 |
| Μπέρτολντ Μπρεχτ (1898-1956) |
«You gentlemen who think you have a mission
To purge us of the seven deadly sins
Should first sort out the basic food position
Then start your preaching, that’s where it begins
You lot who preach restraint and watch your waist as well
Should learn, for once, the way the world is run
However much you twist or whatever lies that you tell
Food is the first thing, morals follow on»
Πολύ αγαπητέ μου Μπέρτολντ,
με όλη την εκτίμηση που σου έχω, επειδή ακριβώς στη ζωή σου έδειξες ήθος παίρνοντας το μέρος των αδικημένων, των αδύναμων, των πεινασμένων και των καταπιεζόμενων, οφείλω να σου τραβήξω το αφτί και τις φαβορίτες μαζί.
Διότι τα παραπάνω λόγια σου δεν αποδεικνύουν, δυστυχώς, παρά πως το κυρίαρχο αστικό πνεύμα έχει ποτίσει −με το αναγκοκρατικό κήρυγμά του− ακόμα και ανήσυχα, ή τελοσπάντων όχι τόσο καθωσπρέπει, μυαλά όπως το δικό σου. Γιατί αυτό το πνεύμα είναι εκείνο που προχωράει με σημαία του τις «ανάγκες» και διακηρύσσει «ταΐστε πρώτα τον κόσμο κι έπειτα έρχεται το ήθος». Το κυρίαρχο πνεύμα των καιρών.
Μπέρτολντ,
το αναγκοκρατικό κήρυγμα −και όλα τα παρόμοια κηρύγματα του «πρακτικού λόγου» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο− αναποδογυρίζει την πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα είναι η εξής: Όλοι οι έμβιοι οργανισμοί τρώνε για να ζήσουν. Ο άνθρωπος, όμως, για να φάει πρέπει να συνεργαστεί, δηλαδή να συμπορευτεί στη ζωή με άλλους ανθρώπους. Βέβαια και άλλοι έμβιοι οργανισμοί πρέπει, περισσότερο ή λιγότερο να το κάνουν αυτό. Πολλά ζώα ζουν σε αγέλες και συμπορεύονται μέσα από διάφορα, θαυμαστά, συστήματα κωδίκων. Όμως ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμπορευτεί με άλλους ανθρώπους στη βάση απλώς ενός συστήματος κωδίκων, όπως αυτά. Ο άνθρωπος συμπορεύεται με άλλους ανθρώπους μέσα από κόσμους σημασιών, οι οποίοι δεν είναι απλά συστήματα κωδίκων, και τους οποίους οφείλει να επινοεί.
- Επομένως: Για να φάει, ο άνθρωπος πρέπει να συν-επινοεί κοινωνικά κόσμους σημασιών.
Δεδομένου, τώρα, ότι σημασία είναι κάτι που προσδιορίζει το σημαντικό, άρα και το λιγότερο σημαντικό έως το τελείως ασήμαντο, εύκολα συμπεραίνεται πως σημασία είναι διάπλαση κοινού Λόγου, κοινού νοήματος. Δηλαδή προσανατολισμού, φοράς, κατεύθυνσης. Αλλά στον κόσμο των σημασιών, η διάπλαση νοήματος, ήτοι φοράς, κατεύθυνσης, δεν έχει την τεχνική χροιά «μπρος-πίσω», «πάνω-κάτω», «αριστερά-δεξιά». Διάπλαση νοήματος στον κόσμο των σημασιών είναι, αξεδιάλυτα, διάπλαση ήθους: «γνήσιο-κάλπικο», «ουσιώδες-ευτελές», «καλό-κακό».
- Επομένως: Για να φάει, ο άνθρωπος πρέπει να συμπορευτεί με άλλους ανθρώπους, δηλαδή να συν-επινοεί κόσμους σημασιών, δηλαδή να συν-τάσσει κόσμους νοημάτων, ήτοι να διαπλάθει ήθος. Όταν δεν το κατορθώνει αυτό, τότε κινδυνεύει άμεσα να πεθάνει από την πείνα.
Το βλέπουμε πια ξεκάθαρα: Ο κόσμος δεν πεινάει, ούτε κινδυνεύει άμεσα να πεθάνει από την πείνα σήμερα επειδή δεν υπάρχει φαΐ. Πεινάει και κινδυνεύει να πεθάνει από την πείνα επειδή ο κυρίαρχος τρόπος συμπόρευσης, ο κυρίαρχος κόσμος σημασιών, τα κυρίαρχα σχήματα νοημάτων, η κυρίαρχη διάπλαση ήθους … διέρχονται κρίση∙ και επειδή ο κόσμος δεν έχει βρει ακόμα άλλες σημασίες/νοήματα/ήθη συμπόρευσης.
Γι’ αυτό −και μόνο με αυτή την έννοια− χτυπιόμαστε, όσοι χτυπιόμαστε εδώ κι αλλού, να λέμε πως η κρίση δεν είναι οικονομική, αλλά, πριν και πάνω από όλα, πολιτισμική, πνευματική, κρίση νοήματος και ήθους.
Γι’ αυτό −και μόνο με αυτή την έννοια− χτυπιόμαστε, όσοι χτυπιόμαστε εδώ κι αλλού, να λέμε πως η κρίση δεν είναι οικονομική, αλλά, πριν και πάνω από όλα, πολιτισμική, πνευματική, κρίση νοήματος και ήθους.
Μπέρτολντ,
καταλαβαίνεις τώρα γιατί πονάει το αφτί και οι φαβορίτες σου, έτσι δεν είναι; Πρόσεξε, τέλος κι επιτέλους, κάτι ακόμα: την κρίσιμη διαφορά μεταξύ των δυο κηρυγμάτων, εκείνου δηλαδή που ειρωνεύεσαι κι εκείνου που, δυστυχώς, υιοθετείς.
Ένα κήρυγμα ήθους μπορεί να λέει σαχλαμάρες, ψεύδη, κακίες, να προτείνει παράλογα αυταρχικές σημασίες, κ.λπ. Όμως δεν αναποδογυρίζει την πραγματικότητα, δεν υποκαθιστά τις σημασίες από κάτι έξω από αυτές.
Απεναντίας, το αναγκοκρατικό κήρυγμα (και τα ανάλογα του «πρακτικού λόγου» κηρύγματα) αναποδογυρίζει την πραγματικότητα, ανάγει τις σημασίες σε κάτι έξω από αυτές (μάσα-μάσα) και, έτσι, εργάζεται για την υποκατάσταση των σημασιών από κάτι έξω από αυτές (μάσα-μάσα)∙ Εργάζεται δηλαδή για την υποκατάσταση του ανθρώπου από το «ζώο».
Τούτη η αντίληψη/υποκατάσταση είναι βέβαια η αντίληψη που είχαν ιστορικά και εξακολουθούν να έχουν οι αφέντες για τους σκλάβους. Είναι η αντίληψη εκείνων που θέλουν τους άλλους δούλους. Γι’ αυτό λοιπόν, αγαπητέ μου, τα αναγκοκρατικά κηρύγματα είναι τα δικά τους (εκείνων που θέλουν τους άλλους δούλους) κηρύγματα και τη δική τους τάξη πραγμάτων υπηρετούν.
Αυτά και σε αφήνω να τα κουβεντιάσετε με τον Καρλ. Και κοίτα, πες του από εμάς: Ο ωφελιμισμός είναι μηδενισμός.
Με εκτίμηση,
HollowSky
Υ.Γ. Φαντάζομαι ότι εκεί που είσαι, θα έχεις καταφέρει πλέον να επινοήσεις το ειδικό σκάκι που έλεγες, όπου οι κανόνες θα αλλάζουν ακολουθώντας τις «αλλαγές των συνθηκών», και θα το απολαμβάνετε μαζί με τον Κορς! Τι κρίμα να μην ξέρω σκάκι...
---
Update Ιανουάριος 2012 Για να διασκεδάσετε, μπορείτε να δείτε πώς υποδέχτηκε τη ανάρτησή μας αυτή ένα ιστολόγιο που υπεραμύνεται, λέει, του διαλεκτικού υλισμού -όμως με προσοχή: με το κόλλημα που έφαγαν εκεί με την αναφορά μας στις ... φαβορίτες του Μπρεχτ, μπορεί να σας φύγουν οι μασέλες! Τα όψιμα σταλινόπουλα δεν παίζονται! Κάθισε ο δικός μας κι έψαχνε αν ο Μπρεχτ είχε φαβορίτες ή όχι για να μας κατακεραυνώσει αναλόγως!
70 σχόλια:
Αλύπητα!
Είναι πραγματικά ανησυχητικό ότι ο συντάκτης αυτού του κειμένου λέει ότι ο «Ο κόσμος δεν πεινάει, ούτε κινδυνεύει άμεσα να πεθάνει από την πείνα σήμερα επειδή δεν υπάρχει φαΐ» και ότι αυτό που του λείπει είναι κάτι άλλο το οποίο μάλιστα διακρίνεται από την απλή ανάγκη των ζώων για τροφή. Προφανώς δεν περιλαμβάνει στον «κόσμο» την Αφρική, τους πολίτες της Ινδίας στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τους πολίτες της Κίνας στην συντριπτική τους πλειοψηφία, κ.ο.κ. Για να μην πω κάτι για τους μετανάστες εξ Ανατολών στα καθ’ ημάς.
Αλλά τι να πεις…; Ἐτσι είναι. Όταν ΕΜΕΙΣ δεν πεινάμε, και αυτοί που πεινάνε είναι πολύ πολύ μακριά είτε γεωγραφικά είτε από την ψυχή μας τότε (σιγά σιγά) εδραιώνεται μέσα μας και η πεποίθηση ότι αυτό που έχει ανάγκη ο «κόσμος» δεν είναι τροφή αλλά ένας κώδικα σημασιών. Εκτός και αν εννοεί ο HollowSky ότι όταν εμείς βρούμε αυτόν τον κώδικα σημασιών και τον ασπαστούμε με την ευλάβεια που του αρμόζει (δεν ξέρω…, η λέξη «ευλάβεια» μου φάνηκε πολύ ταιριαστή εδώ), θα συγκινηθούμε τόσο πολύ που θα τους ταΐσουμε όλους, ή πως όταν τον ανακαλύψουν από μόνοι τους, θα πέσει μάννα εξ ουρανού (και το «μάννα» μου φάνηκε ταιριαστό και θα τους τρέφει στο διηνεκές.
Δούκας Καπάνταης
Δούκα, ανέφερες συμπτωματικά όλους τους άθεους, τους αλλόθρησκους....
;-))
Κακέ....
Αλύπητα #2 μεν,
να σημειώσω δε ότι το κήρυγμα του ωφελιμισμού δεν απευθύνθηκε και δεν διαμόρφωσε ως κυρίαρχους ποτέ σε αλλόθρησκους Ινδούς, Κινέζους, και εξ Ανατολών μετανάστες αλλά τους δυνάμει χορτασμένος και οικονομημένους δουλέμπορους Χριστιανούς (και Εβραίους) της Ευρώπης και της Β.Αμερικής του 19 και του 20 αι. οι οποίοι συνεχίζουν να κάθονται στο σβέρκο των προαναφερθέντων συνεχίζοντας να κηρύσσουν τις περί (δικών τους) αναγκών μαλακίες τους, υπνωτίζοντας το πλήθος.
Είναι άλλωστε φανερό από τις αμέτρητες αποτυχίες των εν ονόματι της ανάγκης επαναστάσεων με τις γνωστές καταλήξεις...
Τα ωφελιμιστικά κηρύγματα ήταν αυτά που δημιούργησαν και συνεχίζουν την αποικιοκρατία και όχι η "αναζήτηση ενός κώδικά σημασιών"(αυτή είναι επίσης μια κουβέντα που τίθεται εδώ, και με την οποία είμαι κι εγώ Δούκα "καχύποπτος" δεν σου κρύβω)
Δούκα, Εκτός από την διάπλαση νοήματος υπάρχει και η διάπλαση των παίδων
:-)))
Έκανα λάθος στο παραπάνω είμαι ο "Καλός" πάλι
Πάνω από 5 δις άνθρωποι αυτή την στιγμή που μιλάμε σκέφτονται πως και αν θα περάσουν νηστικοί ή όχι την ημέρα τους αν θα χουν θέρμανση ή αν θα τους πετάξουν έξω από το σπίτι...
Μα φυσικά όλοι γνωρίζουν πως οι μαλάκες ήταν πάντα περισσότεροι κι οι ξύπνιοι λίγοι ευτυχείς και εκλεκτοί.
