"Κρεμάστε, και φροντίστε ο απαγχονισμός να λάβει χώρα μπροστά στα μάτια του κόσμου, όχι λιγότερους από εκατό γνωστούς ... Κάντε το με τέτοιο τρόπο, ώστε εκατοντάδες χιλιόμετρα ολόγυρα οι άνθρωποι να δουν, να τρέμουν, να μάθουν, να φωνάζουν: τους στραγγαλίζουν, και θα συνεχίζουν να τους στραγγαλίζουν μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος, αυτούς τους ... Φροντίστε ανάμεσά τους να υπάρχουν μερικά πραγματικά σκληρά καρύδια." [1]
 |
| Χέερτ Μακ |
Αυτές είναι οι ταχυδρομημένες οδηγίες ενός ηγέτη στους πιστούς του. Το θέμα δεν είναι ποιοι είναι οι πιστοί, ποιοι είναι αυτοί
που θα κρεμαστούν και ποιος είναι ο ηγέτης, μάλλον δεν θα έπρεπε να είναι αυτό
το θέμα. Οι "φωτισμένοι" όμως άνθρωποι του σύγχρονου κόσμου
επιλέγουμε το θέμα μας να είναι ακριβώς αυτό.
Πες μου ποιος πότε και που, έστειλε αυτό το γράμμα και σε
ποιους αναφαίρεται, ποιες είναι "οι συνθήκες", και τότε θα σου πω τι
γνώμη έχω για αυτό. Οι "άνθρωποι της γνώσης" είμαστε βέβαιοι ότι
κάθε τι έχει και "κάποιο λόγο" που συμβαίνει. Αυτή είναι η όλη απορία μας και αυτή είναι και η αρχή μας.
Ποιες "συνθήκες" ποιά "κατάσταση" θα
μπορούσε να δικαιολογήσει τις παραπάνω διαταγές, γιατί αυτές οι συνθήκες κι αυτή
η κατάσταση υπάρχουν πάντα στο φάσμα της ιστορίας.
Μα βέβαια. Στο τέλος όλα επιτρέπονται!
Ένας νομιμόφρων γκεσταπίτης διατάζει να κρεμαστούν Εβραίοι
στην Βαρσοβία ή την Βιέννη, ένας μπολσεβίκος ηγέτης προστάζει τον θάνατο των
κουλάκων στα βάθη της Ρωσικής επικράτειας, κάποιος ιεραπόστολος στην Αφρική
αποφασίζει σχετικά με την μοίρα μιας "άπιστης" φυλής, ένας ευσεβής
ρατσιστής στον αμερικάνικο νότο, ένας εξεγερμένος Γάλλος αστός στα Παρισινά
περίχωρα, ο αρχηγός μιας συμμορίας στο Μεξικό, ένας αρχικυνηγός αρκούδων στην
Αλάσκα, κάποιος Έλληνορθόδοξος στρατηγός στην μικρά Ασία το το '20, ο
Ισραηλινός διοικητής ενός τάγματος τεθωρακισμένων στην Παλαιστίνη, ένας Αφγανός
φύλαρχος στα Πακιστανικά σύνορα, ένας Σέρβος πολέμαρχος στα Βαλκάνια, κι ένας
Ισπανός κατακτητής στην Βραζιλία...
