31 Ιανουαρίου 2013

Ο Δεύτερος Θάνατος



Ο δεύτερος θάνατος

Homo erectus ἀπόμακρη ἀφετηρία τῆς Ἰλιάδας
δὲν ἤτανε καλύτερα νὰ ῥεμβάσεις μὲ τὰ τέσσερα;
Δὲ σοῦ ῾φτανε τὸ ἀηδόνι νὰ ἐκκλησιάζεται
στοὺς ἀφροδίσιους κλάδους τῶν δέντρων;
Τί διάολο τὴν ἤθελες τὴν ἔκλυτη ωδὴ τοῦ ποιητῆ
στὰ σωθικά του τὰ πικρὰ τὰ αἱματοτσακισμένα;
Τώρα τὴ χάνεις δυὸ φορὲς τὴν ὀμορφιὰ
σ᾿ ἕνα φριχτὸ ξερίζωμα οὐρλιάζοντας ζωὴ καὶ τέχνη
Ἂχ μάνα μου τί κατρακύλισμα στὸ μεγαλεῖο...
Θά ῾τανε ἡ ἄγρια στύση στοχάζομαι
ποὺ σοῦ ῾δωσε ὦ homo erectus τὴν αἴσθηση
νὰ σηκωθεῖς ὁλόρθιος σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο.


**


Τρόποι και τόποι απαγγελίας. Εδώ από τον Βαγγέλη Αρτέμη,  σε ένα ποίημα του Νίκου Καρούζου. Το 2007, στο Εθνικό Μουσείο. Ενώ το ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον παραμένει αμόλυντο...




59 σχόλια:

Πρόξενος είπε...

α, και να μην ξεχάσω. Τα συγχαρητήρια μας για το βλαστάρι σας που συνεστιάζεται πλέον με προσωπικότητες εύρους...:-)

izi είπε...

μερικοί-ασθενείς μάλλον-προτίμησαν να αλλάξουν τις ιδέες τους (και επομένως και τους φίλους τους...)
Τα συγχαρητήρια σου πάνε στους νέους φίλους του "βλασταριού" και όχι σε εμάς. Εμείς παραμένουμε σε "απόσταση ασφαλείας" από την όλη μπόχα.
Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο!

Ακου το ποίημα και άσε το κουτσομπολίκι και το τρολάρισμα.

Ανώνυμος είπε...

LA VIE EST ... ASTA VRASTA

Πρόξενος είπε...

Izi,
ok!

Ανώνυμος είπε...

"Μέσα στον πραγματικά ανεστραμμένο κόσμο το αληθινό είναι μια στιγμή του ψεύτικου" - ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

001 είπε...

Στο δείπνο παραβρέθηκαν οι: Χρήστος Χωμενίδης, Τζίνα Μοσχολιού, Θανάσης Χειμωνάς, Πέτρος Παπασαραντόπουλος, Ανδρέας Στάικος, Ίκαρος Μπαμπασάκης, Γιώργος Ξενάριος, Λευτέρης Κουλιεράκης, Εύη Λαμπροπούλου, Χρήστος Αστερίου. Επίσης, Χρηστος Δερβένης, αντιπρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ και υπεύθυνος για το φορουμ με την κεντροαριστερά, ο Βασίλης Χρονόπουλος, γραμματέας του τομέα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η Ελένη Κούρκουλα. Μάλιστα, ο Χρ. Χωμενίδης είπε στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ ότι παρακολούθησε τις παρεμβάσεις του στη Βουλή στη συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ και ότι, κατά τη γνώμη του, «κονιορτοποίησε το λόγο του Αλέξη Τσίπρα». «Το κακό είναι», σχολίασε ο κ. Χωμενίδης, «πως στην Ελλάδα σήμερα θεωρείται μειονέκτημα να μπορείς να αρθρώσεις έναν δομημένο ορθό λόγο με επιχειρήματα».

Eriugena είπε...

Ανακωχή Χόλοοου..
Ήρθα για να πω κάποιες απορίες μου για τούτο που σας "τάραξε" και τις προ-εννοήσεις μου που προκαλούν αυτές τις απορίες. Θα καταλάβετε..
Γιατί σας κάνει εντύπωση ότι άνθρωποι, ειδικά κάποιοι που δημιουργούν έκπληξη, κάνουν ένα τέτοιο βήμα σε μια χώρα αποικία σαν και την "δική" μας?
Και δεν θα αρχίσω τα "μπολσεβίκικα" τώρα, που δεν είναι μπλολσεβίκικα αλλά λέμε τώρα...αλλά τα άλλα, που έχουν κάνουν με την κουλτούρα της ΥΠΟΤΑΓΗΣ στη μητρόπολη και στις πρωτεύουσες του Κόσμου, την όποια μητρόπολη και στον όποιο Κόσμο. Και μιλώ γιατί ξέρω απο κουβέντες και ψιθύρρους, και δεν κάνω κουτσομπολιό...Αν κάποιος λχ λέει πως δεν θα είχε πρόμπλεμ να βομβαρδιστεί η Τεχεράνη γιατί είναι πολύ "μη-δυτική" (δεν υπερασπίζομαι τους μουλάδες, το ξέρετε) τι θα περιμένατε αν κατέληγε σε αυτό τον ΒΟΡΒΟΡΟ των υποταγμένων πασόκων. Και για να το χοντρύνω, νομίζετε πως αυτός ο ΒΟΡΒΟΡΟΣ δεν θα μεγαλώσει? δεν θα απλωθεί? Και τι ακόμα θα δούμε, και τι προφάσεις θα ακούσουμε, και τι ιδεολογήματα θα αντικρύσουμε να ορθώνονται...Αλλά ποιό είναι το ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ που συν τοις άλλοις παρέσυρε και τον συριζούλη ακόμα στα τάρταρα της ξεροσταλιάς μπροστά στα σκαλοπάτια της αστικής εξουσιας? ΠΟΙΟ? κάνουμε τώρα τη πάπια? (όχι εσείς..) Το ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ είναι η απόσπαση απο την "Δύση"...μη χέσω μαζί όλα τα ευρώπληκτα διανοουμενίδια που μας βασάνιζαν όλα αυτά τα χρόνια, και τώρα σέρνονται μην τυχον και χασουν την επαφή τους με την ΔΥΣΗ..(φανταστική και πεθαμένη κάπου εκεί το ΄70-75 στα συντρίμμια του πραγματικού κινήματος που μας έφτιαξε όλους ανθρώπους...και κάποιοι το κάνανε επάγγελμα)

Αντε φίλοι...και μην εκπλαγείτε άλλο στο μέλλον!
(Η μόνη λύση που σας μένει, σε όλους σας ,είναι το ΚΚΕ..εγώ όχι, δεν το χρειάζομαι-και δεν κάνω πλάκα)

HollowSky είπε...

@ Eriugena,

ειλικρινά: ούτε εκπλαγήκαμε, ούτε μας έκανε εντύπωση. Σιγά το ... ξαφνικό και το απρόβλεπτο. Δεν μας ξαφνιάζει μάλιστα ούτε κι αυτό που σε έχει πιάσει, εσένα, με "το κόμμα".

ΥΓ Δεν έχουμε πόλεμο.

Eriugena είπε...

Καλή η προσπάθεια των ίσων αποστάσεων, ανάμεσα σε έναν αυτο-εξανδραποδισμό στην κρεατομηχανή του ΔΝΤ και στην δική μου, κάθε άλλο παρά φιλο-κκε θέση, που και να υπήρχε θα ήταν σαφώς προτιμότερη...Δηλαδή σαν να βάζεις το κκε περίπου-αν και όχι εντελώς-στην ίδια θέση με το πασοκ...
Εγω όμως στο κκε δεν θα πάω ούτε στη συντέλεια του Κόσμου, πράγμα όχι και τόσο σίγουρο για ατομάρες του καταστασιακού χώρου, αφού αποδεικνύεται ότι είναι ικανοί για όλα..αλλά κάνω λάθος, οι πρωην κομμουνιστές,αναρχικοι και αριστεριστικο-αυτόνομοι πανε συνήθως στη δεξιά οι περισσότεροι, η μειοψηφία πάει σε σοσιαλ-δημοκρατικά κόμματα..αν και το πασοκ είναι μάλλον πιό πολύ δεξιό κόμμα. Η σοσιαλδημοκρατία είναι σύριζα πλέον. Κάποιο γίνονται και φασίστες και άλλα σχετικά..Γενικά ο "χώρος" είναι ένα μπουρδέλο, και τα ράκη πολλά. Μακάρι να γίνονταν κκε όλοι αυτοί. Θα διέσωζαν και κάποια αξιοπρέπεια...αλλά τότε θα έπρεπε να κολλήσουν και καμιά αφίσα απο τη θέση του απλού μέλους, ενώ οι περισσότεροι είναι διατεθειμένοι να γίνουν πάλι καθοδήγα κάποιου τύπου...Για να σας πω λοιπόν,εντελώς φιλικά και διόλου πολεμικά όπως είδατε, την γνώμη μου απο την εμπειρία μου τα τεευταία χρόνια: Όλος λοιπόν ο χώρος είναι για τα πανηγύρια, και ο τυχοδιωκτισμός, και των προσφάτως νεο-ενταχθέντων στα διάφορα ρεύματα της κάθε εξουσίας-παραεξουσίας-κόμματος κλπ με τόση άνεση, όπως επίσης το γεγονός πως έξυπνοι άνθρωποι σαν και σας δεν ξέρετε που πατάτε πλεόν, δείχνει ότι είστε όλοι μα όλοι αδιάφοροι για έναν μισθωτό σκλάβο σαν και μένα...Με λίγα λόγια, μιλώντας ως μισθωτό υποζύγιο, καθυβρισμένο μάλιστα απο διανοούμενους-φοιτηταριό-αντάρσυους-σταλινικούς (Λένιν β΄ο γνωστός)- αναρχικους-δεξιούς και ότι άλλο θετε, ως "μαζα", ένα έχω να πω σε όλους σας (και μην το πάρετε εσείς οι δυο προσωπικά): ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ...

Eriugena είπε...

Και ένα συμπλήρωμα: όχι εγώ ο ασήμαντος, αλλά ο Ν.Καρούζος ο αληθινά Μέγας, παρά τις προφανείς κριτικές του (Κροστάνδη) που δεν έγιναν ΒΛΑΚΩΔΩΣ αντιληπτές ως ενδο-κομμουνιστικές κριτικές, ΉΤΑΝ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΚΕ...θυμάμαι και την τελευταία του συνέντευξη στον Ριζοσπάστη. Αυτό λοιπόν ας σας το υπενθυμίσει ένας μη κκε μη κομμουνιστής..

HollowSky είπε...

@ Eriugena,

θα έλεγα ότι πρέπει πρώτα-πρώτα να αντιληφθείς ότι παραβιάζεις πόρτες ανοιχτές όταν μου λες, εμένα, όλα αυτά. Αρκεί, γι' αυτό, να ρίξεις μια ματιά σε μια σειρά από γραφτά μου όμως πχ "Για το ντεμπορισμό"
(1998), κ.α., η μπροσούρα του φίλου μου Λε Μανάκ "Αυτοψία του κοινωνικού ζητήματος" και το βιβλίο του "Ο κήπος", τα οποία μετέφρασα και κυκλοφόρησα (1994 και2001 αντίστοιχα), κ.λπ., κ.λπ.

Πάει το ένα. Το άλλο που πρέπει να αντιληφθείς, είναι από τι σόι μυαλά βγαίνουν συμβουλές του τύπου "θα τους στρώσει ο στρατός" -σιγά το στρατό, δηλαδή...

Τα υπόλοιπα που θέλω, με την ευκαιρία, να σου πω, λέγονται από κοντά. Να κοιτάξουμε να βρεθούμε κάποτε.

Καλημέρα!

HollowSky είπε...

@ Αγαθοδαίμονα,

κλαπ-κλαπ-κλαπ!

:-p

(ξαναξάπλωσε τώρα να ξεκουραστείς)

:-p :-pp

izi είπε...