Είναι πραγματικά θλιβερό που ένας Δούκας - μαζί και κάτι "κακλοί" σαχλαμάρες -πιστεύει στην αστική παραπληροφόρηση, που λέει πως οι άνθρωποι των χωρών του 3ου και του 4ου Κόσμου πεινούν επειδή "δεν υπάρχει φαΐ" και όχι επειδή το κυρίαρχο βασίλειο της θεσμοποιημένης απληστείας [βλ. μεταξύ άλλων εδώ:http://dangerfew.blogspot.com/2011/10/blog-post_31.html], τους έχει αλλάξει τα φώτα, διαλύοντας τον κόσμο τους, υποβιβάζοντάς τους στην άκρα "περιφέρεια", σπρώχνωντάς τους σε τελείως παράλογους τρόπους και καταστροφικούς "ανάπτυξης" [βλ. και εδώ: http://dangerfew.blogspot.com/2010/05/blog-post_17.html] και ρουφώντας με το μπουρί των αγωγών τον πλούτο τους.
Ουαί υμίν ψευτοφιλάνθρωποι υποκριτές, που ως προβατόσχημοι λύκοι δηλώνετε ευαίσθητοι για την πείνα "στον κόσμο" και την ίδια στιγμή κηρύσσετε το δυσαγγέλιο της κυρίαρχης απληστείας!
Είναι δυο πραγματάκια που πρέπει να διακρίνουμε. Το αν ο Μπρεχτ έχει δίκιο και αν εμείς εδώ οι χορτάτοι το «έχουμε χάσει». Το ότι εμείς το έχουμε χάσει αποδεικνύει ότι εκτός από φαγάκι χρειαζόμαστε κι άλλα, όχι ότι το food δεν πρέπει να είναι η πρώτη μας μέριμνα και οι πεινασμένοι η πρώτη μας έγνοια.
Ακόμα χειρότερα. Το ότι το έχουμε χάσει αποδεικνύεται και από το ότι ομφαλοσκοπούμε και διαστοχαζόμαστε (… και αυτή την έκφραση την βρίσκω χαριτωμένη) για τους «κώδικες ηθικής», προσπερνώντας αμέριμνοι τον ρακοσυλλέκτη με το παρκαρισμένο τρίκυκλο δίπλα από τον κάδο. Δεν μας φταίει ο Μπρεχτ γι’ αυτό.
Στο ωραίο του ποιηματάκι ο Μπρεχτ μας θυμίζει ότι το food είναι αυτό που είναι απαραίτητο για να έχεις και τα morals.
Αμετανόητος ο Δουξ επιμένει στο τροπάριο της αναγκοκρατίας χωρίς κανένα άλλο επιχείρημα πέραν του σπαραξικάρδιου ουμανισμού, που θρηνεί και οδύρεται για την πείνα "στον κόσμο" χωρίς να νοιάζεται καθόλου να εξετάσει τα αίτιά της - μα πώς, αφού εάν τα εξέταζε, θα ώφειλε να δει πως το τροπάρι του είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα και πάνω-πάνω στο Εγχειρίδιο Ιεραποστόλων του Δυσαγγέλιου της Απληστείας.
Ουαί υμίν λοιπόν και πάλι ψευτοφιλάνθρωποι υποκριτές, που κλείτε για την πείνα "στον κόσμο" και την ίδια ώρα ταΐζετε το οπλοστάσιο των ιδεών που την πολλαπλασιάζουν!
Εγώ και συ που προσπερνάμε τον ρακοσυλλέκτη με την ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ διαστοχαστικότητα είμαστε ακριβώς στο ίδιο λούκι. Απλώς εγώ το ξέρω. Τουτέστιν, δεν σκέφτομαι ότι η αιτία που δεν τον κάνω παρέα είναι η δυτική αστική ιδεολογία που τον έχει εξαθλιώσει και ότι θα τον βοηθήσω ανατρέποντας την. Και ούτε γυρίζω σπιτάκι μου πιστεύοντας ότι κάνω κάτι γι’ αυτόν. Ο άνθρωπος δεν έχει food και δεν μπορώ να μπω στην συνθήκη του. Δεν ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ γιατί δεν έχω πεινάσει ούτε μια στιγμή στη ζωή μου. Η αστική υποκρισία δεν έχει εξαθλιώσει μόνο αυτόν, έχει εξαθλιώσει και εμένα τον ίδιο, γιατί με το να μην έχω πεινάσει ποτέ, έχει καταστήσει μη ανθρώπινος στα μάτια μου.
Σε διαβεβαιώνω Δεν κλαίω καθόλου για τον κόσμο που πεινάει κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Τουλάχιστον όμως δεν έχω και ιδεολογικές ευαισθησίες σχετικά με το τι προκαλεί την πείνα.
Αλλά γιατί να πολυλογώ;
Should first sort out the basic food position
Then start your preaching, that’s where it begins
Ω, μα ναι! Προς τι τα επιχειρήματα κι σκέψη πάνω στα αίτια των πραγμάτων; Προς τι ο αγώνας να συν-εννοηθούμε. ώστε να δράσουμε από κοινού;
Αυτά είναι πολυλογίες! Οι Δούκες έχουν αυτογνωσία δίχως να χρειαστεί να χάσουν χρόνο σκεφτόμενοι. Τη βρίσκουν έτοιμη να 'χει φυτρώσει στις πλάκες των πεζοδρομίων.
Κι ούτε χρειάζεται να συν-εννοηθούν με κανέναν για να φροντίσουν τους πεινασμένους στην Αφρική, την Ινδία και αλλαχού "στον κόσμο" (όπου πιο εξωτικά, τόσο πιο ηρωϊκά) ... εάν τυχόν τους ερχόταν να κάνουν κάτι με την αυτογνωσία τους.
Γιατί οι Δούκες, αν το έκαναν, θα το έκαναν χωρίς πολυλογίες, χωρίς να συν-εννοηθούν με κανέναν. Πολά απλά, θα ξυπνούσαν μονάχοι το πρωΐ, θα μαζεύαν ολομόναχοι τα φρούτα απ' τα δέντρα του δάσους, θα έκοβαν με τα χέρια τους ξύλα και χορτάρια, θα έφτιαχαν μόνοι τους μιαν όμορφη πιρόγα, θα κωπηλατούσαν ολομόναχοι όλο το Αιγαίο και το Λιβυκό για να βγουν στα παράλια της Αφρικής, όπου θα διέσχιζαν πάντα ολομόναχοι την έρημο και τα βουνά, για να φτάσουν στους πεινασμένους της ταλαίπωρης Ηπείρου και να τους ταΐσουν!
Πού καιρός για πολυλογίες λοιπόν...
Γι' αυτό ξανά και πάλι θα το πω:
ΣΚΕΨΟΥ τι λες και γράφεις.
Ειδάλως:
Ουαί υμίν λοιπόν και πάλι ψευτοφιλάνθρωποι υποκριτές, που κλαίτε για την πείνα "στον κόσμο" και την ίδια ώρα ταΐζετε το οπλοστάσιο των ιδεών που την πολλαπλασιάζουν!
Ευτυχώς λοιπόν που υπάρχουν και οι Hollow Sky που αντί να προσφέρουν σε αυτούς που πεινάνε αυτό που ουσιαστικά δεν χρειάζονται (μάσα μάσα)αγωνίζονται να αποκτήσουν αυτό που χρειάζοανται ουσιαστικά χρειάζονται και άπαξ και το αποκτήσουν θα φάνε κιόλας... λίγο πιο μετά.
(Την υποκρισία δε των ιεραποστολών δεν την συζητώ καν. Πάνε οι άθλιοι και προσφέρουν στους πεινασμένους, φανταστείτε τί... φαί! Σε έναν κόσμο χωρίς ήθος.)
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΜΟΦΕΡΙΣΜΟΣ...
Κατα τα λοιπά -ανεξαρτήτως της διενέξεως - νομίζω ότι η ομφαλοσκόπικη διαστοχαστικότης είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό της ρεφορμισμιστικής επιχειρηματολογίας.
Ρεφορμισμός σημαίνει "άσε μεγάλε, εγώ θα το κάνω καλύτερα" επίσης ρεφορμισμός σημαίνει "περιμένω στην ουρά για την εξουσία". (καλό θα ήταν να το συζητήσουμε)
Καθώς υποστηρίζω την ριζική αλλαγή
σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή θα έρθει δια του αίτηματος του ψωμιού.
Δεν νομίζω ότι η ανοικτή επιστολή ανήκει στην κατηγορία της διαστοχαστικής ομφαλοσκόπησης. Νομίζω ότι είναι μια ριζοσπαστική κριτική.
------------------------------
Κι ένα ακόμη ερώτημα Χόλοου:
Γιατί είναι σπαραξικάρδια φιλανθρωπία ο περι της ανάγκης της τροφής αγώνας, και δεν είναι η αμεσότερη κατ'εσε ανάγκη σημασιοδότησης του κόσμου?
---------------------------------
Και για να μην ξεχνιόμαστε να επαναλάβω ότι η σύγχρονη ιστορία της απανθρωπιάς είναι γέννημα του ωφελιμιστικού κηρύγματος του Χριστιανικού αγαπησιάρικου κόσμου ...βοήθειά μας.
Μιλώντας για την ανάγκη του ψωμιού νοθεύω την καθαρή ανάγκη με μια μόνον επιθυμία.
Δεν αρκούμαι στο να αποκτήσω το ψωμί αλλά θέλω συσσωρεύοντας το, να επιβάλλω την στέρηση του στον "διπλανό" μου.
Και πάει μισαλλόδοξα μιλώντας για ψωμιά...
Με τις υγείες σας Δουξ!
Ίζι,
μήπως σε κόλλησε κανένας δούκας μυωπία; Ποιος είπε ότι είναι "σπαραξικάρδια φιλανθρωπία ο περί της ανάγκης της τροφής αγώνας;" Εγώ πάντως, όχι!
Εκείνο που είπα είναι, ότι για να μπορέσουν οι άνθρωποι να τρώνε, οφείλουν να μπορούν να συμπορεύονται, άρα να συνεννοούνται, άρα να φτιάχνουν κόσμο σημασιών, κ.λπ., κ.λπ.
Σπαραξικάρδιο λοιπόν δεν αποκάλεσα αυτό τον αγώνα αλλά τις επικλήσεις των υποκριτών ψευτοφιλάνθρωπων, κ.λπ., κ.λπ.
Καθαρίστε τα γυαλιά σας βρε` τι έγινε, θόλωσαν τα μάτια σας;
Δεν υποστήριξα ότι είπες σπαραξικάρδιο τον αγώνα για τον κόσμο των σημασιών, σε ρώτησα ποιοι είναι οι λόγοι που αυτόν τον αγώνα δεν τον καθιστούν σπαραξικαρδιο κτλ.
Τεσπα, μια πάσα πήγα να δώσω όλη κι όλη αλλά την έστειλα κατά λάθος στην εξέδρα...
Την τροφή δεν την μοιράζεις αλλά την μοιράζεσαι. Και αυτό το μαθαίνεις με κόπο και όχι μόνος σου. Επιπλέον, θεωρώ, οτι στο τέλος μέσα απο αυτή την συμπόρευση μένει κάτι περισσότερο απο την καθαυτό τροφή.
Χρήστο,
έτσι είναι!
Μπράβο! ρε παιδιά... Επιτέλους!
Και αφήστε την άλλη όψη του νομίσματος -την κυρίαρχη αντιεξουσία όπως την ονομάζω- να φωνασκεί.
Αυτοί οι ολιγαρχικοί ωφελιμιστές σεξο-οικονομιστές που κάνουν ανθρωπολογία δίχως άνθρωπο, ανθρωπολογία του κέρδους και της ''παραγωγής''.
Αυτοί οι μηδενιστές που αυτοπροβάλλονται ως ''υλιστές'' ενω μιλούν ''ιδεαλιστικά'' δίχως να το παραδέχονται.
Το να αντιστέκονται και να μην παραιτούνται, να συνεχίζουν να παλεύουν, να αγωνίζονται οι άνθρωποι έχει πολύ, μα πάρα πολύ απτά και υλικά αποτελέσματα -και αυτό γίνετε μέσω του πνεύματος και των νοημάτων (σημασιών) που δημιουργούν, επι-κοινωνούν.
Αλλά αυτά είναι ''ιδεαλισμοί'' για τους δουλοκράτορες, και τους εκκοσμικευμένους ιερείς του Ορθού (οικονομικου και όχι μόνο) λόγου...
Υ.γ: στο μόνο που διαφωνώ είναι πως ορίζετε την ανάγκη όπως αυτή η οπτική την οποία κριτικάρετε, δηλαδή ως απολύτος υλική. Αλλά αναγκαίο είναι και το πνεύμα για τον άνθρωπο.
