Όταν είσαι ο μοναδικός ναυαγός σε ένα νησί, έχεις χρόνο μέσα στην μοναξιά σου να σκεφτείς συγκεντρωμένος.
Μικρό διάλειμμα λοιπόν με μια αναδιατύπωση των σκέψεων μιας τέτοιας περίπτωσης του 17ου αιώνα. Μιλάει Άγγλος έμπορος και τυχοδιώκτης, Γερμανικής καταγωγής:
Σήμερα μπορούμε να μετρήσουμε την τρέλα και την κακία εκείνων που συκοφαντούν αυτόν τον θεϊκό θεσμό: το χρήμα! Το χρήμα εξαυλώνει ότι αγγίζει προσδίδοντας του μια διάσταση ταυτόχρονα ορθολογική, μετρήσιμη και παγκόσμια-αφού ένα αγαθό, όταν μετατραπεί σε χρήμα, γίνεται δυνάμει προσιτό σε όλους τους ανθρώπους. Το αργυρώνητο είναι η πρώτιστη αρετή.
Ο φιλοχρήματος άνθρωπος ξέρει να καταπνίγει τα δολοφονικά κι αντικοινωνικά του ένστικτα- το αίσθημα της τιμής, το φιλότιμο, τον πατριωτισμό, τις πολιτικές φιλοδοξίες τον ρατσισμό, τον θρησκευτικό φανατισμό- κι αφήνει ελεύθερη μονάχα την ροή του για συνεργασία, την όρεξή του για καρποφόρες συναλλαγές, την αίσθηση της ανθρώπινης αλληλεγγύης.
Ο φιλοχρήματος άνθρωπος ξέρει να καταπνίγει τα δολοφονικά κι αντικοινωνικά του ένστικτα- το αίσθημα της τιμής, το φιλότιμο, τον πατριωτισμό, τις πολιτικές φιλοδοξίες τον ρατσισμό, τον θρησκευτικό φανατισμό- κι αφήνει ελεύθερη μονάχα την ροή του για συνεργασία, την όρεξή του για καρποφόρες συναλλαγές, την αίσθηση της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Η ανθρωπότητα θα έφτανε εύκολα, κυριολεκτικά στον Χρυσό της Αιώνα αν την οδηγούσαν άνθρωποι φιλοχρήματοι. Δυστυχώς είναι οι ανιδιοτελείς αυτοί που γράφουν την Ιστορία και κατά συνέπεια η φωτιά καταστρέφει τα πάντα και το αίμα κυλάει ποτάμι.
Οι λιπαροί έμποροι της Βενετιάς μας δίνουν το παράδειγμα της φανταχτερής ευτυχίας που μπορεί να γνωρίζει ένα κράτος το οποίο έχει για μοναδικό οδηγό το νόμο του κέρδους ενώ αντίθετα οι κοκαλιάρηδες λύκοι της Ισπανική Ιερής εξέτασης δείχνουν τι είδους ατιμίες είναι ικανοί να διαπράξουν άνθρωποι που έχασαν κάθε επιθυμία για τα πολύτιμα αγαθά"
Στις ημέρες μας οι "λιπαροί έμποροι της Βενετιάς" παραμένουν, ενώ τους "κοκαλιάρηδες λύκους ιεροεξεταστές" μάλλον τους έχουν αντικαταστήσει τα σκυλιά του ισλαμικού τζιχάντ.
Τελευταία φαίνεται να κλονίζεται και το παράδειγμα της φανταχτερής ευτυχίας. Για λίγο, ας ελπίσουμε όλοι εμείς, οι υπήκοοι, που τα καλοπερνάμε μισόν αιώνα τώρα σε Αμερικές και Ευρώπες.
17 σχόλια:
Χα! Καλό! Πες όμως ότι το ναυαγό τον είχε βαρέσει η πείνα κι η δίψα και ψιλοπαραληρούσε...
