14 Οκτωβρίου 2010

ΤΕΣΤ αρ. 3: Γιατί να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέμματα;



Eπειδή έχω την καχυποψία, εξ ιδίων κρίνοντας 

ότι εξαίρουμε άλλοι μεν το νου και άλλοι την αίσθηση, αλλά υποτιμούμε την πραγματικότητα των παρα-νοήσεων και των παρ-αισθήσεων

ότι παραγνωρίζουμε τη δύναμη του συμφέροντος

και επίσης ότι κάποιες φορές κατασκευάζουμε θεωρίες που θα μας βολέψουν να είμαστε ... "και με τον αστυφύλαξ, και με τον χωροφύλαξ", που λέγανε παλιά, 

επειδή λοιπόν όλα αυτά, λέω:

Ας πούμε λοιπόν πως έχουμε μαζέψει όόόόλες τις γνώσεις, κι έχουμε και μια χαρά οξυμένη την αίσθησή μας, είμαστε κι ευαίσθητοι και ξύπνιοι, κι όλα μια χαρά, κι έρχεται η ρημάδα η στιγμή που μπορούμε (έχουμε τη δυνατότητα) να πούμε ψέμματα χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να μας ξεμπροστιάσουν κι είναι μάλιστα και βολικό για τη διατήρηση κάποιων ισορροπιών - και ρωτώ: τι κάνουμε τότε ως ελεύθεροι άνθρωποι ω αδέρφια;

Κοντολογίς: Γιατί να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέμματα;


39 σχόλια:

Γεωργία είπε...

Τότε είναι που βάζουμε σε εφαρμογή την περιβόητη ελευθερία μας.

HollowSky είπε...

@Γεωργία,
πότε τότε δηλαδή; Με το να πούμε ψέμματα, ή με το να πούμε αλήθεια;

Γεωργία είπε...

Με το να αποφασίσουμε ελεύθερα αν θα πούμε αλήθεια ή ψέματα (σε άλλον άνθρωπο ή στον εαυτό μας).


Για ποιό λόγο να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέματα;

Εγώ έχω την δική μου απάντηση, αλλά το θέμα είναι να έχει ο καθένας τη δική του προσωπική απάντηση.

Εσείς τι λέτε για το σχόλιό μου;

stratos είπε...

Εξαρτάται απο το πώς εννοούμε το συμφέρον. Αν το εννοούμε μακροσκοπικά, ως προς το Είναι, τότε το ψεμμα δεν μας συμφέρει, διότι εισάγει το μη-είναι στην προοπτική μας. Στις μικροσκοπικές βλέψεις είναι σχεδόν αναπόφευκτο, αλλά μικρό το κακό, εφόσον χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που είναι αναπόφευκτο και όχι σε αυτές που είναι αποφευκταίο.

Γεωργία είπε...

@ hollowsky. Αν υπήρχε απάντηση για εκείνο το ερώτημα τότε πού θα έμενε χώρος για ελευθερία;
Όσο κι αν δε μου αρέσει, όσο κι αν θέλω να την αποφύγω, ίσως τελικά η ελευθερία υπάρχει, και δεν έχω παρά να επιλέξω με τα δικά μου κριτήρια, το δικό μου μυαλό και τη δική μου καρδιά, και να λουστώ τις συνέπειες. Έτσι νομίζω.

Συμφωνώ με Στράτο.

izi είπε...

Γιατί να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέμματα;
Μα για να είμαι καλό παιδί ρε συ χόλοου, γιατί άλλο;
Άμα πω ψέμματα "κακό" τζίζ,
άμα πω αλήθεια καλό, πάρω καραμελίτσα.

Κάπως έτσι.
Το ξαναλέω
Ψέμα κακό
Αλήθεια καλό

izi είπε...

Το συντομεύω
Είναι=ψέμα=κακό
Δέον=αλήθεια=καλό
Είναι=αλήθεια=καλό
Δέον=ψέμα=κακό
Είναι+Δέον=ούτε καλό ούτε κακό (ΟΚΟΚ)
ΟΚΟΚ=Καλκό

Α. είπε...

Aν ΟΛΟΙ είχαμε μαζέψει ΟΛΕΣ τις γνώσεις κι ήμαστε το ΙΔΙΟ έξυπνοι κι ευαίσθητοι, τότε δεν θα υπήρχε ιδιοτελές συμφέρον ούτε ανάγκη να πούμε ψέμματα, ούτε να διατηρήσουμε ισορροπίες.

Rosa είπε...

Γιατί να μην είναι αλήθεια ότι με συμφέρει και να τελειώνουμε;

HollowSky είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
HollowSky είπε...

@ Γεωργία,
σωστά, με το ν' αποφασίσουμε ελεύθερα αν θα πούμε ψέμματα ή αλήθεια. Όμως για δες και αυτό: υπάρχει περίπτωση μια ορισμένη απάντηση-επιλογή μας να μας ρίχνει στην ανελευθερία; Γίνεται αυτό; Γίνεται, λέω. Πότε; Όταν διαλέγουμε να πούμε ψέμματα, κι αυτό το κάνουμε όλο και πιο συστηματικά - το πιο εύκολο να πάθει κανείς! -, τότε οδηγούμαστε σε κατάσταση ανελευθερίας ... κι ας μας βολεύει, ή ίσως επειδή ακριβώς μας βολεύει. Πώς αυτό; Κοίταξε κάτι πολύ πολύ απλό, για να μη χαθούμε σε φιλοσοφήματα: το γεγονός ότι χρειάζεται να θυμάσαι τι ψέμμα ξεφούρνισες (ώστε να μη σε ξεμπροστιάσουν κάποια στιγμή και ξεβολευτούν οι ισορροπίες που με το ψέμμα θέλησες να βαστήξεις), αυτό δεν είναι ακριβώς "φυλακή" κι
"αιχμαλωσία";
Για φέρε το στο νου σου. Να έχεις παραποιήσει την πραγματικότητα κι αυτή την παραποιημένη εκδοχή, αυτό το ανακάτεμα πραγματικού και φτιαχτού που κατασκεύασες, να πρέπει να το βαστάς στη μνήμη σου για να μην "εκτεθείς". Πωπώ αλυσσίδες, έτσι δεν είναι;

@ Στράτο,
εξαρτάται μεν, αλλά δεν είναι διόλου εξασφαλισμένη η άνεση του διαχωρισμού μεταξύ μακροσκοπικού και μικροσκοπικού, που κάνεις εντελώς θεωρητικά. (βλ. παραπάνω)

@ Ιζι,
καλά, καλά. Έχεις σκεφτεί την εξίσωση ψέμμα=ανελευθερία; (βλ. τι έγραψα στη Γεωργία)

@ Α.
όμως αυτό αποκλείεται. Οπότε; Αλλά κι αν κάάάάποτε γίνει πραγματικότητα, μέχρι τόόόότε τι κάνουμε με το ερώτημά μας;

@ Ρόζα,
για τους λόγους που εξέθεσα παραπάνω.

Γεωργία είπε...

@ hollowsky. Η δική μου γνώμη είναι η εξής:
Ναι, μπορεί να αποφασίσουμε ελεύθερα την ανελευθερία μας, και να πάμε μόνοι μας να κλειστούμε σε μια φυλακή.
Όσο για το αρχικό δίλημμα..
"έρχεται η ρημάδα η στιγμή που μπορούμε (έχουμε τη δυνατότητα) να πούμε ψέμματα χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να μας ξεμπροστιάσουν κι είναι μάλιστα και βολικό για τη διατήρηση κάποιων ισορροπιών - και ρωτώ: τι κάνουμε τότε ως ελεύθεροι άνθρωποι ω αδέρφια;"
μια απάντηση είναι πως θα μπορούσε να επιλεχθεί αυτό το οποίο χαρίζει στον άλλον περισσότερη αγάπη.
Αυτό είναι ένα κριτήριο.
Υπάρχουν διάφορα κριτήρια.
Ο καθένας διαλέγει το δικό του κριτήριο.. αυτή η επιλογή του αποτελεί έκφραση της ελευθερίας του. Έτσι νομίζω.

ουγκ είπε...

izzi πολυ καλο!hollow να κανω καποιες ερωτησεις.1)για την προηγουμενη ανάρτηση,γιατι ελευθερια να ειναι ή το ενα ή το αλλο?δεν μπορει να ειναι κατι διαφορετικο?2)πως εννοεις το συμφέρον?ως βολεμα?3)το ψεμα που το λεω? σε μενα ή σε καποιο αλλο προσωπο?κ γιατι να'ναι κακο ενα ψεμα οταν το λεω σε καποιον που αν του πω την αληθεια μπορει να καταρευσει?

Γεωργία είπε...

"κ γιατι να'ναι κακο ενα ψεμα οταν το λεω σε καποιον που αν του πω την αληθεια μπορει να καταρευσει?"