Εριουτζένα, Από την ιστορία του Καρούζου δεν έχεις ιδέα για να λές κάτι τέτοιο.
Σιγά μην ήταν και μέλος του ΠΓ.
Ο Καρούζος ήταν ακραιφνής ποιητής, αλήτης και αναρχικός, (αδικά με την αναφορά σου στην "Κροστάνδη" προσπαθείς να προ-καλυφθείς και να προλάβεις...δεν βγαίνει μην κάνεις σαν παιδί και ξαναδιάβασε το ποίημα)
Έχει πει μεταξύ θαυμάσιων λόγων και ανυπόστατους, ανάλογα με αυτόν που του έπερνε την συνέντευξη και εν μέρη λόγω και μιας ποιητικά αλαζονικής φόρας.

Πολλοί του είδους του υποστηρίξαν στο κομματικό-εκλογικό φάσμα το ΚΚΕ και την αριστερά γενικά, για συγκυριακούς λόγους σκοπιμότητας, που δεν είναι της ώρας να πούμε αλλά σίγουρα όχι ιδεολογικούς.
Ο Καρούζος δήλωνε ψηφοφόρος της αριστεράς και ανάλογα σε πια εφημερίδα έδινε την συνέντευξη γινόταν περισσότερο συγκεκριμένος. Υπήρξε και "υποστηρικτής" της "περεστρόϊκα", του "Ευρωπαικού μονόδρομου" κτλ.

Στην πραγματικότητα αυτοί που πιστεύουν ή υποστηρίζουν το ΚΚΕ ψυχη τε και σώματι και όχι για την πλάκα όπως ο Ν.Κ, είναι λελέδες του πολιτικού καιροσκοπισμού
(μην το πάρεις προσωπικά:-).

Το μόρφωμα αυτό θα πάψει να αξίζει την περιφρόνησή μας (δεν εννοώ την εκλογική γιατί έτσι όπως πάει...) όταν κάποιο μέλος του εν έτη 2000μΧ και βάλε, περνώντας σιδηροδέσμιο μπροστά από τις κάμερες και τους δημοσιογράφους, βιασμένο, σαπισμένο στο ξύλο, σερνάμενο από τρεις μπράβους του καθεστώτος φωνάξει ένα ζήτω στο όνομα του, και στο όνομα αυτών που πιστεύει.
-Και μιας κι αυτό είναι μόνο μια αρχή* και δεν σημαίνει τα πάντα- ΤΟΤΕ το ξανασυζητάμε ..."ρούλη" (μη το πάρεις προσωπικά:-)


-------
Πόλεμο έχουμε, αλλά όχι μεταξύ μας.

------------
Αγαθοδαίμονα είσαι μεγάλο σαϊνι.
Σαϊνοδαίμων!
Πιάνεις πουλιά στον αέρα!


*αρχή έργου επιστημονικής φαντασίας που συμβαίνει το έτος 2525(άκου τραγούδι)...
φαντάζομαι ένα φωσκολικό πολιτικό θρίλερ με μουσική από τον Μαριο Τοκα,

"οι μπαταρίες σας είναι μετρημένες, ζήτω το ΚΚΕ ζήτω ο κομμουνισμός"

ζιακας ζαβακας είπε...

είστε ιζι εθνομηδενισταί που στηρίζετε ενόπλους συμμορίτας;
Δηλώστε το ανοικτα να ξέρομε με τι σόϊ υποκείμενα έχομε να κάνομε

Eriugena είπε...

Να μην αφήσουμε έτσι το θέμα της Κροστάνδης και του Καρούζου. Προσφέρομαι να σας αποδείξω γραμμή γραμμή πως αυτό το ποίημα ποταμός είναι η αυτοκριτική Ωδή της κομμουνιστικής ψυχής και όχι το Έπος της αναρχίας. Σας προκαλώ λοιπόν σε μια εν-όλω ερμηνεία και γραμμή γραμμή, στίχο στίχο "ανάλυση"..Νομίζω πως θα είχε αξία να ανασυσταθεί επίσης η προσωπική πολιτική στάση του Καρούζου, και οι μαρτυρίες που έχω γω, αλλά και οι μνήμες μου απο συνεντεύξεις (και στην τηλεόραση) με πείθουν πως ο Καρούζος ήταν ένας ανοιχτόμυαλος και παθιασμένος ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ, και όχι ένας "αναρχικός-αλήτης, ποιητής", εκτός κι αν με αυτή την έννοια εννοούμε αυτό που ο κοινός τόπος εννοεί "αναρχικό", δηλαδή έναν ανέστιο και άνευ ηθικολογικών κ.α φραγμών άνθρωπο. Με αυτή την έννοια ναι, μπορεί κανείς να προσδιορίσει τους άλλους και τον εαυτό του "αναρχικό"..αλλά αυτό δεν λέει τίποτα για το συγκεκριμένο. Μήπως και ο Μαγιακόβσκι ήταν "αναρχικός"? δεν θα το λεγα...Μάλλον έχει μπερδέψει αγαπητε ίζυ αρκετά επίπεδα και σημεία, παραπάνω από ότι μπερδεύονται τα ίδια μεταξύ τους, γιατί μπερδεύονται. Εξάλλου για τους όχι και τόσο λίγους τελικά ακροδεξιούς όλοι είμεθα "αναρχοκομμουνιστές", και τελικά αξίζουμε "παραδειγματισμόν"...Όσον αφορά το κκε, νομίζω πως υπερβάλλεις φίλε μου. Κανείς δεν υποστηρίζει το κκε, όλοι προσπαθούν να το θάψουν στη γη για παντα, πρώτα απ΄όλους αρκετά μέλη του και ηγετικές φυσιογνωμίες του ήδη απο το 56 και μετά. Όσο και να προσπαθούν βέβαια είναι καταραμένο το σπίτι αυτό και συνεχώς βγαίνουν φαντάσματα απο τους τοίχους και τις ντουλάπες. Για την ίδια τη χώρα δεν είναι τα πράγματα τόσο εύκολα..βλέπεις κάτω απο κάθε πέτρα και κομμάτι γης υπάρχει τόσο αίμα απο την θυσία των ηρώων του που είναι δύσκολο να το εξαφανίσεις. Όσο και να προσπαθούν όλοι αυτή η θυσία είναι απαράμιλλη και δίνει στο κόμμα την αιώνια δόξα που κανείς άλλος, αριστερός ή δεξιός δεν μπορεί ακόμα να διεκδικήσει...
Μιας και έκανες μια αντίστιξη με τους αναρχικούς αγωνιστές που έδειξαν παρά το "νεαρόν" της ηλικίας τους πως είναι άφοβοι και δυνατοί άνθρωποι, πραγματικά παλικάρια παρά την βία που ασκήθηκε πάνω τους από τα μαντρόσκυλα της χρυσαυγίτικης μπατσαρίας, ένα έχω να πω: υποκλίνομαι στην αναρχία αν βγάζει τέτοια απροσκύνητα άτομα, επαναστάτες αληθινούς, αν και για μένα είναι φανερό πως είναι λάθος ό τρόπος που επέλεξαν να συγκρουστούν. Αυτό τι δουλειά έχει να κάνει με τους κομμουνιστές. Άλλου παππά ευαγγέλιο αυτοί. Δεν νομίζω ότι η αντίστιξη στέκει, θα έλεγα πως είναι άδικη και για τα άτομα αυτά και για τους κομμουνιστές. Όλοι έχουν δύναμη, και μην στήνουμε τώρα "επιτροπές σύγκρισης". Στις ανάλογες ιστορικές στιγμές ο καθείς θα δείξει τη δύναμη αντίστασής του..Για να κλείσω θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που προείπα, κάπως αλλιώς διανθισμένο με μια μικρή ιστορία που έζησα σήμερα και αφορά όλα αυτά, και τον Καρούζο...Στην σειρά λοιπόν, στην δουλειά μου, κλατι κωλόγεροι-που να ψοφήσουν- χαίρονταν για το ξύλο που έφαγαν οι αγωνιστές, τόσο της αναρχίας τόσο του κκε στο υπουργείο. Οι φασιστόγεροι-δωσίλογοι-χρυσαυγίτες, δεν κάναν διάκριση. θα κάκουμε εμείς?

katabran είπε...

σήμερα, o homo erectus εξακολουθεί πάντα και είναι homo copanus!
ως homo talaiporus παω γυμναστήριους...
να χαρεις όχι άλλους homo copanus...λόγω δουλειάς αντιμετωπίζω bolicus…..
φεύγους!

katabran είπε...

ααα, πάντως ακομπλεξάριστοι άνθρωποι
οι παλιοί εκείνοι έλληνες που διακήρυτταν ότι μεταξύ τους, δεν υπήρχαν παρά επτά σοφοί!

HollowSky είπε...

@ Σαΐνη,

φαίνεται δεν κοιμήθηκες καλά και στραβοξύπνησες.

:-p

HollowSky είπε...

@ Σαΐνη,

μην ανησυχείς, μπορείς πάντα να απευθυνθείς για δουλειά στους πρωτομάστορες του είδους:

http://allotriosi.wordpress.com/2009/02/21/stalinphotos/

:-p
:-PP
:-ppp

izi είπε...

Χόλοου, ακριβώς ή περίπου, αυτό εννοεί ο Εριουτζένα όταν μας προτρέπει να δούμε το μέλλον μας στο ΚΚΕ.
Γιατί -εκτός από την ιστορική του, 60χρονη τουλάχιστον,εεεε πως να την πούμε ρε παιδί μου ....(βλ. "λάθη" "ιστορικά καθήκοντα" "ιστορικές αναλογίες" κτλ.)- το ΚΚΕ ειδικεύεται και στο ιδεολογικό φώτοσοπ!
Είναι γιατί όλοι κρύβουν έναν κομμουνιστή (πολύ) μέσα τους.
Όχι μόνον ο Καρούζος αλλά όλοι!
Το ΚΚΕ έρχεται και με το ιδεολογικό του φώτοσοπ τον ξετρυπώνει.
Αυτό έκανε και στον Εριουτζένα, και ιδού!
Έτσι κι εσύ.....ετοιμάσου......
Ρε τι τραβάμε....

Eriugena είπε...

Οιεξίσου παρανοειδείς αντιλήψεις των μελών και φίλων του κκε και των άλλων, του αντι-κκε χώρου, δεν προβληματίζει κανέναν ρε παιδί μου; (σαν σύνολο-γιατί όλοι εντοπίζουν την παράνοια του άλλου, αλλά όχι τη δική τους.)
Τέλος πάντων, μια και καλή και τελευταία φορά (δεν θα σας ενοχλήσω εδω πέρα, για 2 θέματα: τον νόμο της αξίας και το κκε...φαίνεται πως είναι στοιχειωμένα θέματα), για τελευταία φορά: Δεν τίθεται θέμα για την αλήθεια ή μη των διώξεων των λαθων, αθλιοτήτων κλπ. Αν θέλει κανείς την αγία ιστορία του, ας πάει σε κανεναν παππά να τον λιβανίσει πρώτα και βλέπουμε. Αλλά η "αγία ιστορία" δεν αφορά μόνον το κκε και τους μηχανισμούς του αλλά και άλλους χώρους που μεχρι τώρα αυτο-αγιοποιούνταν ανενόχλητα απο τους αλλους (μη-κκε χώρους) και έτσι ανέπτυξαν και αυτοί τον ωραίο, άνετο, και παρανοειδή ναρκισσισμό τους. Δεν θα ανοίξω άλλη κουβέντα περι αυτών, αλλά απλά επισημαίνω πως δεν έγινε καμμία νύξη για το ιερό (αν αγνοία του πάντα) αντικείμενο Καρούζος, το οποίο φυσικά χρησιμοποιήθηκε για την αγία εναλλακτική ποιητική ιστορία, και μύθο, του (αντι-σταλινικού)"χωρου", παρ'ολο που απο ότι φαίνεται το ίδιο (το ιερό αντικείμενο) ήταν αρκετά κοντά στον ιστορικό σταλινο-κομμουνιστικό χώρο, και όχι μόνον (ήταν και αρχικά χριστιανός ο άνθρωπος, και δεν έπαψε να είναι θραυσματικά ποτέ).....αλλά εδώ υπήρχε θέμα ΙΕΡΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Αφού οι σταλίνες έχουν δέσει τον Ρίτσο (σιγά τώρα..) και τον Βάρναλη, ποιον θα ορθώσουμε "εμείς" ως ιερόν τέρας της ποιήσεως? (που το άξιζε βέβαια)...Θα πιάσουμε τον Καρούζο και το ποίημά του για την Κροαστάνδη προσφέρεται επ'αυτού. Φυσικά μια προσεκτική ανάγνωση του ποιήματος δεν δίνει δικαίωμα για την ιερή μας ποιητική ιστοριογραφία, αλλά πφφ ποιός κόπτεται ρε παιδί μου? Ο ΙΕΡΟΣ αντισταλινικός αγώνας πρώτα!
Και αυτός μάλλον γίνεται από παιδιά αυτού του χώρου (πατροκτονία πάλι..), άρα με την ίδια μεθοδολογία. Αντίθετα μια ΨΥΧΡΑΙΜΗ ανάγνωση του κειμένου αυτού μας αποκαλύπτει ένα πιο τετριμμένο ποιητικό πλαίσιο, που σε "χυδαία" ερμηνευτική γλώσσα θα ονομάζονταν ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Και αφορά το δίκαιον τόσο του ενός όσο και του άλλου "συντελεστή" του έργου: των αναρχικών-κροστανδιωτών και των μπολσεβίκων. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το κείμενο, και αυτός είναι ο μεγάλος Ν.Καρούζος. Αυτή είναι και η ΙΣΤΟΡΙΑ και αυτά τα ασήμαντα είμαστε "εμείς", οι νάνοι της μεταπολιτευτικής γενιάς..
Αμην.

