Ήταν, λέει, ένα γεροντάκι. Σκάλιζε και φρόντιζε μια μικρούλα μηλιά. Περνάει ένας νεαρός κι αρχίζει την πλάκα:
- Μα γιατί την
ποτίζεις και τη σκαλίζεις τζάμπα τη μηλιά; Σάμπως θα κερδίσεις τίποτε από δαύτην; Όταν
θα κάνει το πρώτο της μήλο, εσύ θα είσαι μακαρίτης από καιρό!
Και το
γεροντάκι τού απαντάει:
- Όπως εγώ γεύτηκα καρπούς από δέντρα που
φύτεψαν και φρόντισαν πριν από μένα γεροντάκια χωρίς να προλάβουνε να τα
χαρούν, έτσι κι εγώ θ' αφήσω πίσω μου καρπούς για τους επόμενους.
Αν ο καθένας κοιτάζει μόνο έως εκεί που φτάνει η σκιά του, ή το πιο άμεσο συμφέρον του, θα έρθει η ώρα που όσες λογιστικές κι αν γίνουν, δεν πρόκειται να γλυτώσει την ψάθα ... κι αν όχι αυτός, τα παιδιά του.
Αν ο καθένας κοιτάζει μόνο έως εκεί που φτάνει η σκιά του, ή το πιο άμεσο συμφέρον του, θα έρθει η ώρα που όσες λογιστικές κι αν γίνουν, δεν πρόκειται να γλυτώσει την ψάθα ... κι αν όχι αυτός, τα παιδιά του.
20 σχόλια:
μαρέσει...μπορεί νάσαστε λίγοι και χαρούμενοι αλλά λέτε
Ανώνυμε/η ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια!
ΠΟΛΎ ΚΑΛΟ...
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Έτσι είναι Καπ-Κουμ,
όταν μια κοινωνία κοντεύει ολοένα και περισσότερο ν' αφήσει στους επόμενους ΧΡΕΗ και μόνο χρέη...
hollowsky
σίγα μας έκανες να κλάψουμε.
Ρε τι καλο ήταν το γεροντάκι που φύτευε και πότιζε τι μηλιά.
Σφαίρες σε τίποτα κεφάλια είχε φυτέψει -γιατι έτσι κάνουν οι άνθρωποι χολοου, τις μηλιές τις ποτίζει κι η βροχούλα- ...ο παπούκος ο καημένος που βρήκε και τις μηλιές ποτισμένες από τους παλιούς? Κλαψ
Να μας τον γνωρίσεις ρε συ χολοου αυτόν το παπούλη
Αυτά για "τα χρέη",τα έγραφαν και ρωμαίοι χρονογράφοι (αρχαίοι ρωμαίοι χρονογράφοι)
αλλού είναι το ψητό φίλε και το ξέρεις ... κι ασε το τι θα "αφήσουμε στα παιδάκια μας".
Αχ μωρέ πως τα λυπάμαι τα παιδάκια μας...
τα καημένα τα παιδάκια μας να τα προικίσουμε, να μαζευτούμε και να κάνουμε την κοινωνία καλύτερη για τα παιδάκια μας μωρε, να την κάνουμε παιδικό σταθμό με νεροτσουλήθρες και κουβαδάκια.
Κι εσύ ρε Κα Γου, πολύτεκνος κι εσύ βρε.
Αντε ρε παιδιά το άλλο Σαββατο συγκέντρωση στους Ναυτοπρόσκοπους στην Μαρίνα Ζεας να βγούμε να μοιράσουμε μικρά μήλα κι αχλάδια ρόδια και γλυκό σταφύλι και Κυδώνι όπως το έκανε η Γιαγιάκα μου μιας κι είναι χρονιάρες μέρες... και την Κυριακή στο κατηχητικό.
Καλή χρονιά.
α, χρονικογράφοι ήθελα να γράψω αλλά είμαι από τους παλιούς, και ... παιδάκι μου τι να κάνεις έτσι μας τα έμαθαν έτσι τα λέμε και μπερδευόμαστε.
@ Taliban Few,
είσαι τόσο κακός όσο θέλεις να δείχνεις ή σου βγαίνει απλά από αντίδραση στους καλωσυνάτους μαλακοκάβληδες;
Anyway, η ανθρωπότητα δεν μεγάλωσε μόνο σφαίρες μπαρουτοκαπνισμένε μου!
