ΣΥΝΤΟΜΕΥΣΕΙΣ
Ο εκπίπτων μοντέρνος καπιταλισμός στήριξε την κυριαρχία του μέχρι σήμερα στην οικειοποίηση και στην πραγμάτωση των ερμηνειών που του έδωσαν οι κριτές και οι επικριτές του. Στον νέο κόσμο, που με βία θα αντικαταστήσει τον παλαιό , οι σχέσεις και οι συνθήκες παραγωγής θα θεωρούνται ως η αιτία της δυστυχίας ενός πάλαι ποτέ σκοτεινού μεσαίωνα. Το θέαμα δεν θα είναι παρά η σκόνη από τα ερείπια του παρελθόντος που θα σηκώνεται λίγα εκατοστά από το έδαφος σε κάθε μας βήμα.
Διατυπώνουμε στο μικρό κείμενο που ακολουθεί τις 11 πρώτες απο τις «Θέσεις για την κοινωνία της ταχυπρόσβασης» που αφορούν τον επερχόμενο αυτόν κόσμο.
Α. Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ
1.
H ζωή των κοινωνιών στις οποίες κυριαρχούν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής εκδηλώνεται σαν μια τεράστια συσσώρευση πληροφοριών. Η αξία της αναπαράστασης αντικαθίσταται από την αξία της ταχυπρόσβασης [hi-Speedaccess] Οι συντυχίες και τα ενδεχόμενα που προκύπτουν, ανάγουν τις παραγωγικές σχέσεις σε συμβάντα που χαρακτηρίζονται από το κύρος του Αληθούς.
2.
Οι πληροφορίες που αποσπάστηκαν από κάθε πλευρά της ζωής, συγχωνεύονται σ' ένα κοινό ρεύμα.
Η άμεσα θεωρημένη πραγματικότητα στροβιλίζεται με απίστευτη ταχύτητα
μέσα στην ίδια της τη γενική ενότητα σαν ένας
κόσμος, αντικείμενο της ταχυπρόσβασης.
Η εξειδίκευση των πληροφοριών του κόσμου ξαναβρίσκεται,
ολοκληρωμένη, μέσα στον κόσμο της αυτονομημένης
πληροφορίας.
Η ταχυπρόσβαση γίνεται το φαντασιακό θεμέλιο της κοινωνίας.
3.
Η ταχυπρόσβαση παρουσιάζεται ταυτόχρονα σαν η ίδια η κοινωνία,
σαν ένα μέρος της κοινωνίας, και σαν όργανο ενοποίησης.
Η ενιαία κοινωνία συγκεντρώνει κάθε δεδομένο και κάθε αντίληψη στον ίδιο τομέα.
Επειδή ακριβώς ο τομέας αυτός είναι αδιαχώριστος, αποτελεί το χώρο του περιπλανώμενου δεδομένου και της υπερ-αληθούς αντίληψης και η ενοποίηση που πραγματοποιεί ακυρώνει δια παντός τον πρότερο γενικευμένο διαχωρισμό. Η ευτυχία είναι προ των πυλών.
4.
Η πληροφορία πλέον δεν είναι ένα σύνολο δεδομένων, αλλά μια κοινωνική
σχέση ατόμων μεσολαβημένη από δεδομένα.
Η πληροφορία δεν μπορεί να νοηθεί σαν κατάχρηση ενός
κόσμου συνάψεων, σαν ένα προϊόν των τεχνικών μαζικής
διάδοσης δεδομένων. Είναι μάλλον ένα κοσμοείδωλο
πραγματωμένο, μεταφρασμένο υλικά. Είναι μια θεώρηση
του κόσμου που έχει αντικειμενοποιηθεί.
Η ταχυπρόσβαση, είναι ταυτόχρονα το αποτέλεσμα και ο σκοπός του υπάρχοντος τρόπου παραγωγής.
Δεν είναι ένα συμπλήρωμα του πραγματικού
κόσμου, κάποιο πρόσθετο διακοσμητικό στοιχείο
του. Είναι η καρδιά της πραγματικής
κοινωνίας.
Μορφή και περιεχόμενο της πληροφορίας αποβλέπουν
στην ολική ανατροπή των συνθηκών και των στόχων του υπάρχοντος συστήματος. Η ταχυπρόσβαση είναι η διαρκής παρουσία αυτής της ανατροπής,
σαν κατοχή του μεγαλύτερου μέρους του χρόνου που βιώνεται έξω απ’ τη σύγχρονη παραγωγή.
