Η διάρρηξη του Πραγματικού ήταν θέμα απόφασης για τον Γάλλο χιουμορίστα και αναλυτή. Διαφεύγοντας της γνώσης θα συμφωνήσω ενστικτωδώς. - Izi
*
"Είναι αλήθεια, υπάρχουν γύρω μας εξοργιστικά αδηφάγα πράγματα, όπως η τηλεόραση, μεσω της οποίας ένα μεγάλο μέρος από εμάς καταβροχθίσεται τακτικά. Αλλά αυτό γίνεται επειδή υπάρχουν άνθρωποι που αφήνονται να καταβροχθιστούν, που επινοούν μάλιστα για λογαριασμό τους ένα ενδιαφέρον σε αυτό που βλέπουν.
Και μετά υπάρχουν και άλλα πράγματα, πολύ πιο αδηφάγα: Οι πύραυλοι που πηγαίνουν στην σελήνη, οι έρευνες στα βάθη του ωκεανού κτλ. Κάθε είδους πράγματα που μας κατασπαράσσουν.
Αλλά δεν υπάρχει λόγος να δραματοποιούμε. Είμαι σίγουρος πως όταν θα έχουμε απαυδήσει με τους πυραύλους, με την τηλεόραση και με όλες αυτές τις καταραμένες μάταιες έρευνες, θα βρούμε κάτι άλλο να ασχοληθούμε. Πρόκειται για μια αναβίωση της θρησκείας, έτσι δεν είναι; Και μήπως υπάρχει μεγαλύτερο αδηφάγο τέρας από την θρησκεία; Πρόκειται για συνεχή γιορτή, ένας τρόπος να διασκεδάζουμε εις τον αιώνα τον άπαντα, όπως αυτό έχει αποδειχτεί.
Η απάντησή μου σε όλα αυτά είναι ότι ο άνθρωπος ήξερε πάντα να προσαρμόζεται στο κακό. Το μόνο πραγματικό που μπορούμε να συλλάβουμε , στο οποίο μπορούμε να έχουμε πρόσβαση είναι ακριβώς αυτό, είτε μας αρέσει είτε όχι θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Να δώσουμε ένα νόημα στα πράγματα, όπως λέγαμε. Διαφορετικά ο άνθρωπος δεν θα είχε άγχος, ο Φρόιντ δεν θα ήταν διάσημος κι εγώ θα ήμουν καθηγητής σε λύκειο".
Και μετά υπάρχουν και άλλα πράγματα, πολύ πιο αδηφάγα: Οι πύραυλοι που πηγαίνουν στην σελήνη, οι έρευνες στα βάθη του ωκεανού κτλ. Κάθε είδους πράγματα που μας κατασπαράσσουν.
Αλλά δεν υπάρχει λόγος να δραματοποιούμε. Είμαι σίγουρος πως όταν θα έχουμε απαυδήσει με τους πυραύλους, με την τηλεόραση και με όλες αυτές τις καταραμένες μάταιες έρευνες, θα βρούμε κάτι άλλο να ασχοληθούμε. Πρόκειται για μια αναβίωση της θρησκείας, έτσι δεν είναι; Και μήπως υπάρχει μεγαλύτερο αδηφάγο τέρας από την θρησκεία; Πρόκειται για συνεχή γιορτή, ένας τρόπος να διασκεδάζουμε εις τον αιώνα τον άπαντα, όπως αυτό έχει αποδειχτεί.
Η απάντησή μου σε όλα αυτά είναι ότι ο άνθρωπος ήξερε πάντα να προσαρμόζεται στο κακό. Το μόνο πραγματικό που μπορούμε να συλλάβουμε , στο οποίο μπορούμε να έχουμε πρόσβαση είναι ακριβώς αυτό, είτε μας αρέσει είτε όχι θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Να δώσουμε ένα νόημα στα πράγματα, όπως λέγαμε. Διαφορετικά ο άνθρωπος δεν θα είχε άγχος, ο Φρόιντ δεν θα ήταν διάσημος κι εγώ θα ήμουν καθηγητής σε λύκειο".
*Την μετέφρασαν ο Δημήτρις Βεργέτης και η Ντόρα Περτέση για το δεύτερο τεύχος του περιοδικού Αληthεια