Έβαλαν σ' αυτή το λιθαράκι τους και κάποιοι πραγματικά καλοί άνθρωποι, άνθρωποι φροντιστεροί που λέμε, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ήταν αγαθιάρηδες όπως νομίζεις.
Ξέρεις, μπορεί θαυμάσια να είσαι και ξύπνιος και υποψιασμένος και καλός άνθρωπος - δηλαδή άνθρωπος με ηθικό δίλημμα και με ηθική επιλογή υπέρ του καλού ...
... και ναι, ναι, όλα αυτά δεν είναι πολύ μοντέρνα, το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε; είναι πολύ πραγματικά.
Αγαπητε χόλοου , για να συνεννοηθούμε καλέ μου άνθρωπε όταν έκανα το σχόλιο δεν σκεφτόμουν εξω-ιστορικά όπως εσύ. Δηλαδή με καλό και κακό.
Εκεί όντως υπάρχουν καλοί και κακοί θεοί, δαίμονες, νεραιδούλες κενταυροι, παναγίτσες χριστούληδες διαβολάκια....
Αυτοί όμως δεν είναι άνθρωποι είναι ή θεάνθρωποι , ή πνεύματα ή πλάσματα γενικώς η το πολύ τίποτες Σαμάνοι τίγκα στην ντρόγκα.
Για τους ανρώπους ρε χολοου μιλούσα και όχι μόνον για την μοντέρνα ιστορία τους αλλά και την παλιότερη και την αρχαία που το καλό και το κακό δεν υπάρχει που είναι μπερδεμένα τα πράγματα και χιλιάδες Ανθρωποι μπορεί να υποστηρίξουν τον μετέπειτα μυθολογημένο ως "κακό" εχοντας πιστεψει το παραμύθι ότι είναι καλός.
Βεβαίως υπάρχει και η "ιστορία της φιλανθρωπίας" αλλά αυτήν χόλοου δεν την γνωρίζω.
Δηλαδη εγώ το πήγα "άνθρωπος προς άνθρωπο" και όχι φιλάνθρωπος προς άνθρωπο ή θεάνθρωπος προς άνθρωπο,
αν με εννοείς.
Αν βεβαια το πάμε έτσι τότε ο καλός παππούλης μπορεί να παίξει σημαντικό πραγματι ρόλο παραδείγματος στα μικρά παιδάκια και να χουμε πολλές πολλές μηλιες καρποφορούσες και φουντωτές.
Αλλά όχι εδώ και σίγουρα όχι τώρα.
Και για να σου πω και το άλλο δεν βιάζομαι καθόλου, ο παράδεισος μπορεί να περιμένει.
@ Ταλιβαν Φίου,
θα σε απογοητεύσω, φίλε, αλλά όλα αυτά περί απόλυτης σχετικότητας του καλού και του κακού μπορεί να τα σκεφτεί και να τα πει κανείς, μόνον όταν βρίσκεται ΕΚΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ και τον θωρεί από ψηλάάάάά.
Κοντολογίς, είναι σκέτες ιδέες και ταιριάζουν με μια ελιτίστικη = παθητική, σνομπ, δειλή στο βάθος στάση ζωής. Κι αυτή είναι της μόδας.
ΤΗΝ ΩΡΑ όμως ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΣΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ Θ' ΑΦΗΣΕΙΣ - κι αυτό τυχαίνει φίλε να είναι η ζωή επάνω στη γη -, τότε το καλό και το κακό δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ σχετικά. Καίνε αδερφέ, πώς το λένε!
Τούτο διδάσκει η (ντεμοντέ σήμερα) αγωνιστική στάση ζωής.
Αντίθετα φίλε χόλοου, νομίζω ότι οι καλοί αμερικάνοι και οι κακοί άραβες είναι της μόδας.
Μάλλον μιλάμε για κλασσικά "κοψίματα".
Πάλι στηρίζεσαι -και αρχίζω να απορώ- σε έναν διαχωρισμό, αυτόν τώρα του σχετικού-απόλυτου.