5.
Η καθολική κοινωνική Πράξη με απόλυτη προϋπόθεση την ταχύτητα ενοποιεί
δεδομένο και πραγματικότητα.
Η κοινωνική πρακτική, ενώπιον της οποίας τίθεται το αυτόνομημένο δεδομένο, είναι επίσης η πραγματική ολότητα που εμπεριέχει η πληροφορία.
Στην θεαματικά ανεπτυγμένη κοινωνία το σχίσμα μέσα σ' αυτήν την ολότητα, την ακρωτηρίαζε σε τέτοιο βαθμό, ώστε το θέαμα να φαίνεται σαν σκοπός της. Η γλώσσα του νέου κόσμου συνίσταται από σημεία της άρχουσας διαδρομής που ακολουθεί η διανομή της πληροφορίας και που αποτελούν ταυτόχρονα τον έσχατο σκοπό αυτής της διανομής. Η ανθρωπότητα έχει πια την ευκαιρία να πραγματώσει τα δημιουργικά της οράματα.
6.
Η πληροφορία που επαναπροσδιορίζει την πραγματικότητα, έχει πραγματικά παραχθεί.
Την ίδια στιγμή η βιωμένη πραγματικότητα είναι υλικά κατακυριευμένη
απ’ την επιβολή των πληροφοριών και αναπαράγει μέσα της τη σύγχυση, δίνοντάς της μια ρητή συγκατάθεση. Η αντικειμενική πραγματικότητα είναι παρούσα και στις δυο πλευρές. Κάθε έννοια, προσδιορισμένη μ' αυτόν τον τρόπο, δεν έχει σαν βάση παρά το πέρασμά της στο αντίθετο: η πραγματικότητα αναδύεται μέσα στην πληροφορία και η πληροφορία είναι πλέον αληθής.
Αυτή η αμοιβαία σχέση πληροφορίας και αλήθειας είναι η ουσία και το στήριγμα της υπάρχουσας κοινωνίας.
7.
Μέσα στον πραγματικά ανεστραμμένο κόσμο, το αληθινό ήταν μια στιγμή του ψεύτικου.
Στον νέο κόσμο η πραγματικότητα επικρατεί και το ψευδές γίνεται το εφιαλτικό ψεγάδι του κόσμου.
8.
Η κοινωνία που στηρίζεται στην ταχυπρόσβαση (ΗiSpeedaccess society) δεν είναι τυχαία ή επιφανειακά δυναμική είναι θεμελιωδώς ενδεχομενική. Μέσα στον κόσμο της ταχύπρόσβασης, η ανάπτυξη δεν είναι τίποτα, και ο σκοπός είναι το παν.
9.
Η πληροφορία τείνει πάντα να καταλήξει παντού, και τελικά στον νέο κόσμο είναι πανταχού παρούσα.
10.
Η πρώτη φάση της ολοκληρωτικής κατοχής της κοινωνικής ζωής από τα συσσωρευμένα αποτελέσματα της οικονομίας, οδήγησε προς μια γενικευμένη διολίσθηση απ’ το έχειν στο φαίνεσθαι απ το οποίο κάθε πραγματικό "έχειν" οφείλει ν' αντλεί το άμεσο κύρος και την τελική λειτουργία του.
Ταυτόχρονα, κάθε ατομική πραγματικότητα έγινε κοινωνική, άμεσα εξαρτημένη απ’ την κοινωνική δύναμη, διαμορφωμένη απ αυτήν.
Στον νέο κόσμο της ταχύτατης πρόσβασης της διάδοσης και της ενδελεχούς επιλογής οι θεαματική θέσμιση κατακρημνίζεται για να δώσει την θέση της στον πραγματικό κόσμο του ενδεχομενικού βίου.
11.
Οι εκάστοτε «υπεύθυνοι», μονάχα άλλαζαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον προσπελάσουμε.
13 σχόλια:
Έχουμε πλέον ξεπεράσει τη φάση όπου το "είναι" ξέπεφτε σε "έχειν" (κι αυτό πολλά χρόνια πριν ανακαλύψει εκείνη τη φάση ο Γκι Ντεμπόρ).
Ο σημερινός άνθρωπος δεν "έχει" τεχνικά αντικείμενα αλλά είναι το σύνολο αυτών των αντικειμένων! Και "είναι" αυτά, διότι αν του αφαιρεθούν, η ζωή του χάνει το περιεχόμενό της και ο ίδιος παύει ν' αναγνωρίζει τον εαυτό του και την ίδια του την ύπαρξη.