Τι είχε βαρέσει τον "πάπα" του οικονομικού φιλελευθερισμού και πνευματικό πατέρα των διαφόρων Στροσκάν, τον Richard Cobden, που από τα έδρανα του κοινοβουλίου έλεγε κάτι τέτοια:
"Μπορώ να αποδείξω, ότι αυτά που υποστηρίζουμε - δηλαδή το να αγοράζει κανείς όσο πιο φτηνά γίνεται και να πουλάει όσο πιο ακριβά μπορεί - είναι απολύτως σύμφωνα με τις υψηλότερες διδαχές της χριστιανοσύνης. Διότι τι σημαίνει ν' αγοράζεις φτηνά και να πουλάς ακριβά; Σημαίνει ότι παίρνεις ένα πράγμα που έχεις σε πολύ μεγάλη αφθονία και με αυτό αποκτάς από τους άλλους εκείνο που έχουν εξοικονομήσει στο μέγιστο βαθμό - κι έτσι παρέχεις στην ανθρωπότητα τα μέσα για να απολαύσει σε πλήρη αφθονία όλα τα επίγεια αγαθά. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν πραγματώνεις στο ακέραιο τη χριστιανική διδασκαλία, που λέει 'κάνε στους άλλους αυτό που θέλεις να σου κάνουν'" (διαβούλευση για το εμπόριο, 27 Φεβρουαρίου 1846)
!!!
Η καίρια έλλειψη του ναυαγού -και των υπόλοιπων αυτού του κόσμου- δεν είναι η τροφή ή το νερό, αλλά ο άλλος.
Όταν όμως ο άλλος είναι το είδωλό του εαυτού σου, φυσικά και ισχύουν όλα όσα λέει και ο Ροβινσώνας(πριν συναντήσει τον Παρασκευά) και ο R.Cobden και οι όψιμοι σωτήρες μας.
Διότι το "κάνε στους άλλους αυτό που θέλεις να σου κάνουν" όπως καταλαβαίνουμε γίνεται αμέσως"κάνε ότι θέλεις" (και στα παλιά σου τα παπούτσια οι άλλοι)
Και τελικά αυτό που πραγματώνεις είναι το ναρκισσιστικό παραλήρημα της αυτοκαταστροφής σου.
Συμβαίνει εδώ και αιώνες, από την παραποίηση του διαφωτιστικού προτάγματος της γνώσης, σε κερδοσκοπικό ανταγωνισμό και από την μετατροπή της επιστήμης στο σωτηριολογικό δόγμα της τεχνικής εφαρμογής.
Με λίγα λόγια χάος και ανοησία.
Πως θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε την διαφορά του περίγυρου μας από τον εαυτό; Πως θα ανασύρουμε το νηπιώδες-άτομο από την "ωκεάνια ευδαιμονία της μήτρας" και την ναρκισσιστική αυτάρκεια του;
@izi
"...Πως θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε την διαφορά του περίγυρου μας από τον εαυτό; Πως θα ανασύρουμε το νηπιώδες-άτομο από την "ωκεάνια ευδαιμονία της μήτρας" και την ναρκισσιστική αυτάρκεια του;..."
izi. το πράγμα δεν είναι easy.
Αλλά ας πάμε παρακάτω.
Ποιοί είστε εσείς που θέτετε αυτές τις ερωτήσεις;
@aloga, Φυσικά δεν είναι εύκολο.
Εμείς είμαστε κάποιοι εδώ γύρω, της προσκολλήσεως, που λέει κι ένας φίλος :-))
Δεν απαντώ στην ερώτησή σου γιατί δεν την καταλαβαίνω. Γίνε σαφέστερος.
Τι εννοείς "ποιοι?"
Τα ονοματεπώνυμα μας είναι αναρτημένα πάνω από δέκα χρόνια στο δίκτυο.
Επίσης όλοι έχουμε μια δημόσια δράση, μερικοί (δεν λέω δεν λέω)πάνω από τριάντα χρόνια .
Γράφουμε, εκδίδουμε,μεταφράζουμε, εκθέτουμε,δημιουργούμε πεδία συνεργασιών, συμμετέχουμε σε άλλα κτλ.
Δεν καταλαβαίνω....
@izi
"Πως θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε την διαφορά του περίγυρου μας από τον εαυτό; Πως θα ανασύρουμε το νηπιώδες-άτομο από την "ωκεάνια ευδαιμονία της μήτρας" και την ναρκισσιστική αυτάρκεια του;"
Λοιπόν
Στην παραπάνω παράγραφο χρησιμοποιείς το πρώτο πληθυντικό. Άρα συμπεριλαμβάνεσαι σ αυτούς που θέλουν να αντιληφθούν την διαφορά του περιγύρου.... και που θέλουν επίσης να μάθουν πώς θα ανασύρουν το νηπιώδες ...
