Αυτός και ο εγκέφαλός του!

... Ο επιβάτης τού έριξε μια γερή κατακεφαλιά πάνω από το στήριγμα κεφαλής του καθίσματος. Ο Εϊνστάιν τινάχτηκε αυτόματα μπροστά και προς μεγάλη του έκπληξη τα μάτια του γέμισαν δάκρυα. Όχι πως τον πόνεσε ιδιαίτερα το χτύπημα. Ήταν σαν εκείνα που δίνουν οι μεγάλοι στα παιδάκια του δημοτικού, μια κατραπακιά, που κυρίως έχει σκοπό να σε ταπεινώσει. Προφανώς όμως οι δακρυγόνοι αδένες του είχαν αντιληφθεί αυτό που αρνιόταν ν’ αποδεχτεί ο εγκέφαλός του: ότι είχε μπλέξει πολύ άσχημα.

[Πάλι καλά που είχε ξύπνιους δακρυγόνους αδένες δηλαδή, αφού ο εγκέφαλός του ήταν τόσο αργοκίνητος και αφού -το χειρότερο!- ήταν κι ο ίδιος εντελώς ακίνητος, όπως φαίνεται, καθηλωμένος να παρατηρεί ανήμπορος τους αδένες και τον εγκέφαλό του …]

Όλα τα σχέδιά του θα μπορούσαν να καταρρεύσουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα σ’ αυτό το στάδιο. Ωραίο θέμα για μεταφορές. Του είχε πέσει άσχημο χαρτί στη μοιρασιά. Ούτε ένας άσος. Το μόνο που μπορούσε να ελπίζει, ήταν ότι ο κλούβιος εγκέφαλος του Γκροθ θα έπαιρνε μπροστά με τον τρόπο που περίμενε.

[Ναι, αλλά αν ο Γκροθ έπαιρνε μπροστά με άλλο τρόπο από τον εγκέφαλό του;]

Κι απ’ όλες τις συνδέσεις και τις σκέψεις που έκανε ο εγκέφαλός του, υπήρχε μία που χαράχτηκε στη μνήμη του για πάντα: ότι ως εδώ ήταν. Ότι θα έχανε το μόνο πράγμα που θέλησε ποτέ. 

[Ε, άμα δεν σκέφτεσαι ο ίδιος και αφήνεις τον εγκέφαλό σου να σκέφτεται για σένα, τι να πω; Τα ’θελες και τα ’παθες Χάρι!]

Κι άλλοι, σοφότεροι, σήκωναν τα χέρια κι έλεγαν απλώς ότι ο εγκέφαλός της θυμόταν κι αναγνώριζε όλους τους εντεκαψήφιους κώδικες. Γι’ αυτό δεν ήταν καθόλου περίεργο που τα γρανάζια στον εγκέφαλο της Μπέτε Λεν  γύριζαν ήδη…

[Κάτι σαν: τα είχε λαδώσει και η ίδια είχε πάει βόλτα ξέγνοιαστη!]

Ο εγκέφαλός του συμπέρανε αυτόματα πως το πρόσωπο που τον έψαχνε, χτυπούσε αρκετή ώρα και ήξερε ότι βρισκόταν μέσα. Κοίταξε το ρολόι του. 5 και 55’.

[Ευτυχώς που ο εγκέφαλός του μπορεί και βγάζει συμπεράσματα, γιατί ο ίδιος ο Χάρι μόνο για να κοιτάει ρολόγια, να βαράει κλοτσοπατινάδες και γενικώς χαμαλίκια είναι καλός τελικά.]

Λίγο αργότερα ο Βόλερ έχωσε το κεφάλι του από την ανοιχτή πόρτα. «Δεν είναι υπέροχα όταν όλα μπαίνουν στη σωστή τους θέση Χόλε;». Ο εγκέφαλος του Χάρι έστειλε μήνυμα στο κεφάλι του να συγκατανεύσει, αλλά δεν είχε ιδέα αν αυτό υπάκουσε.

[Δεν σας το είπα; Το παιδί δεν μπορεί, δεν το έχει! Ό,τι κάνει ο δόλιος ο εγκέφαλός του.]

Ωστόσο ψιθύρισε τ’ όνομά της, «Αουρόρα». Ακόμα και η φωνή έμοιαζε με τη δική της. «Συμβαίνει τίποτα;…». Ο Στούλε άκουσε την τελευταία λέξη στο τέλος της ερώτησης, αλλά δεν ήξερε κατά πόσο ειπώθηκε ή την πρόσθεσε μετά ο εγκέφαλός του.

[Μήπως να ρώταγε τον κοχλία ή το ακουστικό νεύρο των αυτιών του για να του το διευκρινήσουν; Λέω μια ιδέα, διότι του άλλου οι δακρυγόνοι αδένες ήτανε πιο σβέλτοι απ’ τον εγκέφαλό του.]

Ο γέρος ανασήκωσε τους φαρδιούς του ώμους. «Όλοι ξέρουμε πως η ελεύθερη, ηθική επιλογή είναι ψευδαίσθηση και ότι μόνο η χημεία του εγκεφάλου ελέγχει τη συμπεριφορά μας Χόλε.»

[Α παρακαλώ, εγώ δεν το ’ξερα! Και ήμουν καλός στη Χημεία που να πάρει Χάρι Χόλε! Τελικά κάτι σατανικό κρύβεται μέσα στο κρανίο μας. Κάτι που μας παίζει σαν μαριονέτες! ]

Μπορείς να προγραμματίσεις τον εγκέφαλό σου από πριν, ώστε να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο μοτίβο συμπεριφοράς. Τότε ο εγκέφαλος παρακάμπτει το ένστικτο και ακολουθεί τους προδιαγεγραμμένους κανόνες, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

[Ώπα, τώρα μπερδεύτηκα! Τελικά ποιος ελέγχει τη συμπεριφορά μας; Εμείς ή ο εγκέφαλός μας; Αρχίζω και λιγοθυμώ.... Και κάτι ακόμα, μην το ξεχάσω πριν πέσω ξερός. Απορία. Ωραία ιδέα να προγραμματίσω τον εγκέφαλό μου (γίνεται και με τους δακρυγόνους αδένες ή παραείναι ξύπνιοι;), αλλά ρωτώ: Εγώ που θα φτιάξω το πρόγραμμα για τον εγκέφαλό μου, θα το φτιάξω ερήμην του; Λογικό. Διότι, αν με πάρει χαμπάρι, μπορεί και να τσιτώσει. Αλλά χωρίς τον εγκέφαλό μου, πώς θα φτιάξω κώδικες; Καμιά ιδέα συνάνθρωποι διότι πάω να τα παίξω;]

Σε πλάγια, αποσπάσματα από τα best seller βιβλία του Jo Nesbo

Το αστέρι του διαβόλου, Δίψα, Αστυνομία, Νέμεσις.

Στα όρθια κι αγκυλωμένα, σχολιασμός και απορίες του Hollowsky

 ΥΓ. Με την ευκαιρία, κάνε μια βόλτα εδώ κι εδώ