Χρονικό

[...]

Περιπλοκές πραγμάτων, γεγονότων, συμφερόντων κ' αισθημάτων

και ο ουρανός πλατύτατος, - άφθονο το γαλάζιο θρεπτικό,

και το απύθμενο βάθος της ψυχής  - γαλάζιο,

διέξοδος, μη διέξοδος, αντινομίες. Η φτώχεια, φτώχεια,

-καλά τα βολεύει με τις έγνοιες της, δε σκοτίζεται για τα παρα πέρα

τα αληθινά, τα δύσκολα, τα απόλυτα, τα μεταφυσικά. Ευτυχισμένη φτώχεια, -

γλιτώνει, με την έγνοια του ψωμιού, την έγνοια της φθοράς και του θανάτου

Θα πρεπε ίσως

να λιγοστέψουμε σ' όλους το ψωμί για να τους προσεγγίσουμε στην ευτυ-

    χία. Κάτι τέτοιο συζητούσαν

δυο δικηγόροι, ένας γιατρός - πρώην αριστεροί - κι ένας ξυλέμπορας.

Κάποιο κλαδί αγριελιάς σάλευε πάνω τους - δεν ήξερες

αν επιδοκιμάζοντας ή επιτιμώντας, και τ' άπειρο, πιο πάνω, ανεξάν-

         τλητο

μες στη μεγαλειώδη του επιείκεια για όλους και για όλα,

σφάλματα κι αλλαξοπιστίες κ' εγκλήματα

που εξαφανίζονται και λησμονιούνται μες στη διάρκεια, πριν απ' το

        θάνατο,

πριν τελειώσει η οδύνη του ατόμου που τα έπραξε, - όχι άπειρο,

ανύπαρχτο το άπειρο δεν τόβλεπαν

τυραγνισμένοι, μπερδεμένοι σε στιγμές και σ' αξεδιάλυτες μνήμες.

[...]

==========================
Έτσι περίπου έχουν τα πράγματα.

[Το απόσπασμα από το Χρονικό του Γιάννη Ρίτσου, ποίημα γραμμένο στην Σάμο τον Γενάρη του 1957.
Η φωτογραφία είναι από την έρευνα με τίτλο Η διαλεκτική της ανοικοδόμησης
που παρουσιάσαμε τον  Γενάρη του '13 μαζί με τον  Γιάννη Γρηγοριάδη και το Salon De Vortex.]