29 Σεπτεμβρίου 2009

Αποχή ή Συμμετοχή : Σε τι;



Αν στις "φλογερές" κουβέντες περί αποχής ή συμμετοχής στις εκλογές ο συνομιλητής σας αρχίσει να υποστηρίζει την συμμετοχή, απλά ρωτήστε τον σχετικά με τις δοσοληψίες του με το δημόσιο κράτος.

Αν μόνο δίνει χτυπήστε τον στον ώμο σκύψτε στο αυτί του και ψιθυρίστε του "μην πιάνεσαι κορόιδο" και φύγετε (χαθείτε στην ομίχλη).

Αν παίρνει, τότε δώστε του άξαφνα μια γροθιά στο στομάχι πιάστε τον καθώς θα έχει διπλωθεί από τα μαλλιά, φέρτε με βία το αυτί του κοντά στα χείλη σας και ψιθυρίστε του, "δεν τσιμπάω" φτύστε τον και φύγετε.

Μην χάνετε ποτέ την ευκαιρία να δημιουργείτε μικρές σκηνές φτηνής "νουαρ" δράσης.
Είναι το αλατοπίπερο της μίζερης καθημερινότητας κάθε ψηφοφόρου γενικώς.


Οι εκλογές στα κράτη του παραπαίοντος καπιταλισμού, ειδικότερα δε σε κράτη/τσίρκο όπου ο καπιταλισμός είναι απόλυτο συνώνυμο της διαφθοράς, δεν παίζουν κανέναν ρόλο παρά αυτόν της μασκαράτας.
Του καρναβαλιού στην διάρκεια του οποίου εκτονώνονται τα άγρια " δημοκρατικά ένστικτα" του θηρίου στο κλουβί-"πολίτη" (ο οποίος -κατά τα άλλα- θεωρεί το κράτος/ τσίρκο, τον κακό μπαμπά που δεν του δίνει το δίκαιο χαρτζιλίκι)

Οι Πολίτες υπάρχουν και εκλέγουν σε ιδανικές Δημοκρατίες.
Ιδανικές Δημοκρατίες δεν υπάρχουν.

Στις άναρχες τυχοδιωκτικές ολιγαρχίες-που υπάρχουν όπως πολύ καλά γνωρίζετε- αυτό που οφείλουμε στον εαυτό μας και στους συνανθρώπους μας είναι η έμπρακτη ρήξη μας με την φαιδρότητα το ψεύδος και την πολιτική εξαπάτηση.

Και η ρήξη δεν συμβαίνει με τις εκλογές...

Αυτό που συμβαίνει με εκλογές είναι μια διευρυμένη στατιστική.
Πληροφορεί τους απατεώνες που τις διοργανώνουν, για το πόσα είναι τα επίδοξα θύματά/ "πελάτες" * τους που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και δεν έχουν ακόμη "κοιτάξει την ώρα" για να δουν ότι τους βούτηξαν και το ρολόι.
*τους λένε και "ενεργούς" "πολίτες", "υπεύθυνους" "δημοκράτες" κτλ. δωρεάν κολακευτικά που συνοδεύουν το ψηστήρι.

Η αποχή δεν δίνει καμιά πληροφορία στους απατεώνες. Τουλάχιστον δεν ξέρουν.

Μην πιανόμαστε κορόιδα.


41 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μερικες φορές το πιο βιαιο πραγμα ειναι να μην κανεις τιποτα.

Unknown είπε...

Αποχή όπως στην Αγγλία και αλλού. Ε και;

'Αντε να φτιάξουμε απολιτικούς/βουδιστές/χορτοφάγους πολίτες και ΟΛΟΙ να αλωνίζουμε στα προσωπικά μας πλιάτσικα.

Αν υπήρχαν ΑΛΗΘΙΝΟΙ πολιτικοί και όχι ΚΑΛΠΙΚΟΙ η ψήφος είναι όντως κατάκτηση ρε σεις. Πάντως και τώρα όπλο είναι. Μην ψηφίσετε τα μεγάλα τζάκια που έχουν καθήσει στο σβέρκο της Ελλάδας 40 + χρόνια. Μην απαξιώνετε τα πάντα ρε σεις. Η αποχή δεν είναι πανάκεια. Ψοφίστε αυτούς που τα έχουν ξεπουλήσει ΌΛΑ
κι έχουν αφήσει την Ελλάδα να κυβερνιέται απο ΜΚΟ και ξένα κέντρα αποφάσεων.

Το Ιδανικό είναι κατεύθυνση δεν είναι το κατάκτησα και τώρα ΜΑΚΑΡΙΟΣ μπορώ να απολαυσω την θέα.
'Ετσι και η Ιδανική Δημοκρατία.

Το χειρότερο και απο τα λαμόγια (Πολιτικούς, Δημοσιογράφους) είναι η φλωρό-απαξίωση (και εκ του ασφαλούς) των ΠΑΝΤΩΝ.
'Αντε γειά.

izi είπε...

χα, συμφωνώ για την φλωρο-απαξίωση.
Η αποχή δεν είναι απαξίωση, είναι πολιτική στάση.
Μαλακο-αξίωση από την άλλη είναι να πιστεύεις ότι συμμετέχεις και ότι "μαυρίζεις" ή "ψοφίζεις" κάποιους, ψηφίζοντας κάποιους άλλους ενώ στην ουσία είσαι απλά πελάτης, που αγόρασε το παραμύθι της δημοκρατίας.

Στην Αγγλία και αλλού (δηλ. στην Αμερική) έχουν δημιουργηθεί και υπάρχουν τα ριζοσπαστικότερα πολιτικά κινήματα στους τελευταίους τρεις αιώνες, και όχι βουδιστές χορτοφάγοι, όπως θα θελαν να σε κάνουν να πιστέψεις τα μεγάλα δίκτυα.

Μακάρι τέλος να μας κυβερνούσαν ξένα κέντρα μπας και έκαναν και κάνα σωστό λογαριασμό, αλλά βλέπεις η τουρκιά κι οι κοτζαμπάσηδες δεν λένε να ξεκουμπιστούν, έχουν ριζώσει, και τα "ξένα κέντρα" τραβάνε τα μαλλιά τους πενήντα χρόνια τώρα, για το πως ενώ νομίζουν ότι κυβερνούν τελικά τα τοπικά σαίνια τους τρώνε συνέχεια τα τα φράγκα κάτω από την μύτη τους χαχαχα

Γεια και σε σενα

Unknown είπε...

χου!
>Η αποχή δεν είναι απαξίωση, είναι >πολιτική στάση.

Αν αυτή η υποτιθέμενη πολιτική στάση αυτό που προτείνει είναι ΜΟΝΟ η αποχή άστο! Μια μαλακο-αξίωση -πολύ πιθανόν κι αυτή- ΚΑΙ χειρότερη απο αυτές που αναφέρεις!

Καποιος που ψηφίζει ή ψοφίζει είναι πελάτης ΜΟΝΟ έαν έχει πελατειακές σχέσεις με αυτόν που ψηφίζει.
Το ότι συμβαίνει αυτό δεν σημαίνει ΟΤΙ ΟΛΟΙ έχουν πελατειακές σχέσεις
με τα κόμματα.
ΑΛΛΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ.
ΑΝΤΕ BACK TO THE BASICS.


''Στην Αγγλία και αλλού (δηλ. στην Αμερική) έχουν δημιουργηθεί και υπάρχουν τα ριζοσπαστικότερα πολιτικά κινήματα στους τελευταίους τρεις αιώνες, και όχι βουδιστές χορτοφάγοι, όπως θα θελαν να σε κάνουν να πιστέψεις τα μεγάλα δίκτυα.''

Αφου είχαν και έχουν γαμήσει όλο τον κόσμο με τις ιμπεριαλιστικές τους διαθέσεις ε! θα είχαν και κάποια κινήματα.

Σε παμπολλες χώρες έχουν γίνει Επαναστάσεις τους τελευταίους τρεις αιώνες για να αποκτήσουν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, καταπιεσμένες κοινωνίες/έθνη.
Απο το Μεξικό μέχρι την Κένυα. Ασε ρε συ με το παραμύθι των Αγγλοαμερικανικών κινημάτων που σε βάζουν να πιστέψεις τα μεγάλα κυκλώματα.


Τόσο ριζοσπαστικά ήταν που ακόμα ιμπεριαλιστές είναι τα καθίκια και μπουκάρουν όπου βρούν. Ιρακ, Αφγανιστάν τα πιο πρόσφατα.

Ασε έδω τους έχω και τους βλέπω.
Επαναστάτες της φακής! Το έχουν βουλώσει που τα έχουν γαμήσει όλα στο Ιράκ και στο Αφγανισταν. Και αυτοί για την ''Δημοκρατία'' καίγονται και θέλουν να την επιβάλουν.

Αλλά είπαμε οι αναρχοαριστεροί γλείφουν τον κώλο του αμερικανισμού τα τελευταία χρόνια
ή μήπως πάντα;


''Μακάρι τέλος να μας κυβερνούσαν ξένα κέντρα μπας και έκαναν και κάνα σωστό λογαριασμό, αλλά βλέπεις η τουρκιά κι οι κοτζαμπάσηδες δεν λένε να ξεκουμπιστούν, έχουν ριζώσει, και τα "ξένα κέντρα" τραβάνε τα μαλλιά τους πενήντα χρόνια τώρα, για το πως ενώ νομίζουν ότι κυβερνούν τελικά τα τοπικά σαίνια τους τρώνε συνέχεια τα τα φράγκα κάτω από την μύτη τους χαχαχα''

Τα ξένα κέντρα είναι που βοηθούσαν/ουν αυτά γαμηνένα τζάκια να ''κυβερνούν''.
'Ολοι οι γιωτάδες τους ξένους θέλουν να τους σώσουν. 'Ασε που μπορεί να φορτώσουν στην μάνα τους κανένα όπλο άμα γίνει η στραβή.

χοχοχοχο!

izi είπε...