Βαρελόφρονας είπε...

Εριούτζενα μπας και το τσούζεις??

Eriugena είπε...

Χικ..όχι δα..
Εσείς πως τα πάτε με τα λιβάνια και τα κεριά?
Τις εικόνες τις αγκαλιάζετε βρε, και τις φιλάτε, σαν τις οικοδέποινες του Βυζαντίου?

Eriugena είπε...

Και αφού θέτε ξόρκια θα το πω ξανά: ο Ν.Καρούζος ήταν κομμουνιστής, όχι καταστασιακούλης-κούλης-ούλης..
Δε σας κολλάει ε?
ε βλέπεις, ο τεως αρχηγός σας τα κατάφερε καλά..να κρύψει διάφορα πραγματάκια..

Μπεκροκανάτας είπε...

Το μπεκροκανάτα εννοείς?

Ανώνυμος είπε...

Α, δεν ξέρω, οι προσωπικές μου εμπειρίες λένε ότι οι καταστασιακοί είναι τα καλύτερα παιδιά.
Αεί παίδες.
Τέλος.

Peggy Lee είπε...

Αεί παίδες, ανώνυμε, σωστά!

Παιδός η Βασιλίη!

ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΖΗΛΕΥΟΥΝΕ οι γεροξεκουτιασμένοι σταλίνες που βγήκαν μια βόλτα ίσαμε ... το περίπτερο και ξαναμπήκαν τρέχοντας στο μαντρί!

Eriugena είπε...

Γέρικο είναι το μυαλό σου, και γεμάτο ψέμματα και ιερούς μύθους..
Το μόνο που δεν ζηλεύω είναι η ανοησία κάποιων κατα φαντασία μάηδων που ζουνε με τις δάφνες άλλων ανθρώπων και δεν ξέρουνε ούτε τι είναι ιστορία ούτε που πατανε σήμερα, ούτε τι τους ήρθε σημερα, ούτε τι θα τους βρεί αυρίο. Όσο για τον "σταλινισμό" ως χαρακτηρισμό όπως τον εννοείς, στον επιστρέφω να τον χαίρεσαι μαζί με τους "αντισταλινικούς" χρυσαυγίτες και τα αλυχτίσματά τους. Δεν είστε πολύ μακριά μεταξύ σας, Σας ενώνει το μίσος και το ψέμμα και ο αρρωστημένος αντι-κομμουνισμός σας. ΑΞΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΝΑ είστε, τα ίδια ερείπια, η ίδια ξεφτίλα. Κάντε λοιπόν το εξαπτέρυγο των ναζί, και της αστικής "ιστοριογραφίας", αλλά πείτε επιτέλους κάτι για το συγκεκριμένο για την ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ στις γραμμές των τροικανών του ΔΙΚΟΥ σας παιδιού, του χαϊ καταστασιακού, αλλά πείτε και κάτι για τον Καρούζο, για τον οποίο δεν ξέρετε τίποτα, ούτε καταλάβατε τίποτα, ούτε θα καταλάβετε ποτέ..

Μαντρουτζένα είπε...

"ΔΙΚΟ ΣΑΣ" "ΔΙΚΟ ΜΑΣ" "ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ"

άλλο σχήμα σκέψης δεν έχεις μωρέεε???

Α μα εσύ έ'εις μαντρί ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ μπρέέέι!!!

Φσςςςςςς σαλάγα ντέι ντέι ντέι!!!





γιδοπροβατζένια είπε...

..με την κουδούνα του Καρουζου και το σφυροδρέπανο στο χέρι....
Καρούζος Φλωράκης συμμαχία
πίσω πουΣτινα κάθαρμα και σε φάγαμε...
να βγάλουμε την ΟΠΛΑ να ξανακαθαρίσει όπως τότε

οι μπαταρίες σας είναι άδειες ζήτω το ΚΚΕ ζήτω ο κομμουνισμός κουφάλες
(το "κουφάλες" το ξέχασε ο ιζι και έχει σημασία)
:-)

Eriugena είπε...

Καλή η πλακίτσα, μόνο αυτή σας έμεινε, τώρα που δεν είστε χρήσιμοι σε κανέναν..πήγαινε να συνέλθεις λίγο, και να ρίξεις νερό στη μούρη σου, και χώνεψέ το καλά..Ο μπαμπάς σου είναι τώρα με τον Μπένυ και την τρόικα, γι'αυτό έχεις να πείς κάτι? όχι βέβαια..συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες. Αλλά το ρεζιλίκι δεν το γλυτώνει κανείς, ούτε υπάρχει καμιά καταγωγή που να σε ξελασπώνει. Το κρύο νερό κάποιοι το φάγανε στη μουρη από το 89-90..και ξεκόψανε με τους μπαμπάδες και τις μαμάδες. Δεν είναι αργά και τώρα, δεν είναι ποτέ αργά..Και σκελετούς στις ντουλάπες έχουν και οι "αυτόνομοι". Τι νόμιζαν δηλαδή? ότι θα είναι μια ζωή στο απυρόβλητο, τα "παιδιά"? Γεράσατε ρεεε,.... και σεις γεράσατε μαλάκες.
Φάτε Μπενυ τώρα..

κουκουρούζος είπε...

πισω ρε ανάρχες φλώροι.
Ζητω Ο ΚΚΕαρούζος
Ζητω ο Λένιν
Ζητω ο Σταλιν
Ζήτω!

Eriugena είπε...

Εγώ δε διαβάζω ποτέ Ριζοσπάστη, ενώ βλέπω εσείς τον ξεκοκαλίζετε..
Λάθος, λάθος, που μίλησα άσχημα για τη ψυχανάλυση...γρήγορα εκεί παιδιά, ίσως να το λύσετε το θέμα σας με το μπαμπά.

Ανώνυμος είπε...

ωωωωωωω σύντροφε!

Ονειρμός είπε...

@Ονειρμός

Με τον ''αντισταλινισμό'' γίνανε πολλοί παιχνιδάκια του αστικού Λόγου. Εσείς που είστε τόσο ευαίσθητοι σε τέτοια ζητήματα, σε τέτοιους ''εγκλωβισμούς στο νοηματικό πλαίσιο του αντιπάλου'', επιμένετε να μη βλέπετε πως ο μόνος που μιλάει για ''σοβιετική μούχλα'' ελληνικό σοβιετικό δημόσιο κλπ είναι οι ΑΣΤΟΙ. Τουλάχιστον δεν βλέπω να υπάρχει μια επιχειρηματολογία, για το πώς ασκώντας κριτική στο ''Στάλιν'' μπορεί ταυτόχρονα κανείς να πάρει ''μέτρα προστασίας'' από τον κυρίαρχο λόγο. ΑΥΤΟ θα έπρεπε να σας απασχολεί. Πώς αρθρώνεται μια σκληρή κριτική στην ΕΣΣΔ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ από τον κυρίαρχο λόγο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μπορεί να την οικειοποιηθεί και απορροφήσει έτσι άκοπα ο αντίπαλος.
Ρε μάγκες, γράψτε τίποτα χρήσιμο για την ΕΣΣΔ, κάντε καμιά ανάλυση της προκοπής, μας έχετε γεμίσει με αντισταλινική σαβούρα εσείς, και υπερσταλινική σαβούρα οι άλλοι στο παρελθόν. Ξεκουνηθείτε. Τα μικρά μικρομέγαλα Εγώ του Στίρνερ μπορούν να νιώθουν ότι τηρούν ίσες αποστάσεις, αλλά αυτό που έχουν δώσει στο ΛΑΟ, ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ, ΚΟΓΝΙΤΑΡΙΑΤΟ, και όπως θέλετε πείτε το, είναι μια ΣΚΑΤΟΥΛΑ μεγάλη, ένας ΠΑΧΤΩΛΟΣ λόγια, δοκιμιάκια, ευφυολογήματα, σκέψεις περί ανέμων και υδάτων σε εκπομπές ή ''σκηνές'' με πολύχρωμους φωτισμούς.
Όταν ο μαρξισμός γινόταν ΥΛΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ των μαζών, κάποιοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους πιο κοντά στις μάζες και λιγότερο γραφειοκράτες, συζητώντας σε λέσχες με άλλους 20 διανοούμενους φίλους τους!!!
Ωραία, τον αποδομήσατε το μαρξισμό, το σοβιετισμό, κ.ο.κ, με τα εύκολα λόγια σας. Ποιό ΕΡΓΑΛΕΙΟ έχετε ΕΣΕΙΣ να παραδώσετε, πιο πυρηνικό, μαζικό πολιτικο-πολεμικό όπλό, σε αυτόν που πεινά, στον μισθωτό δούλο, σε αυτόν που δε βλέπει στην ανατολή της εποχής του θηριώδους ''καπιταλιστικού ρεαλισμού'' να έχει καμία ελπίδα.
Πιο ΕΡΓΑΛΕΙΟ, Ποιό ΟΠΛΟ μαζικής καταστροφής της αστικής τάξης, έρχεται να αντικαταστήσει τον πεπαλαιωμένο μαρξισμό;
Το ΚΕΝΟ, τα ευφυολογήματα, οι πνευματώδεις ατάκες, οι εξυπνάδες, τα περιοδικά για τα δικαιώματα των ζώων και τη χορτοφαγία. ΜΑΣ ΣΩΣΑΤΕ.Ευτυχώς που έχουμε τα μικρά σας πολύχρωμα τετραδιάκια, ''οδηγούς για δράση''.


Έσεται ήμαρ είπε...

Παράξενο πλάσμα ο άνθρωπος...
Πόσο εύκολα τον εκτροχιάζει και τον τυφλώνει το πιοτό κι η ιδεολογία...
Έτσι που μπεκρουλιάζοντας να δηλώνει με την ασφάλεια της μεγάλης χρονικής απόστασης οπαδός του Στάλιν χωρίς να συναισθάνεται πως θα ήταν μάλλον από τους πρώτους που θα στέλνονταν για συμμόρφωση σε κάποιο ειδικό σστρατόπεδο ή ίδρυμα αν τυχόν το ίνδαλμά του ανασταινόταν.
Ίσως όμως αυτό να εύχεται καταβάθος ο ανερμάτιστος.
Να έρθει κάποιος Σιδερένιος Άνθρωπος να τον διατάζει και να τον βάλει επιτέλους σε μια σειρά, σε μια τάξη...




Ξυπνημός είπε...

Καλά τα Ονειρέματα και το πιοτό μα κι η Νηφάλια Λογική Σκέψη καλύτερη.

Σου στέκει δηλαδή λογικά ρε μάγκα Ονειρμέ ότι το Μαρξισμό με τη τόση του δύναμη στο λαό και την εργατική τάξη τον αποδομήσανε κάποιοι σαλονάτοι διανοούμενοι που δεν είχανε να προσφέρουνε παρά σκατούλες?

Οιι μεγάλες ιδέες τρώγονται έτσι λάχανο από ανθρώπους που όπως τους λες είναι τιποτένιοι?

Ή μήπω πιο εύκολα ξεφτιλίζονται οι μεγάλες λαϊκές ιδέες από τους οπαδούς τους και τους επίσημους διανοούμενούς τους, που τηρούν το γράμμα ίσως αλλά όχι το πνεύμα και την ουσία και που στο όνομα αυτών των ιδεών κάνουν αίσχη για να υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα?

ΠΟΙΟΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ ΤΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ μάγκα Ονειρμέ που θέλεις κι αναλύσεις τρομάρα σου?

ΠΟΙΟΙ ΞΕΦΤΙΛΙΣΑΝΕ ΤΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ? Ο ... Καστοριάδης κι ο ... Στίνας, ή η σταλινοσοβιετική νομενκλατούρα που αντί να διαπαιδαγωγεί τη σοβιετική νεολαία με τις ιδέες του Μαρξισμού, την έβαζε ν' αποστηθίζει τσιτάτα και ποιήματα του Στάλιν, να λέει μια-δυο φρασούλες από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και άλλες τρεις-τέσσαρες από το Κράτος κι Επανάσταση, για ναα ξαναγυρνάει δουλικά στην αποστήθιση του Στάλιν?

ΠΟΙΟΣ έκανε ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ τα μυαλά της σοβιετικής νεολαίας, ο ... Ντεμπόρ κι ο ... Παπαϊωάννου, ή οι αηδίες που της σερβίρανε οι καθεστωτικοί διανοούμενοι του Στάλιν και των μετέπειτα ααμόρφωτων κι άσχετων με το Μαρξισμό?

Ε?

Είπες τίποτα?

ΝτεΣτινας είπε...

Και το χειρότερο είναι ότι σήμερα , τώρα που βρισκόμαστε στα προθυρα μιας σοβαρής συγκρουσης η γνωστή τσογλαναρία έχει βγεί στους δρόμους και θερίζει κάθε ικμάδα με τις γνωστές γυμναστικές και την ιδοελογική της ξυλόκαϊνόσουπα.
Θα πετύχουν πάλι;

Λυπάμαι που βλέπω νέους ανθρώπους αλλά και μεγαλύτερους να τους υποστηρίζουν και να τσιμπάνε ξανά και ξανά σε αυτήν την προδοτική αλητεία και την μάτσο συμπεριφορά του "αγωνιστή" του "κρατάτεμε".
Νομίζω ναι, θ πετύχουν....οι κουφάλες μάλλον θα ξανακάνουν τη βρωμοδουλειά.

ΝτεΣτινας είπε...

Πάντως αυτός ο διάλογος ας μείνει.
Φαίνεται το πρόβλημα!
Αυτός που ξεκινάει την κουβέντα περί ΚΚΕ ο ίδιος μετά κατηγορεί την ομήγυρη ότι το θέμα του ΚΚΕ είναι ένα επαναλαμβανόμενο ταμπού.
Επίσης λοιποι περίεργοι(και ύποπτοι) πέφτουν κάτω με το παραμικρό να πάρουν πέναλτι και κάνουν μόνοι τους θέμα.
Το κόλπο του "αντικομμουνισμού" και του "αντισταλινισμού"!
Το πρόβλημα του αυτοκαθορισμού και εδώ. Για να είναι αυτοί κάτι πρέπει κάποιος να ασχολείται μαζί τους και να τους προσδιορίζει αρνητικά.
Εσείς το κάνετε όμως πολύ λιγότερο από άλλους. Θα δείτε ότι η συμπεριφορά είναι πάντα η ίδια και εδώ και αλλού και όλη η κουβέντα γίνεται για να καταλήξουμε στο φάντασμα του "αντικομουνισμού".
Μετα τα γνωστά φασιστικά και χυδαία που συνήθως τριγυρνούν γύρω από την συνουσία.
Το αποκορύφωμα έρχεται με ένα ομιχλώδες αίτημα για κριτική "ανάλυση" της ΕΣΣΔ.
Ως τί;
Το κοπιάρω για να το χρησιμοποιήσω και στις μελέτες μου με τίτλο Αλκοολισμός και Ιδεολογία.
(γενικά το αλκοόλ προκαλεί μια σωματική κατάσταση που τριγυρίζει εκεί χαμηλά)
Χαιρετώ και σας ευχαριστώ, είστε ώρες ώρες ζωντανό εργαστήριο, κι αν καμιά φορά τα πειράματα ξεφεύγουν δεν πειράζει, αξίζει τον κόπο

Ονειρμός είπε...

@Ξυπνημός

Ναι είπα. Ο Καστοριάδης είναι ένας κλεφτάκος του Γκουαταρί και της αντιλακανικής αντιψυχιατρικής γενικά, αλλά και κλεφτάκος πολλών άλλων. Ο Ντεμπόρ επίσης. Τα είδωλά σας (κάτι Μπωντριγιάρ κλπ) δεν κάνουν ούτε για κωλόχαρτο της κυβερνητικής, της θεωρίας συστημάτων, και των Ντελέζ-Γκουαταρί. Αυτό που θεωρείται κριτική στο μαρξισμό μπορεί να είναι κριτική του καφενείου, τονίζοντας τα πράγματι πιο αδύναμα σημεία αλλά μέχρι εκεί, και μπορεί να είναι συγκροτημένη αιτιολογημένη κριτική που δίνει και κάτι θετικό, και δεν καταστρέφει απλά.
Όσον αφορά την ΕΣΣΔ, υπήρχε μία μειοψηφία που έκανε δουλειά, και με διαφορετικές εμφάσεις από τα της κυρίαρχης εκεί ιδεολογίας (έχουμε κράτος, έχουμε κυρίαρχη ιδεολογία).Ο Τurchin, από τους πατεράδες της κυβερνητικής, ανδρώθηκε εκεί. Ο Bogdanof ο γνωστός, επίσης ''πατέρας'', επίσης. Ο Βιγκότσκυ είναι διεθνώς αναγνωρισμένος (αυτός είναι και ο μόνος που σέβονται κλπ). Υπήρξε περιθωριακά μια καλή γραμματεία που συναπαρτίζεται και από άλλους, που την ωθούσε η αναγκαιότητα να σχεδιαστεί μια ολόκληρη οικονομία, επιτυχημένα ή αποτυχημένη, και όχι η αγωνία πχ του Lyotard να κοινωνικοποιηθεί η γνώση.
Συμπερασματικά: Εκτός από τους Φουκώ και Ντελέζ-Γκουαταρί και μερικούς άλλους στα περίχωρα αυτών μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται στα περίχωρα, και την παλιά Ιταλική Αυτονομία, οι υπόλοιποι είναι καλοί για περιόδους ''ομαλότητας'' και αν δε βρισκόμαστε σε εμπόλεμη ζώνη, και για περιόδους κρίσης, για να σκουπίζουν οι αστοί τον παχουλό κώλο τους.
Άσε ποιός ξεφτίλισε το μαρξισμό, και πες μας αν έδωσαν τίποτα πρακτικά χρήσιμο στο κίνημα όσοι ιεροποιείς εσύ.

Ατάκες, ευφυολογήματα, σεμινάρια με πούρα, κάποιες καλές γενεαλογίες, τίποτα στη πρακτική πολιτική.

Αδιάφορο για σένα το ζήτημα ''υλική δύναμη των μαζών''. Ε βέβαια, γιατί εκεί τα αστεράκια του αντιμαρξισμού-αντισοβιετισμού μετά το 1960 παίρνουνε ΜΗΔΕΝ.

Αυτό που λέω είναι, ότι εκτός από το να γκρεμίζεις, πρέπει και να χτίζεις.

Η ΕΣΣΔ έχει γκρεμιστεί, αυτοκαταστραφεί αλλά και ανατραπεί ταυτόχρονα, πολύ καιρό τώρα. Εσείς επιμένετε να γκρεμίζετε ένα φάντασμα. Τώρα το ποιός πίνει και τί πίνει, ποιός κοιμάται και ποιός ξυπνά, να τα πεις σε κανένα κωλοχανείο ή σε κανένα γήπεδο, όπου συχνάζουν πολύ σύντροφοι.

Το μυαλουδάκι σου επίσης λειτουργεί χειρότερα από σοβιετικό λάντα, αφού υπάρχουν δύο modes, αντισοβιετισμός-σοβιετισμός. Άλλα είπα στο σχόλιο, βλάκα. Είπα ότι μια χαρά πρέπει να γίνει σφοδρή κριτική, αρκεί την προβληματίζει πώς οριοθετείται από τον αστικό Λόγο.



Ονειρμός είπε...

@ΝτεΣτίνας

Μια ανάλυση τύπου Μπετελέμ με σύγχρονους όρους και μεθοδολογικά εργαλεία, μια ανάλυση τύπου Wolf-Resning αλλά με πολύ μεγαλύτερο θεωρητικό βάθος, όμως με τουλάχιστον αυτή τη κριτική στάση. Όχι μια στα πεταχτά ''ανάλυση'' τύπου Chomsky.

Ονειρμός είπε...

Παπαιωάννου: πολύ καλός για να σε βάλει σε σκέψεις. ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ. Αν μπορεί να ασκηθεί πολιτική με Παπαιωάννου, πάω πάσο.

ΝτεΣτινας είπε...

Εχεις εκνευριστεί κι εσυ πανεπιστήμονα;

Η φυσική ιστορία της ακαδημαικής μαλακίας μπροστα στα μάτια μας.
Μαλακιστήρια των βιβλιοθηκών που αραδιάζουν ονόματα και μας λένε με βεβαιότητα ποιοι πάνε "ως ένα σημείο" και ποιοι όχι....
Τι να πεις;.......
ρε κάτι ψώνια που φυτρώνουν σα τα λάχανα...ρε μια φόρα που την έχουν...

Τελος πάντων η συμβουλή μου είναι η παλιά καλή που λέει:
το σκοπευτικό από το περίστροφο σου λιμαρέ το...μη ρωτάς γιατι....
ξέρεις το γιατί.....

*Ο Τurchin δεν ήταν παιδεραστής;

HollowSky είπε...

Καλημέρα σας,

τι κάνουμε; Κοιμηθήκαμε καλά; Ξυπνήσαμε καλά;

Ρίξαμε κ-ρ-ύ-ο νερό στο προσωπό μας;

Μπράβο, όλα καλά.

Καλή συνέχεια.

:-)

εγγόνι ήρωα της 3ης Διεθνούς είπε...

"Μοβ από φτώχεια χωρίς έλεος μοβ από Λένιν."

Ιανουάριος 1989



-Για να μη λέμε κι ό,τι θέλουμε...

Ολαλά είπε...

http://belleviefacile.blogspot.gr/2010/07/blog-post_15.html

http://belleviefacile.blogspot.gr/2011/01/interview.html

http://belleviefacile.blogspot.gr/2011/07/bob-dylan-flash-960-fm.html

http://agathodaimon.eu/blog/item/29-liberal-gate

Eriugena είπε...

Ότι κάποτε ήμασταν και μαλάκες εύπιστοι, ή απλά και μακριά νυχτωμένοι, κάποιοι, δεν ανανεώνεται από την δική σου τωρινή μαλακία αγαπητό τρόλ..Δεν μπορώ δε, στην ανωνυμία σου να διακρίνω αν είσαι απο δω, απο κεί, ή απο παραπέρα..αλλά μόνον ότι είσαι ένα τρόλ που ενημερώνει τους φιλοπερίεργους αναγνώστες για την ευπιστία, και την άγνοιά μας, ή έστω "μου"...Μπράβο συγχαρητήρια. Και για να πω και του στραβού το δίκιο δεν είχε και τόσο άδικο ο άλλος "αποκλεισμένος", απο το καθωσπρέπει "αντισταλινικό" τρολ-βόθρο, επαναοπλισμένος Lenin, όταν σας περιέλουζε με τα μπινελίκια του, όταν άρχισε να σας χαλά την μανεστρούλα.. και φυσικά παρανόησε και αυτός, αλλά τι να κάνει ο άνθρωπος με τόση ανωνυμία που του έπεσε στη μούρη, εκείνες τις ωραίες εποχές που απο την κάτω πλατεία κάνατε ότι δεν ακούτε τα χρυσαυγο-ουρλιαχτά στην "πάνω πλατεία"..

Άουτς! Τσούζει! είπε...

