Δικτατορία του προλεταριάτου (αλά Ελληνικά) τώρα ... και πάντα!

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο των Μαρξ και Ενγκελς γραμμένο το 1847. Τις υπογραμμίσεις μου με πλάγια τις έβαλα και σε αγκύλες για να μην σας μπερδεύουν.

"Το [δημόσιο] προλεταριάτο θα χρησιμοποιήσει την πολιτική του κυριαρχία για ν' αποσπάσει βαθμιαία από την αστική τάξη όλο το κεφάλαιο, να συγκεντρώσει όλα τα εργαλεία παραγωγής στα χέρια του κράτους, δηλαδή του [δημόσιου] προλεταριάτου που είναι οργανωμένο σαν κυρίαρχη τάξη, και να αυξήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τη μάζα των παραγωγικών δυνάμεων. Αυτό, φυσικά, στην αρχή μπορεί να γίνει μονάχα με δεσποτικές επεμβάσεις στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας και στις αστικές σχέσεις παραγωγής, δηλαδή με μέτρα που οικονομικά φαίνονται ανεπαρκή και αστήρικτα, αλλά που στην πορεία τον κινήματος ξεπερνούν τον εαυτό τους και γίνονται αναπόφευκτα το μέσο για να ανατραπεί ολόκληρος ο τρόπος παραγωγής. . Ωστόσο, για τις πιο προχωρημένες χώρες θα μπορούν να μπουν σε εφαρμογή, σχεδόν παντού, τα παρακάτω μέτρα:

1. Απαλλοτρίωση της γαιοκτησίας και χρησιμοποίηση της γαιοπροσόδου, για να αντιμετωπιστούν οι κρατικές δαπάνες.
2. Βαθμιαία βαρύς φόρος εισοδήματος
3. Κατάργηση του κληρονομικού δικαίου.
4. Κατάσχεση της περιουσίας όλων των [φορο]φυγάδων και των [κατα]στασιαστών
5. Συγκέντρωση της πίστης στα χέρια του κράτους, μέσω μιας εθνικής τράπεζας, που τα κεφάλαιά της θα ανήκουν στο κράτος και που θα έχει το αποκλειστικό μονοπώλιο.
6. Συγκέντρωση στα χέρια του κράτους όλων των μέσων μεταφοράς και επικοινωνίας.
7. Αύξηση του αριθμού των εθνικών [δημόσιων] εργοστασίων και των εργαλείων παραγωγής. Εκχέρσωση και βελτίωση των γαιών, σύμφωνα μ' ένα γενικό σχέδιο υπέρ του δημοσίου.
8. Ίση υποχρεωτική δουλειά για όλους [τους άλλους ].
9. Οργάνωση βιομηχανικών στρατών, ιδιαίτερα για τη γεωργία.
10. Συνδυασμός της γεωργίας και της βιομηχανίας.
11. Μέτρα που τείνουν στο να εξαφανίσουν βαθμιαία τη διαφορά ανάμεσα στην πόλη και την ύπαιθρο.
12. Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά. Κατάργηση της δουλειάς των παιδιών στα εργοστάσια με τη σημερινή της μορφή. Συνδυασμός της εκπαίδευσης με την υλική παραγωγή κλπ. κλπ. "

------------------------------------------

Γίνεται κατανοητό ότι εδώ και καιρό βρισκόμαστε στην γραμμή της ... δικτατορίας του προλεταριάτου με μια διαφορά, και εδώ ο δαιμόνιος Έλληνας όπως και ο δαιμόνιος Σλάβος, τα κατάφερε πολύ "καλύτερα" από τον μονοκόμματο Γερμανο-Εγγλέζο. Αυτήν τη διαφορά εξηγεί μεταξύ άλλων και ο Γκυ Ντεμπόρ στο βιβλίο του "Η κοινωνία του θεάματος" στις θέσεις 105-108, καθώς και ακόμη καλύτερα ο ,Έλλην άλλωστε, Κώστας Παπαιωάνου στην "Ψυχρή Ιδεολογία", οπού αναλύεται ο τρόπος-κομπίνα με τον οποίο μπορείς να ασκήσεις σκληρότατη εξουσία όντας εναντιοφανής στην εξουσία. 

 

Ίσως να επανέλθουμε σε επόμενη ανάρτηση. Προς το παρόν ας σκεφτούμε γύρω από το δίλημμα, Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα ή Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα και πάει λέγοντας.