31 Δεκεμβρίου 2009

Ισοζύγιο ερωτήσεων-απαντήσεων



Καλή Χρονιά
με λιγότερα φαντάσματα, περισσότερο θάρρος
και με ένα ... καλό ισοζύγιο ερωτήσεων-απαντήσεων
για όλες και όλους!



22 Δεκεμβρίου 2009

Η χαρά και το σκοτάδι



- Σταμάτα να χρησιμοποιείς τον οίκτο, τη συμπόνια των άλλων ανθρώπων, με λάθος τρόπο. Όλοι το έχουμε κάνει αυτό λιγάκι στη Γη, ξέρεις. Η συμπόνοια προοριζόταν να είναι ένα κίνητρο που φέρνει τη χαρά, καταπολεμώντας την δυστυχία. Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και με λάθος τρόπο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για ένα είδος εκβιασμού. Αυτοί που επιλέγουν τη δυστυχία, μπορούν να κρατούν αιχμάλωτη την χαρά με όπλο τον οίκτο. Βλέπεις, τώρα ξέρω. Ακόμη και σαν παιδί το έκανες. Αντί να πεις συγγνώμη, πήγαινες και κλειδωνόσουν στην αποθήκη... γιατί ήξερες, ότι αργά ή γρήγορα μια από τις αδερφές σου θα έλεγε: «Δεν αντέχω να σκέφτομαι ότι είναι εκεί μέσα μόνος του και κλαίει». Χρησιμοποιούσες τον οίκτο τους για να τις εκβιάσεις. Κι αυτές στο τέλος υποχωρούσαν. Και αργότερα, όταν ήμασταν παντρεμένοι... Ω, μα δεν έχει σημασία, αρκεί να το σταματήσεις.

- Αυτό λοιπόν, είπε ο Ηθοποιός, αυτό κατάλαβες από μένα έπειτα από τόσα χρόνια;-

- Όχι, Φρανκ, όχι εδώ, είπε η Κυρία. Άκουσε την λογική. Φαντάστηκες πως η χαρά δημιουργήθηκε για να είναι πάντα κάτω από αυτή την απειλή; Πάντα ανυπεράσπιστη απέναντι σ’ εκείνους, που θα προτιμούσαν να είναι δυστυχισμένοι παρά να πνίξουν τον εγωισμό τους; Γιατί ήταν πράγματι δυστυχία. Τώρα το ξέρω. Ήσουν αξιοθρήνητος. Μπορείς να συνεχίσεις έτσι. Αλλά δεν μπορείς πια να μεταδίδεις την μιζέρια σου. Όλα βρίσκουν το τέλος τους. Εδώ είναι η χαρά που τίποτα δεν μπορεί να ταράξει. Το φως μας μπορεί να καταπιεί το σκοτάδι σας, αλλά το σκοτάδι σας δεν μπορεί πια να μολύνει το φως μας. Όχι, όχι, όχι. Έλα σε μας. Δεν θα έρθουμε εμείς σε σένα. Νόμιζες αλήθεια πως η αγάπη και η χαρά θα ήταν για πάντα στο έλεος της κατσουφιάς και των στεναγμών; Δεν ήξερες πως ήταν δυνατότερες από τα αντίθετά τους;

- Αγάπη; Πώς τολμάς εσύ να χρησιμοποιείς αυτή την ιερή λέξη; Δεν με αγαπάς, είπε ο Ηθοποιός με ψιλή φωνή και τώρα ήταν δύσκολο να τον διακρίνει κανείς.

- Δεν μπορώ ν’ αγαπάω ένα ψέμα, είπε η Κυρία. Δεν μπορώ να αγαπάω κάτι που δεν υπάρχει. Είμαι μέσα στην Αγάπη και έξω από αυτή δεν πρόκειται να βγω.

Δεν υπήρξε απάντηση. Ο Ηθοποιός είχε εξαφανιστεί. Η Κυρία ήταν μόνη στο δάσος, ενώ ένα καφετί πουλί φτερούγισε μπροστά της, λυγίζοντας με τ’ ανάλαφρα ποδαράκια του το γρασίδι που εγώ δεν μπορούσα να λυγίσω.
 
- Όμως... όμως..., είπα στον Δάσκαλό μου όταν όλες οι μορφές και τα τραγούδια τους είχαν απομακρυνθεί μακριά στο δάσος, ακόμα και τώρα δεν είμαι πολύ βέβαιος. Είναι σωστό να μένει αυτή ανέγγιχτη από τη δυστυχία του, ακόμα κι από αυτή την ηθελημένη δυστυχία;

- Θα προτιμούσες να είχε ακόμη τη δύναμη να την βασανίζει; 

- Εμ, όχι. Δεν νομίζω πως θα ήταν σωστό.

- Τότε λοιπόν;

- Δεν ξέρω, κύριε. Αυτό που λένε κάποιοι άνθρωποι στη Γη, είναι πως η τελική αποτυχία μιας ψυχής διαψεύδει όλη την χαρά αυτών που έχουν σωθεί.

- Βλέπεις πως αυτό δεν ισχύει.

- Αισθάνομαι πως ίσως θα έπρεπε να ισχύει.

- Ακούγεται πολύ φιλεύσπλαχνο, αλλά δες τί κρύβεται πίσω του.

- Τί;

- Η απαίτηση όσων δεν έχουν αγάπη και είναι φυλακισμένοι στον εαυτό τους, να τους επιτραπεί να εκβιάζουν το σύμπαν. Η απαίτησή τους, κανένας άλλος να μην μπορεί να γευτεί τη χαρά, μέχρις ότου αυτοί αποφασίσουν να είναι χαρούμενοι (με τους δικούς τους όρους φυσικά). Η απαίτηση να είναι δική τους η τελευταία λέξη και εντέλει η Κόλαση να μπορεί ν’ ασκήσει βέτο στον Παράδεισο.
 
C.S. Lewis, Το Μεγάλο Διαζύγιο (1946) 



08 Δεκεμβρίου 2009

The Duty and the Beast | Νεότητα, όνειρο, ζωή


Σκαλίζοντας τα e-mail μου, βρήκα το παρακάτω κείμενο σταλμένο προ τριετίας περίπου από τον φίλο και συνοδοιπόρο, Κωνσταντίνο Ματσούκα. Ο τίτλος του email ήταν The duty of the beast. Καθώς το ξαναδιάβαζα μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να το κοινοποιήσω. Ίσως και επηρεασμένος από τις "επετειακές" γελοιότητες. Ζήτησα από τον Κ. την άδεια και ορίστε το κείμενο.

Η νεότητα είναι ένα όνειρο από το οποίο ελάχιστοι ξυπνούν οικειοθελώς.

Και, όταν το όνειρο τελειώσει, αντιλαμβάνεσαι δύο πράγματα: ότι υπάρχουν χιλιάδες άλλοι που συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να το ονειρεύονται κι ότι ούτε να τους ξυπνήσεις μπορείς, ούτε είναι σκόπιμο να προσπαθήσεις.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, η αγγλική τηλεόραση γύρισε μια σειρά τηλεοπτικών ντοκιμαντέρ με τίτλο «Κακές Ιδέες του 20ού Αιώνα». Η σειρά ήταν αφιερωμένη σε διάφορους –ισμούς, δηλαδή σε συστήματα πεποιθήσεων και αξιών (τουτέστιν σε ιδεολογίες) που είχαν μεγάλη πέραση αλλά έκαναν και πολύ κακό. Μία από αυτές τις ιδεολογίες ήταν ο λεγόμενος Νεολαιϊσμός (‘Youthism’), δηλ. η εξιδανίκευση και λατρεία της νεότητας ως η λαμπρή εκείνη εποχή όπου η περιπέτεια μόλις άρχιζει,

η ζωή σφύζει από δυνατότητες και όλα δείχνουν εφικτά. (“Τι ωραία που είναι όλα πριν αρχίσουν.”)

Το γράψιμο και την παρουσίαση του συγκεκριμένου –ισμού, είχε αναλάβει η πασίγνωστη ακαδημαϊκός Ζερμαίν Γκρίρ. Μεταξύ άλλων, η Γκριρ, πήρε συνέντευξη από μια τάξη φοιτητών πανεπιστημίου σχετικά με το τι σήμαινε γι’ αυτούς το να γερνάς. Η εύστροφη πενηντάρα κέρδισε αμέσως τα παιδιά με την ειλικρίνειά της, λέγοντας τα πράγματα με τ’ όνομά τους κι επίσης, φλερτάροντας μαζί τους. (Φορούσε τη δική της εκδοχή της σχολικής στολής – γκρίζα φούστα, μπλε πουκάμισο, ριγέ γραβάτα.) Παρόλο που θα μπορούσε να είναι μητέρα τους, οι φοιτητές, αγόρια και κορίτσια, ανταποκρίθηκαν θερμά τόσο στο φλερτ όσο και στις ιδέες της.

Στον πίνακα, πριν αρχίσει η συζήτηση, η Γκριρ είχε γράψει Tempus edax rerum, δηλαδή, ”Ο χρόνος τρώει τα πάντα”.