Ας σκεφτούμε μόνο σε τι κατάσταση "μη-είναι" θα περιπέσει ο κόσμος της πόλης μας (και όχι μόνο) εάν για κάποιο λόγο εξαφανιστεί ο ηλεκτρισμός, τα αυτοκίνητα και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Όσο για το "φαίνεσθαι", χωρίς αυτό το τεχνικό "είναι" δεν θα μπορούσε να υπάρξει ούτε στιγμή.
Η υπόθεση και η προτροπή σου Χολοου είναι λίγο "εύκολη". Το ίδιο μπορεί να σκεφτόμασταν χιλιάδες χρόνια πριν εάν για κάποιο λόγο δηλαδή εξαφανίζονταν ο τροχός από την ζωή μας ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ.
Με την τεχνολογία και την δυνατότητα ταχύτατης πρόσβασης, δημιουργούνται νέοι τύποι εποπτείας και επομένως τα πάντα ανατρέπονται. Και όταν τα πάντα ανατρέπονται η "ευτυχία" είναι κοντά. Πολύ καλά τα λένε μέσα στο χάπι.
Sammuel,
δεν ισχύει καθόλου αυτό που λες για τον τροχό. Γιατί δεν ήταν ολόκληρη η ζωή προσαρτημένη σε και εξαρτώμενη από αυτόν. Ούτε ο τροχός συνδεόταν άρρηκτα με τα υπόλοιπα τεχνικά και μη αντικείμενα του βίου, έτσι που η εξαφάνισή του να τα καθιστούσε αμέσως άχρηστα. Και χωρίς τον τροχό, τα χωράφια θα οργώνονταν με το υνί και τα βόδια, τα ξύλα θα κόβονταν και θα μεταφέρονταν με τα γαϊδούρια, οι φωτιά για μαγείρεμα θα άναβε, οι συνελεύσεις και οι γιορτές του χωριού θα συνεχίζονταν... Ούτε και θα άλλαζε δραματικά το περιβάλλον του ανθρώπου.
Τώρα, αντίθετα, όλα τα τεχνικά αντικείμενα και μέσα αλληλοσυνδέονται και αλληλοεξαρτώνται σε βαθμό σχεδόν απόλυτο. Πάνω στον ηλεκτρονικό υπολογιστή λ.χ. έχει πια δομηθεί ένα σύστημα ροής πληροφοριών μεταξύ των διάφορων υποσυστημάτων και μέσα σε κάθε υποσύστημα, που αν αυτός εξαφανιστεί, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος ανασυγκρότησής τους (αφού θα έχουν χαθεί όλες οι πληροφορίες + η διασύνδεσή τους) και δεν θα καταρρεύσει μόνο ένα ή δυο υποσυστήματα (όπως ας πούμε της μεταφοράς στο τροχό) αλλά ΟΛΑ.
Ταυτόχρονα, καθώς το περιβάλλον του ανθρώπου είναι πια σε μέγιστο βαθμό τεχνικό, θα βρεθεί στην ανατριχιαστική θέση να περιτριγυρίζεται από νεκρά τεχνικά αντικείμενα/μέσα. Για σκέψου πόσα από τα σχέδια και τις δράσεις σου θα πάνε, τότε, αυτομάτως στο πουθενά και πόσο ξεκρέμαστο θα σε αφήσει αυτό; Και για σκέψου σε πόσους θα συμβεί αυτό; Ενώ η εξαφάνιση του τροχού, άντε να άφηνε ξεκρέμαστους μόνο ας πούμε τους αγωγιάτες, όσους δλδ είχαν συνδέσει τη ζωή τους με αυτόν.
Κάνεις μια μεταφορά ούτως ή άλλως. Δεν κάνεις?
Θα σου πω πια. Με την λέξη Τεχνική εννοείς τα πάντα και όχι ας πούμε τον ηλεκτρισμό μόνο.
Λές "όλα τα τεχνικά αντικείμενα"
Κι εγω σου λέω αν για παράδειγμα το 5000πΧ. εάν "όλα τα τεχνικά αντικείμενα" εξαφανίζονταν, θα είχαμε τώρα πυραμίδες?
Αν δεν είχαμε πυραμίδες θα είχαμε δομημένες θρησκείες? αν δεν είχαμε δομημένες θρησκείες θα είχαμε παραγωγικές σχέσεις? κτλ. καταλαβαίνεις ότι ο πολιτισμός είναι τεχνικός από πολύ παλαιά και όχι μετά την IBM.
