ΑΡΘΟΥΡ
ΤΖΕΝΣΕΝ:
Λένε πως μπορώ να πουλήσω τα
πάντα. Θα προσπαθήσω να σου πουλήσω κι εσένα κάτι.
Βαλχάλα κύριε Μπίαλ.
Παρακαλώ, καθήστε. Τα έχετε βάλει με τις πρωταρχικές δυνάμεις της φύσης, κι εγώ
αυτό δεν το δέχομαι, καταλάβατε; Νομίζετε πως σταματήσατε απλώς μια
επιχειρηματική συμφωνία, αλλά καμιά σχέση! Οι Άραβες έβγαλαν δισεκατομμύρια
δολάρια απ’ αυτή τη χώρα και τώρα πρέπει να τα γυρίσουν πίσω. Είναι πλημμυρίδα
και άμπωτη, παλιρροιακή βαρύτητα,
οικολογική ισορροπία! Είστε ένας γέρος που σκέφτεται με όρους εθνών και λαών. Δεν
υπάρχουν έθνη! Δεν υπάρχουν λαοί! Δεν υπάρχουν Ρώσοι! Δεν υπάρχουν Άραβες! Δεν
υπάρχουν Τρίτοι κόσμοι! Δεν υπάρχει Δύση! Υπάρχει μόνο ένα ολιστικό σύστημα
συστημάτων, μια τεράστια και άπληστη, αλληλοδιαπλεκόμενη, πολύμορφη και
πολυεθνικη κυριαρχία των δολαρίων! Πετροδολάρια, ηλεκτροδολάρια, πολυδολάρια!
Μάρκα, ρούβλια, ριν, λίρες και σέκελς! Είναι το διεθνές νομισματικό σύστημα κι
αυτό καθορίζει ολόκληρη τη ζωή σε τούτο τον πλανήτη! Αυτή είναι σήμερα η φυσική
τάξη πραγμάτων! Τα βάλατε με τις πρωταρχικές δυνάμεις της φύσης και νομίζετε
πως θα εξιλεωθείτε! Σας έχω πιάσει καλά κύριε Μπίαλ;
(παύση)
Παίρνετε θέση στη οθονίτσα σας των
21 ινστών και ουρλιάζετε υπέρ της Αμερικής και της δημοκρατίας. Δεν υπάρχει
Αμερική. Δεν υπάρχει δημοκρατία. Υπάρχει μόνο IBM και ΙΤΤ και ΑΤ&Τ, και Dupont, Dow, Union Carbide και Exxon. Αυτά είναι τα έθνη του σημερινού
κόσμου. Τι νομίζετε πως κουβεντιάζουν οι Ρώσσοι στα κρατικά συνέδριά τους; Τον
Καρλ Μαρξ; Κουβεντιάζουν για γραμμικά οικονομικά προγράμματα, για στατιστικές θεωρίες της απόφασης, για minimax λύσεις κι υπολογίζουν τις πιθανότητες
κέρδους-κόστους στις συναλλαγές και στις επενδύσεις τους, όπως ακριβώς κάνουμε κι
εμείς.
Δεν ζούμε πια σ’ ένα κόσμο
εθνών και ιδεολογιών κύριε Μπίαλ. Ο κόσμος είναι ένα σώμα εταιρειών, που
καθορίζεται αναπότρεπτα από τους νόμους των μπίζνες. Ο κόσμος είναι μια επιχείρηση
κύριε Μπίαλ! Μπίζνες! Έτσι ήταν από τότε που ο άνθρωπος βγήκε από τη λάσπη. Και
τα παιδιά μας, κύριε Μπίαλ, θα ζήσουν για να δουν αυτό τον τέλειο κόσμο όπου
δεν θα υπάρχει πια πείνα, καταπίεση και βαρβαρότητα —θα
υπάρχει μόνο μια τεράστια και παγκόσμια Πολυμετοχική Εταιρεία, για την οποία θα
δουλεύουν όλοι οι άνθρωποι υπηρετώντας ένα κοινό κέρδος, και στην οποία όλοι θα
έχουν μερίδιο μετοχών, που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες τους, θα καθησυχάζει όλες
τις αγωνίες τους και θα διασκεδάζει τη βαρεμάρα τους. Κι εγώ επέλεξα εσάς κύριε Μπίαλ, για να κηρύξω αυτό το
ευαγγέλιο.