Πολύ πριν από την Γκριρ την ίδια θέση έχουν υποστηρίξει φυσικά και άλλοι, και πολύ πιο ακραία. Ήδη έναν αιώνα πριν, για παράδειγμα, ο Γερμανός φιλόσοφος Άρθουρ Σοπενχάουερ, είχε γράψει:

Στη νεότητα, καθώς φανταζόμαστε τη ζωή που έρχεται, είμαστε σαν τα παιδιά σ’ ένα θέατρο πριν σηκωθεί η αυλαία, που κάθονται ενθουσιασμένα, περιμένοντας ανυπόμονα ν’ αρχίσει το έργο. Είναι ευτύχημα που δεν γνωρίζουμε τι πρόκειται να συμβεί στην πραγματικότητα. Αν μπορούσαμε να το προβλέψουμε, τότε κάποιες φορές τα παιδιά αυτά θα έμοιαζαν με φυλακισμένους, καταδικασμένους όχι στο θάνατο αλλά στη ζωή. Και προς το παρόν, χωρίς επίγνωση του τι σημαίνει αυτή η καταδίκη τους.

Στην ίδια πάνω κάτω φλέβα, ο Μπόρχες έχει γράψει:

Δε χρειάζεται να ‘χει ζήσει κανείς πάρα πολύ καιρό για να καταλάβει ότι η μοίρα είναι αδέξια και σκληρή, ανελέητη και αθώα, σαν μια τυφλή καμήλα.

Ο μισανθρωπισμός του Σόπενχάουερ ήταν πασίγνωστος, ο Μπόρχες ήταν ο ίδιος τυφλός.

Εννοώ ότι όσα έχει να πει οποιοσδήποτε με τέσσερις, πέντε ή παραπάνω δεκαετίες στο κοντέρ του, διαμορφώνονται από τις δικές του ιδιαίτερες δυσκολίες και χαρίσματα, τα εφόδια που καβάτζωσε, το περιβάλλον όπου βρέθηκε ή επέλεξε κ.ο.κ.

Γενικά πάντως, κάποιος που έχει υπάρξει νέος και δεν είναι πλέον, τείνει να έχει μεγαλύτερη συνείδηση της ανθρώπινης φθαρτότητας και ευαλωτότητας. Τείνει, επομένως και να είναι συγκαταβατικός όχι απέναντι στους νέους, αλλά απέναντι στην ορμή της νεότητας και στις πεποιθήσεις που αυτή υπαγορεύει.

Η ζωή τον έχει διδάξει ότι έχει πολύ λιγότερο έλεγχο επάνω της απ’ ότι πίστευε, ότι οι καλές προθέσεις δεν αρκούν, ότι τα πράγματα ξεθωριάζουν. Κι ό,τι όλα αυτά είναι αρκετά μελαγχολικά. (Όχι τραγικά, όχι καταραμένα, όχι υπερβατικά, απλά μελαγχολικά.‘Τραγωδία’ δεν είναι παρά μια ψηλομύτικη λέξη για το να χάνεις.)

Γνωρίζει επίσης, όπως η Γκιρ, ότι ούτε μπορείς, κι ούτε θα’ πρεπε να ξυπνήσεις κανέναν από το όνειρο της νιότης.

Μπορείς όμως να μιλήσεις για το όνειρο όπως το έζησε η γενιά σου.

- Πολλοί κάποτε διεκδικήσαμε για τον εαυτό μας μια αποκλειστικότητα πολύ πιο φιλόδοξη από αυτή που μας αναλογούσε.

- Πολλοί βρεθήκαμε σ’ έναν κόσμο που ήταν ολοκαίνουριος, που δεν είχε υπάρξει πριν από εμάς και που ήταν η δουλειά μας να τον επινοήσουμε από την αρχή.

- Πολλοί βαλθήκαμε να αλλάξουμε τον κόσμο μη ξέροντας ότι μαζί με το τέλος της ιδεολογίας έχει τελειώσει και η εποχή που ένας άνθρωπος μόνος του μπορούσε να “αλλάξει τον κόσμο.” (Ο βασιλιάς Αλέξανδρος, ΔΕ ζει.)

- Και πολλοί κάναμε τρόπο ζωής το χάος που ευαγγελιζόταν ο Μόρισον και η Μονρόε μέχρι να ναυαγήσουμε εκεί και να καταλάβουμε ότι μάλλον είναι νωρίς ακόμη στο εξελικτικό στάδιο των θηλαστικών όπου βρισκόμαστε για να είναι η τέχνη ταυτόσημη με τη ζωή.

Την προίκα μας την είχαμε από τους προηγούμενους που πίστευαν στην κλασσική παιδεία και ότι στη ζωή μέσα χωράει ΜΙΑ δουλειά και ΜΙΑ σχέση (γάμου). Που αγωνιούσαν για την ασφάλεια και για την κοινωνική αποδοχή. Που το ερώτημα της προσωπικής ευτυχίας (πραγμάτωσης, όπως θες, πέστο) δεν έφτασαν καν να το αρθρώσουν.

Σε απάντησή τους, λατρέψαμε τον ατομικισμό και απαξίωσαμε κάθε σύμβαση, ρομαντικοποιήσαμε την αυτοκαταστροφή, την τρέλλα, τη μόνιμη υπερδιέγερση.

Κυρίως, απαιτήσαμε το δικαίωμα να κάνουμε τα δικά μας λάθη.

Και καλά κάναμε, φυσικά.

Απ’ ότι φαίνεται η νεότητα, ότι και να τη ρωτάς, τα ίδια λέει.

(Το ίδιο, πιθανώς και η ‘ωριμότητα’...)

Είναι μάλλον κοινή διαπίστωση ότι η πρόκληση της μεταμοντέρνας εποχή είναι να παράγουμε νόημα, δηλαδή συνοχή. Κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το κάνει μόνος του.

Στους νεοφερμένους, λοιπόν, θα ‘λεγα:

“Μη σπαταλάτε την πολύτιμη τρέλλα σας σε λάθη που έχουν ήδη γίνει. Ψάξτε για καινούργια λάθη, παιδιά, καινούργια λάθη!”

Και στους συνομηλίκους μου: “Μη χολοσκάτε, παιδιά. Η δόξα είναι καθαρά εποχιακό φαινόμενο.”


Κωνσταντίνος Ματσούκας

25 Νοεμβρίου 2009

Συνοπτικό Λεξικό των τελευταίων ημερών του κόσμου



Άνθρωπος: Πεινασμένο υπογλυκαιμικό δίποδο. Yποδιαιρείται σε Πλούσιο (βλ. λήμμα) και Φτωχό (βλ. λμ). 
Πλούσιος: Ο Άνθρωπος (βλ. λμ) που θέλει να εξισώσει την ιδιωτική του περιουσία με τον πλούτο όλου του Κόσμου.
Φτωχός: Ο Άνθρωπος (βλ. λμ) που θέλει να γίνει Πλούσιος (βλ. λμ).
Οικονομία: Η ιδέα των Πλούσιων (βλ. λμ) και των Φτωχών (βλ. λμ) για τον Κόσμο, σύμφωνα με την οποία ο Κόσμος είναι μια Μεγάλη Τούρτα.
Αγορά: Το ζαχαροπλαστείο της Μεγάλης Τούρτας (βλ. λμ Οικονομία).
Κράτος: Ο κεντρικός επόπτης-διανομέας της Μεγάλης Τούρτας (βλ. λμ Οικονομία, Αγορά).
Κοινωνία: Το άθροισμα των πεινασμένων υπογλυκαιμικών δίποδων τουρτοφάγων.
Ισότητα: Η σημαία του δόγματος των Φτωχών (βλ. λμ) «Εσύ έχεις κι εγώ δεν έχω; Φέρε!».
Ελευθερία: Η σημαία του δόγματος των Πλούσιων (βλ. λμ) «Εγώ έχω κι εσύ δεν έχεις; Σκάσε!».
Αριστερός: Ο ζηλωτής του δόγματος Φτωχών (βλ. λμ), προστάτης τους και εγγυητής της Ισότητας (βλ. λμ).
Δεξιός: Ο ζηλωτής του δόγματος των Πλούσιων (βλ. λμ), προστάτης τους και εγγυητής της Ελευθερίας (βλ. λμ).
Κεντρώος: Ο Αριστερός (βλ. λμ) που αλλοιθωρίζει δεξιά και ο Δεξιός (βλ. λμ) που αλοιθωρίζει αριστερά.
Κρίσεις: Οι στιγμές όπου στην Κοινωνία (βλ. λμ) πέφτει γενικός πλακωμός για το ποιος θα πρωτοφάει τη Μεγάλη Τούρτα, δηλαδή συνέχεια, διαρκώς και ασταμάτητα.

20 Νοεμβρίου 2009

Σχετικά και άσχετα με κάποιες συζητήσεις.


