίας, ωστόσο είναι δυνατόν το καράβι να μην μπορεί ν’ αλλάξει ρότα εάν έχει «προγραμματιστεί» ή «ναυπηγηθεί» έτσι ώστε να τραβάει μόνο κατά τις συντεταγμένες του ολέθρου. Για να στηρίξει λοιπόν κανείς γερά το «μοχλό 3», είναι απαραίτητο να πάρει δύναμη από τον επόμενο μοχλό, το μοχλό υπ’ αριθμόν 2, ο οποίος αφορά στο «παράδειγμα μέσα από το οποίο εκπηγάζει το Σύστημα –οι στόχοι του, η δομή του, οι κανόνες του, οι παράμετροί του».

Με τον όρο «παράδειγμα» (paradigm) η Μήντους −ακολουθώντας το κλασικό πλέον Η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων, του Τόμας Κουν[3]− εννοεί το σύνολο των ιδεών, οι οποίες συνθέτουν κάθε συγκεκριμένο σύστημα και τις οποίες μοιράζονται οι άνθρωποι σχετικά αυτό. Τον «κοινό Λόγο» ενός κοινωνικού συστήματος ή ενός πολιτισμού, θα λέγαμε εμείς. Παρατηρεί μάλιστα ότι «το Παράδειγμα είναι η πηγή ενός Συστήματος» και ότι «το πιο δύσκολο από όλα σε ένα Σύστημα είναι να υπάρξει αλλαγή Παραδείγματος»

Ωστόσο, θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν μόνο «εάν κανείς καταδεικνύει σταθερά και με συνέπεια τις δομικές δυσλειτουργίες και τις αποτυχίες του ισχύοντος Παραδείγματος». Διότι με αυτό το σάλπισμα θα κατορθώσει να συγκεντρώσει μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων διατεθειμένων και ικανών να βάλουν σε πράξη αυτό τον κρίσιμο «μοχλό», έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι το πρόβλημα του συγκεκριμένου συστήματος δεν βρίσκεται ούτε στις «παραμέτρους» ή άλλα επιμέρους στοιχεία του, ούτε ακόμα και στο «σκοπό» του, αλλά στο ίδιο το σώμα ιδεών, στο «Παράδειγμα», που το συνέθεσε και το συντηρεί.

Δυο μυστικά σχετικά με τη δύναμη υπέρβασης των Παραδειγμάτων

Είναι άραγε αυτό αρκετό; Οπωσδήποτε όχι! Είναι εντελώς αναγκαίο, αλλά δεν αρκεί να δείχνει κανείς ότι το καράβι έχει πρόβλημα από κατασκευής, εξαιτίας της ίδιας της ναυπηγικής του. Χρειάζεται να υποδείξει και κάποιο άλλο ιδεώδες ναυπήγησης, ή τελοσπάντων να δείξει ότι ο άνθρωπος έχει ζήσει και άρα μπορεί να ζήσει κι αλλιώς. Γι’ αυτό το λόγο, η δραστικότητα του «μοχλού 2» εξαρτάται και αυτή από τον επόμενο μοχλό, τον ύψιστης καρποφορίας μοχλό υπ’ αριθμόν 1, ο οποίος αφορά στη «Δύναμη Υπέρβασης των Παραδειγμάτων».

Εδώ, η Μήντοους κάνει μια ενδιαφέρουσα διπλή υπόδειξη. Από τη μια μεριά επισημαίνει ότι, για να μπορούμε να υπερβούμε ένα δεδομένο Παράδειγμα, θα πρέπει να βαστάμε ζωντανή μέσα μας μια ορισμένη ελευθερία από κάθε Παράδειγμα. Από πού θ’ αντλήσουμε μια τέτοια ελευθερία; Από την επίγνωση της σχετικής αξίας καθενός και από μια ανοικτότητα προς τον άπειρο πλούτο του κόσμου και της ίδιας της ζωής, στη σοφία ενός σωκρατικού «ν οδα, τι οδέν οδα» ή μιας «βουδιστικής σιγής του νου», όπως λέει η Μήντοους. Αυτό −προσοχή!− δεν έχει να κάνει με μια ύψωση της «αέναης αμφισβήτησης» σε υπέρτατη αξία (και, τελικά, σε υπέρτατη παγίδα), ούτε με μια αναγόρευση του σχετικισμού στο βάθρο του απολύτου. Είναι άλλωστε γνωστός ο κίνδυνος, να μετατραπεί η κριτική από εγκέφαλος του πάθους σε πάθος του εγκεφάλου.

Η Μήντοους τονίζει βεβαίως, ότι «όποιος, έστω για μια στιγμή ή σε όλη του τη ζωή, κατορθώνει να αντέξει την ιδέα πως δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα σε καμιά κοσμοθεωρία, αυτός έχει ανακαλύψει μια γερή βάση για την ενίσχυση του σθένους του». Υπογραμμίζει όμως παράλληλα, ότι «ασφαλώς, στην έννοια ή την εμπειρία ότι δεν υπάρχει καμιά απόλυτη βεβαιότητα σε οποιαδήποτε κοσμοθεωρία, είναι αδύνατον να στηρίξει κανείς ένα λόγο ύπαρξης, πολύ δε λιγότερο δράσης». Έτσι, μας δίνει ένα δεύτερο στοιχείο σχετικό με τη δύναμη υπέρβασης των Παραδειγμάτων, πέρα από το «ουδέν οίδα»: 

«Παρ’ όλο που κανένα Παράδειγμα δεν είναι απόλυτα σωστό, μπορείς να επιλέξεις εκείνο που ταιριάζει καλύτερα στο σκοπό σου. Κι αν δεν ξέρεις το σκοπό σου, άνοιξε τα αυτιά σου κι άκουσε το Σύμπαν». 

Γνωρίζουμε τη σημασία του σθένους στο ξεπέρασμα μιας κρίσης. Μπορούμε τελικά λοιπόν, και δεν γίνεται κι αλλιώς, να υπερβούμε ένα Παράδειγμα επιλέγοντας κάποιο άλλο Παράδειγμα∙ κι αν δεν ξέρουμε ακόμα ποιο, θα μας το υποδείξει το Σύμπαν.

Τι γλώσσα μιλάει το Σύμπαν;

Στο σημείο αυτό, βαστάμε μια τελευταία προειδοποίηση της Μήντοους 

«Όσο υψηλότερο είναι το σημείο μόχλευσης, τόσο περισσότερο το Σύστημα θ’ αντισταθεί στην εφαρμογή του»

και την αποχαιρετούμε. Διότι ο αμερικανισμός της και ο υπερβατισμός της (ένα μίγμα που φέρνει προς το new age) δεν βοηθούν να προχωρήσουμε. Εξηγούμαι.