Είναι και άλλοι πράγματι που έχουν αυτή την θέληση; Και μιλάς εξ ονόματός τους;
Αλλιώς, γιατί δεν λες: Πώς μπορώ να αντιληφθώ την διαφορά του περιγύρου... και πώς μπορώ να ανασύρω ....
Αυτά επειδή δεν κατάλαβες
θα μπορέσω
Πάμε παρακάτω
Αυτό που κατάλαβα από την παρουσία σου σε αυτή την ανάρτηση είναι ότι όταν προσπαθείς να την προσεγγίσεις, στο τέλος καταλήγεις στο "χάος και ανοησία" και τότε γεννιόνται μέσα σου τα ερωτήματα της συνέχειας...
Σωστό;
Αν είναι σωστό τότε είναι σαν να προτείνεις να παρατήσουμε τα παραπάνω και καλύτερα να ασχοληθούμε με τα ερωτήματα που θέτεις στο τέλος.
Σωστό;
@ izi
Αυτά επειδή δεν κατάλαβες
θα μπορέσω
Το "θα μπορέσω", σβήσε το.
Βρε συ Aloga,
τι σ' έπιασε; Τι κόλλημα είναι τούτο 'δω που λες στον Ίζι: "Στην παραπάνω παράγραφο χρησιμοποιείς το πρώτο πληθυντικό. Άρα συμπεριλαμβάνεσαι σ αυτούς που θέλουν να αντιληφθούν την διαφορά του περιγύρου.... και που θέλουν επίσης να μάθουν πώς θα ανασύρουν το νηπιώδες ... Είναι και άλλοι πράγματι που έχουν αυτή την θέληση; Και μιλάς εξ ονόματός τους;"!!!
Αλλά άμα τελοσπάντων το θέλεις έτσι "λεπτολογικά", λοιπόν: Ερώτηση απευθύνει ο Ίζι, αν δεν το πρόσεξες. Το οποίον: Δηλαδή, άμα εγώ πω σε μια παρέα, "Ρε παιδιά, πώς θα την κάνουμε να πάμε για μπάνιο αύριο με τη λιακάδα;", αυτό σημαίνει ότι μιλάω ... "εξ ονόματός τους";
Δεν έχεις ακόμα μάθει να διακρίνεις την πρόσκληση από την εκπροσώπηση; :-pppp
Πάντως εγώ στεναχωρήθηκα που δεν το έστρωσε το χιόνι εδώ στην Αθήνα. Είχα όρεξη για καμιά χιονόμπαλα, όπως πριν λίγα χρόνια. Παιδιαρίζω, ε;
@hollowsky
Εσύ το βλέπεις έτσι, εγώ το βλέπω αλλιώς.
Ο ιζι πράγματι κάνει μια ερώτηση.
Ο τρόπος όμως που κάνει την ερώτηση, δεν μου δίνει να καταλάβω ποιός έχει το πρόβλημα. Ο ιζι οι και άλλοι.
Δηλαδή αν στο σχολείο βάλουνε στην τάξη να γράψει μια έκθεση με θέμα τα σαλιγκάρια, δεν μπορεί κάποιος να σηκωθεί και να πει έχουμε πρόβλημα με την λέξη σαλιγκάρια και γι αυτό δεν γράφουμε την έκθεση.
Αν το πει έτσι, θα σημαίνει ότι το έχει συζητήσει με τους συμμαθητές του και έχουν καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα και έτσι έχουν κοινή θέση.
Αλλά γιατί δεν αφήνεις να απαντήσει ο ιζι.
Έχω λες κόλλημα;
Εγώ σου λέω ότι έχω τον λόγο μου που θέτω την ερώτηση και η πρόθεσή μου είναι να απαντήσω στην ουσία της ερώτησης του ιζι.
Όμως, χτίζω την απάντηση και εσύ επιχειρείς να μου την γκρεμίσεις.
Πρόβλημά σου.
Φιλάκια
Aloga,
πού να το πάρω είδηση ο οικοδόμος ότι έχτιζες πετραδάκι-πετραδάκι την απάντηση; Φάνηκε σαν να την πέφτεις.