Η χυδαιότητα και ο ξύλινος λόγος δεν έχουν τέλος, από τα κάθε λογής πολιτικά λαμόγια και τους απατεώνες του «δημοκρατικού τόξου». Τα «Άκρα» είναι πιο ξεκάθαρα: Τα ΚΔΟΑ της Χ.Α., θέλουν να κυριαρχήσει η δικτατορία του κόμματος διά της παπΆριας φυλής. Τα zobi του σταλινισμού θέλουν να κυριαρχήσει η δικτατορία του κόμματος διά της δικτατορίας του προλεταριάτου. Είναι γεγονός ότι όταν παρατηρείς λαούς που λατρεύουν και θαυμάζουν τον Führer ή τον Πατερούλη, δυσκολεύεσαι να ταξινομήσεις την ηλιθιότητα και την εθελοδουλεία, παρόλο που οι φρικαλεότητες που έχει παράξει και συνεχίζει να παράγει, η κάθε δικτατορία και ο ολοκληρωτισμός, έχουν ταξινομηθεί με χειρουργική ακρίβεια από τις κάθε λογής επιστήμες. Δεν το έχω κρύψει εξάλλου ότι θεωρώ πως υπάρχουν και καλοί φασίστες και σταλινικοί: Οι νεκροί.

ΑΠΟ ΕΔΩ :
http://agathodaimon.eu/blog/item/26-1_36-kg-democracy

Eriugena είπε...

Χααχα!
Αυτό που δεν ειδες είναι οτι ο παραπάνω άνθρωπος, συνεχίζει να έχει αυτές τις απόψεις, με τις οποίες διαφωνώ θεμελιακά-βασικά, και με τον οποίο ήδη σήμερα είχαμε μια ξεκάθαρη αντιπαράθεση στο μπλόγκ μου, τον "Αυτοκαθορισμό". Η διαφορά είναι ότι αυτή η αντιπαράθεση ήταν και είναι ανοιχτή, χωρίς να αποκλείουμε και την προσωπική ρήξη, αφού τον ξέρω απο τότε που είμασταν "παιδιά", αλλά και χωρίς να την επιδιώκουμε, ενώ εσυ εδώ κάνεις τρολάρισμα επαγγελματικό και φτηνιάρικο..
Για την "άνω πλατεία" πες μας..

ΧΑΡΤΟΣΑΚΟΥΛΕΣ είπε...

https://www.youtube.com/watch?v=TSPk1UxD0G4

izi είπε...

Πάμε όλοι μαζί.....ε-ε-εκδρομη

\
\
\
\
\
\
....γίναμε εδώ πέρα "εξαήμερη".



ΛΥΓΚΕΑΣ είπε...

Το να ασχολείται κάποιος με την γελοιότητα δεν του προσδίδει τίποτα, αντιθέτως ,χάνει. Αποφάσισα να να γράψω ένα σχόλιο,μετά από σκέψη είναι η αλήθεια ,διότι κάποιοι πού είναι αμετανόητοι ,χρειάζονται απάντηση.
ERIUGENA και Αγαθοδαίμωνα,
Οι σταλινιλοί ενέχονται για δύο εγκλήματα : 1.για το ότι έσφαξαν τους ίδιους τους συντρόφους τους κα τον λαό τους με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο.
25.000.0000 και βάλε άφησε παρακαταθήκη ο σταλινισμός στη χώρα του
2.διότι διέφθειραν την ιδέα του κομμουνισμού καπιλεύοντας και βιάζοντας τα πάντα ,σκοτώνοντας έτσι την ελπίδα για ένα διαφορετικό μέλλον του κόσμου.
Είναι δηλαδή φονιάδες και προδότες συνάμα. Το "καλύτερο" μείγμα. Συναγωνίζονται δε τους φασίστες επάξια ,αν και οι φασίστες δεν είναι προδότες.
Όσοι στο παρόν τώρα υποστηρίζουν αυτήν την ρυπαρότητα,να γνωρίζουν ότι δικαιώνοντας τα εγκλήματα και την προδοσία είναι σαν να μετέχουν σε αυτά, αν και ετεροχρονισμένα και ανάλογα θα κριθούν . Μπορούν να έχουν ως άλλοθι το ότι είναι γελοίοι αλλά και η γελοιότητα έχει ένα τέρμα.
Eriugena και Αγαθοδαίμωνα,
πηγαίνετε και με καμιά γυναίκα, δεν βλάπτει,αντιθέτως φρεσκάρει την μνήμη και τις ιδέες αλλά κυρίως σταματά μαχαίρι την κτηνοβασία επι των ιδεών!!!

izi είπε...

Οχχχχχχι ρε γαμώτι...

Αντικαπιταλισμός! είπε...

Ο παρατηρούμενος "επανοπλισμός" του σταλινισμού παράλληλα με τον "επανοπλισμό" του ναζισμού στις μέρες μας, ημέρες κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, αποδείχνουν περίτρανα ότι τόσο ο ναζισμός όσο και ο σταλινισμός αποτελούν την έσχατη καταφυγή αυτού του συστήματος όποτε κλυδωνίζεται.

Μέσα από τον "επανοπλισμό" του σταλινισμού και του ναζισμού, δηλαδή, το καπιταλιστικό σύστημα "επανοπλίζεται" φορτώνοντας το κοινωνικό πεδίο με τη δόση Πρωτογενούς Απολυταρχισμού που είναι αναγκαία για την επιβίωσή του (του καπιταλιστικού συστήματος, εννοείται!) όταν πολλαπλασιάζονται οι ρωγμώσεις και αμφισβητείται πλατύτερα η ιδεολογία του.

Απολύτως απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχει αυτός ο ελιγμός, είναι βεβαίως η αναθέρμανση της Πίστης στον Πρωτογενή Απολυταρχισμό δια μέσου της ιδεολογικής δικαιολόγησης και δικαίωσής του. Να για ποιο λόγο εμφανίζονται στις μέρες μας πρόθυμοι απολογητές τόσο του ναζισμού όσο και του σταλινισμού, απολογητές δηλαδή των ιστορικών εγκλημάτων τους δια της υποβάθμισής τους και της ανάδειξης, σαν δήθεν σημαντικότερου σημείου εστίασης της προσοχής μας, των υποτιθέμενων επιτευγμάτων τους.

Εδώ είναι οπωσδήποτε εντελώς χαρακτηριστικό - και επιπλέον απόδειξη ότι μέσω αυτού του "επανοπλισμού" επιχειρείται ο "επανοπλισμός" του κλυυδωνιζόμενου καπιταλισμού - ότι ως θαυμαστά επιτεύγματα (τόσο του ναζισμού όσο και του σταλινισμού) προβάλλονται από τους ένθεν και ένθεν απολογητές του Πρωτογενούς Απολυταρχισμού μια σειρά από βιοτεχνολογικής φύσης επιτυχίες: κατασκευή μεγάλων έργων, δρόμων, φραγμάτων, ηλεκτρικών δικτύων, εργοστασιακών πλεγμάτων, με κορυφαίο και στις δυο πλευρές το στήσιμο μιας θηριιώδους πολεμικής μηχανής.

Ο "επανοπλισμός" του σταλινισμού και ο "επανοπλισμός" του ναζισμού στις μέρες μας αποτελούν, επομένως, τις δυο μορφές μέσω των οποίων προσδοκάται η ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ του κλυδωνιζόμενου καπιταλισμού: έχοντας περάσει αυτός στο παρασκήνιο, εξαιτίας της ολοένα και πλατύτερης αμφισβήτησής του, εξαπολύονται στο προσκήνιο οι δυο αυτές μορφές του Πρωτογενούς Απολυταρχισμού ούτως ώστε να μην καταληφθεί αυτό από τον αντικαπιταλισμό.

Με λίγα λόγια:

Συνεπής αντιναζισμός είναι ο αντισταλινισμός.

Συνεπής αντισταλινισμός είναι ο αντιναζισμός.

Συνεπής αντικαπιταλισμός σημαίνει αντισταλινισμός και αντιναζισμός.


cotton crown είπε...

Εριουτζένα, Όλο το κόλπο στο οποίο και παριστάνεις ότι τσίμπησες-γιατί για ντιπ μαλάκας δε φαίνεσαι- είναι να παρουσιάζεται σαν παράδοξο το προφανές.
Στην περίπτωσή μας δηλαδή η ταυτότητα αντικαπιταλισμού αντιολοκληρωτισμού. (βλ. το σαφες σχόλιο του αντικαπιταλιστή παραπάνω)
Κι αυτό γιατί ο καπιταλισμός σερβίρει τον αντιολοκληρωτισμό για να νομιμοποιήσει τον δικό του (ολοκληρωτισμό)
Οπότε κάτι μαλάκες επαναστάτες του (χοντρού)κώλου-δεν το λέω για σένα μην το πάρεις προσωπικά-συγχίζουν όσους εναντιώνονται στον ολοκληρωτισμό του Χίτλερ ή του Στάλιν με τα γκόλντεν μπόις των αγορών.
Λάθος!
Τα γκόλντεν μπόις των αγορών έχουν τον Χίτλερ και τον Στάλιν σε εικονίτσα κάτω από το μαξιλάρι τους και υποκρίνονται κάθε πρωί.
Λένε ψέμματα, ξύπνα χαζούλη, προβοκάτσια...διπλομπλόφαααααα!
Αυτοί που κάνουν την βρομοδουλειά, αριστερίζοντες κατά βάση, απατεώνες, σας έχουν μπερδέψει κι έχετε πατήσει την μπανανόφλουδα με τους δήθεν διχασμούς τους.
Εσύ ακούγεσαι λιγάκι της ζωής, όχι σαν τα ξερόλικα άζωα της βιβλιοθήκης που χάνονται στην σκόνη των σελίδων...
Νομίζω ότι κάτι παριστάνεις ή κάποιος σε πείραξε ή είσαι στο μέσο μιας παράστασης ή έχεις προβλήματα ταυτότητας-κυρίως λόγω πατέρα, επαναλαμβάνεις συνεχώς περί πατροκτονίας- η ...."τα βράχια της καθημερινότητας" που λεγε κι ο φίλος σου ο Μαγιακόφσκι ή κάτι τελος πάντων.

Έχεις στιγμές που είναι φανερό ότι δεν είσαι μαλάκας και στιγμές που είναι φανερό ότι τον παριστάνεις.
Αυτές οι τελευταίες είναι και οι καλύτερές σου
Μη χαθούμε!

Σταράτα λόγια είπε...

Εγώ πάντως αυτό που κατάλαβα είναι πως
με αφορμή το ότι ο Μπαμπασάκης τρούπωσε στην αυλή του Βενιζέλου,
βρήκανε την ευκαιρία να την πέσουν στους dangerfew (που έχουνε να μιλήσουν κοντά 10 χρόνια με τον Μπαμπασάκη) κάποιοι που μέχρι πέρσι ήτανε κολλητοί του, τον θαυμάζανε, συνομιλούσαν φιλικότατα μαζί του, τον συνέχαιραν για τα γραφόμενά του και μάλιστα του αφιερώνανε μέχρι και ποιήματα!!!

Ε, αυτό το πέσιμο, αν δεν λέγεται χοντρά απωθημένα και βαριά κόμπλεξ, λέγεται πολύ απλά χυδαιότητα.

Eriugena είπε...

Πουστράτα λόγια..
Ή είσαι ο Μπαγασάκης οπότε άντε γαμήσου.
Ή δεν είσαι ο Μπαγασάκης οπότε άντε γαμήσου.
Αν δε, είσαι πρωην αυλικός του
άντε και γαμήσου.

ΛΥΓΚΕΑΣ είπε...

Eriugena είπαμε,

ησύχασε, ξέρουμε τι είστε. Μην αποκαλύπτεσαι. Εγκληματίες, προδότες,και ηλίθιοι σε ένα. Γράψτε κανένα ποιήμα στον "πετερούλη".

izi είπε...

Ευχαριστούμε τα αγρια αγόρια για την κοκορομαχία.
Συμβάλαμε το δυνατόν!
Κλέινουμε τα σχόλια εδώ και πάμε παραπάνω.
Η εξαήμερη τελειώνει. Δεν βλέπω σεξ στον ορίζοντα και τα αγοράκια πάλι....