#2. Ο Νίτσε επέφερε μεγάλη σύγχυση όταν από την θέση "η αλήθεια δεν είναι ζήτημα αντιστοιχίας προς την πραγματικότητα" συνήγαγε ότι "αυτό που ονομάζουμε "αλήθειες" είναι απλώς χρήσιμα ψέματα". Η ίδια σύγχυση συναντάται κατά καιρούς στον Ντεριντά, όταν από την θέση ότι "δεν υπάρχει καμιά πραγματικότητα σαν αυτή που ήλπιζαν να βρουν οι μεταφυσικοί", συνάγεται ότι "αυτό που ονομάζουμε "πραγματικό" δεν είναι πράγματι πραγματικό". Τέτοιες συγχύσεις εκθέτουν τον Νίτσε και τον Ντεριντά στην κατηγορία της αυτοαναφορικής ασυνέπειας - ότι δηλαδή ισχυρίζονται πως γνωρίζουν αυτό που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί να γνωσθεί".
Από το βιβλίο του Ρίτσαρντ Ρόρτυ με τίτλο Τυχαιότητα Ειρωνεία Αλληλεγγύη.
[Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια σε μετάφραση Κώστα Κουρεμένου
και επιμέλεια του Κώστα Λιβιεράτου]

σ.289 [σημειώσεις]

19 Νοεμβρίου 2009

Δύσκολες απαντήσεις



Σε άρθρο που δημοσιεύεται εδώ στην σελίδα του Κ.Κ.Ε, και υπογράφει η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο "Ο αντεπαναστατικός γιορτασμός για το γκρέμισμα του «Τείχους του Βερολίνου»", θέτει τα παρακάτω ερωτήματα. Πήρα το θάρρος να απαντήσω μιας και κανείς δεν ασχολείται πλέον στα σοβαρά ούτε με το ΠΓ ούτε με την ΚΕ ούτε με το ΚΚΕ, αλλά αυτός είναι και o λόγος που κάποιος πρέπει να το κάνει για να μην έχουμε "μελλοντικά κενά"


1.
Ε.Μ: Αφού δεν υπάρχει ιστορική αναγκαιότητα επαναστατικού περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, αφού ο καπιταλισμός δεν κινδυνεύει από τον κομμουνισμό που αποτελεί ιστορικό παρελθόν όπως η φεουδαρχία και το δουλοκτητικό σύστημα, γιατί τόσος ιδεολογικός μόχθος πάνω στο πτώμα του;

Izi: Για τους ίδιους ακριβώς λόγους που υπήρξε ιδεολογικός μόχθος πάνω στο “πτώμα” του φεουδαλισμού. Τα παραδείγματα πολλά. Να μην ξεχνάμε ότι η Ιστορία μας διδάσκει ότι επαναλαμβάνεται πολλές φορές ως φάρσα, αλλά δυστυχώς με καταστροφικά για την ανθρωπότητα αποτελέσματα. Σα να λέμε ότι το πτώμα τείνει να γίνει ζόμπι, και όλοι γνωρίζουμε ότι τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα.
Για αυτό μοχθούμε ιδεολογικά. Για μια καθώς πρέπει ταφή.

Αυτό το σοσιαλισμός-κομμουνισμός μένει λιγάκι αίολο. Τι εννοείτε;
Κυρίως εξηγήστε την παύλα.
Επίσης η λέξη πτώμα χρειάζεται εισαγωγικά σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζετε.



2.
Ε.Μ: Γιατί καταδιώκονται συμβολισμοί του κομμουνιστικού κινήματος, ιδιαίτερα στις χώρες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, αφού «οι ίδιες οι λαϊκές μάζες τον έχουν απορρίψει, τον έχουν ανατρέψει»; Γιατί διώκονται, μάλιστα πολύ περισσότερο από ό,τι φασιστικές - νεοναζιστικές κινήσεις, παρά το γεγονός ότι κομψά και άκομψα διοχετεύονται μύριοι ιδεολογικοί συνειρμοί περί «μαύρου» και «κόκκινου» ολοκληρωτισμού;

Izi: Μα γιατί στις «χώρες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης» υπήρξαν και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τα διαβόητα γκούλαγκ, υπήρξαν οι περίφημες μυστικές υπηρεσίες η ασφάλεια και γενικότερα ένας ολόκληρος μηχανισμός καταπίεσης, κατίσχυσης, παρακολουθήσεων, συκοφαντιών βασανιστηρίων εξαφανίσεων εκτελέσεων δολοφονιών κτλ. Όλα αυτά τα οργάνωσαν κάποιοι που αυτοαποκαλούνταν κομμουνιστές και οι οποίοι έκαναν ευρύτατη χρήση αυτών των συμβόλων με σκοπό να καλύπτουν τα όσα ιδιοτελή και απάνθρωπα έπρατταν.Επομένως...



3.
Ε.Μ: Γιατί, παρά τη στοχοπροσήλωση και το συντονισμό στην απαξίωση των σοσιαλιστικών επιτευγμάτων για τη λαϊκή πλειοψηφία - την κατάργηση της ανεργίας, την πλήρη εξασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία, στην εκπαίδευση, στη φροντίδα Υγείας-Πρόνοιας, στον Πολιτισμό-Αθλητισμό, στη στέγη - η λαϊκή μνήμη επιμένει να θεωρεί ότι ζούσε καλύτερα σε εκείνο το σοσιαλιστικό παρελθόν, τουλάχιστον από την άποψη των υλικών όρων;

Izi: Κατ’αρχήν είστε αόριστη λέγοντας ότι «...η λαϊκή μνήμη επιμένει να θεωρεί ότι ζούσε καλύτερα σε εκείνο το σοσιαλιστικό παρελθόν...» διότι η λαϊκή μνήμη λέει και πολλά άλλα, ας μην τα αναφέρουμε και χαλάμε επιπλέον τις καρδιές μας.  Και στην συνέχεια μιλάτε για επιτεύγματα του σοσιαλισμού όσον αφορά την λαϊκή πλειοψηφία την ίδια στιγμή που η Ιστορία έχει καταγράψει ότι η λαϊκή πλειοψηφία βρίσκονταν στα κάτεργα. Συμπεραίνω λοιπόν ότι οι μαρτυρίες στις οποίες βασίζεστε προέρχονται από ανθρώπους του καθεστώτος. Όπως και εδώ στην Ελλαδίτσα όπου τόσοι και τόσοι «λαϊκοί άνθρωποι» ταξιτζήδες ,περιπτεράδες, εργάτες ακόμη, υποστήριξαν και ακόμη υποστηρίζουν λίγο πολύ, το "καλό που έκανε στην χώρα ο Παπαδόπουλος"


4.
Ε.Μ:Γιατί, παρά τη συγκέντρωση τόσων δυνάμεων για την προετοιμασία των εκδηλώσεων, συμμετείχαν στην κεντρική εκδήλωση περίπου 100.000, σύμφωνα με πληροφορίες μας, όταν στην ανάλογη πρωτοχρονιάτικη συγκεντρώνονται 1.000.000;

Izi: Αυτή την ερώτηση σας την απαντώ χαριστικά φερόμενος ως τζέντλεμαν.
Ούτε τόσοι δεν ήταν, αλλά όπως και να το κάνεις η Πρωτοχρονιά είναι κομμάτι παλαιότερη γιορτή με μεγάλη παράδοση και "πολυδιαφημισμένη" σε χώρες όπως η Γερμανία δεν είναι κριτήριο αυτό για να πλησιάσει κανείς στην αλήθεια. Να με συγχωρείτε αλλά απλά εκθέτει αυτόν που ρωτά.

Ελπίζοντας ότι θα πάψετε να ρεζιλεύεστε και να επιδεικνύεται την ιδεολογική σας απελπισία, να ρωτήσω κι εγώ κάτι που σας έχουν ρωτήσει μάλλον και άλλοι «αντικομουνιστές» «δωσίλογοι» «πράκτορες» "ρουφιάνοι" και «νεοφιλελεύθερα καθάρματα» πριν από μένα.

Το διάβασα στον τοίχο τις προάλλες,
“ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΔΗΛΩΣΗ”.
Εννοείτε στην εφορία?


υ.γ μας άρεσε το "χώρες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης"
Επίσης το "γιορτασμός" εκπληκτικό.

10 Νοεμβρίου 2009

Girl Trouble!