@hollowsky.
Θέλω να σχολιάσω την παραπάνω πρόταση.
σύμφωνα με μια άποψη, αλήθεια και αγάπη πάνε μαζί. Όχι αγάπη χωρίς αλήθεια, αλλά ούτε και αλήθεια χωρίς αγάπη. Αλήθεια κι αγάπη, μαζί ενωμένα, όχι ξεχωριστά το ένα από το άλλο.
Στην πράξη, αυτό μεταφράζεται κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο.
Κάποιες φορές, μεταφράζεται στο εξής: να μην πω αλήθεια παρά μόνο αν είναι μπολιασμένη με πολλή πολλή πολλή αγάπη.
Κάποιες φορές, μεταφράζεται στο εξής: αν αγαπώ, τότε να πω την αλήθεια, αντί να χαϊδεύω τα αυτιά των άλλων.

Rosa είπε...

Δεν έχουμε παντοτινούς φίλους ούτε και αιώνιους εχθρούς. Οι αλήθειες μας [τα συμφέροντά μας] είναι παντοτινές και αυτές είναι καθήκον μας να ακολουθούμε.

Επομένως τα περί διαφύλαξης του ψέματος που θα το ξεχάσεις και θα πεις κάτι που θα σε προδώσει και θα πέσεις σε αντιφάσεις και ντίλι το καντήλι, ας τα αφήσουμε για τα πουλάκια γιατί έβρεχε κι όλας και θα τρόμαξαν τα καημένα.

Ανώνυμος είπε...

Το ζήτημα του ψεύδους επιλύεται μόνο όταν αυτό εξεταστεί σε ένα δυναμικό πλαίσιο.
Δηλαδή, χρειάζεται να δεις ολόκληρη τη διαδρομή, μέχρι να φτάσεις στο ψεύδος.
Συνήθως, η αφετηρία είναι η έλλειψη παιδεία, μετά είναι κάποιο ψεματάκι, μετά κάποιο δεύτερο για συγκάλυψη του πρώτου, μετά κάποιο παράπτωμα, εγκλήματάκι, εγκλήματάρα κ.ο.κ. ο κατήφορος.
Επίσης, να δει κανείς αν το ψεύδος απευθύνεται σε πολλούς, ή σε ένα πρόσωπο, ή στον εαυτό μας.
Εν κατακλείδι, η λύση είναι: μορφώνεσαι όσο περισσότερο και νωρίτερα μπορείς και μετά βρίσκεις έναν αξιόλογο άνθρωπο για να ζήσετε μαζί μια αγαπημένη ζωή, κάτω από τον 'ουρανό' που όλα τα αγκαλιάζει.
Απλά πράγματα, δηλαδή.

HollowSky είπε...

@ Γεωργία,
ναι - γιατί όχι;

@ Ουγκ,
1) είσαι ελεύθερος να μου ορίσεις αυτό το διαφορετικό` περιμένω
2) πώς εννοώ το συμφέρον γενικάάάάά, ή πώς το εννόησα σε αυτήν εδώ την κουβέντα;
3) δεν είπα κάτι για "κακό" - καμιά φορά πάντως, ως προς την κατάρρευση του άλλου που φοβόμαστε μπας και του συμβεί, ισχύει και το "πουλόβερ είναι το ρούχο που φοράει το παιδί όταν κρυώνει η μάνα" ... σωστά; (ειδικά άμα σκέφτομαι ότι πεθαίνουν άνθρωποι σήμερα χωρίς κανείς να τους δώσει την ευκαιρία έστω να το συνειδητοποιήσουν, επειδή οι πάντες σκέφτονται "μην του το πούμε μπας και καταρρεύσει"...). σκληρά θέματα σίγουρα.

@ Ρόζα,
ίσως να μην έχεις προσέξει πόσα έχουν στηθεί, μέσα στον πραγματικό κόσμο, γύρω από τη διαφύλαξη του ψέμματος... Αλλά πάλι, μάλλον για σένα ψέμμα δεν υπάρχει, σωστά;

Γεωργία είπε...

@ hollowsky
(γιατί, όπως είπατε εσείς, είναι σκληρά θέματα)
@ hollowsky
Τι εννοείτε οτι πεθαίνουν άνθρωποι σήμερα χωρίς κανείς να τους δώσει την ευκαιρία έστω να το συνειδητοποιήσουν, επειδή οι πάντες σκέφτονται "μην του το πούμε μπας και καταρρεύσει";
Ποιά πράγματα "έχουν στηθεί, μέσα στον πραγματικό κόσμο, γύρω από τη διαφύλαξη του ψέμματος...";

Ανώνυμος είπε...

@ hollowsky
'Eιδικά άμα σκέφτομαι ότι πεθαίνουν άνθρωποι σήμερα χωρίς κανείς να τους δώσει την ευκαιρία έστω να το συνειδητοποιήσουν, επειδή οι πάντες σκέφτονται "μην του το πούμε μπας και καταρρεύσει"...). σκληρά θέματα σίγουρα'.

Αξίζει να σκεφτείς πολύ σοβαρά την περίπτωση της «κατασκευασμένης» πραγματικότητας που πολλές φορές στήνεται πίσω από την πλάτη κάποιου εξιλαστήριου θύματος.

Πώς θα σου φαινόταν να σε συκοφαντούν πίσω από την πλάτη σου με τέτοιο τρόπο που κανείς να μη σου ανοίγει τα μάτια για να μην καταρρεύσεις, και έτσι η συκοφαντία σε βάρος σου να διαιωνίζεται αφού δεν την μαθαίνεις και δεν την αντικρούεις;

Σίγουρα δεν θα ήθελες να βρεθείς σε μια τέτοια θέση.

aloga είπε...

Οι άνθρωποι που έχουν τις προϋποθέσεις που περιγράφεις (...έχουμε μαζέψει όόόόλες τις γνώσεις, κι έχουμε και μια χαρά οξυμένη την αίσθησή μας, είμαστε κι ευαίσθητοι και ξύπνιοι, κι όλα μια χαρά... ), δεν έχουν διλήμματα του τύπου που περιγράφεις (τι κάνουμε τότε ως ελεύθεροι άνθρωποι ω αδέρφια;

Κοντολογίς: Γιατί να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέμματα;).

Ανώνυμος είπε...

@aloga
Ρωτάς: Γιατί να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέμματα;

Ένα από τα πιό ανήσυχητικά και προικισμένα, πράγματι πρόσωπα της αποδόμησης, ο Πωλ Ντε Μαν, έδινε ετοιμοθάνατος (πέθαινε από φοβερό καρκίνο) το τελευταίο του σεμινάριο του Γέηλ, στο σπίτι του, όταν ένας φοιτητής, προσπαθεί να είναι πιό αποδομιστής από τον δεξιοτεχνικό αποδομισμό του λαμπερού μηδενιστή. Κι ο Ντε Μαν δεν αντέχει άλλο και ουρλιάζει: "Πάψτε! Πάψτε! Δεν το ξέρετε πως μόνο έα ερώτημα έχει σημασία: υπάρχει Θεός ή δεν υπάρχει;".
Πες μας λοιπόν και συ αν πιστεύεις στο Θεό και αυτόματα έχεις την απάντηση στο ερώτημά σου.

buccaneer είπε...

@Rosa
"Δεν έχουμε παντοτινούς φίλους ούτε και αιώνιους εχθρούς. Οι αλήθειες μας [τα συμφέροντά μας] είναι παντοτινές και αυτές είναι καθήκον μας να ακολουθούμε."

Τίποτα δεν είναι αιώνιο και παντοτινό, κι ακόμα λιγότερο "τα συμφέροντά μας". Τα οποία είναι, πολύ περισσότερο από τους φίλους και τους εχθρούς, "κατασκευή" κι ακόμα συχνότερα ιδεολογία. Άσε που μερικές φορές αποδεικνύονται ελάχιστα συμφερτικά.

aloga είπε...

@Anonymous

1. Λυπάμαι αλλά δεν κατάλαβες καλά.
Δεν θέτω εγώ το ερώτημα. Το ερώτημα τίθεται στο θέμα της συζήτησης. Πρόσεξε τις παρενθέσεις που έχω βάλει.

2. Δεν θα σχολιάσω τώρα το τι είπε ο μεγάλος μηδενιστής όπως τον αποκαλείς. Δικαίωμά του να έχει όποια άποψη θέλει.

3. Βλέπω ότι συνδέεις το ερώτημα περί αλήθειας και ψέματος, με την αποδοχή της ύπαρξής ή όχι του θεού.
Για ποιον θεό μιλάς; Για τον θεό των χριστιανών;
Δηλαδή λες ότι το θέμα είναι θέμα ηθικής; ή κάτι δεν καταλαβαίνω;

4. Αν θες να συζητήσουμε περί θεού και πίστης, πες στον hollowsky να ανοίξει θέμα συζήτησης. Εδώ άλλο είναι το θέμα μας.

aloga είπε...

@buccaneer

Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με το σχόλιό σου σχετικά με τα συμφέροντα.

Δηλαδή ότι είναι κατασκευάσματα του μυαλού τις περισσότερες φορές και άλλο συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Και φυσικά αυτό το νοητικό κατασκεύασμα βασίζεται κυρίως στην βάση δεδομένων που έχει ο καθένας στο μυαλό του, στην οποία περιλαμβάνεται και η ιδεολογία.