οι αναρχοαριστεροί γλείφουν τον κώλο του αμερικανισμού τα τελευταία χρόνια
ή μήπως πάντα;

Πάντως οι αριστερό-αριστεροί τον αντιαμερικανισμό τον πουλάνε ακριβά εδώ και πολλά χρόνια, κονομάνε και δαγκώνουν το χέρι που τους ταίζει-και καλά-
αστο Θάνο γιατι δεν βγαίνει...
Τα "ξένα κέντρα" και τα "Τζάκια" ...στην αιχμή της πολιτικής θεωρίας σε βλέπω


Αφου είχαν και έχουν γαμήσει όλο τον κόσμο με τις ιμπεριαλιστικές τους διαθέσεις ε! θα είχαν και κάποια κινήματα.

Ε καλά τώρα, αυτό πάλι... μπορείς να το πείς και δια τον Χρυσόν Αιώνα του περικλεως βεβαίως βεβαίως.

Καλά καλά τεσπα, πες μας τι να ψηφίσουμε και θα το κάνουμε ρε συ Θάνο, δε θα χαλάσουμε τώρα τη ζαχαρένια μας για τα ξενομανή τζάκια

izi είπε...

α ναι, η φωτό σου άρεσει?
πες και καμιά καλή κουβέντα...

Unknown είπε...

''Πάντως οι αριστερό-αριστεροί τον αντιαμερικανισμό τον πουλάνε ακριβά εδώ και πολλά χρόνια, κονομάνε και δαγκώνουν το χέρι που τους ταίζει-και καλά-
αστο Θάνο γιατι δεν βγαίνει...''

'Εχει παίξει/ζει και αυτό. Αλλά τα τελευταία χρόνια μετά το '90 -με λίγη χρήση στοιχειώδους λογικής- μπορείς να διακρίνεις ότι αυτά που πρεσβεύει και εκεί που το πάει η PAX AMERICANA τα ίδια ασπάζονται παπαγαλίζουν και οι αναρχο-αριστερο-αριστεροί.
Μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα υπάρχει και μια Χούντα της Αριστεράς ειδικά στους καλλιτεχνικούς -ο θεός να τους κάνει- χώρους. Α τις αδελφές τις άφησα έξω!

'' Τα "ξένα κέντρα" και τα "Τζάκια" ...στην αιχμή της πολιτικής θεωρίας σε βλέπω''

Μην ειρωνεύεσαι ρε συ. Είναι εύκολο. Στο αντιστρέφω.

''Ε καλά τώρα, αυτό πάλι... μπορείς να το πείς και δια τον Χρυσόν Αιώνα του περικλεως βεβαίως βεβαίως.''

Ποιος βαυκαλίζεται ότι υπάρχει ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΤΙ που έχει να κάνει με την ανθρώπινη κοινωνία ή με τους ανθρώπους. Αλλά μην μας λές για τους αγγλοαμερικάνους και τα κινήματά τους.

Το παραπάνω είναι το γνωστό επιχείρημα.
Του Περικλέα η Δημοκράτια ήταν by far στην αιχμή της Πολιτικής σκέψης εκείνη την εποχή, ακόμα και τώρα, σε σχέση με πολλά καθεστώτα/προτεκτοράτα που εγκαθιδρύουν οι ριζο-σπαστικοί Αγγλοαμερικάνοι ανά τον κόσμο.

Ο Επιτάφιος του Περικλέα είναι πολύ πιο εμπνευσμένος και ουσιώδης απο πολλά μανιφέστα του κώλου.


''Καλά καλά τεσπα, πες μας τι να ψηφίσουμε και θα το κάνουμε ρε συ Θάνο, δε θα χαλάσουμε τώρα τη ζαχαρένια μας για τα ξενομανή τζάκια''

Προσωπικά δεν έχω ψηφίσει ποτέ μου και έχουν περάσει τόοοοοσες εκλογές.
Το αν θα ψηφίσεις και τι/ή όχι είναι δικό σου πρόβλημα και του καθενός.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έχουμε ότι σκατο-μορφή και να έχει η όψη της.

Ας ξυπνήσουμε να έχει καλύτερη.

Unknown είπε...

''α ναι, η φωτό σου άρεσει?
πες και καμιά καλή κουβέντα...''


ΟΚ είναι. Εγώ δεν λέω καλές κουβέντες;

Απλά πάλι ο Αδόλφος λες και δεν υπήρξαν άλλοι σφαγείς.
Αλλά, τον δάσκαλο του Αδόλφου Μουσταφά Κεμάλ σιγά μην τον κορο'ι'δέψουν τα γιουσουφάκια!

Ανώνυμος είπε...

πουτάνα δημοκρατία, παλιομαλάκα περικλή

Ανώνυμος είπε...

συμφωνω απολυτα με το κειμενο.Ο izi μονο easy δεν ειναι οταν γραφει. :)

Unknown είπε...

Ανώνυμε ούτε μια ψ**ότριχα του Περικλή δεν είσαι.

Unknown είπε...

Ανώνυμε,

'Αμα είναι Πουτάνα η Δημοκρατία είναι επειδή είναι Πουτάνες ξεφωνημένες οι Πολίτες.

Αλλά θα έπρεπε ρε φλώρια να ζήσετε καμιά Χούντα πραγματική (τύπου Νοτίου Αμερικής) για να σφίξει ο κώλος και να ξέρετε τι μαλακίες λέτε.

izi είπε...

Θάνο, μάλλον κάτι άλλο σε απασχολεί και βλέπεις παντού απαθείς φλωράντζες. Κάνεις λάθος, πότε δεν είπα να πάμε την ημέρα των εκλογών να αμολήσουμε αετό.

Είπα, και από τα λεγόμενά σου φαίνεται ότι συμφωνείς, ότι οι "μη πραγματικοί" πολιτικοί, έχουν μετατρέψει την διαδικασία των εκλογών σε ακόμη μια στατιστική που τους διευκολύνει στο να καταμετρούν όσους έχουν πέσει στη λούμπα του σχετικού δημοκρατικού παραμυθιού.
Αυτούς δηλαδή που ΔΕΝ θα αντιδράσουν στην διαφθορά και την καταλήστευση την οποία τα "τζάκια" αλλά και τα "κουτσουράκια" και οι "μασιές" τους τους έχουν οργανώσει από πριν.

Από την άλλη αν ψηφίσεις κάτι το οποίο πιστεύεις ότι εκπροσωπεί μια δυνατότητα βελτίωσης, σε αυτό το κάτι θα πρέπει να συσπειρωθείς και να δράσεις, -και ποιο είναι αυτό? -αν ξέρεις πες το μας- αλλιώς τι στο διάολο σημαίνει η ψήφος σου.

Επίσης αστειευόμενος υπονόησα και τώρα λέω και ευθέως, (στα λέω μιας και ζεις στα ξένα κέντρα)ότι όσοι υποστηρίζουν την συμμετοχή στις μεθαυριανές εκλογές, τις εκλογές δηλαδή των "μη πραγματικών πολιτικών", ή είναι στο κόλπο (η Ελλάδα έχει 1.000.000 δημόσιους υπαλλήλους, 600.000 αυθαίρετα, πολλές χιλιάδες επιχειρήσεις που λειτουργούν παράνομα υπό την ανοχή (βλ. λάδωμα) των υπηρεσιών , πολλά άλλα μικροσυμφέροντα έχουν δημιουργήσει στρατιές και δίκτυα συνενόχων σε αυτήν την μεγάλη απάτη) ή αν δεν είναι στο κόλπο, είναι αφελείς καλοσυνάτοι "δημοκράτες" που τρομάρα τους κι αν ξέρουν τι θα πει δημοκρατία, μιας και στην νότια βαλκανική η δημοκρατία γεννήθηκε μεν αλλά πέθανε βρέφος, και από τοοοοοοτε δεν ξαναφάνηκε εδώ τριγύρω.

Αυτό που φάνηκε και μάλιστα θριάμβευσε πολλές φορές με την μάσκα του τρομερού εκείνου βρέφους,(ανώνυμε πράγματι λες μαλακίες) και θριαμβεύει τριγύρω είναι η απατεωνιά, ο ραγιαδισμός, οι κοτζαμπάσηδες, ο ολοκληρωτισμός όλων των παραπάνω, που υπήρξε (και αλίμονο...) εξίσου σκληρός με τις χούντες της νότιας Αμερικής κατά καιρούς.

Το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι ακόμη και την αποχή ίσως έχουν την δυνατότητα να την εκτιμούν με μια σχετική ακρίβεια , όπως μου επισήμανε χτες ένας φίλος.

Ότι δηλαδή μπορούν να υπολογίσουν επακριβώς πόσοι και πόσες θα πάνε να αμολήσουν αετό (φλωράντζες), και πόσοι και πόσες θα είναι στο ποσοστό του απρόβλεπτου (μάγκες).

ps. ναι ρε συ σε ειρωνεύτηκα, και πολύ σωστά έκανες και αντέστρεψες, αλλά εύκολο είναι όταν το κάνεις δεύτερος
Γενικά άμα σε ρίξει ο άλλος στα ζυγά χάνεις, δεύτερος τέταρτος έκτος κτλ. :-))

Χαιρετώ

izi είπε...

είδες Art φίλε μου !
Το έχω πάει ανάποδα από σένα που είσαι όνομα και πράμα. :-)))

Unknown είπε...

''ps. ναι ρε συ σε ειρωνεύτηκα, και πολύ σωστά έκανες και αντέστρεψες, αλλά εύκολο είναι όταν το κάνεις δεύτερος''

Στον κωλοπαιδισμό ας έρχομαι ΠΑΝΤΑ δεύτερος, τρίτος, τέταρτος.

TERMINATE.-

Kemal φλωρος χορτοφάγος είπε...

Στην εθνικιστική μαλακία πάντως είσαι πρώτος με διαφορά.

ΟΥΤΕ ΤΟΝΑ ΟΥΤΕ ΤΑΛΛΟ είπε...