Ο αμερικανισμός. Λέγοντας ότι μπορεί κανείς «να επιλέξει όποιο Παράδειγμα ταιριάζει καλύτερα στο σκοπό του», η Μήντοους υπονοεί ότι τα Παραδείγματα είναι κάτι σαν έτοιμα, κονσερβαρισμένα προϊόντα, αραδιασμένα στα ράφια κάποιου παγκόσμιου πολιτισμικού σουπερμάρκετ, από τα οποία θα διαλέξει κανείς, περιδιαβαίνοντας τους διαδρόμους του, όποιο του πάει καλύτερα! Πολύ Καλιφόρνια στυλ... Όμως το κάθε Παράδειγμα είναι μια συλλογική δημιουργία, ολοκλήρωμα συγκεκριμένου ανθρωπολογικού τύπου, με τους δικούς του κανόνες, τη δική του θέσμιση και γλώσσα, κοινός Λόγος που ενσαρκώνει ορισμένη περί Δικαίου πράξη και προσδιορίζει ιδιαίτερους τρόπους συνεργασίας και σκοπούς ύπαρξης. Επομένως, δεν είναι κάτι που μπορεί να το κουμαντάρει καταπώς «του ταιριάζει», σαν να πούμε να καταναλώσει, κάποιος που έρχεται από μια άλλη εποχή, έναν άλλο πολιτισμό, άλλο ανθρωπολογικό τύπο, άλλο Παράδειγμα … ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι έχει καταφέρει να το «μεταφράσει» αρκετά σωστά, ώστε να καταλαβαίνει περί τίνος κόπου πρόκειται.

Ο υπερβατισμός. Δεκτή η προτροπή της Μήντοους να τείνουμε το αυτί μας για ν’ αφουγκραστούμε τι έχει να μας πει το Σύμπαν, αλλά αν το Σύμπαν μιλάει μια γλώσσα εντελώς ακατανόητη από εμάς, τότε, όσο και να το αφουγκραστούμε, δεν πρόκειται να μας πει τίποτα −εννοώ, τίποτα που να μπορούμε να διακρίνουμε σαν «σκοπό» και «Παράδειγμα»∙ τίποτα που να μοιάζει με «σώμα ιδεών»∙ τίποτα που να μπορούμε να το συγκρατήσουμε σαν «λόγο ύπαρξης και δράσης»∙ τίποτα που να μπορούμε να το επικοινωνήσουμε. Με δυο λόγια, το καυτό ερώτημα, στο οποίο ο υπερβατισμός δεν έχει κάτι να μας πει,  είναι: τι γλώσσα μιλάει το Σύμπαν;

Ε, λοιπόν, ό,τι έχει να πει το Σύμπαν σ’ εμάς τους ανθρώπους, το έχει πει και το λέει πάντοτε σε μια γλώσσα που την καταλαβαίνουμε (ή μπορούμε να την καταλάβουμε) γιατί πολύ απλά είναι η γλώσσα των Παραδειγμάτων, η γλώσσα των Κοινών Λόγων! Επομένως, αν θέλουμε ν’ αφουγκραστούμε το Σύμπαν, πρέπει να μάθουμε ν’ αφουγκραζόμαστε τα Παραδείγματα, τους Κοινούς Λόγους. Να τα αφουγκραζόμαστε, δηλαδή να μπορούμε να τα «μεταφράζουμε» σωστά -όπου, ως γνωστόν, σωστή μετάφραση δεν είναι η κατά λέξη, αλλά προϋποθέτει αφομοίωση του πνεύματος του συγγραφέα.

«Μεταφραστικά» προβλήματα

Φτάνοντας λοιπόν στο μοχλό 1, μπορούμε να πούμε ότι η δύναμη υπέρβασης του κυρίαρχου Παραδείγματος έγκειται στη δυνατότητα, και την ικανότητά μας, να αφουγκραστούμε άλλα Παραδείγματα, όχι για να τα αντιγράψουμε κατά το γράμμα τους, αλλά για να εμπνευστούμε κατά την ουσία τους μια εναλλακτική προς το κυρίαρχο Παράδειγμα διέξοδο. Σε τελική ανάλυση, αυτός δεν ήταν ένας τρόπος με τον οποίον είδαμε να συμβαίνουν σημαντικές ανατροπές στην ιστορία; Ωστόσο, πρέπει να επισημάνουμε ότι σήμερα παρεμβάλλονται δυο πολύ σημαντικά εμπόδια στην ενεργοποίηση αυτού του αποφασιστικού «μοχλού».

1) Το πρώτο είναι ότι, οι παρούσες συνθήκες τεχνοσυστημικής ολοκλήρωσης σημαίνουν, εφόσον δεν ανασχεθούν, την ολοκλήρωση και του αντίστοιχου ανθρωπολογικού τύπου, ο οποίος προσδιορίζει τον άνθρωπο ως κατά βάση «αυτοαναφορικό άτομο», ανίκανο να καταλάβει τους κόπους συγκρότησης και συντήρησης Κοινού Λόγου. Έχουμε εξετάσει αλλού αυτό το ζήτημα. Έτσι  το σύγχρονο άτομο, ακόμα κι αν ενδιαφερθεί ν’ αφουγκραστεί Παραδείγματα διαφορετικά από το δικό του, είναι ολοένα και λιγότερο σε θέση να τα κατανοήσει ως «ολόκληρα κείμενα» και να τα «μεταφράσει» σωστά.

2) Το δεύτερο εμπόδιο είναι ότι το κυρίαρχο σήμερα Παράδειγμα, το οποίο τείνει να ολοκληρώνεται με τη μορφή ενός Τεχνικού Συστήματος[4] χωρίς καμιά τελικότητα, χωρίς κανένα σκοπό άλλο από τη διαρκή μεγέθυνση, μάς έχει διαπαιδαγωγήσει έτσι ώστε να υποτιμούμε βαθύτατα κάθε άλλο Παράδειγμα με το πρόσχημα, ότι ανήκει οριστικά στους σκουπιδοτενεκέδες της ιστορίας και ότι κάθε αναδρομή προς τα εκεί δεν μπορεί παρά να πηγάζει από κάποιου είδους «αντιδραστική νοσταλγικότητα» (κάτι που πράγματι μπορεί να συμβαίνει, αλλά όχι υποχρεωτικά!). 