Εν ολίγοις (που λέει και ο χόλοου),
άλλο νομίζει το μυαλουδάκι ότι το συμφέρει και άλλο είναι το πραγματικό συμφέρον.....

Αλλα..... Τι πάει να πει συμφέρον;
Έχει ξεκαθαριστεί μέσα μας η σημασία της λέξης;

Γιάννης είπε...

(Γιατί το ψέμα οι περισσότεροι το γράφουν με δύο μι; )


"υπάρχει περίπτωση μια ορισμένη απάντηση-επιλογή μας να μας ρίχνει στην ανελευθερία; Γίνεται αυτό; Γίνεται, λέω. Πότε; Όταν διαλέγουμε να πούμε ψέμματα, κι αυτό το κάνουμε όλο και πιο συστηματικά - το πιο εύκολο να πάθει κανείς! -, τότε οδηγούμαστε σε κατάσταση ανελευθερίας ... κι ας μας βολεύει, ή ίσως επειδή ακριβώς μας βολεύει. Πώς αυτό; Κοίταξε κάτι πολύ πολύ απλό, για να μη χαθούμε σε φιλοσοφήματα: το γεγονός ότι χρειάζεται να θυμάσαι τι ψέμμα ξεφούρνισες (ώστε να μη σε ξεμπροστιάσουν κάποια στιγμή και ξεβολευτούν οι ισορροπίες που με το ψέμμα θέλησες να βαστήξεις), αυτό δεν είναι ακριβώς "φυλακή" κι
"αιχμαλωσία";
"

υπάρχει και η αντίθετη πιθανότητα. πρέπει λοιπόν για όσους είναι ικανοί για το παραπάνω (να παραπλανούν χωρίς πρόβλημα) να τεθεί το ίδιο ερώτημα. για τους υπόλοιπους υπάρχει η αναγκαιότητα να πουν την αλήθεια όταν το ψέμα δεν τους συμφέρει

Γιάννης είπε...

άλλωστε τέτοια προβλήματα, "θα τα καταφέρω να ξεγελάσω" δεν λύνονται με την επίκληση της μαντικής τέχνης στην καθημερινότητα, αλλά με έναν πρόχειρο υπολογισμό βάσει όσων διαθέσιμων δεδομένων αλλά και της επιφυλακτικότητας του δυνητικά ψεύτη.
ο φόβος ότι θα σε πιάσουν είναι ένα από τα στοιχεία που παίζουν ρόλο. άσχετα απ το αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα

Ανώνυμος είπε...

@aloga
Βλέπω ότι συνδέεις το ερώτημα περί αλήθειας και ψέματος, με την αποδοχή της ύπαρξής ή όχι του θεού.
Για ποιον θεό μιλάς; Για τον θεό των χριστιανών;
Δηλαδή λες ότι το θέμα είναι θέμα ηθικής; ή κάτι δεν καταλαβαίνω; - Αν θες να συζητήσουμε περί θεού και πίστης, πες στον hollowsky να ανοίξει θέμα συζήτησης. Εδώ άλλο είναι το θέμα μας.

Το δίλημμα «αλήθεια ή συμφέρον» είναι ένα κατεξοχήν ζήτημα ηθικής που εξετάζεται στο πλαίσιο της φιλοσοφίας.
Όπως όλα τα ζητήματα ηθικής, έτσι και αυτό απαντάται μόνο μεταφυσικά. Συναρτάται, δηλαδή, με την αιτία και το σκοπό της ανθρώπινης ζωής. Όσοι πιστεύουν στην ύπαρξη μιας μεταφυσικής πραγματικότητας (εδώ υπεισέρχεται η έννοια του Θεού – των χριστιανών ή οποιουδήποτε άλλου) θα επιλέξουν την αλήθεια, ενώ όσοι πιστεύουν στην τυχαιότητα της ύπαρξης της ζωής και του υλικού κόσμου μας, θα επιλέξουν το συμφέρον. Άρα, αλήθεια, συμφέρον, ηθική και ενδεχόμενο ύπαρξης μιας μεταφυσικής πραγματικότητας, είναι μία ενιαία συζήτηση.

HollowSky είπε...

@Γιάννη,
για το ψέμμα ή ψέμα: νομίζω ότι ισχύουν και οι δυο γραφές (εγώ είχα μάθει να το γράφω με δυο μ από το σχολείο, πριν κάτι αιώνες).

Διαβάζω στου Τριανταφυλλίδη, που το γράφει με ένα μ : μσν. ψέμα < ελνστ. ψεῦμα με αφομ. [vm > mm] και απλοπ. του διπλού συμφ. [mm > m] < αρχ. ψεῦσμα με αποβ. του [s] για απλοπ.

Φαίνεται λοιπόν ότι στο σχολείο μου είχαμε ... μείνει σε μια εκδοχή από το ελληνιστικό ψεύμα, όπου το υμ γινόταν μμ χωρίς απλοποίηση του διπλού συμφώνου.

:-)))

Γεωργία είπε...

Η άποψη του Ανώνυμου είναι αυτό ακριβώς που ήθελα να πω κι εγώ. Συμφωνώ μαζί του.

Ανώνυμος είπε...

...το αληθές είναι δείκτης του εαυτού του, όπως επίσης και δείκτης της πλάνης, λέγανε παλιά.
Από τότε πολύ νερό κύλησε στ' αυλάκι.
Το αληθές είναι η προϋπόθεση του απατεώνα, την απατεωνιάς.
"Αξιώματα", "δόγματα", "κοσμοεικόνες", "αναγκαιότητες" στηρίζουν τα επιστημονικά ιδεολογικά και θρησκευτικά συστήματα πίστεως με περισσότερη δύναμη από ποτέ.Πολλοί πονηράντζες κηρύσσουν το δήθεν τέλος ιδεολογιών θρησκειών κτλ. ενώ το παγκάρι σου το πλασάρουν κάτω από το τραπέζι μια χαρά.

Anonymous 1 είπε...

Η συζητήσεις για μεταφυσικά ζητήματα (όπως για την αλήθεια και το ψεύδος) μοιάζουν αδιέξοδες. Δεν είναι, όμως.
Γονιμότητα σε αυτές τις συζητήσεις δίνει η πράξη.
Ξέρεις να Αγαπάς; Ξέρεις να Συγχωρείς; Ξέρεις να Εμπιστεύεσαι; Ξέρεις να υπηρετείς; Ξέρεις να Μοιράζεσαι;
Τότε μπορείς να συζητάς για μεταφυσική και η συζήτηση αυτή να έχει νόημα.
Τα σκέτα επιχειρήματα λίγο συνεισφέρουν. Άλλωστε, η αλήθεια δεν χρειάζεται επιχειρήματα, γιατί η αλήθεια είναι αξίωμα.

aloga είπε...

Anonymous
Γεωργία


1.Χρησιμοποιείτε συνεχώς τη λέξη αλήθεια με τρόπο που δείχνει ότι πιστεύετε ότι υπάρχει η μία και μοναδική αλήθεια και μάλιστα ότι αυτή την αλήθεια την γνωρίζει η οποιαδήποτε θρησκεία.
Η δική μου θέση είναι ότι δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια αλλά σχετική, η αλήθεια του καθενός,
η ομαδική αλήθεια κλπ

2. Ούτε μια και μοναδική ηθική υπάρχει αλλά κάθε φορά αυτή εξαρτάται από τις επικρατούσες κοινωνικές συνθήκες.

3. κάνεις μια αυθαίρετη παραδοχή "... Όσοι πιστεύουν στην ύπαρξη μιας μεταφυσικής πραγματικότητας (εδώ υπεισέρχεται η έννοια του Θεού – των χριστιανών ή οποιουδήποτε άλλου) θα επιλέξουν την αλήθεια, ενώ όσοι πιστεύουν στην τυχαιότητα της ύπαρξης της ζωής και του υλικού κόσμου μας, θα επιλέξουν το συμφέρον..."
Και επάνω σε αυτή χτίζεις το συμπέρασμά σου "... Άρα, αλήθεια, συμφέρον, ηθική και ενδεχόμενο ύπαρξης μιας μεταφυσικής πραγματικότητας, είναι μία ενιαία συζήτηση..."

Δικαίωμά σου.


4. Επειδή διαπιστώνω χάος σχετικά με τις λέξεις, αδυνατώ να συνεννοηθώ.
Δηλαδή έχω πρόβλημα επικοινωνίας (εννοώ πραγματικής επικοινωνίας και όχι μπλα μπλα γιατί δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω.)

Όθεν, για να μπορέσω να συνεχίσω την συζήτηση, θεωρώ απαραίτητο να συμφωνήσουμε (αλλιώς δεν έχει νόημα, μια και ο καθένας θα αραδιάζει την ψευδαίσθησή του) στον ορισμό των λέξεων:

θεός, πίστη, αλήθεια, συμφέρον κλπ

Όπως επίσης θα πρέπει να αξιολογήσουμε την επιστήμη, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία κλπ

Και φυσικά να δώσουμε απαντήσεις σε ερωτήματα όπως

Ποια η σχέση της φιλοσοφίας με την σοφία
Ποια η σχέση της θρησκείας με την πραγματικότητα
Τι εννοούμε όταν λέμε θεός.
Ποια η σχέση της χριστιανικής θρησκείας με την πραγματικότητα.
Πόσο αυθεντική είναι η χριστιανική θρησκεία.
Τι εννούμε ακριβώς όταν λέμε μεταφυσική.
Κατά πόσον έχουν νόημα οι υποθέσεις αν δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα τι είναι ο άνθρωπος και γιατί υπάαρχει αυτός και η φύση στο σύνολό της.

