Ne travaillez jamais?

Εφημερίδα L’Événement du Jeudi, Φεβρουάριος 1991, «Μικρές Αγγελίες», λήμμα «Εργασία»:

Ο Γκυ Ντεμπόρ ψάχνει ατζέντη λογοτεχνών ή σημαντικό ανεξάρτητο εκδότη για τα επόμενα βιβλία του, όπου θα αναλύει τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας του «ολοκληρωμένου θεαματικού».

από εδώ

Σημ. HS Τελικά βρήκε τον Ζαν-Ζακ Πωβέρ και υπέγραψε στον Gallimard. Δεν θα τον έλεγε κανείς κι «ανεξάρτητο εκδότη»…

 

Ο Κεν Λόουτς ξεβρακώνει τον Μακρόν

Σε άρθρο της με αυτό τον τίτλο, η γαλλική εφημερίδα Monde Diplomatique (19 Ιανουαρίου) αναφέρει ότι, κατά τη συνάντησή του με τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης στις 15 του μήνα, ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε αγέρωχα: 

 

«Όσους περνάνε δύσκολα θα τους βοηθήσουμε να γίνουν πιο υπεύθυνοι, διότι υπάρχουν ανάμεσά τους και σαλτιμπάγκοι»!

Ο Μακρόν αναφερόταν κυρίως στους άνεργους και στο Διάταγμα περί της … «ελευθερίας επιλογής του επαγγελματικού μέλλοντος» των πολιτών, το οποίο υπέγραψε στις 28 Δεκεμβρίου 2018. Ένα διάταγμα που ξεδιπλώνεται σε ένα μακρύ κατάλογο λόγων διακοπής του επιδόματος ανεργίας, και που χοντρικά αφήνει στους άνεργους την εξής επιλογή: ή να δεχτούν οποιαδήποτε δουλειά, οπουδήποτε και οσοδήποτε μακριά από τον τόπο διαμονής τους, ή να τους κοπεί το επίδομα ανεργίας!

Ακριβώς ό,τι είχε καταδείξει δραματικά ο Κεν Λόουτς στην ταινία του «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» (2016) ξεβρακώνοντας τους δικούς του και τους παγκόσμιους Μακρόν...

 

 

Εκπομπή #37 | Με το καλημέρα σας, σκάνδαλο, εργασία, παραγωγή

Η πρώτη εκπομπή του 2017 μάς βρήκε να παλεύουμε με τη χιονοστιβάδα που έχει καταπλακώσει όλα τα ζητούμενα που μέσα στους δυο προηγούμενους αιώνες παρακίνησαν μυριάδες ανθρώπων να παλέψουν για την αλλαγή του κόσμου! Άγριο ξεκίνημα με ένα σκάνδαλο. Βικτόρ Σερζ και Τρότσκι. Κι από το 1917 στο σήμερα: Δουλεύουμε για να ζούμε; Οι ανοιχτοί λογαριασμοί με τον ωφελιμισμό που βαραίνει ακόμα και τα καλύτερα μυαλά. Μια σύντομη ανασκόπηση στις ανοιχτές πληγές συντροφιά με το θεραπευτικό χάδι της άγριας μουσικής μας!

Σπάνιο φωτογραφικό ντοκουμέντο

Όπως πάντα, θα τη βρείτε και μαζί με τις προηγούμενες στο RadioDafew  
και στην παρέα της ΡαδιόΦουσκας

Εκπομπή #36 | Γιορτή με κόντρα τον καιρό!

Γιορτή και πόλεμος. Το μυστικό ενός εξώφυλλου. Το μυστικό μιας λέξης. Οι συσχετισμοί οι παρεξηγήσεις και τα παρατράγουδα. Και πως και γιατί τους ήρθε να πούνε «μη δουλεύετε ποτέ!». Η ιδέα της γιορτής και του παιχνιδιού σαν απάντηση, από σήμερα, στην καταναγκαστική εργασία και την αλλοτριωμένη ζωή. Τι εστί προλεταριάτο και τι σχέση έχουν με αυτό οι διανοούμενοι; Ένα σύντομο ιστορικό και μια μακριά συζήτηση επί της ουσίας. Μια διάσταση που λησμονήθηκε. Γιορτή, αλληλοσπαραγμός και κοινωνική ίδρυση. Με τη μουσική να συμπληρώνει τις σκέψεις.

