«Τα πλήθη των αρχαίων θεών, έχοντας χάσει τη μαγεία τους και παίρνοντας γι’ αυτό τη μορφή απρόσωπων δυνάμεων, σηκώνονται από τους τάφους τους, παλεύουν να υποτάξουν και πάλι τη ζωή μας στην εξουσία τους και ξαναπιάνουν την αιώνια αντιμαχία τους. Απ’ όπου και τα βάσανα του σύγχρονου ανθρώπου, που αποδεικνύονται ιδιαίτερα οδυνηρά για τη νέα γενιά : πώς να σταθεί κανείς στο ύψος μιας τέτοιας καθημερινής ζωής; Από αυτή την αίσθηση αδυναμίας πηγάζουν οι πολυποίκιλες αναζητήσεις “βιωματικών εμπειριών”, διότι είναι πράγματι αδυναμία το να μην είσαι ικανός να κοιτάξεις κατάματα τη μοίρα του καιρού σου.»
Μαξ Βέμπερ, αναφερόμενος στο ζήτημα του «πολυθεϊσμού των αξιών» στις σύγχρονες κοινωνίες, στο Η επιστήμη ως επάγγελμα (διάλεξη στους φοιτητές του πανεπιστημίου του Μονάχου, 1919)
* στη φωτογραφία το _#ιστουγενι&@τι# δέντρο που έστησαν στις Βρυξέλλες ακριβώς πριν από 10 χρόνια, το Δεκέμβρη του 2012