Για να καταλάβουμε το μέγεθος αυτής της προκατάληψης, αρκεί να εξετάσουμε με ποιο κύριο επιχείρημα κάθε άλλο Παράδειγμα πλην του παρόντος −και τι ακριβώς σε αυτό− ανακηρύσσεται «κατ’ ουσία ανορθολογικό». Θα δούμε τότε, ότι το κύριο επιχείρημα είναι η «υπανάπτυξη της τεχνοεπιστημονικής σκέψης» (με την αντίστοιχη «υπανάπτυξη της υλικοτεχνικής βάσης»), εξαιτίας της οποίας, λέει το ιδεολόγημα, εκείνοι οι άνθρωποι έβλεπαν φαντάσματα εκεί που σήμερα, εμείς, βλέπουμε αλγόριθμους∙ και θα δούμε, ακόμη, πως τα περισσότερα από τα στοιχεία που, από την περιορισμένη μας σκοπιά του homo faber, σπεύδουμε να αποκαλέσουμε «ανορθολογικά» στα διαφορετικά Παραδείγματα, είναι επί της ουσίας συστατικά στοιχεία εκείνου που συγκροτεί μια κοινωνία ως όλον[5].

Εάν δεν ξεπεράσουμε λοιπόν αυτά τα δυο εμπόδια, θα μείνουμε ανίκανοι να διακρίνουμε κάτι διαφορετικό και να εμπνευστούμε από αυτό, και θα καταδικαστούμε να τρέχουμε ίσια μπροστά, όπου μας πάει το ρεύμα των κυρίαρχων προκαταλήψεων, ελπίζοντας μάταια πως ίσως το Σύστημα καταρρεύσει από μόνο του, «από τις δικές του αντιφάσεις»

Συμπεράσματα

Ο παγκόσμιος Τιτανικός δεν σώζεται με το ν’ αλλάζουμε τις θέσεις στις ξαπλώστρες του καταστρώματος∙

Δεν μπορούμε ν’ αλλάζουμε τον κόσμο χωρίς τον κόπο ν’ αλλάζουμε κι εμείς οι ίδιοι∙ 

Μια τέτοια διεργασία απαιτεί εμβάθυνση στο πρόβλημα, δηλαδή στο Σύστημα, που έχουμε να μας ταλαιπωρεί∙ 

Αλλά απαιτεί και κάτι ακόμα: 

Σθένος! Δηλαδή, σύμφωνα με τον εξαιρετικό ορισμό του Γιάννη Τσέγκου, «το συναίσθημα το οποίο μας διακατέχει όταν, μετά την καθ’ οιονδήποτε τρόπο απώλεια της Ισχύος (Εξουσίας), δεν καταρρέουμε εν τούτοις συναισθηματικώς»[6].

Που σημαίνει, αποδέσμευση από τη μαγεία του κυρίαρχου Παραδείγματος και συνάμα την ικανότητα να αφουγκραστούμε άλλα Παραδείγματα με το σεβασμό και την πληρότητα που απαιτείται προκειμένου να τα «μεταφράσουμε» σωστά ώστε ν’ αντλήσουμε από εκεί δείκτες διεξόδου από την παρούσα αλλοτρίωση.

 
 

[1] Donella H. Meadows, Dennis L. Meadows, Jorgen Randers, William W, Behrens, The Limits to Growth, 1972, Potomac Associates.

[2] ελληνική έκδοση, 1991, Βάνιας, μετάφραση Κωνσταντίνος Γεωργαντάς.

[3] The Structure of Scientific Revolutions, 1962, University of Chicago Press (ελληνική έκδοση, Αθήνα, 1997, Σύγχρονα Θέματα, μετάφραση Γ. Γεωργακόπουλος, Β. Κάλφας).

[4] Βλ. Ζακ Ελλύλ, Το τεχνικό σύστημα, Αθήνα, 2012, Αλήστου Μνήμης, μετάφραση Γ.Δ. Ιωαννίδης.

[6] Οι μεταμφιέσεις του ψυχοθεραπευτού, Αθήνα, 2002, Στιγμή.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ετικέτες