Ο πολιτισμός είναι αλληλένδετος με την τεχνική ίσως και περισσότερο από όσο νομίζουμε ή νόμιζε ο Μαρξ για παράδειγμα. Αν και μάλλον ο συγκεκριμένος το γνώριζε.
Αυτο λοιπόν το "έχει πια" δεν είναι και τόσο τωρινό.
Η Τεχνική και το τεχνικό "είναι" είναι αυτή που θα φέρει την ανατροπή.
Και για να απαντήσω στην υπόθεσή σου. Σε κανένα "μη-είναι" δεν θα περιπέσει ο πολιτισμός μας αν σταματήσουν ή εξαφανιστούν τα τεχνικά μέσα. Απλά θα προκληθεί μια μικρή αναταραχή για λίγο και μετά θα βρούμε τον τρόπο ξανα.
ΑΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ 'SAMMY' ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο SKY ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟς ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΤΛ TOTE ΜΑΛΛΟΝ ΛΙΓΟ ΔΥΣΚΟΛΟ 5.000.0000 ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΝΑ ΦΥΤΕΨΟΥΝ ΝΤΟΜΑΤΕς ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΙΑ Κ ΝΑ ΒΟΣΚΗΣΟΥΝ ΤΑ ΜΠΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΗΣΙΩΝ...ΙΣΩς ΑΠΟ ΤΑ ΜΟΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΛΟΝΙΣΤΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗς ΠΟΡΝΗς,ΑΛΛΑ Κ ΠΑΛΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΓΡΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ...
ΤΕΛΟΣ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩς ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ Κ ΙΣΩς ΤΟΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΝΑ ΑΚΜΑΖΕΙ Κ ΚΑΝΑς ΠΟΛΙΤΙΣΜΟς ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ, ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΟς ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ.
Υ.Γ. ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΤΗ ΕΧΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!ΑΠΛΑ γαμάααατο!
REBEL(OS).
Sammy βιάζεσαι να ... προσπελάσεις!
Δεν διακρίνεις τη διαφορά ανάμεσα στα τεχνικά μέσα και τη σημερινή τεχνική ολότητα. Καταρχήν θρησκείες είχαμε και χωρίς τις πυραμίδες. Κατά δεύτερον, οι πυραμίδες δεν χτίστηκαν μόνο χάρη σε τεχνικά μέσα αλλά και χάρη στους εκατοντάδες χιλιάδες δούλους, που αυτοί δεν είναι τεχνικά μέσα αλλά ζωντανοί άνθρωποι.
Τρίτον, στις προηγούμενες κοινωνίες η τεχνική είχε ένα απόλυτο όριο: ότι δεν ήταν "εκμηχανισμένη" ούτε "αυτοκινούμενη". Δλδ για να σηκωθεί ένας βράχος ήθελε ας πούμε δυο τροχαλίες συν 50 δούλους, για να οργωθεί ένα χωράφι ήθελε ένα υνί συν δυο βόδια, για να προχωρήσει ένα αμάξι ήθελε ένα γάιδαρο, κ.ο.κ. Σήμερα, έχουμε περάσει προοδετικά από το τεχνικό μέσον στη μηχανή (τεράστια η διαφορά τους!), από τη μηχανή στο αυτόματο (άλλο ένα άλμα!) κι από εκεί στον ηλεκτρονικό υπολογιστή (στο χάος η διαφορά!).
Με άλλα λόγια: Μέχρι το 19ο αι. "υλική" βάση όλων των πολιτισμών υπήρξε ΚΥΡΙΩΣ η οργανική "ύλη": η ξυλεία, τα ζώα, οι δούλοι, οι εργαζόμενοι άνθρωποι. Αυτή επέβαλε τα όριά της στην τεχνική έκφραση. Πχ ο δούλος δεν μπορούσε να σηκώσει βάρος μεγαλύτερο από όσο του επέτρεπε η σωματική του διάπλαση, ούτε η ξυλεία (ή ακόμα και η ανόργανη πέτρα) μπορούσε να αποκτήσει ιδιότητες που δεν είχε από τη φύση της.
