[Αθήνα.Μάρτιος.2012]
Τα πεζά οικονομικά δεδομένα. Η παραγωγικότητα και ο ανταγωνισμός. Οι πολεοδομικοί περιορισμοί. Η βάναυση αδιαφορία, η απαθής απομόνωση κάθε ατόμου μέσα στα ιδιωτικά του συμφέροντα, η ευχαρίστηση που νοιώθει κανείς χαμένος μέσα στο πλήθος, το αναπόδραστα δέσμιο στην κοινή του υπόθεση: την σκοτεινή ζωή της πελατείας που συνωστίζεται μπρος στην άδεια βιτρίνα.
Βρισκόμαστε στο τέλος μιας μακράς πτώσης;
Ή μήπως καθόδου;
"Σ' ένα όνειρο αποτρόπαιο η νύχτα με το πλήθος
Ερχόντουσαν πυκνώνοντας μαζί,
Και στις περιοχές ετούτες που το βλέμμα δεν μετρά
Όσο πλήθαιναν οι ανθρώποι τόσο βάθαινε η σκιά"