1000 ρέγγες (7) 1100 (1) 1789 (2) 1837 (1) 1846 (1) 1848 (1) 1850 (1) 1871 (1) 1900 (2) 1907 (1) 190cm (4) 1917 (12) 1919 (1) 1936 (2) 1939 (1) 1940 (1) 1943 (2) 1944 (1) 1946 (1) 1947 (1) 1950 (2) 1952 (1) 1957 (1) 1965 (3) 1967 (1) 1968 (5) 1969 (1) 1978 (2) 1980 (1) 1983 (1) 2003 (1) 2006 (1) 2008 (9) 2015 (1) Α. Μπορντίγκα/A. Bordiga (1) Α. Σβιατόγκορ/А. Святогор (1) Α.Ι. (7) Α.Κέννυ/A. Kenny (1) Α.Κοντ/A.Comte (1) Α.Ντ.Μονκρετιέν/A.de Montchretien (1) αγάπη (5) Αγγλία (3) Αγία Πετρούπολη (1) Αδάμ Σμιθ/Adam Smith (9) Αθήνα (13) Αιδ. Μπίλι/Rev Billy (1) Άινσταϊν (1) Αισχύλος (1) Άκης Πάνου (1) Ακρόπολη (2) Αλαίν Καγιέ/Alain Caillé (1) Άλαν Τιούρινγκ/Alan Turing (2) Άλασνταιρ Μακιντάιρ/Alasdair MacIntyre (1) Αλβέρτος ο Μέγας (1) Αλέκα Παπαρήγα (1) Αλέξανδρος Κοζέβ/Alexandre Kojève (2) Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1) Αλέξανδρος Σμέμαν/Александр Шмеман (1) Αλέξανδρος Σοκούροφ/Алекса́ндр Соку́ров (1) Αλέξανδρος Τομπάζης (1) Αλέξανδρος Τρόκκι/Alexander Trocchi (1) Αλεξάντερ Μπέρκμαν/Александр Беркман (3) Αλέξης Ασλάνογλου (2) Αλέξης Καλοφωλιάς (1) Αλέξης ντε Τοκβίλ/Alexis deTocqueville (3) αλήθεια (27) Αληthεια (2) Αλκιβιάδης (1) αλλοτρίωση (61) Αλμπέρ Καμύ/Albert Camus (2) Άλμπερτ Σπέερ/Albert Speer (2) Άλμπερτ Φίνεϊ/Albert Finney (1) Αλμπέρτο Καβαλκάντι/Alberto Cavalcanti (2) Άλμπρεχτ Ντύρερ/Albrecht Duhrer (1) Άλντους Χάξλεϊ/Aldus Haxley (1) Αλταμίρα (6) Αλφειός (1) Αναξίμανδρος (1) ανάπτυξη (17) αναρχισμός (11) Ανδρέας Εμπειρίκος (1) Ανδρέας Παπανδρέου (1) ανθρώπινα πιράνχας (33) ανθρωπολογία (3) Άννα Άρεντ/Hannah Arendt (8) Άννα Ιβάνοβνα Μπελιάι/Анна Ивановна Беляй (1) Άννα Κοκκίνου (1) Ανρί Ντεμπριγιώ/Henry Debrillaut (1) Ανρί Λεφέβρ/Henri Lefebre (4) Ανρί Μισώ/Henry Michaux (2) Άνσελμ Γιάπε/Anselm Jappe (1) Άνταμ Κέρτις/Adam Curtis (1) Αντίνοος (1) Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ/Antoine de Saint-Exupéry (1) Αντρέ Κερτέζ/André Kertész (1) Αντρέ Ορλεάν/André Orléan (5) Άντυ Γουώρχολ/Andy Warhol (2) Αντώνης Κουτρουμπής (1) αξία (13) Άρβο Περτ/Arvo Pärt (2) Αργυριάδης-Καλούμενος-Μπάτσης (1) Άρης Αλεξάνδρου (3) Άρης Κωνσταντινίδης (1) Άρης Μπερλής (1) Άρθουρ Λένινγκ/Arthur Lehning (1) Αρθούρος Σοπενχάουερ/Arthur Schopenhauer (3) Αριστοτέλης (14) Άσγκερ Γιόρν/Asger Jorn (22) Άυν Ραντ/Ayn Rand (3) Αφρική (2) Β. Γκ. Ζέμπαλντ/W. G. Sebald (2) Β.Α. Μότσαρτ/W.A/ Mozart (1) Βαγγέλης Αρτέμης (2) Βαλεντίν Βολόσινοφ/Валенти́н Воло́шинов (1) Βάλτερ Μπένγιαμιν/Walter Benjamin (6) Βανς Πάκαρντ/Vance Packard (2) Βασίλης Ηλιακόπουλος (2) Βασίλης Στρατιώτης (1) Βενετιά (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent Descombes (17) Βέρνερ Χέρτσογκ/Werner Herzog (1) Βερολίνο (3) βία (20) Βιετνάμ (2) Βίκτωρ Μπούλλα/Виктор Буллаa (1) Βίκτωρ Ουγκώ/Victor Hugo (1) Βίκτωρ Σερζ/Ви́ктор Киба́льчич (1) Βίκτωρ Σκλόφκσι/Ви́ктор Шкло́вский (3) Βίκτωρ Φρανκλ/Victor Frankl (2) Βίλεμ Φλούσερ/Vilem Flusser (1) Βίνσεντ Μπράουν/Vincent Browne (1) βιοτεχνολογία (6) Βλαδίμιρος Λένιν/Влади́мир Ле́нин (6) Βλαντίμιρ Μαγιακόφκι/Влади́мир Маяко́вский (2) βοηθήματα μνήμης (11) Γαλλία (8) Γένεσις (1) Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (4) Γερμανία (9) Γιάννηδες (1) Γιάννης Γρηγοριάδης (9) Γιάννης Ισιδώρου (4) Γιάννης Κάτρης (1) Γιάννης Πεδιώτης (3) Γιάννης Ρίτσος (3) Γιάννης Σκαρίμπας (3) Γιάννης Τσέγκος (1) Γιόζεφ Μπλοχ/Joseph Bloch (1) Γιόζεφ Ντίτζγκεν/Josef Dietzgen (1) γιορτή (18) Γιούργκεν Χάμπερμας/Jurgen Habermas (2) Γιόχαν Γκριμονπρέ/Johan Grimonprez (1) Γιόχαν Χουιζίνγκα/Johan Huizinga (3) Γιώργος Γαϊτάνος (1) Γιώργος Μακρής (1) Γιώργος Νικολαΐδης (1) Γιώργος Σεφέρης (2) Γιώργος Χαντζής (1) Γκ. Κ. Τσέστερτον/G.K. Chesterton (5) Γκ. Ράιλ/G. Ryle (1) Γκαίτε/Goethe (1) Γκέοργκ Ζίμελ/Georg Simmel (4) Γκετζ Άλυ/Götz Aly (1) Γκι Αμπέιγ/Guy Abeille (1) Γκίλμπερτ Ράιλ/Gilbert Ryle (2) Γκιόργκι Λίγκετι/György Ligeti (1) Γκιόργκι Λούκατς/György Lukács (4) Γκουίντο Καβαλκάντι/Guido Cavalcanti (1) Γκυ Ντεμπόρ/Guy Debord (23) Γκύντερ Άντερς/Günther Anders (9) γλώσσα (21) Γουάλας Στήβενς/Wallace Stevens (1) Γουδή (1) Γουίλιαμ Ήγγλετον/William Eggleton (1) Γουίλιαμ Μπάροους/William Burroughs (2) Γουίλιαμ Σαίξπηρ/William Shakespeare (3) Γούντι Άλλεν/Woody Allen (1) Γρηγόρης Βαλτινός (1) Δανία του Βορρά (2) Δανία του Νότου (5) Δελφοί (1) Δέσποινα Ζευκιλή (1) Δημήτρης Δημητριάδης (1) Δημήτρης Καραγιάννης (1) Δημήτρις Βεργέτης (1) δημιουργικότητα (8) Διεθνής (1) δικαιοσύνη (12) δοκιμασίες (3) Δουβλίνο (1) Δραπετσώνα (1) δυσφορία (30) Ε. Άνσκομπ/E. Anscombe (4) Ε. Βιλ/E. Will (1) Έ. Λ. Μάστερς / Ε. L. Masters (1) Ε.