Εριουτζένα μπερδέυεσαι με τα πίτουρα των κομμουνιστών και σε τρώνε οι τρολοκότες ....και εύκολα.
Κομμουνιστής δεν είσαι.
Τι τα θές;

Λυγκάια τρια σε ένα κομμουνιστές:εγκληματίες προδότες ηλίθιους, βρίσκεις σπάνια στην Ελλάδα.
Αυτά μονο "στο φρούριο της ειρήνης".Εκεί είναι μάλλον κανόνας.
Στην ελλάδα βρίσκεις συχνότερα μονοδιαστατα ηλίθιους. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν και οι ίδιοι μιλώντας για την ιστορία και τα λάθη τους, όλο τους την έσκαγαν οι κακοί...τους πιστεύω!
(ε όχι και εντελώς)

=========
end here!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ετικέτες

1000 ρέγγες (7) 1100 (1) 1789 (2) 1837 (1) 1846 (1) 1848 (1) 1850 (1) 1871 (1) 1900 (2) 1907 (1) 190cm (4) 1917 (12) 1919 (1) 1936 (2) 1939 (1) 1940 (1) 1943 (2) 1944 (1) 1946 (1) 1947 (1) 1950 (2) 1952 (1) 1957 (1) 1965 (3) 1967 (1) 1968 (5) 1969 (1) 1978 (2) 1980 (1) 1983 (1) 2003 (1) 2006 (1) 2008 (9) 2015 (1) Α. Μπορντίγκα/A. Bordiga (1) Α. Σβιατόγκορ/А. Святогор (1) Α.Ι. (7) Α.Κέννυ/A. Kenny (1) Α.Κοντ/A.Comte (1) Α.Ντ.Μονκρετιέν/A.de Montchretien (1) αγάπη (5) Αγγλία (3) Αγία Πετρούπολη (1) Αδάμ Σμιθ/Adam Smith (9) Αθήνα (13) Αιδ. Μπίλι/Rev Billy (1) Άινσταϊν (1) Αισχύλος (1) Άκης Πάνου (1) Ακρόπολη (2) Αλαίν Καγιέ/Alain Caillé (1) Άλαν Τιούρινγκ/Alan Turing (2) Άλασνταιρ Μακιντάιρ/Alasdair MacIntyre (1) Αλβέρτος ο Μέγας (1) Αλέκα Παπαρήγα (1) Αλέξανδρος Κοζέβ/Alexandre Kojève (2) Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1) Αλέξανδρος Σμέμαν/Александр Шмеман (1) Αλέξανδρος Σοκούροφ/Алекса́ндр Соку́ров (1) Αλέξανδρος Τομπάζης (1) Αλέξανδρος Τρόκκι/Alexander Trocchi (1) Αλεξάντερ Μπέρκμαν/Александр Беркман (3) Αλέξης Ασλάνογλου (2) Αλέξης Καλοφωλιάς (1) Αλέξης ντε Τοκβίλ/Alexis deTocqueville (3) αλήθεια (27) Αληthεια (2) Αλκιβιάδης (1) αλλοτρίωση (61) Αλμπέρ Καμύ/Albert Camus (2) Άλμπερτ Σπέερ/Albert Speer (2) Άλμπερτ Φίνεϊ/Albert Finney (1) Αλμπέρτο Καβαλκάντι/Alberto Cavalcanti (2) Άλμπρεχτ Ντύρερ/Albrecht Duhrer (1) Άλντους Χάξλεϊ/Aldus Haxley (1) Αλταμίρα (6) Αλφειός (1) Αναξίμανδρος (1) ανάπτυξη (17) αναρχισμός (10) Ανδρέας Εμπειρίκος (1) Ανδρέας Παπανδρέου (1) ανθρώπινα πιράνχας (32) ανθρωπολογία (1) Άννα Άρεντ/Hannah Arendt (8) Άννα Ιβάνοβνα Μπελιάι/Анна Ивановна Беляй (1) Άννα Κοκκίνου (1) Ανρί Ντεμπριγιώ/Henry Debrillaut (1) Ανρί Λεφέβρ/Henri Lefebre (4) Ανρί Μισώ/Henry Michaux (2) Άνσελμ Γιάπε/Anselm Jappe (1) Άνταμ Κέρτις/Adam Curtis (1) Αντίνοος (1) Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ/Antoine de Saint-Exupéry (1) Αντρέ Κερτέζ/André Kertész (1) Αντρέ Ορλεάν/André Orléan (5) Άντυ Γουώρχολ/Andy Warhol (2) Αντώνης Κουτρουμπής (1) αξία (13) Άρβο Περτ/Arvo Pärt (2) Αργυριάδης-Καλούμενος-Μπάτσης (1) Άρης Αλεξάνδρου (3) Άρης Κωνσταντινίδης (1) Άρης Μπερλής (1) Άρθουρ Λένινγκ/Arthur Lehning (1) Αρθούρος Σοπενχάουερ/Arthur Schopenhauer (3) Αριστοτέλης (14) Άσγκερ Γιόρν/Asger Jorn (21) Άυν Ραντ/Ayn Rand (3) Αφρική (2) Β. Γκ. Ζέμπαλντ/W. G. Sebald (2) Β.Α. Μότσαρτ/W.A/ Mozart (1) Βαγγέλης Αρτέμης (2) Βαλεντίν Βολόσινοφ/Валенти́н Воло́шинов (1) Βάλτερ Μπένγιαμιν/Walter Benjamin (6) Βανς Πάκαρντ/Vance Packard (2) Βασίλης Ηλιακόπουλος (2) Βασίλης Στρατιώτης (1) Βενετιά (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent Descombes (16) Βέρνερ Χέρτσογκ/Werner Herzog (1) Βερολίνο (3) βία (20) Βιετνάμ (2) Βίκτωρ Μπούλλα/Виктор Буллаa (1) Βίκτωρ Ουγκώ/Victor Hugo (1) Βίκτωρ Σερζ/Ви́ктор Киба́льчич (1) Βίκτωρ Σκλόφκσι/Ви́ктор Шкло́вский (3) Βίκτωρ Φρανκλ/Victor Frankl (2) Βίλεμ Φλούσερ/Vilem Flusser (1) Βίνσεντ Μπράουν/Vincent Browne (1) βιοτεχνολογία (6) Βλαδίμιρος Λένιν/Влади́мир Ле́нин (6) Βλαντίμιρ Μαγιακόφκι/Влади́мир Маяко́вский (2) βοηθήματα μνήμης (11) Γαλλία (8) Γένεσις (1) Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (4) Γερμανία (9) Γιάννηδες (1) Γιάννης Γρηγοριάδης (9) Γιάννης Ισιδώρου (4) Γιάννης Κάτρης (1) Γιάννης Πεδιώτης (3) Γιάννης Ρίτσος (3) Γιάννης Σκαρίμπας (3) Γιάννης Τσέγκος (1) Γιόζεφ Μπλοχ/Joseph Bloch (1) Γιόζεφ Ντίτζγκεν/Josef Dietzgen (1) γιορτή (18) Γιούργκεν Χάμπερμας/Jurgen Habermas (2) Γιόχαν Γκριμονπρέ/Johan Grimonprez (1) Γιόχαν Χουιζίνγκα/Johan Huizinga (3) Γιώργος Γαϊτάνος (1) Γιώργος Μακρής (1) Γιώργος Νικολαΐδης (1) Γιώργος Σεφέρης (2) Γιώργος Χαντζής (1) Γκ. Κ. Τσέστερτον/G.K. Chesterton (5) Γκ. Ράιλ/G. Ryle (1) Γκαίτε/Goethe (1) Γκέοργκ Ζίμελ/Georg Simmel (4) Γκετζ Άλυ/Götz Aly (1) Γκι Αμπέιγ/Guy Abeille (1) Γκίλμπερτ Ράιλ/Gilbert Ryle (2) Γκιόργκι Λίγκετι/György Ligeti (1) Γκιόργκι Λούκατς/György Lukács (4) Γκουίντο Καβαλκάντι/Guido Cavalcanti (1) Γκυ Ντεμπόρ/Guy Debord (23) Γκύντερ Άντερς/Günther Anders (9) γλώσσα (21) Γουάλας Στήβενς/Wallace Stevens (1) Γουδή (1) Γουίλιαμ Ήγγλετον/William Eggleton (1) Γουίλιαμ Μπάροους/William Burroughs (2) Γουίλιαμ Σαίξπηρ/William Shakespeare (3) Γούντι Άλλεν/Woody Allen (1) Γρηγόρης Βαλτινός (1) Δανία του Βορρά (2) Δανία του Νότου (5) Δελφοί (1) Δέσποινα Ζευκιλή (1) Δημήτρης Δημητριάδης (1) Δημήτρης Καραγιάννης (1) Δημήτρις Βεργέτης (1) δημιουργικότητα (8) Διεθνής (1) δικαιοσύνη (12) δοκιμασίες (3) Δουβλίνο (1) Δραπετσώνα (1) δυσφορία (30) Ε. Άνσκομπ/E. Anscombe (4) Ε. Βιλ/E. Will (1) Έ. Λ. Μάστερς / Ε. L. Masters (1) Ε.Ε. Κάμινγκς/E.E. Cummings (1) Ε.Χ. Γονατάς (1) Έζρα Πάουντ/Ezdra Pound (1) εικονική δημόσια σφαίρα (5) εικονογραφημένα κείμενα (10) εκπομπές (58) Ελβετία (1) Έλεν Κέλλερ/Helen Keller (1) Ελένη Ηλιοπούλου (1) Ελένη Μπέλλου (1) Ελευθερία (42) Ελευθεριακός (1) Ελίας Κανέττι/Elias Canetti (1) Εμίλ Μπενβενίστ/Emile Beneveniste (1) Εμίλ Ντυρκέμ/Emile Durkheim (1) Εμίλ Σιοράν/Emil Cioran (1) Έμιλυ Ντίκινσον/Emily Dickinson (2) Εμμανουήλ Καντ/Emmanuel Kant (2) Εμμανουήλ Λεβινάς/Emmanuel Levinas (3) Εμμανουήλ Μουνιέ/Emmanuel Mounier (1) Έντσο Τραβέρσο/Enzo Traverso (1) εξατομίκευση (45) εξέγερση (10) εξουσία (38) επανάσταση (25) επαναστατικός χαρτοπολτός (4) επιβίωση (5) επιστήμη (23) Έρασμος/Erasmus (1) εργασία (23) Ερίκ Σατί/Eric Satie (1) Έρικ Χομπσμπάουμ/Eric Hobsbaum (1) Έρνεστ Γκέλνερ/Ernest Gellner (1) Ερνστ Γιούνγκερ/Ernst Junger (2) Ερνστ Κασσίρερ/Ernst Cassirer (3) Ερνστ Μπλοχ/Ernst Bloch (1) ΕΡΩΔΙΟΣ (1) ΕΣΗΕΑ (2) ΕΣΣΔ (1) Ετιέν Ντε λα Μποεσί/Etien De la Boetie (1) Ευγένιος Ενρικέζ/Eugène Enriquez (1) Ευγένιος Ζαμιάτιν/Евге́ний Замя́тинn (1) Ευγένιος Ιονέσκο/Eugene Ionesco (1) ευρωπαϊκή προοπτική (49) ευτυχία (11) Ζ.-Ζ. Ρουσσώ/J.-J. Rousseau (1) Ζ.-Π. Βουαγιέ/J.-P. Voyer (5) Ζ.-Π. Ντιτέιγ/J.-P. Duteuil (1) Ζ.-Π. Ντυπουΐ/J.-P. Dupuy (1) Ζ.-Π. Σαρτρ/J.-P. Sartre (2) Ζακ Ελλύλ/Jacques Ellul (29) Ζακ Λακάν/Jacques Lacan (6) Ζακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (2) Ζακ Ντεριντά/Jacques Derrida (2) Ζακ Πρεβέρ/Jacques Prévert (2) Ζακ Σαπίρ/Jacques Sapir (2) Ζαν Ιτάρ/Jean Itard (1) Ζαν Μορώ/Jeanne Moreau (1) Ζαν Μπωντριγιάρ/Jean Baudrillard (1) Ζαν-Λυκ Γκοντάρ/Jean Luc Godard (3) Ζαν-Πιέρ Βερνάν/Jean Pierre Vernant (1) Ζαπατίστας (1) Ζάχα Χαντίντ/Zahā Ḥadīd (1) Ζάχος Παπαζαχαρίου (1) Ζεράρ Νταβί/Gerard Davy (1) Ζερμαίν Γκρηρ/Germaine Greer (1) Ζήσης Κοτιώνης (2) Ζήσης Σαρίκας (5) Ζιλ Ντελέζ/Gilles Deleuze (2) Ζιλ Ντωβέ/Gilles Dauve (1) Ζορ Βον/Zohr Vaughan (1) Ζύγκμουντ Μπάουμαν/Zygmunt Bauman (3) Ζυλ Ντωβέ/Gilles Dauvé (3) ζωή (45) Ζωρζ Μπατάιγ/Georges Bataille (1) ηθική (34) ΗΠΑ (19) Θανάσης Σβώλος (1) Θάτσερ/Thatcher (1) θέαμα/spectacle (13) Θένια Κουτρουμπή (1) Θεολόγος Βοσταντζόγλου (1) Θεός (16) Θεοφάνης Μελάς (2) Θεσσαλονίκη (2) Θήοντορ Ρόζακ/Theodore Roszak (1) θλίψη (12) Θοδωρής Χιώτης (1) Θόδωρος Ζιάκας (1) Θουκυδίδης (2) Ι.