Δεν πήγα να σου τη γκρεμίσω πάντως. Φιλάω σταυρό. Να σε φυλάξω από τα γαμ@@@σταυρίδια του Ιζι θέλησα. Είναι νέος και δεν έχει τις δικές μου υπομονές. Σήμερα οι νέοι χτίζουν αλφαμπλόκ: ταμ-τουμ-ταπ και τέλειωσε.
Ποτέ γαμ@#$#@δια.
Έκανα μια ερώτηση ρητορικού τύπου δίχως να εκπροσωπώ καν τον εαυτό μου. Διάλεξα πρώτο πληθυντικό. Ταιριάζει κι είναι ευγενικό :-))
Δε τίθεται ζήτημα εκπροσώπησης.
Αλλά και έτσι να το πάμε, δηλαδή ότι εκπροσωπώ κάποιους- δηλαδή τους happyfew- ο προβληματισμός μας είναι κοινός γύρω από κάποια βασικά προβλήματα του ανθρώπου, και σου απάντησα ότι δημοσιεύεται πολύ καιρό τώρα.
Άρα θέτοντας αυτά τα ερωτήματα εννοείται ότι κινούμαι στον κοινό αυτόν προβληματισμό μας και δικαιολογείται έτσι το πρώτο πληθυντικό.
Τελος πάντων.
Η κουβέντα δεν έγινε και βαριέμαι τα ποιος είσαι εσύ και ποιος είμαι εγώ.
Στην επόμενη..
Μια έρώτηση μόνον
Μιλάς την Γαλλική?
...έλα αστειεύομαι
xxx
y.
1.Είδες Χόλοου;
Το μυαλό σου έστησε μια ιστορία και τα έβαλες με εμένα για να με προστατεύσεις από τα γαμ@@@σταυρίδια του ιζι. Αλλά ούτε πρόθεση για γαμ@@@σταυρίδια είχε ο ιζι ούτε εγώ χρειάζομαι προστασία. Ασε το παιδί να τα πει αν έτσι του βγαίνει ... Άς τον να κολυμπήσει στα βαθιά... Έτσι μαθαίνει ο άνθρωπος...Εγώ κάπως θα επιβιώσω.
2."...Σήμερα οι νέοι χτίζουν αλφαμπλόκ: ταμ-τουμ-ταπ και τέλειωσε..."
Αλφαμπλοκ χτίζουν; Αλφαμπλοκ ζωή θα ζήσουν.
Εμείς τι κάνουμε.
3.Τι βγάζω λοιπόν από τα μέχρι τώρα.
Λέει ο ιζι: "...Έκανα μια ερώτηση ρητορικού τύπου..." και μάλιστα "...δίχως να εκπροσωπώ καν τον εαυτό μου..." Μάλιστα, αν αυτό εννοείς με τα αλφμπλοκ, εγώ τα λέω αδιάφορη προσέγγιση και κουβέντα να γίνεται. Αν είναι έτσι, δεν με αφορά και σταματάω εδώ.
Παρακάτω όμως το σβήνει αυτό και λέει: "... ο προβληματισμός μας είναι κοινός γύρω από κάποια βασικά προβλήματα του ανθρώπου, και σου απάντησα ότι δημοσιεύεται πολύ καιρό τώρα.
Άρα θέτοντας αυτά τα ερωτήματα εννοείται ότι κινούμαι στον κοινό αυτόν προβληματισμό μας και δικαιολογείται έτσι το πρώτο πληθυντικό..."
Με αυτή την εκδοχή, οι ερωτήσεις που έθεσε προέρχονται πράγματι από πραγματικό προβληματισμό και όχι μόνο του ιζι οπότε και συνεχίζω.
Δεν ξέρω προς τα που γέρνει ο ιζι αλλά κρατάω την δεύτερη εκδοχή και προχωράμε.
Επομένως στο του ιζι: "... Η κουβέντα δεν έγινε και βαριέμαι τα ποιος είσαι εσύ και ποιος είμαι εγώ..."
α'. Η κουβέντα μπορεί να γίνει.
β'. Το ποιος είσαι εσύ και το ποιος είμαι εγώ, χρησιμεύει όχι για να μάθεις τον άλλο αλλά για να καταλάβεις περισσότερο το τι εσύ ο ίδιος είσαι (που αποτελεί και προϋπόθεση για να απαντηθεί το βασικό ερώτημα όπως θα δεις παρακάτω).