Και άλλα πολλά

Επειδή όμως, μπλα μπλα μπλα μπλαμπλά μπλαμπλά ...

Όνειρα γλυκά

Γεωργία είπε...

@aloga
Μου άρεσε πολύ το σχόλιο.
Απαντώ μόνο στο 1.
Τα υπόλοιπα, άλλη φορά.
1. Για πολύ καιρό η θέση μου ήταν οτι δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Κάποια στιγμή έκανα στροφή 180 μοιρών. Πλέον, η θέση μου είναι πως, ναι, υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, με την έννοια πως ο πόνος που νιώθει π.χ. κάποιο παιδί που αιμορραγεί χτυπημένο από σφαίρα, δεν είναι μια ψευδαίσθηση, δεν είναι μια υποκειμενική αλήθεια, δεν είναι κάτι σχετικό. Είναι αληθινός, ατόφιος, πόνος, αντικειμενικά, όχι υποκειμενικά. Ακούγεται απλοϊκός ο συλλογισμός μου, αλλά, πλέον, δε μπορώ να λέω οτι "δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια". Υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Όμως, δεν γνωρίζω όλη την αντικειμενική αλήθεια, και ούτε πρόκειται ποτέ να την γνωρίσω. Η αναγνώριση μιας αλήθειας ως αντικειμενικής, και η ταυτόχρονη αναγνώριση της πάντοτε ατελούς γνώσης της όλης αλήθειας, είναι, για εμένα, η δικλείδα ασφαλείας από όλα τα δεινά που μπορεί να φέρει η άκρατη υιοθέτηση της άποψης "υπάρχουν μόνο σχετικές αλήθειες".
Χάρηκα να μοιραστώ αυτή τη σκέψη, και, ευχαριστώ για το χρόνο σας, aloga.

aloga είπε...

@Γεωργία


Χάρηκα για την επαφή

Με καλή διάθεση, επιμένω ότι τα θέματα που επιχειρούμε να θίξουμε είναι τόσο πολύπλοκα ώστε δεν είναι δυνατόν να τα αντιμετωπίσουμε με κουβεντούλα.

Καλά ήταν εως εδώ.

Πάμε γι' άλλα. (εγώ δηλαδή).

Μάκια στην παρέα.

Rosa είπε...

@buccanner ΝΑΙ!
Συμφωνώ και εδώ ήθελα να καταλήξω. Ότι δηλαδή η Ιδέα της Αλήθειας και του Ψέματος δεν είναι τίποτα παραπάνω από ακόμη μια ανθρωποκεντρική αυταπάτη.
Τι θα άξιζε τοοοοοσο ώστε να "επινοήσουμε" ψέματα, και τι ώστε να "υπερασπιστούμε" μιαν Αλήθεια?
Χαιρετώ κι εγώ την παρέα.
Καλό ήταν αυτό.

Γεωργία είπε...

"...παραγνωρίζουμε τη δύναμη του συμφέροντος` και επίσης ότι κάποιες φορές κατασκευάζουμε θεωρίες που θα μας βολέψουν..."

ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα φαινόμενα που έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου

"Κοντολογίς: Γιατί να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέμματα;"

Επειδή θέλω, επειδή μου αρέσει, επειδή το επιλέγω, επειδή νιώθω όμορφα, επειδή δεν το επιλέγω για τον εαυτό μου αλλά για τον άλλον, επειδή Αγαπώ.

"Κοντολογίς: Γιατί να πω αλήθεια όταν με συμφέρει να πω ψέμματα;"

Αν δεν υπήρχε αυτή η ελευθερία να διαλέξω, τότε δεν θα υπήρχε καμμία ελευθερία. Αυτή η ελευθερία ανάμεσα στο 'α και β' που υπάρχει στην ερώτηση, είναι οι μοναδικές στιγμές που έχουμε περιθώριο ως άνθρωποι να είμαστε ελεύθεροι. Μόνο όταν απαντάμε σε τέτοια διλήμματα μπορούμε να πούμε οτι υπάρχει "ελευθερία". Όλες τις υπόλοιπες στιγμές, δρούμε με βάση όσα ήδη γνωρίζουμε. Μόνο αν υπάρχουν διλήμματα όπως αυτό του hollowsky μπορούμε να πούμε οτι υπάρχει η έννοια της "ελευθερίας". Εγώ έτσι νομίζω.

aloga είπε...

@Γεωργία

Μπράβο Γεωργία
Καίρια απάντηση

Μου δίνεις και την ευκαιρία για ένα σχόλιο, εκεί που λες: "...Μόνο όταν απαντάμε σε τέτοια διλήμματα μπορούμε να πούμε οτι υπάρχει "ελευθερία". Όλες τις υπόλοιπες στιγμές, δρούμε με βάση όσα ήδη γνωρίζουμε. Μόνο αν υπάρχουν διλήμματα όπως αυτό του hollowsky μπορούμε να πούμε οτι υπάρχει η έννοια της "ελευθερίας"..."

Η απάντηση σε τέτοια διλήμματα (αλλά και στο τι σημαίνει η λέξη ελευθερία),δεν είναι αποτέλλεσμα διανοητικής προσέγγισης αλλά πνευματικής.
Δηλαδή όταν λέω δεν είναι διανοητικής, είναι αυτό που εσύ εννοείς όταν λες, "με βάση όσα γνωρίζουμε"
Η απάντηση σε τέτοια διλήμματα δίνεται ως αποτέλλεσμα βαθύτερης εσωτερικής προσέγγισης, αυτό που περιγράφω με την λέξη πνευματική. Αυτή την προσέγγιση την αντιλαμβάνεται καλύτερα κάποιος που έχει ασχοληθεί με την εσωτερική γνώση του εαυτού του. Αν κάποιος δεν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα αλλά κάπως την αντιλαμβάνεται, την εκφράζει όπως λες στην αρχή: "...Επειδή θέλω, επειδή μου αρέσει, επειδή το επιλέγω, επειδή νιώθω όμορφα, επειδή δεν το επιλέγω για τον εαυτό μου αλλά για τον άλλον, επειδή Αγαπώ..."

Το ίδιο αντιλαμβάνεται αλλά το εκφράζει κάπως αλλιώς και η Rosa όταν λέει: "...η Ιδέα της Αλήθειας και του Ψέματος δεν είναι τίποτα παραπάνω από ακόμη μια ανθρωποκεντρική αυταπάτη.
Τι θα άξιζε τοοοοοσο ώστε να "επινοήσουμε" ψέματα, και τι ώστε να "υπερασπιστούμε" μιαν Αλήθεια?..."

Με άλλα λόγια, την απάντηση σε τέτοια διλήμματα ή στο τι είναι ελευθερία, δεν την συμπεραίνεις αλλά την γνωρίζεις μέσα σου.

Ίσως είμαι κάπως δυσνόητος αλλά κάνω ό,τι μπορώ...

Γεια

Γεωργία είπε...

( @aloga
aloga:Ίσως είμαι κάπως δυσνόητος
Γεωργία:ευχαριστώ πάρα πολύ για το μήνυμα
aloga:αλλά κάνω ό,τι μπορώ...
Γεωργία:ευχαριστώ και για αυτό.

Θα το σκεφτώ το περιεχόμενο του μηνύματος.)

HollowSky είπε...

Σας ευχαριστώ για τη συζήτηση.

Σε όσους/όσες δεν πιστεύουν πως υπάρχουν αντικειμενικά ψέμματα (και επομένως ούτε αντικειμενικές αλήθειες) ...