''η πρωταρχική συνεισφορά των λευκών στον κόσμο των μαύρων ήταν να τους εξοικειώσουν με τη μάστιγα της πείνας'' έγραφε ο Πολάνυι.
Δημήτρης.
Τη φράση του Πολάνυι τη γράφω για ορισμένους ευρωκεντριστές-οριενταλιστές που είτε:
α) δεν γνωρίζουν για την κατάλυση των κοινωνικών δομών που προκαλούσαν οι αποικιοκράτες και την τεχνητή έλλειψη που αυτοί δημιουργούσαν με σκοπό την βίαιη ιδιοποίηση της εργασίας των ιθαγενών -και νομίζουν πως οι διάφοροι λαοι λοιμοκτονούσαν από την ''αρχή'' του κόσμου...
β) σαν άλλοι ψυχαναλυτές (οριενταλιστές) γνωρίζουν πάντα καλύτερα από τους ασθενείς (ανατολίτες) τι είναι καλό γι' αυτούς...
Δημήτρης.
Δημήτρη,
ναι! Σ' ευχαριστούμε για την ουσιαστική υπενθύμιση του Πολάνυι - δεν τον έχω διαβάσει, έχω όμως ακούσει ένα περίγραμμα.
Βέβαια, τὸ ὅτι μέσα στὸν κόσμο τῶν σημασιῶν ὑπάρχουν (ὄχι κατ’ ἀνάγκη μειοψηφικά, φυσικά) καὶ σημασίες οἱ ὁποῖες ἐναντιώνονται στὴν πρωτοκαθεδρία τοῦ κόσμου τῶν σημασιών καταρρίπτει ἀμέσως τὸ θέατρο ποὺ σκηνοθετεῖται ὡς "σημασία/νόημα vs μηδενισμός". Γιατὶ μόνο ἂν οἱ σημασίες καὶ τὰ νοήματα ἦταν ἀπὸ τὴ μία πλευρά, ὅλα τους (ἢ τὰ περισσότερα) «καλὰ» καὶ «ἀντιμηδενιστικά», καὶ μόνο ἂν ἡ ἄλλη πλευρὰ ἀποτελεῖτο ἀπὸ ἀδίστακτους ἀνηθικιστὲς (πέρα ἀπὸ τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό) ποὺ δεκάρα δὲν ἔδιναν γιὰ τὸ νόημα καὶ τὴ σημασία (εἴτε ἦταν Χίτλερ εἴτε Λένιν κ.λπ.), θὰ εἶχε κάποιο νόημα ἡ σκηνοθεσία τῆς διαμάχης αὐτῆς.
Καὶ ἀφοῦ ἡ θεατρικὴ αὐτὴ διαμάχη εἶναι ἀνούσια
(μὲ δυὸ λόγια: Οἱ ἠθικιστὲς εἶναι ἀναγκασμένοι νὰ χρησιμοποιήσουν «καλὴ» βία (ἐκτὸς κι ἂν εἶναι τόσο ψωνισμένοι ὥστε νὰ πιστεύουν ὅτι θὰ πείσουν μὲ τὰ λόγια-νοήματά τους τοὺς πάντες) ἂν ἐπεδίωκαν τὴν κοινωνικὴ ἐπικράτηση τῶν σημασιῶν τους, ἐνῶ οἱ «κυνικοὶ μηδενιστὲς» πάντα -ἀκόμη καὶ οἱ Ναζί- ἐκλογίκευαν καὶ νοηματοδοτοῦσαν τὴν «ὠμὴ βία» τους)
ἀφοῦ, λοιπόν, ἡ διαμάχη αὐτὴ στερεῖται τὴν καθαρότητα ποὺ οἱ ὑπέρμαχοι τῶν «σημασιῶν» τῆς δίνουν, μπορεῖ κανεὶς νὰ ψάξει γιὰ ἀντίστοιχα ἱστορικὰ παραδείγματα, στὰ ὁποία ἡ πρωτοκαθεδρία τοῦ νοήματος δὲν ἦταν, πρακτικά, περισσότερο ἐπιτυχὴς (ὅσον ἀφορᾶ στοὺς διακηρυγμένους σκοποὺς τῶν ἠθικιστῶν) ἀπὸ τὴν «μπρεχτικὴ» ἀντιστροφὴ τῆς παραπάνω πρωτοκαθεδρίας: Ἡ ἐπικράτηση τοῦ Χριστιανισμοῦ, ποὺ δέχεται τὴν προτεραιότητα τοῦ νοήματος, δὲν ἔφερε τὴν κατάργηση τῆς δυστυχίας περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι ἡ ἐπικράτηση τοῦ «ὠφελιμιστικοῦ», «ἀντινοηματικοῦ» μαρξισμοῦ. Κι ἂν πιστέψουμε ἕναν ἀπὸ τοὺς ὀξεῖς ἐπικριτὲς τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἡ ἐπικράτησή του ὀφειλόταν στὴν ἔμπρακτη φιλανθρωπία καὶ ἀλληλεγγύη, τότε ἡ σημασία τῶν σημασιῶν δὲν θὰ ἦταν τόσο μεγάλη, τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ στὸν βαθμὸ κοινωνικῆς ἐπικράτησης τῶν ἰδεῶν αὐτῶν.
Γιάννη, προσωπικά συμφωνώ με τις επισημάνσεις σου -που μου φέρνουν στο νου τη συλλογιστική του Κονδύλη.
Θέλω να προσθέσω όμως κάποιες σκέψεις.
Η σκιαμαχία δεν βρίσκεται στην αντιπαράθεση σημασία/νόημα vs μηδενισμός που σκηνοθετείτε όπως αναφέρεις (άλλωστε η διαπίστωση μη νοήματος ή ο τρόπος λειτουργίας κοινωνικά τους πνεύματος και των αξιών δεν σημαίνει απαραίτητα μηδενισμό) αλλά στην επισήμανση της ανθρωπολογίας χωρίς άνθρωπο, της ψυχολογίας χωρίς ψυχή (αλήθεια γιατί δεν ονομάζουν διαφορετικά την επιστήμη τους;), στην ανθρωπολογία του κέρδους ή στην ‘οντολογία’-ανθρωπολογία της παραγωγής.
Αυτό θα μπορούσα να περιγράψω ως μηδενιστική ανθρωπολογία –όχι το ρεύμα που ονομάζεται μηδενισμός και αναφέρεται στην αμφισβήτηση και σχετικότητα των αξιών ή την (α)δυνατότητα γνώσης.
Μηδενιστική (όχι με την πολεμική σημασία της λέξης) ανθρωπολογία, δηλαδή ανθρωπολογία χωρίς άνθρωπο’ μη-δεν(α) άνθρωπο, ανυπαρξία ανθρώπου.
Είμαστε όλοι λίγο-πολύ υλιστές, εμείς οι κληρονόμοι του 19ου αιώνα. Μόλις μας δείξουν μέσα στη φύση ή στο ένστικτο τα χονδροειδή σκιαγραφήματα «πνευματικών» συμβάντων, αμέσως θεωρούμε ότι έχουμε μια εξήγηση των συμβάντων αυτών.
Το χαμηλότερο μας φαίνεται και αληθέστερο. Είναι η πρόληψη του αιώνα, η μανία να «ανάγουμε» το μετάρσιο στο απειροελάχιστο, η παράδοξη πλάνη που εκλαμβάνει ως επαρκές αίτιο μια απλώς αναγκαία προϋπόθεση. Είναι και η επιστημονική επιφύλαξη, λένε. Χρειαζόταν αυτό για να χειραφετηθεί το πνεύμα από τις ψευδαισθήσεις της πνευματικότητας.
Δεν καλοδιακρίνω όμως το ενδιαφέρον που παρουσιάζει μια χειραφέτηση που συνίσταται στο να «εξηγείται» ο Ντοστογιέφσκι μέσω της επιληψίας και ο Νίτσε μέσω της σύφιλης.
Περίεργος τρόπος να απελευθερώνει κανείς το πνεύμα όταν μ’ αυτόν καταλήγει να το αρνείται.
Denis de Rougemont.
Η λειτουργία που δημιουργεί νόημα και προνοεί για το μέλλον, δηλαδή αυτό που ονομάζεται «πνεύμα», προσδίδει στη βιολογικά ριζωμένη ορμή της αυτοσυντήρησης δυναμισμό σχεδόν άπειρο και την μετατρέπει σε επιδίωξη ισχύος πολιτισμένων όντων, η οποία εκδιπλώνεται και δρα πρώτα-πρώτα πάνω στο επίπεδο αναγκαίων για τη συντήρηση της ζωής ψευδών.
Παναγιώτης Κονδύλης
Δεν υπάρχει βέβαια ηθικισμός εδώ.
Πολεμώντας όμως το πνεύμα κάποιος εξασφαλίζει ότι δημιουργούνται ευκολότερα δούλοι’ πως;
Μα μέσω του ενστερνισμού -της αποκλειστικότητας- του δικου ΤΟΥ πνεύματος -το οποίο βέβαια δεν το ονομάζει ποτέ πνεύμα, όπως ακριβώς την καλή βία δεν την ονομάζει βία ή την καλή εξουσία δεν την ονομάζει εξουσία.
Εκεί έγκειται λοιπόν η αναφορά σε μηδενισμό (σε μια ανθρωπολογία μονάχα στα λόγια) και η κριτική σε όσους απορρίπτουν/υποτιμούν το πνεύμα –επιβάλλοντας αποκλειστικά το δικό τους και τις νοηματοδοτήσεις τους.
Δημήτρης.
HollowSky @
Μου θύμισες μια όμορφη ιστορία από το Ταλμούδ. Παρουσιάζει σε κάποια εσχατολογική φάση όλους μαζί τους ανθρώπους να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι. Στο κέντρο του τραπεζιού, υπάρχει μια πιατέλα με φαγητό αλλά μόνο ένα μακρύ και τεράστιο κουτάλι για να φάνε όλοι.
Η μια μερίδα των ανθρώπων μένει τελικά νηστικιά, αντίθετα η άλλη αποφασίζει να ταΐσει με αυτό το "άβολο" κουτάλι πρώτα τον απέναντι και μετά να περιμένει να ταϊστεί με το ίδιο κουτάλι από τον ίδιο.
Υ.Γ. Ευχαριστώ λοιπόν που μου θύμισες αυτή την ιστορία.
@ kafsokaliva,
όταν επισκέφτηκα το Μαρόκο κάποια στιγμή, κάπου στο νότο μας φιλοξένησε για 5 μέρες μια berber οικογένεια. Μιας και αναφέρθηκες λοιπόν στο Ταλμούδ και θα γνωρίζεις βεβαίως ότι οι βέρβεροι είναι από τις αρχαιότερες φυλές του πλανήτη, που κάποια στιγμή ήρθαν σε επαφή μαζί τους και οι Ισραηλίτες.. Εκεί λοιπόν ξες πώς τρώγαμε; Εμπαινε στη μέση το tagine με το φαγητό, μια φορά τη μέρα, καθόμασταν τριγύρω 5-6 άτομα, έπαιρνε ο καθείς ένα κομμάτι ψωμί και τρώγαμε με το χέρι μέσα από το ίδιο σκεύος. Ούτε πιάτα, ούτε κουτάλια.. Κατάλαβες;;;;; Για να πάρεις και μια ιδέα μοιράσματος..
Πάντως, καταλαβαίνω boyz ότι το ταπεράκι της μαμάς δίνει και παίρνει ε;;; Αμφιβάλλω αν ποτέ κανείς από σας ξύπνησε μια μέρα για να βρει μέσα στο ψυγείο του μόνο παγάκια, να δει όοοοοολες του τις τσέπες άδειες και να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει και κανένας κοντινός του για να τον βοηθήσει. Όοοοοχι.. Δεν εννοώ ότι όταν λείπει φαϊ, δε γίνεται και νοητική εργασία. Αντιθέτως. Όσο μένει αδρανές το φυσικό σώμα, τόσο εξυψώνονται τα υπόλοιπα λεπτοφυή, αν υπάρχει βεβαίως η έφεση. Κάτι σαν τη νηστεία παντός τύπου δλδ. Τότε λοιπόν είναι που συλλαμβάνονται και κομμάτια της Αλήθειας. Τότε είναι που όλοι οι -ισμοί, νεολογισμοί και λεκτικοί καταποντισμοί που σας ταλαιπωρούν, απλώς διαλύονται. Ακριβώς γιατί η Αλήθεια δεν εκφράζεται με τον λόγο. Είναι πολύ μακράν αυτού. Είναι μια κυτταρική κατανόηση πολύ μακρυά από όσα μπορούν να εκφραστούν λογοϊκά...