Η αγωνιστική στάση ζωής που κι αυτή είναι "κλασσικό κόψιμο" και όχι μόδα
δεν διδάσκει με ποιόν θα πας και ποιόν θα αφήσεις αλλά το ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ-ΤΩΡΑ.
Και άσε τα περι μοδός και περί "απολύτου σχετικότητος" κατα μέρος.
Αλλά μπορεί αγαπητε μου χόλοου να συνεννοηθούμε.
Εσύ ψάξε τον καλό και τον κακό Το Καλό και Το Κακό, και μόλις το βρεις σφύρα το. Εγώ ΕΔΩ θα είμαι με όποιο καλό και όποιο κακό θες εσύ...δεν με νοιάζει, αρκει να μην μου χαθείς στο ψάξιμο. Με καταλαβαίνεις υποθέτω, είμαι από αυτούς τους μοδάτους που είναι υπέρ της ΠΑΡ ΟΥΣΙΑΣ.
@ Ταλιμπάν,
άσχετο με το θέμα μας αυτό το περί καλών αμερικάνων και κακών ταλιμπάν (ή το ανάποδο).
Το να είσαι "εδώ-τώρα" δεν σημαίνει τίποτα: και η γάτα του ήταν "εδώ-τώρα" (μέχρι να ψοφήσει), όπως επίσης και τα φυτά στις γλάστρες του μπαλκονιού μου.
Όλοι και όλα "εδώ-τώρα" είμαστε! Το θέμα είναι ΠΩΣ είμαστε! Είμαστε σαν ελεύθερα όντα ή απλώς προσαρμοσμένοι στην περίσταση;
Εάν είμαστε "εδώ-τώρα" σαν ελεύθερα όντα (στα χρόνια μου αυτό ήταν συνώνυμο του ανθρώπου), τότε σημαίνει ότι ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ το ΠΩΣ είμαστε "εδώ-τώρα". Ειδεμή, αν δεν επιλέγουμε, είμαστε απλώς προσαρμοσμένοι στην περίσταση (στα χρόνια μου αυτό το λέγαμε κομφορμισμό).
Ε, λοιπόν, δεν υπάρχει ουσιαστικά ελεύθερη επιλογή άλλη από την ΗΘΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, τουτέστιν την επιλογή μεταξύ καλού και κακού.
Διαχωρίζω εγώ κάτι που δεν είναι από μόνο του διαχωρισμένο;
Ή μήπως, από φόβο μπας και "διαχωρίσεις", πέφτεις στην πνευματική νύχτα όπου όλες οι αγελάδες είναι μαύρες;
Μα έχουμε τα ίδια χρονια ρε παλιοκαραβάνα χολοου, αρα μάλλον στα δικά "μας" χρονια είμασταν σε άλλες διαστασεις, γιατι στα δικά μου χρόνια τα "ελεύθερα όντα" ήταν κάτι χαζοχαρούμενοι με κιθάρες.
Μήπως είσαι φαν της αρλέτας ρε χολοου ή μήπως του Κινούση.
Η άλλη πιο πιθανή περίπτωση είναι να με μπερδεύεις με άλλον.
Κατα τα άλλα παμπόνηρα, για μικρά παιδιά, που μου λές ρώτα τη γάτα σου (που δεν θα ναι του Σρεντιγκερ) ποιο είναι το εδώ και το εκει της ποιο είναι το τώρα το πρίν και το μετα της και περίμενε να δεις τι θα σου πει. Πού θα πάει.
Επίσης το "έλεύθερη επιλογή" είναι μια από τις βασικές αντιφάσεις όρων που χρησιμοποιεί κάθε τόσο αυτός που κάνει κουμάντο στο πάνελ των επιλογών.
Και η ΗΘΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ το ίδιο.
Εδώ θύμισες Αυλωνίτη σε μέτρια ελληνική κωμωδία "πνευμα και ηθική" ...θυμάσε
οσο για την ερώτησή
"Διαχωρίζω εγώ κάτι που δεν είναι από μόνο του διαχωρισμένο; και την
πνευματική νύχτα όπου όλες οι αγελάδες είναι μαύρες"
Αυτά μεταξύ μας τα χω πει και γώ σε κάτι κοπελίτσες που κυάλαρα όταν ήμουν φοιτητής στην αρχιτεκτονική και πιάσανε. Τότε δεν υπήρχε και η "μεταμοντέρνα" πνευματική νύχτα και τα πράγματα ήσαν πιο εύκολα. Αλλά για να παραστήσω και λίγο το χαζό όπως εσύ με τα "ειμαστε όλοι εδώ" και να σου απαντήσω, Ναι την νύχτα τι θες να ναι οι αγελάδες άσπρες.