ΧΑΟΥΑΡΝΤ
ΜΠΙΑΛ:
Γιατί εμένα;
ΤΖΕΝΣΕΝ:
Γιατί είσαι στην τηλεόραση
χαζούλη. Εξήντα εκατομμύρια άνθρωποι σε βλέπουν κάθε βράδυ, από τη Δευτέρα έως
την Παρασκευή.
ΧΑΟΥΑΡΝΤ
ΜΠΙΑΛ:
Είδα το πρόσωπο του Θεού!
ΤΖΕΝΣΕΝ:
Μπορεί και να ‘χεις δίκιο
κύριε Μπίαλ.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ:
Το
ίδιο βράδυ ο Χάουαρντ Μπίαλ βγήκε στην τηλεόραση για να κηρύξει την εταιρική κοσμολογία του Άρθουρ Τζένσεν.
από την ταινία Το Δίκτυο (1976).
18 σχόλια:
Φοβερός αυτός ο Arthur.
Ας προσαρμοστούμε επιτέλους σε αυτά τα πλαίσια, να δούμε τι μπορούμε να καταφέρουμε.
Βρισκόμαστε στο 2010!
Ενδιαφέρον, αλλά έπρεπε να λέει η θεολογία της αποχέτευσης αφού έτσι περιγράφει τον κόσμο:ένας ενιαίος χώρος με διάφορα ρευστά. Λέει και για απολυμάνσεις πιό κάτω.
Ο τηλεπαρουσιαστής πολύ εύκολα πείστηκε να τραβήξει το καζανάκι, ύποπτο. Οι σατανιστές μπροστά σ' αυτούς είναι αγγελούδια.
Παρακάτω όμως (στο έργο) τραβάνε άλλοι το καζανάκι...
χμμμ..ύποπτο να είναι ενιαίος ο κόσμος?
ή μήπως το ύποπτο είναι να είναι διαχωρισμένος, ως ενιαίος?-))
Ύποπτο λέω που πείστηκε τόσο εύκολα ο παρουσιαστής. Η ενότητα πάνω από όλα,η διαίρεση και η αποσύνθεση λίγο πιό κάτω κι επειδή είναι ανάγκη.
Αυτός εδώ έτσι κι αλλιώς νοιάζεται μόνο για το ρευστό και την αποσύνθεση.Θα το δω και πιό κάτω.
Μα γιατί αγχώνεστε;
Όλα είναι θετικά.
Μη γκρινιάζουμε.
Ας περιμένουμε λίγο.
Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει.
Αν αντιστεκόμαστε στο μοιραίο, απλώς εμείς υποφέρουμε.
Άλλωστε τα θετικά έρχονται, άμα σκεφτόμαστε θετικά.
Όταν σκεφτόμαστε αρνητικά, προσελκύουμε το αρνητικό.
Ας γίνουμε μαγνήτες θετικότητας.
Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη, κι ας πούμε “όλα θα πάνε καλά σήμερα”.
Πριν κοιμηθούμε το βράδι, ας οραματιστούμε καταρράκτες κι ας πούμε “νιώθω υπέροχα”.
Μόνο έτσι όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.
Ας βοθήσουμε κι εμείς αυτό το ορμητικό ποτάμι θετικότητας.
Το έργο λέγεται THE NETWORK και γυρίστηκε από τον Sydney Lumet το 76.
Δείτε το αξίζει τον κόπο.
Αποσαφηνίζεται και το κατά πόσο εύκολα πείστηκε ή όχι ο τηλεπαρουσιαστής.