Θ. Κακριδής (1) Ίαν Χάκινγκ/Ian Hacking (2) Ιβάν Παβλόφ/Ива́н Па́влов (1) Ιβάν Τουργκένιεφ/Иван Тургенев (1) Ίγγα Κρεστενσεν/Inger Christensen (1) ιδρύματα τέχνης (7) ικέτες και ξένιοι (6) Ιλιάδα (1) Ιράν (1) Ισαάκ Μπ. Σίνγκερ/Isaac B. Singer (1) Ισπανία (1) Ισπαχάν (1) ιστορία (41) ισχύς (22) Ιχάμπ Χασσάν/Ihab Hassan (1) Ιωάννα Τσιβάκου (1) Ιωάννης ο Θεολόγος (1) Ιωσήφ Στάλιν/Ио́сиф Ста́лин (2) Κ.Π. Καβάφης (3) Κ.Σ. Λιούις/C.S. Lewis (4) Κάθλην Ρέιν/Kathleen Raine (1) καλλιτέχνες (24) Καλοκαίρι (8) Κάρελ Φουνκ/Karel Funk (1) Κάρεν Κίλιμνικ/Karen Kilimnik (1) Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ/Karl Georg Büchner (1) Καρλ Κορς/Karl Korsch (3) Καρλ Κράους/Karl Kraus (3) Καρλ Μαρξ/Karl Marx (33) Καρλ Πολάνυι/Karl Polanyi (2) Καρλ Σμιτ/Karl Schmidt (1) Καρλομάγνος (1) Κάρολος Δαρβίνος/Charles Darwin (1) Καρτέσιος/Descartes (7) Καταστασιακή Διεθνής/Internationale Situationniste (9) καταστασιακοί/situationnistes (20) Κατερίνα Αθανασίου (1) Κατερίνα Ηλιοπούλου (8) Κέβιν Κέλι/Kevin Kelly (2) Κεν Λόουτς/Ken Loach (1) Κεν Ρόμπινσον/Ken Robinson (1) Κένεθ Γκέργκεν/Kenneth Gergen (1) κενό (18) κεφαλαιοκρατία (37) Κίνα (1) Κλάους Κάρστενσον/Claus Carstensen (1) Κλερ Οζιάς/Claire Auzias (1) Κλωντ Λεβί-Στρώς/Claude Lévi-Strauss (4) Κομμούνα (1) κομμουνισμός (10) Κόνσταντ/Constant Niewenhuys (1) Κοπεγχάγη (1) Κόρα Ντάιαμοντ/Cora Diamond (1) Κορνήλιος Καστοριάδης (9) Κουρτ Βάιλ/Kurt Weil (1) Κουρτ Σβίττερς/Kurt Schwitters (1) κράτος (14) κρίση (32) Κριστιάν Ντελακαμπάιν/Christiane Delacampaigne (1) Κριστίν Λαγκάρντ/Christine Laguarde (1) Κριστόφ Κισλόφσκι/Krzysztof Kieslowski (1) Κρίστοφερ Λας/Christopher Lasch (4) Κροστάνδη (1) κυριαρχία (13) Κωνσταντίνος Καραμανλής (1) Κωνσταντίνος Ματσούκας (1) Κώστας Βάρναλης (1) Κώστας Δεσποινιάδης (4) Κώστας Κολημένος (1) Κώστας Παπαϊωάννου (7) Κώστας Χριστοδούλου (1) Κωστής Βελόνης (1) Κωστής Παπαγιώργης (2) Λ. Βίττγκενσταϊν/L. Wittgenstein (17) Λα Μετρί/ La Mettrie (1) Λάζαρος Αρσενίου (3) Λάκι Λουτσιάνο/Lucky Luciano (1) Λάμπρος Κωνσταντάρας (1) Λάο Τσε/老子 (1) Λαρς φον Τρίερ/Lars von Trier (1) λενινισμός (6) Λεξικό Κριαρά (1) Λεξικό Liddell-Scott (2) Λέο Στράους/Leo Strauss (1) Λεόν Βαλράς/Léon Walras (2) Λέσχη Φιλελεύθερης Ανάγνωσης (1) Λετονία (1) Λετριστές/Lettristes (1) Λέων Σεστώφ/Лев Шесто́в (2) Λέων Τρότσκι/Лев Тро́цкий (3) Λιούις Μάμφορντ/Lewis Mumford (10) λογική (3) Λογιόλα/Loyola (1) Λόγος (26) λογοτεχνία (25) Λονδίνο (3) Λουί Αραγκόν/Louis Aragon (1) Λουί Μαλ/Louis Mal (1) Λουΐ ντε Σαιν Ζυστ/Louis de Saint Juste (1) Λουί Ντυμόν/Louis Dumont (6) Λουίς Αλτουσέρ/Louis Althusser (1) Λουίς Μπουνιουέλ/Louis Buñuel (3) Λουσιέν Μαλζόν/Lucien Malson (1) Λουσίντα και Ντέιβις Μάτλοκ/L & D Matlock (1) Λυγκέας (2) Λωτρεαμόν/Lautréamont (7) Μ. Γκωσέ/M. Gauchet (1) Μάης '68 (1) Μάικ Κέλυ/Mike Kelley (1) Μάικλ Χάρντ/Michael Hardt (1) Μάκης Μηλάτος (1) Μακιαβέλλι/Machiavelli (4) Μάλκολμ Λόουρι/Malcolm Lowry (1) Μάλκολμ Χ/Malcolm X (1) μανιφέστα (65) Μανόλης Λαμπρίδης (1) Μανώλης Αναγνωστάκης (3) Μαξ Βέμπερ/Max Weber (2) Μαξ Ήστμαν/Max Eastman (1) Μαρακές (1) Μάρθα Γκέλχορν/Martha Gellhorn (1) Μαρί ντε Ενζέλ/Marie de Hennezel (1) Μαρίνα Τσβετάγιεβα/Мари́на Цвета́ева (3) Μάρσαλ Σάλινς/Marshall Sahlins (5) Μαρσέλ Μαριέν/Marcel Mariën (1) Μαρσέλ Μως/Marcel Mauss (1) Μαρσέλ Ντυσάν/Marcel Duchamp (1) Μάρτζορι Πέρλοφ/Marjorie Perloff (1) Μάρτζορι Ρόουλινγκ/Marjorie Rowling (1) Μάρτιν Λούθερ Κινγκ/M.L. King (1) Μάρτιν Μπούμπερ/Martin Buber (1) Μάρτιν Χάιντεγγερ/Martin Heidegger (5) μελαγχολία (5) Μελούνα (1) Μέριλυν (1) Μεσαίωνας (7) Μέση Ανατολή (1) μεταμοντέρνο (10) μεταμορφωτική δύναμη (34) μηδέν (11) μηδενισμός (35) Μηνάς Εμμανουήλ (1) Μίλτος Θεοδοσίου (2) Μίλτος Σαχτούρης (2) Μίλτων Φρίντμαν/Milton Friedmann (1) Μιριέλ Μπαρμπερί/Muriel Barbery (1) Μισέλ Αλιετά/Michel Aglietta (1) Μισέλ Ουελμπέκ/Michel Houellebecq (3) Μισέλ Πικολί/Michel Piccoli (1) Μισέλ Σερ/Michel Serres (1) Μισέλ Τουρνιέ/Michel Tournier (2) Μισέλ Φουκώ/Michel Foucault (11) ΜΙΤ (1) Μίχαελ Λέβι/Michael Loewy (2) Μιχαήλ Θερβάντες/Miguel Cervantes (1) Μιχαήλ Μπακούνιν/Михаил Бакунин (2) Μιχαήλ Μπαχτίν/Михаи́л Бахти́н (1) Μιχαηλάγγελος Αντονιόνι/Michelangelo Antonioni (2) Μιχάλης Πάγκαλος (1) Μόμπυ Ντικ (1) Μόρις Ντρούρι/Maurice Drury (1) μουσική (36) Μουσταφά Καγιάτι/Mustafa Khayati (1) μοφερισμός/mofferism (6) Μπαρούχ Σπινόζα/Baruch Spinoza (1) Μπάρυ Άνσγουωρθ/Barry Unsworth (1) Μπέλα Ταρ/Béla Tarr (1) Μπέρναρντ Μάντεβιλ/Bernard Mandeville (1) Μπέρτολντ Μπρεχτ/Bertold Brecht (3) Μπίφο Μπεράρντι/Bifo Berardi (2) Μπλεζ Πασκάλ/Blaise Pascal (1) Μπομπ Ντύλαν/Bon Dylan (1) Μπρέτον Γουντς (1) Μπριζίτ Μπαρντό/Brigitte Bardot (2) Μύκονος (1) μυστικισμός (1) Μωρίς Μερλώ-Ποντύ/Maurice Merleau-Ponty (2) Ν.Α. Μπερντγιάεφ/ Н/ А. Бердя́ев (1) Ν.Γ. Πεντζίκης (1) ναζιστοφασισμός (29) ναρκισσισμός (10) Νασρεντίν Χότζας (1) ναυαγοί (2) Νέα Ζηλανδία (1) Νέα Υόρκη (2) Νεάντερταλ (1) νεοφιλελευθερισμός (12) Νίκος Εγγονόπουλος (3) Νίκος Ζαχαριάδης (2) Νίκος Καρούζος (4) Νίκος Μπελογιάννης (1) Νίκος Σκοπλάκης (1) Νίκος Buccanier Κούρκουλος (6) Νόαμ Τσόμσκι/Noam Chomsky (1) Νόρμπερτ Ελίας/Norbert Elias (1) νους (24) Νούτσιο Όρντινε/Nuccio Ordine (1) Ντ. Ουίγκινς/D. Wiggins (2) Ντ. Χάνκοκ/D. Hancock (1) Ντέιβιντ Λυντς/David Lynch (3) Ντέιβιντ Μπομ/David Bohm (1) Ντέιβιντ Ρικάρντο/David Ricardo (4) Ντέιβιντ Χιούμ/David Hume (4) Ντέσμοντ Μόρις/Desmont Morris (1) Ντμίτρι Πρίγκοφ/Дми́трий При́гов (1) Ντον Ντελίλο/Don Delillo (2) Ντόναλντ Γουίνικοτ/Donald Winnicott (2) Ντονέλα Μήντοους/Donella Meadows (1) Ξενοδοχείο των Ξένων (2) Ξενοφών (3) ξεψάρωμα (3) Ο. Σ. Βίκτορ/H. St Victor (1) Οδύσσεια (2) οικονομία (52) Οκτάβιο Πας/Octavio Paz (2) Όλγα Γερογιαννάκη (1) όλεθρος (29) Όμηρος (1) ομιλίες (13) ΟΟΣΑ (1) Ορφέας Απέργης (2) Όσκαρ Ουάιλντ/Oskar Wilde (2) Ουίσταν Ώντεν/Wystan Auden (3) Ουόλτ Ουΐτμαν/Walt Whitman (1) Π.Α.Ρενουάρ/P.A.Renoir (1) Π.Μ.