Φιλάκια.
Και καλή λευτεριά από τα εγκεφαλικά δεσμά.
Η ανώνυμη των 7:38
Ανώνυμε @
Σ' ευχαριστώ για το μοίρασμα.
Μου θύμισες όμως και άλλη μια ιστορία, αυτή τη φορά από ένα μυθιστόρημα του Σολζενίτσιν, για την περιπέτειά ενός ήρωά του στις φυλακές και για το πώς έτρωγε αυτός το θεωρούμενο φαΐ που του έδιναν σε σχέση με τους άλλους κρατούμενους.
Αλλά επειδή θα την ξέρεις ήδη, δεν θα την αναφέρω.
@ kafsokaliva
μπα δεν την ξέρω την ιστορία που λες. Και επειδή προτιμώ τις αληθινά βιωματικές ιστορίες και όχι τις βαρετές, ασεξουάλ,αναμασημένες και καλά ιντελεκτουέλ ιστοριούλες που διαβάζουν οι ξενερουά μέσα σε βιβλιοθήκες, καλύτερα που δε θα την πεις..
Αμα γουστάρεις πάντως, θα μπορούσαμε να μοιραστούμε τις ιστορίες που μείναμε χωρίς φαϊ. Αν βεβαίως σου έλαχε ποτές..
Ανώνυμη @
Μπα, μεγάλωσα στο Ψυχικό, έτρωγα παντεσπάνι και είμαι στέλεχος πολυεθνικής εταιρίας...
όπως καταλαβαίνεις και να θελα να σε καταλάβω δεν μπορώ.
Σ΄ευχαριστώ όμως και πάλι για το άνοιγμα σου στην αφεντιά μου.
καλό βράδυ.
Αναρωτιέμαι βέβαια γιατί μια μάνα ή ένας πατέρας αντέχει περισσότερες μέρες νηστικός ψάχνωντας φαγητό για το παιδί του, από μια γυναίκα ή έναν άνδρα που ψάχνουν απλά και μόνο για τον εαυτό τους...
ύλη και πνεύμα, πνεύμα και ύλη είναι δεμένα μεταξύ τους.
Εάν με κλείσει κάποιος σε ένα λευκό δωμάτιο και μου φέρνει ένα πιάτο φαγητό -εξασφαλίζοντας μου τροφή- θα αρχίσω να ζωγραφίζω, να παραμιλάω και μετά από κάποιο καιρό θα πεθάνω -αν δεν έχω αυτοκτονήσει...
@ Χαίρε "Καυσοκαλυβίτη"!
Σ' ευχαριστώ κι εγώ για την ωραία ιστορία που μας θύμισες (δεν ήξερα πως ήταν από το Ταλμούδο) και σου εύχομαι καλή μέρα.
---
@ Ανώνυμε 1:19,
έτσι απλά. Καλημερίζω.
Η διάκριση ύλης και πνεύματος με τις σύγχρονες θρησκείες (όχι με τις ειδωλολατρικές που σχετίζονταν με την φύση), έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διάλυση των ανθρώπινων κοινοτήτων.
Η έννοια του ιερού, του απαγορευμένου με το οποίο δεν έπρεπε να υπάρχει επαφή, καθώς εισήγαγε το μικρόβιο της εκπροσώπησης, της ιεραρχίας και του κατακερματισμού, παράλληλα βέβαια με την δημιουργία των πρώτων κρατικών σχηματισμών.
Βέβαια, ο οδοστρωτήρας που διέλυσε κάθε έννοια ανθρώπινης κοινότητας ήταν η αξία (δεν έχει νόημα η αξία σε οποιαδήποτε μορφή είτε ως ανταλλακτική αξία είτε ως αξία χρήσης όταν κάτι δεν ανταλλάσσεται και είναι διαθέσιμο για χρήση από όλα τα μέλη μιας κοινότητας), στις προκαπιταλιστικές περιόδους ως ένας παράγοντας που λειτουργούσε παράλληλα με κοινοτικές μορφές διαβίωσης και μετέπειτα στον καπιταλισμό ως καταναγκαστική “κοινότητα του κεφαλαίου”, με την κατοχή των μέσων παραγωγής, η οποία επεκτάθηκε σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες και έγινε καθολική, η μοναδική κοινότητα που διέλυσε κάθε έννοια ανθρώπινης κοινότητας.
Ακόμα και αυτός ο “δημόσιος χώρος”, οι πλατείες, μπορεί να ανήκει στις καφετέριες, σε ένα έργο τέχνης, στο άγαλμα του Βελουχιώτη αλλά σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιηθεί ανθρώπους που προσπαθούν να λειτουργήσουν από κοινού (το νιώσαμε στα κεφάλια μας, στα μάτια μας και στα πνευμόνια μας).
Γι’ αυτή την μοναδική, καθολική και αυτονομημένη κοινότητα του κεφαλαίου η μόνη αναγκαιότητα είναι η διαιώνισή της και η αναπαραγωγή της, οτιδήποτε άλλο παρουσιάζεται ως αναγκαιότητα είναι τεχνητό, ένας ιδεολογικός μηχανισμός.
Hollow, αν και ανέραστος βουτυρομπεμπές, νομίζω ότι καλά τα λες.
Δημήτρη,
χονδρικά, δυὸ τρόπους εὕρεσης τῆς ἀλήθειας ἀκολουθοῦμε. Εἴτε ἐκεῖνον βάσει τοῦ ὁποίου ἂν μιὰ θεωρία «δουλεύει» κι ἐξηγεῖ τὰ φαινόμενα, καὶ μάλιστα περισσότερα φαινόμενα ἀπὸ ὅσα ἐξηγοῦν οἱ ἀνταγωνιστικές της θεωρίες εἴτε ἐκεῖνον βάσει τοῦ ὁποίου ἡ πειραματικὴ διάψευση ἀποδεικνύει τὴν σαθρότητα μιᾶς θεωρίας ἢ πρότασης. Καὶ οἱ δυὸ τρόπο εἶναι ἀναπόφευκτα εὐάλωτοι στὴν ὑποκειμενικότητα, ὁ ἕνας ἐξαρτώμενος ἀπὸ τὸν βαθμὸ ἐπαλήθευσης ἢ πρακτικότητας τὸν ὁποῖο κάθε φορὰ προαπαιτοῦμε, ὁ ἄλλος ἐξαρτώμενος ἀπὸ τὸν βαθμὸ στὸν ὁποῖο οἱ συνθῆκες τοῦ πειράματος ἀντιστοιχοῦν πιστὰ στὴν πραγματικότητα.
Τώρα, γιὰ τὸ Ντοστογιέφσκυ καὶ τὸ Νίτσε, τὸ λάθος ποὺ ἀναφέρεις εἶναι πραγματικὸ καὶ ἔγκειται στὴν ἀδυναμία νὰ δοῦμε τὸν Νίτσε πολύπλευρα, ὡς Γερμανὸ τοῦ 19ου αἰ., ὡς παιδὶ τῶν συγκεκριμένων γονιῶν, ὡς ἄτομο ἐπηρεασμένο ἀπὸ συγκεκριμένους ἀνθρώπους καὶ ἰδέες, καὶ ὡς προσβληθέντα (ὑποτίθεται) ἀπὸ μιὰ μορφὴ σύφιλης. Κάθε ὑποσύνολο ἀπὸ τὰ παραπάνω συνιστᾶ μιὰ συνιστῶσα τῆς τελικῆς κατεύθυνσης καὶ διαμόρφωσης τοῦ χαρακτήρα ὅπως τὸν ξέρουμε. Ὅπως δὲν μποροῦμε νὰ δεχτοῦμε ὅτι ὁ Ντοστογιέφσκυ ἔγινε ὁ συγγραφέας τῶν συγκεκριμένων βιβλίων λόγω τῆς ἐπιληψίας, ἔτσι δὲν μποροῦμε νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν ἐπίδραση τῶν ναρκωτικῶν ἢ ἑνὸς ἁπλοῦ πονοκεφάλου στὴν προσωπικότητα καὶ στὴ σκέψη μας.
Ἂν δεχτοῦμε ὅτι ὁ πόλεμος στὸ πνεῦμα δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι πνευματικὸς ὥστε νὰ ἔχει γερὲς βάσεις, δηλαδὴ χαμένος ἀπὸ πρῶτο χέρι γιὰ τοὺς εἰλικρινεῖς πολέμιους τοῦ πνεύματος, ἀκόμη κι ὅταν ἐμφανίζεται ὡς ὁτιδήποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τέτοιος πόλεμος, τότε τὸ ζήτημα τῆς ἐξουσίας ξεπερνᾶ τὸ ζήτημα τοῦ πολέμου στὸ πνεῦμα (καί, χρονικά, ἀκόμη καὶ τὸ ἴδιο τὸ πνεῦμα). Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἀξίωση ἐξουσίας, καὶ παρέκκλιση ἀπὸ τὴν ἀξιολογικὴ οὐδετερότητα, συνιστᾶ ἡ δημόσια (στὴν κοινωνία ἢ στὸν μικρόκοσμο τοῦ σπουδαστηρίου) παρουσίαση τῆς πραγματικότητας μὲ συγκεκριμένο τρόπο καὶ ἡ ἀξίωση ἀποδοχῆς τῆς εἰκόνας αὐτῆς ὡς ἀντικειμενικῆς. Σὲ ἄλλο βαθμὸ καὶ ἐπίπεδο, ὅμως, ἀπὸ τὴν ἀξίωση ὑποταγῆς σὲ μιὰ ἐξουσία ποὺ ζητᾶ τὴν υἱοθέτηση συγκεκριμένου τρόπου βίου καὶ νοηματοδότησης.
Ἂν ἡ ὑποτίμηση τοῦ πνεύματος χάριν τοῦ ξεροκόμματου ποὺ θὰ δώσει ὁ Μπρέχτ εἶναι τὸ μισὸ ψέμα, τὸ ἄλλο μισὸ ψέμα εἶναι ἡ ἀντίληψη ἑνὸς σύμπαντος καὶ μιᾶς ἀνθρωπότητας ποὺ κινεῖται στὴ βάση τῶν (κρυστάλλινα ἀποσαφηνισμένων, ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενό τους) ἐπιταγῶν τοῦ "πνεύματος"
HollowSky,
Ετσι κι αλλιώς μια ανθρώπινη κοινότητα παράγει νοήματα και αφηγήσεις, δεν τίθεται θέμα αν πρέπει ή δεν πρέπει να τα παραγει, και δεν τις παράγει απλώς για να πλάσει ήθος αλλά για να διατηρήσει/ενισχύσει τη δύναμή της.
Το συμπέρασμα που έβγαλες όμως , πρώτα ήθος και μετά μάσα, δεν έχει καμιά ισχύ στον 3ο και 4ο κόσμο. Εκεί πέρα μακρυά από τις σκουριασμένες βιβλιοθήκες μας, σε κατάσταση γυμνής πείνας, στα όρια ζωής και θανάτου, προέχει το ψωμί. Εκεί, δεν πεινάνε από έλειψη ήθου (δηλ.αφηγήσεων) αλλά επειδή τους διαλύσαμε τις αφηγήσεις που συγκολούσαν τις κοινότητες τυς. Μια χαρά αφηγήσεις και ήθος είχαν. Επομένως, οταν τους λέμε πρώτα ήθος και μετά ψωμί τους αφανίζουμε κι άλλο. Η πείνα, βλέπεις, έχει διαβαθμίσεις, κι εδώ πεινάμε και στις φαβέλες και στην Αφρική και αλλού.
Aρα, ο Μπρεχτ δεν έχει άδικο, κακώς του πόνεσες το αυτί.
@ Ανώνυμε 1:19
αν δηλαδή σου επιτρέπουν καθημερινές πολύωρες επισκέψεις αγαπημένων προσώπων και κάλυψη όλων των πολιτισμικών αναγκών και δημιουργιών σου τότε το λευκό κελί, δηλαδή η στέρηση της ελευθερίας σου δεν θα σε ενοχλεί; το παράδειγμα μου φαίνεται ατυχές.
@ Ανώνυμη των 7:38
μια μικρή διαφωνία. άλλο η επιλογή της νηστείας και άλλο η επιβολή της πείνας. Αυτος που αργοσβήνει από πείνα δεν νοιάζεται για εξόρυξη κομματιών Αλήθειας, είναι σύγκορμος μια αλήθεια ήδη.
@ Δευτεριάτικε,
αυτό που είπα είναι εξαιρετικά απλό, λογικό και εμπειρικά επαληθευμένο - και το επαναλαμβάνω:
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν την πείνα τους εάν δεν συμπορευτούν, δηλαδή εάν δεν συνεννοηθούν, κ.τ.λ. που αυτό σημαίνει.