ΑΦΟΥ

η ώρα της κάλπης είναι η ώρα που μιλάει ο λαός

κι ΑΦΟΥ

η ψήφος μου είναι το κομμάτι εξουσίας μου πάνω στα πράγματα που μου αναλογεί

ΛΕΩ

να ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΩ αυτό το κομμάτι

και

να ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΩΣΩ σε κανέναν αφού κανέναν τους δεν εμπιστεύομαι και μάλιστα τόσο ώστε να τους δώσω λευκή εξουσιοδότηση για 4 ή 3 χρόνια.

ΔΗΛΑΔΗ

ούτε αποχή
(αφού δεν θέλω ν' απέχω από την ώρα που μιλάει ο λαός, άρα κι εγώ)

ούτε άκυρο
(αφού δεν θέλω να ακυρώσω το κομμάτι εξουσίας που μου αναλογεί με την ψήφο μου)

ούτε ψήφο στην κάλπη
(αφού άμα τη ρίξω, αυτόματα θα παραδώσω το κομμάτι εξουσίας μου σε άλλον).

ΓΙΝΕΤΑΙ;

VolksΜΑΝΙΑ είπε...

ΑΦΟΥ

η ώρα της κάλπης είναι ΠΑΡΑΛΙΓΟ η ώρα που μιλάει ο λαός



κι ΑΦΟΥ

η ψήφος μου ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ είναι το κομμάτι εξουσίας μου πάνω στα πράγματα που μου αναλογεί



ΛΕΩ

να ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΩ αυτό το κομμάτι

και

να ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΩΣΩ σε κανέναν αφού κανέναν τους δεν εμπιστεύομαι και μάλιστα τόσο ώστε να τους δώσω λευκή εξουσιοδότηση για 4 ή 3 χρόνια.

ΔΗΛΑΔΗ

ούτε αποχή
(αφού δεν θέλω ν' απέχω από την ώρα που μιλάει ο λαός, άρα κι εγώ)
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ "ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" ΝΑ ΞΥΠΝΉΣΩ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΣ

ούτε άκυρο
(αφού δεν θέλω να ακυρώσω το κομμάτι εξουσίας που μου αναλογεί με την ψήφο μου)
ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΜΟΥ-ΨΗΦΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ- ΑΓΚΑΛΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΖΩ

ούτε ψήφο στην κάλπη
(αφού άμα τη ρίξω, αυτόματα θα παραδώσω το κομμάτι εξουσίας μου-ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΑΚΙ ΜΟΥ σε άλλον).
ΣΩΣΤΑ.

ΞΑΝΑΚΟΙΜΗΣΟΥ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΑΟ ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΔΕΙΣ.

ΟΠΟΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ. ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ

Γιάννης είπε...

Η Αμερική «Αυτή μόνη δύναται να καυχηθή, ότι προχωρεί δρομαία εις τον αληθινόν πολιτισμόν· και αυτήν ίσως ετοιμάζει η θεία πρόνοια, να πολιτήση εντελώς ποτέ και τους Ευρωπαίους»
Κοραής, α' καποδιστριακός διάλογος (1827)

τώρα εκπολιτίζει με τα "κινήματα".

Ανώνυμος είπε...

Ορε Γιαννομ'
Καλοί οι επαγγελματίες αντιρατσιστές, καλύτεροι όμως και οι επαγγελματίες αντιαμερικανοί του κώλου, που έχουν ρημάξει τον τόπο με τις ρεμούλες τους.

Έχουν φτιαχτεί με αντιαμερικανισμό...από αυθαίρετες παράγκες και πολυκατοικίες μέχρι μεγαλοεκδότες και καναλάρχες.
Μήπως είσαι στο κόλπο?

Σε σένα το λέω Γιαννομ' που ξερ΄ς κι τουν Κοραή παναθεμας'
Λες ορε ου κουτζαμαν' Κουραής να λεγε μαλακίες?
Κι αν ήλεγε ου Κοραής κουλά βρε να λεγ' κι ου Ενγκελς?
Λες ουρε Γιαννομ' να χ δικιου ου Παπαρηγ κι ου Παπαθεμελ κι ου Καρατζαφέρ'κι ου τεγοπουλς κι ου Κοκαλς κι ου Κουρής κι ου Θανους κι ου κουτζαμαν Κουραής ναχ αδικο!
ουστ στο καλό ορε Γιάννομ ουστ στο καλό σου .

Γιάννης είπε...

ανώνυμε των 4.55
το μιλάς καλά το ιδίωμα, προσπάθησε κι άλλο.

υπάρχει κανένα πρόβλημα που οι αναρχογιάπηδες συμφωνούν για τις ηπα με τον κοραή;

Anon 4.55 είπε...

Υπάρχουν και οι psychoyuppies, εκτός των αναρχο- που το έριξαν στην μπίσνα της μαμας πατρίδας και πουλάνε και μαγκια μιλώντας για "χορτοφάγους βουδιστές" (οι οποίοι παρεμπιπτόντως είναι αυτοί που τελικά θα τους σκίσουν τον κ... όπως πάει)

Απορώ μάλιστα για τους happyfew πως και δεν κόβουν τέτοιους τύπους από το πρώτο σχόλιο, ενώ έχει τύχει να κόψουν άλλους για πολύ πιο ασήμαντες αφορμές.

Τώρα να σου πω για τους αναρχογιάπηδες δεν θα σου πω διότι δεν γνωρίζω.
Εσύ μπορείς να μου πεις για τον Τεγοπουλοκουκουεκοκκαλοκουρηζοσπασπαπανδρεοπασοκισμο που οικονομάει έδω και μισό αιώνα πουλώντας αντιαμερικανισμο?
Η μήπως είσαι στο κόλπο και κάνεις τον Κινέζο χορτοφάγο :-)

Γιάννης είπε...

ανώνυμε των 4.55 που έγινες ανώνυμος των 6.21,
μ' αρέσει πολύ η λογική σου, αν και δεν την εκφράζεις με το βλαχιλίκι των 4.55:
για εσένα, δηλαδή, όποιος δεν "πάει" τους αναρχογιάπηδες και την "πρωτοπορία" τους είναι αποδεδειγμένα με την πλευρά των τεγοπουλοκλπκλπ. φως ή σκοτάδι, δηλαδή.

και αντίστροφα: το ότι οι αναρχογιάπηδες αντιπαρατίθενται, ως ο πραγματικά διαφορετικός/έτερος στον τεγοπουλοκλπκλπ, δε σημαίνει ότι ο αντιαμερικανισμός είναι περισσότερο γελοίος ή ψευδής από τον ψωροελιτισμό

γκέγκε;

ΑΝΟΝ 4.55 είπε...

το ότι οι αναρχογιάπηδες αντιπαρατίθενται, ως ο πραγματικά διαφορετικός/έτερος στον τεγοπουλοκλπκλπ, δε σημαίνει ότι ο αντιαμερικανισμός είναι περισσότερο γελοίος ή ψευδής από τον ψωροελιτισμό.

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ!

eddie είπε...

Ψήφο στον εθνοσωτήρα Παπαθεμελή!

...χμμ μάλλον άργησα.

Ανον 4.55 είπε...

το "ψωροελιτισμός" υποδείκνυει ότι υπάρχει και ελιτισμός της προκοπής?

Να σου απαντήσω λοιπόν,
όποιος δεν "πάει" τους αναρχογιάπηδες και την "πρωτοπορία" τους και συγχρόνως "δηθενοποιεί" με "" κινήματα όπως αυτά για τα ανθρώπινα δικαιώματα για την ισότητα των φυλών και των φύλων, για την ειρήνη, την διαχείριση των πόρων τον πολιτικό ριζοσπαστισμό την δικαιοσύνη κτλ ειρωνευόμενος μάλιστα τον "εκπολιτισμό τους", ναι νομίζω ότι είναι με τους τεγοπουλο... κτλ.
Μακάρι να κάνω λάθος.

Στο μεταξύ τι είναι οι αναρχογιάπηδες, κάτι σαν τους φοιτητές της Ιένας το 1813? (ή μήπως ήταν το 1805?)

Γιάννης είπε...

το "ψωροελιτισμός" υποδείκνυει ότι υπάρχει και ελιτισμός της προκοπής?

όχι. απλώς υπάρχουν δυο κατηγορίες, ο ψωροελιτισμός και ο μη ψωριάρικος. όταν βλέπουμε κατά τα άλλα συνηθισμένους ανθρώπους να διαχωρίζονται έντονα από τη μάζα, τότε μπορούμε να κάνουμε λόγο για ψωροελιτισμό.

εκτός κι αν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που έγραψαν/γράφουν ιστορία στο χώρο του πνεύματος ή με οικονομικές/πολιτικές ελίτ που χτυπώντας παλαμάκια κάνουν παγκόσμια ό,τι γουστάρουν. τότε είναι ο σκέτος, όχι wannabe/ψωριάρικος, ελιτισμός.

τα "κινήματα όπως αυτά για τα ανθρώπινα δικαιώματα για την ισότητα των φυλών και των φύλων, για την ειρήνη, την διαχείριση των πόρων τον πολιτικό ριζοσπαστισμό την δικαιοσύνη" είναι ωραία και καλά.
όταν συνδυάζονται με τον ψωροελιτισμό, το "κοίτα την μυρμιγκιά των ηλιθίων" κοκ, τότε είναι χειρότερα κι από το τεγοπουλοκλπκλπ

Anon 4.55 είπε...

Και που βρήκες wannabe/ψωριάρικο, ελιτισμό εδώ ?

Με ενδιαφέρει όμως το "αναρχογιαπηδες" που σε ρώτησα και πριν γιατί με πιάνεις αδιάβαστο και περιμένω να ενημερωθώ να μην μιλάω στον αέρα και λέω ότι θέλω.

Εγώ νομίζω εξηγήθηκα για το τι εννοούσα - ότι κάποιοι κονομάνε από τον αντιαμερικανισμό- είπα και ονόματα και σχήματα ως παράδειγματα. Δεν το αρνήθηκες.

