Διαβάσαμε στον ΙΟ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» του
Σαββάτου 10/11/2007:
«Ενδιαφέρον σχόλιο του συναδέλφου Γιώργου Τουτουδάκη για την υπόθεση των Ζωνιανών βρήκαμε στην ιστοσελίδα του ραδιοφωνικού σταθμού 104,4 του Αγίου Νικολάου (http://www.104fm.gr/): 'Ο μόνος τρόπος για να πάψουν όλα αυτά, είναι να σκύψει το κράτος με αγάπη και αληθινό ενδιαφέρον πάνω από την περιοχή, για να δείξει σε όλους αυτούς τους ξεχασμένους ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα σ' αυτή τη ζωή πέρα από τη χασισοφυτεία, τα όπλα, τη ζωοκλοπή και τα 4Χ4. Θα πρέπει όμως να οπλιστεί και με απίστευτα αποθέματα υπομονής και να χωνέψει, επιτέλους ότι ο τσαμπουκάς της καταστολής δεν έχει αποτέλεσμα'». [τα bold δικά μας]
Καλοπροαίρετα όλα αυτά, όμως η αλήθεια είναι πως δεν
υπήρξε, ούτε υπάρχει, ούτε και θα υπάρξει πάνω στη Γη κράτος, ικανό να «σκύψει
με αγάπη και αληθινό ενδιαφέρον» σε οποιαδήποτε περιοχή. Ούτε βεβαίως και
κράτος, ικανό να οπλιστεί «με απίστευτα αποθέματα υπομονής».
Το κράτος είναι ένας απρόσωπος μηχανισμός ισχύος και δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο. Η αγάπη, το αληθινό ενδιαφέρον και τα απίστευτα αποθέματα υπομονής, τού είναι εντελώς ξένα κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.
Η επίκληση στον κρατικό ανθρωπισμό, όσο καλοπροαίρετη κι αν είναι, φανερώνει απλώς ότι στηρίζει τις ελπίδες της στη μεταβίβαση των προβλημάτων και των λύσεών τους σε έναν απρόσωπο μηχανισμό ισχύος.
Σε αυτή την
προοπτική όμως, τα προβλήματα που αφορούν σε θέματα παιδείας και ποιότητας του κοινωνικού δεσμού, δεν λύνονται. Απλώς,
μπαλώνονται στην επιφάνεια και επιδεινώνονται σε βάθος.
Και αυτό είναι ο
ορισμός και η πεμπτουσία της Σοσιαλδημοκρατίας.
6 σχόλια:
Αν τα Ζωνιανά σε κάναν να ξαναρχίσεις το μπλογκ, μπράβο τους. Ελπίζω να μη χρειάζεται να γεμίσει η Ελλάδα κουμπουροφόρους για να το συνεχίσεις.
Όσον αφορά για το θέμα. Νομίζω ότι αν ο κρατικός μηχανισμός δρούσε εξ αρχής ως μηχανισμός ισχύος, χωρίς "ανθρωπισμούς" με κουμπαριές εκπροσώπων του κράτους και του παρακράτους, δεν θα είχαμε φαινόμενα Κρητικής μαφίας και δεν θα γινόταν τα Ζωνιανά αφορμή να ξαναρχίσεις το μπλογκ.
Αν μου υποσχεθείς ότι θα συνεχίσεις να γράφεις ανεξάρτητα από την εξάπλωση της μαφίας, θα πρότεινα να παταχθεί παραδειγματικά στα Ζωνιανά, πριν εξαπλωθεί και μετά δεν ξερριζώνεται με τίποτε, όπως στην Ιταλία.
Γιάννη, μήπως η σκέψη που κάνει "επίκληση στον κρατικό ανθρωπισμό" δεν είναι απλά "ουτοπική" αλλά... δυστοπική;!
Χαίρε!
Κ.Δ.
@ φίλε Κ.Δ.,
για μένα ουτοπική είναι μια σκέψη, που δεν αντιλαμβάνεται σε όλο τους το βάθος τη δεινότητα και την τραγικότητα του ανθρώπινου όντος` που νομίζει, ότι πρόκειται για χαρακτηριστικά προσωρινά-"ιστορικά", επίκτητα-"πολιτιστικά" απλώς, τα οποία μπορούν να υπερνικηθούν ολοκληρωτικά "αύριο"` και που λογαριάζει, ότι ανάμεσα στο τραγικό τώρα και το φωτεινό αύριο υπάρχει ένας μοχλός (εν προκειμένω: το ιδανικό κράτος), που θα πετύχει την ποθητή μετατροπή της Γης σε Παράδεισο.
χμ, οπωσδήποτε δεν θα γίνει η γη παράδεισος.. (αλήθεια τι είναι ο παράδεισος;)
οπωσδήποτε οι εύκολα ανθρωπιστές όπου δεν μπορούν να μιλήσουν με ρεαλισμό αρχίζουν τα ευχολόγια
Όμως η κοινωνία λαμβάνει και μηνύματα ανθρωπισμού και κάποιες στιγμές, λίγες μεν, αλλά αποφασιστικές, επηρεάζουν και το κράτος της..
Εκ, του μη όντος, αλλά εις το όν παραγόμενοι, ζωή και θάνατος αντάμα.
Ας μην είμαστε μόνο πεσιμιστές.
Τα Ζωνιανά είναι δημιούργημα του Κράτους:
Οι Επιδοτήσεις χωρίς αντίκρυσμα και για ανύπαρκτα κουράδια, έφεραν την χασικαλλιέργεια όταν τέλειωσαν, μετά άρχισε η σιωπή.
Αλήθεια όταν δινόταν οι επιδοτήσεις κανείς δεν σκέφτηκε να τις συνδυάσει με τον στόχο του περιορισμού της σχολικής εγκατάλειψης;
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι ζωνιανοί είναι "ξεχασμένοι" και θα πρέπει να το ρίξουν στις χασισοκαλλιέργειες για να "επιζήσουν" με 4Χ4 ενώ οι υπόλοιποι ξεχασμένοι δεν διανοούνται κάτι τέτοιο. Ούτε καταλαβαίνω το γλύψιμο που πέφτει προς αυτή την περιοχή για να αποτρέψουν τα χειρότερα. Ισχύουνόι ίδιοι νόμοι και η ίδια μεταχείριση για όλους τους έλληνες ή ορισμένες περιοχές έχουν το ακαταλόγιστο των νταϊδων;
Πράγματι, είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι, για όσα συμβαίνουν χρόνια τώρα στα Ζωνιανά, φταίει η κρατική "απονιά" ... οπότε και η λύση θα ήταν η κρατική "συμπόνια".
Αυτή η μανία μετάθεσης των ευθυνών είτε σε άπαντες (άρα σε κανέναν - βλ. Πάρνηθα), είτε σε εύκολες ασάφειες ("φταίει το κράτος"), μού δίνει στα νεύρα!
Δημοσίευση σχολίου