Από το 19ο αι. και μετά όμως το σκηνικό αλλάζει. Περνάμε στη μηχανή και αποδεσμευόμαστε από τις φυσικές δυνατότητες. Κλπ κλπ
Φυσικά ο πολιτισμός είναι, όπως λες, αλληλένδετος με την τεχνική. Η διαφορά είναι ανάμεσα στον πολιτισμό που εμπεριέχει την τεχνική και τον πολιτισμό που η τεχνική αποτελεί τον καθοριστικό του παράγοντα - κι από εκεί στη σημερινή κατάσταση, όπου η τεχνική εμπεριέχει τον πολιτισμό.
Τέλος, πολύ θα ήθελα να μου πεις (να φανταστείς έστω) πώς "θα βρίσκαμε τον τρόπο ξανά", όταν η συντριπτική πλειοψηφία αυτό που έχει μάθει είναι να ψάχνει να πατήσει κάποιο πλήκτρο, να γυρίσει κάποιο διακόπτη ή να ξεφυλλίσει κανένα φυλλάδιο με τεχνικές οδηγίες που και πάλι έχουν να κάνουν με πλήκτρα και διακόπτες!!!
(φυσικά δεν εννοώ ότι η ανθρωπότητα θα πάψει να υφίσταται. εννοώ ότι δεν θα τη βγάλει έτσι εύκολα καθαρή όπως νομίζεις.)
Καλώς. Ερμηνεύω το κείμενο ως συγκρατημένα ειρωνικό απέναντι 1. στον Μαρξ (και τις 11 θέσεις για τον Φοϋερμπαχ) 2. Στην "κοινωνία του θεάματος" του Ντεμπόρ (που έχει μεταστρέψει) 3. στην εμμονή με την ταχυ-πρόοδο.
Το κείμενο διατηρεί μια παραληρηματικότητα συγχρόνως ή μπας και δεν καταλαβαίνω?
Ναι αλλά έλα που αυτάπου πάει να ειρωνευτεί ολίγον ισχύουν.
πχ. "Η αξία της αναπαράστασης αντικαθίσταται από την αξία της ταχύπρόσβασης [hi-Speedaccess]
Οι συντυχίες και τα ενδεχόμενα που προκύπτουν, ανάγουν τις παραγωγικές σχέσεις σε συμβάντα που χαρακτηρίζονται από το κύρος του Αληθούς."
Αυτό στον (διαβολικά)αυτοματοποιημένο κόσμο θα ισχύει 100%
Κατά τα άλλα αγαπητέ Hollow μην διαστρέφεις όσα λέω κάνοντας λίγο τον κουφό λίγο τον αφηρημένο.
Όχι δεν θα υπήρχαν ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ δίχως τις ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ.
Το ότι η αυτοματοποίηση του κόσμου παρουσιάστηκε ως μονόδρομος πράγματι είναι εξοργιστικό μιας και στην βάση αυτής της αρχής έγιναν και συνεχίζονται εγκλήματα.
Πολύ άνετα τα εγκλήματα μπορούν να γίνουν και να επαναλαμβάνονται επ'άπειρο στην βάση της απο-αυτοματοποίησης του κόσμου κι έπειτα πάλι της αυτοματοποίησης.
Και προς το τέλος.
Είναι πολύ πιο δύσκολο να χειριστείς το λογισμικό ενός κομπιούτερ από το να θερίσεις ή να σπείρεις. Το λέω εξ αγροτικής πείρας.
Είναι πολύ πιο δύσκολο να συζητήσεις όπως εδώ από το να κόψεις ξύλα.
Επίσης είναι πολύ πιο εύκολο (και καθαρότερο) να ακινητοποιήσεις τον αντίπαλο για ένα εικοσιτετράωρο αποκλείοντας τον από τις επικοινωνίες του, βομβαρδίζοντάς τον με ψηφιακούς υιούς (ή απλά απειλώντας ότι θα τον αποκλείσεις από το google) από το να του κόψεις τα πόδια με το τσεκούρι.
Aν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δηλαδή το τεχνικοκεντρικό αυτοματοποιημένο σύστημα κατέρρεε, τότε μετά από ένα αρχικό χαμό που θα είχε και πάμπολλες ευεργετικές για τον πλανήτη απώλειες θα ξανάρχιζαν οι ανθρωποι από την αρχή. Σε καμία περίπτωση δεν θα έπεφταν σε κατάσταση ανυπαρξίας, μη-είναι κτλ.
Ευχής έργο θα ήταν να μην έχτιζαν πυραμίδες να μην δομούσαν μισαλλόδοξα συστήματα πίστεως όπως ο χριστιανισμός (και κυρίως η προτεσταντική του πλευρά) που υποστηρίζει ότι "η τεχνική περιέχει τον πολιτισμό" [!!!!]