Οπότε οφείλεις να μου εξηγήσεις. Ποιοι είναι αναρχογιάπηδες, σε ποιον χώρο κινούνται, τι(νος) συμφέροντα διαχειρίζονται?



Πρόχειρα σαν αναρχογιάπη του καιρού του θα λεγα τον Χέγκελ πχ. ή και τον Ενγκελς ο οποίος ήτο βαθιά Αμερικανόφιλος, κι αυτός και ο κολλητός του, τον Ουίλιαμ Τζέιμς εννοείτε αργότερα, ίσως τον Μάρκ Τουέιν, και τόσους όσους οργίαζαν στο Παρίσι στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Κάτι καριόλες λεσβίες σαν την Γερτρούδη, κάτι βρωμόπουστους σαν τον Κοκτώ κάτι οργίλους σαν τον Χενρι Μίλλερ κτλ.

Αυτοί οι διεφθαρμένοι?

Αλλά δεν λες κάτι σαν αυτούς ε?

Αναρχογιάπηδες....χμ τι στο καλό θα το βρώ και να μην μου πεις.

Τέλος να σε ρωτήσω, οι happyfew είναι ή δεν είναι αναρχογιάπηδες, ή μήπως αραχνογιάπηδες.

izi είπε...

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΚΑ ΝΕΑ

Ε, σιγά σιγα να κόβουμε την πλάκα,τις απολιτικ χορτοφαγίες, την δήθεν αντιρατσιστικίλα, την φλωρίλα και τους κωλομπαιδισμούς γιατί μερικοί δηλώνουν παραίτηση -η οποία γίνεται δεκτή παμψηφεί- και κάποιοι άλλοι έχουν μπερδευτεί με όλα αυτά.

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ.

Τώρα ....


"The terminator"

Anon 4' 33'' είπε...

Αναρχογιάπης πάντως (εξ ορισμού) είναι ο Tyler Durden στο "fight club".

Anon 4.55 είπε...

Επιτέλους. Συνεννοηθήκαμε!

Epon 8:59 είπε...

- Αναρχογιάπης πάντως (εξ ορισμού) είναι ο Tyler Durden στο "fight club".

- Επιτέλους. Συνεννοηθήκαμε!

Ωπα, τι συνεννοηθήκατε δηλαδή;
Ότι ο αναρχογιάπης είναι απλά κινηματογραφική (=πλάσμα της φαντασίας) φιγούρα;
Ότι δηλαδή δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα αναρχογιάπηδες;
Γιατί αν συνεννοηθήκατε σ' αυτό, εγώ συμφωνώ!

Αναρχοσκέτος είπε...

Ενδιαφέρον για την συζήτηση άρθρο:

ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το ζήτημα της διαφθοράς αποτελεί επιμέρους παράγραφο που ανάγεται στο μείζον κεφάλαιο της ιδιοποίησης της πολιτικής. Η ιδιοποίηση της πολιτικής συντρέχει, με τη σειρά της, εκεί όπου το πολιτικό σύστημα ή, έστω, η πολιτική σχέση, δεν έχει «ιδιοκτησιακή» θεμελίωση. Δεν τίθεται θέμα ιδιοποίησης της πολιτικής και, περαιτέρω, διαφθοράς, εκ μέρους του φορέα της πολιτικής εξουσίας, εάν ο τελευταίος ενσαρκώνει δυνάμει ενός αυτοτελούς δικαιώματος το πολιτικό σύστημα. Ο δεσπότης, στην ιδιωτική (πχ στο φέουδο) ή στην κρατική (στην ασιατικού τύπου) δεσποτεία, και, οπωσδήποτε, ο δήμος στη δημοκρατία, μπορεί να πολιτεύονται εσφαλμένα, να είναι σπάταλοι κλπ, δεν είναι όμως υπόλογοι ιδιοποίησης ή διαφθοράς, αφού η πολιτική λειτουργία και το προϊόν της πολιτικής τους ανήκει εν είδη ιδιοκτησίας. Επομένως, η έννοια της ιδιοποίησης ή, ειδικότερα, της διαφθοράς, προσιδιάζει στο πολιτικό σύστημα (ή στην πολιτική σχέση) που εδράζεται στην αντιπροσωπευτική αρχή ή που περιέχει μιαν έστω γενική αναφορά σε ένα δικαιούχο της πολιτικής, άλλον από τον πραγματικό της κάτοχο.

Για τη συνέχεια κλικ εδώ:

http://www.antifono.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=440&catid=103&Itemid=131

Αρνίμπουργκερ είπε...

Κι ακόμα, συνέντευξη του ίδιου:

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

— Προβάλλοντας στο παρόν αυτές τις οριοθετήσεις, μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία;

— Σήμερα είμαστε μπροστά σε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο πέτυχε το ακατόρθωτο: ισχυρίζεται ότι συγκεντρώνει συγχρόνως μέσα του δύο ασύμβατα μεταξύ τους συστήματα, τη δημοκρατία και την αντιπροσώπευση, τη στιγμή που δεν είναι ούτε δημοκρατικό ούτε αντιπροσωπευτικό. Κατακρατεί για λογαριασμό του κράτους τις ιδιότητες τόσο του εντολέα όσο και του εντολοδόχου, ενώ ορίζει ως εντολέα του μια έννοια, το «έθνος». Η κοινωνία, επομένως, στερείται της αρμοδιότητας να ορίζει τα του οίκου της ή, έστω, να ελέγχει τους διαχειριστές του κράτους. Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό, η βούληση της κοινωνίας μπορεί να είναι αντίθετη με το πραγματικό της συμφέρον (εκείνο του έθνους), η βούληση όμως του κράτους ποτέ. Γι’ αυτό και η αρμοδιότητα του κράτους να αποφασίζει τι είναι «εθνικό» και τι όχι, τι συμφέρει την κοινωνία και τι όχι, είναι αποκλειστική και ανέκκλητη. Ο παραλογισμός αυτός, ωστόσο, υποκρύπτει μια σημαίνουσα ολιγαρχική αντίληψη.

http://www.antifono.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=243&catid=104&Itemid=132

Earl είπε...

Αυτό παρουσιάστηκε στο "Αρδην" ως συνέντευξη του Κ. Παπαιωάνου.
Ο Κ.Π "γελοιοποιείται" απλά λέγοντας

"Αυτό που ξεχωρίζει τους Έλληνες απ’ τους άλλους λαούς είναι ότι στον ελληνικό χώρο δεν σταμάτησε η πολιτιστική παρουσία, και η δημιουργία πάνω από 7.000 χρόνια"

'Ολοι εδώ γνωρίζεται ότι δεν ήταν τόσο άσχετος ο άνθρωπος αυτός για να πει μια τόσο χοντρή μπαρούφα. Αρα....Άρδην (κατι του έριξαν στο ποτό).

Ιδού μέρος της αποσπασματικοποιημένης όπως βολεύει συνέντευξη

"Χρέος προς το παρελθόν

-Ανήκετε σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνειδητοποιήσουμε το παρόν, κι ακόμα περισσότερο ν’ αντιμετωπίσουμε σωστά το μέλλον, αν δεν σταθούμε στον αρχαίο κόσμο…

- Θα το πω αλλιώς: Ότι οι Λαοί, κι ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες, δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το παρόν παρά μόνον σε συνάρτηση με το ίδιο μας το παρελθόν.

Αυτό που ξεχωρίζει τους Έλληνες απ’ τους άλλους λαούς είναι ότι στον ελληνικό χώρο δεν σταμάτησε η πολιτιστική παρουσία, και η δημιουργία πάνω από 7.000 χρόνια.

Υπάρχουν κι άλλοι πανάρχαιοι λαοί όπως οι Κινέζοι και οι Εβραίοι. Αλλά σ’ αυτούς έγιναν μεγάλες τομές. Οι Εβραίοι, με τη μεγάλη διασπορά, έπαψαν να μιλάνε τη γλώσσα τους και τώρα μόλις την ξαναβρίσκουν.

Στην Κίνα παρατηρούμε μια επανάληψη ενός τυποποιημένου πολιτισμού που, κατά κάποιο τρόπο, έχει παγιωθεί μέσα σε ορισμένες μορφές. Ήταν ένα είδος κινέζικου ακαδημαϊσμού που, τώρα, καταρρέει με τον εξευρωπαϊσμό της Κίνας από τον Μάο Τσε Τουνγκ.

Αντίθετα, στην Ελλάδα, αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι ότι η πολιτιστική και η πνευματική δημιουργία είναι συνεχής από τη νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα. Η Τουρκοκρατία ήταν βέβαια ένα παράξενο ιντερμέτζο, που είχε τις επιπτώσεις του. αλλά είναι βέβαιο ότι είναι αδύνατο να έλθει κανείς σ’ επαφή με τα ελληνικά φαινόμενα, να δει δηλαδή ένα αιγαιοπελαγίτικο σπίτι ή ένα ξωκλήσι, σ’ έναν οποιοδήποτε αυθεντικό τόπο, που δεν έχει υποστεί την επίδραση των Φράγκικων τρόπων εκφράσεως, είναι αδύνατο να δει κανείς κάτι το γνήσια νεοελληνικό - ένα σπίτι στην Ύδρα, στη Σκύρο, είτε στη Σαντορίνη, είτε τις ζωγραφιές του Παγώνη στο Πήλιο - χωρίς να αισθανθεί μια παρουσία, απόλυτη, ενός παρελθόντος που περνάει τα 5.000 ή 7.000 χρόνια.

Θέλω να πω ότι είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς τη σημασία της νησιώτικης τέχνης αν δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει η λιτότητα της έκφρασης της παλαιάς κυκλαδίτικης τέχνης (δηλ. του 3000 π.Χ.), αν δεν θυμηθεί ότι οι Έλληνες στα χρόνια του Περικλή αρνιόνταν όλα τα πλουμίδια κι ότι δεν γνώρισαν ποτέ τον φόρτο των μορφών της γοτθικής ή της μπαρόκ τέχνης.