Αναμεταδίδουμε την είδηση με την σειρά μας. Ήδη έχει κάνει τον γύρο του κόσμου.
"Το Τείχος του Βερολίνου υπερασπίστηκε η γγ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, λέγοντας πως η εργατική κυβέρνηση της πρώην Ανατολικής Γερμανίας έχει δικαίωμα να το υψώσει αμυνόμενη απέναντι στη Δυτική Γερμανία που μαζί με το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς λειτουργούσε σαν στρατός κατοχής.
Μιλώντας τη Δευτέρα από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής η κ. Παπαρήγα είπε:
«Το τείχος το επέβαλε ο ιμπεριαλισμός να υψωθεί και έγινε ακριβώς παραμονές, όταν τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα απειλούσαν να εισβάλουν στο Βερολίνο, ιδιαίτερα βεβαίως στο ανατολικό Βερολίνο, στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Και ρωτάμε: Δεν είχε δικαίωμα ένας λαός, μια εξουσία εργατική ή η οποιαδήποτε κυβέρνηση να σεβαστεί τα σύνορά της και να υψώσει το τείχος μέσα στο έδαφός της; Σκεφθείτε αν μέσα στην Αθήνα είχαμε τρεις - τέσσερις δήμους που ανήκαν σε έναν στρατό Κατοχής, θα ήταν ελεύθερα, μπες βγες; Γιατί η Δυτική Γερμανία στην ουσία λειτουργούσε με το ΝΑΤΟ, με τους Αμερικανούς σαν στρατός Κατοχής. Απ’ τη μία μεριά ευθύνεται για τη διαίρεση της Γερμανίας και από την άλλη ήθελε τη βίαιη προσάρτησή της».
Η κα Παπαρήγα εξαπέλυσε βέλη εναντίον όσων συγκεντρώθηκαν στο Βερολίνο, στους εορτασμούς για τα 20 χρόνια από την πτώση του τείχους. «Σήμερα στο Βερολίνο η αφρόκρεμα των ιμπεριαλιστών και τα δευτεροκλασάτα στελέχη τους και οι σύμμαχοί τους - ανάμεσα σε αυτούς και ο Έλληνας πρωθυπουργός - πήγαν να γιορτάσουν την πτώση του τείχους».
«Στην πραγματικότητα πανηγυρίζουν για την καπιταλιστική παλινόρθωση» συμπλήρωσε, ενώ προέβλεψε ότι «η ροή της ιστορίας δεν μπορεί να σταματήσει και αργά ή γρήγορα η επικαιρότητα του σοσιαλισμού θα γίνει πραγματικότητα».
Καταλήγοντας είπε: «Αν νομίζουν αυτοί που μαζεύονται σήμερα στο Βερολίνο ότι οι λαοί θα συμφιλιωθούν με την ιμπεριαλιστική πραγματικότητα πέφτουν έξω. Αργά ή γρήγορα οι λαοί θα σηκωθούν πολύ ψηλά, ακόμα ψηλότερα απ' ότι έγινε στον 20ό αιώνα».


14 Οκτωβρίου 2009

Η εξατομίκευση πάει στο γκρεμό!


Αγαπητοί αναγνώστες,

αισθάνομαι την ανάγκη να ανεβάσω σε ξεχωριστή ανάρτηση, δηλαδή εδώ, τώρα, ένα σχόλιο που διάβασα στη συζήτηση της προηγούμενης ανάρτησης και μου άρεσε. Ελπίζω ο/η "Γάλα και Μπισκότα", που το έγραψε, να μη με μηνύσει για απαγωγή σκέψεων προς διευκόλυνση αλλότριας ακολασίας...


Μήπως όμως το άτομο
έφτασε πια στο σημείο
όπου εύχεται και σφοδρά ποθεί
το  ίδιο

να πεθάνει,
μην αντέχοντας πια το μάταιο φορτίο
μιας ατομικότητας
πλασματικής και παραισθητικής;





08 Οκτωβρίου 2009

Η Εταιρική Κοσμολογία του Άρθουρ Τζένσεν




ΑΡΘΟΥΡ ΤΖΕΝΣΕΝ:

Λένε πως μπορώ να πουλήσω τα πάντα. Θα προσπαθήσω να σου πουλήσω κι εσένα κάτι.

Βαλχάλα κύριε Μπίαλ. Παρακαλώ, καθήστε. Τα έχετε βάλει με τις πρωταρχικές δυνάμεις της φύσης, κι εγώ αυτό δεν το δέχομαι, καταλάβατε; Νομίζετε πως σταματήσατε απλώς μια επιχειρηματική συμφωνία, αλλά καμιά σχέση! Οι Άραβες έβγαλαν δισεκατομμύρια δολάρια απ’ αυτή τη χώρα και τώρα πρέπει να τα γυρίσουν πίσω. Είναι πλημμυρίδα και άμπωτη, παλιρροιακή βαρύτητα, οικολογική ισορροπία! Είστε ένας γέρος που σκέφτεται με όρους εθνών και λαών. Δεν υπάρχουν έθνη! Δεν υπάρχουν λαοί! Δεν υπάρχουν Ρώσοι! Δεν υπάρχουν Άραβες! Δεν υπάρχουν Τρίτοι κόσμοι! Δεν υπάρχει Δύση! Υπάρχει μόνο ένα ολιστικό σύστημα συστημάτων, μια τεράστια και άπληστη, αλληλοδιαπλεκόμενη, πολύμορφη και πολυεθνικη κυριαρχία των δολαρίων! Πετροδολάρια, ηλεκτροδολάρια, πολυδολάρια! Μάρκα, ρούβλια, ριν, λίρες και σέκελς! Είναι το διεθνές νομισματικό σύστημα κι αυτό καθορίζει ολόκληρη τη ζωή σε τούτο τον πλανήτη! Αυτή είναι σήμερα η φυσική τάξη πραγμάτων! Τα βάλατε με τις πρωταρχικές δυνάμεις της φύσης και νομίζετε πως θα εξιλεωθείτε! Σας έχω πιάσει καλά κύριε Μπίαλ;

(παύση)

Παίρνετε θέση στη οθονίτσα σας των 21 ινστών και ουρλιάζετε υπέρ της Αμερικής και της δημοκρατίας. Δεν υπάρχει Αμερική. Δεν υπάρχει δημοκρατία. Υπάρχει μόνο IBM και ΙΤΤ και ΑΤ&Τ, και Dupont, Dow, Union Carbide και Exxon. Αυτά είναι τα έθνη του σημερινού κόσμου. Τι νομίζετε πως κουβεντιάζουν οι Ρώσσοι στα κρατικά συνέδριά τους; Τον Καρλ Μαρξ; Κουβεντιάζουν για γραμμικά οικονομικά προγράμματα, για  στατιστικές θεωρίες της απόφασης, για minimax λύσεις κι υπολογίζουν τις πιθανότητες κέρδους-κόστους στις συναλλαγές και στις επενδύσεις τους, όπως ακριβώς κάνουμε κι εμείς.

Δεν ζούμε πια σ’ ένα κόσμο εθνών και ιδεολογιών κύριε Μπίαλ. Ο κόσμος είναι ένα σώμα εταιρειών, που καθορίζεται αναπότρεπτα από τους νόμους των μπίζνες. Ο κόσμος είναι μια επιχείρηση κύριε Μπίαλ! Μπίζνες! Έτσι ήταν από τότε που ο άνθρωπος βγήκε από τη λάσπη. Και τα παιδιά μας, κύριε Μπίαλ, θα ζήσουν για να δουν αυτό τον τέλειο κόσμο όπου δεν θα υπάρχει πια πείνα, καταπίεση και βαρβαρότητα θα υπάρχει μόνο μια τεράστια και παγκόσμια Πολυμετοχική Εταιρεία, για την οποία θα δουλεύουν όλοι οι άνθρωποι υπηρετώντας ένα κοινό κέρδος, και στην οποία όλοι θα έχουν μερίδιο μετοχών, που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες τους, θα καθησυχάζει όλες τις αγωνίες τους και θα διασκεδάζει τη βαρεμάρα τους. Κι εγώ επέλεξα εσάς κύριε Μπίαλ, για να κηρύξω αυτό το ευαγγέλιο.

ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΜΠΙΑΛ:

Γιατί εμένα;

ΤΖΕΝΣΕΝ:

Γιατί είσαι στην τηλεόραση χαζούλη. Εξήντα εκατομμύρια άνθρωποι σε βλέπουν κάθε βράδυ, από τη Δευτέρα έως την Παρασκευή.

ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΜΠΙΑΛ:

Είδα το πρόσωπο του Θεού!

ΤΖΕΝΣΕΝ:

Μπορεί και να ‘χεις δίκιο κύριε Μπίαλ.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ:

Το ίδιο βράδυ ο Χάουαρντ Μπίαλ βγήκε στην τηλεόραση για να κηρύξει την εταιρική κοσμολογία του Άρθουρ Τζένσεν.

από την ταινία Το Δίκτυο (1976).

