"Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία, τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν. Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σα βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών. Και όταν ακόμα οι ζωντανοί φαίνονται σαν ν' ασχολούνται ν' ανατρέψουν τους εαυτούς τους και τα πράγματα και να δημιουργήσουν κάτι που δεν έχει προϋπάρξει, σ' αυτές ακριβώς τις εποχές της επαναστατικής κρίσης επικαλούνται φοβισμένοι τα πνεύματα του παρελθόντος στην υπηρεσία τους, δανείζονται τα ονόματά τους, τα μαχητικά συνθήματά τους, τις στολές τους για να παραστήσουν με την αρχαιοπρεπή αυτή, σεβάσμια μεταμφίεση και μ' αυτή τη δανεισμένη γλώσσα τη νέα σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας."
Καρλ Μάρξ, 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη, 1852
9 σχόλια:
εμπρός, μαρξ!
τα τσιτάτα τσιτώνουν, ε;
Όλες αυτές οι αλλαγές προκύπτουν από μια σκοτεινή επιθυμία: να διατηρηθούν οι συνεκτικές σχέσεις που έχουν συλλάβει οι άνθρωποι σε σχέση με ένα προηγούμενο περιβάλλον. Η ανάγκη αυτή για συνοχή εμφανίζεται τόσο ισχυρή, ώστε, προκειμένου να διατηρήσουν αναλλοίωτη τη δομή των σχέσεων, οι άνθρωποι προτιμούν να παραποιήσουν την εικόνα του περιβάλλοντος, κατασκευάζοντας ένα φανταστικό περιβάλλον παρά να αναγνωρίσουν ότι οι σχέσεις με το πραγματικό περιβάλλον έχουν αλλάξει.
Claude Lévi-Strauss, Εξ αποστάσεως
μτφ. Θ. Παραδέλλη, εκδ. Αρσενίδη, 2003
σελ. 208-9
tamistas είσαι μήνες μπροστά!
Τα τσιτάτα ενώνουν
Παρολαυτά πρέπει να προσέξουμε ΠΑΡΑ πολύ τον "μοντερνισμό" -δλδ τη φετιχιστική λατρεία του καινοφανούς και της καινοτομίας- που εμπεριέχεται στο τσιτάτο.
Ας συμβουλευτούμε λοιπόν τον ίδιο συγγραφέα
α) στα νιάτα του:
"Από καιρό ο κόσμος κατέχει το όνειρο ενός πράγματος, που πρέπει να το συνειδητοποιήσει για να το κατέχει πραγματικά. Θα δούμε τότε ότι το ζήτημα δεν είναι να χαράξουμε μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, αλλά να ολοκληρώσουμε τις ιδέες του παρελθόντος. Θα δούμε επιτέλους πως η ανθρωπότητα δεν ξεκινά ένα καινούργιο έργο αλλά πραγματώνει συνειδητά το παλιό της έργο", Καρλ Μαρξ, επιστολή στον Άρνολντ Ρούγκε, 1843
και
β) στα γερατειά του, έπειτα από τις εθνολογικές μελέτες του για τους Ιροκέζους και τις σημειώσεις του πάνω στον Μόργκαν:
"Η ρώσικη αγροτική κοινότητα βρίσκει τον καπιταλισμό σε μια κατάσταση κρίσης, η οποία θα λάβει τέλος μόνον όταν αυτό το κοινωνικό σύστημα [ο καπιταλισμός] καταλυθεί μέσω της επιστροφής των μοντέρνων κοινωνιών στον 'αρχαϊκό' τύπο κοινοκτησίας, σύμφωνα με τα λόγια ενός Αμερικανού συγγραφέα που δεν μπορεί να θεωρηθεί επαναστατικών τάσεων [εννοεί τον Μόργκαν]. Το 'νέο σύστημα' στο οποίο τείνει η σύγχρονη κοινωνία θα είναι μια 'αναβίωση, με ανώτερη μορφή', ενός αρχαϊκού κοινωνικού τύπου. Επομένως δεν πρέπει να μας φοβίζει η λέξη 'αρχαϊκός'", Καρλ Μαρξ, σημειώσεις για την επιστολή στη Βέρα Ζάσουλις, 1881.
+
"Συνεπώς το ερώτημα τίθεται ως εξής : η ρώσικη αγροτική κοινότητα, μια αρχαϊκή μορφή εγγείου ιδιοκτησίας, θα μπορέσει άραγε, παρ’όλο που ήδη κλυδωνίζεται σοβαρά, να περάσει απευθείας στην ανώτερη, την κομμουνιστική μορφή της συλλογικής ιδιωτικής ιδιοκτησίας; ΄Η μήπως θα πρέπει αντίθετα να διατρέξει προηγουμένως την ίδια διαδικασία διάλυσης, που χαρακτηρίζει την εξέλιξη της Δύσης; Ιδού η μοναδική απάντηση, που μπορούμε να δώσουμε τώρα : αν η ρώσικη επανάσταση δώσει το σήμα μιάς προλεταριακής επανάστασης στη Δύση, και αν και οι δυο ολοκληρωθούν, τότε η σημερινή συλλογική ιδιοκτησία στη Ρωσία θα μπορέσει να χρησιμεύσει ως αφετηρία για την κομμουνιστική επανάσταση", Καρλ Μαρξ, πρόλογος στη 2η ρώσικη έκδοση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, 1882
καλά, δεν είναι και τόσο φανερός αυτός ο φετιχισμός στην συγκεκριμένη περίπτωση, είπαμε....
Κάτω από τις συνθήκες που το γράφει και σχετικά με τις αναφορές που έχει όλο το κείμενο του...και λίγα λέει.
Τέλος πάντων το βρίσκω πολύ ακριβές και αναφέρεται σε μια σειρά περιπτωσεων και ρετρό κινημάτων και ρετρό ατόμων (γιαθυμησέων)
Είναι πολύ καλό τσιάρισμα για τις κρίσιμες στιγμές...
Α ναι, το τσιτάρισμα είναι χρήσιμο, ιδίως τώρα, καθώς εφιστά την προσοχή στο άγονο μουμιολατρικό copy-paste.
Η επισήμανσή μου ωστόσο είναι΄, πιστεύω, κι αυτή χρήσιμη γιατί είναι κομμάτι παρακινδυνευμένο προς την ¨μοντερνίστική" κατεύθυνση στο βαθμό που γενικεύει ("οι άνθρωποι ... οι ζωντανοί ... κ.λπ).
Ναι,χρησιμότατη για αυτή την παραπλανητική και καθαρά μοντερνιστική "απαίτηση" για "δράση", την "κινηματικότητα" ,όλη την ζόμπι συνθηματολογία. Αυτό το "να κοιτάξουμε μπροστά".
Είναι μεγάλη και ενεργή παγίδα που καταπίνει και τα καλύτερα παιδιά πολλές φορές...
Αυτό λεν και τα "no pasaran" ντοκουμέντα.
αυτό κάνουν κατεξοχήν οι "μαρξιστές" στο μεταξύ.....
οι στοιχειομένοι
Οι έννοιες "θετικού προσήμου". Όχι μόνο το αντίθετο της οπισθοδρόμησης "να κοιτάξουμε μπροστά", αλλά και η εν δυνάμει συνώνυμη "πρόοδος", με τους προοδευτικούς της.
Και, βέβαια, το καθολικό φετίχ: η ανάπτυξη.
Δημοσίευση σχολίου