... συνιστώ, αφού τελειώσουν την ανάγνωση του "Ο κορεσμένος εαυτός", να περάσουν και από το "Βία και Ιερό" του Ρενέ Ζιράρ (Εξάντας). Ίσως βοηθήσει τον προβληματισμό τους η περίπτωση να ισχύει αυτό που περιγράφει ο Ρενέ: να στήνεται ο πολιτισμός όχι μόνο πάνω σ' έναν ιδρυτικό φόνο, αλλά και ταυτόχρονα πάνω στο ψέμμα για την ενοχή των αποδιοπομπαίων τράγων.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ετικέτες

1000 ρέγγες (7) 1100 (1) 1789 (2) 1837 (1) 1846 (1) 1848 (1) 1850 (1) 1871 (1) 1900 (2) 1907 (1) 190cm (4) 1917 (12) 1919 (1) 1936 (2) 1939 (1) 1940 (1) 1943 (2) 1944 (1) 1946 (1) 1947 (1) 1950 (2) 1952 (1) 1957 (1) 1965 (3) 1967 (1) 1968 (5) 1969 (1) 1978 (2) 1980 (1) 1983 (1) 2003 (1) 2006 (1) 2008 (9) 2015 (1) Α. Μπορντίγκα/A. Bordiga (1) Α. Σβιατόγκορ/А. Святогор (1) Α.Ι. (7) Α.Κέννυ/A. Kenny (1) Α.Κοντ/A.Comte (1) Α.Ντ.Μονκρετιέν/A.de Montchretien (1) αγάπη (5) Αγγλία (3) Αγία Πετρούπολη (1) Αδάμ Σμιθ/Adam Smith (9) Αθήνα (13) Αιδ. Μπίλι/Rev Billy (1) Άινσταϊν (1) Αισχύλος (1) Άκης Πάνου (1) Ακρόπολη (2) Αλαίν Καγιέ/Alain Caillé (1) Άλαν Τιούρινγκ/Alan Turing (2) Άλασνταιρ Μακιντάιρ/Alasdair MacIntyre (1) Αλβέρτος ο Μέγας (1) Αλέκα Παπαρήγα (1) Αλέξανδρος Κοζέβ/Alexandre Kojève (2) Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1) Αλέξανδρος Σμέμαν/Александр Шмеман (1) Αλέξανδρος Σοκούροφ/Алекса́ндр Соку́ров (1) Αλέξανδρος Τομπάζης (1) Αλέξανδρος Τρόκκι/Alexander Trocchi (1) Αλεξάντερ Μπέρκμαν/Александр Беркман (3) Αλέξης Ασλάνογλου (2) Αλέξης Καλοφωλιάς (1) Αλέξης ντε Τοκβίλ/Alexis deTocqueville (3) αλήθεια (27) Αληthεια (2) Αλκιβιάδης (1) αλλοτρίωση (61) Αλμπέρ Καμύ/Albert Camus (2) Άλμπερτ Σπέερ/Albert Speer (2) Άλμπερτ Φίνεϊ/Albert Finney (1) Αλμπέρτο Καβαλκάντι/Alberto Cavalcanti (2) Άλμπρεχτ Ντύρερ/Albrecht Duhrer (1) Άλντους Χάξλεϊ/Aldus Haxley (1) Αλταμίρα (6) Αλφειός (1) Αναξίμανδρος (1) ανάπτυξη (17) αναρχισμός (10) Ανδρέας Εμπειρίκος (1) Ανδρέας Παπανδρέου (1) ανθρώπινα πιράνχας (32) ανθρωπολογία (1) Άννα Άρεντ/Hannah Arendt (8) Άννα Ιβάνοβνα Μπελιάι/Анна Ивановна Беляй (1) Άννα Κοκκίνου (1) Ανρί Ντεμπριγιώ/Henry Debrillaut (1) Ανρί Λεφέβρ/Henri Lefebre (4) Ανρί Μισώ/Henry Michaux (2) Άνσελμ Γιάπε/Anselm Jappe (1) Άνταμ Κέρτις/Adam Curtis (1) Αντίνοος (1) Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ/Antoine de Saint-Exupéry (1) Αντρέ Κερτέζ/André Kertész (1) Αντρέ Ορλεάν/André Orléan (5) Άντυ Γουώρχολ/Andy Warhol (2) Αντώνης Κουτρουμπής (1) αξία (13) Άρβο Περτ/Arvo Pärt (2) Αργυριάδης-Καλούμενος-Μπάτσης (1) Άρης Αλεξάνδρου (3) Άρης Κωνσταντινίδης (1) Άρης Μπερλής (1) Άρθουρ Λένινγκ/Arthur Lehning (1) Αρθούρος Σοπενχάουερ/Arthur Schopenhauer (3) Αριστοτέλης (14) Άσγκερ Γιόρν/Asger Jorn (21) Άυν Ραντ/Ayn Rand (3) Αφρική (2) Β. Γκ. Ζέμπαλντ/W. G. Sebald (2) Β.Α. Μότσαρτ/W.A/ Mozart (1) Βαγγέλης Αρτέμης (2) Βαλεντίν Βολόσινοφ/Валенти́н Воло́шинов (1) Βάλτερ Μπένγιαμιν/Walter Benjamin (6) Βανς Πάκαρντ/Vance Packard (2) Βασίλης Ηλιακόπουλος (2) Βασίλης Στρατιώτης (1) Βενετιά (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent (1) Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent Descombes (16) Βέρνερ Χέρτσογκ/Werner Herzog (1) Βερολίνο (3) βία (20) Βιετνάμ (2) Βίκτωρ Μπούλλα/Виктор Буллаa (1) Βίκτωρ Ουγκώ/Victor Hugo (1) Βίκτωρ Σερζ/Ви́ктор Киба́льчич (1) Βίκτωρ Σκλόφκσι/Ви́ктор Шкло́вский (3) Βίκτωρ Φρανκλ/Victor Frankl (2) Βίλεμ Φλούσερ/Vilem Flusser (1) Βίνσεντ Μπράουν/Vincent Browne (1) βιοτεχνολογία (6) Βλαδίμιρος Λένιν/Влади́мир Ле́нин (6) Βλαντίμιρ Μαγιακόφκι/Влади́мир Маяко́вский (2) βοηθήματα μνήμης (11) Γαλλία (8) Γένεσις (1) Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (4) Γερμανία (9) Γιάννηδες (1) Γιάννης Γρηγοριάδης (9) Γιάννης Ισιδώρου (4) Γιάννης Κάτρης (1) Γιάννης Πεδιώτης (3) Γιάννης Ρίτσος (3) Γιάννης Σκαρίμπας (3) Γιάννης Τσέγκος (1) Γιόζεφ Μπλοχ/Joseph Bloch (1) Γιόζεφ Ντίτζγκεν/Josef Dietzgen (1) γιορτή (18) Γιούργκεν Χάμπερμας/Jurgen Habermas (2) Γιόχαν Γκριμονπρέ/Johan Grimonprez (1) Γιόχαν Χουιζίνγκα/Johan Huizinga (3) Γιώργος Γαϊτάνος (1) Γιώργος Μακρής (1) Γιώργος Νικολαΐδης (1) Γιώργος Σεφέρης (2) Γιώργος Χαντζής (1) Γκ. Κ. Τσέστερτον/G.K. Chesterton (5) Γκ. Ράιλ/G. Ryle (1) Γκαίτε/Goethe (1) Γκέοργκ Ζίμελ/Georg Simmel (4) Γκετζ Άλυ/Götz Aly (1) Γκι Αμπέιγ/Guy Abeille (1) Γκίλμπερτ Ράιλ/Gilbert Ryle (2) Γκιόργκι Λίγκετι/György Ligeti (1) Γκιόργκι Λούκατς/György Lukács (4) Γκουίντο Καβαλκάντι/Guido Cavalcanti (1) Γκυ Ντεμπόρ/Guy Debord (23) Γκύντερ Άντερς/Günther Anders (9) γλώσσα (21) Γουάλας Στήβενς/Wallace Stevens (1) Γουδή (1) Γουίλιαμ Ήγγλετον/William Eggleton (1) Γουίλιαμ Μπάροους/William Burroughs (2) Γουίλιαμ Σαίξπηρ/William Shakespeare (3) Γούντι Άλλεν/Woody Allen (1) Γρηγόρης Βαλτινός (1) Δανία του Βορρά (2) Δανία του Νότου (5) Δελφοί (1) Δέσποινα Ζευκιλή (1) Δημήτρης Δημητριάδης (1) Δημήτρης Καραγιάννης (1) Δημήτρις Βεργέτης (1) δημιουργικότητα (8) Διεθνής (1) δικαιοσύνη (12) δοκιμασίες (3) Δουβλίνο (1) Δραπετσώνα (1) δυσφορία (30) Ε. Άνσκομπ/E. Anscombe (4) Ε. Βιλ/E. Will (1) Έ. Λ. Μάστερς / Ε. L. Masters (1) Ε.Ε. Κάμινγκς/E.E. Cummings (1) Ε.