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ετικέτες

1000 ρέγγες (7) 1100 (1) 1789 (2) 1837 (1) 1846 (1) 1848 (1) 1850 (1) 1871 (1) 1900 (2) 1907 (1) 190cm (4) 1917 (12) 1919 (1) 1936 (2) 1939 (1) 1940 (1) 1943 (2) 1944 (1) 1946 (1) 1947 (1) 1950 (2) 1952 (1) 1957 (1) 1965 (3) 1967 (1) 1968 (5) 1969 (1) 1978 (2) 1980 (1) 1983 (1) 2003 (1) 2006 (1) 2008 (9) 2015 (1) Α. Μπορντίγκα/A. Bordiga (1) Α. Σβιατόγκορ/А. Святогор (1) Α.Ι. (7) Α.Κέννυ/A. Kenny (1) Α.Κοντ/A.Comte (1) Α.Ντ.Μονκρετιέν/A.de Montchretien (1) αγάπη (5) Αγγλία (3) Αγία Πετρούπολη (1) Αδάμ Σμιθ/Adam Smith (9) Αθήνα (13) Αιδ. Μπίλι/Rev Billy (1) Άινσταϊν (1) Αισχύλος (1) Άκης Πάνου (1) Ακρόπολη (2) Αλαίν Καγιέ/Alain Caillé (1) Άλαν Τιούρινγκ/Alan Turing (2) Άλασνταιρ Μακιντάιρ/Alasdair MacIntyre (1) Αλβέρτος ο Μέγας (1) Αλέκα Παπαρήγα (1) Αλέξανδρος Κοζέβ/Alexandre Kojève (2) Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1) Αλέξανδρος Σμέμαν/Александр Шмеман (1) Αλέξανδρος Σοκούροφ/Алекса́ндр Соку́ров (1) Αλέξανδρος Τομπάζης (1) Αλέξανδρος Τρόκκι/Alexander Trocchi (1) Αλεξάντερ Μπέρκμαν/Александр Беркман (3) Αλέξης Ασλάνογλου (2) Αλέξης Καλοφωλιάς (1) Αλέξης ντε Τοκβίλ/Alexis deTocqueville (3) αλήθεια (27) Αληthεια (2) Αλκιβιάδης (1) αλλοτρίωση (61) Αλμπέρ Καμύ/Albert Camus (2) Άλμπερτ Σπέερ/Albert Speer (2) Άλμπερτ Φίνεϊ/Albert Finney (1) Αλμπέρτο Καβαλκάντι/Alberto Cavalcanti (2) Άλμπρεχτ Ντύρερ/Albrecht Duhrer (1) Άλντους Χάξλεϊ/Aldus Haxley (1) Αλταμίρα (6) Αλφειός (1) Αναξίμανδρος (1) ανάπτυξη (17) αναρχισμός (10) Ανδρέας Εμπειρίκος (1) Ανδρέας Παπανδρέου (1) ανθρώπινα πιράνχας (32) ανθρωπολογία (1) Άννα Άρεντ/Hannah Arendt (8) Άννα Ιβάνοβνα Μπελιάι/Анна Ивановна Беляй (1) Άννα Κοκκίνου (1) Ανρί Ντεμπριγιώ/Henry Debrillaut (1) Ανρί Λεφέβρ/Henri Lefebre (4) Ανρί Μισώ/Henry Michaux (2) Άνσελμ Γιάπε/Anselm Jappe (1) Άνταμ Κέρτις/Adam Curtis (1) Αντίνοος (1) Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ/Antoine de Saint-Exupéry (1) Αντρέ Κερτέζ/André Kertész (1) Αντρέ Ορλεάν/André Orléan (5) Άντυ Γουώρχολ/Andy Warhol (2) Αντώνης Κουτρουμπής (1) αξία (13) Άρβο Περτ/Arvo Pärt (2) Αργυριάδης-Καλούμενος-Μπάτσης (1) Άρης Αλεξάνδρου (3) Άρης Κωνσταντινίδης (1) Άρης Μπερλής (1) Άρθουρ Λένινγκ/Arthur Lehning (1) Αρθούρος Σοπενχάουερ/Arthur Schopenhauer (3) Αριστοτέλης (14) Άσγκερ Γιόρν/Asger Jorn (21) Άυν Ραντ/Ayn Rand (3) Αφρική (2) Β. Γκ. Ζέμπαλντ/W. G. Sebald (2) Β.Α. Μότσαρτ/W.A/ Mozart (1) Βαγγέλης Αρτέμης (2) Βαλεντίν Βολόσινοφ/Валенти́н Воло́шинов (1) Βάλτερ Μπένγιαμιν/Walter Benjamin (6) Βανς Πάκαρντ/Vance Packard (2) Βασίλης Ηλιακόπουλος (2) Βασίλης Στρατιώτης (1) Βενετιά (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent Descombes (16) Βέρνερ Χέρτσογκ/Werner Herzog (1) Βερολίνο (3) βία (20) Βιετνάμ (2) Βίκτωρ Μπούλλα/Виктор Буллаa (1) Βίκτωρ Ουγκώ/Victor Hugo (1) Βίκτωρ Σερζ/Ви́ктор Киба́льчич (1) Βίκτωρ Σκλόφκσι/Ви́ктор Шкло́вский (3) Βίκτωρ Φρανκλ/Victor Frankl (2) Βίλεμ Φλούσερ/Vilem Flusser (1) Βίνσεντ Μπράουν/Vincent Browne (1) βιοτεχνολογία (6) Βλαδίμιρος Λένιν/Влади́мир Ле́нин (6) Βλαντίμιρ Μαγιακόφκι/Влади́мир Маяко́вский (2) βοηθήματα μνήμης (11) Γαλλία (8) Γένεσις (1) Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (4) Γερμανία (9) Γιάννηδες (1) Γιάννης Γρηγοριάδης (9) Γιάννης Ισιδώρου (4) Γιάννης Κάτρης (1) Γιάννης Πεδιώτης (3) Γιάννης Ρίτσος (3) Γιάννης Σκαρίμπας (3) Γιάννης Τσέγκος (1) Γιόζεφ Μπλοχ/Joseph Bloch (1) Γιόζεφ Ντίτζγκεν/Josef Dietzgen (1) γιορτή (18) Γιούργκεν Χάμπερμας/Jurgen Habermas (2) Γιόχαν Γκριμονπρέ/Johan Grimonprez (1) Γιόχαν Χουιζίνγκα/Johan Huizinga (3) Γιώργος Γαϊτάνος (1) Γιώργος Μακρής (1) Γιώργος Νικολαΐδης (1) Γιώργος Σεφέρης (2) Γιώργος Χαντζής (1) Γκ. Κ. Τσέστερτον/G.K. Chesterton (5) Γκ. Ράιλ/G. Ryle (1) Γκαίτε/Goethe (1) Γκέοργκ Ζίμελ/Georg Simmel (4) Γκετζ Άλυ/Götz Aly (1) Γκι Αμπέιγ/Guy Abeille (1) Γκίλμπερτ Ράιλ/Gilbert Ryle (2) Γκιόργκι Λίγκετι/György Ligeti (1) Γκιόργκι Λούκατς/György Lukács (4) Γκουίντο Καβαλκάντι/Guido Cavalcanti (1) Γκυ Ντεμπόρ/Guy Debord (23) Γκύντερ Άντερς/Günther Anders (9) γλώσσα (21) Γουάλας Στήβενς/Wallace Stevens (1) Γουδή (1) Γουίλιαμ Ήγγλετον/William Eggleton (1) Γουίλιαμ Μπάροους/William Burroughs (2) Γουίλιαμ Σαίξπηρ/William Shakespeare (3) Γούντι Άλλεν/Woody Allen (1) Γρηγόρης Βαλτινός (1) Δανία του Βορρά (2) Δανία του Νότου (5) Δελφοί (1) Δέσποινα Ζευκιλή (1) Δημήτρης Δημητριάδης (1) Δημήτρης Καραγιάννης (1) Δημήτρις Βεργέτης (1) δημιουργικότητα (8) Διεθνής (1) δικαιοσύνη (12) δοκιμασίες (3) Δουβλίνο (1) Δραπετσώνα (1) δυσφορία (30) Ε. Άνσκομπ/E. Anscombe (4) Ε. Βιλ/E. Will (1) Έ. Λ. Μάστερς / Ε. L. Masters (1) Ε.Ε. Κάμινγκς/E.E. Cummings (1) Ε.