Να πολεμάμε τα γεγονότα με εικόνες και λέξεις.
Αυτή είναι λοιπόν η μοίρα μας;
Ας πούμε ναι.
Και τι θα γίνει αν δεν είναι, εν αρχή, ο Λόγος;
Τότε να πάρουμε τα δικράνια,
είπες.
Να βάλουμε, εν αρχή, τους βρυχηθμούς;
Σε ρώτησα
και δεν απάντησες
γιατί δεν είχες χρόνο, φαίνεται, για λεπτομέρειες.
Κούμπωσα το παλτό μου
- δεν είχαμε άλλωστε ν' αποδείξουμε τίποτα ο ένας στον άλλον`
από μια ζωή κουβαλούσε ο καθένας -
κι έφυγα
όπως κι εσύ
στη βροχή ξεσκέπαστος.
(Ζορ Βον)
κι έφυγα
όπως κι εσύ
στη βροχή ξεσκέπαστος.
(Ζορ Βον)
4 σχόλια:
Ναι, ξεσκέπαστος.Και ξέσκεπος.
Τους βρυχηθμούς τους άφησες στο σπίτι...
Να πολεμάς, να μάχεσαι συνεχώς, χωρίς να καταδέχεσαι να ρωτάς: θα νικήσουμε; θα νικηθούμε;
... κι η βροχή ξεπλένει, ή έστω σε συνεφέρνει για λίγο.
μας πιάσαν τα ποιητικά; κι εγώ είχα μια ανάλογη φλασιά χθες βράδυ κι έγραψα σήμερα πρωί.
Δημοσίευση σχολίου