Σ. Χάκερ/P.M.S. Hacker (6) παιδεία (7) παιχνίδι (7) Παναγιώτης Κονδύλης (10) Παπάγος (1) παπαρολογία (7) παράδοση (4) παραμύθιασμα (2) Παρίσι (1) Πάρνηθα (1) Πασκάλ Ενζέλ/Pascal Engel (1) Πάσχος Μανδραβέλης (3) Πέδρο Ματέο/Pedro Mateo (1) Πέπη Ρηγοπούλου (1) περιπέτεια (3) Πέτρος Αρτάνης (1) Πέτρος Κορνήλιος/Pierre Corneille (1) Πέτρος Παπαθανασίου (1) Πήτερ Γκητς/P.T. Geach (2) Πήτερ Κρηφτ/Peter Kreeft (1) Πήτερ Μπρουκ/Peter Brook (1) Πήτερ Ουίντς/Peter Winch (2) Πήτερ Ουότκινς/Peter Watkins (1) Πιέρ Μανάν/Pierre Manent (1) Πιέρ Μπουρντιέ/Pierre Bourdieu (1) Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν/Pierre-Joseph Proudhon (1) Πλαστήρας (2) Πλάτωνας (4) πλουραλισμός (1) ποίηση (67) πολεμικά κείμενα (11) πόλεμος (26) πόλη (25) πολιτική (47) Ποτάμι (1) προαίρεση (1) προεκλογικά μηνύματα (9) προλεταριάτο (47) Προμηθέας (1) προπαγάνδα (57) Πωλ Βιριλιό/Paul Virilio (1) Πωλ Βαλερύ/Paul Valery (1) Πωλ Ζοριόν/Paul Jorion (1) Πωλ Ζωγραφάκης (1) Πωλ Λαφάργκ/Paul Lafargue (2) Πωλ Ρικέρ/Paul Ricoeur (2) Ρ. ΜακΝαμάρα/R. MacNamara (3) Ραούλ Βανεγκέμ/Raoul Vaneigem (6) Ραούλ Σουρίτα/Raul Zurita (1) Ρας Ρίις/Rush Rhees (1) Ράσελ Τζάκομπι/Russel Jacobi (3) Ρέι Μπράντμπερι/Ray Bradbury (1) Ρέιμοντ Κάρβερ/Raymond Carver (1) Ρενέ Ζιράρ/René Girard (10) Ρενέ Κλερ/ René Clair (1) Ρισελιέ/Richelieu (1) Ρίτα Γκαβέρα (1) Ρίτσαρντ Κόμπντεν/Richard Cobden (1) Ρίτσαρντ Μοράν/Richard Moran (1) Ρίτσαρντ Ρόρτι/Richard Rorty (7) Ροβεσπιέρος (1) Ρόζα Λούξεμπουργκ/Rosa Luxembourg (3) Ρόζενταλ-Γιούντιν (1) ρομαντισμός (4) Ρομπέρ Αντέλμ/Robert Antelme (1) Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ/Robert Oppenheimer (1) Ρόμπερτ Ρέντφορντ/Robert Redford (1) Ρόμπερτ Φρανκ/Robert Frank (1) Ρόμπερτ Χας/Robert Hass (2) Ρομπέρτο Χουαρόθ/Roberto Juarroz (1) Ρουμανία (1) Ρωσία (3) Σ. Μπενβενούτο/S. Benvenuto (1) Σ. Πιρόν/S. Piron (1) Σαίξπηρ/Shakespeare (1) Σαν Φρανσίσκο (1) σαπουνόφουσκες (10) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Πεγκί/Charles Péguy (1) Σαρλ Φουριέ/Charles Fourier (1) Σβετλάνα Αλεξίεβιτς/Светлана Алексиевич (1) Σέρεν Κίρκεγκωρ/Søren Kierkegaard (5) Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου (1) Σέσιλ ντε Μιλ/Cecil DeMille (1) σθένος (4) Σιμόν Βέιλ/Simone Weil (6) Σιμόν Λέις/Simon Leys (1) σινεμά (44) Σίνεντ Ο'Κόνορ/Sinead O'Connor (1) Σίντνεϊ Λιουμέτ/Sidney Lumet (1) Σίσυφος (1) σκεπτικισμός (6) Σκιπίων ο Αφρικανός (1) σκουπιδοντενεκέδες (1) Σλαβόι Ζίζεκ/Slavoj Žižek (4) Σόνια (1) σοσιαλδημοκρατία (7) Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα (1) Σουηδία (3) Σουν Τζου/ 孫子 (1) σουρεαλισμός (7) σοφία (6) Σπύρος Κυριαζόπουλος (7) σταλινισμός (14) Σταμάτης Γονίδης (1) Σταμάτης Πολενάκης (1) Στάνλεϊ Κάβελ/Stanley Cavell (2) Στάνλεϊ Κιούμπρικ/Stanley Kubrick (1) Στάντις Λώουντερ/Standish Lawder (2) Στέλιος Κούλογλου (1) Στέλιος Ράμφος (1) Στεφάν Λαβινιότ/Stéphane Lavignotte (1) Στέφανος Λουπάσκο/Stephan Lupasco (4) Στέφανoς Ροζάνης (8) Στήβεν Πίνκερ/Steven Pinker (2) στρατόπεδα εργασίας (10) στρατόπερα αναψυχής (1) Σύλβια Πλαθ/Sylvia Plath (1) Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (3) Σύνταγμα (1) σχετικισμός (2) Σωκράτης (4) σώμα (3) Τ.Κ.Παπατσώνης (2) Τ.Σ. Έλλιοτ/T.S. Elliot (3) Τάκης Μίχας (2) Ταλίν (1) Τάλκοτ Πάρσονς/Talcott Parsons (1) Τάσος Λάγγης (2) Τέοντορ Αντόρνο/Theodor Adorno (1) τέχνη (71) τεχνικό σύστημα (40) τεχνοκρατία (28) τεχνολογικός μεσσιανισμός (41) τεχνοσάχλα (16) Τζ. Μπένθαμ/J. Bentham (1) Τζ. Ρ. Σάουλ/J. R. Saul (8) Τζ. Σενμπάουμσφελντ/G. Schönbaumsfeld (1) Τζ. Στ. Μιλλ/J. St. Mill (1) Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν/J.R.R. Tolkien (1) Τζακ Α. Γκόλντστοουν/Jack A. Goldstone (1) Τζέημς Μπάλντουιν/James Baldwin (1) Τζέφρεϊ Χερφ/Jeffrey Herf (1) Τζον Γκρέι/John Gray (1) Τζον Κ. Γκαλμπρέιθ/John K. Galbraith (1) Τζον Λοκ/John Locke (3) Τζον Μ. Κούτσι/John M. Coetzee (2) Τζον Ρωλς/John Rawls (2) Τζον Σερλ/John Searle (6) Τζον Στάινμπεκ/John Steinbeck (1) Τζον Φ. Κέννεντυ/John F. Kennedy (3) Τζον Φόουλς/John Fowles (1) Τζον Χιούστον/John Houston (1) Τζον Ώστιν/John Austin (1) Τζορτζ Όργουελ/George Orwell (4) Τζορτζ Στάινερ/George Steiner (2) Τζόρτζιο Αγκάμπεν/Giorgio Agamben (4) Τζουζέπε Πίνοτ-Γκαλίτσιο/Giuseppe Pinot-Gallizio (1) Τζούλια Κρίστεβα/Julia Cristeva (1) Τομά Λεπετιέ/Thomas Lepeltier (1) Τομάς Ιμπάνιεθ/Tomás Ibáñez (1) Τόμας Πίντσον/ Thomas Pynchon (1) Τόμας Ρηντ/Thomas Reid (2) Τόμας Χομπς/Thomas Hobbes (4) Τόνι Νέγκρι/Toni Negri (2) Τόνι Σουάρτζ/Tony Schwartz (1) τραγωδία (10) Τρανσχιουμανισμός (1) Τριλεκτική (11) Τριστάν Τζαρά/Tristan Tzara (1) Τρόικα (21) Τσαρλς Ντέιβενπορτ/Charles Davenport (1) Τσαρλς Ράιτ Μιλλς/Charles Wright Mills (1) Τσαρλς Σ. Περς/Charles S. Peirce (1) Τσαρλς Τέιλορ/Charles Taylor (1) Τσαρλς Φορτ/Charles Fort (1) τυραννία (14) Υβ Λε Μανάκ/Yves Le Manach (9) Υβ Μισώ/Yves Michaud (1) υλισμός (13) υπαρξισμός (3) υποκείμενο (29) υπομονή (2) Φ. Ε. Ρεϊνάλ/F. E. Reynal (1) Φ. Σελίν/. Céline (1) Φ.Ντ. Πητ/F.D.Peat (1) Φαινομενολογία (1) Φελίξ Γκουαταρί/Félix Guattari (1) Φερνάντο Αρρραμπάλ/Fernando Arrabal (1) Φερνάντο Πεσσόα/Fernando Pessoa (2) Φθινόπωρο (1) Φίγκαρο (1) Φίλιπ Λάρκιν/Philip Larkin (1) Φιλοσοφία (76) Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι/Фёдор Достоевский (5) Φλαν Ο' Μπράϊαν/Flann O' Brien (1) Φουκουσίμα (3) Φρ. Ένγκελς/Fr. Engels (7) Φρ. Νίτσε/Fr. Nietsche (11) Φρ. Σιμιάν/Fr. Simiand (1) Φρ. Φουρκέ/Fr. Fourquet (1) Φράνσις Μπέικον/Francis Bacon (1) Φρανσουά Γκρουά/François Grua (1) Φρανσουά Καραντέκ/François Caradec (1) Φρανσουά Λυοτάρ/François Lyotard (1) Φρανσουά Φουρκέ/François Fourquet (1) Φραντς Κάφκα/Frantz Kafka (2) Φρέντερικ Τέιλορ/Frederick Taylor (1) Φρέντερικ Τζέιμσον/Frederick Jameson (1) Φρήντριχ Γιάκομπι/Friedrich Jacobi (1) Φρήντριχ Έμπερτ/Fredrich Ebert (1) Φρήντριχ Μουρνάου/Friedrich Murnau (1) Φρήντριχ Χάγιεκ/Friedriech Hayek (2) Φριτς Λάιστ/Fritz Leist (1) φρμκ (13) Φρόιντ/Freud (5) Φώτης Τερζάκης (1) Χ. Λ. Μπόρχες/J. L. Borges (2) Χ. Μ. Εντσενσμπέργκερ/H. M. Enzensberger (1) Χάιμε Σεμπρούν/Jaime Semprun (1) χαρά (5) Χάρβαρντ (1) Χάρης Βλαβιανός (1) Χάρι Χόλε (1) Χάρυ Γκουγκενχάιμ/Harry Guggenheim (1) Χάρυ Φράνκφουρτ/Harry Frankfurt (1) Χέγκελ/Hegel (12) Χέερτ Μακ/Geert Mak (3) Χένρικ Ίψεν/H. Ibsen (1) Χέρμαν Μέλβιλ/Herman Melville (1) Χέρμπερτ Μαρκούζε/Herbert Marcuse (2) Χιλή (1) Χίλντε ντε Μπράιν/Hilde de Bruijn (1) χιούμορ (29) Χιροσίμα (4) Χλόη Κολλύρη (1) Χουάλ Βίβες/Juan Vives (1) χρήμα (13) χρήμα και μαγεία (21) Χρήστος Βακαλόπουλος (1) Χριστός (3) χρόνος (10) ψυχή (12) ωφελιμισμός (13) A.I. (6) Ange S. Vlachos (1) Bar Beduin (1) Beatnics (1) beton7 (12) BHL (2) Biennale (2) Bloomberg (1) Bob Dylan (1) Bob Marley (1) Bodies (3) Bruce Springsteen (1) Cinemarian (3) CNN (1) dada (2) dangerfew (77) David Bowie (1) DAVOS (2) Descombes (1) DOCUMENTA (1) Einsatzgruppe D (1) EMAF (1) Frank Zappa (3) Gaston Bachelard/Γκαστόν Μπασλάρ (1) Happyfew (5) HighSpeedAcces (1) Hippies (1) Hollowsky (161) Iggy Pop (1) Il Consigliere (3) intothepill (2) izi (230) Janitoring (1) Jazz (2) Jeffrey Lee Pierce (1) Jimmy Cliff (1) Joe Strummer (1) Johnny Cash (2) Keith Richards (1) La Tribune (1) Malaguena (1) Mark Twain (1) Miles Davis (2) Monty Python (1) Muppet Show (1) nem68 (1) Nick Cave (1) Nosotros (1) psonia (4) RadioBubble (61) Renty (3) Ringo Star (1) RSA (1) Salon De Vortex (5) Scott Asheton (1) Serajevomag (1) sexbox (2) socialmedia (2) Tales from the Crypt (1) TESTS! (6) TwixtLab (1) UNICEF (1) urban hacking (13) Wall Street Journal (1) wobblies (2) Zακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (1) Zabriskie Point (1) zi (1) Zoviets (1)