Ήταν, λέει, ένα γεροντάκι. Σκάλιζε και φρόντιζε μια μικρούλα μηλιά. Περνάει ένας νεαρός κι αρχίζει την πλάκα:
- Μα γιατί την
ποτίζεις και τη σκαλίζεις τζάμπα τη μηλιά; Σάμπως θα κερδίσεις τίποτε από δαύτην; Όταν
θα κάνει το πρώτο της μήλο, εσύ θα είσαι μακαρίτης από καιρό!
Και το
γεροντάκι τού απαντάει:
- Όπως εγώ γεύτηκα καρπούς από δέντρα που
φύτεψαν και φρόντισαν πριν από μένα γεροντάκια χωρίς να προλάβουνε να τα
χαρούν, έτσι κι εγώ θ' αφήσω πίσω μου καρπούς για τους επόμενους.
Αν ο καθένας κοιτάζει μόνο έως εκεί που φτάνει η σκιά του, ή το πιο άμεσο συμφέρον του, θα έρθει η ώρα που όσες λογιστικές κι αν γίνουν, δεν πρόκειται να γλυτώσει την ψάθα ... κι αν όχι αυτός, τα παιδιά του.
Αν ο καθένας κοιτάζει μόνο έως εκεί που φτάνει η σκιά του, ή το πιο άμεσο συμφέρον του, θα έρθει η ώρα που όσες λογιστικές κι αν γίνουν, δεν πρόκειται να γλυτώσει την ψάθα ... κι αν όχι αυτός, τα παιδιά του.