Ε. Κάμινγκς/E.E. Cummings (1) Ε.Χ. Γονατάς (1) Έζρα Πάουντ/Ezdra Pound (1) εικονική δημόσια σφαίρα (5) εικονογραφημένα κείμενα (10) εκπομπές (58) Ελβετία (1) Έλεν Κέλλερ/Helen Keller (1) Ελένη Ηλιοπούλου (1) Ελένη Μπέλλου (1) Ελευθερία (42) Ελευθεριακός (1) Ελίας Κανέττι/Elias Canetti (1) Εμίλ Μπενβενίστ/Emile Beneveniste (1) Εμίλ Ντυρκέμ/Emile Durkheim (1) Εμίλ Σιοράν/Emil Cioran (1) Έμιλυ Ντίκινσον/Emily Dickinson (2) Εμμανουήλ Καντ/Emmanuel Kant (2) Εμμανουήλ Λεβινάς/Emmanuel Levinas (3) Εμμανουήλ Μουνιέ/Emmanuel Mounier (1) Έντσο Τραβέρσο/Enzo Traverso (1) εξατομίκευση (46) εξέγερση (10) εξουσία (38) επανάσταση (25) επαναστατικός χαρτοπολτός (4) επιβίωση (5) επιστήμη (23) Έρασμος/Erasmus (1) εργασία (23) Ερίκ Σατί/Eric Satie (1) Έρικ Χομπσμπάουμ/Eric Hobsbaum (1) Έρνεστ Γκέλνερ/Ernest Gellner (1) Ερνστ Γιούνγκερ/Ernst Junger (2) Ερνστ Κασσίρερ/Ernst Cassirer (3) Ερνστ Μπλοχ/Ernst Bloch (1) ΕΡΩΔΙΟΣ (1) ΕΣΗΕΑ (2) ΕΣΣΔ (1) Ετιέν Ντε λα Μποεσί/Etien De la Boetie (1) Ευγένιος Ενρικέζ/Eugène Enriquez (1) Ευγένιος Ζαμιάτιν/Евге́ний Замя́тинn (1) Ευγένιος Ιονέσκο/Eugene Ionesco (1) ευρωπαϊκή προοπτική (49) ευτυχία (11) Ζ.-Ζ. Ρουσσώ/J.-J. Rousseau (1) Ζ.-Π. Βουαγιέ/J.-P. Voyer (5) Ζ.-Π. Ντιτέιγ/J.-P. Duteuil (1) Ζ.-Π. Ντυπουΐ/J.-P. Dupuy (1) Ζ.-Π. Σαρτρ/J.-P. Sartre (2) Ζακ Ελλύλ/Jacques Ellul (29) Ζακ Λακάν/Jacques Lacan (6) Ζακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (2) Ζακ Ντεριντά/Jacques Derrida (2) Ζακ Πρεβέρ/Jacques Prévert (2) Ζακ Σαπίρ/Jacques Sapir (2) Ζαν Ιτάρ/Jean Itard (1) Ζαν Μορώ/Jeanne Moreau (1) Ζαν Μπωντριγιάρ/Jean Baudrillard (1) Ζαν-Λυκ Γκοντάρ/Jean Luc Godard (3) Ζαν-Πιέρ Βερνάν/Jean Pierre Vernant (1) Ζαπατίστας (1) Ζάχα Χαντίντ/Zahā Ḥadīd (1) Ζάχος Παπαζαχαρίου (1) Ζεράρ Νταβί/Gerard Davy (1) Ζερμαίν Γκρηρ/Germaine Greer (1) Ζήσης Κοτιώνης (2) Ζήσης Σαρίκας (5) Ζιλ Ντελέζ/Gilles Deleuze (2) Ζιλ Ντωβέ/Gilles Dauve (1) Ζορ Βον/Zohr Vaughan (1) Ζύγκμουντ Μπάουμαν/Zygmunt Bauman (3) Ζυλ Ντωβέ/Gilles Dauvé (3) ζωή (46) Ζωρζ Μπατάιγ/Georges Bataille (1) ηθική (34) ΗΠΑ (19) Θανάσης Σβώλος (1) Θάτσερ/Thatcher (1) θέαμα/spectacle (14) Θένια Κουτρουμπή (1) Θεολόγος Βοσταντζόγλου (1) Θεός (16) Θεοφάνης Μελάς (2) Θεσσαλονίκη (2) Θήοντορ Ρόζακ/Theodore Roszak (1) θλίψη (12) Θοδωρής Χιώτης (1) Θόδωρος Ζιάκας (1) Θουκυδίδης (2) Ι.Θ. Κακριδής (1) Ίαν Χάκινγκ/Ian Hacking (3) Ιβάν Παβλόφ/Ива́н Па́влов (1) Ιβάν Τουργκένιεφ/Иван Тургенев (1) Ίγγα Κρεστενσεν/Inger Christensen (1) ιδρύματα τέχνης (7) ικέτες και ξένιοι (6) Ιλιάδα (1) Ιράν (1) Ισαάκ Μπ. Σίνγκερ/Isaac B. Singer (1) Ισπανία (1) Ισπαχάν (1) ιστορία (41) ισχύς (22) Ιχάμπ Χασσάν/Ihab Hassan (1) Ιωάννα Τσιβάκου (1) Ιωάννης ο Θεολόγος (1) Ιωσήφ Στάλιν/Ио́сиф Ста́лин (2) Κ.Π. Καβάφης (3) Κ.Σ. Λιούις/C.S. Lewis (4) Κάθλην Ρέιν/Kathleen Raine (1) καλλιτέχνες (24) Καλοκαίρι (8) Κάρελ Φουνκ/Karel Funk (1) Κάρεν Κίλιμνικ/Karen Kilimnik (1) Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ/Karl Georg Büchner (1) Καρλ Κορς/Karl Korsch (3) Καρλ Κράους/Karl Kraus (3) Καρλ Μαρξ/Karl Marx (33) Καρλ Πολάνυι/Karl Polanyi (2) Καρλ Σμιτ/Karl Schmidt (1) Καρλομάγνος (1) Κάρολος Δαρβίνος/Charles Darwin (1) Καρτέσιος/Descartes (7) Καταστασιακή Διεθνής/Internationale Situationniste (9) καταστασιακοί/situationnistes (20) Κατερίνα Αθανασίου (1) Κατερίνα Ηλιοπούλου (8) Κέβιν Κέλι/Kevin Kelly (2) Κεν Λόουτς/Ken Loach (1) Κεν Ρόμπινσον/Ken Robinson (1) Κένεθ Γκέργκεν/Kenneth Gergen (1) κενό (18) κεφαλαιοκρατία (38) Κίνα (1) Κλάους Κάρστενσον/Claus Carstensen (1) Κλερ Οζιάς/Claire Auzias (1) Κλωντ Λεβί-Στρώς/Claude Lévi-Strauss (4) Κομμούνα (1) κομμουνισμός (10) Κόνσταντ/Constant Niewenhuys (1) Κοπεγχάγη (1) Κόρα Ντάιαμοντ/Cora Diamond (1) Κορνήλιος Καστοριάδης (10) Κουρτ Βάιλ/Kurt Weil (1) Κουρτ Σβίττερς/Kurt Schwitters (1) κράτος (14) κρίση (33) Κριστιάν Ντελακαμπάιν/Christiane Delacampaigne (1) Κριστίν Λαγκάρντ/Christine Laguarde (1) Κριστόφ Κισλόφσκι/Krzysztof Kieslowski (1) Κρίστοφερ Λας/Christopher Lasch (4) Κροστάνδη (1) κυριαρχία (13) Κωνσταντίνος Καραμανλής (1) Κωνσταντίνος Ματσούκας (1) Κώστας Βάρναλης (1) Κώστας Δεσποινιάδης (4) Κώστας Κολημένος (1) Κώστας Παπαϊωάννου (7) Κώστας Χριστοδούλου (1) Κωστής Βελόνης (1) Κωστής Παπαγιώργης (2) Λ. Βίττγκενσταϊν/L. Wittgenstein (17) Λα Μετρί/ La Mettrie (1) Λάζαρος Αρσενίου (3) Λάκι Λουτσιάνο/Lucky Luciano (1) Λάμπρος Κωνσταντάρας (1) Λάο Τσε/老子 (1) Λαρς φον Τρίερ/Lars von Trier (1) λενινισμός (6) Λεξικό Κριαρά (1) Λεξικό Liddell-Scott (2) Λέο Στράους/Leo Strauss (1) Λεόν Βαλράς/Léon Walras (2) Λέσχη Φιλελεύθερης Ανάγνωσης (1) Λετονία (1) Λετριστές/Lettristes (1) Λέων Σεστώφ/Лев Шесто́в (2) Λέων Τρότσκι/Лев Тро́цкий (3) Λιούις Μάμφορντ/Lewis Mumford (10) λογική (3) Λογιόλα/Loyola (1) Λόγος (26) λογοτεχνία (25) Λονδίνο (3) Λουί Αραγκόν/Louis Aragon (1) Λουί Μαλ/Louis Mal (1) Λουΐ ντε Σαιν Ζυστ/Louis de Saint Juste (1) Λουί Ντυμόν/Louis Dumont (7) Λουίς Αλτουσέρ/Louis Althusser (1) Λουίς Μπουνιουέλ/Louis Buñuel (3) Λουσιέν Μαλζόν/Lucien Malson (1) Λουσίντα και Ντέιβις Μάτλοκ/L & D Matlock (1) Λυγκέας (2) Λωτρεαμόν/Lautréamont (7) Μ. Γκωσέ/M. Gauchet (1) Μάης '68 (1) Μάικ Κέλυ/Mike Kelley (1) Μάικλ Χάρντ/Michael Hardt (1) Μάκης Μηλάτος (1) Μακιαβέλλι/Machiavelli (4) Μάλκολμ Λόουρι/Malcolm Lowry (1) Μάλκολμ Χ/Malcolm X (1) μανιφέστα (65) Μανόλης Λαμπρίδης (1) Μανώλης Αναγνωστάκης (3) Μαξ Βέμπερ/Max Weber (2) Μαξ Ήστμαν/Max Eastman (1) Μαρακές (1) Μάρθα Γκέλχορν/Martha Gellhorn (1) Μαρί ντε Ενζέλ/Marie de Hennezel (1) Μαρίνα Τσβετάγιεβα/Мари́на Цвета́ева (3) Μάρσαλ Σάλινς/Marshall Sahlins (5) Μαρσέλ Μαριέν/Marcel Mariën (1) Μαρσέλ Μως/Marcel Mauss (1) Μαρσέλ Ντυσάν/Marcel Duchamp (1) Μάρτζορι Πέρλοφ/Marjorie Perloff (1) Μάρτζορι Ρόουλινγκ/Marjorie Rowling (1) Μάρτιν Λούθερ Κινγκ/M.L. King (1) Μάρτιν Μπούμπερ/Martin Buber (1) Μάρτιν Χάιντεγγερ/Martin Heidegger (5) μελαγχολία (5) Μελούνα (1) Μέριλυν (1) Μεσαίωνας (7) Μέση Ανατολή (1) μεταμοντέρνο (10) μεταμορφωτική δύναμη (34) μηδέν (11) μηδενισμός (35) Μηνάς Εμμανουήλ (1) Μίλτος Θεοδοσίου (2) Μίλτος Σαχτούρης (2) Μίλτων Φρίντμαν/Milton Friedmann (1) Μιριέλ Μπαρμπερί/Muriel Barbery (1) Μισέλ Αλιετά/Michel Aglietta (1) Μισέλ Ουελμπέκ/Michel Houellebecq (3) Μισέλ Πικολί/Michel Piccoli (1) Μισέλ Σερ/Michel Serres (1) Μισέλ Τουρνιέ/Michel Tournier (2) Μισέλ Φουκώ/Michel Foucault (12) ΜΙΤ (1) Μίχαελ Λέβι/Michael Loewy (2) Μιχαήλ Θερβάντες/Miguel Cervantes (1) Μιχαήλ Μπακούνιν/Михаил Бакунин (2) Μιχαήλ Μπαχτίν/Михаи́л Бахти́н (1) Μιχαηλάγγελος Αντονιόνι/Michelangelo Antonioni (2) Μιχάλης Πάγκαλος (1) Μόμπυ Ντικ (1) Μόρις Ντρούρι/Maurice Drury (1) μουσική (36) Μουσταφά Καγιάτι/Mustafa Khayati (1) μοφερισμός/mofferism (6) Μπαρούχ Σπινόζα/Baruch Spinoza (1) Μπάρυ Άνσγουωρθ/Barry Unsworth (1) Μπέλα Ταρ/Béla Tarr (1) Μπέρναρντ Μάντεβιλ/Bernard Mandeville (1) Μπέρτολντ Μπρεχτ/Bertold Brecht (3) Μπίφο Μπεράρντι/Bifo Berardi (2) Μπλεζ Πασκάλ/Blaise Pascal (1) Μπομπ Ντύλαν/Bon Dylan (1) Μπρέτον Γουντς (1) Μπριζίτ Μπαρντό/Brigitte Bardot (2) Μύκονος (1) μυστικισμός (1) Μωρίς Μερλώ-Ποντύ/Maurice Merleau-Ponty (2) Ν.Α. Μπερντγιάεφ/ Н/ А. Бердя́ев (1) Ν.Γ. Πεντζίκης (1) Ναζίμ Χικμέτ (1) ναζιστοφασισμός (29) ναρκισσισμός (10) Νασρεντίν Χότζας (1) ναυαγοί (2) Νέα Ζηλανδία (1) Νέα Υόρκη (2) Νεάντερταλ (1) νεοφιλελευθερισμός (12) Νίκος Εγγονόπουλος (3) Νίκος Ζαχαριάδης (2) Νίκος Καρούζος (4) Νίκος Μπελογιάννης (1) Νίκος Σκοπλάκης (1) Νίκος Buccanier Κούρκουλος (7) Νόαμ Τσόμσκι/Noam Chomsky (1) Νόρμπερτ Ελίας/Norbert Elias (1) νους (24) Νούτσιο Όρντινε/Nuccio Ordine (1) Ντ. Ουίγκινς/D. Wiggins (2) Ντ. Χάνκοκ/D. Hancock (1) Ντέιβιντ Λυντς/David Lynch (3) Ντέιβιντ Μπομ/David Bohm (1) Ντέιβιντ Ρικάρντο/David Ricardo (4) Ντέιβιντ Χιούμ/David Hume (4) Ντέσμοντ Μόρις/Desmont Morris (1) Ντμίτρι Πρίγκοφ/Дми́трий При́гов (1) Ντον Ντελίλο/Don Delillo (2) Ντόναλντ Γουίνικοτ/Donald Winnicott (2) Ντονέλα Μήντοους/Donella Meadows (1) Ξενοδοχείο των Ξένων (2) Ξενοφών (3) ξεψάρωμα (3) Ο. Σ. Βίκτορ/H. St Victor (1) Οδύσσεια (2) οικονομία (52) Οκτάβιο Πας/Octavio Paz (2) Όλγα Γερογιαννάκη (1) όλεθρος (29) Όμηρος (1) ομιλίες (13) ΟΟΣΑ (1) Ορφέας Απέργης (2) Όσκαρ Ουάιλντ/Oskar Wilde (2) Ουίσταν Ώντεν/Wystan Auden (3) Ουόλτ Ουΐτμαν/Walt Whitman (1) Π.