Δήμο αγαπημένε μου εξάδελφε, δεν ξέρεις πως σε καταλαβαίνω.
Κι εγώ καταρράκτες οραματίζομαι, αλλά στο τέλος με καταπίνουν και πετάγομαι σαν ελατήριο βλαστημώντας την ανατροπή του οράματος.
Godzilla το ρολόι σου πάει μπροστά ή μου φαίνεται;
Κύριε Δήμο εντάξει, με την επιφύλαξη οι καταρράκτες και τα ποτάμια της θετικότητας να μην περνάνε απ'τα καμένα.
ΩΧ!!!
Πάει και το άτομο!!!
Και τώρα τι κάνουμε;
Μήπως είμαστε ένα όνειρο μέσα στο όνειρο μιας εταιρείας;
Τι είναι όμως οι εταιρείες;
Ανόργανα όντα που τρέφονται από τα όνειρά τους, εμάς;
Πάω να οραματιστώ το θρόισμα των φθινοπωριάτικων φύλλων...
Βρε κουτούλη Μομπαρνέ,
κοντά έπεσες: οι εταιρείες είναι συσσωρευμένη νεκρή εργασία που βαμπιρίζει κατεπάνω στη ζωντανή.
Δγιάβασε Καρλμάρξ.
Καλά ρε Μισέλ,
και πχιός δελαδής συσσώρεψε τη πεθαμένη δουλιά;
Για μπας και συσσωρέφτηκε μοναχή της;
Αφτά δε γένουντι. Κάπχιος πήε και τηνασυσσώρεψε.
Μπαμπίνο,
σούπα δγιάβασε καρλμάρξ, εσύ τίποτα.
Τηνασυσσώρεψε, πουλές, όχι ένας μα πολλοί. Οι εμπόροι. Μάζωξε μάζωξε, ήρθε και συσσωρέφτηκε η πεθαμένη δουλιά, όπως τηναλές τη νεκρή εργασία.
Μισέλ,
δε θα μας ακομπλάρ'ς επειδής έχεις ξενικό όνομα.
Τι παναπεί μάζωξε-μάζωξε; Πως τους ήρθενε τους εμπόρους να μαζώχνουν;
Άρα για τηναπληστία μιλάς γαλλούκο!
Μπάμπη Μπάμπη,
η απληστία δεν έχει χέρια να μαζώχνει. Είναι δγιάθεση κι έξη του μυαλού και της ψυχης.
Μισέλ μα μπελ,
δε ξέρω αν είναι έξη ή πέντε, αλλά άμα είναι δγιάθεση παναπεί πως τριβελίζει και σμπρώχνει τον άνθρωπο.
Μπαμπινούλη,
σμπρώξε σμπρώξε στο τέλος θα μας πεις πως οι εμπόροι δαιμονιστήκανε!
Να μη σ' αρχίσω τώρα τα γαλλικά!
Μήπως
όμως
το
άτομο
έφτασε
πια
στο
σημείο
όπου
εύχεται
και
σφοδρά
ποθεί
το
ίδιο
να
πεθάνει
μην
αντέχοντας
πια
το
μάταιο
φορτίο
μιας
ατομικότητας
πλασματικής
και
παραισθητικής;
Παράδειγμα
ο
Λαζβέγκας
και
οι
δημοφιλείς
παολοκοελιανές
βουδιστοζενίστικες
ιδέες
του
που
βρήκαν
- φυσικά -
έδαφος
εύφορο
πρώτα
μεταξύ
των
χολιγουντιανών
σταρ
δηλαδή
ακριβώς
των
πλασματικών
ατόμων...
Γαλα+μπισκότα,
καλά τα λες αλλά γιατί έπρεπε να πιάσεις τόόόόόσο χώρο;
Θα μου πεις, κι ο Ουελμπέκ που μάλλον έτσι τα είδε τα πράγματα, τσιμεντόλιθο έγραψε.
Δημοσίευση σχολίου