Χ. Γονατάς (1) Έζρα Πάουντ/Ezdra Pound (1) εικονική δημόσια σφαίρα (5) εικονογραφημένα κείμενα (10) εκπομπές (58) Ελβετία (1) Έλεν Κέλλερ/Helen Keller (1) Ελένη Ηλιοπούλου (1) Ελένη Μπέλλου (1) Ελευθερία (42) Ελευθεριακός (1) Ελίας Κανέττι/Elias Canetti (1) Εμίλ Μπενβενίστ/Emile Beneveniste (1) Εμίλ Ντυρκέμ/Emile Durkheim (1) Εμίλ Σιοράν/Emil Cioran (1) Έμιλυ Ντίκινσον/Emily Dickinson (2) Εμμανουήλ Καντ/Emmanuel Kant (2) Εμμανουήλ Λεβινάς/Emmanuel Levinas (3) Εμμανουήλ Μουνιέ/Emmanuel Mounier (1) Έντσο Τραβέρσο/Enzo Traverso (1) εξατομίκευση (45) εξέγερση (10) εξουσία (38) επανάσταση (25) επαναστατικός χαρτοπολτός (4) επιβίωση (5) επιστήμη (23) Έρασμος/Erasmus (1) εργασία (23) Ερίκ Σατί/Eric Satie (1) Έρικ Χομπσμπάουμ/Eric Hobsbaum (1) Έρνεστ Γκέλνερ/Ernest Gellner (1) Ερνστ Γιούνγκερ/Ernst Junger (2) Ερνστ Κασσίρερ/Ernst Cassirer (3) Ερνστ Μπλοχ/Ernst Bloch (1) ΕΡΩΔΙΟΣ (1) ΕΣΗΕΑ (2) ΕΣΣΔ (1) Ετιέν Ντε λα Μποεσί/Etien De la Boetie (1) Ευγένιος Ενρικέζ/Eugène Enriquez (1) Ευγένιος Ζαμιάτιν/Евге́ний Замя́тинn (1) Ευγένιος Ιονέσκο/Eugene Ionesco (1) ευρωπαϊκή προοπτική (49) ευτυχία (11) Ζ.-Ζ. Ρουσσώ/J.-J. Rousseau (1) Ζ.-Π. Βουαγιέ/J.-P. Voyer (5) Ζ.-Π. Ντιτέιγ/J.-P. Duteuil (1) Ζ.-Π. Ντυπουΐ/J.-P. Dupuy (1) Ζ.-Π. Σαρτρ/J.-P. Sartre (2) Ζακ Ελλύλ/Jacques Ellul (29) Ζακ Λακάν/Jacques Lacan (6) Ζακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (2) Ζακ Ντεριντά/Jacques Derrida (2) Ζακ Πρεβέρ/Jacques Prévert (2) Ζακ Σαπίρ/Jacques Sapir (2) Ζαν Ιτάρ/Jean Itard (1) Ζαν Μορώ/Jeanne Moreau (1) Ζαν Μπωντριγιάρ/Jean Baudrillard (1) Ζαν-Λυκ Γκοντάρ/Jean Luc Godard (3) Ζαν-Πιέρ Βερνάν/Jean Pierre Vernant (1) Ζαπατίστας (1) Ζάχα Χαντίντ/Zahā Ḥadīd (1) Ζάχος Παπαζαχαρίου (1) Ζεράρ Νταβί/Gerard Davy (1) Ζερμαίν Γκρηρ/Germaine Greer (1) Ζήσης Κοτιώνης (2) Ζήσης Σαρίκας (5) Ζιλ Ντελέζ/Gilles Deleuze (2) Ζιλ Ντωβέ/Gilles Dauve (1) Ζορ Βον/Zohr Vaughan (1) Ζύγκμουντ Μπάουμαν/Zygmunt Bauman (3) Ζυλ Ντωβέ/Gilles Dauvé (3) ζωή (45) Ζωρζ Μπατάιγ/Georges Bataille (1) ηθική (34) ΗΠΑ (19) Θανάσης Σβώλος (1) Θάτσερ/Thatcher (1) θέαμα/spectacle (13) Θένια Κουτρουμπή (1) Θεολόγος Βοσταντζόγλου (1) Θεός (16) Θεοφάνης Μελάς (2) Θεσσαλονίκη (2) Θήοντορ Ρόζακ/Theodore Roszak (1) θλίψη (12) Θοδωρής Χιώτης (1) Θόδωρος Ζιάκας (1) Θουκυδίδης (2) Ι.Θ. Κακριδής (1) Ίαν Χάκινγκ/Ian Hacking (2) Ιβάν Παβλόφ/Ива́н Па́влов (1) Ιβάν Τουργκένιεφ/Иван Тургенев (1) Ίγγα Κρεστενσεν/Inger Christensen (1) ιδρύματα τέχνης (7) ικέτες και ξένιοι (6) Ιλιάδα (1) Ιράν (1) Ισαάκ Μπ. Σίνγκερ/Isaac B. Singer (1) Ισπανία (1) Ισπαχάν (1) ιστορία (41) ισχύς (22) Ιχάμπ Χασσάν/Ihab Hassan (1) Ιωάννα Τσιβάκου (1) Ιωάννης ο Θεολόγος (1) Ιωσήφ Στάλιν/Ио́сиф Ста́лин (2) Κ.Π. Καβάφης (3) Κ.Σ. Λιούις/C.S. Lewis (4) Κάθλην Ρέιν/Kathleen Raine (1) καλλιτέχνες (24) Καλοκαίρι (8) Κάρελ Φουνκ/Karel Funk (1) Κάρεν Κίλιμνικ/Karen Kilimnik (1) Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ/Karl Georg Büchner (1) Καρλ Κορς/Karl Korsch (3) Καρλ Κράους/Karl Kraus (3) Καρλ Μαρξ/Karl Marx (33) Καρλ Πολάνυι/Karl Polanyi (2) Καρλ Σμιτ/Karl Schmidt (1) Καρλομάγνος (1) Κάρολος Δαρβίνος/Charles Darwin (1) Καρτέσιος/Descartes (7) Καταστασιακή Διεθνής/Internationale Situationniste (9) καταστασιακοί/situationnistes (20) Κατερίνα Αθανασίου (1) Κατερίνα Ηλιοπούλου (8) Κέβιν Κέλι/Kevin Kelly (2) Κεν Λόουτς/Ken Loach (1) Κεν Ρόμπινσον/Ken Robinson (1) Κένεθ Γκέργκεν/Kenneth Gergen (1) κενό (18) κεφαλαιοκρατία (37) Κίνα (1) Κλάους Κάρστενσον/Claus Carstensen (1) Κλερ Οζιάς/Claire Auzias (1) Κλωντ Λεβί-Στρώς/Claude Lévi-Strauss (4) Κομμούνα (1) κομμουνισμός (10) Κόνσταντ/Constant Niewenhuys (1) Κοπεγχάγη (1) Κόρα Ντάιαμοντ/Cora Diamond (1) Κορνήλιος Καστοριάδης (9) Κουρτ Βάιλ/Kurt Weil (1) Κουρτ Σβίττερς/Kurt Schwitters (1) κράτος (14) κρίση (32) Κριστιάν Ντελακαμπάιν/Christiane Delacampaigne (1) Κριστίν Λαγκάρντ/Christine Laguarde (1) Κριστόφ Κισλόφσκι/Krzysztof Kieslowski (1) Κρίστοφερ Λας/Christopher Lasch (4) Κροστάνδη (1) κυριαρχία (13) Κωνσταντίνος Καραμανλής (1) Κωνσταντίνος Ματσούκας (1) Κώστας Βάρναλης (1) Κώστας Δεσποινιάδης (4) Κώστας Κολημένος (1) Κώστας Παπαϊωάννου (7) Κώστας Χριστοδούλου (1) Κωστής Βελόνης (1) Κωστής Παπαγιώργης (2) Λ. Βίττγκενσταϊν/L. Wittgenstein (17) Λα Μετρί/ La Mettrie (1) Λάζαρος Αρσενίου (3) Λάκι Λουτσιάνο/Lucky Luciano (1) Λάμπρος Κωνσταντάρας (1) Λάο Τσε/老子 (1) Λαρς φον Τρίερ/Lars von Trier (1) λενινισμός (6) Λεξικό Κριαρά (1) Λεξικό Liddell-Scott (2) Λέο Στράους/Leo Strauss (1) Λεόν Βαλράς/Léon Walras (2) Λέσχη Φιλελεύθερης Ανάγνωσης (1) Λετονία (1) Λετριστές/Lettristes (1) Λέων Σεστώφ/Лев Шесто́в (2) Λέων Τρότσκι/Лев Тро́цкий (3) Λιούις Μάμφορντ/Lewis Mumford (10) λογική (3) Λογιόλα/Loyola (1) Λόγος (26) λογοτεχνία (25) Λονδίνο (3) Λουί Αραγκόν/Louis Aragon (1) Λουί Μαλ/Louis Mal (1) Λουΐ ντε Σαιν Ζυστ/Louis de Saint Juste (1) Λουί Ντυμόν/Louis Dumont (6) Λουίς Αλτουσέρ/Louis Althusser (1) Λουίς Μπουνιουέλ/Louis Buñuel (3) Λουσιέν Μαλζόν/Lucien Malson (1) Λουσίντα και Ντέιβις Μάτλοκ/L & D Matlock (1) Λυγκέας (2) Λωτρεαμόν/Lautréamont (7) Μ. Γκωσέ/M. Gauchet (1) Μάης '68 (1) Μάικ Κέλυ/Mike Kelley (1) Μάικλ Χάρντ/Michael Hardt (1) Μάκης Μηλάτος (1) Μακιαβέλλι/Machiavelli (4) Μάλκολμ Λόουρι/Malcolm Lowry (1) Μάλκολμ Χ/Malcolm X (1) μανιφέστα (65) Μανόλης Λαμπρίδης (1) Μανώλης Αναγνωστάκης (3) Μαξ Βέμπερ/Max Weber (2) Μαξ Ήστμαν/Max Eastman (1) Μαρακές (1) Μάρθα Γκέλχορν/Martha Gellhorn (1) Μαρί ντε Ενζέλ/Marie de Hennezel (1) Μαρίνα Τσβετάγιεβα/Мари́на Цвета́ева (3) Μάρσαλ Σάλινς/Marshall Sahlins (5) Μαρσέλ Μαριέν/Marcel Mariën (1) Μαρσέλ Μως/Marcel Mauss (1) Μαρσέλ Ντυσάν/Marcel Duchamp (1) Μάρτζορι Πέρλοφ/Marjorie Perloff (1) Μάρτζορι Ρόουλινγκ/Marjorie Rowling (1) Μάρτιν Λούθερ Κινγκ/M.L. King (1) Μάρτιν Μπούμπερ/Martin Buber (1) Μάρτιν Χάιντεγγερ/Martin Heidegger (5) μελαγχολία (5) Μελούνα (1) Μέριλυν (1) Μεσαίωνας (7) Μέση Ανατολή (1) μεταμοντέρνο (10) μεταμορφωτική δύναμη (34) μηδέν (11) μηδενισμός (35) Μηνάς Εμμανουήλ (1) Μίλτος Θεοδοσίου (2) Μίλτος Σαχτούρης (2) Μίλτων Φρίντμαν/Milton Friedmann (1) Μιριέλ Μπαρμπερί/Muriel Barbery (1) Μισέλ Αλιετά/Michel Aglietta (1) Μισέλ Ουελμπέκ/Michel Houellebecq (3) Μισέλ Πικολί/Michel Piccoli (1) Μισέλ Σερ/Michel Serres (1) Μισέλ Τουρνιέ/Michel Tournier (2) Μισέλ Φουκώ/Michel Foucault (11) ΜΙΤ (1) Μίχαελ Λέβι/Michael Loewy (2) Μιχαήλ Θερβάντες/Miguel Cervantes (1) Μιχαήλ Μπακούνιν/Михаил Бакунин (2) Μιχαήλ Μπαχτίν/Михаи́л Бахти́н (1) Μιχαηλάγγελος Αντονιόνι/Michelangelo Antonioni (2) Μιχάλης Πάγκαλος (1) Μόμπυ Ντικ (1) Μόρις Ντρούρι/Maurice Drury (1) μουσική (36) Μουσταφά Καγιάτι/Mustafa Khayati (1) μοφερισμός/mofferism (6) Μπαρούχ Σπινόζα/Baruch Spinoza (1) Μπάρυ Άνσγουωρθ/Barry Unsworth (1) Μπέλα Ταρ/Béla Tarr (1) Μπέρναρντ Μάντεβιλ/Bernard Mandeville (1) Μπέρτολντ Μπρεχτ/Bertold Brecht (3) Μπίφο Μπεράρντι/Bifo Berardi (2) Μπλεζ Πασκάλ/Blaise Pascal (1) Μπομπ Ντύλαν/Bon Dylan (1) Μπρέτον Γουντς (1) Μπριζίτ Μπαρντό/Brigitte Bardot (2) Μύκονος (1) μυστικισμός (1) Μωρίς Μερλώ-Ποντύ/Maurice Merleau-Ponty (2) Ν.Α. Μπερντγιάεφ/ Н/ А. Бердя́ев (1) Ν.Γ. Πεντζίκης (1) ναζιστοφασισμός (29) ναρκισσισμός (10) Νασρεντίν Χότζας (1) ναυαγοί (2) Νέα Ζηλανδία (1) Νέα Υόρκη (2) Νεάντερταλ (1) νεοφιλελευθερισμός (12) Νίκος Εγγονόπουλος (3) Νίκος Ζαχαριάδης (2) Νίκος Καρούζος (4) Νίκος Μπελογιάννης (1) Νίκος Σκοπλάκης (1) Νίκος Buccanier Κούρκουλος (6) Νόαμ Τσόμσκι/Noam Chomsky (1) Νόρμπερτ Ελίας/Norbert Elias (1) νους (24) Νούτσιο Όρντινε/Nuccio Ordine (1) Ντ. Ουίγκινς/D. Wiggins (2) Ντ. Χάνκοκ/D. Hancock (1) Ντέιβιντ Λυντς/David Lynch (3) Ντέιβιντ Μπομ/David Bohm (1) Ντέιβιντ Ρικάρντο/David Ricardo (4) Ντέιβιντ Χιούμ/David Hume (4) Ντέσμοντ Μόρις/Desmont Morris (1) Ντμίτρι Πρίγκοφ/Дми́трий При́гов (1) Ντον Ντελίλο/Don Delillo (2) Ντόναλντ Γουίνικοτ/Donald Winnicott (2) Ντονέλα Μήντοους/Donella Meadows (1) Ξενοδοχείο των Ξένων (2) Ξενοφών (3) ξεψάρωμα (3) Ο. Σ. Βίκτορ/H. St Victor (1) Οδύσσεια (2) οικονομία (52) Οκτάβιο Πας/Octavio Paz (2) Όλγα Γερογιαννάκη (1) όλεθρος (29) Όμηρος (1) ομιλίες (13) ΟΟΣΑ (1) Ορφέας Απέργης (2) Όσκαρ Ουάιλντ/Oskar Wilde (2) Ουίσταν Ώντεν/Wystan Auden (3) Ουόλτ Ουΐτμαν/Walt Whitman (1) Π.Α.Ρενουάρ/P.A.Renoir (1) Π.Μ.Σ. Χάκερ/P.M.S. Hacker (6) παιδεία (7) παιχνίδι (7) Παναγιώτης Κονδύλης (10) Παπάγος (1) παπαρολογία (7) παράδοση (4) παραμύθιασμα (2) Παρίσι (1) Πάρνηθα (1) Πασκάλ Ενζέλ/Pascal Engel (1) Πάσχος Μανδραβέλης (3) Πέδρο Ματέο/Pedro Mateo (1) Πέπη Ρηγοπούλου (1) περιπέτεια (3) Πέτρος Αρτάνης (1) Πέτρος Κορνήλιος/Pierre Corneille (1) Πέτρος Παπαθανασίου (1) Πήτερ Γκητς/P.T. Geach (2) Πήτερ Κρηφτ/Peter Kreeft (1) Πήτερ Μπρουκ/Peter Brook (1) Πήτερ Ουίντς/Peter Winch (2) Πήτερ Ουότκινς/Peter Watkins (1) Πιέρ Μανάν/Pierre Manent (1) Πιέρ Μπουρντιέ/Pierre Bourdieu (1) Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν/Pierre-Joseph Proudhon (1) Πλαστήρας (2) Πλάτωνας (4) πλουραλισμός (1) ποίηση (67) πολεμικά κείμενα (11) πόλεμος (26) πόλη (25) πολιτική (47) Ποτάμι (1) προαίρεση (1) προεκλογικά μηνύματα (9) προλεταριάτο (47) Προμηθέας (1) προπαγάνδα (57) Πωλ Βιριλιό/Paul Virilio (1) Πωλ Βαλερύ/Paul Valery (1) Πωλ Ζοριόν/Paul Jorion (1) Πωλ Ζωγραφάκης (1) Πωλ Λαφάργκ/Paul Lafargue (2) Πωλ Ρικέρ/Paul Ricoeur (2) Ρ. ΜακΝαμάρα/R. MacNamara (3) Ραούλ Βανεγκέμ/Raoul Vaneigem (6) Ραούλ Σουρίτα/Raul Zurita (1) Ρας Ρίις/Rush Rhees (1) Ράσελ Τζάκομπι/Russel Jacobi (3) Ρέι Μπράντμπερι/Ray Bradbury (1) Ρέιμοντ Κάρβερ/Raymond Carver (1) Ρενέ Ζιράρ/René Girard (10) Ρενέ Κλερ/ René Clair (1) Ρισελιέ/Richelieu (1) Ρίτα Γκαβέρα (1) Ρίτσαρντ Κόμπντεν/Richard Cobden (1) Ρίτσαρντ Μοράν/Richard Moran (1) Ρίτσαρντ Ρόρτι/Richard Rorty (7) Ροβεσπιέρος (1) Ρόζα Λούξεμπουργκ/Rosa Luxembourg (3) Ρόζενταλ-Γιούντιν (1) ρομαντισμός (4) Ρομπέρ Αντέλμ/Robert Antelme (1) Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ/Robert Oppenheimer (1) Ρόμπερτ Ρέντφορντ/Robert Redford (1) Ρόμπερτ Φρανκ/Robert Frank (1) Ρόμπερτ Χας/Robert Hass (2) Ρομπέρτο Χουαρόθ/Roberto Juarroz (1) Ρουμανία (1) Ρωσία (3) Σ. Μπενβενούτο/S. Benvenuto (1) Σ. Πιρόν/S. Piron (1) Σαίξπηρ/Shakespeare (1) Σαν Φρανσίσκο (1) σαπουνόφουσκες (10) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire (1) Σαρλ Πεγκί/Charles Péguy (1) Σαρλ Φουριέ/Charles Fourier (1) Σβετλάνα Αλεξίεβιτς/Светлана Алексиевич (1) Σέρεν Κίρκεγκωρ/Søren Kierkegaard (5) Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου (1) Σέσιλ ντε Μιλ/Cecil DeMille (1) σθένος (4) Σιμόν Βέιλ/Simone Weil (6) Σιμόν Λέις/Simon Leys (1) σινεμά (44) Σίνεντ Ο'Κόνορ/Sinead O'Connor (1) Σίντνεϊ Λιουμέτ/Sidney Lumet (1) Σίσυφος (1) σκεπτικισμός (6) Σκιπίων ο Αφρικανός (1) σκουπιδοντενεκέδες (1) Σλαβόι Ζίζεκ/Slavoj Žižek (4) Σόνια (1) σοσιαλδημοκρατία (7) Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα (1) Σουηδία (3) Σουν Τζου/ 孫子 (1) σουρεαλισμός (7) σοφία (6) Σπύρος Κυριαζόπουλος (7) σταλινισμός (14) Σταμάτης Γονίδης (1) Σταμάτης Πολενάκης (1) Στάνλεϊ Κάβελ/Stanley Cavell (2) Στάνλεϊ Κιούμπρικ/Stanley Kubrick (1) Στάντις Λώουντερ/Standish Lawder (2) Στέλιος Κούλογλου (1) Στέλιος Ράμφος (1) Στεφάν Λαβινιότ/Stéphane Lavignotte (1) Στέφανος Λουπάσκο/Stephan Lupasco (4) Στέφανoς Ροζάνης (8) Στήβεν Πίνκερ/Steven Pinker (2) στρατόπεδα εργασίας (10) στρατόπερα αναψυχής (1) Σύλβια Πλαθ/Sylvia Plath (1) Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (3) Σύνταγμα (1) σχετικισμός (2) Σωκράτης (4) σώμα (3) Τ.Κ.Παπατσώνης (2) Τ.Σ. Έλλιοτ/T.S. Elliot (3) Τάκης Μίχας (2) Ταλίν (1) Τάλκοτ Πάρσονς/Talcott Parsons (1) Τάσος Λάγγης (2) Τέοντορ Αντόρνο/Theodor Adorno (1) τέχνη (71) τεχνικό σύστημα (40) τεχνοκρατία (28) τεχνολογικός μεσσιανισμός (41) τεχνοσάχλα (16) Τζ. Μπένθαμ/J. Bentham (1) Τζ. Ρ. Σάουλ/J. R. Saul (8) Τζ. Σενμπάουμσφελντ/G. Schönbaumsfeld (1) Τζ. Στ. Μιλλ/J. St. Mill (1) Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν/J.R.R. Tolkien (1) Τζακ Α. Γκόλντστοουν/Jack A. Goldstone (1) Τζέημς Μπάλντουιν/James Baldwin (1) Τζέφρεϊ Χερφ/Jeffrey Herf (1) Τζον Γκρέι/John Gray (1) Τζον Κ. Γκαλμπρέιθ/John K. Galbraith (1) Τζον Λοκ/John Locke (3) Τζον Μ. Κούτσι/John M. Coetzee (2) Τζον Ρωλς/John Rawls (2) Τζον Σερλ/John Searle (6) Τζον Στάινμπεκ/John Steinbeck (1) Τζον Φ. Κέννεντυ/John F. Kennedy (3) Τζον Φόουλς/John Fowles (1) Τζον Χιούστον/John Houston (1) Τζον Ώστιν/John Austin (1) Τζορτζ Όργουελ/George Orwell (4) Τζορτζ Στάινερ/George Steiner (2) Τζόρτζιο Αγκάμπεν/Giorgio Agamben (4) Τζουζέπε Πίνοτ-Γκαλίτσιο/Giuseppe Pinot-Gallizio (1) Τζούλια Κρίστεβα/Julia Cristeva (1) Τομά Λεπετιέ/Thomas Lepeltier (1) Τομάς Ιμπάνιεθ/Tomás Ibáñez (1) Τόμας Πίντσον/ Thomas Pynchon (1) Τόμας Ρηντ/Thomas Reid (2) Τόμας Χομπς/Thomas Hobbes (4) Τόνι Νέγκρι/Toni Negri (2) Τόνι Σουάρτζ/Tony Schwartz (1) τραγωδία (10) Τρανσχιουμανισμός (1) Τριλεκτική (11) Τριστάν Τζαρά/Tristan Tzara (1) Τρόικα (21) Τσαρλς Ντέιβενπορτ/Charles Davenport (1) Τσαρλς Ράιτ Μιλλς/Charles Wright Mills (1) Τσαρλς Σ. Περς/Charles S. Peirce (1) Τσαρλς Τέιλορ/Charles Taylor (1) Τσαρλς Φορτ/Charles Fort (1) τυραννία (14) Υβ Λε Μανάκ/Yves Le Manach (9) Υβ Μισώ/Yves Michaud (1) υλισμός (13) υπαρξισμός (3) υποκείμενο (29) υπομονή (2) Φ. Ε. Ρεϊνάλ/F. E. Reynal (1) Φ. Σελίν/. Céline (1) Φ.Ντ. Πητ/F.D.Peat (1) Φαινομενολογία (1) Φελίξ Γκουαταρί/Félix Guattari (1) Φερνάντο Αρρραμπάλ/Fernando Arrabal (1) Φερνάντο Πεσσόα/Fernando Pessoa (2) Φθινόπωρο (1) Φίγκαρο (1) Φίλιπ Λάρκιν/Philip Larkin (1) Φιλοσοφία (76) Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι/Фёдор Достоевский (5) Φλαν Ο' Μπράϊαν/Flann O' Brien (1) Φουκουσίμα (3) Φρ. Ένγκελς/Fr. Engels (7) Φρ. Νίτσε/Fr. Nietsche (11) Φρ. Σιμιάν/Fr. Simiand (1) Φρ. Φουρκέ/Fr. Fourquet (1) Φράνσις Μπέικον/Francis Bacon (1) Φρανσουά Γκρουά/François Grua (1) Φρανσουά Καραντέκ/François Caradec (1) Φρανσουά Λυοτάρ/François Lyotard (1) Φρανσουά Φουρκέ/François Fourquet (1) Φραντς Κάφκα/Frantz Kafka (2) Φρέντερικ Τέιλορ/Frederick Taylor (1) Φρέντερικ Τζέιμσον/Frederick Jameson (1) Φρήντριχ Γιάκομπι/Friedrich Jacobi (1) Φρήντριχ Έμπερτ/Fredrich Ebert (1) Φρήντριχ Μουρνάου/Friedrich Murnau (1) Φρήντριχ Χάγιεκ/Friedriech Hayek (2) Φριτς Λάιστ/Fritz Leist (1) φρμκ (13) Φρόιντ/Freud (5) Φώτης Τερζάκης (1) Χ. Λ. Μπόρχες/J. L. Borges (2) Χ. Μ. Εντσενσμπέργκερ/H. M. Enzensberger (1) Χάιμε Σεμπρούν/Jaime Semprun (1) χαρά (5) Χάρβαρντ (1) Χάρης Βλαβιανός (1) Χάρι Χόλε (1) Χάρυ Γκουγκενχάιμ/Harry Guggenheim (1) Χάρυ Φράνκφουρτ/Harry Frankfurt (1) Χέγκελ/Hegel (12) Χέερτ Μακ/Geert Mak (3) Χένρικ Ίψεν/H. Ibsen (1) Χέρμαν Μέλβιλ/Herman Melville (1) Χέρμπερτ Μαρκούζε/Herbert Marcuse (2) Χιλή (1) Χίλντε ντε Μπράιν/Hilde de Bruijn (1) χιούμορ (29) Χιροσίμα (4) Χλόη Κολλύρη (1) Χουάλ Βίβες/Juan Vives (1) χρήμα (13) χρήμα και μαγεία (21) Χρήστος Βακαλόπουλος (1) Χριστός (3) χρόνος (10) ψυχή (12) ωφελιμισμός (13) A.I. (6) Ange S. Vlachos (1) Bar Beduin (1) Beatnics (1) beton7 (12) BHL (2) Biennale (2) Bloomberg (1) Bob Dylan (1) Bob Marley (1) Bodies (3) Bruce Springsteen (1) Cinemarian (3) CNN (1) dada (2) dangerfew (77) David Bowie (1) DAVOS (2) Descombes (1) DOCUMENTA (1) Einsatzgruppe D (1) EMAF (1) Frank Zappa (3) Gaston Bachelard/Γκαστόν Μπασλάρ (1) Happyfew (5) HighSpeedAcces (1) Hippies (1) Hollowsky (161) Iggy Pop (1) Il Consigliere (3) intothepill (2) izi (230) Janitoring (1) Jazz (2) Jeffrey Lee Pierce (1) Jimmy Cliff (1) Joe Strummer (1) Johnny Cash (2) Keith Richards (1) La Tribune (1) Malaguena (1) Mark Twain (1) Miles Davis (2) Monty Python (1) Muppet Show (1) nem68 (1) Nick Cave (1) Nosotros (1) psonia (4) RadioBubble (61) Renty (3) Ringo Star (1) RSA (1) Salon De Vortex (5) Scott Asheton (1) Serajevomag (1) sexbox (2) socialmedia (2) Tales from the Crypt (1) TESTS! (6) TwixtLab (1) UNICEF (1) urban hacking (13) Wall Street Journal (1) wobblies (2) Zακ Μπουβρές/Jacques Bouveresse (1) Zabriskie Point (1) zi (1) Zoviets (1)