Αυτή, την χαρακτηριστικά απλή ελληνική έκφραση, την συναντάει κανείς στην προελληνική τέχνη, στην κλασική ελληνική και στη βυζαντινή τέχνη. Την ίδια έκφραση συναντούμε στους ελληνικούς μύθους και στα ξωκλήσια, έτσι όπως δένονται με το περιβάλλον."

όλο εδώ στο πολύ καλό αυτό εθνικοκοσμοπολιτικογιάπικο σαιτ

http://www.antifono.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=1375:2009-09-03-11-59-12&catid=184:2009-06-18-14-21-52&Itemid=356

Δεληκάρης είπε...

καθαρό τάκλιν πρός Παπαιωάννου

Αυτό που ξεχωρίζει τους Έλληνες σε σχέση με τους κινέζους είναι ότι εδώ και 7000 την έχουν μεγαλύτερη....

Να λέμε τα πράγματα με τ ονομά τους παιδια, όχι ασάφειες περι κινεζικού ακαδημαισμού και εβραικής απώλειας της γλώσσας (την χάνουν την βρίσκουν την ξαναχάνουν) κτλ. Τέλος. Είμασταν είμαστε και θα είμαστε οι ..λαράδες του κόσμου τούτου.
Πίσω αναρχο κομμούνια, πίσω φλωροδιεθνισταί, πίσω τουρκόσποροι , πίσω ούνοι κουκουναροφάγοι, πίσω ...

Δομάζος είπε...

Αυτό που ξεχωρίζει τους Έλληνες σε σχέση με τους κινέζους είναι ότι εδώ και 7000 την έχουν μεγαλύτερη...

... τη λαμογιά, εννοείς σίγουρα συνάδερφε, αφού κατάφεραν να κάνουν τέτοιες μανούβρες όλα αυτά τα 7000 χρόνια ώστε να βγουν με στεγνά ποδάρια απ' το ποτάμι της ιστορίας!

Λύσσα ή/και συνείδηση... είπε...

Ε όχι και με στεγνά ποδάρια!

http://www.youtube.com/watch?v=uBaVp7EXyUk

Δήμος Λαζβέγγας είπε...

Λυσσάρη,

αν υπονοείς την ελληνική καταγωγή του τραγουδιστή των RHCP, σου ανταπαντάω - μέσω Sonics - με τους αρβατίνες ...

... Μπελούσηδες:

http://www.youtube.com/watch?v=RL_vkRbjcLw&feature=related

Κι εν πάση περιπτώσει, γιατί αποκλείουμε την περίπτωση να φοράνε οι Έλληνες ΒΑΤΡΑΧΟΠΕΔΙΛΑ;

Tallulah είπε...

Δεν ήξερα ότι έχει ελληνική καταγωγή. Εξάλλου το τραγούδι είναι των Ramones.Αναφερόμουν στο ότι όλα έχουν ένα τίμημα το οποίο είναι κάπως απίθανο εμείς απ'όλους να μην πληρώσαμε.Πάω τώρα κι αν έρθει κανένας λογαριασμός πείτε μου.

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχουνε αναρχογιάπηδες.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ετικέτες