Κάτι κοινό όμως όλων των παραπάνω, κι αμέτρητων άλλων περιπτώσεων, στο γράμμα υπάρχει... και είναι το ίδιο το γράμμα και η ουσία του. Το ανθρώπινο μίσος! (ή ακριβέστερα, τώρα που το σκέφτομαι, μήπως να πούμε το "ανδρικό" Μίσος;). Θα μπορούσε με τα ίδια λόγια να το έχει στείλει ο καθένας από εμάς, κι αυτό γιατί κανείς μας πλέον δεν αναρωτιέται:
Τι μας ενώνει στην απέναντι πλευρά αυτού του μίσους;
[1] Δείτε το βιβλίο του Χεϊρτ Μακ/Geert Mak, Στην Ευρώπη (Μεταίχμιο)
5 σχόλια:
Ο Θουκυδίδης δεν ήταν ηθικά αδιάφορος' παρόλο που αναγνωρίζει σαν παράγοντες της ιστορίας την απροσχημάτιστη βία και το δίκαιο του δυνατώτερου δεν φαίνεται να τα εγκρίνει. Είχε τη συναίσθηση ότι ζούσε σ' έναν κόσμο όπου η ηθική ευαισθησία ήταν μια πολυτέλεια κι η επιβίωση των πολιτειών εξαρτιόταν από την επιδέξια χρήση της δύναμης και μόνο. Έργο του ιστορικού είναι να προσφέρει στους αναγνώστες του πολιτική πείρα, όχι ηθικό κώδικα, ή θρησκευτικούς ή φιλοσοφικούς κανόνες. Στον σπαραγμό εκείνον και τις μανιασμένες συγκρούσεις, όπου τα πάθη κορυφώνονται, ο Θουκυδίδης μένει ήρεμος, νηφάλιος κι ο τόνος του αυτός που πρέπει.
Όποιος μελετά το έργο του μαθαίνει να λογαριάζει πολύ την πατρίδα και την ελευθερία, πάνω όμως απ' όλα την αλήθεια.
Αναστάσιος Γεωργοπαπαδάκος
Γιατί μας παιδεύετε με τη δεξιά στήλη ;;; Μην αρχίσετε τώρα καμιά τέτοια μόδα, ήδη έχουμε στραβωθεί. Όσο για το θέμα της ανάρτησης, το παρακάτω απόσπασμα :
Αν τον κόσµο τον κυβερνούσαν οι γυναίκες, ο κόσµος θα εκυβερνιότουν πολύ πλέον δίκαια, πολύ πλέον φιλάνθρωπα και πολύ πλέον σύµφωνα µέ την φύσιν παρ’ ο,τι τώρα που τον κυβερνούν οι άντρες. Η γυναίκα είναι πλέον αρµόδια για τούτο, επειδή έχει ευαισθησία. Ο άντρας τες περισσότερες φορές είναι κτήνος, ενώ που στη γυναίκα τούτο είναι µία εξαίρεση. Καθώς αφήνοµε τη γυναίκα και µας κυβερνάει το σπίτι, έπρεπε να την αφήνοµε να µας κυβερνάει και την πολιτεία, κι εµείς να περιοριστούµε στες χοντρές εργασίες που ζητούν δύναµη χεριών, π.χ. στη γεωργία, στην υπηρεσία τη στρατιωτική, στο ναυτικό κτλ. Αλλά για τούτο, έπρεπε πρώτα να ετοιµάσοµε τες γυναίκες, δίνοντάς τους άλλην ανατροφή, ανάλογη.
Ν
ι
κ
ό
λ
α
ο
ς
Κ
ο
ν
ε
μ
έ
ν
ο
ς,
1
8
8
0
Ωχ, κόλλησα.
ε, αριστερή μάλλον είναι η στήλη, τόσο πολύ με ζαλίσατε, πάντως τη διάβασα όλη.
ανώνυμε για δες και πες αν έφτιαξε (κάτι έγινε και δεν ξερουμε τι.
οι μισοί το βλέπουν κανονικά κι οι άλλοι μισοι ....
και ναι Ο άντρας τες περισσότερες φορές είναι κτήνος...μη σου πω και όλες.
Έφτιαξε. Ησύχασα τώρα, γιατί στην αρχή νόμιζα ότι το ρίξατε και σεις στις μεταμοντερνιές. Χαλάλι σας που στραβώθηκα να το διαβάσω στην προηγούμενη μορφή του. Συνεχίστε.
Ο πιο πάνω ανώνυμος.
Δημοσίευση σχολίου