Έρωτας και Αγάπη | Μανιφέστα 58

«Η αγάπη, από τη φύση της, απαιτεί την τελειοποίηση του αγαπημένου. Και η απλή “καλοσύνη”, που ανέχεται οτιδήποτε εκτός από το να υποφέρει το αντικείμενό της, βρίσκεται, από την άποψη αυτή, στον αντίθετο πόλο από την αγάπη. Όταν ερωτευόμαστε κάποιον, μήπως παύουμε να ενδιαφερόμαστε αν είναι καθαρός ή βρώμικος, τίμιος ή φαύλος; Ο έρωτας δεν αρχίζει δείχνοντας ενδιαφέρον για τον άλλον; Υπάρχει καμιά γυναίκα που να θεωρεί σαν δείγμα αγάπης εκ μέρους ενός άνδρα το να αγνοεί ή να αδιαφορεί για την εμφάνισή της; 

 

Η αγάπη μπορεί πραγματικά να συνεχίσει να αγαπά το αγαπημένο πρόσωπο όταν χαθεί η ομορφιά του, αλλά όχι επειδή αυτή χάθηκε. Η αγάπη μπορεί να συγχωρεί όλες τις αδυναμίες και να συνεχίσει να αγαπά τον άλλον με τις αδυναμίες του. Αλλά ποτέ δεν παύει να επιθυμεί την εξάλειψή τους. Απέναντι σε κάθε ψεγάδι του αγαπημένου, η αγάπη είναι πιο ευαίσθητη από το ίδιο το μίσος. Απ’ όλες τις δυνάμεις, η αγάπη συγχωρεί τα περισσότερα, αλλά και παραβλέπει τα λιγότερα. Είναι ευχαριστημένη με τα λίγα, αλλά απαιτεί τα πάντα.» 

C.S. Lewis, Το Πρόβλημα του Πόνου, 1940

(εκδ. Ιωνάς, 2019)