 |
| Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) |
«(..) Δεν θέλομεν διηγηθή
ουδέν, όπερ να μην παρέχη ημίν αφ’ εαυτού την ύλην προς περιγραφήν του. Ο
ουρανός και η απελπισία λαλούσι με αποσιωπητικά, ως είπε ποιητής τις, όστις δια
τούτο ίσως και προώρως εσιώπησε...
Μην κινήτε τας
μυστηριώδεις ταύτας ίνας, ας πάντες αισθάνεσθε και τον μηχανισμόν αυτών δεν
κατανοείτε. Δεν είναι χορδαί κιθάρας, ή δεν ευρέθη η χειρ, ήτις θα ψαύση αυτάς,
και το πλήκτρον, όπερ θα τας κρούση. Δεν είναι χορδαί κιθάρας, είναι χορδαί της
καρδίας σας. Ηξεύρω, ότι ουδείς τολμά ποτε ν’ ατενίση εντός εαυτού ως εις βαθύ
και απύθμενον φρέαρ, προς ό ιλλιγγιά η δράσις. Κατοπτρίζεσθε μάλλον εν τοις
πράγμασι του πλησίον, και ευλόγως πράττετε. Συμβουλεύω εις πάντας την
υποκρισίαν και η συμβουλή μου είναι όλως περιττή, όσο και αν σας συμβούλευον
την ειλικρίνειαν, ήτις είναι όλως αδύνατος εν τω κόσμω. Αλλ’ η υποκρισία υμών
είναι τόσον διαφανής, ώστε ουδ’ εαυτήν δύναται να αποκρύψη ουδέ την του
ομοιοπαθούς υμών να αντικατοπτρίση.
Ζητήτε ηθικά βιβλία; Αλλά
πού θα εύρητε την ηθικήν; Ουδέν άλλο είμεθα ή Ηχώ. Προτιμάτε τους φαρμακείς,
τους παρασκευάζοντας υμίν προς σιτισμόν τα ιδίας υμών κακίας, τα ίδια υμών πάθη
κεκοσμημένα; Προτιμάτε την εποποιΐαν των κοινωνικών βδελυρών και ασχροτήτων ή
τον σατιρισμόν αυτών; Εις μάτην θέλομεν περιμένει την απάντησίν σας περί
τούτου. Αύτη δεν θα είναι οριστική. Δια τούτο θέλομεν εξακολουθήσει την
ειμαρμένην ημών και κοπιώδη πεζοπορίαν.
Αλλ’ αρκούντως επλανήθημεν
εν τω κενώ, ας βαδίσωμεν ήδη επί του λιθοστρώτου.
Σημ. HS. Τι
μάστορας Θεέ μου! Γνώστης ήδη καλός του μιμητικού μηχανισμού… Και διορατικός. Ένα από τα
καλύτερα ελληνικά «ιστορικά μυθιστορήματα». Τα λόγια περιττά. Διαβάστε το!
8 σχόλια:
Ποίημα!
Και τι λέει!
Καλό πράγματι!
Αλλά σε ποιους απευθύνεται ο ποιητής;
(αυτό θα πρέπει να υποσημειωθεί δια τους νέους και δια να μην μπερδέψουνε τον Παπαδιαμάντι με τον Πάγκαλο:)
αρεφ
αν τον διαβάσουν και ξεστραβωθούν, δεν υπάρχει περίπτωση να τον μπερδέψουνε με κανένα πάγκαλο.
"Oι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγόμενους πολιτικούς), μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά για τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των"
Από τους Έμπορους των Εθνών.
Ποιος πάγκαλος;
Πήγα πολύ πίσω.Παιδάκι Α Δημοτικού όταν η ασπρόμαυρη το έπαιζε σε σήριαλ.Η μάνα μου το είχε σε βιβλίο αλλά φυσικά η γλώσσα ήταν δύσκολη για μένα.Καλή του ώρα ένας συμβολαιογράφος που συνεργαζόταν με τον προϊσταμενο της μητέρας μου αποφάσισε να το μεταφράσει και το έδωσε για δακτυλογράφιση στην γραμματέα του.Έτσι λοιπόν το καλοκαίρι των διακοπών η μάνα μου μου το διάβαζε και μαγεύτηκα να και ήμουν πάρα πολύ μικρός.Πέρσι διάβασα μέσα σε μία μέρα την Φόνισσα.Θυμήθηκα και τη τσιριχτή φωνή του Στάθη Ψάλτη που στο σήριαλ υποδυόταν τον τρελό! Τόση εντύπωση μου είχε κάνει.Τι μου θυμίσατε παιδιά!!!! Σας ευχαριστώ
Πρ'επει να καταλάβουμε οτι έχουμε αποδεχτει να καταλαβαινουμε τον κόσμο μεσα από ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ εργαλεία και οτι πρέπει να ξαναβρούμε τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ εργαλεία αυτοκατανόησης μας. Το εργο του Παπαδιαμάντη είναι ενα από αυτά.
Moodytimes,
πολύ χάρηκα το σχόλιό σου. Σε ευχαριστώ.
Ανώνυμε αν αρχίσουμε τις μπούρδες περί "εργαλείων" και περί "εισαγόμενων" και "δικών μας" τον χέσαμε τον Παπαδιαμάντη. (και μάλιστα τον χέσαμε με κεφαλαία!!!)
Η ποίηση η τέχνη και η ζωή δεν έχει "εργαλεία", και δεν έχει "δικά μας" και "δικά τους".
Είναι εισαγόμενος ο Φλομπέρ κι ο Ντίκενς;
Είναι δικός τους ο Σαίξπηρ και δικός μας ο Αισχύλος;
Δικός μας ο Παπαδιαμάντης και δικός τους ο Ντοστογιέφσκι;
Ας σοβαρευτούμε κι ας αφήσουμε τα "εργαλεία" για τους τεχνικούς, τις εισαγωγές εξαγωγές για τους εμπόρους, και τα δικά μας και τα δικά τους για τους νοικοκυραίους του πνεύματος(που όλο και πληθαίνουν)
Δημοσίευση σχολίου