Την νύχτα δεν υπάρχουν καν αγελάδες.
Ελα πιασε αλλο θεμα ποτιζομηλε παπουκο μου. Αυτο δεν βγήκε.
@ Taliban F,
βλέπω ότι την κάνεις με πλάγια πηδηματάκια. Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ απάντησή σου ήταν η τελευταία. Γιατί; Στέρεψες από επιχειρήματα;
Πάντως ΣΙΓΟΥΡΑ δεν έχουμε τα ίδια χρόνια αδερφέ, γιατί στα νιάτα μου δεν έπαιζαν "κάτι χαζοχαρούμενοι με κιθάρες". Αυτοί (και η Αρλέτα) έδρασαν όταν ήμουνα μικρό νινί.
Άρα είσαι και παλιόγερος - χωρίς παρεξήγηση, έτσι;
:-p
Περιμένω σπινθηριστά επιχειρήματα, όπως και στις προηγούμενες απαντήσεις σου.
Ταλιμπαν, αυτό που ήθελα να μου εξηγήσεις είναι αν πιστεύεις ότι οι άνθρωποι που κατήργησαν πχ. το δουλεμπόριο, τον 18ο αιώνα στην αγγλία ή οι άνθρωποι που προσπάθησαν εμπνεύστηκαν και πολλές φορές κατάφεραν αλλαγες (οκταωρο, δικαιωμα στην απεργία, δημοκρατικές εκλογές, ισότητα και ισονομία, δωρεάν παιδεία, ασφάλιση, δημόσια υγεία κτλ.)
τί ήταν χαζοχαρούμενοι, αιμοσταγείς πολεμόχαροι στρατηλάτες,θεούληδες και ναυτοπρόσκοποι,καλές νεραιδούλες μήπως? ή άνθρωποι με δράση και όραμα για έναν κόσμο ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
Σε ενοχλεί η έκφραση "καλός άνθρωπός"? Μην σε ενοχλει, γιατι είναι θέμα ουσίας το να μπορεούμε να την ξεστομίσουμε.
Μπορεί να διαφωνώ με την εξυπνάδα του χόλοου ότι το είναι της γάτας του ΕΙΝΑΙ (μάλλον κι αυτός διαφωνεί) αλλά συμφωνώ ότι αργά ή γρήγορα- κι εσύ φρόντισε το συντομότερο να το κάνεις - πρέπει να πάρεις μια θέση.
Αλλιώς η ζωή φίλτατε είναι βαρετή.
Τώρα το ΚΑΛΟ και το ΚΑΚΟ είναι σίγουρα μια δυνατή αρχή που υπόσχεται και δια-τηρεί ισχυρότατες συγκινήσεις.
Χαπι Φιου κρατάτε γερά. Το σαιτ σας το παρακολουθώ τα τελευταία τεσσερα χρόνια και, πραγματι, εμφανίζεστε σπάνιότερα αλλά σίγουρα αξίζει αυτό μιας και το περιεχόμενο έχει αναβαθμιστεί πολύ.
Μπράβο σας.
Είναι από τα πραγματικά σπάνια περιοδικά που τα κείμενα, ακόμη κι αυτά που είναι "ελαφρά" η "ενημερωτικά" τα βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέροντα και διασκεδαστικά.
Για το thingingbites
http://www.happyfew.gr/www/
thinking_bites_02%20westas.html )
και το Poetry Box ειδικά νομίζω ότι σας αξίζουν κι άλλα "μπράβο!"
υγ.Ασχετη ερώτηση σχετική με το εντιτόριαλ σας , ό τίτλος του με παραξενεψε, όχι ότι έχω κάτι με τα υβρίδια, (και γενικά δεν συμμερίζομαι τις θεωρίες περι υπάρξεως μιας "μετα-νεωτερικότητας" κτλ.) αλλά δεν κολλάει...
