Έχω ρεμβάσει κι έχω μιλήσει εκεί μέσα με τις ώρες.
Δεν θυμάμαι τίποτα!
Ναι.
Μια φορά από την Αθήνα, το έπαιρνα από την αφετηρία στη Μενάνδρου, (ή μήπως ήταν η Κοτζιά;) συναντάω έναν γνωστό μου "φτιαγμένο" μέχρι τα μπούνια, κάθεται δίπλα μου στη γαλαρία. Θέλω να ανάψω τσιγάρο, μου λέει ύστερα από λίγο, και έτσι αλλάξαμε θέσεις για να κάτσει στο παράθυρο ενώ οι υπόλοιποι στριμωγμένοι στραβοκοίταζαν...αρχίζει να αφηγείται μια ιστορία που μεταξύ πάρα πολλών αστείων κατέληγε στο πως αντί να πάρει το Αθήνα-Νίκαια πήρε κατά λάθος το Αθήνα-Πέραμα και κατέβηκε στο αντίστοιχο τέρμα.
Κατεβαίνω κι εγώ τα σκαλιά , μου λέει, βγαίνω σηκώνω το κεφάλι και βλέπω νυχτιάτικά τις βάρκες και τα βαπόρια, και τότε λέω μέσα μου, τι διάολο ρε ξεφτίλες, την κατρακυλήσατε την Κοκκινιά στη θάλασσα;
============
Κι ερωτώ: Ήμουν ένας άλλος άνθρωπος όταν έμπαινα κάθε μέρα στο λεωφορείο της γραμμής 851 και άλλος, εντελώς άλλος, τώρα που μπαίνω κάθε μέρα στο τρόλεϊ της 14;
Και απαντώ μόνος μου, ενάντια σε κάθε τεχνοβιονευροχημεία, πέρα από τις νοσταλγικές κατηχήσεις κι έξω από την τρικυμία του κόσμου:
Όχι. Όλα συνεχίζονται!
Θα το αποδείξουμε λεπτομερώς.
Salon De Vortex@artAthina 2015
"851 Αθήνα-Νίκαια"
Θα μας βρείτε στο σταντ αρ. 37
Το νού σας.
Δεν μας τρομάζουν οι επιστροφές.
3 σχόλια:
Ήμουν ένας άλλος άνθρωπος όταν έμπαινα κάθε μέρα στο λεωφορείο της γραμμής 851 και άλλος, εντελώς άλλος, τώρα που μπαίνω κάθε μέρα στο τρόλεϊ της 14;
Όσο κι αν η απάντηση ("όχι") ακούγεται αυτονόητη, η ερώτηση είναι ερώτηση-κλειδί σχετικά με το καυτό θέμα της "ταυτότητας".
Πόσες φορές δεν έχουμε την αίσθηση, ή λέμε, "δεν ήμουν ο εαυτός μου όταν έκανα το και το...", ή πάλι "αυτό που έκανα ή είπα τώρα, με εκφράζει απόλυτα" - που σημαίνει ότι μπορεί κανείς να κάνει ή να πει πράγματα που δεν τον εκφράζουν απόλυτα... όμως τότε, ποιον εκφράζουν; είσαι "λιγότερο" εσύ ο ίδιος τότε;
Τζόνι, το θέμα σχετίζεται με όλη τη συζήτηση περί "βιώματος-αναπαράστασης", "αυθεντικότητα-ρόλος", "αλλοτρίωση" - τι λες; το κάνουμε εκπομπή;
100%
Πολύ αστεία ιστορία...
πίσω της όμως υπάρχει το θέμα της μνήμης και της ταυτότητας, που έχουν και κάποιες σοβαρές προεκτάσεις. (η αλλοτρίωση αλλά και η λήθη-κυρίως- ως ποιητικός τρόπος για παράδειγμα...είμαι περίεργη)
Πολύ καλή η ιδέα μια κουβέντας μ αυτό το θέμα στις εκπομπές σας.
Αναμένουμε!
Δημοσίευση σχολίου