@izi
Μιλάω και την Γαλλική
Αλλά πάμε παρακάτω.
Ακου λοιπόν την άποψή μου επί των βασικών ερωτημάτων, συνοπτικά.
Πρώτο ερώτημα: "Πως θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε την διαφορά του περίγυρου μας από τον εαυτό;"
1.Για να αντιληφθείκάποιος την διαφορά θα πρέπει πρώτα να καταλάβει τον εαυτό. Τι ακριβώς δηλαδή είναι αυτό που αποκαλεί εαυτός.
Και για να το κάνει αυτό, για να μάθει τι πραγματικά είναι ο εαυτός, θα πρέπει να τον προσεγγίσει με ολες τις δυνατές προσεγγίσεις. Και το σπουδαιότερο θα πρέπει να πάει μέσα του και να αυτοεξεταστεί.(Εδώ υπάρχει ολόκληρη ιστορία, σχετικά με το πώς θα πάει μέσα του και πώς θα κάνει την εξέταση.)
2. Αυτό όμως μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η απάντηση στην ερώτηση: "...Πως θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε την διαφορά του περίγυρου μας από τον εαυτό;..", δεν μπορεί να είναι ομαδική και να δοθεί επάνω στο τραπέζι αλλά μόνο προσωπική και ιδιαίτερη για τον καθένα.
Ή αλλιώς η απάντηση μπορεί να είναι ως εξής: "...Ο καθένας χωριστά, ας βρει τι είναι ο ίδιος, ποια είναι η σχέση του με τον περίγυρο, τι εννοεί όταν λέει περίγυρος και τότε θα αντιληφθεί και την διαφορά..."
Aloga,
είπαμε όχι αλφαμπλόκ, αλλά βρε συ ούτε και να πηγαίνουμε Αθήνα-Θεσσαλονίκη μέσω Πεκίνου, ή αλλιώς να διυλίζουμε το κουνούπι. Πες λοιπόν τι έχεις να πεις, μ' έσκασες πανάθεμά σε με το τσουκου-τσούκου μπολ :-)
@hollow
μπρατσάκια, σανίδα ή σωσίβιο?
@izi
Δεύτερο ερώτημα: "Πως θα ανασύρουμε το νηπιώδες-άτομο από την "ωκεάνια ευδαιμονία της μήτρας" και την ναρκισσιστική αυτάρκεια του;"
1. Και εδώ ισχύει το παραπάνω.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βγάλεις τελικά τον εαυτό σου. Βγάλε τον εαυτό σου και μετά μπορείς να ασχοληθείς και με τον Χόλοου.
Αρα η ερώτηση πώς θα ανασύρουμε, μπορεί να γίνει μόνο από ανασυρμένο προς ανασυρμένους. Αν ο ίδιος είσαι μέσα, πώς θα ανασύρεις (που σημαίνει τραβάω έξω) κάποιον ή κάποιους άλλους.
2. Τώρα το θέμα λοιπόν είναι πώς κάποιος μπορεί να βγεί ο ίδιος έξω.(Και δεν είναι ανάσυρση αλλά αναρρίχηση)
Αυτό αλλιώς μπορεί να ειπωθεί, ο άνθρωπος να βγει από το παραμύθι του και βρεί τον αυθεντικό εαυτό του. Δηλαδή επιτέλους να γεννηθεί οπότε αυτομάτως βγαίνει και από την μήτρα.
Όμως και πάλι αυτό γίνεται με ένα και τον ίδιο τρόπο που είπα και στο προηγούμενο ερώτημα. Να στρέψεις το φακό σου προς τον ίδιο σου τον εαυτό και να δεις τι πραγματικά είσαι. Αν το επιτύχεις, αυτομάτως θα βγεις και από τη μήτρα και από τους ναρκισσισμούς.
Τα άλλα είναι κολύμπημα σε θολά νερά ή αλλιώς, απλώς οδοντόπαστες.
Ηρεμήστε
Θα το βουλώσω
η πρώτη αντίδραση του μυαλού μου μόλις διάβασα την ανάρτηση:
"ωχού, αυτός ο izi όλο τα άσχημα παραδείγματα πάει και παίρνει ως παράδειγμα..
Πάμε τώρα να δούμε τα σχόλια"
Δημοσίευση σχολίου