1000 ρέγγες (7) 1100 (1) 1789 (2) 1837 (1) 1846 (1) 1848 (1) 1850 (1) 1871 (1) 1900 (2) 1907 (1) 190cm (4) 1917 (12) 1919 (1) 1936 (2) 1939 (1) 1940 (1) 1943 (2) 1944 (1) 1946 (1) 1947 (1) 1950 (2) 1952 (1) 1957 (1) 1965 (3) 1967 (1) 1968 (5) 1969 (1) 1978 (2) 1980 (1) 1983 (1) 2003 (1) 2006 (1) 2008 (9) 2015 (1) Α. Μπορντίγκα/A. Bordiga (1) Α. Σβιατόγκορ/А. Святогор (1) Α.Ι. (7) Α.Κέννυ/A. Kenny (1) Α.Κοντ/A.Comte (1) Α.Ντ.Μονκρετιέν/A.de Montchretien (1) αγάπη (5) Αγγλία (3) Αγία Πετρούπολη (1) Αδάμ Σμιθ/Adam Smith (9) Αθήνα (13) Αιδ. Μπίλι/Rev Billy (1) Άινσταϊν (1) Αισχύλος (1) Άκης Πάνου (1) Ακρόπολη (2) Αλαίν Καγιέ/Alain Caillé (1) Άλαν Τιούρινγκ/Alan Turing (2) Άλασνταιρ Μακιντάιρ/Alasdair MacIntyre (1) Αλβέρτος ο Μέγας (1) Αλέκα Παπαρήγα (1) Αλέξανδρος Κοζέβ/Alexandre Kojève (2) Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1) Αλέξανδρος Σμέμαν/Александр Шмеман (1) Αλέξανδρος Σοκούροφ/Алекса́ндр Соку́ров (1) Αλέξανδρος Τομπάζης (1) Αλέξανδρος Τρόκκι/Alexander Trocchi (1) Αλεξάντερ Μπέρκμαν/Александр Беркман (3) Αλέξης Ασλάνογλου (2) Αλέξης Καλοφωλιάς (1) Αλέξης ντε Τοκβίλ/Alexis deTocqueville (3) αλήθεια (27) Αληthεια (2) Αλκιβιάδης (1) αλλοτρίωση (61) Αλμπέρ Καμύ/Albert Camus (2) Άλμπερτ Σπέερ/Albert Speer (2) Άλμπερτ Φίνεϊ/Albert Finney (1) Αλμπέρτο Καβαλκάντι/Alberto Cavalcanti (2) Άλμπρεχτ Ντύρερ/Albrecht Duhrer (1) Άλντους Χάξλεϊ/Aldus Haxley (1) Αλταμίρα (6) Αλφειός (1) Αναξίμανδρος (1) ανάπτυξη (17) αναρχισμός (10) Ανδρέας Εμπειρίκος (1) Ανδρέας Παπανδρέου (1) ανθρώπινα πιράνχας (32) ανθρωπολογία (1) Άννα Άρεντ/Hannah Arendt (8) Άννα Ιβάνοβνα Μπελιάι/Анна Ивановна Беляй (1) Άννα Κοκκίνου (1) Ανρί Ντεμπριγιώ/Henry Debrillaut (1) Ανρί Λεφέβρ/Henri Lefebre (4) Ανρί Μισώ/Henry Michaux (2) Άνσελμ Γιάπε/Anselm Jappe (1) Άνταμ Κέρτις/Adam Curtis (1) Αντίνοος (1) Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ/Antoine de Saint-Exupéry (1) Αντρέ Κερτέζ/André Kertész (1) Αντρέ Ορλεάν/André Orléan (5) Άντυ Γουώρχολ/Andy Warhol (2) Αντώνης Κουτρουμπής (1) αξία (13) Άρβο Περτ/Arvo Pärt (2) Αργυριάδης-Καλούμενος-Μπάτσης (1) Άρης Αλεξάνδρου (3) Άρης Κωνσταντινίδης (1) Άρης Μπερλής (1) Άρθουρ Λένινγκ/Arthur Lehning (1) Αρθούρος Σοπενχάουερ/Arthur Schopenhauer (3) Αριστοτέλης (14) Άσγκερ Γιόρν/Asger Jorn (21) Άυν Ραντ/Ayn Rand (3) Αφρική (2) Β. Γκ. Ζέμπαλντ/W. G. Sebald (2) Β.Α. Μότσαρτ/W.A/ Mozart (1) Βαγγέλης Αρτέμης (2) Βαλεντίν Βολόσινοφ/Валенти́н Воло́шинов (1) Βάλτερ Μπένγιαμιν/Walter Benjamin (6) Βανς Πάκαρντ/Vance Packard (2) Βασίλης Ηλιακόπουλος (2) Βασίλης Στρατιώτης (1) Βενετιά (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent Descombes (16) Βέρνερ Χέρτσογκ/Werner Herzog (1) Βερολίνο (3) βία (20) Βιετνάμ (2) Βίκτωρ Μπούλλα/Виктор Буллаa (1) Βίκτωρ Ουγκώ/Victor Hugo (1) Βίκτωρ Σερζ/Ви́ктор Киба́льчич (1) Βίκτωρ Σκλόφκσι/Ви́ктор Шкло́вский (3) Βίκτωρ Φρανκλ/Victor Frankl (2) Βίλεμ Φλούσερ/Vilem Flusser (1) Βίνσεντ Μπράουν/Vincent Browne (1) βιοτεχνολογία (6) Βλαδίμιρος Λένιν/Влади́мир Ле́нин (6) Βλαντίμιρ Μαγιακόφκι/Влади́мир Маяко́вский (2) βοηθήματα μνήμης (11) Γαλλία (8) Γένεσις (1) Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (4) Γερμανία (9) Γιάννηδες (1) Γιάννης Γρηγοριάδης (9) Γιάννης Ισιδώρου (4) Γιάννης Κάτρης (1) Γιάννης Πεδιώτης (3) Γιάννης Ρίτσος (3) Γιάννης Σκαρίμπας (3) Γιάννης Τσέγκος (1) Γιόζεφ Μπλοχ/Joseph Bloch (1) Γιόζεφ Ντίτζγκεν/Josef Dietzgen (1) γιορτή (18) Γιούργκεν Χάμπερμας/Jurgen Habermas (2) Γιόχαν Γκριμονπρέ/Johan Grimonprez (1) Γιόχαν Χουιζίνγκα/Johan Huizinga (3) Γιώργος Γαϊτάνος (1) Γιώργος Μακρής (1) Γιώργος Νικολαΐδης (1) Γιώργος Σεφέρης (2) Γιώργος Χαντζής (1) Γκ. Κ. Τσέστερτον/G.K. Chesterton (5) Γκ. Ράιλ/G. Ryle (1) Γκαίτε/Goethe (1) Γκέοργκ Ζίμελ/Georg Simmel (4) Γκετζ Άλυ/Götz Aly (1) Γκι Αμπέιγ/Guy Abeille (1) Γκίλμπερτ Ράιλ/Gilbert Ryle (2) Γκιόργκι Λίγκετι/György Ligeti (1) Γκιόργκι Λούκατς/György Lukács (4) Γκουίντο Καβαλκάντι/Guido Cavalcanti (1) Γκυ Ντεμπόρ/Guy Debord (23) Γκύντερ Άντερς/Günther Anders (9) γλώσσα (21) Γουάλας Στήβενς/Wallace Stevens (1) Γουδή (1) Γουίλιαμ Ήγγλετον/William Eggleton (1) Γουίλιαμ Μπάροους/William Burroughs (2) Γουίλιαμ Σαίξπηρ/William Shakespeare (3) Γούντι Άλλεν/Woody Allen (1) Γρηγόρης Βαλτινός (1) Δανία του Βορρά (2) Δανία του Νότου (5) Δελφοί (1) Δέσποινα Ζευκιλή (1) Δημήτρης Δημητριάδης (1) Δημήτρης Καραγιάννης (1) Δημήτρις Βεργέτης (1) δημιουργικότητα (8) Διεθνής (1) δικαιοσύνη (12) δοκιμασίες (3) Δουβλίνο (1) Δραπετσώνα (1) δυσφορία (30) Ε. Άνσκομπ/E. Anscombe (4) Ε. Βιλ/E. Will (1) Έ. Λ. Μάστερς / Ε. L. Masters (1) Ε.Ε. Κάμινγκς/E.E. Cummings (1) Ε.Χ. Γονατάς (1) Έζρα Πάουντ/Ezdra Pound (1) εικονική δημόσια σφαίρα (5) εικονογραφημένα κείμενα (10) εκπομπές (58) Ελβετία (1) Έλεν Κέλλερ/Helen Keller (1) Ελένη Ηλιοπούλου (1) Ελένη Μπέλλου (1) Ελευθερία (42) Ελευθεριακός (1) Ελίας Κανέττι/Elias Canetti (1) Εμίλ Μπενβενίστ/Emile Beneveniste (1) Εμίλ Ντυρκέμ/Emile Durkheim (1) Εμίλ Σιοράν/Emil Cioran (1) Έμιλυ Ντίκινσον/Emily Dickinson (2) Εμμανουήλ Καντ/Emmanuel Kant (2) Εμμανουήλ Λεβινάς/Emmanuel Levinas (3) Εμμανουήλ Μουνιέ/Emmanuel Mounier (1) Έντσο Τραβέρσο/Enzo Traverso (1) εξατομίκευση (45) εξέγερση (10) εξουσία (38) επανάσταση (25) επαναστατικός χαρτοπολτός (4) επιβίωση (5) επιστήμη (23) Έρασμος/Erasmus (1) εργασία (23) Ερίκ Σατί/Eric Satie (1) Έρικ Χομπσμπάουμ/Eric Hobsbaum (1) Έρνεστ Γκέλνερ/Ernest Gellner (1) Ερνστ Γιούνγκερ/Ernst Junger (2) Ερνστ Κασσίρερ/Ernst Cassirer (3) Ερνστ Μπλοχ/Ernst Bloch (1) ΕΡΩΔΙΟΣ (1) ΕΣΗΕΑ (2) ΕΣΣΔ (1) Ετιέν Ντε λα Μποεσί/Etien De la Boetie (1) Ευγένιος Ενρικέζ/Eugène Enriquez (1) Ευγένιος Ζαμιάτιν/Евге́ний Замя́тинn (1) Ευγένιος Ιονέσκο/Eugene Ionesco (1) ευρωπαϊκή προοπτική (49) ευτυχία (11) Ζ.-Ζ. Ρουσσώ/J.-J. Rousseau (1) Ζ.-Π. Βουαγιέ/J.-P. Voyer (5) Ζ.-Π. Ντιτέιγ/J.-P. Duteuil (1) Ζ.-Π. Ντυπουΐ/J.-P. Dupuy (1) Ζ.-Π. Σαρτρ/J.-P. Sartre (2) Ζακ Ελλύλ/Jacques Ellul (29) Ζακ Λακάν/Jacques Lacan (6) Ζακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (2) Ζακ Ντεριντά/Jacques Derrida (2) Ζακ Πρεβέρ/Jacques Prévert (2) Ζακ Σαπίρ/Jacques Sapir (2) Ζαν Ιτάρ/Jean Itard (1) Ζαν Μορώ/Jeanne Moreau (1) Ζαν Μπωντριγιάρ/Jean Baudrillard (1) Ζαν-Λυκ Γκοντάρ/Jean Luc Godard (3) Ζαν-Πιέρ Βερνάν/Jean Pierre Vernant (1) Ζαπατίστας (1) Ζάχα Χαντίντ/Zahā Ḥadīd (1) Ζάχος Παπαζαχαρίου (1) Ζεράρ Νταβί/Gerard Davy (1) Ζερμαίν Γκρηρ/Germaine Greer (1) Ζήσης Κοτιώνης (2) Ζήσης Σαρίκας (5) Ζιλ Ντελέζ/Gilles Deleuze (2) Ζιλ Ντωβέ/Gilles Dauve (1) Ζορ Βον/Zohr Vaughan (1) Ζύγκμουντ Μπάουμαν/Zygmunt Bauman (3) Ζυλ Ντωβέ/Gilles Dauvé (3) ζωή (45) Ζωρζ Μπατάιγ/Georges Bataille (1) ηθική (34) ΗΠΑ (19) Θανάσης Σβώλος (1) Θάτσερ/Thatcher (1) θέαμα/spectacle (13) Θένια Κουτρουμπή (1) Θεολόγος Βοσταντζόγλου (1) Θεός (16) Θεοφάνης Μελάς (2) Θεσσαλονίκη (2) Θήοντορ Ρόζακ/Theodore Roszak (1) θλίψη (12) Θοδωρής Χιώτης (1) Θόδωρος Ζιάκας (1) Θουκυδίδης (2) Ι.