Όταν λοιπόν έρχεσαι, εσύ και άλλοι φίλοι εδώ, και λες πως αυτό δεν ισχύει για τον 3ο και τον 4ο Κόσμο, τι ακριβώς λες;
Λες, ότι στον 3ο και 4ο Κόσμο η πείνα πρέπει να ικανοποιηθεί χωρίς να συμπορευτούν/συνεννοηθούν οι άνθρωποι.
Αυτό, προφανώς, μπορεί να γίνει μόνο εάν εκεί το φαγητό πέσει και συνεχίσει να πέφτει από τον ουρανό!!! Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Κυριολεκτικά, διότι αν δεν συννενοηθεί κανένας άνθρωπος πουθενά στον πλανήτη για βρεθούν τρόποι ώστε να ξεπεινάσει ο 3ος και ο 4ος Κόσμος, προφανώς μόνον εξ ουρανού θα πέφτει το φαγί εκεί.
Μεταφορικά, διότι αν δεν συνεννοηθούν γι' αυτό το σκοπό οι ίδιοι οι κάτοικοι του 3ου και του 4ου Κόσμου, τότε θα το κάνουν αντ' αυτών κάποιοι κάτοικοι του 1ου, άντε και του 2ου οι οποίοι θα συνεννοηθούν μεταξύ τους για να τους ταΐζουν - οπότε θα τους το ρίχνουν το φαγί από τ' αερόπλανα.
Επομένως - εκτός από την περίπτωση όπου με την ικανοποίηση της πείνας θ' ασχοληθεί αυτοβούλως και ακάλεστος ο ίδιος ο ουρανός - ούτε και στην περίπτωση του 3ου και του 4ου Κόσμου θα κατορθώσουν ποτέ οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν την πείνα εάν δεν συμπορευτούν, συνεννοηθούν, κ.τ.λ. που αυτό σημαίνει.
Ό.έ.δ. και καλώς τράβηξα αυτιά και φαβορίτες του μεγάλου Μπρεχτ.
HollowSky,
κι εγώ είπα κάτι εξαιρετικά απλό, λογικό και εμπειρικά επαληθεύσιμο-και το επαναλαμβάνω:
υπάρχει μια περίπτωση όπου το συμπέρασμά σου, πρώτα ήθος και μετά ψωμί, δεν ισχύει, και ειναι η περίπτωση ανθρώπων που από σήμερα μέχρι αύριο δεν είναι σίγουρο αν θα επιβιώσουν, αλλά και άλλες ...ελαφρότερες.
Επαληθεύεται και πρακτικά αν πάμε, εσύ κι εγώ, σ’αυτά τα πλήθη και τους δίνουμε, εσύ Μάρσαλ Σαλινς ή άλες έλλογες μορφές σε μορφή βιβλίου κι εγώ απλά ψωμί. Ποια από τις δύο ομάδες λες θα επιβιώσει ωστέ να μπορέσει στη συνέχεια να επωφεληθεί των ευεργημάτων του συν-αγελάζεσθαι, συν-επινοείν και συν-τάσσειν κόμους ξέχειλους από νοήματα και με χορτάτο σώμα πια να ποζάρει ευτυχής και τίγκα στο ήθος;
Δεν υποστηρίζω το μάνα εξ’ουρανού. Αυτό εσύ το προτάσσεις κάθε φορά που υπάρχει αντίλογος στη θέση σου. Η τρέχουσα επείγουσα κατάσταση όμως είναι οτι ΕΜΕΙΣ πρέπει να συννενοηθούμε ωστέ να τους αφήσουμε να ζήσουν και να τους δώσουμε τα μέσα για να παράξουν τους κόσμους τους και ΑΥΤΟΙ να τραφούν για επιβιώσουν είτε με ήθος είτε χωρίς. Για το αν χρειστεί να συν-ενοηθούμε όλοι μαζί μετα και άν το καταφέρουμε θα το δούμε. Τη συν-ενόηση πρέπει να την κάνουμε όλοι από την ίδια αφετηρία, σωστά; Γιατί συν-ενόηση με κάποιους που μειονεκτούν θα μας φέρει πάλι στη θέση “μάνα εξ’ ουρανού”
Θα πρέπει να αρχίσουμε σιγά σιγά (αν και αργήσαμε ήδη) και εφόσον λέμε (έτσι ακούγεται) οτι θέλουμε να αλάξουμε, να ασχοληθούμε με τους μικρο-ολοκληρωτισούς που κρύβουν οι τρόποι σκέψης και λόγων μας.
επίσης,
[λεπτομέρεια]
δεν ξέρω αν γίνεται επίτηδες αλλά όταν γράφεις “Λες, ότι στον 3ο και 4ο Κόσμο η πείνα πρέπει να ικανοποιηθεί χωρίς να συμπορευτούν/συνεννοηθούν οι άνθρωποι.”
παραποιείς τα γραφόμενά μου. Η σωστή πρόταση θα ήταν “Λες, ότι στον 3ο και 4ο Κόσμο η πείνα πρέπει να ικανοποιηθεί ΑΜΕΣΑ χωρίς ΑΠΟ ΠΡΙΝ να συμπορευτούν/συνεννοηθούν οι άνθρωποι ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ”
Η εν λόγω συνεννόηση, ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, με τους εξαθλιωμένους να λιμοκτονούν και αποκλεισμένους από κάθε είδους μέσο, πάλι ενα είδος μάνα εξ’ ουρανού δεν θα ήταν απ’τη μεριά των χορτασμένων;
μπαρδόν για το δισυπόστατον,
όπου cartographe = Δευτεριάτικος
Οι τελευταίοι που κατάφεραν να επιβιώσουν χωρίς να συν-εννοηθούν ήταν οι άνθρωποι του νεάτερνταλ οι οποίοι έχουν εξαφανιστεί εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια.
Χωρίς την συννενόηση, την λεκτική γλώσσα, ο homo sapiens δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.
Σήμερα αυτό που ορίζει το πως λειτουργεί η κοινωνία είναι η "παγκόσμια κοινότητα του κεφαλαίου" οποιαδήποτε υποθετικά ή αφαιρετικά σχήματα απλά συγκαλύπτουν την πραγματικότητα.
@panagiotis
α)και οι νεάντερταλ είχαν κώδικες συνεννόησης, κάθε ομάδα ιδρύεται ως τέτοια μέσα από κώδικες.
β)Δεν διαφώνησε κανείς σ’αυτό. (αν και ορθότερο θα ήταν πως χωρίς την ανάπτυξη της γλώσσας δεν θα μπορούσε να είναι αυτό που είναι, ενδεχομένως θα είχε επιβιώσει ως κάτι διαφορετικό)
γ)είναι αφαιρετικό σχήμα το οτι οι εξαθλιωμένοι λιμοκτονούν και λιώνουν αιτούμενοι ψωμί πρώτα και δεν είναι αφαιρετικό σχήμα το συμπέρασμα της ανάρτησης; Σε ποια από τα δύο σχήματα αφαιρείται η υλικότητα της γυμνής πείνας και συγκαλύπτεται η πραγματικότητα; Για να μας βγουν οι θεωρήσεις μας πρέπει να εξαφανίσουμε κάποια ποικιλόχρωμα πλήθη από την θέασή μας την οποία υποτίθεται οτι στήνουμε εν ονόματι τους;
Με τέτοιες ιδεολογικές ιδιοτροπίες και τυφλότητες θα συν-εννοηθούμε;
Ερωτήματα….
Τεσπα, ήταν απλό αυτό που είπα όμως, απ’οτι φαίνεται, άλυτο μεταξύ δυτικών που μιλούν παραπλήσιες γλώσσες εννόησης.
@ Δευτεριάτικε/Cartographe,
Λες: Επαληθεύεται και πρακτικά αν πάμε, εσύ κι εγώ, σ’αυτά τα πλήθη και τους δίνουμε, εσύ Μάρσαλ Σαλινς ή άλες έλλογες μορφές σε μορφή βιβλίου κι εγώ απλά ψωμί.
Αυτό επαληθεύει και πρακτικά εκείνο ακριβώς που λέω εγώ, εφόσον προφανώς για να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει να συνεννοηθούμε μεταξύ μας - με αποτέλεσμα και πάλι οι άνθρωποι να μην μπορούν να ικανοποιήσουν την πείνα τους αν δεν συμπορευτούν, συνεννοηθούν, κ.τ.λοιπά που αυτό σημαίνει.
Και ασφαλώς δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ σημασία για την ισχύ αυτού που λέω, το αν θα συνεννοηθούμε εμείς οι δυο για να τους ταΐσεις εσύ, ή αν θα συνεννοηθούμε για να τους ταΐσουμε κι οι δυο, ή αν θα συνεννοηθεί όλη η Δύση για να τους ταΐσει, ή αν θα συνεννοηθούν μετακύ τους και μ' εμάς για να λυθεί το πρόβλημα, ή αν θα συνεννοηθούν μόνο αναμεταξύ τους, κ.ο.κ. - αφού ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ η λύση του προβλήματος προϋποθέτει τη συνεννόηση και συμπόρευση κ.τ.λ μεταξύ ανθρώπων!
Η μόνη περίπτωση λοιπόν να ισχύει αυτό που λες - και το ονομάσεις "άμεσα" - είναι να λυθεί το πρόβλημα ΑΝΕΥ συνεννοήσεως (με ό,τι αυτή σημαίνει, βλ. την ανάρτηση) μεταξύ ανθρώπων. Ε, αν δεν ... βρέξει φαγάκι απ' τον ουρανό, πώς θα γίνει αυτό;;;!
Τέλος, μην μπερδεύεσαι, δεν μιλάμε για συνεννόηση "από την ίδια αφετηρία" με την έννοια της ισότητας, που το λες ("γιατί αν κάποιος μειονεκτεί...") - γιατί, άλλωστε, για να φτάσουν οι άνθρωποι στην "ίδια αφετηρία" με την έννοια αυτή, της σχετικής ισότητας, θα πρέπει πάλι να έχουν αγωνιστεί για να συνεννοηθούν!
Οι άνθρωποι λοιπόν αγωνίζονται να συνεννοηθούν και να συμπορευτούν, από όποια θέση κι αν βρίσκονται μια δεδομένη στιγμή.
Επίσης, αγαπητέ Cartographe, λες προς τον Panagiotis:
Σε ποια από τα δύο σχήματα αφαιρείται η υλικότητα της γυμνής πείνας και συγκαλύπτεται η πραγματικότητα;
Και σε ρωτώ: πώς διάολε "αφαιρεί την υλικότητα της γυμνής πείνας" η πρόταση που λέει:
Η πραγματικότητα είναι η εξής: Όλοι οι έμβιοι οργανισμοί τρώνε για να ζήσουν. Ο άνθρωπος, όμως, για να φάει πρέπει να συμπορευτεί με άλλους ανθρώπους. Βέβαια και άλλοι έμβιοι οργανισμοί πρέπει, περισσότερο ή λιγότερο να το κάνουν αυτό. Πολλά ζώα ζουν σε αγέλες και συμπορεύονται μέσα από διάφορα, θαυμαστά, συστήματα κωδίκων. Όμως ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμπορευτεί με άλλους ανθρώπους στη βάση απλώς ενός συστήματος κωδίκων, όπως αυτά. Ο άνθρωπος συμπορεύεται με άλλους ανθρώπους μέσα από κόσμους σημασιών, οι οποίοι δεν είναι απλά συστήματα κωδίκων, και τους οποίους οφείλει να επινοεί.
Εκτός κι αν με τον όρο "γυμνή πείνα" εννοείς μια ... οντότητα, που υπάρχει αυτόνομα και ανεξάρτητα από τον άνθρωπο που πεινάει - αλλά τότε όχι μόνο κάνεις αφαίρεση αλλά σουπερυπερκαραγκανταμπαμαφαίρεση!
Αν όμως ΔΕΝ κάνουμε αφαίρεση, αν δηλαδή δεχτούμε πως η πείνα του ανθρώπου δεν υπάρχει αυτόνομα και ανεξάρτητα από τον άνθρωπο που πεινάει, τότε είναι ξεκάθαρο πως αυτός θα πρέπει να την ικανοποιήσει ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ - ήτοι συμπορευόμενος, συνεννοούμενος, κ.τ.λ που αυτό σημαίνει και εξηγεί η ανάρτηση.