@ gasper,
εκ μέρους όλων σε ευχαριστώ θερμά. Ωραία τα είπες στον Ταλιμπάνο! Για το "υβρίδιο" ... κάναμε λιγάκι πλάκα αλλά η αλήθεια είναι πως είμαστε, μετά χαράς, και "διασταύρωση διαφορετικών ποικιλιών". Εξαρχής μάλιστα. Άλλοτε βγαίναμε λίγο στραβοχυμένα, άλλοτε ασχημούτσικα, άλλοτε πιο συμπαθητικά, άλλοτε ακόμα καλύτερα .. ε, το χαπίφιο είδος παλεύει να βελτιωθεί.
Gasper μη βαράς ηρέμησε.
Φυσικά και έχω την απαραίτητη τόλμη να μιλήσω για καλούς ανθρώπους.
Η κουβέντα στο συγκεκριμένο ποστ ξεκίνησε από την ειρωνική κριτική που έκανα στο παράδειγμα του "καλού παππουκα" που πότιζε την Μηλια.
Περισσότερο "αισθητικό" ήταν αρχικά το "προβλημά" μου.
Κι εγώ θαμών της χιπιφιώτικης κατάστασης είμαι.
και κατα τα άλλα συμφωνώ, αν εξαιρέσεις το ότι ο Ned Ludd δεν πότιζε μηλιές, ...ο Blanqui ίσως.
Τώρα το είδα καταρχήν δεν είμαι καθόλου κα - γου (Ρούνι).
Πάνω κάτω στη γενιά των 700 έουρος ανήκω..
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, είτε με καλοσύνη, είτε με λογικότητα στο ίδιο στόχο στοχεύετε... στην κοινωνία. Το κηνύγι του μονοσήμαντου κέρδους είτε ανήθικο είναι είτε παράλογο, το ίδιο κάνει.
Ρε παιδιά, ας αφήσουμε λίγο τα θέματα της Γραμμικής Β' και να δούμε και εμείς τι μήλα κουβαλάμε και αφήνουμε.
@ αγαπητέ Ταλιμπάνο,
"αισθητικά" μιλώντας δηλαδή, θα προτιμούσες μια εικόνα καταστροφής του παρόντος χάριν του μέλλοντος (Ludd) παρά δημιουργίας του μέλλοντος μέσα στο παρόν (ο παππούκος μου).
Ίσως σου διαφεύγει ότι, για να μεγαλώσεις μια μηλιά, πρέπει να ξερριζώσεις τα ζιζάνια που πάνε να την πνίξουν (και θα ήταν βλακώδες να μην το κάνεις αυτό) ...
... αλλά και ότι το να ξερριζώνεις ζιζάνια στο έτσι, χωρίς να έχεις τίποτα φυτέψει, είναι θλιβερά παρανοϊκό.
Εννοούσα το παραβολικόν βουκολικόν του πράγματος, βρε παιδί μου.
Ξέρεις τώρα... η προφάνεια μπορεί να γίνει όντως δημιουργικό εργαλείο , αλλά μπορεί και να αποτύχει και να βγάλει γέλοιότητα σε κάτι μοντέρνους σαν και του λόγου μου.
Εξυπνα παλλικάρια φαινεστε, μπορείτε άαααανετα.
Ειδικά τώρα που είστε όντως λίγοι και καλοί.....
Ναι, ναι...
Πάμε παρακάτω, ή μάλλον παραπάνω.
@ TalibanF,
να γελάσουμε λιγάκι: τι θα έλεγες αν, αντί για το "βουκολικόν" με τη μηλιά, έγραφα κάτι στο πιο αγριεμένο...
π.χ. ένα γεροντάκι Hell's Angel, καθότανε και γυάλιζε και λάδωνε τη Harley του, και πέρασε ένα πανκιό παλικαράκι, κ.λπ.;
:-) :-))
Δεν κολλάμε φίλε, πάμε παρακάτω, παραπάνω!!!
Σπινθήρες να βγαίνουν, όπως με την κουβέντα μας, για την οποία και σε ευχαριστώ...
... κι εύχομαι να ξαναδιασταυρώσουμε τα λόγια μας!
Δημοσίευση σχολίου