Θ. Κακριδής (1) Ίαν Χάκινγκ/Ian Hacking (2) Ιβάν Παβλόφ/Ива́н Па́влов (1) Ιβάν Τουργκένιεφ/Иван Тургенев (1) Ίγγα Κρεστενσεν/Inger Christensen (1) ιδρύματα τέχνης (7) ικέτες και ξένιοι (6) Ιλιάδα (1) Ιράν (1) Ισαάκ Μπ. Σίνγκερ/Isaac B. Singer (1) Ισπανία (1) Ισπαχάν (1) ιστορία (41) ισχύς (22) Ιχάμπ Χασσάν/Ihab Hassan (1) Ιωάννα Τσιβάκου (1) Ιωάννης ο Θεολόγος (1) Ιωσήφ Στάλιν/Ио́сиф Ста́лин (2) Κ.Π. Καβάφης (3) Κ.Σ. Λιούις/C.S. Lewis (4) Κάθλην Ρέιν/Kathleen Raine (1) καλλιτέχνες (24) Καλοκαίρι (8) Κάρελ Φουνκ/Karel Funk (1) Κάρεν Κίλιμνικ/Karen Kilimnik (1) Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ/Karl Georg Büchner (1) Καρλ Κορς/Karl Korsch (3) Καρλ Κράους/Karl Kraus (3) Καρλ Μαρξ/Karl Marx (33) Καρλ Πολάνυι/Karl Polanyi (2) Καρλ Σμιτ/Karl Schmidt (1) Καρλομάγνος (1) Κάρολος Δαρβίνος/Charles Darwin (1) Καρτέσιος/Descartes (7) Καταστασιακή Διεθνής/Internationale Situationniste (9) καταστασιακοί/situationnistes (20) Κατερίνα Αθανασίου (1) Κατερίνα Ηλιοπούλου (8) Κέβιν Κέλι/Kevin Kelly (2) Κεν Λόουτς/Ken Loach (1) Κεν Ρόμπινσον/Ken Robinson (1) Κένεθ Γκέργκεν/Kenneth Gergen (1) κενό (18) κεφαλαιοκρατία (37) Κίνα (1) Κλάους Κάρστενσον/Claus Carstensen (1) Κλερ Οζιάς/Claire Auzias (1) Κλωντ Λεβί-Στρώς/Claude Lévi-Strauss (4) Κομμούνα (1) κομμουνισμός (10) Κόνσταντ/Constant Niewenhuys (1) Κοπεγχάγη (1) Κόρα Ντάιαμοντ/Cora Diamond (1) Κορνήλιος Καστοριάδης (9) Κουρτ Βάιλ/Kurt Weil (1) Κουρτ Σβίττερς/Kurt Schwitters (1) κράτος (14) κρίση (32) Κριστιάν Ντελακαμπάιν/Christiane Delacampaigne (1) Κριστίν Λαγκάρντ/Christine Laguarde (1) Κριστόφ Κισλόφσκι/Krzysztof Kieslowski (1) Κρίστοφερ Λας/Christopher Lasch (4) Κροστάνδη (1) κυριαρχία (13) Κωνσταντίνος Καραμανλής (1) Κωνσταντίνος Ματσούκας (1) Κώστας Βάρναλης (1) Κώστας Δεσποινιάδης (4) Κώστας Κολημένος (1) Κώστας Παπαϊωάννου (7) Κώστας Χριστοδούλου (1) Κωστής Βελόνης (1) Κωστής Παπαγιώργης (2) Λ. Βίττγκενσταϊν/L. Wittgenstein (17) Λα Μετρί/ La Mettrie (1) Λάζαρος Αρσενίου (3) Λάκι Λουτσιάνο/Lucky Luciano (1) Λάμπρος Κωνσταντάρας (1) Λάο Τσε/老子 (1) Λαρς φον Τρίερ/Lars von Trier (1) λενινισμός (6) Λεξικό Κριαρά (1) Λεξικό Liddell-Scott (2) Λέο Στράους/Leo Strauss (1) Λεόν Βαλράς/Léon Walras (2) Λέσχη Φιλελεύθερης Ανάγνωσης (1) Λετονία (1) Λετριστές/Lettristes (1) Λέων Σεστώφ/Лев Шесто́в (2) Λέων Τρότσκι/Лев Тро́цкий (3) Λιούις Μάμφορντ/Lewis Mumford (10) λογική (3) Λογιόλα/Loyola (1) Λόγος (26) λογοτεχνία (25) Λονδίνο (3) Λουί Αραγκόν/Louis Aragon (1) Λουί Μαλ/Louis Mal (1) Λουΐ ντε Σαιν Ζυστ/Louis de Saint Juste (1) Λουί Ντυμόν/Louis Dumont (6) Λουίς Αλτουσέρ/Louis Althusser (1) Λουίς Μπουνιουέλ/Louis Buñuel (3) Λουσιέν Μαλζόν/Lucien Malson (1) Λουσίντα και Ντέιβις Μάτλοκ/L & D Matlock (1) Λυγκέας (2) Λωτρεαμόν/Lautréamont (7) Μ. Γκωσέ/M. Gauchet (1) Μάης '68 (1) Μάικ Κέλυ/Mike Kelley (1) Μάικλ Χάρντ/Michael Hardt (1) Μάκης Μηλάτος (1) Μακιαβέλλι/Machiavelli (4) Μάλκολμ Λόουρι/Malcolm Lowry (1) Μάλκολμ Χ/Malcolm X (1) μανιφέστα (65) Μανόλης Λαμπρίδης (1) Μανώλης Αναγνωστάκης (3) Μαξ Βέμπερ/Max Weber (2) Μαξ Ήστμαν/Max Eastman (1) Μαρακές (1) Μάρθα Γκέλχορν/Martha Gellhorn (1) Μαρί ντε Ενζέλ/Marie de Hennezel (1) Μαρίνα Τσβετάγιεβα/Мари́на Цвета́ева (3) Μάρσαλ Σάλινς/Marshall Sahlins (5) Μαρσέλ Μαριέν/Marcel Mariën (1) Μαρσέλ Μως/Marcel Mauss (1) Μαρσέλ Ντυσάν/Marcel Duchamp (1) Μάρτζορι Πέρλοφ/Marjorie Perloff (1) Μάρτζορι Ρόουλινγκ/Marjorie Rowling (1) Μάρτιν Λούθερ Κινγκ/M.L. King (1) Μάρτιν Μπούμπερ/Martin Buber (1) Μάρτιν Χάιντεγγερ/Martin Heidegger (5) μελαγχολία (5) Μελούνα (1) Μέριλυν (1) Μεσαίωνας (7) Μέση Ανατολή (1) μεταμοντέρνο (10) μεταμορφωτική δύναμη (34) μηδέν (11) μηδενισμός (35) Μηνάς Εμμανουήλ (1) Μίλτος Θεοδοσίου (2) Μίλτος Σαχτούρης (2) Μίλτων Φρίντμαν/Milton Friedmann (1) Μιριέλ Μπαρμπερί/Muriel Barbery (1) Μισέλ Αλιετά/Michel Aglietta (1) Μισέλ Ουελμπέκ/Michel Houellebecq (3) Μισέλ Πικολί/Michel Piccoli (1) Μισέλ Σερ/Michel Serres (1) Μισέλ Τουρνιέ/Michel Tournier (2) Μισέλ Φουκώ/Michel Foucault (11) ΜΙΤ (1) Μίχαελ Λέβι/Michael Loewy (2) Μιχαήλ Θερβάντες/Miguel Cervantes (1) Μιχαήλ Μπακούνιν/Михаил Бакунин (2) Μιχαήλ Μπαχτίν/Михаи́л Бахти́н (1) Μιχαηλάγγελος Αντονιόνι/Michelangelo Antonioni (2) Μιχάλης Πάγκαλος (1) Μόμπυ Ντικ (1) Μόρις Ντρούρι/Maurice Drury (1) μουσική (36) Μουσταφά Καγιάτι/Mustafa Khayati (1) μοφερισμός/mofferism (6) Μπαρούχ Σπινόζα/Baruch Spinoza (1) Μπάρυ Άνσγουωρθ/Barry Unsworth (1) Μπέλα Ταρ/Béla Tarr (1) Μπέρναρντ Μάντεβιλ/Bernard Mandeville (1) Μπέρτολντ Μπρεχτ/Bertold Brecht (3) Μπίφο Μπεράρντι/Bifo Berardi (2) Μπλεζ Πασκάλ/Blaise Pascal (1) Μπομπ Ντύλαν/Bon Dylan (1) Μπρέτον Γουντς (1) Μπριζίτ Μπαρντό/Brigitte Bardot (2) Μύκονος (1) μυστικισμός (1) Μωρίς Μερλώ-Ποντύ/Maurice Merleau-Ponty (2) Ν.Α. Μπερντγιάεφ/ Н/ А. Бердя́ев (1) Ν.Γ. Πεντζίκης (1) ναζιστοφασισμός (29) ναρκισσισμός (10) Νασρεντίν Χότζας (1) ναυαγοί (2) Νέα Ζηλανδία (1) Νέα Υόρκη (2) Νεάντερταλ (1) νεοφιλελευθερισμός (12) Νίκος Εγγονόπουλος (3) Νίκος Ζαχαριάδης (2) Νίκος Καρούζος (4) Νίκος Μπελογιάννης (1) Νίκος Σκοπλάκης (1) Νίκος Buccanier Κούρκουλος (6) Νόαμ Τσόμσκι/Noam Chomsky (1) Νόρμπερτ Ελίας/Norbert Elias (1) νους (24) Νούτσιο Όρντινε/Nuccio Ordine (1) Ντ. Ουίγκινς/D. Wiggins (2) Ντ. Χάνκοκ/D. Hancock (1) Ντέιβιντ Λυντς/David Lynch (3) Ντέιβιντ Μπομ/David Bohm (1) Ντέιβιντ Ρικάρντο/David Ricardo (4) Ντέιβιντ Χιούμ/David Hume (4) Ντέσμοντ Μόρις/Desmont Morris (1) Ντμίτρι Πρίγκοφ/Дми́трий При́гов (1) Ντον Ντελίλο/Don Delillo (2) Ντόναλντ Γουίνικοτ/Donald Winnicott (2) Ντονέλα Μήντοους/Donella Meadows (1) Ξενοδοχείο των Ξένων (2) Ξενοφών (3) ξεψάρωμα (3) Ο. Σ. Βίκτορ/H. St Victor (1) Οδύσσεια (2) οικονομία (52) Οκτάβιο Πας/Octavio Paz (2) Όλγα Γερογιαννάκη (1) όλεθρος (29) Όμηρος (1) ομιλίες (13) ΟΟΣΑ (1) Ορφέας Απέργης (2) Όσκαρ Ουάιλντ/Oskar Wilde (2) Ουίσταν Ώντεν/Wystan Auden (3) Ουόλτ Ουΐτμαν/Walt Whitman (1) Π.Α.Ρενουάρ/P.A.Renoir (1) Π.Μ.