Έτσι δεν είναι;
HollowSky,
εμείς για να πάμε για το πείραμά μας φυσικά θα συνεννοηθούμε για να καθορίσουμε το σκοπό αλλά ΠΡΩΤΑ θα έχουμε φάει και εξασφαλίσει την επιβίωσή μας (και κάτιτίς περισσότερο) για κάποιο βάθος χρόνου. Το αν το φαΐ μας θα μας το εχει εξασφαλίσει ΑΠΟ ΠΡΙΝ μια άλλη συνεννόηση δεν έχει καμιά σημασία γιατί η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ είναι να έχουμε τα απαραίτητα “καύσιμα”, γιατί, ακόμη και σε ένα συν-επινοημένο περιβάλλον μιας κοινότητας, αν για κάποιο λόγο μας στερήσουν τη τροφή, όχι μόνο δεν θα μπορέσουμε να δράσουμε για το πείραμά μας αλλά μάλλον θα φαγωθούμε και μεταξύ μας, έμπλεοι ήθους πάντα.
Δεν διαφώνησα ποτέ οτι μια κοινωνία πρέπει να συν-εννοηθεί για να δράσει προς ένα σκοπό. Απορώ γιατί το ξαναφέρνεις στη συζήτηση. Εξάλου εγώ δεν βλέπω πως μπορεί μια κοινότητα να ΜΗΝ συν-εννοείται εφόσον, όπως ειπα στο προηγούμενό σχόλιό μου, ιδρύεται και ορίζεται ως τέτοια μέσω μιας στοιχειώδους συνεννόησης (κώδικες).
Δεν ξέρω αν εσύ λιώνωντας στη χυδαιότητα της πείνας θα περίμενες μια ιδεώδη κοινότητα ανθρώπων να συν-εννοήση τον εαυτό της για να λυθεί συνθήκη σου. Είναι λίγο Peace Love Music αυτό.
Ας επαναλάβω μια τελευταία φορά τι είπα, αν και θα είναι άγονο.
Το συμπέρασμα σου οτι ο ανθρωπος για να μην πεθάνει της πείνας πρεπει ΠΡΩΤΑ να συν-εννοήσει μαζί με άλλους ένα κόσμο σημασιών που θα του προσδώσει ήθος δεν έχει ισχύ στους “μαύρους” πληθυσμούς. Στη χορτασμένη Δύση μετράει. Εκεί όχι. Εκεί μετράει η κουβέντα του Μρέχτ, ΠΡΩΤΑ ψωμί και μετά τα υπόλοιπα.
Το συμπέρασμά σου, άρα, είναι σε διαφορετικές περιπτώσεις, και σωστό και λάθος.
Για εμάς επείγει να συνεπιννοήσουμε νεες αφηγήσεις. Αυτοί επείγονται να φάνε.
Εμεί αργοπεθαίνουμε μεταφορικά. εκείνοι πραγματικά, βυθισμένοι μες την ύλη χωρίς καν τα απαραίτητα ζάκχαρα για να λειτουργήσει στοιχειωδώς ο εγκέφαλος με τον οποίο καλούνται να βαλουν μπρος την διαδικασία ηθοποίησης.
Αυτό το απλό.
Μη έχοντας ελπίδες για επιβίωση της θέασης που προβάλλω εδώ, σ’αυτό το συν-επινοημένο περιβάλλον, χαιρετώ.
Καλά κρασιά.
όχι, αυτό το πράγμα εννοώ γυμνή πείνα http://www.isical.ac.in/~malapati_r/hunger.jpg
γι’ αυτό το ζήτημα μιλάω πάντα υλικότατα
Και για την “κοινή αφετηρία” που είπα εννοούσα να μπορούν να “φαίνονται” στην συν-εννόηση με τις δικές τους εννοήσεις, γιατί από την θεώρηση που ανέπτυξες απουσιάζουν, χάριν θεώρησης βέβαια. Ή μάλλον εμφανίζονται αλλά με ρούχα απ'τη Zara.
@ Cartοgraphe,
Λες: αλλά ΠΡΩΤΑ θα έχουμε φάει και εξασφαλίσει την επιβίωσή μας (και κάτιτίς περισσότερο) για κάποιο βάθος χρόνου.
- Ε, αυτό είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΔΥΝΑΤΟ να το καταφέρουμε εάν δεν συνεννοούμαστε, συμπορευόμαστε, κ.τ.λ. που λέει η ανάρτηση!
Το αν το φαΐ μας θα μας το εχει εξασφαλίσει ΑΠΟ ΠΡΙΝ μια άλλη συνεννόηση δεν έχει καμιά σημασία γιατί η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ είναι να έχουμε τα απαραίτητα “καύσιμα”,
- OXI! Διότι δεν θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα "καύσιμα" εάν δεν συμπορευτούμε, συνεννοηθούμε, κ.τ.λ.
γιατί, ακόμη και σε ένα συν-επινοημένο περιβάλλον μιας κοινότητας, αν για κάποιο λόγο μας στερήσουν τη τροφή, όχι μόνο δεν θα μπορέσουμε να δράσουμε
- Όποιος ή ό,τι κι αν μας στερήσει τη τροφή (παγετώνας, αττίλας), δεν θα μπορέσουμε να ξαναφάμε εάν δεν συνεννοηθούμε για το πώς ν' ανταπεξέλθουμε στην κατάσταση. Ο.ε.δ.
αλλά μάλλον θα φαγωθούμε και μεταξύ μας, έμπλεοι ήθους πάντα.
- Έχει ενδιαφέρον, και πρόσεξέ του αυτό: το ότι για να στηρίξεις αυτό που λες, αναγκάζεσαι να σκαρώσεις με τη φαντασία σου μια εντελώς υποθετική, εντελώς εξαιρετική και εντελώς ακραία κατάσταση αλληλοκανιβαλισμού - ταμάμ φτιαγμένη από την ιδέα που έχει Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΑΣΤΟΣ για τον πρωτόγονο άνθρωπο -, που δεν παρατηρείται και που ακόμα κι αν τη δεχτούμε, αποτελεί την εξαίρεση της εξαίρεσης που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Προφανώς, έτσι μπορεί ο καθένας να πει ό,τι τού κατέβει.
Το συμπέρασμα σου οτι ο ανθρωπος για να μην πεθάνει της πείνας πρεπει ΠΡΩΤΑ να συν-εννοήσει μαζί με άλλους ένα κόσμο σημασιών που θα του προσδώσει ήθος δεν έχει ισχύ στους “μαύρους” πληθυσμούς.
- Μάλλονλοιπόν εσύ έχεις μια εξωπραγματική ιδέα για τις σημασίες και το ήθος: μπερδεύεις δηλ. τις σημασίες με κάποιες "κρυστάλλινα ξεκάθαρες ιδέες" και το ήθος με το ... ντεκόρ. Όσο για το ότι οι σημασίες και το ήθος δεν ισχύουν στους "μαύρους πληθυσμούς" λόγω προτεραιότητας της πείνας, και πάλι μιλάει ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΑΣΤΟΣ - και μάλιστα περίπου της Βικτωριανής εποχής...
Νομίζω κλείσαμε. Ευχαριστώ για τη συζήτηση. Τα ξαναλέμε, δεν χανόμαστε.
Ορισμένοι απλά δεν θέλουν να σκεφτούν τα λεγόμενα σου φίλε HollowSky.
Ζήτω η οντολογία της παραγωγής των οικονομούντων υποκειμένων! Ζήτω η ανθρωπολογία του Κεφαλαίου.
Ζήτω!
Οι άλλοι μας τα έχουν ζαλίσει με την ανθρωπολογία του κέρδους.
Το σταθερό μοτίβο πάντως είναι ανθρωπολογία χωρίς άνθρωπο.
Ο αρνητικός καθορισμός δεν παύει να είναι καθορισμός.
Ζούμε εν κοινωνία, επι-κοινωνούμε -ή τουλάχιστον προσπαθούμε εδώ που φτάσαμε (ο όρος society έχει τα θεματάκια του)
Σε όλους αυτούς τους προτείνω να σκεφτούν τη λέξη
Αισθάνομαι
και ίσως, λέμε ίσως, καταλάβουν τι αδιέξοδα έχει ο τεχνητός πολεμικός ψευδοδυισμός αίσθησης - νόησης, πράξης - σκέψης, ‘ύλης’ - ‘πνεύματος’ που μέσω αναγωγής γίνεται ψευδονομισμός.
Χαιρετώ.
Δημήτρης.
Υ.γ: οι κοινωνίες δεν λιμοκτονούσαν πριν πατήσουν το ποδάρι τους αι άριοι λευκοί αποικιοκράται του Λόγου...
Συμπλήρωμα περί του εμπειρισμού της κερδοανθρωπολογίας και του ιδεολογικού φορέα του...
...η ρίζα του κατακλυσμού εντοπίζεται στο ουτοπικό εγχείρημα του οικονομικού φιλελευθερισμού να δημιουργήσει ένα σύστημα αυτορυθμιζόμενης αγοράς.
Όλοι οι τύποι κοινωνιών επηρεάζονται από οικονομικούς παράγοντες. Ο 19ος αιώνας ήταν, όμως, οικονομικός κατά έναν διαφορετικό και ξεχωριστό τρόπο, επειδή στηρίχθηκε σε ένα κίνητρο που δεν είχε αναγνωρισθεί ή εκτιμηθεί προηγουμένως στην ανθρώπινη ιστορία και, σίγουρα, δεν είχε ποτέ πριν εδραιωθεί ως δικαίωση της δράσης και συμπεριφοράς στην καθημερινή ζωή: το κέρδος. Η αυτορυθμιζόμενη αγορά προήλθε αποκλειστικά από αυτήν την αρχή.
Ο μηχανισμός που τέθηκε σε λειτουργία από το κίνητρο του κέρδους συγκρίνεται στην αποτελεσματικότητα του μόνο με την πιο βίαιη έξαρση θρησκευτικού πάθους στην ανθρώπινη ιστορία. Στο διάστημα μιας γενεάς, ολόκληρος ο κόσμος πέρασε κάτω από την επιρροή του. Όπως είναι γενικά γνωστό, ωρίμασε στην Άγγλία ταυτόχρονα με την Βιομηχανική επανάσταση, στο πρώτο ήμισυ του 19ου αι. Πέρασε στην ηπειρωτική Ευρώπη και την Αμερική περί πενήντα χρόνια αργότερα.
Η οικονομία της αγοράς γεννήθηκε στην Άγγλία, αλλά οι αδυναμίες της δημιούργησαν πιο τραγικές επιπλοκές στην ηπείρωτική Ευρώπη. Για να καταλάβουμε τον γερμανικό φασισμό, πρέπει να επιστρέψουμε στην ρικαρντιανή Άγγλία. Ο 19ος αι. υπήρξε σαφώς ο αιώνας της Αγγλίας. Η Βιομηχανική επανάσταση ήταν βρετανικό γεγονός. Η οικονομία της αγοράς, το ελεύθερο εμπόριο και ο διεθνής κανόνας του χρυσού ήταν βρετανικές εφευρέσεις.
Καρλ Πολάνυι
Μήπως κάποια στιγμή δεν θα πρέπει να αναδειχθεί πόσο ‘αγγλική’ είναι όλη αυτή η νοο-τροπία; -και ''γνωσιοθεωρία''...
Δημήτρης.
@ Δημήτρη,
συμφωνώ και σε ευχαριστώ για τις ουσιαστικές και χρήσιμες παρεμβάσεις σου.
Ώρε πάτε καλά;;;;
Έχει επθσκεφθεί κανά φιλοσοφημένο ταγάρι από σας τη Mama Africa ή τη Mama India ποτέ;;;
Ρε ατάλαντοι τελειομανείς του υποκριτικού σας λόγου.. Ξέρετε ρε πώς κοιτάνε εκεί κάτι αφρατοταϊσμένα ευρωπαϊκά αγοράκια σαν τα μούτρα σας;;; Ρε σας κοιτάνε και γελάνε με τα χορτασμένα κόμπλεξ σας ρεεεεεε!!!
Ρε έχει κάτσει κανείς από σας κατάχαμα στο δρόμο με επαίτες; Έχει χορέψει κανείς από σας σε πλατεία του δήθεν 3ου και 4ου κόσμου παρέα με μουσικούς της ερήμου; Ρε έχει φάει κανείς απο σας με τα χέρια του μέσα από το ίδιο καζάνι μαζί με άλλους 6 τριτοκοσμικούς;
Που θέλετε να έχετε και άποψη ρε πανίβλακες.. Ρε εκεί που νομίζετε ότι πρώτα πρέπει να μιλήσετε για τον Μπρεχτ και τον κάθε κομπλεξικό παπάρα για να μορφώσετε, κατέχουν ΗΔΗ ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΣΑΣ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 465 ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ. ΕΚΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΟΦΙΑ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ.