Τότε θα σε ρωτήσω κάτι άλλο.
Τεχνικό ζήτημα είναι και το ζήτημα της γραφής, και τελικά και το ζήτημα της προφορικότητας του ανθρώπου τεχνικό ζήτημα είναι σαφέστατα. Ο λόγος επίσης βασικότατα.
Για σκέψου που πάει αυτή η λογική λοιπόν? Διότι και μην το αρνηθείς, μεγαλύτερη αυτοματοποίηση αυτής του λόγου καμία...για σκέψου.
(εκτός και αν είσαι από αυτούς που θεωρούν τον Λόγο "φύση")
Sammy,
θα με σκάσεις! Όταν λέω τεχνική, εννοώ ένα σύνολο μέσων που έχουν οργανωθεί έτσι ώστε να αντικαθιστούν τον άνθρωπο στην εκτέλεση ενός συνόλου πράξεων, και που επιλέγονται με κριτήριο την αποτελεσματικότητα ή αλλιώς τη λογική του "συντομότερου δρόμου".
Ο λόγος δεν είναι κάτι τέτοιο. Ούτε η γραφή αυτή καθαυτή. Αυτά που γράφω τώρα ή λέω, δεν με αντικαθιστούν όπως αντικαθιστά μια μηχανή την δυνατότητά μου π.χ. να σκάψω με τα νύχια μου. Ούτε είναι οπωσδήποτε επιλεγμένα με κριτήριο την αποτελεσματικότητα/
συντομότερο δρόμο όπως μια μηχανή.
Αυτά προς το παρόν, γιατί έχω τώρα να κάνω κάτι για το οποίο δεν έχω βρει αντικαταστάτη :-)))
Οι εκάστοτε «υπεύθυνοι», μονάχα άλλαζαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα όμως είναι να τον προσπελάσουμε.
Διαφωνώ με τον Hollow στο σημείο όπου διακρίνει στον σημερινό τεχνικό πολιτισμό κάποια συστηματικότητα. Νομίζω ότι η τυχαιότητα είναι καθοριστική στην σημερινή "τεχνική". Στην ουσία δηλαδή δεν έχουμε να κάνουμε με τεχνική αλλά με κάτι απόλυτα μεταβατικό.
Δείτε με ποιες προϋποθέσεις ένας χρήστης ηλεκτρονικού υπολογιστή ξεκινά την ημέρα του. Ποτέ δεν γνωρίζει αν θα καταφέρει αυτό το οποίο ξεκίνησε να κάνει. Μα ποτέ! Το λοιπόν, όπως τα είπαμε. Η ευτυχία είναι προ των πυλών.
Νομιζω ότι ο όρος ταχυπυρόσβεση θα ηταν πιο δόκιμος.
Ενας φιλικά προσκείμενος αλλά καχύποπτος ως προς την δυνατότητα της γενίκευσης (πχ. "ο σημερινός άνθρωπος" ή "ο Δυτικοτραφής"?) και του καταστασιακού τσιτατισμού να αρθρώσουν μια σειρά δηλώσεων που να μην φέρουν οι ίδιες το στίγμα του tecno-talk και του reductionism (όπως κι αν λέγεται αυτό στα Ελληνικα)
Αταυτοποίητος
Πρέπει να μαι intothepill για να το καταλάβω? (δηλαδή να καταλάβω το είδος της πλάκας)
Αναρωτιέμαι γιατί όσα λέει ο hollow sky δεν είναι τόσο προφανή σε όλους. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι αγκιστρωμένος στην εγωιστική εμμονή ότι όλα είναι υπό τον έλεγχό του ενώ παράλληλα ο ίδιος βρίσκεται φυλακισμένος σ' έναν κατακερματισμένο κόσμο τεχνικής εξειδίκευσης, απομόνωσης, παθητικότητας και άγνοιας. Σίγουρα, η σημερινή εποχή είναι η αποθέωση της τεχνικής διαμεσολάβησης, όπου η πραγματικότητα έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με την εικόνα της...
Για να απαντήσω στον izi, όμως, η υποκειμενική τυχαιότητα δεν μπορεί να ταυτίζεται με τη πολιτισμική συστηματικότητα, η οποία, ακόμη και αν διαρρηχθεί, δεν αποτελεί ικανή συνθήκη της ευτυχίας!
Δημοσίευση σχολίου