Βόλτα στην Αθήνα (εικονογραφημένη)

Μια μικρή βόλτα  στην Αθήνα είναι αρκετή για να αισθανθείς την κυριαρχία της υποκρισίας. Άλλωστε τι άλλο μπορεί να κυριαρχεί πέραν της υποκρισίας;

Η  συνολική Ιδεολογική Κατασκευή της Πόλης (μας).

Ανυπέρβλητη δήθεν. Η Μηχανή που λειτουργεί απρόσκοπτα.
Σκέφτηκα την Ιστορία των Ουτοπιών μας και την Ιστορία της Ιστορίας.

Τι ταύτιση!

Μου ήρθε στο μυαλό -για πολλοστή φορά- το φοβερό και κατά τα άλλα αβάσταχτο βιβλίο του Κούτσι, νοτιοαφρικανού νομπελίστα συγγραφέα,  με τίτλο Περιμένοντας τους Βαρβάρους. Μια ιστορία όπου ξεδιπλώνεται η ανθρώπινη βαρβαρότητα.

Το τελικό κίνητρο της ανθρώπινης βαρβαρότητας παραμένει ανεξιχνίαστο.

Και θα παραμείνει ανεξιχνίαστο όσο καιρό η προσπάθειά μας να ορίσουμε την βαρβαρότητα μας παγιδεύει και μας εκβαρβαρίζει ολοένα περισσότερο.

Είναι η κινούμενη άμμος του λόγου; Είναι το μάτι της αβύσσου που μας ανταποδίδει το βλέμμα και μας εξαρθρώνει με μιας;

Ας είμαστε καλύτερα σε εγρήγορση.