Ρε άντε πάτε να μασαμπουκώσετε τον κεφτέ της μαμάς. Υποκριτές.. Που νομίζετε ότι θα πρέπει να πετάτε με αεροπλάνα φαγητό στους μεγιστοτεράστιους που εσείς θεωρείτε τριτοκοσμικούς. Όλοι αυτοί ρε ταγάρια τρικαλινά κατέχουν πνευματικές μυήσεις και κυτταρικές γνώσεις που ούτε καν να φανταστεί μπορεί το εγκλωβισμένο τυρογαλιασμένο μυαλό σας..
Ανόητα αρσενικά..
η ανώνυμη των 7:38
Ανώνυμη 7:38,
ευχαριστούμε και πάλι για τα καλά σου λόγια.
Ε μα το 'ξερα ότι θα το φχαριστιόσουν! Σε μυρίστηκα από την αρχή ότι τα θέλει ο απαυτός σου να τ' ακούσει να γουστάρει. Γι' αυτό και σχολίασα άλλωστε. Σου χω κι άλλα μη νομίζεις... Γράφε εσύ κι όπου θα θες ενίσχυση, θα σχολίαζω, δε χανόμαστε.
Θεωρώ οτι για να λύσεις ενα πρόβλημα πρέπει να κοιτάξεις το τι το δημιούργησε και το τρέφει. Φαντάζομαι οτι όλοι θα συμφωνούν, ότι η πείνα οπουδήποτε στον κόσμο, υπάρχει επειδή η απληστία των ανθρώπων 1ης και 2ης κατηγορίας στερούν το ψωμί στις κατηγορίες 3 και 4. Αρα για να λυθεί το πρόβλημα πρέπει οι άνθρωποι στις 1 και 2 να σκεφτούν τους 3 και 4. Δηλαδή
Α. Ταίζουμε ακόμη καλυτερα τους 1 και 2 και περιμένουμε να ξεχυλώσουν απο το φαι μπας και σκεφτούν και κανέναν αλλον.
Β. Ρίχνουμε σήμερα φαγητό στους 3 και 4 γιατί αύριο θα είναι αργά και αύριο επειδή μεθαύριο θα είναι αργά.
Οι 1 και 2 μετά το διάλειμμα για κατούρημα (ανθρωπισμου) συνεχίζουν το ίδιο τροπάριο.
Γ.Οι 1&2 αποκτούν νόημα και περιεχόμενο ζωής. Πλέον το πρόβλημα λύνεται αυτόματα.
Υ.Γ 1.Υπάρχουν και άλλες πιο εφάνταστες λύσεις.
Υ,Γ 2. Οι πνευματικές μυήσεις ή οι κυτταρικές γνώσεις της Μama india στέλνει παιδάκια να δουλέυουν σε τοξικά εργοστάσια?
Υ.Γ 3. Είναι που έχουν λίγο φαγητό έχουν και τους τουρίστες να τους το τρώνε.
...
Έτσι κι αλλιώς, ό,τι κι αν νομίζει κανείς πως διάβασε εδώ κι όποια γνώμη κι αν έχει,
γεγονός παραμένει πως
ό,τι κι αν κάνουμε για να ικανοποιήσουμε την πείνα
- τη δική μας, ή των παιδιών μας, ή των πεινασμένων όπου γης -,
είτε το κάνουμε σκατά, είτε τέλεια, είτε αποτελεσματικά, είτε πυροτέχνημα, είτε παπάρια μάντολες,
εμείς οι άνθρωποι πρέπει να συνεννοηθούμε (κ.τ.λ.) για να το κάνουμε.
Να συνεννοηθεί με άλλους ανθρώπους στη γλώσσα των ανθρώπων δεν χρειάζεται παρά μόνον εκείνος που για να ταΐσει τους πεινασμένους στην Ακτή του Ελαφαντόδοντου ... μαζεύει ολομόναχος τα φρούτα απ' τα δέντρα του δάσους, κόβει με τα χέρια του ξύλα και χορτάρια, φτιάχνει μόνος τους μιαν όμορφη πιρόγα, κωπηλατεί μονάχος του όλο το Αιγαίο και το Λιβυκό για να βγει στα παράλια της Αφρικής, διασχίζει κατάμονος την έρημο και τα βουνά, και φτάνει ποδαράτος στους πεινασμένους της ταλαίπωρης Ακτής.
Όχι δηλαδή π.χ. το έθνικ τουρασταριό, έτσι δεν είναι;
:-)
Καλή νύχτα.
xaxaxxaxaxaaaaaa
Λοιπόν, επειδή βαρέθηκα να γράφω ανώνυμα, θα σας τα ξαναπώ αιγυπτιακά μπας και το κλούβιο μυαλό σας ξεκολλήσει..
Καταρχήν, θα ξαναρωτήσω και πραγματικά θα θελα κάποιος από τους συμμετέχοντες να απαντήσει: έχει επισκεφθεί ποτέ κανείς από σας καμιά δήθεν τριτοκοσμική χώρα;
Πραγματικά νομίζεις εσύ που μας το παίζεις αορατοουράνιος ότι εμείς οι πολιτισμένοι ουγκάνηδες πρέπει να ταϊσουμε τους βαρβάρους;;;; χαχχαχχαααααα...
Το θεμα είναι να αναγνωρίσουμε την πολιτισμική διαφορετικότητα άλλων λαών και να τους αφήσουμε στην ησύχια τους να τρώνε τα καλούδια τους (που τα έχουν και τα παραέχουν) και όχι να τους πασάρουμε μακντόναλντς, κοκα κόλες, μπρίτνει σπίαρς και τιβι ριάλιτις, γιατί αυτά τους καταστρέψανε. Το κατάλαβες;;;; Απαιτείται καταρχήν νοητικό ξεκαθάρισμα δικό μας και όχι δικό τους. Και η νοητική ισορροπία που προϋποθέτει τριαδική ολοκλήρωση (σώμα-νους-πνεύμα) είναι ατομική και μοναχική υπόθεση..
Και μια δεύτερη ερώτηση και πραγματικά κάποιος θα θελα να απαντήσει αυτή τη φορά: έχει μείνει ποτέ κανείς από σας χωρίς φαγητό και χωρίς φράγκο στην τσέπη του;
Νεφ+θυς
έχεις δίκιο.
Καλημέρα.
ΝΕΦ+ΘΥΣ
Το θέμα είναι ότι οι περισσότεροι συμφωνούν μαζί σου, αλλά δεν το καταλαβαίνεις... Κανένας δεν μίλησε για μακντόναλντς και εκπολιτισμό...
Δεν διαβάζεις τους άλλους, απλά τσιμπάς δυο λέξεις και σε συνεπαίρνει το πάθος σου -αυτό είναι όμορφο- άσε όμως το μυαλό σου να ξεκολλήσει...
Πάντως σε ένα σου δίνω δίκιο. Που είσαι ερειστική όσο αφορά τη χρησιμοποίηση του όρου ''τριτοκοσμικός'', είναι προπαγανδιστικός όρος.
Όπως όσοι αγαπούν τον Μπρεχτ δεν κατέχουν -και ας το νομίζουν- καμία αποκλειστικότητα καμιάς αλήθειας, έτσι και εσύ -και εγώ- δεν κατέχουμε καμιά αποκλειστικότητα του να έχουμε πάει στην Αλγερία, την Τυνησία ή την Αιθιοπία -η Ινδία είναι πολύ new age μοδίστικός ειρηνιστικός (ξέρεις τώρα κρισνα μουτι κ.λπ) προορισμός, ότι πρέπει δηλαδή για τον δυτικό καταναλωτή τουρίστα που ψάχνει να καλύψει την υπαρξιακή τους αγωνία με νεομεταφυσικές -ίσως και τριαδικές νεοπλατωνίζουσες- κατασκευές' όποτε δεν την αναφέρω.
Συνήθως μετά περνάν και μια βόλτα από Νεπάλ για ατομική κάθαρση, άνθρωποι ας πούμε 25 χρονών που δεν έχουν δουλέψει τα χρήματα με τα οποία ταξιδεύουν. Στο Νεπάλ πάντως όλοι μένουν δίχως χρήματα, έτσι είθισται στο νέο μοντέλο του τουρίστα ζητιάνου-πλανήτη (Karel Kosik) που καταναλώνει κουλτούρες.
Να 'σαι καλά.
Δυο ερωτήματα έθεσα και από ότι φαίνεται κανείς δε θα απαντήσει.. Γιατί άραγε;;;; Μήπως γιατί η απαντήσεις σας θα είναι: όχι ούτε τριτοκοσμική χώρα έχουμε ποτέ επισκεφθεί, ούτε χωρίς φαϊ μείναμε ποτέ;;;;
Θέλω να καταλήξω στο ότι πολύ εύκολα μιλάνε διάφοροι με ύφος χιλίων καρδιναλίων για βαθειά ζητήματα εξ αποστάσεως, νομίζοντας κιόλας ότι έχουν και το αλάθητο, χωρίς ποτέ τους να τα έχουν βιώσει.. Σύνηθες φαινόμενο στο νετ..
Σα να λέμε δλδ ότι κάποιος προσπαθεί να μιλήσει για τον έρωτα χωρίς ποτέ του να χει ερωτευτεί. Μάλλον θα ατυχήσει..
Πώς λοιπόν κάποιος μιλάει για την έλλειψη τροφής όταν προφανώς ποτέ του δεν την έχει βιώσει;;; Μάλλον κάτι θα του διαφύγει... έτσι δεν είναι;;;;
Καταλάβατε αορατοαπαυτέ μου;
Αλήθεια, τι καλό έχει σήμερα το ταπεράκι της μαμάς;;; Γιουβαρλάκια μήπως;
Αντε και καλή λευτεριά.
http://www.youtube.com/watch?v=9AfuX2mpQDI&feature=related
Αφιερωμένο στον αορατοαποτέτοιο!
υγ: να τι κάμνουν οι πεινασμένοι τριτοκοσμικοί, όταν εσύ στέλνεις επιστολές ντεμέκ στον Μπέρτυ, προσπαθώντας να λύσεις το πρόβλημα της πείνας τους..
@Χρηστο 11:16,
μάλλον γίναμε γραφικοί όλοι γράφοντας (το έτος 2011) ένα συλλογικό “σεντόνι” για το αν η πείνα στον κόσμο οφείλεται στην απληστία που παράγει ένα συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα που μόλυνε παντοιοτρόπως όλο τον πλανήτη και αν μια κοινωνία αυτοεπιννοείται. Λες και αυτή ήταν αντιγνωμία μας. Η συζήτηση διαστράφηκε και έγινε έκθεση ιδεών
Συμφωνώ για το πως εξετάζεις ένα πρόβλημα, προσθέτω όμως οτι πρέπει να το εξετάσεις μέχρι την οριακή εκδοχή του και μέχρι τις οριακές του συνέπειες, no? Και με τέτοια εξέταση το συμπέρασμα που ήταν η αφορμή για την σεντονιάδα μας μπάζει αν το προβάρεις πάνω στην οριακή περίπτωση, που την ονόμασα χαριν συζήτησης, γυμνή πείνα η οποία δεν έχει “καύσιμα” για οποιαδήποτε κίνηση πνευματική ή σωματική. Δηλαδή την οριακή περίπτωση πείνας που δεν επιδέχεται αναπαράσταση και σημασίες και σ’αυτή την συνθήκη δεν μπορεί να συν-πράξει τίποτα και με κανέναν. Λίνκαρα και μια εικόνα για να συν-εννοηθούμε και να διακρίνουμε την φτώχεια από την πείνα, αλλά και τις βαθμίδες της πείνας.
Αυτή
Ο τρόπος που ο δυτικός λευκός μορφωμένος αστός παραβλέπει αυτά τα, οριακά στη ζωή και το θάνατο, πλήθη είναι ακριβώς ο ίδιος με τον οποίο ο δυτικός λευκός μορφωμένος αστός τους επέβαλε αυτή τη συνθήκη. Ούτε στην επιβολή του δικού του συν-εννοημένου κόσμου με ήθος τους συν-περιέλαβε στη θέαση του, ούτε τώρα που υποτίθεται κόπτεται για την λύση όντας το πρόβλημα. Παραλλαγές σε ένα ήθος.
Οι φτωχοί και πειναλέοι στις κοινωνίες όπου γης πρέπει να συν-εννοηθούν και να λύσουν το καθεστώς που τους αφανίζει. Γιατί αυτοί ούτε καν μάνα εξουρανού μπορούν να έχουν. Οι αποανθρωποποιημένοι όμως (βλ. φωτό)πρέπει να τραφούν άμεσα ωστε να μπορέσουν μετα να παράξουν μια κοινότητα μαζί και τις περαιτέρω συν-πράξεις που επιθυμούν.
