Το να βρίσκεσαι στο τέλος της πραγματικότητας έλεγε, δεν ισοδυναμεί με το να βρίσκεσαι στην αρχή της φαντασίας αλλά στο τέλος και των δύο.
Θεωρούσε πως η ποίηση είναι η ανανέωση της εμπειρίας.
βλ. wallace stevens, δεκατρείς τρόποι να κοιτάς ένα κοτσύφι, από τις εκδόσεις αγρα
5 σχόλια:
Ένας από τους "ιερείς του αόρατου".
Ευχαριστούμε που μας τον θυμίζετε.
Αγαπημένος αμερικανός...
Μπράβο!
...και η εμπειρία ανανέωση της ποίησης!
Η δεύτερη φράση είναι αντιφατική της πρώτης.
Όταν λέει ότι η ποίηση είναι η ανανέωση της εμπειρίας, είναι σα να λέει ότι η σκέψη είναι η ανανέωση της συμμετοχής.
Θυμάμαι και αυτό το "μακροπρόθεσμα η αλήθεια δεν έχει σημασία"
Δημοσίευση σχολίου