Χ. Γονατάς (1) Έζρα Πάουντ/Ezdra Pound (1) εικονική δημόσια σφαίρα (5) εικονογραφημένα κείμενα (10) εκπομπές (58) Ελβετία (1) Έλεν Κέλλερ/Helen Keller (1) Ελένη Ηλιοπούλου (1) Ελένη Μπέλλου (1) Ελευθερία (42) Ελευθεριακός (1) Ελίας Κανέττι/Elias Canetti (1) Εμίλ Μπενβενίστ/Emile Beneveniste (1) Εμίλ Ντυρκέμ/Emile Durkheim (1) Εμίλ Σιοράν/Emil Cioran (1) Έμιλυ Ντίκινσον/Emily Dickinson (2) Εμμανουήλ Καντ/Emmanuel Kant (2) Εμμανουήλ Λεβινάς/Emmanuel Levinas (3) Εμμανουήλ Μουνιέ/Emmanuel Mounier (1) Έντσο Τραβέρσο/Enzo Traverso (1) εξατομίκευση (45) εξέγερση (10) εξουσία (38) επανάσταση (25) επαναστατικός χαρτοπολτός (4) επιβίωση (5) επιστήμη (23) Έρασμος/Erasmus (1) εργασία (23) Ερίκ Σατί/Eric Satie (1) Έρικ Χομπσμπάουμ/Eric Hobsbaum (1) Έρνεστ Γκέλνερ/Ernest Gellner (1) Ερνστ Γιούνγκερ/Ernst Junger (2) Ερνστ Κασσίρερ/Ernst Cassirer (3) Ερνστ Μπλοχ/Ernst Bloch (1) ΕΡΩΔΙΟΣ (1) ΕΣΗΕΑ (2) ΕΣΣΔ (1) Ετιέν Ντε λα Μποεσί/Etien De la Boetie (1) Ευγένιος Ενρικέζ/Eugène Enriquez (1) Ευγένιος Ζαμιάτιν/Евге́ний Замя́тинn (1) Ευγένιος Ιονέσκο/Eugene Ionesco (1) ευρωπαϊκή προοπτική (49) ευτυχία (11) Ζ.-Ζ. Ρουσσώ/J.-J. Rousseau (1) Ζ.-Π. Βουαγιέ/J.-P. Voyer (5) Ζ.-Π. Ντιτέιγ/J.-P. Duteuil (1) Ζ.-Π. Ντυπουΐ/J.-P. Dupuy (1) Ζ.-Π. Σαρτρ/J.-P. Sartre (2) Ζακ Ελλύλ/Jacques Ellul (29) Ζακ Λακάν/Jacques Lacan (6) Ζακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (2) Ζακ Ντεριντά/Jacques Derrida (2) Ζακ Πρεβέρ/Jacques Prévert (2) Ζακ Σαπίρ/Jacques Sapir (2) Ζαν Ιτάρ/Jean Itard (1) Ζαν Μορώ/Jeanne Moreau (1) Ζαν Μπωντριγιάρ/Jean Baudrillard (1) Ζαν-Λυκ Γκοντάρ/Jean Luc Godard (3) Ζαν-Πιέρ Βερνάν/Jean Pierre Vernant (1) Ζαπατίστας (1) Ζάχα Χαντίντ/Zahā Ḥadīd (1) Ζάχος Παπαζαχαρίου (1) Ζεράρ Νταβί/Gerard Davy (1) Ζερμαίν Γκρηρ/Germaine Greer (1) Ζήσης Κοτιώνης (2) Ζήσης Σαρίκας (5) Ζιλ Ντελέζ/Gilles Deleuze (2) Ζιλ Ντωβέ/Gilles Dauve (1) Ζορ Βον/Zohr Vaughan (1) Ζύγκμουντ Μπάουμαν/Zygmunt Bauman (3) Ζυλ Ντωβέ/Gilles Dauvé (3) ζωή (45) Ζωρζ Μπατάιγ/Georges Bataille (1) ηθική (34) ΗΠΑ (19) Θανάσης Σβώλος (1) Θάτσερ/Thatcher (1) θέαμα/spectacle (13) Θένια Κουτρουμπή (1) Θεολόγος Βοσταντζόγλου (1) Θεός (16) Θεοφάνης Μελάς (2) Θεσσαλονίκη (2) Θήοντορ Ρόζακ/Theodore Roszak (1) θλίψη (12) Θοδωρής Χιώτης (1) Θόδωρος Ζιάκας (1) Θουκυδίδης (2) Ι.Θ. Κακριδής (1) Ίαν Χάκινγκ/Ian Hacking (2) Ιβάν Παβλόφ/Ива́н Па́влов (1) Ιβάν Τουργκένιεφ/Иван Тургенев (1) Ίγγα Κρεστενσεν/Inger Christensen (1) ιδρύματα τέχνης (7) ικέτες και ξένιοι (6) Ιλιάδα (1) Ιράν (1) Ισαάκ Μπ. Σίνγκερ/Isaac B. Singer (1) Ισπανία (1) Ισπαχάν (1) ιστορία (41) ισχύς (22) Ιχάμπ Χασσάν/Ihab Hassan (1) Ιωάννα Τσιβάκου (1) Ιωάννης ο Θεολόγος (1) Ιωσήφ Στάλιν/Ио́сиф Ста́лин (2) Κ.Π. Καβάφης (3) Κ.Σ. Λιούις/C.S. Lewis (4) Κάθλην Ρέιν/Kathleen Raine (1) καλλιτέχνες (24) Καλοκαίρι (8) Κάρελ Φουνκ/Karel Funk (1) Κάρεν Κίλιμνικ/Karen Kilimnik (1) Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ/Karl Georg Büchner (1) Καρλ Κορς/Karl Korsch (3) Καρλ Κράους/Karl Kraus (3) Καρλ Μαρξ/Karl Marx (33) Καρλ Πολάνυι/Karl Polanyi (2) Καρλ Σμιτ/Karl Schmidt (1) Καρλομάγνος (1) Κάρολος Δαρβίνος/Charles Darwin (1) Καρτέσιος/Descartes (7) Καταστασιακή Διεθνής/Internationale Situationniste (9) καταστασιακοί/situationnistes (20) Κατερίνα Αθανασίου (1) Κατερίνα Ηλιοπούλου (8) Κέβιν Κέλι/Kevin Kelly (2) Κεν Λόουτς/Ken Loach (1) Κεν Ρόμπινσον/Ken Robinson (1) Κένεθ Γκέργκεν/Kenneth Gergen (1) κενό (18) κεφαλαιοκρατία (37) Κίνα (1) Κλάους Κάρστενσον/Claus Carstensen (1) Κλερ Οζιάς/Claire Auzias (1) Κλωντ Λεβί-Στρώς/Claude Lévi-Strauss (4) Κομμούνα (1) κομμουνισμός (10) Κόνσταντ/Constant Niewenhuys (1) Κοπεγχάγη (1) Κόρα Ντάιαμοντ/Cora Diamond (1) Κορνήλιος Καστοριάδης (9) Κουρτ Βάιλ/Kurt Weil (1) Κουρτ Σβίττερς/Kurt Schwitters (1) κράτος (14) κρίση (32) Κριστιάν Ντελακαμπάιν/Christiane Delacampaigne (1) Κριστίν Λαγκάρντ/Christine Laguarde (1) Κριστόφ Κισλόφσκι/Krzysztof Kieslowski (1) Κρίστοφερ Λας/Christopher Lasch (4) Κροστάνδη (1) κυριαρχία (13) Κωνσταντίνος Καραμανλής (1) Κωνσταντίνος Ματσούκας (1) Κώστας Βάρναλης (1) Κώστας Δεσποινιάδης (4) Κώστας Κολημένος (1) Κώστας Παπαϊωάννου (7) Κώστας Χριστοδούλου (1) Κωστής Βελόνης (1) Κωστής Παπαγιώργης (2) Λ. Βίττγκενσταϊν/L. Wittgenstein (17) Λα Μετρί/ La Mettrie (1) Λάζαρος Αρσενίου (3) Λάκι Λουτσιάνο/Lucky Luciano (1) Λάμπρος Κωνσταντάρας (1) Λάο Τσε/老子 (1) Λαρς φον Τρίερ/Lars von Trier (1) λενινισμός (6) Λεξικό Κριαρά (1) Λεξικό Liddell-Scott (2) Λέο Στράους/Leo Strauss (1) Λεόν Βαλράς/Léon Walras (2) Λέσχη Φιλελεύθερης Ανάγνωσης (1) Λετονία (1) Λετριστές/Lettristes (1) Λέων Σεστώφ/Лев Шесто́в (2) Λέων Τρότσκι/Лев Тро́цкий (3) Λιούις Μάμφορντ/Lewis Mumford (10) λογική (3) Λογιόλα/Loyola (1) Λόγος (26) λογοτεχνία (25) Λονδίνο (3) Λουί Αραγκόν/Louis Aragon (1) Λουί Μαλ/Louis Mal (1) Λουΐ ντε Σαιν Ζυστ/Louis de Saint Juste (1) Λουί Ντυμόν/Louis Dumont (6) Λουίς Αλτουσέρ/Louis Althusser (1) Λουίς Μπουνιουέλ/Louis Buñuel (3) Λουσιέν Μαλζόν/Lucien Malson (1) Λουσίντα και Ντέιβις Μάτλοκ/L & D Matlock (1) Λυγκέας (2) Λωτρεαμόν/Lautréamont (7) Μ. Γκωσέ/M. Gauchet (1) Μάης '68 (1) Μάικ Κέλυ/Mike Kelley (1) Μάικλ Χάρντ/Michael Hardt (1) Μάκης Μηλάτος (1) Μακιαβέλλι/Machiavelli (4) Μάλκολμ Λόουρι/Malcolm Lowry (1) Μάλκολμ Χ/Malcolm X (1) μανιφέστα (65) Μανόλης Λαμπρίδης (1) Μανώλης Αναγνωστάκης (3) Μαξ Βέμπερ/Max Weber (2) Μαξ Ήστμαν/Max Eastman (1) Μαρακές (1) Μάρθα Γκέλχορν/Martha Gellhorn (1) Μαρί ντε Ενζέλ/Marie de Hennezel (1) Μαρίνα Τσβετάγιεβα/Мари́на Цвета́ева (3) Μάρσαλ Σάλινς/Marshall Sahlins (5) Μαρσέλ Μαριέν/Marcel Mariën (1) Μαρσέλ Μως/Marcel Mauss (1) Μαρσέλ Ντυσάν/Marcel Duchamp (1) Μάρτζορι Πέρλοφ/Marjorie Perloff (1) Μάρτζορι Ρόουλινγκ/Marjorie Rowling (1) Μάρτιν Λούθερ Κινγκ/M.L. King (1) Μάρτιν Μπούμπερ/Martin Buber (1) Μάρτιν Χάιντεγγερ/Martin Heidegger (5) μελαγχολία (5) Μελούνα (1) Μέριλυν (1) Μεσαίωνας (7) Μέση Ανατολή (1) μεταμοντέρνο (10) μεταμορφωτική δύναμη (34) μηδέν (11) μηδενισμός (35) Μηνάς Εμμανουήλ (1) Μίλτος Θεοδοσίου (2) Μίλτος Σαχτούρης (2) Μίλτων Φρίντμαν/Milton Friedmann (1) Μιριέλ Μπαρμπερί/Muriel Barbery (1) Μισέλ Αλιετά/Michel Aglietta (1) Μισέλ Ουελμπέκ/Michel Houellebecq (3) Μισέλ Πικολί/Michel Piccoli (1) Μισέλ Σερ/Michel Serres (1) Μισέλ Τουρνιέ/Michel Tournier (2) Μισέλ Φουκώ/Michel Foucault (11) ΜΙΤ (1) Μίχαελ Λέβι/Michael Loewy (2) Μιχαήλ Θερβάντες/Miguel Cervantes (1) Μιχαήλ Μπακούνιν/Михаил Бакунин (2) Μιχαήλ Μπαχτίν/Михаи́л Бахти́н (1) Μιχαηλάγγελος Αντονιόνι/Michelangelo Antonioni (2) Μιχάλης Πάγκαλος (1) Μόμπυ Ντικ (1) Μόρις Ντρούρι/Maurice Drury (1) μουσική (36) Μουσταφά Καγιάτι/Mustafa Khayati (1) μοφερισμός/mofferism (6) Μπαρούχ Σπινόζα/Baruch Spinoza (1) Μπάρυ Άνσγουωρθ/Barry Unsworth (1) Μπέλα Ταρ/Béla Tarr (1) Μπέρναρντ Μάντεβιλ/Bernard Mandeville (1) Μπέρτολντ Μπρεχτ/Bertold Brecht (3) Μπίφο Μπεράρντι/Bifo Berardi (2) Μπλεζ Πασκάλ/Blaise Pascal (1) Μπομπ Ντύλαν/Bon Dylan (1) Μπρέτον Γουντς (1) Μπριζίτ Μπαρντό/Brigitte Bardot (2) Μύκονος (1) μυστικισμός (1) Μωρίς Μερλώ-Ποντύ/Maurice Merleau-Ponty (2) Ν.Α. Μπερντγιάεφ/ Н/ А. Бердя́ев (1) Ν.Γ. Πεντζίκης (1) ναζιστοφασισμός (29) ναρκισσισμός (10) Νασρεντίν Χότζας (1) ναυαγοί (2) Νέα Ζηλανδία (1) Νέα Υόρκη (2) Νεάντερταλ (1) νεοφιλελευθερισμός (12) Νίκος Εγγονόπουλος (3) Νίκος Ζαχαριάδης (2) Νίκος Καρούζος (4) Νίκος Μπελογιάννης (1) Νίκος Σκοπλάκης (1) Νίκος Buccanier Κούρκουλος (6) Νόαμ Τσόμσκι/Noam Chomsky (1) Νόρμπερτ Ελίας/Norbert Elias (1) νους (24) Νούτσιο Όρντινε/Nuccio Ordine (1) Ντ. Ουίγκινς/D. Wiggins (2) Ντ. Χάνκοκ/D. Hancock (1) Ντέιβιντ Λυντς/David Lynch (3) Ντέιβιντ Μπομ/David Bohm (1) Ντέιβιντ Ρικάρντο/David Ricardo (4) Ντέιβιντ Χιούμ/David Hume (4) Ντέσμοντ Μόρις/Desmont Morris (1) Ντμίτρι Πρίγκοφ/Дми́трий При́гов (1) Ντον Ντελίλο/Don Delillo (2) Ντόναλντ Γουίνικοτ/Donald Winnicott (2) Ντονέλα Μήντοους/Donella Meadows (1) Ξενοδοχείο των Ξένων (2) Ξενοφών (3) ξεψάρωμα (3) Ο. Σ. Βίκτορ/H. St Victor (1) Οδύσσεια (2) οικονομία (52) Οκτάβιο Πας/Octavio Paz (2) Όλγα Γερογιαννάκη (1) όλεθρος (29) Όμηρος (1) ομιλίες (13) ΟΟΣΑ (1) Ορφέας Απέργης (2) Όσκαρ Ουάιλντ/Oskar Wilde (2) Ουίσταν Ώντεν/Wystan Auden (3) Ουόλτ Ουΐτμαν/Walt Whitman (1) Π.Α.Ρενουάρ/P.A.Renoir (1) Π.Μ.Σ. Χάκερ/P.M.S. Hacker (6) παιδεία (7) παιχνίδι (7) Παναγιώτης Κονδύλης (10) Παπάγος (1) παπαρολογία (7) παράδοση (4) παραμύθιασμα (2) Παρίσι (1) Πάρνηθα (1) Πασκάλ Ενζέλ/Pascal Engel (1) Πάσχος Μανδραβέλης (3) Πέδρο Ματέο/Pedro Mateo (1) Πέπη Ρηγοπούλου (1) περιπέτεια (3) Πέτρος Αρτάνης (1) Πέτρος Κορνήλιος/Pierre Corneille (1) Πέτρος Παπαθανασίου (1) Πήτερ Γκητς/P.T. Geach (2) Πήτερ Κρηφτ/Peter Kreeft (1) Πήτερ Μπρουκ/Peter Brook (1) Πήτερ Ουίντς/Peter Winch (2) Πήτερ Ουότκινς/Peter Watkins (1) Πιέρ Μανάν/Pierre Manent (1) Πιέρ Μπουρντιέ/Pierre Bourdieu (1) Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν/Pierre-Joseph Proudhon (1) Πλαστήρας (2) Πλάτωνας (4) πλουραλισμός (1) ποίηση (67) πολεμικά κείμενα (11) πόλεμος (26) πόλη (25) πολιτική (47) Ποτάμι (1) προαίρεση (1) προεκλογικά μηνύματα (9) προλεταριάτο (47) Προμηθέας (1) προπαγάνδα (57) Πωλ Βιριλιό/Paul Virilio (1) Πωλ Βαλερύ/Paul Valery (1) Πωλ Ζοριόν/Paul Jorion (1) Πωλ Ζωγραφάκης (1) Πωλ Λαφάργκ/Paul Lafargue (2) Πωλ Ρικέρ/Paul Ricoeur (2) Ρ. ΜακΝαμάρα/R. MacNamara (3) Ραούλ Βανεγκέμ/Raoul Vaneigem (6) Ραούλ Σουρίτα/Raul Zurita (1) Ρας Ρίις/Rush Rhees (1) Ράσελ Τζάκομπι/Russel Jacobi (3) Ρέι Μπράντμπερι/Ray Bradbury (1) Ρέιμοντ Κάρβερ/Raymond Carver (1) Ρενέ Ζιράρ/René Girard (10) Ρενέ Κλερ/ René Clair (1) Ρισελιέ/Richelieu (1) Ρίτα Γκαβέρα (1) Ρίτσαρντ Κόμπντεν/Richard Cobden (1) Ρίτσαρντ Μοράν/Richard Moran (1) Ρίτσαρντ Ρόρτι/Richard Rorty (7) Ροβεσπιέρος (1) Ρόζα Λούξεμπουργκ/Rosa Luxembourg (3) Ρόζενταλ-Γιούντιν (1) ρομαντισμός (4) Ρομπέρ Αντέλμ/Robert Antelme (1) Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ/Robert Oppenheimer (1) Ρόμπερτ Ρέντφορντ/Robert Redford (1) Ρόμπερτ Φρανκ/Robert Frank (1) Ρόμπερτ Χας/Robert Hass (2) Ρομπέρτο Χουαρόθ/Roberto Juarroz (1) Ρουμανία (1) Ρωσία (3) Σ. Μπενβενούτο/S. Benvenuto (1) Σ. Πιρόν/S. Piron (1) Σαίξπηρ/Shakespeare (1) Σαν Φρανσίσκο (1) σαπουνόφουσκες (10) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Πεγκί/Charles Péguy (1) Σαρλ Φουριέ/Charles Fourier (1) Σβετλάνα Αλεξίεβιτς/Светлана Алексиевич (1) Σέρεν Κίρκεγκωρ/Søren Kierkegaard (5) Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου (1) Σέσιλ ντε Μιλ/Cecil DeMille (1) σθένος (4) Σιμόν Βέιλ/Simone Weil (6) Σιμόν Λέις/Simon Leys (1) σινεμά (44) Σίνεντ Ο'Κόνορ/Sinead O'Connor (1) Σίντνεϊ Λιουμέτ/Sidney Lumet (1) Σίσυφος (1) σκεπτικισμός (6) Σκιπίων ο Αφρικανός (1) σκουπιδοντενεκέδες (1) Σλαβόι Ζίζεκ/Slavoj Žižek (4) Σόνια (1) σοσιαλδημοκρατία (7) Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα (1) Σουηδία (3) Σουν Τζου/ 孫子 (1) σουρεαλισμός (7) σοφία (6) Σπύρος Κυριαζόπουλος (7) σταλινισμός (14) Σταμάτης Γονίδης (1) Σταμάτης Πολενάκης (1) Στάνλεϊ Κάβελ/Stanley Cavell (2) Στάνλεϊ Κιούμπρικ/Stanley Kubrick (1) Στάντις Λώουντερ/Standish Lawder (2) Στέλιος Κούλογλου (1) Στέλιος Ράμφος (1) Στεφάν Λαβινιότ/Stéphane Lavignotte (1) Στέφανος Λουπάσκο/Stephan Lupasco (4) Στέφανoς Ροζάνης (8) Στήβεν Πίνκερ/Steven Pinker (2) στρατόπεδα εργασίας (10) στρατόπερα αναψυχής (1) Σύλβια Πλαθ/Sylvia Plath (1) Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (3) Σύνταγμα (1) σχετικισμός (2) Σωκράτης (4) σώμα (3) Τ.