Ποτέ την Κυριακή! [αναμετάδοση]

Η εργασία ΔΕΝ παράγει κα-νέ-να πλούτο! | Μανιφέστα 24

Διόνυσος και  Πλούτος

«Η εργασία παράγει τον πλούτο των κοινωνιών»

Πρίμο: Διεθνής Χορωδία Αστών Οικονομολόγων

Σεκόντο: Ηνωμένοι Εργατιστές

«Ποτέ κανείς δεν πλούτισε δουλεύοντας»

Λαϊκή σοφία

Ενάντια στη διεθνή χορωδία με τα δεξιά πρίμα και τα αριστερά σεκόντο της, παίρνουμε σθεναρά το μέρος της λαϊκής σοφίας και διακηρύσσουμε: Η εργασία δεν παράγει κανένα πλούτο! Ούτε αυτοσκοπός της είναι η παραγωγή. Ούτε σήμερα, ούτε ποτέ. 

 

Η εργασία παράγει πράγματα. Η παραγωγή πραγμάτων δεν είναι ούτε αυτοσκοπός, ούτε πλούτος. Τα πράγματα δεν είναι πλούτος.

 

Πλούτος δεν είναι η δραστηριότητα που παράγει πράγματα.  

 

Πλούτος είναι η δραστηριότητα που ορίζει τα πράγματα, η δραστηριότητα που ορίζει ποια πράγματα έχουν ενδιαφέρον και ποια δεν έχουν, ποια έχουν αξία και ποια δεν έχουν, ποια αξίζει να παρακινήσουν τον άνθρωπο και ποια όχι.

 

Τελεία και παύλα!

Γι’ αυτό το λόγο, ούτε η παραγωγή, ούτε η κατανάλωση πραγμάτων κάνουν πλούσιοτον  άνθρωπο.

 

Πλούσιος δεν είναι εκείνος που παράγει πράγματα!  Πλούσιος δεν είναι εκείνος που καταναλώνει πράγματα! Πλούσιος δεν είναι φυσικά ούτε κι εκείνος που μαζεύει πράγματα! Κλείστε τα αφτιά σας στις ψαλμωδίες των αστών οικονομολόγων και των εργατιστών! Το συμφέρον τους είναι κοινό: Να μην αποκαλυφθεί η αληθινή φύση του πλούτου ώστε να μην αποκαλυφθεί και ο δικός τους κοινωνικός ρόλος στο παιχνίδι συγκάλυψης της αληθινής φύσης του πλούτου.

Πλούσιος είναι εκείνος που είναι σε θέση να ορίσει και να θεσμοθετήσει κοινωνικά τι έχει αξία και τι δεν έχει αξία, τι έχει ενδιαφέρον και τι δεν έχει ενδιαφέρον για τον άνθρωπο! 

 

Πλούσιος είναι εκείνος που είναι σε θέση να οργανώσει τους άλλους ώστε να εργάζονται εξυπηρετώντας το δικό του ορισμό του πλούτου, δηλαδή αυτό που εκείνος έχει ορίσει ως ενδιαφέρον και αξιόλογο για τον άνθρωπο.

Ποια «εργασιακή δύναμη» και ποιος «νόμος της αξίας» λοιπόν; Ανέκαθεν η κεντρική κοινωνική διαπάλη γινόταν και εξακολουθεί να γίνεται γύρω από τον ορισμό του πλούτου, γύρω από το τι αξίζει και τι δεν αξίζει να παρακινήσει τον άνθρωπο, και όχι γύρω από μαθηματικούς τύπους, οικονομικές παραμέτρους και λοιπά στατιστικά πυροτεχνήματα. 

 

Ανέκαθεν η κεντρική κοινωνική διαπάλη αφορούσε και εξακολουθεί να αφορά στην αποκάλυψη ή τη συγκάλυψη του κυρίαρχου κάθε φορά ορισμού του πλούτου. 

Ανέκαθεν η κεντρική κοινωνική διαπάλη κρινόταν και κρίνεται από τη διατύπωση και την ενεργοποίηση ενός νέου, βαθύτερου, πλατύτερου και αυθεντικότερου ορισμού του Λόγου για τον οποίο αξίζει να ζούμε.

Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.