Α.Ρενουάρ/P.A.Renoir (1) Π.Μ.Σ. Χάκερ/P.M.S. Hacker (6) παιδεία (7) παιχνίδι (7) Παναγιώτης Κονδύλης (10) Παπάγος (1) παπαρολογία (7) παράδοση (4) παραμύθιασμα (2) Παρίσι (1) Πάρνηθα (1) Πασκάλ Ενζέλ/Pascal Engel (1) Πάσχος Μανδραβέλης (3) Πέδρο Ματέο/Pedro Mateo (1) Πέπη Ρηγοπούλου (1) περιπέτεια (3) Πέτρος Αρτάνης (1) Πέτρος Κορνήλιος/Pierre Corneille (1) Πέτρος Παπαθανασίου (1) Πήτερ Γκητς/P.T. Geach (2) Πήτερ Κρηφτ/Peter Kreeft (1) Πήτερ Μπρουκ/Peter Brook (1) Πήτερ Ουίντς/Peter Winch (2) Πήτερ Ουότκινς/Peter Watkins (1) Πιέρ Μανάν/Pierre Manent (1) Πιέρ Μπουρντιέ/Pierre Bourdieu (1) Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν/Pierre-Joseph Proudhon (1) Πλαστήρας (2) Πλάτωνας (4) πλουραλισμός (1) ποίηση (68) πολεμικά κείμενα (11) πόλεμος (26) πόλη (25) πολιτική (49) Ποτάμι (1) προαίρεση (1) προεκλογικά μηνύματα (9) προλεταριάτο (47) Προμηθέας (1) προπαγάνδα (57) Πωλ Βιριλιό/Paul Virilio (1) Πωλ Βαλερύ/Paul Valery (1) Πωλ Ζοριόν/Paul Jorion (1) Πωλ Ζωγραφάκης (1) Πωλ Λαφάργκ/Paul Lafargue (2) Πωλ Ρικέρ/Paul Ricoeur (2) Ρ. ΜακΝαμάρα/R. MacNamara (3) Ραούλ Βανεγκέμ/Raoul Vaneigem (6) Ραούλ Σουρίτα/Raul Zurita (1) Ρας Ρίις/Rush Rhees (1) Ράσελ Τζάκομπι/Russel Jacobi (3) Ρέι Μπράντμπερι/Ray Bradbury (1) Ρέιμοντ Κάρβερ/Raymond Carver (1) Ρενέ Ζιράρ/René Girard (10) Ρενέ Κλερ/ René Clair (1) Ρισελιέ/Richelieu (1) Ρίτα Γκαβέρα (1) Ρίτσαρντ Κόμπντεν/Richard Cobden (1) Ρίτσαρντ Μοράν/Richard Moran (1) Ρίτσαρντ Ρόρτι/Richard Rorty (7) Ροβεσπιέρος (1) Ρόζα Λούξεμπουργκ/Rosa Luxembourg (3) Ρόζενταλ-Γιούντιν (1) ρομαντισμός (4) Ρομπέρ Αντέλμ/Robert Antelme (1) Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ/Robert Oppenheimer (1) Ρόμπερτ Ρέντφορντ/Robert Redford (1) Ρόμπερτ Φρανκ/Robert Frank (1) Ρόμπερτ Χας/Robert Hass (2) Ρομπέρτο Χουαρόθ/Roberto Juarroz (1) Ρουμανία (1) Ρωσία (3) Σ. Μπενβενούτο/S. Benvenuto (1) Σ. Πιρόν/S. Piron (1) Σαίξπηρ/Shakespeare (1) Σαν Φρανσίσκο (1) σαπουνόφουσκες (10) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Πεγκί/Charles Péguy (1) Σαρλ Φουριέ/Charles Fourier (1) Σβετλάνα Αλεξίεβιτς/Светлана Алексиевич (1) Σέρεν Κίρκεγκωρ/Søren Kierkegaard (5) Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου (1) Σέσιλ ντε Μιλ/Cecil DeMille (1) σθένος (4) Σιμόν Βέιλ/Simone Weil (6) Σιμόν Λέις/Simon Leys (1) σινεμά (44) Σίνεντ Ο'Κόνορ/Sinead O'Connor (1) Σίντνεϊ Λιουμέτ/Sidney Lumet (1) Σίσυφος (1) σκεπτικισμός (6) Σκιπίων ο Αφρικανός (1) σκουπιδοντενεκέδες (1) Σλαβόι Ζίζεκ/Slavoj Žižek (4) Σόνια (1) σοσιαλδημοκρατία (7) Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα (1) Σουηδία (3) Σουν Τζου/ 孫子 (1) σουρεαλισμός (7) σοφία (6) Σπύρος Κυριαζόπουλος (7) σταλινισμός (14) Σταμάτης Γονίδης (1) Σταμάτης Πολενάκης (1) Στάνλεϊ Κάβελ/Stanley Cavell (2) Στάνλεϊ Κιούμπρικ/Stanley Kubrick (1) Στάντις Λώουντερ/Standish Lawder (2) Στέλιος Κούλογλου (1) Στέλιος Ράμφος (1) Στεφάν Λαβινιότ/Stéphane Lavignotte (1) Στέφανος Λουπάσκο/Stephan Lupasco (4) Στέφανoς Ροζάνης (8) Στήβεν Πίνκερ/Steven Pinker (2) στρατόπεδα εργασίας (10) στρατόπερα αναψυχής (1) Σύλβια Πλαθ/Sylvia Plath (1) Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (3) Σύνταγμα (1) σχετικισμός (2) Σωκράτης (4) σώμα (3) Τ.Κ.Παπατσώνης (2) Τ.