Το ασταμάτητο πέταγμα της μπάλας στην κερκίδα, η άγονη διαστρέβλωση των λόγων των αντιφρονούντων, η απόδωση των ελλατωμάτων των δικών μας θέσεων στον αντίπαλο (βλέπε ιδίως σχόλιο σχετικό με “ανθρωπολογία χωρίς άνθρωπο” ),για να μη μιλήσω για τον χυδαίο υπαινιγμό απάντηση προς την Νεφ+Θυς, εκτώς των άλλων,φανερώνουν την χαρακτηριστική τυφλότητα αστών ιδρυματοποιημένων με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που κινδυνεύει η έλλογη “υγεία” των θεωρήσεων τους.
Θυσιάζουν ένα κομμάτι κόσμου για χάρη της θεώρησής τους, χωρίς να τολμούν να το ξεστομίσουν. Τέτοια συνέπεια. Φαντάσου να κινδύνευε να ακυρωθεί εντελώς. Σου λέει, οι κωλοαστοί φιλανθρωπούν τους εξαθλιωμένους; Αρα εμείς δεν θα ταΐσουμε κανέναν και σε καμιά περίπτωση.
Είναι τα μπάσταρδα του Χέγκελ. Με έναν διεστραμένο τρόπο όμως: τα αναγνώρισε ο μπαμπάς τους στη διαθήκη του αλλά αυτά δεν αναγνωρίζουν τον μπαμπά τους για μπαμπά τους. Οικογενειακή σκηνή. Δράματα.
Ρε παιδιά, 12 άνθρωποι μιλήσανε εδώ μέσα.. Υπάρχει, ξαναλέω, κανείς από σας που του έτυχε ποτέ να μείνει χωρίς φαγητό; Τρεις φορές ρώτησα και κανείς δεν απάντησε.. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το ζήτημα της πείνας και η συζήτηση μπορεί να πάει πραγματικά πολύ μακρύτερα και πολύ βαθύτερα αν έστω και ένας από σας απαντήσει θετικά στο ερώτημα μου.
Ο λόγος που ρωτώ είναι γιατί η προσωπική μου εμπειρία (ναι, έχω μείνει χωρίς φαγητό..) μου χει δείξει ότι πολλά αναιρούνται από όσα νόμιζα ότι ήξερα επί του θέματος αλλά και άλλα τόσα συλλαμβάνονται. Και πρώτα από όλα συλλαμβάνεται έστω και αμυδρά η ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ. Μήπως να ξεκινήσουμε από κει; Κάποιος κάπου ανέφερε το ρήμα "αισθάνομαι" και το βρίσκω πολύ εύστοχο. Άρα λοιπόν μήπως το θέμα είναι καταρχήν να συναισθανθούμαι και να συμπονέσουμε; Μήπως το να συνεννοηθούμε έρχεται τρίτο;
@ Cartographe,
συμφωνώ απόλυτα πως η συζήτηση διαστράφηκε, κάποιες φορές, προς εκτός θέματος σεντονιάδες.
Είναι επειδή, όπως φάνηκε, και μόνη η λέξη "ήθος" προξενεί ακατάσχετα τικ σε ορισμένους ανθρώπους και δεν μπορούν να διαβάσουν με νηφαλιότητα αυτό που γράφεται, όπως γράφεται. Θολώνουν δηλαδή και νομίζουν πως η λέξη "ήθος" σημαίνει καλοχτενισμένα μαλλάκια, ευγένειες και καθωσπρέπει τρόπους...
Σε ό,τι σε αφορά, αγαπητέ μου, πρέπει, επιτέλους, να καταλάβεις πως η ανάρτηση ουδόλως αρνείται την ύπαρξη "γυμνής πείνας"!
Εκείνο για το οποίο μιλάει - και το οποίο είπα και ξαναείπα στα σχόλιά μου - είναι
οι όροι για την ικανοποίησή της
από
τον άνθρωπο.
Τόσο απλό, τόσο ξεκάθαρο. Δεν χρειάζεται ούτε καν μπάσταρδο του Χέγκελ να είναι κανείς για να το καταλάβει. Λίγη νηφαλιότητα στην ανάγνωση αρκεί.
Αυτά και τέλος.
Καλό βράδι.
Hollow,
βγάζεις συνέχεια αυθαίρετα και άστοχα συμπεράσματα για το πως εννοώ διάφορους όρους που βάζεις στη συζήτηση. αυτό είναι ανούσιο (το λιγότερο). το ζήτημα είναι πως αρνείσαι να δεχτείς οτι το συμπέρασμα σου δεν έχει καθολική ισχύ και συνέχεια εστιάζεις αλλού τη συζήτηση. ο προσεκτικός λαθραναγνώστης μπορεί εύκολα να καταλαβαει τι φανέρωσε αυτή τη σελίδα.
Οπως και να το γράψεις, το συμπέρασμα της ανάρτησης σου ουσιαστικά παραβλέπει την ύπαρξη "γυμνής πείνας" εφόσον δεν εφαρμόζει επάνω της. Αυτό ήταν το θέμα μας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στη μεταξύ μας συζήτηση. Αρνείσαι να το παραδεχτείς.
Η στάση σου δηλώνει πνευματικό συντηρητισμό. Ακαμψία.
Κλείνω κι εγώ από δω.
Καλό βράδυ.
Το να πιστεύει κάποιος ότι οι λαοί τις Αφρικής, της Ινδίας, της Κίνας κλπ. Είχαν ανάγκη την εκβιομηχάνιση, τον δυτικό πολιτισμό και τον Μαρξ για να ανακαλύψουν τον πραγματικό προορισμό του ανθρώπου είναι βαθιά ρατσιστική αντίληψη. (εδώ θα είχε ενδιαφέρον να ψάξει κάποιος για τις αντιλήψεις των κομουνιστικών κομμάτων που δημιουργήθηκαν σ’ αυτές τις χώρες, κατά την περίοδο των πολέμων ενάντια στην αποικιοκρατία και τα οποία σε πολλές περιπτώσεις προϋπήρξαν των αστικών κομμάτων, σχετικά με την εκβιομηχάνιση και την ανάπτυξη).
Από την άλλη όμως, ακόμα και αν δεχθεί κάποιος απόλυτα ότι αυτοί οι πολιτισμοί αντιπροσωπεύουν ένα ανώτερο στάδιο (δεδομένου ότι ιστορικά είναι πολύ πιο κοντά στις κοινοτικές μορφές διαβίωσης σε αρμονία με την φύση κλπ.) το οποίο παραμορφώθηκε και διαστρεβλώθηκε από τον δυτικό πολιτισμό, δεν θα είχαμε κάνει καμία πρόοδο, το ερώτημα θα παρέμενε, πως αυτοί οι λαοί θα ανακτήσουν την προηγούμενη κατάσταση και πως οι δυτικοί θα κινηθούν προς αυτή την ίδια κατάσταση.
Στην πράξη, μετά τους νικηφόρους αντι-αποικιοκρατικούς αγώνες η πορεία είναι προς ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση. Η Mama India βρίσκεται στην κορυφή στον ρυθμό ανόδου του επιπέδου αναπαραγωγής των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων. Το να μιλάει κανείς για κοινοτισμό βασισμένο στην κατάσταση που υπήρχε σ’ αυτούς τους λαούς πριν την αποικιοκρατία κάνει αυτό ακριβώς που ανέφερε ο φίλος πιο πάνω, «ανθρωπολογία χωρίς ανθρώπους». Το ζήτημα της συν-εννόησης λοιπόν παραμένει αλλά σε άλλη βάση, στην απόλυτη άρνηση που συνιστά η «κοινότητα του κεφαλαίου» υπάρχει η θετικότητα ότι είναι π α γ κ ό σ μ ι α.
Δυστυχώς, αποδειχτήκατε απίστευτα βαρετοί συλλήβδην. Μου θυμίσατε αρσενικά γαϊδούρια που προσπαθούν επί ματαίω να αποδειχθεί το ένα δυνατότερο σπό το άλλο. Σε τι ακριβώς δυνατότερο; Μάλλον στην αλαζονία της χοντρο(ψωλο)κεφαλίασης..
Ούτε ένας από σας δεν τίμησε τα παντελόνια που φορά τόσο, ώστε να απαντήσει έστω σε ένα από τα δύο πολύ δύσκολα ερωτήματα μου. Αντιθέτως, ο μεν με αγνόησε, ως δείγμα αντρουά ανωτερότητας βεβαίως και οι δε συνέχισαν ακάθεκτοι να μυρηκάζουν χονδροειδώς τις μαλακίες που έγραψαν και πριν, με στόχο φυσικά να αποδειχτούν μεγαλύτεροι (ψωλο)γνώστες από τους υπολοίπους.
Συγχαρήτηρια μουσιούδες μου!
Για άλλη μια φορά, αποδείξατε περίτρανα ότι ο ανήρ είναι το πιο ηλίθιο είδος πάνω στον πλανήτη.
Adios.
"Και το σκουλήκι και ο άνθρωπος πεινάνε και τρώνε για να ζήσουν. Το μόνο σκουλήκι που δεν πεινάει και δεν τρώει, είναι το νεκρό σκουλήκι. Ο μόνος άνθρωπος που δεν πεινάει και δεν τρώει, είναι ο νεκρός άνθρωπος. Από αυτά, μόνο οι βλακέντιοι συμπεραίνουν πως ο άνθρωπος είναι σκουλήκι, δηλαδή ότι εκείνο που τον καθορίζει είναι ότι πεινάει και τρώει τελεία. Εκείνο που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το σκουλήκι, και που τον καθορίζει, δεν είναι ότι πεινάει και τρώει, αλλά ο τρόπος με τον οποίον ικανοποιεί την πείνα του. Όποιοι στρέφουν τη συζήτηση στην πείνα, αποσπούν την προσοχή μας από τον τρόπο ικανοποίησής της. Αυτοί μπορεί να είναι, είτε οι βλακέντιοι, είτε εκείνοι που έχουν συμφέρον να αποσπάσουν την προσοχή μας από τον τρόπο ικανοποίησης της πείνας μας ώστε να κυριαρχεί ο τρόπος που επιβάλλουν αυτοί."
Πλήρης παρανόηση του ποιήματος του Μπρεχτ. Όπου "morals" βάλτε ηθικολογία και υποκρισία: εξάλλου μιλάει ξεκάθαρα και για "preaching". Οπότε, όπου "food is the first thing, morals follow on" βάλτε "αποδείξτε στην πράξη την ηθική σας κι έπειτα φλυαρείστε όσο θέλετε".
Οι υπόλοιπες μπουρδολογίες της ανάρτησης και των σχολίων ορισμένων δεν με αφορούν. Φλυαρείστε όσο θέλετε. Μόνος άξιος αποκατάστασης και αδικημένος είναι ο Μπρεχτ εν προκειμένω. Γεια σας.
Πραγματικό ξεσκέπασμα των ηθικολόγων αυτή η "επιστολή"! Έσπευσαν χορωδιακά να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους να θρηνούν για τους πεινασμένους του πλανήτη, αυτοί οι χορτασμένοι φιλάνθρωποι, χωρίς να θέλουν ούτε δευτερόλεπτο να καταλάβουν ότι αυτή η "επιστολή" λέει κάτι τρομερά απλό: ότι η πείνα ΔΕΝ σβήνει με φιλανθρωπικές εκστρατείες, αλλά ότι για να σταματήσει πρέπει οι άνθρωποι να δημιουργήσουν μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, κάτι που είναι πολύ διαφορετικό από μια "εκστρατεία" ή μια "μκο"!
Από κοντά πέσανε και κάτι ... παρακονδυλικά, για να σιγοντάρουν τα περί "προτεραιότητας της αυτοσυντήρησης", χωρίς βέβαια να αντιλαμβάνονται πως όλα τα περί "αυτοσυντήρησης και ισχύος" του Κονδύλη περνάνε στο ντούκου το ουσιαστικό ζήτημα, δηλαδή το πώς οι άνθρωποι φτιάχνουν κοινωνία, δηλαδή σε ποιες ΣΥΝΘΕΤΙΚΈΣ δυνάμεις τους στηρίζονται. Πράγμα που η "αυτοσυντήρηση" και η "ισχύς" δεν εξηγούν, γιατί ΔΕΝ είναι συνθετικές δυνάμεις.
Τις ανοησίες του ιστολόγιου που παραπέμπετε (με τις φαβορίτες), απαξιώ να τις σχολιάσω, είναι χάσιμο χρόνου.
Μπράβο σας λοιπόν για την "επιστολή", έβγαλε στη φόρα πολλά άπλυτα ζητήματα.
Δημοσίευση σχολίου