Σ. Χάκερ/P.M.S. Hacker (6) παιδεία (7) παιχνίδι (7) Παναγιώτης Κονδύλης (10) Παπάγος (1) παπαρολογία (7) παράδοση (4) παραμύθιασμα (2) Παρίσι (1) Πάρνηθα (1) Πασκάλ Ενζέλ/Pascal Engel (1) Πάσχος Μανδραβέλης (3) Πέδρο Ματέο/Pedro Mateo (1) Πέπη Ρηγοπούλου (1) περιπέτεια (3) Πέτρος Αρτάνης (1) Πέτρος Κορνήλιος/Pierre Corneille (1) Πέτρος Παπαθανασίου (1) Πήτερ Γκητς/P.T. Geach (2) Πήτερ Κρηφτ/Peter Kreeft (1) Πήτερ Μπρουκ/Peter Brook (1) Πήτερ Ουίντς/Peter Winch (2) Πήτερ Ουότκινς/Peter Watkins (1) Πιέρ Μανάν/Pierre Manent (1) Πιέρ Μπουρντιέ/Pierre Bourdieu (1) Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν/Pierre-Joseph Proudhon (1) Πλαστήρας (2) Πλάτωνας (4) πλουραλισμός (1) ποίηση (67) πολεμικά κείμενα (11) πόλεμος (26) πόλη (25) πολιτική (47) Ποτάμι (1) προαίρεση (1) προεκλογικά μηνύματα (9) προλεταριάτο (47) Προμηθέας (1) προπαγάνδα (57) Πωλ Βιριλιό/Paul Virilio (1) Πωλ Βαλερύ/Paul Valery (1) Πωλ Ζοριόν/Paul Jorion (1) Πωλ Ζωγραφάκης (1) Πωλ Λαφάργκ/Paul Lafargue (2) Πωλ Ρικέρ/Paul Ricoeur (2) Ρ. ΜακΝαμάρα/R. MacNamara (3) Ραούλ Βανεγκέμ/Raoul Vaneigem (6) Ραούλ Σουρίτα/Raul Zurita (1) Ρας Ρίις/Rush Rhees (1) Ράσελ Τζάκομπι/Russel Jacobi (3) Ρέι Μπράντμπερι/Ray Bradbury (1) Ρέιμοντ Κάρβερ/Raymond Carver (1) Ρενέ Ζιράρ/René Girard (10) Ρενέ Κλερ/ René Clair (1) Ρισελιέ/Richelieu (1) Ρίτα Γκαβέρα (1) Ρίτσαρντ Κόμπντεν/Richard Cobden (1) Ρίτσαρντ Μοράν/Richard Moran (1) Ρίτσαρντ Ρόρτι/Richard Rorty (7) Ροβεσπιέρος (1) Ρόζα Λούξεμπουργκ/Rosa Luxembourg (3) Ρόζενταλ-Γιούντιν (1) ρομαντισμός (4) Ρομπέρ Αντέλμ/Robert Antelme (1) Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ/Robert Oppenheimer (1) Ρόμπερτ Ρέντφορντ/Robert Redford (1) Ρόμπερτ Φρανκ/Robert Frank (1) Ρόμπερτ Χας/Robert Hass (2) Ρομπέρτο Χουαρόθ/Roberto Juarroz (1) Ρουμανία (1) Ρωσία (3) Σ. Μπενβενούτο/S. Benvenuto (1) Σ. Πιρόν/S. Piron (1) Σαίξπηρ/Shakespeare (1) Σαν Φρανσίσκο (1) σαπουνόφουσκες (10) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Πεγκί/Charles Péguy (1) Σαρλ Φουριέ/Charles Fourier (1) Σβετλάνα Αλεξίεβιτς/Светлана Алексиевич (1) Σέρεν Κίρκεγκωρ/Søren Kierkegaard (5) Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου (1) Σέσιλ ντε Μιλ/Cecil DeMille (1) σθένος (4) Σιμόν Βέιλ/Simone Weil (6) Σιμόν Λέις/Simon Leys (1) σινεμά (44) Σίνεντ Ο'Κόνορ/Sinead O'Connor (1) Σίντνεϊ Λιουμέτ/Sidney Lumet (1) Σίσυφος (1) σκεπτικισμός (6) Σκιπίων ο Αφρικανός (1) σκουπιδοντενεκέδες (1) Σλαβόι Ζίζεκ/Slavoj Žižek (4) Σόνια (1) σοσιαλδημοκρατία (7) Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα (1) Σουηδία (3) Σουν Τζου/ 孫子 (1) σουρεαλισμός (7) σοφία (6) Σπύρος Κυριαζόπουλος (7) σταλινισμός (14) Σταμάτης Γονίδης (1) Σταμάτης Πολενάκης (1) Στάνλεϊ Κάβελ/Stanley Cavell (2) Στάνλεϊ Κιούμπρικ/Stanley Kubrick (1) Στάντις Λώουντερ/Standish Lawder (2) Στέλιος Κούλογλου (1) Στέλιος Ράμφος (1) Στεφάν Λαβινιότ/Stéphane Lavignotte (1) Στέφανος Λουπάσκο/Stephan Lupasco (4) Στέφανoς Ροζάνης (8) Στήβεν Πίνκερ/Steven Pinker (2) στρατόπεδα εργασίας (10) στρατόπερα αναψυχής (1) Σύλβια Πλαθ/Sylvia Plath (1) Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (3) Σύνταγμα (1) σχετικισμός (2) Σωκράτης (4) σώμα (3) Τ.Κ.Παπατσώνης (2) Τ.Σ. Έλλιοτ/T.S. Elliot (3) Τάκης Μίχας (2) Ταλίν (1) Τάλκοτ Πάρσονς/Talcott Parsons (1) Τάσος Λάγγης (2) Τέοντορ Αντόρνο/Theodor Adorno (1) τέχνη (71) τεχνικό σύστημα (40) τεχνοκρατία (28) τεχνολογικός μεσσιανισμός (41) τεχνοσάχλα (16) Τζ. Μπένθαμ/J. Bentham (1) Τζ. Ρ. Σάουλ/J. R. Saul (8) Τζ. Σενμπάουμσφελντ/G. Schönbaumsfeld (1) Τζ. Στ. Μιλλ/J. St. Mill (1) Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν/J.R.R. Tolkien (1) Τζακ Α. Γκόλντστοουν/Jack A. Goldstone (1) Τζέημς Μπάλντουιν/James Baldwin (1) Τζέφρεϊ Χερφ/Jeffrey Herf (1) Τζον Γκρέι/John Gray (1) Τζον Κ. Γκαλμπρέιθ/John K. Galbraith (1) Τζον Λοκ/John Locke (3) Τζον Μ. Κούτσι/John M. Coetzee (2) Τζον Ρωλς/John Rawls (2) Τζον Σερλ/John Searle (6) Τζον Στάινμπεκ/John Steinbeck (1) Τζον Φ. Κέννεντυ/John F. Kennedy (3) Τζον Φόουλς/John Fowles (1) Τζον Χιούστον/John Houston (1) Τζον Ώστιν/John Austin (1) Τζορτζ Όργουελ/George Orwell (4) Τζορτζ Στάινερ/George Steiner (2) Τζόρτζιο Αγκάμπεν/Giorgio Agamben (4) Τζουζέπε Πίνοτ-Γκαλίτσιο/Giuseppe Pinot-Gallizio (1) Τζούλια Κρίστεβα/Julia Cristeva (1) Τομά Λεπετιέ/Thomas Lepeltier (1) Τομάς Ιμπάνιεθ/Tomás Ibáñez (1) Τόμας Πίντσον/ Thomas Pynchon (1) Τόμας Ρηντ/Thomas Reid (2) Τόμας Χομπς/Thomas Hobbes (4) Τόνι Νέγκρι/Toni Negri (2) Τόνι Σουάρτζ/Tony Schwartz (1) τραγωδία (10) Τρανσχιουμανισμός (1) Τριλεκτική (11) Τριστάν Τζαρά/Tristan Tzara (1) Τρόικα (21) Τσαρλς Ντέιβενπορτ/Charles Davenport (1) Τσαρλς Ράιτ Μιλλς/Charles Wright Mills (1) Τσαρλς Σ. Περς/Charles S. Peirce (1) Τσαρλς Τέιλορ/Charles Taylor (1) Τσαρλς Φορτ/Charles Fort (1) τυραννία (14) Υβ Λε Μανάκ/Yves Le Manach (9) Υβ Μισώ/Yves Michaud (1) υλισμός (13) υπαρξισμός (3) υποκείμενο (29) υπομονή (2) Φ. Ε. Ρεϊνάλ/F. E. Reynal (1) Φ. Σελίν/. Céline (1) Φ.Ντ. Πητ/F.D.Peat (1) Φαινομενολογία (1) Φελίξ Γκουαταρί/Félix Guattari (1) Φερνάντο Αρρραμπάλ/Fernando Arrabal (1) Φερνάντο Πεσσόα/Fernando Pessoa (2) Φθινόπωρο (1) Φίγκαρο (1) Φίλιπ Λάρκιν/Philip Larkin (1) Φιλοσοφία (76) Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι/Фёдор Достоевский (5) Φλαν Ο' Μπράϊαν/Flann O' Brien (1) Φουκουσίμα (3) Φρ. Ένγκελς/Fr. Engels (7) Φρ. Νίτσε/Fr. Nietsche (11) Φρ. Σιμιάν/Fr. Simiand (1) Φρ. Φουρκέ/Fr. Fourquet (1) Φράνσις Μπέικον/Francis Bacon (1) Φρανσουά Γκρουά/François Grua (1) Φρανσουά Καραντέκ/François Caradec (1) Φρανσουά Λυοτάρ/François Lyotard (1) Φρανσουά Φουρκέ/François Fourquet (1) Φραντς Κάφκα/Frantz Kafka (2) Φρέντερικ Τέιλορ/Frederick Taylor (1) Φρέντερικ Τζέιμσον/Frederick Jameson (1) Φρήντριχ Γιάκομπι/Friedrich Jacobi (1) Φρήντριχ Έμπερτ/Fredrich Ebert (1) Φρήντριχ Μουρνάου/Friedrich Murnau (1) Φρήντριχ Χάγιεκ/Friedriech Hayek (2) Φριτς Λάιστ/Fritz Leist (1) φρμκ (13) Φρόιντ/Freud (5) Φώτης Τερζάκης (1) Χ. Λ. Μπόρχες/J. L. Borges (2) Χ. Μ. Εντσενσμπέργκερ/H. M. Enzensberger (1) Χάιμε Σεμπρούν/Jaime Semprun (1) χαρά (5) Χάρβαρντ (1) Χάρης Βλαβιανός (1) Χάρι Χόλε (1) Χάρυ Γκουγκενχάιμ/Harry Guggenheim (1) Χάρυ Φράνκφουρτ/Harry Frankfurt (1) Χέγκελ/Hegel (12) Χέερτ Μακ/Geert Mak (3) Χένρικ Ίψεν/H. Ibsen (1) Χέρμαν Μέλβιλ/Herman Melville (1) Χέρμπερτ Μαρκούζε/Herbert Marcuse (2) Χιλή (1) Χίλντε ντε Μπράιν/Hilde de Bruijn (1) χιούμορ (29) Χιροσίμα (4) Χλόη Κολλύρη (1) Χουάλ Βίβες/Juan Vives (1) χρήμα (13) χρήμα και μαγεία (21) Χρήστος Βακαλόπουλος (1) Χριστός (3) χρόνος (10) ψυχή (12) ωφελιμισμός (13) A.I. (6) Ange S. Vlachos (1) Bar Beduin (1) Beatnics (1) beton7 (12) BHL (2) Biennale (2) Bloomberg (1) Bob Dylan (1) Bob Marley (1) Bodies (3) Bruce Springsteen (1) Cinemarian (3) CNN (1) dada (2) dangerfew (77) David Bowie (1) DAVOS (2) Descombes (1) DOCUMENTA (1) Einsatzgruppe D (1) EMAF (1) Frank Zappa (3) Gaston Bachelard/Γκαστόν Μπασλάρ (1) Happyfew (5) HighSpeedAcces (1) Hippies (1) Hollowsky (161) Iggy Pop (1) Il Consigliere (3) intothepill (2) izi (230) Janitoring (1) Jazz (2) Jeffrey Lee Pierce (1) Jimmy Cliff (1) Joe Strummer (1) Johnny Cash (2) Keith Richards (1) La Tribune (1) Malaguena (1) Mark Twain (1) Miles Davis (2) Monty Python (1) Muppet Show (1) nem68 (1) Nick Cave (1) Nosotros (1) psonia (4) RadioBubble (61) Renty (3) Ringo Star (1) RSA (1) Salon De Vortex (5) Scott Asheton (1) Serajevomag (1) sexbox (2) socialmedia (2) Tales from the Crypt (1) TESTS! (6) TwixtLab (1) UNICEF (1) urban hacking (13) Wall Street Journal (1) wobblies (2) Zακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (1) Zabriskie Point (1) zi (1) Zoviets (1)