Σ. Έλλιοτ/T.S. Elliot (3) Τάκης Μίχας (2) Ταλίν (1) Τάλκοτ Πάρσονς/Talcott Parsons (1) Τάσος Λάγγης (2) Τέοντορ Αντόρνο/Theodor Adorno (1) τέχνη (71) τεχνικό σύστημα (40) τεχνοκρατία (28) τεχνολογικός μεσσιανισμός (41) τεχνοσάχλα (16) Τζ. Μπένθαμ/J. Bentham (1) Τζ. Ρ. Σάουλ/J. R. Saul (8) Τζ. Σενμπάουμσφελντ/G. Schönbaumsfeld (1) Τζ. Στ. Μιλλ/J. St. Mill (1) Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν/J.R.R. Tolkien (1) Τζακ Α. Γκόλντστοουν/Jack A. Goldstone (1) Τζέημς Μπάλντουιν/James Baldwin (1) Τζέφρεϊ Χερφ/Jeffrey Herf (1) Τζον Γκρέι/John Gray (1) Τζον Κ. Γκαλμπρέιθ/John K. Galbraith (1) Τζον Λοκ/John Locke (3) Τζον Μ. Κούτσι/John M. Coetzee (2) Τζον Ρωλς/John Rawls (2) Τζον Σερλ/John Searle (6) Τζον Στάινμπεκ/John Steinbeck (1) Τζον Φ. Κέννεντυ/John F. Kennedy (3) Τζον Φόουλς/John Fowles (1) Τζον Χιούστον/John Houston (1) Τζον Ώστιν/John Austin (1) Τζορτζ Όργουελ/George Orwell (4) Τζορτζ Στάινερ/George Steiner (2) Τζόρτζιο Αγκάμπεν/Giorgio Agamben (4) Τζουζέπε Πίνοτ-Γκαλίτσιο/Giuseppe Pinot-Gallizio (1) Τζούλια Κρίστεβα/Julia Cristeva (1) Τομά Λεπετιέ/Thomas Lepeltier (1) Τομάς Ιμπάνιεθ/Tomás Ibáñez (1) Τόμας Πίντσον/ Thomas Pynchon (1) Τόμας Ρηντ/Thomas Reid (2) Τόμας Χομπς/Thomas Hobbes (4) Τόνι Νέγκρι/Toni Negri (2) Τόνι Σουάρτζ/Tony Schwartz (1) τραγωδία (10) Τρανσχιουμανισμός (1) Τριλεκτική (11) Τριστάν Τζαρά/Tristan Tzara (1) Τρόικα (21) Τσαρλς Ντέιβενπορτ/Charles Davenport (1) Τσαρλς Ράιτ Μιλλς/Charles Wright Mills (1) Τσαρλς Σ. Περς/Charles S. Peirce (1) Τσαρλς Τέιλορ/Charles Taylor (1) Τσαρλς Φορτ/Charles Fort (1) τυραννία (14) Υβ Λε Μανάκ/Yves Le Manach (9) Υβ Μισώ/Yves Michaud (1) υλισμός (13) υπαρξισμός (3) υποκείμενο (29) υπομονή (2) Φ. Ε. Ρεϊνάλ/F. E. Reynal (1) Φ. Σελίν/. Céline (1) Φ.Ντ. Πητ/F.D.Peat (1) Φαινομενολογία (1) Φελίξ Γκουαταρί/Félix Guattari (1) Φερνάντο Αρρραμπάλ/Fernando Arrabal (1) Φερνάντο Πεσσόα/Fernando Pessoa (2) Φθινόπωρο (1) Φίγκαρο (1) Φίλιπ Λάρκιν/Philip Larkin (1) Φιλοσοφία (77) Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι/Фёдор Достоевский (5) Φλαν Ο' Μπράϊαν/Flann O' Brien (1) Φουκουσίμα (3) Φρ. Ένγκελς/Fr. Engels (7) Φρ. Νίτσε/Fr. Nietsche (11) Φρ. Σιμιάν/Fr. Simiand (1) Φρ. Φουρκέ/Fr. Fourquet (1) Φράνσις Μπέικον/Francis Bacon (1) Φρανσουά Γκρουά/François Grua (1) Φρανσουά Καραντέκ/François Caradec (1) Φρανσουά Λυοτάρ/François Lyotard (1) Φρανσουά Φουρκέ/François Fourquet (1) Φραντς Κάφκα/Frantz Kafka (2) Φρέντερικ Τέιλορ/Frederick Taylor (1) Φρέντερικ Τζέιμσον/Frederick Jameson (1) Φρήντριχ Γιάκομπι/Friedrich Jacobi (1) Φρήντριχ Έμπερτ/Fredrich Ebert (1) Φρήντριχ Μουρνάου/Friedrich Murnau (1) Φρήντριχ Χάγιεκ/Friedriech Hayek (2) Φριτς Λάιστ/Fritz Leist (1) φρμκ (13) Φρόιντ/Freud (5) Φώτης Τερζάκης (1) Χ. Λ. Μπόρχες/J. L. Borges (2) Χ. Μ. Εντσενσμπέργκερ/H. M. Enzensberger (1) Χάιμε Σεμπρούν/Jaime Semprun (1) χαρά (5) Χάρβαρντ (1) Χάρης Βλαβιανός (1) Χάρι Χόλε (1) Χάρυ Γκουγκενχάιμ/Harry Guggenheim (1) Χάρυ Φράνκφουρτ/Harry Frankfurt (1) Χέγκελ/Hegel (12) Χέερτ Μακ/Geert Mak (3) Χένρικ Ίψεν/H. Ibsen (1) Χέρμαν Μέλβιλ/Herman Melville (1) Χέρμπερτ Μαρκούζε/Herbert Marcuse (2) Χιλή (1) Χίλντε ντε Μπράιν/Hilde de Bruijn (1) χιούμορ (29) Χιροσίμα (4) Χλόη Κολλύρη (1) Χουάλ Βίβες/Juan Vives (1) χρήμα (14) χρήμα και μαγεία (21) Χρήστος Βακαλόπουλος (1) Χριστός (3) χρόνος (10) ψυχή (12) ωφελιμισμός (13) A.I. (6) Ange S. Vlachos (1) Bar Beduin (1) Beatnics (1) beton7 (12) BHL (2) Biennale (2) Bloomberg (1) Bob Dylan (1) Bob Marley (1) Bodies (3) Bruce Springsteen (1) Cinemarian (3) CNN (1) dada (2) dangerfew (77) David Bowie (1) DAVOS (2) Descombes (1) DOCUMENTA (1) Einsatzgruppe D (1) EMAF (1) Frank Zappa (3) Gaston Bachelard/Γκαστόν Μπασλάρ (1) Happyfew (5) HighSpeedAcces (1) Hippies (1) Hollowsky (163) Iggy Pop (1) Il Consigliere (3) intothepill (2) izi (231) Janitoring (1) Jazz (2) Jeffrey Lee Pierce (1) Jimmy Cliff (1) Joe Strummer (1) Johnny Cash (2) Keith Richards (1) La Tribune (1) Malaguena (1) Mark Twain (1) Miles Davis (2) Monty Python (1) Muppet Show (1) nem68 (1) Nick Cave (1) Nosotros (1) psonia (4) RadioBubble (61) Renty (3) Ringo Star (1) RSA (1) Salon De Vortex (5) Scott Asheton (1) Serajevomag (1) sexbox (2) socialmedia (2) Tales from the Crypt (1) TESTS! (6) TwixtLab (1) UNICEF (1) urban hacking (13) Wall Street Journal (1) wobblies (2) Zακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (1) Zabriskie Point (1) zi (1) Zoviets (1)