Κ.Παπατσώνης (2) Τ.Σ. Έλλιοτ/T.S. Elliot (3) Τάκης Μίχας (2) Ταλίν (1) Τάλκοτ Πάρσονς/Talcott Parsons (1) Τάσος Λάγγης (2) Τέοντορ Αντόρνο/Theodor Adorno (1) τέχνη (71) τεχνικό σύστημα (40) τεχνοκρατία (28) τεχνολογικός μεσσιανισμός (41) τεχνοσάχλα (16) Τζ. Μπένθαμ/J. Bentham (1) Τζ. Ρ. Σάουλ/J. R. Saul (8) Τζ. Σενμπάουμσφελντ/G. Schönbaumsfeld (1) Τζ. Στ. Μιλλ/J. St. Mill (1) Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν/J.R.R. Tolkien (1) Τζακ Α. Γκόλντστοουν/Jack A. Goldstone (1) Τζέημς Μπάλντουιν/James Baldwin (1) Τζέφρεϊ Χερφ/Jeffrey Herf (1) Τζον Γκρέι/John Gray (1) Τζον Κ. Γκαλμπρέιθ/John K. Galbraith (1) Τζον Λοκ/John Locke (3) Τζον Μ. Κούτσι/John M. Coetzee (2) Τζον Ρωλς/John Rawls (2) Τζον Σερλ/John Searle (6) Τζον Στάινμπεκ/John Steinbeck (1) Τζον Φ. Κέννεντυ/John F. Kennedy (3) Τζον Φόουλς/John Fowles (1) Τζον Χιούστον/John Houston (1) Τζον Ώστιν/John Austin (1) Τζορτζ Όργουελ/George Orwell (4) Τζορτζ Στάινερ/George Steiner (2) Τζόρτζιο Αγκάμπεν/Giorgio Agamben (4) Τζουζέπε Πίνοτ-Γκαλίτσιο/Giuseppe Pinot-Gallizio (1) Τζούλια Κρίστεβα/Julia Cristeva (1) Τομά Λεπετιέ/Thomas Lepeltier (1) Τομάς Ιμπάνιεθ/Tomás Ibáñez (1) Τόμας Πίντσον/ Thomas Pynchon (1) Τόμας Ρηντ/Thomas Reid (2) Τόμας Χομπς/Thomas Hobbes (4) Τόνι Νέγκρι/Toni Negri (2) Τόνι Σουάρτζ/Tony Schwartz (1) τραγωδία (10) Τρανσχιουμανισμός (1) Τριλεκτική (11) Τριστάν Τζαρά/Tristan Tzara (1) Τρόικα (21) Τσαρλς Ντέιβενπορτ/Charles Davenport (1) Τσαρλς Ράιτ Μιλλς/Charles Wright Mills (1) Τσαρλς Σ. Περς/Charles S. Peirce (1) Τσαρλς Τέιλορ/Charles Taylor (1) Τσαρλς Φορτ/Charles Fort (1) τυραννία (14) Υβ Λε Μανάκ/Yves Le Manach (9) Υβ Μισώ/Yves Michaud (1) υλισμός (13) υπαρξισμός (3) υποκείμενο (29) υπομονή (2) Φ. Ε. Ρεϊνάλ/F. E. Reynal (1) Φ. Σελίν/. Céline (1) Φ.Ντ. Πητ/F.D.Peat (1) Φαινομενολογία (1) Φελίξ Γκουαταρί/Félix Guattari (1) Φερνάντο Αρρραμπάλ/Fernando Arrabal (1) Φερνάντο Πεσσόα/Fernando Pessoa (2) Φθινόπωρο (1) Φίγκαρο (1) Φίλιπ Λάρκιν/Philip Larkin (1) Φιλοσοφία (76) Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι/Фёдор Достоевский (5) Φλαν Ο' Μπράϊαν/Flann O' Brien (1) Φουκουσίμα (3) Φρ. Ένγκελς/Fr. Engels (7) Φρ. Νίτσε/Fr. Nietsche (11) Φρ. Σιμιάν/Fr. Simiand (1) Φρ. Φουρκέ/Fr. Fourquet (1) Φράνσις Μπέικον/Francis Bacon (1) Φρανσουά Γκρουά/François Grua (1) Φρανσουά Καραντέκ/François Caradec (1) Φρανσουά Λυοτάρ/François Lyotard (1) Φρανσουά Φουρκέ/François Fourquet (1) Φραντς Κάφκα/Frantz Kafka (2) Φρέντερικ Τέιλορ/Frederick Taylor (1) Φρέντερικ Τζέιμσον/Frederick Jameson (1) Φρήντριχ Γιάκομπι/Friedrich Jacobi (1) Φρήντριχ Έμπερτ/Fredrich Ebert (1) Φρήντριχ Μουρνάου/Friedrich Murnau (1) Φρήντριχ Χάγιεκ/Friedriech Hayek (2) Φριτς Λάιστ/Fritz Leist (1) φρμκ (13) Φρόιντ/Freud (5) Φώτης Τερζάκης (1) Χ. Λ. Μπόρχες/J. L. Borges (2) Χ. Μ. Εντσενσμπέργκερ/H. M. Enzensberger (1) Χάιμε Σεμπρούν/Jaime Semprun (1) χαρά (5) Χάρβαρντ (1) Χάρης Βλαβιανός (1) Χάρι Χόλε (1) Χάρυ Γκουγκενχάιμ/Harry Guggenheim (1) Χάρυ Φράνκφουρτ/Harry Frankfurt (1) Χέγκελ/Hegel (12) Χέερτ Μακ/Geert Mak (3) Χένρικ Ίψεν/H. Ibsen (1) Χέρμαν Μέλβιλ/Herman Melville (1) Χέρμπερτ Μαρκούζε/Herbert Marcuse (2) Χιλή (1) Χίλντε ντε Μπράιν/Hilde de Bruijn (1) χιούμορ (29) Χιροσίμα (4) Χλόη Κολλύρη (1) Χουάλ Βίβες/Juan Vives (1) χρήμα (13) χρήμα και μαγεία (21) Χρήστος Βακαλόπουλος (1) Χριστός (3) χρόνος (10) ψυχή (12) ωφελιμισμός (13) A.I. (6) Ange S. Vlachos (1) Bar Beduin (1) Beatnics (1) beton7 (12) BHL (2) Biennale (2) Bloomberg (1) Bob Dylan (1) Bob Marley (1) Bodies (3) Bruce Springsteen (1) Cinemarian (3) CNN (1) dada (2) dangerfew (77) David Bowie (1) DAVOS (2) Descombes (1) DOCUMENTA (1) Einsatzgruppe D (1) EMAF (1) Frank Zappa (3) Gaston Bachelard/Γκαστόν Μπασλάρ (1) Happyfew (5) HighSpeedAcces (1) Hippies (1) Hollowsky (161) Iggy Pop (1) Il Consigliere (3) intothepill (2) izi (230) Janitoring (1) Jazz (2) Jeffrey Lee Pierce (1) Jimmy Cliff (1) Joe Strummer (1) Johnny Cash (2) Keith Richards (1) La Tribune (1) Malaguena (1) Mark Twain (1) Miles Davis (2) Monty Python (1) Muppet Show (1) nem68 (1) Nick Cave (1) Nosotros (1) psonia (4) RadioBubble (61) Renty (3) Ringo Star (1) RSA (1) Salon De Vortex (5) Scott Asheton (1) Serajevomag (1) sexbox (2) socialmedia (2) Tales from the Crypt (1) TESTS! (6) TwixtLab (1) UNICEF (1) urban hacking (13) Wall Street Journal (1) wobblies (2) Zακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (1) Zabriskie Point (1) zi (1) Zoviets (1)